ΣΤΗΝ ΨΗΛΑΦΗΣΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ --- (Από Λόγο του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, από τα αμφιβαλλόμενα).

Ήλθα σήμερα, ω φίλοι μου, για ν΄ αποδώσω το χρέος, που θα πλουτίσει κι΄ εμένα που σας μιλάω, αλλά θα ωφελήσει κι΄ εσάς που θα με ακούσετε. Ευρίσκομαι πάλιν εδώ για να σας παρουσιάσω τον Θωμά, που στην αρχή μεν απιστούσε στην Ανάσταση του Σωτήρα, ύστερα όμως, μετά την εμφάνισή του και την ψηλάφηση, να πιστεύει και να τον ονομάζει Κύριον και Θεόν του. Δώσετέ μου προσοχή παρακαλώ και ικετεύσατε τον Θωμά, ν΄ αγγίξει στο στόμα μου το άγιο δεξί χέρι του, όπως άγγιξε την πλευρά του Δεσπότου, κι΄ έτσι να δυναμώσει τη γλώσσα μου για να εξηγήσω τα ποθούμενα· εσείς δε να ανεχθήτε τα ευτελή λόγια μου με γαλήνη για να καρπωθείτε κάποια ωφέλεια. Αφού προηγουμένως ο Σωτήρας μας ετρύπησε την παμφάγο κοιλιά τού Άδου και έγινε «πρωτότοκος των νεκρών», εισήλθε «των θυρών κεκλεισμένων» στο δωμάτιο που ήσαν συνηγμένοι οι μαθηταί Του. Ο δε Θωμάς, ο λεγόμενος Δίδυμος «ουκ ην μετ΄ αυτών» (Ιωάν. κ΄ , 24). Αλλά, ω θλιβερά εκπληκτικόν! Ο ποθούμενος ήλθε αλλ΄ ο ποθών έλειπε.

ΑΝΑΣΤΗΘΙ ΚΥΡΙΕ Ο ΘΕΟΣ ΜΟΥ - ΑΝΑΣΤΗΤΩ Ο ΘΕΟΣ -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Σάββατο, 13 Μαΐου 2017

Γλυκερίας μάρτυρος, Σεργίου ομολογητού, Παυσικάκου επισκόπου, Ευθυμίου οσίου του νέου.

Ἡ Ἁγία Μάρτυς Γλυκερία γεννήθηκε στὴν Τραϊανούπολη τὸν 2ο αἰώνα μ.Χ., ὅταν αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Ἀντωνίνος ὁ Εὐσεβὴς (138 – 161 μ.Χ.). Ὁ πατέρας της ὀνομαζόταν Μακάριος καὶ εἶχε διατελέσει ὕπατος. Σὲ μικρὴ ἡλικία ἀσπάσθηκε τὸν Χριστιανισμὸ καὶ ἀνέπτυξε ἔντονη χριστιανικὴ καὶ κατηχητικὴ δράση. Ὅταν πληροφορήθηκε τὸ γεγονὸς ὁ ἡγεμόνας Σαβίνος, τὴν κάλεσε νὰ παρουσιασθεῖ μπροστά του. Μὲ μεγάλη προθυμία ἡ Ἁγία ἐμφανίσθηκε σὲ ἐκεῖνον, ἔχοντας σημειώσει στὸ μέτωπό της τὸν Τίμιο Σταυρὸ καὶ δὲν δίστασε νὰ ὁμολογήσει μὲ παρρησία καὶ σθένος τὴν πίστη της στὸν Σωτήρα καὶ Λυτρωτὴ Ἰησοῦ Χριστό.

Ὅταν ὁ ἡγεμόνας κάλεσε τὴν Ἁγία νὰ θυσιάσει στὰ εἴδωλα, αὐτὴ ἀρνήθηκε καὶ ὁμολόγησε τὴν πίστη της στὸν Χριστό.

Η διαφορά της Ορθοδοξίας με τον Παπισμόν αποτελεί σφάλμα να εντοπίζεται μόνον εις τα δόγματα, άτινα ενόθευσεν. Η διαφορά επεκτείνεται εις αυτήν την νοοτροπίαν, ήτις τον κατεκρήμνισεν εις ηθικόν χάος.

