Τι είναι αυτά τα πράγματα που βλέπω;

Κύριε, ελέησον! Τι είναι αυτά τα πράγματα που βλέπω; Ορθόδοξος ιεράρχης παίρνει “ευλογία” από ξυρισμένο παπικό “επίσκοπο”; Ορθόδοξος ιεράρχης προσεύχεται σε χώρο “λατρείας” στο οποίο βρίσκονται είδωλα και μουσικά όργανα; Ορθόδοξος ιεράρχης συμπροσεύχεται με αιρετικούς που αναγνωρίζουν “χειροτονίες” γυναικών και ομοφυλοφίλων “κληρικών”;

Εάν ήμουν αγνός και καθαρός, θα ζητούσα από τον Κύριο να μου δώσει την Ρομφαία του Προφήτη Ηλία να πήγαινα στο Άγιο Όρος...

Εμείς οι απλοί ορθόδοξοι που δεν ζητήσαμε να φθάσουμε σε μεγάλα πνευματικά ύψη, να πάμε στο Άγιο Όρος να μονάσουμε, να φθάσουμε τα Αγγελικά τάγματα κ.λ.π., με τα λίγα γράμματα που ξέρουμε, διαβάζουμε τα συναξάρια, την Αγία Γραφή και λίγο (όχι γιατί δεν μας αρέσουν, αλλά γιατί δεν  καταλαβαίνουμε τα αρχαία ελληνικά), τα συγγράμματα των αγίων της Εκκλησίας μας. Μάθαμε, λοιπόν, ότι η Εκκλησία μας έχει στο αγιολόγιό Της- εκτός των άλλων-τους 26 Ζωγραφίτες Οσιομάρτυρες. Τι έκαναν οι 26 Ζωγραφίτες και αγίασαν; Δεν μνημόνευαν τον λατινόφρονα Πατριάρχη. Ήρθε λοιπόν ο Πατριάρχης στο Άγιο Όρος, πυρ και μανία και τους ρώτησε: Θα με μνημονεύσετε; Οι 26 Οσιομάρτυρες του απάντησαν: Όχι δεν σε μνημονεύουμε διότι είσαι λατινόφρονας, ομολογείς ότι ο Πάπας είναι αγιώτατος Επίσκοπος Ρώμης. Τότε ο Πατριάρχης τους λέει: Είστε ασεβείς, δεν υπακούετε στην ανωτάτη πνευματική ηγεσία σας. Αφού δεν με μνημονεύετε, καείτε λοιπόν ζωντανοί. Τους έβαλε φωτιά και τους έκαψε. Τώρα έχουμε την ίδια ακριβώς περίπτωση. Ένα Πατριάρχη λατινόφρονα, ο οποίος έχει καταπροδώσει την Ορθοδοξία μας, προσκαλεί τον Πάπα και συλλειτουργεί στο σβηστό Φανάρι, πηγαίνει στη Ρώμη και κάνει τα ίδια. Η δική μας απορία είναι η εξής: Αυτός ο κοιμηθείς Ηγούμενος της ψευδούς Ι. Μονής Εσφιγμένου, και οι άλλοι Αγιορείτες δεν τα γνωρίζουν αυτά; Πως θα παρουσιασθούν έμπροσθεν του Κυρίου; Τι πάνε να κάνουν στο Άγιο Όρος;  Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω.

Sotirios Zouridis Αγνός και καθαρός, ?  Ε ? Αγνιστούμε και ας καθαριστούμε οσο μπορούμε και όπως μπορούμε . Απο το 2002 να εξομολογηθώ και να κοινωνήσω ... βρομύλος το λοιπόν ... ΖΈΧΝΩ! Αλλά αν και δεν έχω το μυστήρια της εξομολόγησης ... ουτε Ναβουχοδονόσορ και οι Νινευίτες τα είχανε ε και ? Ας αγνιστώ και ας καθαριστώ οσο και όπως μπορώ όπως ο Ναβουχοδονόσορ και οι Νινευίτες ... Αλλά αμα δεν είμαι αγνός και καθαρός δεν θα ζητήσω απο τον Πατέρα μου γιατί δεν είμαι καθαρός ? Ισα ισα όσο ποιο λερωμένο είναι ένα μωρό τόσο ποιο δυνατά κλαίει ... Ο Πατέρας όλα τα ακούει ... Εσύ αν είχες ένα παιδί χεσμένο που έκλαιγε δεν θα πήγαινες να δεις τι έχει .. γιατί βρομάει ? Αν εσύ άνθρωπε τρέχεις για τον χεσμένο κανακάρη σου ... τι λες ο Πατέρας δεν τρέχει ? Κράξε το λοιπόν ..κράξε ! Αλλά αυτό το <<θα ζητούσα από τον Κύριο να μου δώσει την Ρομφαία του Προφήτη Ηλία >> δεν μου πάει καλά ... Να αυτοδικήσω ? Να πάρω στα χέρια μου την Ρομφαία ? Οχι βεβαίως βεβαίως ! Αυτό είναι του Θεού δουλειά . Αυτό είναι της Ηγουμένης του Όρους του Προφήτη Ηλία , του Ταξιάρχη .............. Ο καθένας την δουλειά του ... Και να σαι βέβαιος οτι ποιό καλά κόβει στα χέρια του Ταξιάρχη παρά στα δικά μας .... Η δικιά μας η ρομφαία είναι o Ιησούς μας και άλλη δεν χρειαζόμαστε .-

