Ὅταν οἱ μάγοι ἔφθασαν στά Ἱεροσόλυμα -- Ἁγίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου

Ὅταν ὁ ὁδοιπόρος βρεῖ κάποιον ἄλλο, καλό συνοδοιπόρο, χαίρεται τόν κόπο τῆς μακρινῆς ὁδοιπορίας, ἐπειδή ξεγελιέται ἀπό τή συντροφιά· καθώς στηρίζεται δηλαδή, σάν σέ ραβδί, στήν εὐχάριστη συζήτηση, ἔχει τήν αἴσθηση ὅτι συνοδοιπορεῖ μέ σκονισμένα τά πόδια, ἀλλά μέ ἀκούραστο τό στόμα. Μοιράζει ἔτσι τόν κόπο τῶν ποδιῶν καί ἐλαφρύνει μέ τή συνομιλία τήν κούραση τῆς μεγάλης πορείας.

Ἔτσι λοιπόν καί οἱ μάγοι, ὅταν γεννήθηκε ὁ Χριστός, καθώς εἶδαν τό ἄστρο, καί τό ἔλαβαν αὐτό συνοδοιπόρο, ξεγελοῦσαν −ὅταν κουράζονταν− μέ τήν ἐρώτηση, «ποῦ εἶναι ὁ νεογέννητος Βασιλιάς», τήν ταλαιπωρία τῆς ὁδοιπορίας· ἀνέκριναν δηλαδή μέ τό λόγο τούς Ἑβραίους σάν κλέφτες Ἐκείνου πού γεννήθηκε.

Οικουμενισμός = το μυστήριον της ανομίας

Διασάφησις τῆς Ἀρχῆς, καὶ αἰτίας τοῦ σχίσματος τῶν δύο Ἐκκλησιῶν, Ἀνατολικῆς καὶ Δυτικῆς

ΣΥΝΤΕΘΕΙΣΑ ΥΠΟ ΤΟΥ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ ΗΛΙΑ ΜΗΝΙΑΤΗ(1669-1714) ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΕΡΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ                

ΒΙΒΛΙΟΝ ΠΡΩΤΟΝ

Τὰ κατὰ Ἰγνάτιον καὶ Φώτιον Κωνσταντινουπόλεως Πατριάρχας

1. Ἐζήτησας παρ᾿ ἐμοῦ, ἄρχων ἐνδοξότατε, καὶ εὐσεβέστατε, νὰ μάθῃς καταλεπτῶς, τί εἶναι ἐκεῖνο, ὁποῦ χωρίζει τὰς δύο ἐκκλησίας ἀνατολικήν, καὶ δυτικήν, τὴν αἰτίαν δηλαδὴ τούτου τοῦ σχίσματος, καὶ τὰς διαφορὰς τῶν δογμάτων. Ἐγὼ μετὰ πάσης χαρᾶς θέλω νὰ σὲ εὐχαριστήσω, πληροφορῶν κατὰ τὸ δυνατὸν τὴν σπουδαίαν σου περιέργειαν.

Ύμνοι Χριστουγέννων -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 3 Ιανουαρίου 2019

Τη Γ΄ (3^η) Ιανουαρίου, μνήμη του Αγίου Προφήτου ΜΑΛΑΧΙΟΥ.                                            

Μαλαχίας ο θείος Προφήτης εγεννήθη εκ της φυλής Λευϊ, εν τόπω καλουμένω Σοφερώ, κατά τους χρόνους εκείνους κατά τους οποίους επέστρεψαν οι Εβραίοι εις Ιερουσαλήμ από της αιχμαλωσίας Βαβυλώνος. Νέος δε έτι ων, απέκτησε πολιτείαν ενάρετον και αρίστην, έλαβε δε το όνομα Μαλαχίας (το οποίον ελληνιστί ερμηνεύεται Άγγελος) δια δύο αίτια· αφ’ ενός μεν, διότι ήτο ωραίος και ευπρεπής, αφ’ ετέρου δε διότι όσα ο Προφήτης ούτος επροφήτευεν, ελάμβανον ευθύς την βεβαίωσιν του θείου Αγγέλου, όστις έλεγε ταύτα εις αυτόν, και τον οποίον δεν έβλεπον οι ανάξιοι, αλλά μόνον οι άξιοι, την φωνήν όμως αυτού όλοι ήκουον ανεξαιρέτως. Ήκμασε δε κατά τον καιρόν του Έσδρα τετρακόσια έτη προ Χριστού. Ήτο δε, ως είπομεν, εν τη νεότητι αυτού ωραίος την όψιν, έχων το πρόσωπον όχι στρογγυλόν, αλλά μακρόν, και τας τρίχας συνεστραμμένας και κυκλοειδείς και οιονεί κουρευμένας, την δε κεφαλήν πλατείαν και μεγάλην.

Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός: Νά ἀποφεύγουμε τούς Λατίνους ὡς αἱρετικούς καί χριστοκάπηλους:

«Τήν αἰτίαν τοῦ σχίσματος αὐτοί (οἱ Λατῖνοι) τήν ἔδωσαν, βάζοντας τήν προσθήκη (Φιλιόκβε) ὁλοφάνερα, ἐνῶ πρίν τήν ἔλεγαν ἐν κρυπτῷ μέσα ἀπό τά δόντια τους. Ἐμεῖς λοιπόν ἤλθαμε σέ σχίσμα μέ αὐτούς πρωτύτερα, ἤ πιό σωστά αὐτούς τούς σχίσαμε καί τούς ἀποκόψαμε ἀπό τό κοινό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας. Γιατί; Πές μου ποιό ἀπό τά δύο ἰσχύει, ὅτι εἶχαν ὀρθή διδασκαλία, ἤ ὅτι ὀρθῶς ἔκαναν τήν προσθήκη; Καί ποιός θά μποροῦσε νά πεῖ αὐτό, ἐάν δέν εἶναι σφόδρα σαλεμένος στό μυαλό; ἀλλά θεωροῦμε ὅτι αὐτοί ἔχουν ἄτοπα καί δυσσεβῆ φρονήματα καί ἔκαναν αὐτήν τήν παράλογη προσθήκη. Ἑπομένως ὡς αἱρετικούς τούς ἀποστραφήκαμε καί γι᾽ αὐτό χωρισθήκαμε ἀπό αὐτούς».

Ώρα τελικών αποφάσεων --π. Γεώργιος Αγγελακάκης

Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός: Ὅσο ἀπομακρυνόμαστε ἀπό τούς αἱρετικούς, τόσο πλησιάζουμε τόν Θεό

«Εἶμαι πεπεισμένος ἀκριβῶς, ὅτι ὅσον ἀπομακρύνομαι ἀπό αὐτόν καί τούς ὁμοίους του (ἐνν. τούς λατινόφρονες), προσεγγίζω στόν Θεό καί σέ ὅλους τούς πιστούς καί ἁγίους πατέρες, καί ὅπως ἀκριβῶς χωρίζομαι ἀπό αὐτούς, ἔτσι ἑνώνομαι μέ τήν ἀλήθεια καί τούς ἁγίους πατέρες, τούς Θεολόγους τῆς Ἐκκλησίας, ὥστε ὅπως ἀκριβῶς, ἄν πείθομαι σέ αὐτούς πού συνέθεσαν αὐτά, τόσο ἀπομακρύνομαι ἀπό τήν ἀλήθεια καί ἀπό τούς μακαρίους διδασκάλους τῆς Ἐκκλησίας. Καί ὅπως ἀκριβῶς σέ ὅλη μου τήν ζωή ἤμουν χωρισμένος ἀπό αὐτούς, ἔτσι νά εἶμαι καί τόν καιρό τῆς ἐξόδου μου ἀπό τήν ζωή. Καί ἀκόμη καί ἀφοῦ ἀποβιώσω, μέ ὅρκο δίνω ἐντολή, κανείς ἀπό αὐτούς νά μή προσεγγίσει στήν κηδεία μου ἤ στά μνημόσυνά μου. Ἀλλά οὔτε κανείς ἄλλος ἀπό τήν μερίδα τους, ὥστε θά εἶναι συμφορά νά ἐπιχειρήσει νά συλλειτουργήσει μέ τούς δικούς μας (ἐνν. τούς ὀρθοδόξους ). Αὐτό ἀκριβῶς σημαίνει τό νά ἀναμειγνύεις ὅσα δέν ἀναμειγνύονται. Πρέπει λοιπόν διά παντός ἐκεῖνοι ( οἱ λατινόφρονες καί αἱρετικοί) νά εἶναι χωρισμένοι ἀπό ἐμᾶς μέχρι νά δώσει ὁ Θεός τήν καλή διόρθωση καί νά ἔλθει ἡ εἰρήνη στήν Ἐκκλησία μας».

Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός ἔλεγε γιά τήν τέλεια ἀγάπη:

«Κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον ἦταν ἕνας ἄνθρωπος καὶ ἐλέγετο Μωϋσῆς. Αὐτὸς ἀπὸ μικρὸν παιδίον ὁποὺ ἦτον, ἔλαβε δύο χαρίσματα εἰς τὴν καρδίαν του· ἀγάπην εἰς τὸν Θεὸν καὶ εἰς τοὺς ἀδελφούς του. ῞Ωστε πρέπει καὶ ἡμεῖς οἱ εὐσεβεῖς χριστιανοὶ νὰ ἔχωμεν αὐτὰς τὰς δύο ἀγάπας, καὶ αὕτη εἶνε ἡ ἐντολὴ τοῦ Κυρίου· «Αὕτη ἐστὶν ἡ ἐντολὴ ἡ ἐμή, ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους καθὼς ἠγάπησα ὑμᾶς». ᾿Ακούετε, ἀδελφοί μου, τὶ λέγει ὁ Χριστός; ῞Οτι καθὼς ἐγὼ ὑβρίσθηκα, ἐδάρηκα, ἐπείνασα, ἐδείψασα, καὶ ἐσταυρώθηκα, καὶ ἔχυσα τὸ αἷμα μου διὰ τὴν ἀγάπην σας, διὰ νὰ σᾶς ἐλευθερώσω ἀπὸ τὰς χεῖρας τοῦ διαβόλου, ἔτσι πρέπει καὶ σεῖς ν᾿ ἀγαπᾶτε τὸν Θεὸν καὶ τοὺς ἀδελφούς σας, καί, ἄν τύχη καὶ ἀνάγκη, νὰ χύνετε καὶ τὸ αἷμα σας.

Της κοσμικής πρωτοχρονιάς τ’ ανάθεμα! -- Του αποτειχισθέντος θεολόγου, Νικολάου Πανταζή

Ενώ οι Ορθόδοξοι ζούμε μέσα στον κόσμο, δεν γινόμαστε κόσμος. Δεν κάνουμε “όπως όλος ο κόσμος κάνει…” Ο άθεος κόσμος αποδεικνύεται άκοσμος στο Αγιοπνευματικό διάκοσμο της Ορθοδοξίας.

Όταν οι Ορθόδοξοι ξεπέφτουμε στην διαπλοκή της επάρατης κοσμικοποιήσεως, μόνοι μας επιφέρουμε επάνω μας το ευαγγελικό ανάθεμα, “όντες αυτοκατάκριτοι.” (Τιτ. 3, 11).

Όταν εμπλεκόμαστε σε μία μίμηση του κόσμου καταντούμε φθηνή απομίμηση η οποία σκοπό έχει να εξαπατήσει τον εαυτό μας και τους άλλους ότι είμαστε “σωστοί καθωσπρέπει χριστιανοί”.

Εθελοτυφλούμε στην δεινή πραγματικότητα της αρίστου υποκριτικής μας τέχνης: η αφομοίωσή μας και ο συγχρωτισμός με τον κόσμο. Είναι η ενσωμάτωσή μας και η συνουσία με το πονηρό πνεύμα των κοσμικών “Χριστουγέννων” και της κοσμικής πρωτοχρονιάς.

Παιδί επέστρεψε τα χρήματα από τα κάλαντα σε βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ

Μετά τη Λειτουργία για το Νέο Έτος και την κοπή της βασιλόπιτας της Ι.Μ. Γρεβενών στον ναό της Ευαγγελιστρίας, παιδιά των κατηχητικών ομάδων του πνευματικού κέντρου της Μητρόπολης, κατά την αποχώρηση των πιστών, τραγουδούσαν τα κάλαντα στον αύλειο χώρο της εκκλησίας.

Εξερχόμενος ο βουλευτής Γρεβενών κ. Μπγιάλας, όπως και όλοι οι επίσημοι, έριξε στο κουτί-κουμπαρά των παιδιών 5 ευρώ και ένα από αυτά, αντιδρώντας προφανώς για τη στάση του βουλευτή στο θέμα της Μακεδονίας και τη συμφωνία των Πρεσπών, του επέστρεψε τα χρήματα, λέγοντάς του ότι δεν είναι επιθυμητά και ταυτόχρονα έδωσε το σύνθημα στα υπόλοιπα παιδιά να τραγουδήσουν το «Μακεδονία ξακουστή».

Ο βουλευτής προσπάθησε να κρύψει την αμηχανία του από τη στάση των παιδιών και λίγο αργότερα αποχώρησε, λέγοντας πως κάποιοι τα καθοδηγούν και τα δηλητηριάζουν.