Και αν—πράγματι φύσει αδύνατον—απέρριπτε τα σαθρά δόγματα που συνεσώρευσε, και πάλιν θα ήτο προβληματική η μεθ’ ημών πνευματική κοινωνία, αν προηγουμένως δεν διήρχετο από κάποιο «καθαρτήριον πυρ», που θα έστελλε, προς εξαγνισμόν και αναβάπτισιν εις το πνεύμα του Χριστιανισμού, αυτός ο Θεός. Ας μη πλανώμεθα. Με τον Παπισμόν συνεκράθησαν στοιχεία δαιμονικά. Πρέπει να μη διατελώμεν εν γνώσει της καθαρότητος της Ορθοδοξίας, δια να νομίζωμεν ότι υπάρχει περίπτωσις ενώσεως ή συνεργασίας. Το λέγομεν με αληθή οδύνην αυτό. Αλλά δεν δυνάμεθα να αποσιωπήσωμεν την πραγματικότητα. Δεν είμεθα υπερβολικοί. Αν αυτός ο Παπισμός, ο εις τόσους βοθύνους εμπεσών, ο τόσον διαστρέψας την θείαν διδασκαλίαν της Εκκλησίας και υπό τόσων ατίμων ηθικών παθών διαστραφείς, μόλις καταδέχεται να αναγνωρίση εις την άσπιλον δογματικώς και ηθικώς—κατά την διδασκαλίαν—Ορθοδοξίαν μας ύπαρξιν ιχνών αληθείας, διατί να μη ενίδωμεν ημείς εις τούτον δαιμονικάς ενεργείας, εν είδος δαιμονοληψίας ή επηρείας υπό πνευμάτων ακαθάρτων;  

A.α. 

Άγιος Φιλάρετος της Εκκλησίας των Ρώσων της Διασποράς.

Αὐτὸ τὸ ὁποῖο προηγουμένως ἦταν ἰδίωμα τῶν ξεπεσμένων γυναικῶν, οἱ ὁποῖες, στὴν ἐνάσκησι τοῦ ἐπαισχύντου ἐπαγγέλματός τους ἐνεδύοντο προκλητικὰ γιὰ νὰ προκαλέσουν αἰσθησιακὰ τοὺς ἄνδρες, ἔχει πλέον γίνει ἡ μόδα καὶ κανόνας ἀκόμη καὶ γιὰ σεμνές γυναίκες, οἱ ὁποῖες σὲ πολλὲς περιπτώσεις δὲν λαμβάνουν κἄν ὑπ᾿ ὄψιν τους τὸ νόημα καὶ τὶς συνέπειες αὐτῆς τῆς μόδας ποὺ τὶς ἐσκλάβωσε.῎Αν ἡ ἐλαχιστοποίησις τοῦ μάκρους τοῦ φορέματος ἤ ὁ ἰδιαίτερος τονισμὸς τῶν «γραμμῶν» τοῦ σώματος ἀντιτίθενται πρὸς τὴν σεμνότητα, ἡ ὁποία θὰ πρέπει γενικὰ νὰ στολίζη τὶς Χριστιανὲς γυναῖκες, τότε ἀκόμη πιὸ ἀκατάλληλη εἶναι ἡ ἐμφάνισίς τους μὲ τέτοιου εἴδους ἐνδυμασία στὸν Ναὸ τοῦ Θεοῦ.

ΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ --- Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

Δύο σοβαρὰ θέματα ἀπασχολοῦν τοὺς κληρικοὺς καὶ τοὺς λαϊκούς, ποὺ ἔχουν σχέση μὲ τὴν Ἐκκλησία. Τὸ ἕνα εἶναι ἡ μετάφραση τῶν λειτουργικῶν κειμένων καὶ τὸ ἄλλο ἡ καύση τῶν νεκρῶν. Ποιὰ εἶναι ἡ ἐπίσημη θέση τῆς Ἐκκλησίας; Προφανῶς καὶ γιὰ τὰ δύο θέματα ἀρνητική. Πρόσφατα ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ἀσχολήθηκε γιὰ πολλοστὴ φορὰ μὲ αὐτά, διατυπώνοντας πάντα τὴν ἄρνησή της νὰ τὰ δεχτεῖ. Παράλληλα ὅμως ἄφησε ἀνοιχτὰ δύο παράθυρα, τὰ ὁποῖα σιγὰ – σιγὰ θὰ γίνουν πύλες εἰσόδου τῶν ἀντιπαραδοσιακῶν κληρικῶν καὶ τότε τὰ πράγματα θὰ ἐπιδεινωθοῦν μὲ ἀπρόβλεπτες συνέπειες. Ποιὰ εἶναι αὐτὰ παράθυρα; Στὸ θέμα τῆς μετάφρασης τῶν λειτουργικῶν κειμένων ἡ Ἱερὰ Σύνοδος εἶναι ἀρνητική. Ὅμως δὲν ἔγινε κάποια κίνηση νὰ σταματήσουν οἱ δυὸ τρεῖς Μητροπολίτες τοὺς πειρασμούς. Ἔτσι συνεχίζουν «οἱ ἀναμορφωτὲς καὶ πρωτοπόροι» τὸ ὀλέθριο ἔργο τους πρὸς σκανδαλισμὸ τῶν πιστῶν καὶ ἱκανοποίηση τῆς δικῆς τους φιλοδοξίας. Χωρὶς νὰ τὸ πολυκαταλάβουμε θὰ ἀφεθεῖ τὸ θέμα αὐτὸ στὴ διακριτικὴ εὐχέρεια τοῦ κάθε Ἀρχιερέα καὶ τότε θὰ προκληθεῖ ἡ μεγάλη σύγχυση. Ἐπίσης καὶ στὸ θέμα τῆς καύσης τῶν νεκρῶν ἡ Ἐκκλησία ἐτάχθη ἐναντίον, ἀλλὰ ἄφησε ἀνοιχτὸ παράθυρο: Ὁ κάθε Ἀρχιερέας μπορεῖ νὰ ἀποφασίζει καὶ διαφορετικὰ ἀπὸ τὴν ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου.Ἔτσι θὰ ἔχουμε νεκρώσιμες τελετὲς καὶ ἐπιμνημόσυνες δεήσεις μπροστὰ σὲ τέφρες, γιὰ νὰ μὴ μᾶς χαρακτηρίσουν ἀναχρονιστικούς.

