ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΣ -- του αείμνηστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Επίμονη και ακάματη η προσπάθεια των Οικουμενιστών για την επιβολή του παπικού πρωτείου προσλαμβάνει στις μέρες μας διαστάσεις ανησυχητικά εντυπωσιακές. Φορείς και προσωπικότητες, συχνά αξιόλογες κατά τα άλλα, προσπαθούν με κάθε τρόπο να επιβάλουν τον πάπα ως πνευματικό πλανητάρχη. Διοργανώνουν συνέδρια και διαλόγους, συγγράφουν βιβλία και άρθρα με κύριο και μοναδικό στόχο να μας πείσουν ότι οφείλουμε όλοι να αποδεχθούμε την κυριαρχία του ποντίφηκα, διότι μόνον έτσι θα ξεπερασθούν τα αδιέξοδα και θα λυθούν τα πάσης φύσεως προβλήματα που κατακλύζουν την κοινωνία μας. Ισχυρίζονται μάλιστα ότι κατά την πρώτη χιλιετία ήταν από όλους παραδεκτό το πρωτείο του πάπα.                                                                         
Ο παραπάνω ισχυρισμός είναι ανιστόρητος και αβάσιμος. Αποδεικνύεται δε ότι είναι επίσης ψευδής και κακοήθης.

Η συνάντηση Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου και "Πατριάρχη" Ρωσίας Κύριλλου

ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΓΟΡΓΟΫΠΗΚΟΟΥ ~ Ι.Μ.ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ

Ο Kyprianos Christodoulides άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "Δύο κείμενα από δύο αντίθετες πηγές :":

Ευχαριστώ το ιστολόγιο "Ορθόδοξη Φωνή" και τον αγαπητό Διαχειριστή κύριο Κων/νο Αργυρακόπουλο για την αναδημοσίευση, αλλά και για το ερώτημα.

Θα απαντήσω λέγοντας ότι, την εποχή όπου έζησε ο ιερός Αυγουστίνος δεν υπήρχε οικουμενισμός, όπως δεν υπήρξε και σαφής αμφισβήτηση του έργου του εκ μέρους των πατέρων της Εκκλησίας. Αν οι ειδικοί επιστήμονες του γνωστικού αντικειμένου της θεολογίας μπορούν να με διαφωτίσουν επ΄ αυτού με συγκεκριμένες παραπομπές θα τους ήμουν ευγνώμων.

Ομολογώ, δεν έχω μελετήσει το έργο του. Ελάχιστα αποσπάσματα έχουν υποπέσει στην αντίληψή μου και αυτά προερχόμενα από παραπομπές. Όσον αφορά, τώρα, στο ερώτημα : "Πώς η Εκκλησία Γ.Ο.Χ. Ελλάδος δέχεθηκε την αγιοκατάταξη του Αυγουστίνου, που έκαναν οι οικουμενιστές του Αθηναγόρα", από τα ελάχιστα που γνωρίζω, θα έλεγα, ότι σε τούτο συνέβαλλε το σημαντικό έργο του στην καταπολέμηση των αιρέσεων της εποχής του, αλλά και των ειδωλολατρών.

Αυτό αφοριστικά διότι το θέμα έχει λάβει ευρύτατες διαστάσεις, μάλιστα δε, επειδή νεώτεροι θεολόγοι τον ελέγχουν ως αίτιο του παπικού Πρωτείου και του φιλιόκβε. Έτεροι όμως διαφωνούν.

Αν κάποιος μου ζητούσε την (αμελητέα) γνώμη μου, θα απαντούσα : Καλύτερα να ακολουθούσαμε την σιωπή των πατέρων της Εκκλησίας. Δεν έθεσαν ποτέ το θέμα της αγιοκατάταξης για τον συγκεκριμένο, πατέρα ή ιερό, Αυγουστίνο.

***

Ο Ανώνυμος άφησε ένα  σχόλιο για την ανάρτησή σας "Ο Kyprianos Christodoulides άφησε ένα σχόλιο για...":


Ενημερωτικά,
Ο Αυγουστίνος κήρυξε και την αίρεση περί απολύτου προορισμού.

