ΕΙΜΑΣΤΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ; -- Του αειμνήστου Στεργίου Ν. Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Είμαστε χριστιανοί; Ξενίζει το ερώτημα. Κι είναι πράγματι κάπως αναπάντεχο, τουλάχιστον για το περιβάλλον και την εποχή μας. Χρειάζεται ερώτημα; Και βέβαια είμαστε χριστιανοί! Έτσι γεννηθήκαμε. Μ’ αυτό το φρόνημα ανατραφήκαμε, αυτό δηλώνει η ταυτότητά μας. Κι όμως είναι χρήσιμο και αναγκαίο κάποιες φορές να προβληματίζεται κανείς ακόμη και για τα αυτονόητα. Λοιπόν, είμαστε χριστιανοί; Τι μας λέει η συνείδησή μας, τι απαντά η καρδιά μας; Τι αποδεικνύει η ζωή μας; Δεν είναι εύκολο να πεις πως είσαι χριστιανός, όταν αναλογισθείς ότι αυτή η ιδιότητα σε συνιστά ως γνήσιο αντίγραφο του Ιησού Χριστού, ως ένα μικρό μικρό Χριστό. Ο άγιος Ιγνάτιος ο θεοφόρος, του οποίου την καρδιά πύρωνε η αγάπη του Χριστού, ομολογεί ότι «μεγέθους εστίν ο χριστιανισμός», είναι μεγάλο πράγμα ο χριστιανισμός. Πως, λοιπόν, να το προσμετρήσει και πως να το επωμισθή η δική μας αδύναμη ύπαρξη; Μόνος του κανείς δεν θα μπορούσε να πει πως είναι χριστιανός, ακόμη κι αν είχε θαυματουργήσει, κι αν είχε χύσει το αίμα του για το Χριστό. Μήπως αυτό δεν επιβεβαιώνουν οι μάρτυρες της πίστεώς μας; Όταν στο δικαστήριο δέχονταν την ερώτηση «είσαι χριστιανός»; Απαντούσαν: «Με τη χάρη του Κυρίου, είμαι χριστιανός».

Η διελκυστίνδα του καθήκοντος νομιμοφροσύνης και του δικαιώματος ανυπακοής εν τη Υπηρεσία -- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

Η κατάστασις εις την οποία βιώνουμε καθίσταται ιδιαίτατα δυσχερής διότι ζούμε τρίτο παγκόσμιο πόλεμο με ειρηνικά μέσα ή άλλως ασύμμετρη απειλή διότι υφιστάμεθα το αντίκτυπο, δηλονότι τις επιπτώσεις, πλην όμως δεν δυνάμεθα να συνειδητοποιήσουμε με ενάργεια καθώς και να ιχνηλατήσουμε ορθώς τα ακριβή γενεσιουργά αίτια.

Εν τω πλαισίω της πλήρους αποτυχίας της κυβερνήσεως περί του λυσιτελούς  χειρισμού της πανδημίας, εφεξής επιδιώκει δια της καταναγκαστικής επιβολής αυτοελέγχου διάγνωσης του επίμαχου ιού, τον οποίο  εξαρτά πλήρως και καθολικώς, με την πρόσβαση εις την εργασία, τόσο εις τον ιδιωτικό όσο και εις τον Δημόσιο Τομέα, καθώς και εις την εκπαίδευση, να εξανδραποδίσει τους πολίτες.

The Sunday of the Resurrection - Greek Orthodox chant

 

Τη ΙΖ΄ (17η) Μαϊου μνήμη των Αγίων Αποστόλων ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ και ΙΟΥΝΙΑΣ.

Ανδρόνικος και Ιουνία οι του Χριστού Απόστολοι και Μάρτυρες διέτρεξαν ως υπόπτεροι όλην την οικουμένην και ανέσπασαν από της ρίζης την πλάνην της ειδωλολατρίας. Ηκολούθει δε τον θείον Ανδρόνικον η υπερθαύμαστος Ιουνία, νενεκρωμένη ούσα εις τα του κόσμου και ζώσα εν μόνω τω Χριστώ. Όθεν πολλούς απίστους ωδήγησαν αμφότεροι εις την θεογνωσίαν και τους μεν ναούς των ειδώλων κατεκρήμνισαν, πάθη δε ανίατα εθεράπευσαν. Ούτω λοιπόν διαλάμψαντες, επλήρωσαν και ούτοι οι Άγιοι Απόστολοι το κοινόν χρέος της φύσεως, καθ’ ο άνθρωποι, και δια του θανάτου μετέβησαν προς την αιώνιον ζωήν. Τούτους αναφέρει και ο μέγας Απόστολος Παύλος εν τη προς Ρωμαίους επιστολή, λέγων· «Ασπάσασθε Ανδρόνικον και Ιουνίαν τους συγγενείς μου και συναιχμαλώτους μου, οίτινες εισιν επίσημοι εν τοις Αποστόλοις, οι και προ εμού γεγόνασιν εν Χριστώ» (Ρωμ. ιστ: 7).