Υποκύπτουν όσοι δεν μπορούν να πουν την «ου συλλαβήν» = ΟΧΙ! --- Του Στέλιου Παπαθεμελή*

 Όπως ανεμένετο μετά τον πρωτοφανή συναγερμό του διεθνούς συστήματος ο εκλεκτός των Ρότσιλντ και πασών των Τραπεζών Εμμανουέλ Μακρόν εξελέγη Πρόεδρος. Λυτοί και δεμένοι εντός και εκτός συνόρων εργάστηκαν, ιδίως κατά το μεσοδιάστημα των δύο γύρων, υπέρ της εκλογής του. Όλες οι φυλές της γης συστρατεύθηκαν αναφανδόν γι’ αυτήν τη νίκη. Υπάρχει το εξής εύγλωττο, όχι ευρέως γνωστό, περιστατικό: Κατά τις προηγούμενες εκλογές (2012) ο νικητής Ολλάντ εξεφώνησε προεδρικό λόγο στο Bercy, όπου δήλωσε και τα εξής ανατρεπτικά: «Ο εχθρός μας δεν έχει ταυτότητα ή πρόσωπο. Εχθρός μας είναι το απρόσωπο χρηματοοικονομικό σύστημα» (Finances).

   Την επομένη όμως ο Ολλάντ έστειλε στο City του Λονδίνου ειδικό απεσταλμένο να καθησυχάσει τους τραπεζίτες «ότι δεν τρέχει» τίποτε, διαβεβαιώνοντάς τους ότι «άσχετα προς τα λεχθέντα θα ακολουθηθεί η ίδια ως τότε πολιτική»! (Η επιθυμητή από αυτούς πολιτική Σαρκοζύ). Ποιος ήταν ο ένθεν κακείθεν έμπιστος «αγγελιοφόρος»; Καλώς μαντέψατε, ο τριαντάχρονος τότε, παγκοσμίως άγνωστος, αλλά όπως απεδείχθη πλήρης μέλλοντος, Εμμανουέλ Μακρόν!!!

   Όσοι επομένως τρέφουν αυταπάτες ότι αλλαγή πορείας ή έστω κάτι θετικό θα επανεκκινήσει στην Ευρώπη με την εκλογή Μακρόν, φοβόμαστε ότι θα απογοητευθούν και μάλλον σύντομα.

Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Μεταλληνός : Μόνον οι άγιοι γνωρίζουν ποιός είναι άγιος και αυτών ή γνώμη και άποψη έχει σημασία.

"Όταν λέμε συνεπώς, ότι ό «λαός τού Θεού» αναγνωρίζει την αγιότητα, εννοούμε στην κυριολεξία τούς Αγίους αυτούς πού έφθασαν στην αγιότητα (φωτισμό τού Αγίου Πνεύματος και θέωση), τούς βαδίζοντας «συν πάσι τοις Άγίοις», άκολουθώντας τά ίχνη τους, για να γίνουν άγιοι, και όχι εκείνους πού δεν αγωνίζονται. Εμείς σκεπτόμεθα συνήθως «λαοκρατικά» και «λαϊκιστικά», όταν λέμε ότι ό «λαός» αναγνωρίζει τούς Αγίους! Γιατί το ερώτημα είναι: ποιός λαός; Ποιά σχέση έχει, δηλαδή, με τη Χάρη και σέ ποιά κατάσταση είναι ή «καρδιά» του; Διότι διαφορετικά, τά κριτήριά μας θα είναι ηθικολογικά και κοσμικά. Αυτό το φαινόμενο είναι σύνηθες στις περιπτώσεις όχι γνησίων πνευματικών τέκνων, αλλά οπαδών κάποιων Γερόντων, πού έπιμένουν στην «αγιοποίησή» τους, καθιστώντας τούς εαυτούς τους, έτσι, αλάθητο κριτήριο της αγιότατος!

π.Νικόλαος Μανώλης, Οι ''Ορθόδοξοι νέοι Θεσ/νίκης'' ψεύδονται για το ''Προς το Λαό'' [ΒΙΝΤΕΟ 2017]