Η Προσευχή έκχυσις της ψυχής -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Στην ιστορία πολλών προσώπων της Παλαιάς Διαθήκης βρίσκουμε διδακτικές εικόνες και ορισμούς της προσευχής. Ο Ιακώβ π.χ. μας διδάσκει ότι η προσευχή είναι πάλη με τον Θεό. Ο Μωϋσής και ο Ηλίας μας δείχνουν ότι προσευχή είναι μία συνεχής συνομιλία και ένας ζωντανός διάλογος μαζί του. Ο Δαβίδ νιώθει την προσευχή ως θυμίαμα, που αναδίδεται από την φλογισμένη ευγνώμονη καρδιά. Αλλά το άρθρο αυτό θα σταθεί στην ωραιότατη εικόνα της προσευχής, που μας δίνει η Άννα, η μητέρα του προφήτη Σαμουήλ. Είχε ΄ρθεί με κατώδυνη ψυχή και δάκρυα στα μάτια προς τον Κύριο, να του ζητήσει μέσα απ΄ τα στείρα σπλάγχνα της ένα παιδί γι΄ Αυτόν. Ανάβλυζαν από την καρδιά της τα λόγια της προσευχής και κινούσαν τα χείλη της, αλλά χωρίς φωνή· φώναζε και βοούσε η ψυχή της.   

Απολυτίκιον Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής - 22 Ιουλίου

Τη ΚΒ΄ (22α) Ιουλίου, μνήμη της Αγίας Μυροφόρου και Ισαποστόλου ΜΑΡΙΑΣ της Μαγδαληνής.

Μαρία η Μαγδαληνή κατήγετο από τα Μάγδαλα, τα οποία κείνται εις τα οροθέσια της Συρίας· προσελθούσα δε τω Χριστώ απηλλάγη δια της χάριτος αυτού των επτά δαιμονίων, τα οποία την ηνώχλουν, και ούτως ακολουθήσασα αυτώ και υπηρετούσα έως του πάθους και του Σταυρού, έγινε και Μυροφόρος και ευαγγελίστρια, και πρώτη αυτή, μεταξύ των άλλων Μυροφόρων, είδε την Ανάστασιν του Κυρίου, μετά της άλλης Μαρίας, της Υπεραγίας Θεοτόκου, όταν οψέ Σαββάτων, ήτοι μετά το Σάββατον, είδε τον Άγγελον, καθώς γράφει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος· όταν δε μετέβη το πρωϊ εις το μνήμα, τότε είδε δύο Αγγέλους εν λευκοίς καθεζομένους, και πάλιν είδε τον Χριστόν, τον οποίον νομίζουσα ότι είναι ο κηπουρός, και θέλουσα να εγγίση τους πόδας του, ήκουσε παρ’ αυτού:

Λόγος τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου πρὸς τοὺς 318 Πατέρες τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συν¬όδου

«Ἐμ­πρός, πατέρες, μὲ κάθε ἐπιμέλεια νὰ μελετήσουμε τὴν ὁριοθέτηση καὶ ἀποσαφήνιση τῆς ἀληθείας μέσα ἀπὸ τὶς προφητικὲς προρρήσεις καὶ τὶς ἀποστολικὲς παραδόσεις, μακριὰ ἀπὸ κάθε μισαδελφία καὶ κακοδοξία. Διότι θὰ ἦταν φοβερό, μετὰ τὴν κατάλυση τῆς πολυθέου ἀσεβείας καὶ τὸν ἐξαναγκασμὸ τῶν ἐχθρῶν σὲ ὑποταγή, τὴν κατάπαυση δὲ τῶν ἐμφυλίων πολέμων, νὰ πολεμοῦμε μεταξὺ μας οἱ πιστοὶ ὄχι μὲ ξίφη, ἀλλὰ μὲ δόγματα. Καὶ νὰ προσπαθοῦμε τὴν εὐαγγελικὴ διδασκαλία, ἡ ὁποία εἶναι ἁπλὴ καὶ ἄτεχνος, ἀφοῦ βασίζεται στὴν δύναμη τῶν ἔργων καὶ ὄχι τῶν λόγων, νὰ τὴν ἀνατρέψουμε ἀσχολούμενοι μὲ αὐτὴν διανοητικῶς καὶ ἀναζητώντας ρητορικὰ σχήματα. Ἂς ἐπιληφθοῦμε λοιπὸν τῆς συζητήσεως ἀναθέτοντας τὴν ἀποκάλυψη τῆς ἀλήθειας γιὰ τὸ θέμα ποὺ μᾶς ἀπασχολεῖ στὸν Θεὸ καὶ Πατέρα καὶ στὸν Μονογενῆ Υἱὸ τοῦ Πατρὸς καὶ στὸ Ζωοποιὸ Πνεῦμα. Κι ἐμεῖς πρόθυμα θὰ εἴμεθα ἐδῶ στὴν διάθεσή σας συμμετέχοντας στοὺς ἀγῶνες σας, ἕως ὅτου ἀποκαλυφθεῖ ἐντελῶς ἡ ἀλήθεια. Ἐπειδὴ πιστεύουμε πὼς θὰ εὐτυχήσουμε νὰ ἔχουμε καὶ τὴν ἐπιφοίτηση τοῦ Ζωοποιοῦ Πνεύματος, μὲ τὴν ὁποία θὰ βεβαιωθεῖ ἡ σωτήριος πίστη μας, ἀπαλλαγμένη ἀπὸ κάθε αἱρετικὴ κακοδοξία καὶ θεωρία καὶ ἀμέτοχος ἀπὸ κάθε πονηρὰ ὡς πρὸς τὸ Θεῖον ἔννοια» (Migne P.G. τόμ. 111, στ. 420).