Psalm 33 I will bless the Lord- Ψαλμός 33 Ευλογήσω Τον Κύριον

π. Θεόδωρος Ζήσης - Ανάλυση Ευαγγελικής περικοπής Κυριακής Γ' Λουκά - Η ανάσταση του υιού της χήρας της Ναΐν (2013 - mp3)

http://www.impantokratoros.gr & http://katanixis.blogspot.gr

Του Πρωτοπρ. Θεοδώρου Ζήση Καθηγητού Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ

Επί πολλές δεκαετίες η παναίρεση του Οικουμενισμού λυμαίνεται την ορθόδοξη πίστη και ζωή. Από τους ποιμένες, φύλακες του ποιμνίου, που θα έπρεπε να αγρυπνούν και να εκδιώκουν τους λύκους των αιρέσεων του Παπισμού και του Προτεσταντισμού, πολλοί σιωπούν και κρύβονται, είτε από φόβο και δειλία είτε για να μη πέσουν στην δυσμένεια των ισχυρών, ενώ άλλοι έχουν προσχωρήσει στις αιρέσεις και ως προβατόσχημοι λύκοι κατασπαράσσουν πνευματικά, τους ποιμαινομένους. Την διαφύλαξη της πίστεως ανέλαβαν ευάριθμοι πρεσβύτεροι και μοναχοί, αλλά και οι ίδιοι οι ποιμαινόμενοι με αξιοθαύμαστη παρρησία. Δεν είναι πάντως η πρώτη φορά στην ιστορία της Εκκλησίας, που το ποίμνιο αποδεικνύεται συνετώτερο των ποιμένων, ποιμαινόμενο αοράτως από τον αρχιποίμενα Χριστό, ο οποίος άλλωστε εγκατέστησε τους ποιμένες, όχι για να καταφάγουν, αλλά για να προστατεύουν το ποίμνιο, όχι για να σφετεριστούν την ιερατική Χάρη προς ίδιον όφελος, αλλά για να θυσιάσουν ακόμη και τη ζωή τους, όπως έπραξεν Εκείνος, για την σωτηρία των προβάτων. Ο καλός ποιμένας δεν φεύγει, όταν βλέπει τον λύκο να έρχεται, πολύ περισσότερο δεν προσχωρεί στους λύκους, αλλά «την ψυχήν αυτού τίθησιν υπέρ των προβάτων»

Την επινόηση του Βεελζεβούλ, αποδίδουν στον Xριστό!

Οι Φαρισαίοι τα θαύματα του Xριστού απέδιδαν στη δύναμη του Bεελζεβούλ, οι οικουμενιστές την περί ψευδοενώσεως έμπνευση και επινόηση του Βεελζεβούλ, αποδίδουν στον Xριστό!