Ιερομόναχος Γρηγόριος Ζιώγος

***

Ο  Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Ο Kyprianos Christodoulides άφησε ένα σχόλιο για...":

Αυτός που νίκησε τον Νεστόριο στην 3η Οικουμενική, αυτός πήγε με την διδασκαλία του στην άλλη άκρη και αναθεματίστηκε απο την 4η Οικουμενική.
Άβυσσος Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

***

Ο  δάσκαλος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Δύο κείμενα από δύο αντίθετες πηγές :":

"Καὶ εἰ τὶς μὴ φρονεῖ καὶ λέγει Αὐγουστίνον Μακάριον καὶ Ἄγιον εἶναι, ἀνάθεμα" (Γεννάδιος Σχολάριος).
Τα υπόλοιπα προσεχώς σε ειδικό αντιαγιομαχικό άρθρο.

***

Ο  Kyprianos Christodoulides άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Δύο κείμενα από δύο αντίθετες πηγές :":

Τα σχόλια σε αυτή την ανάρτηση συμπεριλήφθηκαν και εδώ :

http://kyprianoscy.blogspot.gr/2016/02/blog-post_14.html

***

Ο Kyprianos Christodoulides άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Ο Kyprianos Christodoulides άφησε ένα σχόλιο για...":

Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Αυτός που νίκησε τον Νεστόριο στην 3η Οικουμενική, αυτός πήγε με την διδασκαλία του στην άλλη άκρη και αναθεματίστηκε απο την 4η Οικουμενική.
Άβυσσος Η ΨΥΧΉ ΤΟΥ ΑΝΘΡΏΠΟΥ

κχ
Θα παρακαλούσα τον ανωτέρω Ανώνυμο σχολιαστή να μου απαντήσει αν, σαφώς και ονομαστικά, αναθεματίστηκε, αφορίστηκε, καταδικάστηκε, από την Δ΄ Οικουμενική ο επίσκοπος Ιππώνος Αυγουστίνος.

***

Ο  Kyprianos Christodoulides άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Δύο κείμενα από δύο αντίθετες πηγές :":

Ο γράφων ούτε θέλει, ούτε επιθυμεί να γίνει είτε εκούσια είτε ακούσια αγιομάχος. Αν υπάρχουν σαφείς αναφορές καταδίκης του ιερού ή πατέρα, αγίου ή "αγίου", επισκόπου Ιππώνος Αυγουστίνου, από την άλλη δε τεκμαίρεται ευκρινώς η αγιοκατάταξη αυτού, δεν θα είχε κανένα λόγο να μη το δεχθεί.

Μετά το Σχίσμα της Δυτικής από την Ανατολική Εκκλησία είναι γνωστή η διαφωνία των Λατίνων με την αγιοκατάταξη του Μεγάλου και αγίου Φωτίου, εκ μέρους ημών των Ορθοδόξων, εναντι της δικής των αγιοκατάταξης του Φραγκίσκου της Ασίζης.

***

Ο  Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Ο Kyprianos Christodoulides άφησε ένα σχόλιο για...":

Το σχόλιο απευθύνεται στον αρχιμανδρίτη Ευτύχιο, που κέρδισε τον Νεστόριο, αλλά κατόπιν πήγε στην άλλη άκρη και έγινε Μονοφυσίτης, και αναθεματίστηκε απο την 4η Οικουμενική.
Το σχόλιο στόχευε στο ότι κανείς δεν έχει το αλάθητο

ΨΗΦΙΣΜΑ Ἡμερίδος μέ θέμα: «Μένουμε Ἕλληνες καί Ὀρθόδοξοι»