Αρχιεπισκοπή: Περίπτερο για e-υπηρεσίες στο Σύνταγμα

Εχει εισέλθει δυναμικά στην ψηφιακή εποχή. Εστησε ένα πρωτότυπο helpdesk για πιστοποιητικά και θρησκευτικό τουρισμό
Τη... hi-tech πλευρά της δείχνει πλέον η Αρχιεπισκοπή Αθηνών, στήνοντας ένα πρωτότυπο helpdesk στην πλατεία Συντάγματος, προκειμένου με αυτόν τον τρόπο να ενημερώνονται οι πολίτες για τις ψηφιακές υπηρεσίες που εδώ και δύο χρόνια έχουν τεθεί στη διάθεση των πολιτών, των πιστών και του ποιμνίου της.

ΑΒΥΣΣΑΛΕΟΝ ΤΟ ΧΑΣΜΑ ΜΕΤΑΞΥ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΥ -- Αθωνικά άνθη

Ελέχθη ευφυώς ότι το θαύμα συνίσταται εις το εμμένειν. Όντως. Θαύμα είναι η διάσπασις της σχέσεως αιτίου και αποτελέσματος. Και τοιούτον θαύμα αποτελεί το γεγονός, ότι η αγία Ορθοδοξία μας εμμένει είκοσιν αιώνας εν τη Αποστολική παραδόσει. Θαύμα θαυμάτων η κεχαριτωμένη Εκκλησία μας! Τι δεν μετεβλήθη, τι δεν μετεμορφώθη, τι δεν ανετράπη κατά τον μακρότατον δίαυλον των αιώνων τούτων; Θεσμοί, φιλοσοφίαι, ιδέαι, συστήματα, καθεστώτα, έθνη, ο κόσμος ολόκληρος. Πάντα ηλλοιώθησαν. Και μόνη η Εκκλησία έμεινεν αρραγής, αμετάβλητος, υπερφυσικόν πράγμα και θέαμα μέσα εις την ρέουσαν του βίου τούτου διάβασιν. Ιδού το θαύμα. «Και κατέβη η βροχή και ήλθον οι ποταμοί και έπνευσαν οι άνεμοι και προσέπεσον τη Εκκλησία και ουκ έπεσε· τεθεμελίωτο γαρ επί την πέτραν». Η δε πέτρα είναι ο Χριστός. Η Εκκλησία, λοιπόν, μένει εις τον αιώνα και «πύλαι άδου ου κατισχύσουσι». Πίπτουσι μόνον οι άνθρωποι. Εάν δε είπητε ότι έπεσαν και Εκκλησίαι, θ’ απαντήσωμεν: Εκκλησίαι, ναι,-- ως σύνολα ανθρώπων. Η Εκκλησία ποτέ, ως διδασκαλία, ως θεσμός θεοφύτευτος και ως σώζουσα πνευματική Κιβωτός, ως Θεανθρώπινον Σώμα.