Στον Α´ Ἀσκητικὸν Λόγον του ὁ Μέγας Βασίλειος λέγει τὰ ἑξῆς:

«Νὰ μὴ εἶσαι περίεργος, οὔτε νὰ θέλης νὰ βλέπης τὰ πάντα, γιὰ νὰ μὴ εἰσχωρήση στὴν διάνοιά σου τὸ ἐπικίνδυνον δηλητήριον τῶν παθῶν. Βλέπε ὅσα εἶναι χρήσιμα, ἄκουε ὅσα εἶναι ἀπαραίτητα, λέγε ὅσα εἶναι χρήσιμα καὶ νὰ ἀποκρίνεσαι ὅσα ὠφελοῦν».

Ο εμβολιασμός προκαλεί τις παραλλαγές του ιού!

 Ο Καθηγητής Luc Montagnier Βραβείο Νόμπελ Ιατρικής 2008:ο εμβολιασμός προκαλεί τις παραλλαγές του ιού!Ο μαζικός εμβολιασμός είναι τεράστιο ανεξήγητο επιστημονικό λάθος.Το πιστοποιητικό εμβολιασμού είναι όνειδος, σκανδαλώδες!!!

Ο Καθηγητής Ioλόγος Luc Montagnier Βραβείο Νόμπελ Ιατρικής 2008 που ανακάλυψε τον ιό του AIDS επανέρχεται στον μαζικό « εμβολιασμό » Covid-19 στο μικρόφωνο του Pierre Barnérias (Hold-Up Media) Δηλώνει μ΄έμφαση : “αυτό είναι πολύ απλό οι παραλλαγές προέρχονται ήδη από τους εμβολιασμούς..ο ιός έχει τη δυνατότητα ν΄αλλάζει πολύ ισχυρά ..οι νέες παραλλαγές δημιουργήθηκαν από την επιλογή των αντισωμάτων που παρήχθησαν από τον εμβολιασμό.” Για το μαζικό εμβολιασμό είπε: Αυτό είναι ένα τεράστιο λάθος, ένα ανεξήγητο λάθος επιστημονικό,απαράδεκτο, η ιστορία μια μέρα θα κάνει τον απολογισμό σε όλα αυτά γιατί στην πραγματικότητα είναι ο εμβολιασμός που δημιούργησε την παραλλαγή.

Το Βραβείο Νόμπελ Ιατρικής 2008 επανέρχεται στον μαζικό « εμβολιασμό » Covid-19 στο μικρόφωνο του Pierre Barnérias (Hold-Up Media).

Καταγγέλει το πιστοποιητικό διαβατήριο εμβολιασμού.

-----------------------------

Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Στην Ινδία των 1,4δις δεν έχει εμβολιαστεί παρά ένα μικροσκοπικό νούμερο ελαχίστων ανθρώπων αλλά έχουμε ήδη την ινδική μετάλλαξη να απειλεί τον πλανήτη.. Υπάρχουν πολλές εξηγήσεις για πολλά ζητήματα ανάλογα και με την οπτική του καθενός. Ο συγκεκριμένος εκφράζει κάποιες επιφυλάξεις γιατί γενικά είναι υπέρ των εμβολίων όπως είδα. Ωστόσο ο ΠΟΥ αποτελείται από πάρα πολλά εκατομμύρια επιστημόνων κ ιατρών και καθηγητών που δεν τους είδα να αντιδρούν αλλά αντιθέτως να εμβολιάζονται. Λέει ότι οι παραλλαγές προκαλούνται από τα εμβόλια αλλά βλέπουμε για παράδειγμα ότι η ινδική μετάλλαξη επήλθε ήδη σε μια χώρα την Ινδία η οποία όταν η μετάλλαξη έγινε είχε μηδενικούς εμβολιασμούς. Υπάρχουν πολλές εξηγήσεις και πολλά εξειδικευμενα ιατρικά ζητήματα όπου άλλοι χρειάζονται μία ολόκληρη ζωή ερευνών και μελετών για να καταλάβουν...