Πλήθος κόσμου κατέκλυσε ασφυκτικά  το Βελλίδειο το απόγευμα της Κυριακής 14 Φεβρουαρίου για να εκδηλώσει την πρόθεσή του να υπερασπιστεί το αναφαίρετο δικαίωμα διατήρησης της Ελληνορθόδοξης ταυτότητάς μας. Αυτό το δικαίωμα τελευταία επιβουλεύονται όλο και εντονότερα όλο και περισσότεροι. Σε αυτούς, δυστυχώς και αυτοκαταστροφικά, ανήκουν και ορισμένοι που είναι εντεταλμένοι να διοικούν και να κυβερνούν. Ο πρώτος ομιλητής κ. Φραγκούλης Φράγκος εξήγησε ότι το δημογραφικό είναι το πλέον σημαντικό εθνικό θέμα και κατέθεσε συγκεκριμένες προτάσεις για την άμεση αντιμετώπισή του. Κάλεσε όλους όσους έκαναν λάθη στο μεταναστευτικό να προβούν σε συγκεκριμένες διορθωτικές κινήσεις και να επανορθώσουν. Ο Παν/τος Αρχιμ. Αθανάσιος  Αθανασίου στιγμάτισε την ακατάσχετη αγαπολογία προς απίστους και αιρετικούς από όσους την ίδια στιγμή δείχνουν ιδιαίτερη σκληρότητα στην αντιμετώπιση όσων κρατούν ανόθευτη την πίστη. Μίλησε για γραικυλισμό όσων απεργάζονται σχέδια όπως το Τμήμα Ισλαμικών Σπουδών, το οποίο τόνισε ότι προσβάλλει την παράδοση, την ιστορία και την αισθητική της Θεσσαλονίκης, πέρα από το γεγονός ότι τα σχέδια αυτά είναι αντισυνταγματικά, παράνομα και σκανδαλώδη. Κάλεσε επίσης σε αντίσταση ενάντια στην περιθωριοποίηση των ιδανικών μας. Τέλος, ο κ. Κωνσταντίνος Σπαλιώρας, ως τρίτος ομιλητής, διακήρυξε ότι οι μάχιμοι θεολόγοι εκπαιδευτικοί είναι αποφασισμένοι να μεταδώσουν αυτό που παραλάβαμε από τους πατέρες μας, δηλαδή την Ορθόδοξη Πίστη μας, στους μαθητές.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Δευτέρα, 15 Φεβρουαρίου 2016

Ονησίμου του αποστόλου, Ευσεβίου οσίου, Μαΐωρος μάρτυρος

Ὁ Ἅγιος Ὀνήσιμος, ἕνας ἀπὸ τοὺς ἑβδομήκοντα Ἀποστόλους, ἦταν δοῦλος στὸ σπίτι τοῦ Ρωμαίου ἄρχοντα Φιλήμονος, ὁ ὁποῖος καταγόταν ἀπὸ τὴν Φρυγία καὶ ἔγινε Χριστιανὸς ἀπὸ τὸν Ἀπόστολο Παῦλο. Ὁ Ὀνήσιμος ἔφυγε κρυφὰ ἀπὸ τὸν κύριό του καὶ μετέβη στὴ Ρώμη σὲ ἐπίσκεψη τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. Ἔτσι ἀφιερώθηκε στὴ Διακονία τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῶν Χριστιανῶν. Ὁ Παῦλος τὸν ἀπέστειλε πίσω στὸν Φιλήμονα μὲ ἐπιστολή του, στὴν ὁποία ἀνέφερε γιὰ τὸν Ἅγιο Ὀνήσιμο τὰ ἀκόλουθα: «Τέτοιος ποὺ εἶμαι, ἐγὼ ὁ Παῦλος ὁ ἡλικιωμένος, καὶ τώρα φυλακισμένος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, σὲ παρακαλῶ γιὰ τὸ παιδί μου, τὸν Ὀνήσιμο, ὁ ὁποῖος ἄλλοτε σοῦ ἦταν ἄχρηστος, τώρα ὅμως εἶναι χρήσιμος καὶ σὲ ἐσένα καὶ σὲ ἐμένα.