Δεν φοβήθηκε τις απειλές και τους διωγμούς των εικονομάχων

 O μοναχός δεν πρέπει να επιτρέπει την παραμικρή καινοτομία σε θέματα πίστεως, κατά τον “Άγιο Πατέρα και μεγάλο μοναστικό ηγέτη, οργανωτή του μοναχικού βίου και Γέροντα όλων μας” Άγ. Θεόδωρο Στουδίτη. Δεν φοβήθηκε τις απειλές και τους διωγμούς των εικονομάχων αυτοκρατόρων και πατριαρχών αλλά μέσα στην Κωνσταντινούπολη, στον περίβολο, της Μεγάλης Ιεράς Μονής Στουδίου, οργάνωσε λιτανεία με λαμπαδηφορία χιλίων μοναχών, που κρατούσαν τις απαγορευμένες άγιες εικόνες στα χέρια τους. Δέκα χιλιάδες μοναχούς της Παλαιστίνης συγκέντρωσαν παλαιότερα στα Ιεροσόλυμα οι Άγιοι Σάββας Ηγιασμένος και Θεοδόσιος Κοινοβιάρχης, και άλλοι μέγιστοι μοναχικοί ηγέτες, και έσωσαν την Ορθοδοξία από την αίρεση του Μονοφυσιτισμού. Ποιος θα σώσει τώρα την Εκκλησία από την παναίρεση του Οικουμενισμού και την δολιότητα του Παπισμού;

Justification by faith.

 Justification by faith is an authentic teaching of the New Testament. It is also a part of Orthodox teaching because whatever the New Testament teaches as essential, the Orthodox Church teaches as well. The Bible belongs to the Church. Equally, the acts of penitent prayer, asking God for forgiveness, and inviting Christ and the Holy Spirit to dwell in our hearts--these acts, too, are indispensable to Orthodox Christian life. But we must ask: is salvation a one-time event in life? What is the role of faith and works in the mystery of our salvation? What does Jesus say? What does St. Paul say? What do we teach about these issues as Orthodox Christians?

Προφάσεις εν αμαρτίαις.

Όποιον μνημονεύουμε με εκείνον κοινωνούμε και με όποιον κοινωνούμε τον μνημονεύουμε. Ολα τα άλλα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις.
Έλεγε ο άγιος Αθανάσιος :

«Εάν ο επίσκοπος ή ο πρεσβύτερος, οι όντες οφθαλμοί της Εκκλησίας, κακώς αναστρέφωνται καί σκανδαλίζωσι τόν λαόν, χρή (=πρέπει) αυτούς εκβάλλεσθαι. Συμφέρον γάρ άνευ αυτών συναθροίζεσθαι εις ευκτήριον οίκον, ή μετ' αυτών εμβληθήναι, ως μετά Άννα και Καϊάφα, εις τήν γέενναν του πυρός» 

(Μ. Αθανασίου, ΒΕΠΕΣ, 33, 199) και 

"ων το φρόνημα αποστρεφόμεθα, τούτους από της κοινωνίας προσήκει(=αρμόζει) φεύγειν" (PG 26, 1188 Β).

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Σύντομη Ερμηνεία του Ευαγγελίου της Αναστάσεως στη Ναϊν.

http://www.impantokratoros.gr & http://katanixis.blogspot.gr

Αγ. Μακαρίου του Αιγυπτίου

Αρετές και κακίες.

Πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι αρετές είναι δεμένες μεταξύ τους αποτελώντας μια ιερή αλυσίδα. Έτσι η προσευχή ξεκινάει από την αγάπη. Η αγάπη από τη χαρά. Η χαρά από την πραότητα. Η πραότητα από την ταπεινοφροσύνη. Η ταπεινοφροσύνη από τη διακονία. Η διακονία από την ελπίδα. Η ελπίδα από την πίστη. Η πίστη από την υπακοή. Η υπακοή από την απλότητα. 

Επίσης και οι κακίες είναι αλυσίδα μεταξύ τους: το μίσος από το θυμό. Ο θυμός από την υπερηφάνεια. Η υπερηφάνεια από την κενοδοξία. Η κενοδοξία από την απιστία. Η απιστία από την σκληροκαρδία. Η σκληροκαρδία από την αμέλεια. Η αμέλεια από τη χαύνωση. Η χαύνωση από την ολιγωρία. Η ολιγωρία από την ακηδία (= αφροντισιά). Η ακηδία από την ανυπομονησία. Και τέλος η ανυπομονησία από τη φιληδονία.

ΑΝ ΘΕΛΗΣ ΝΑ ΣΩΘΗΣ.

Ο Άγιος Εφραίμ ο Σύρος, μας λέγει:                                                              

«Εφ᾽ όσον αγωνίζεσαι και υπομένεις να δουλεύης στον

Κύριον, τόσον και η διάνοιά σου καθαρίζεται. Μόνον να θέλης ειλικρινώς την σωτηρία σου, αυτό είναι αρκετόν. Διότι ο Κύριος, ως ισχυρός συνεργός, βοηθεί όσους εναγωνίως επιζητούν την  σωτηρίαν της ψυχής τους».