Παναγία η Χρυσαφίτισσα

Η βυζαντινή πόλη της Μονεμβασιάς, χτισμένη στο φρούριο της χερσονήσου ( 6ος – 7ος αι. ), το "περιώνυμον και υπερνεφελές" κατά τον ιστορικό Φραντζή, είχε περιπετειώδη αλλά και αξιόλογη ιστορία, καθώς μαρτυρούν τα σωζόμενα ερείπια από τα μεσαιωνικά μνημεία τέχνης. 

Η κάτω πόλη, χτισμένη στα κράσπεδα του βράχου, είχε κι αυτή αξιόλογη ιστορία, όπως μαρτυρούν τα παχειά τείχη, τα ποικίλα οικοδομήματα και οι πολλές εκκλησίες. 
Ιδιαίτερα αξιόλογη από αυτές είναι η Παναγία η Χρυσαφίτισσα, χτισμένη τον 17ο αι. στη θέση άλλου, παλιότερου ναού, της Παναγίας της Οδηγήτριας. Μέσα εκεί είναι τοποθετημένη η ομώνυμη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, έργο πιθανώς του 15ου- 16ου αιώνος. 
Σύμφωνα με την παράδοση, βρισκόταν αρχικά στο χωριό Χρύσαφα της Λακωνίας. Στη Μονεμβασιά έφθασε μόνη Tης με τρόπο θαυμαστό, στο σημείο που ιδρύθηκε αργότερα ο ναός και το μοναστήρι της Παναγίας Χρυσαφίτισσας. 

«ΘΑΝΑΤΟΥ ΕΟΡΤΑΖΟΜΕΝ ΝΕΚΡΩΣΙΝ…» -- Τοῦ πρωτ. Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ

Με τα ἀπαισιότερα συναισθήματα ἀντιμετωπίζεται συνήθως ὁ θάνατος. Ὁ πολιτισμός μας, γιὰ τὸν ὁποῖο τόσο καυχόμαστε, δὲν μᾶς ἔχει ἐξοικειώσει μὲ τὴ μεγαλύτερη καὶ τραγικότερη πραγματικότητα στὴ ζωή μας, τὸν θάνατο. Οὔτε μᾶς ἔχει συμφιλιώσει μαζί του. Γι᾽ αὐτὸ λείπει στὴ σημερινὴ κοινωνία μία ρεαλιστικὴ φιλοσοφία τοῦ θανάτου. Βέβαια, σ᾽ αὐτὸ συντρέχουν διάφοροι λόγοι. Ὁ ὀλιγόπιστος φοβᾶται τὸν θάνατο, διότι βλέπει τὴν ἀνετοιμότητά του νὰ τὸν ὑποδεχθεῖ. Ὁ ἄπιστος ἢ ἄθεος, ποὺ στηρίζει ὅλες τὶς ἐλπίδες του στὸν κόσμο αὐτό, βλέπει τὸν θάνατο σὰν καταστροφή. Γι᾽ αὐτὸ ἀποφεύγει νὰ μιλεῖ γιὰ τὸν θάνατο ἢ χλευάζει τὸν θάνατο, ἀλλὰ στὸ βάθος τὸν φοβᾶται. Ὅπως τὸν φοβοῦνται οἱ οἰκονομικὰ εὔρωστοι, διότι θὰ τοὺς κάμει νὰ χάσουν ὅσα ἔχουν, ἀλλὰ καὶ οἱ προλετάριοι τοῦ κόσμου μας, μολονότι διατείνονται, ὅτι βλέπουν τὸν θάνατο σὰν σωτηρία. Διότι γι᾽ αὐτούς, κυρίως, ἰσχύει ὁ λόγος τοῦ Δ. Σολωμοῦ: «Γλυκειὰ ἡ ζωὴ καὶ ὁ θάνατος μαυρίλα».                                        