Δύο κείμενα από δύο αντίθετες πηγές :

Πηγή α΄ :  http://kyprianoscy.blogspot.ca/

Περί νεοαγίων γερόντων

"ἀποστραφήτωσαν παραυτίκα αἰσχυνόμενοι οἱ λέγοντές μοι· εὖγε εὖγε"

"Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ., κατὰ τὴν Συνεδρίαν τῆς 10/23 Ὀκτωβρίου 2013, συνεζήτησε τὸ θέμα τῶν ἐπ’ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν προβαλλομένων ψευδοαγίων τῶν Οἰκουμενιστῶν καὶ τοῦ κινδύνου παραπλανήσεως τῶν πιστῶν ἐκ τῆς συστηματικῆς προπαγάνδας. Διὰ τὸν λόγον αὐτόν, ἐφιστῶμεν τὴν προσοχὴν εἰς ἅπαντα τὸν κλῆρον καὶ τὸν λαὸν τῆς ἀκαινοτομήτου Ἐκκλησίας, διὰ νὰ μὴ πίπτουν θύματα τῆς τοιαύτης προπαγάνδας. Οὐδεὶς τελευτήσας ἐν τῷ σχίσματι καὶ κοινωνῶν ἐν τῇ αἱρέσει τοῦ Οἰκουμενισμοῦ δύναται νὰ τιμηθῇ ὡς ἅγιος ὑπὸ τῆς Ἐκκλησίας. Δὲν πληροῦν τὰ κριτήρια τῆς ἁγιότητος τὰ ὁποῖα ἀνέκαθε ἐδέχετο ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ." (*)

κυπριανός χ (σχόλιο)
Οι σχισματικοί και αιρετικοί του Φαναρίου ομού μετά των μηνομονευτών τους, δηλ. των κοινωνούντων με την αίρεση, δεν είναι σε θέση να καταλάβουν τι τους περιμένει, τι προκαλούν, με αυτές τις ανακηρύξεις νεοαγίων γερόντων.

Έχει την ψευδαίσθηση τὸ εσβεσμένο Φανάρι, όπως γράφει η Ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας των Γ.Ο.Χ. Ελάδος, ότι "ἀνακηρύσσοντας συνεχῶς ὡς ἁγίους πολλούς νεοφανεῖς γέροντας, οὐδεὶς λόγος ὑπάρχει πρὸς ἀποτείχισιν". Με τον τρόπο αυτό επιχειρεί "νὰ κατωχυρώσῃ τὴν πλάνην ὅτι δύνανται καὶ οἱ κοινωνοῦντες μετὰ τῶν Οἰκουμενιστῶν νὰ ἁγιάζουν καὶ νὰ καθίστανται παραδείγματα πρὸς μίμησιν," ὁπότε, προς τι ο αγώνας των ἀντιτιθεμένων εἰς τὴν αἵρεσιν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ; 

Αυτό φρονεί η πλάνη, άλλα όμως λαλεί το Πνεύμα : "12 καὶ ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τοὺς ἐχθρούς μου καὶ ἀπολεῖς πάντας τοὺς θλίβοντας τὴν ψυχήν μου, ὅτι ἐγὼ δοῦλός σού εἰμι".

Επικαλούνται την αγιότητα, το έλεος του αγίου Θεού, αυτό όμως θα τους εξολοθρεύσει.

 (*) http://www.ecclesiagoc.gr/index.php/anakoinwseis/357-peri-twn-eschatwn-provallomenwn-ws-agiwn

***

Πηγή β΄ : Toυ Μητρ. Ηλείας κ. Γερμανού (της Εκκλησίας της Ελλάδος) : 

Τι συμβαίνει; τα τελευταία 30 χρόνια έχουν αγιοποιηθή τόσα πρόσωπα, όσα δεν αγιοποιήθηκαν αιώνες!                                                                                                                                                    

….Διότι πράγματι τα τελευταία 30 χρόνια έχουν αγιοποιηθή τόσα πρόσωπα, όσα δεν αγιοποιήθηκαν αιώνες!                                                                                                                                                     

