Χριστού του πράγματι αγαθού και υπεράγαθου τις
ευεργετικές θείες ακτίνες δεχόμενοι μέσα στην ησυχία, προς αυτές πρέπει να
κινηθούμε για να φωταγωγηθούμε με αγαθές πράξεις.
Διονυσίου Αρεοπαγίτου, Migne,
PC 3, st. 1085.
Πρέπει να προσπαθούμε για να έχουμε τον νουν σε ησυχία.
Όπως όταν τα μάτια περιφέρονται συνεχώς, πότε μεν στα πλάγια κινούμενα, πότε δε
προς τα επάνω και κάτω διαρκώς στρεφόμενα, δεν είναι δυνατόν να δουν το
αντικείμενο καθαρά, αλλά πρέπει να στερεώσει κανείς το βλέμμα επάνω στο
βλεπόμενον, αν θέλει να το δει με καθαρότητα, έτσι και ο νους του ανθρώπου,
είναι αδύνατο να ατενίσει την αλήθεια με ζωηρότητα, αν έλκεται από πολλές
εγκόσμιες φροντίδες…
Αλλά
αναχώρηση από τον κόσμο δεν σημαίνει να εξέλθει κανείς σωματικά απ΄ αυτόν, αλλά
να διακόψει την συμπάθεια που έχει η ψυχή στο σώμα, ώστε να γίνει άπολης,
άοικος, ανίδιος, χωρίς φίλο, ακτήμονας φτωχός, απράγμονας, χωρίς συναλλαγές,
αμαθής των ανθρώπινων διδαγμάτων· να είναι παρασκευασμένος να
υποδεχθεί στην καρδιά του έντονα τα ίχνη της θείας διδασκαλίας που θα
ακολουθήσει.