2. Γιὰ τὸν Χριστιανὸ ὅμως, καὶ μάλιστα τὸν πατερικό, δηλαδὴ τὸν ὀρθόδοξο, τὸ μυστήριο τοῦ θανάτου ἔχει λυθεῖ. Ἡ Σφίγγα τοῦ θανάτου διέκοψε τὴ σιωπή της. Τὸ αἴνιγμα, ποὺ τόσο ἀπασχόλησε τὸ ἀνθρώπινο πνεῦμα καὶ μόνο ἡ σωκρατική–πλατωνικὴ μεγαλοφυία μπόρεσε νὰ ψαύσει στὸν «Φαῖδρο», ἔχει πιὰ ἐξιχνιαστεῖ καὶ ἀπομυθευθεῖ. Μένει, βέβαια, καὶ γιὰ τὸν χριστιανὸ ὁ θάνατος «μυστήριο». «Ὄντως φοβερώτατον τὸ τοῦ θανάτου, μυστήριο»— ψάλλουμε στὴ νεκρώσιμη ἀκολουθία. Τὸ μυστήριο ὅμως δὲν ἔγκειται στὴν ὕπαρξή του, ἀλλὰ στὶς συνέπειές του: «πῶς ἡ ψυχὴ ἐκ τοῦ σώματος βιαίως χωρίζεται...»! Ἡ συμμετοχὴ τοῦ πιστοῦ στὸ Πάθος καὶ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ βοηθεῖ στὴν κατανόηση τοῦ μυστηρίου τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτου.

ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗΝ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ

ΟΤΙ Η ΠΡΟΘΥΜΙΑ ΤΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΑ ΔΕΥΤΕΡΕΙΑ ΤΩΝ ΑΝΔΡΩΝ ΕΙΣ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΗΣ ΑΡΕΤΗΣ                           

Και λίαν πρωϊ της μιάς Σαββάτων, έρχονται επί το μνημείον, ανατείλαντος του ηλίου (Μάρκ. ιστ: 2).                                                                        

Πέλαγος αληθινά αδιεξίτηλον τα έργα σου, Κύριε, άβυσσος πολλή τα κρίματά σου. Δεν είναι πολλαί ημέραι, αφ’ ου αποχαιρετών τους Μαθητάς, τους εστερέωνες εις την αγάπην Σου με την μυστηριώδη Διαθήκην Σου, την οποίαν τους παρέδωκες εις τον καιρόν του Πάθους Σου και δια της οποίας τους έδωσες το προνόμιον, την κληρονομίαν, να είναι μύσται και Μαθηταί των απορρήτων Σου. Τους έδωσες εκεί ταύτην την καλήν παρηγορίαν το να μη είναι δούλοι Σου, επειδή ο δούλος δεν γνωρίζει τι ποιεί ο κύριός του. Συ όμως τους απεκάλυψας όλα τα απόκρυφα του Πατρός Σου. Ταύτα τα προνόμια είναι γεγραμμένα εις την Διαθήκην Σου· όθεν εις τον αιώνα τον άπαντα είναι ανεξάλειπτα. Αλλά σήμερον, όταν ακούω από τους ιδίους Ευαγγελιστάς, ότι πρώται αι γυναίκες ηξιώθησαν να ακούσωσι της Αναστάσεώς Σου το Μυστήριον, πρώται να ίδωσι τον Τάφον ανεωγμένον, πρώται να αξιωθώσιν αγγελικής οπτασίας, πρώται να ελευθερωθώσιν από εκείνον τον φόβον, όστις κατεκυρίευε τας καρδίας πάντων, αυτά πως δύναμαι να τα συμβιβάσω με τας υποσχέσεις της Διαθήκης Σου; Αυτά πως δύναμαι να τα είπω, ότι δεν είναι εναντία εκείνων τα οποία τους υπεσχέθης, ότι να είναι Μαθηταί των απορρήτων Σου;

Sunday of the Myrrh-Bearing Women

About the beginning of His thirty-second year, when the Lord Jesus was going throughout Galilee, preaching and working miracles, many women who had received of His beneficence left their own homeland and from then on followed after Him. They ministered unto Him out of their own possessions, even until His crucifixion and entombment; and afterwards, neither losing faith in Him after His death, nor fearing the wrath of the Jewish rulers, they came to the sepulchre, bearing the myrrh-oils they had prepared to annoint His body. It is because of the myrrh-oils, that these God-loving women brought to the tomb of Jesus that they are called the Myrrh-bearers. Of those whose names are known are the following: first of all, the most holy Virgin Mary, who in Matthew 27:56 and Mark 15:40 is called "the mother of James and Joses" (these are the sons of Joseph by a previous marriage, and she was therefore their step-mother); Mary Magdalene (celebrated July 22); Mary, the wife of Clopas; Joanna, wife of Chouza, a steward of Herod Antipas; Salome, the mother of the sons of Zebedee, Mary and Martha, the sisters of Lazarus; and Susanna.