Δια τούτο διερωτάται κανείς· Τι συμβαίνει; Είναι μεγάλη η αγιότητα σήμερα  και τόσοι πολλοί στην εποχή μας ευηρέστησαν τω Θεώ, ώστε Εκείνος τους εθαυμάστωσε και αποδεδειγμένως δημοσίως τους ενεφάνισε ή εμείς έχομε χάσει τα αγιοπνευματικά κριτήρια αναγνωρίσεως ενός αγίου;                                                        

Μήπως στην σημερινή απιστία και την αδιαφορία των ανθρώπων, ούτοι ζητούν «σημεία», ως ζητούσαν οι Ιουδαίοι και οι Έλληνες των χρόνων του Ιησού (Ίδε σχετικά περιστατικά: Ματθαίου ιβ΄ 38 – 45 , ιστ΄ 1 – 4, κζ΄ 42 – 44, Λουκά δ΄ 23 – 30, ια΄ 29, Ιωάννου στ΄ 30 – 41, Α΄ Κορινθίους 22 – 26), και η Εκκλησία, αντιθέτως απ΄ ό,τι έπραξεν ο Κύριος, προσπαθή να ικανοποιήση το αίτημα με την αγιοποίησι νέων προσώπων;                                                                                                                              
Μήπως η Εκκλησία μας επηρεασμένη από την μόδα του συγχρονισμού ή της νέας εποχής, αναζητεί να προβάλη στους χριστιανούς μας νέα άγια πρότυπα, εγκαταλείποντας τα υπάρχοντα σπουδαία και μεγάλα τοιαύτα;                                                                                                                                                            

Μήπως είναι τούτο κάτι «που πουλάει» κατά την σημερινήν ορολογίαν, και κάποια μέλη της δεν θέλουν να στερηθούν των ωφελημάτων του;                                        

Πάντως ό,τι και αν συμβαίνη, έχω την αίσθησιν ότι ευρισκόμεθα εις λάθος δρόμο.

***

Σ.σ. απορώ πως οι ΓΟΧ δέχονται την αγιοκατάταξη του Αυγουστίνου που έκαναν οι Οικουμενιστές του Αθηναγόρα...

Η Εκκλησία επί 15 αιώνες δεν εδέχθη τον Αυγουστίνο ως Άγιο.

Μητρ. Πειραιώς κ. Σεραφείμ :

Ἡ θέση τοῦ Παναγιωτάτου ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία δὲν δύναται πλέον νὰ συγκαλεῖ Οἰκουµενικὴ Σύνοδο ἐξ αἰτίας τῆς µὴ συµµετοχῆς τῶν ∆υτικῶν, εἶναι παντελῶς ἐσφαλµένη.

Οὐσιαστικὰ διακηρύσσει µὲ τὴν θέση του αὐτὴ ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ἐλλειµµατική, ἀσθενὴς καὶ ἀτελὴς Ἐκκλησία, καὶ µόνο ὅταν “ἑνωθεῖ” µὲ τὸν Παπισµὸ καὶ τὸν Προτεσταντισµὸ θὰ εἶναι τέλεια Ἐκκλησία, ὁπότε θὰ µπορεῖ τότε µαζὶ µὲ τοὺς ∆υτικοὺς νὰ συγκαλεῖ  Οἰκουµενικὴ Σύνοδο. Ἡ θέση, ὅµως, αὐτὴ ἀπέχει παρασάγκας ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησιολογία.

Του π. Γεώργιου Δ. Μεταλληνού, για τον «Άγιο» Βαλεντίνο

Στα εισαγόμενα από τη Δύση, κατά τη μακρόσυρτη διαδικασία της μετακένωσης, ανήκει και η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου, προστάτη των ερωτευμένων κάθε είδους (14 Φεβρουαρίου). Δεν νομίζω πως συνιστά ανεπίτρεπτη υπερβολή η θεώρηση του αμφίβολου ιστορικά και κυρίως εκκλησιαστικά «Αγίου» ως μια άλλη (αρσενική!) εκδοχή της αρχαιοελληνικής Αφροδίτης, με ρίζες στον ευρωπαϊκό Μεσαίωνα. Πρόκειται για έναν κατασκευασμένο «Άγιο», επιστρατευμένο στην εμπορευματοποίηση και των ανθρώπινων συναισθημάτων, που θυσιάζονται και αυτά στον αδηφάγο Μολώχ της κατανάλωσης και του κέρδους. Υπάρχει, βέβαια, και ακούγεται στην άλλη Ευρώπη η εκδοχή ότι κάτω από τον γλυκερό Άγιο Βαλεντίνο κρύπτεται για πολλούς ο ηθοποιός του Μεσοπολέμου Ροντόλφο Βαλεντίνο (ΐ1926), που λατρεύτηκε και αυτός ως «θεός» του έρωτα και αναδείχθηκε ίνδαλμα των ερωτευμένων.

Από τον βίο της Αγίας Βαρβάρας : ...επροτίμησεν ως γνωστικός να είπη ψεύδος σωτήριον, παρά αλήθειαν βλάπτουσαν.

Ημέραν τινά, επιστρέφουσα από το λουτρόν η Βαρβάρα, παρετήρησε τα είδωλα, τα οποία προσεκύνει ο πατήρ της· στενάξασα δε εκ βάθους ψυχής δια την αναισθησίαν και τυφλότητα αυτού, έπτυσε τα είδωλα κατά πρόσωπον και είπεν· «Όμοιοι με σας να γίνουν, όσοι σας προσκυνούν και σας καλούν εις βοήθειάν των».(Συν. ΙΒ σελ. 128)

Ευρών δε δύο ποιμένας, οι οποίοι έβοσκον τα πρόβατά των εκεί πλησίον, τους ηρώτησεν αν ήξευραν, που ήτο κρυμμένη η θυγάτηρ του. Ο εις εξ αυτών ήτο συμπαθής και φιλάνθρωπος και κρίνων άδικον να προδώση την διωκομένην Μάρτυρα, ηρνήθη και είπεν, ότι δεν την είδε ποσώς· επροτίμησεν ως γνωστικός να είπη ψεύδος σωτήριον, παρά αλήθειαν βλάπτουσαν. Ο δε άλλος ποιμήν, πονηρός και απάνθρωπος, δεν ωμίλησε μεν δια να μη τον ακούσωσι, με τον δάκτυλόν του όμως έδειξε την οδόν εις τον Διόσκορον, δια να εύρη την Μάρτυρα. Όμως η θεία δίκη επαίδευσεν αμέσως το κακούργημα τούτο, διότι όλα τα πρόβατα του κακοτρόπου εκείνου και άφρονος βοσκού έγιναν κάνθαροι και έμειναν τοιούτοι μέχρι τέλους και περιεκύκλουν τον τάφον της Αγίας.  

Ένωση Θεολόγων Λέσβου : Οφειλόμενη απάντηση σε Συναδέλφους Θεολόγους

 Οφειλόμενη απάντηση σε συναδέλφους Θεολόγους

Με αγάπη και ενδιαφέρον απευθυνθήκαμε, ως Ένωση Θεολόγων Λέσβου, στους Ορθόδοξους συμπολίτες μας, μετά από προτροπή αρκετών εξ’ αυτών να πάρουμε θέση για όσα γίνονται τελευταία από το Δήμο Μυτιλήνης για τον εορτασμό του «αγίου Βαλεντίνου». Θεωρήσαμε καθήκον μας να τοποθετηθούμε για να υπενθυμίσουμε στους Ορθοδόξους Χριστιανούς αυτά που λογικά θα έπρεπε να είναι αυτονόητα, από τη στιγμή που ο Δήμος Μυτιλήνης έκανε αυτήν την ανακοίνωση που μπορούσε να δημιουργήσει σύγχυση, όταν αναφέρεται σε «κατανυκτικό αρχιερατικό εσπερινό…. λιτάνευση λειψάνων του αγίου Βαλεντίνου με κάθε τιμή στο κέντρο της πόλης…… πανηγυρική θεία λειτουργία και κοπή βασιλόπιτας της ενορίας…..». Άλλωστε η καλόπιστη κριτική όχι προσώπων αλλά πράξεων, στα πλαίσια της Δημοκρατίας, ωφελεί και εμπλουτίζει τους κρινόμενους, όταν μάλιστα στη συγκεκριμένη περίπτωση, διαπιστώνεται ότι ίσως δεν γνώριζαν επακριβώς το περιεχόμενο της εκκλησιαστικής ορολογίας που χρησιμοποίησαν.

Η ανακοίνωσή μας, είχε ως αποτέλεσμα διάφοροι συμπολίτες, για δικούς τους λόγους, να στραφούν εναντίον μας με προσβλητικούς χαρακτηρισμούς. Δεν απαντήσαμε, καθώς έτσι μας δίδαξε Εκείνος που «λοιδορούμενος ουκ αντελοιδόρει, πάσχων ουκ απείλει, παρεδίδου δε τω κρίνοντι δικαίως», δηλαδή, «τις λοιδωρίες δεν τις ανταπέδιδε, κι όταν έπασχε δεν απειλούσε, εμπιστευόταν δε στον δίκαιο Κριτή» (Α΄ Πέτρ. 2, 23).

Δεν περιμέναμε όμως ότι στην ίδια γραμμή θα συστρατεύονταν και κάποιοι συνάδελφοι Θεολόγοι (έστω και αν κάποιοι από τους τέσσερις που υπογράφουν δεν ανήκουν στην Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων, αλλά στον «ΚΑΙΡΟ»), οι οποίοι μάλιστα, στα πλαίσια φιλικών και συναδελφικών σχέσεων, θα μπορούσαν να επικοινωνήσουν μαζί μας και να πληροφορηθούν σχετικά με την ανακοίνωση μας, προτού εκδώσουν τη δική τους σαν να ήταν έτοιμοι από καιρό. 

Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ

Φίλοι αναγνώστες μας ερωτούν τι σημαίνει ο όρος, του οποίου κάνουμε συχνά χρήση: πνευματική παράδοση. Το θέμα είναι καίριο για την απλανή πορεία της Εκκλησίας. Αποτελεί αληθινόν πνευματικόν θησαυρόν και την λυδίαν λίθον του ήθους της Ορθοδόξου Εκκλησίας, γιατί είναι συμπύκνωση της βιουμένης πνευματικής αληθείας, η σάρκωση της δογματικής διδασκαλίας. Η πνευματική παράδοση άρχισε με το πρώτο κήρυγμα των Αποστόλων, που περιελάμβανε την διδασκαλία του Κυρίου και κατόπιν συνεχίσθηκε με τις αποκαλύψεις του εν τη Εκκλησία λαλούντος αγίου Πνεύματος. Αλλά η διδασκαλία αυτή ήταν συνοπτική. Το Ευαγγέλιον αποτελεί την πλήρη διδασκαλίαν της Εκκλησίας, αλλά σε αδρές γραμμές. Το άγιον Πνεύμα όμως, με την συνεργίαν των καθαρών ψυχών, απεκάλυψε σε όλες τις διαστάσεις και σε κάθε λεπτομέρεια την εν Χριστώ πνευματικήν ζωήν. Οι άγιοι Πατέρες, σαν σκεύη του αγίου Πνεύματος, δια μέσου των μεγάλων πνευματικών αγώνων των, αποκτώντες συνεχώς πείρα, κατά τους πολέμους των με τον διάβολον, τα πάθη και τον κόσμον και γευόμενοι ποικίλως τις ενέργειες του αγίου Πνεύματος, αλλά και διδασκόμενοι μυστικώς κατά την αναλογίαν της δεκτικότητός των, της καταβολής των, της παιδείας των και των χαρισμάτων των, έγιναν διδάσκαλοι της Εκκλησίας με την καταγραφή της γνώσεως και της σοφίας των, που την παρέδωσαν στους πιστούς.