«Δικαίω νόμος ού κείται»

Δέλκα μίλια από την πόλη Αιγαιές της Κιλικίας, στο χωριό Μάρδαρδος, κατοικούσε ένας γέροντας λευίτης, φημισμένος για την αρετή του 
Κάποτε όμως οι χωρικοί πήγαν και παραπονεθείκαν στον επίσκοπο Αιγαιών λέγοντας: 
Πάρε αυτόν τον ιερέα από το χωριό μας, γιατί μας στενοχωρεί. 
Κάθε Κυριακή τελεί τη θεία λειτουργία στις 3 το απόγευμα και δεν τηρεί την καθιερωμένη τάξη. 
Καλεί αμέσως ο επίσκοπος τον εφημέριο και του λέει ιδιαιτέρως: 
Γιατί, γέροντα, κάνεις τέτοιο πράγμα; Δεν γνωρίζεις την τάξη της Εκκλησίας μας; 
Τη γνωρίζω, δέσποτα, κι έχεις δίκιο. Αλλά νά τι συμβαίνει: 
Μετά τη νυχτερινή ακολουθία της Κυριακής, κάθομαι κοντά στο άγιο θυσιαστήριο περιμένοντας την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος. 
Κι όταν δω τον Παράκλητο νά το επισκιάζει, τότε αρχίζω τη λειτουργία. 
Ο επίσκοπος θαύμασε την αρετή του γέροντα και πληροφόρησε σχετικά τούς χωρικούς, πού έφυγαν ειρηνικά δοξάζοντας το Θεό.

Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Σάββατο, 19 Σεπτεμβρίου 2015

Τροφίμου Σαββατίου μαρτύρων.

Μαρτύρησαν ἐπὶ βασιλέως Πρόβου καὶ διοικητοῦ Ἀντιοχείας Ἠλιοδώρου (278 μ.Χ.).

Ὅταν λοιπὸν ὁ Τρόφιμος μὲ τὸν Σαββάτιο βρέθηκαν στὴν Ἀντιόχεια καὶ εἶδαν τὰ πολυποίκιλα ἁμαρτωλὰ ὄργια ποὺ γίνονταν πρὸς τιμὴν τοῦ Ἀπόλλωνα, δὲ συγκρατήθηκαν καὶ ἀποδοκίμασαν δημόσια τὴν ἁμαρτωλὴ αὐτὴ παραφροσύνη.

Βέβαια, γρήγορα συνελήφθησαν καὶ ὁδηγήθηκαν στὸ δικαστήριο. Θαρραλέα δήλωσαν πὼς εἶναι χριστιανοί. Τότε ὁ ἡγεμόνας Ἠλιόδωρος διέταξε καὶ τοὺς μαστίγωσαν ἀνελέητα. Τόσο, ποὺ οἱ σάρκες τους κόβονταν κομμάτια. Ἐκεῖ ὁ Σαββάτιος ἄφησε τὴν τελευταία του πνοή.

Ὁ δὲ Τρόφιμος ὁδηγήθηκε σὲ ἄλλο σκληρότερο ἡγεμόνα, τὸν Διονύσιο Περώννιο. Αὐτός, ἀφοῦ τὸν ἔγδαρε μὲ σιδερένια νύχια, μισοπεθαμένο τὸν ἔριξε στὴν φυλακή.

Ἐκεῖ τὸν ἐπισκέφθηκε κάποιος, βουλευτής, ὁ Δορυμέδων, ποὺ εἶδε τὸ μαρτύριό του καὶ στερεώθηκε στὴν πίστη τοῦ Χρίστου. Ὅταν τὸ ἔμαθε αὐτὸ ὁ ἡγεμόνας, βασάνισε σκληρὰ τὸν Δορυμέδοντα. Ἔπειτα, ἔριξε καὶ τοὺς δυὸ τροφὴ στὰ θηρία, μέσα στὸ ἀμφιθέατρο. Ἀλλὰ ἡ πεινασμένη ἀρκούδα καὶ ἡ αἱμοβόρα λεοπάρδαλη στάθηκαν στὰ πόδια τους σὰν ἥμερα ἀρνιά. Τὸ ἴδιο καὶ τὸ ἀγριεμένο λιοντάρι ποὺ ἐλευθέρωσαν ἀργότερα.

Γιὰ νὰ πληρωθεῖ ἔτσι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ: «οἱ διὰ πίστεως... ἔφραξαν στόματα λεόντων». Αὐτοί, δηλαδὴ οἱ Ἅγιοι, ἐπειδὴ εἶχαν μεγάλη καὶ συνειδητὴ πίστη, βούλωσαν καὶ ἔφραξαν στόματα λιονταριῶν.

Ὅταν λοιπὸν εἶδαν ὅτι δὲν τοὺς ἄγγιξαν τὰ θηρία, ἀμέσως οἱ δήμιοι τοὺς ἀποκεφάλισαν.

Μέσος όρος δεν υπάρχει. Ή πιστεύομεν ή δεν πιστεύομεν.

Εις τα ζητήματα της πίστεως δεν χωρούν ανθρώπινοι συναισθηματισμοί. Αείποτε η Εκκλησία του Χριστού «δια τους λόγους των χειλέων Του εφύλαξεν οδούς σκληράς». Μέσος όρος δεν υπάρχει. Ή πιστεύομεν ή δεν πιστεύομεν. Ή ο από δέκα αιώνων Καθολικισμός περιέπεσεν εις αιρέσεις, οπότε πρέπει να τας αποβάλη και κατόπιν να έλθη προς ένωσιν Δογματικήν και Εκκλησιαστικήν ή δεν έχει αιρέσεις οπότε η Εκκλησία μας πλανάται επί δέκα αιώνας. Και όχι μόνον δέκα αιώνας, αλλά πλανάται μεθ' όλων των Οικουμενικών Συνόδων και των αγίων Πατέρων, και τα πάντα γίνονται άνω κάτω. Και κατά συνέπειαν πρέπει να διορθώσωμεν Ιερούς Κανόνας, να συμπληρώσωμεν το Σύμβολον της Πίστεως, να διασκευάσωμεν τα λειτουργικά μας βιβλία, να χρίσωμεν με ασβέστη τους τοιχογραφημένους αγίους Πατέρας μας και να καύσωμεν τας φορητάς εικόνας των, αφού επλανήθησαν και πλανούν και ημάς τόσους αιώνας. Πρέπει να παύσωμεν του λοιπού να λέγωμεν εις τας προσευχάς  μας «δι' ευχών των αγίων Πατέρων ημών». Πρέπει να κλαύσωμεν δια τα πλήθη των Ομολογητών, που εμαρτύρησαν ματαίως και προ του σχίσματος και μετά το σχίσμα. Και πρέπει να σβήσωμεν πλέον και την ιεράν κανδήλαν, που καίει ακοίμητα εις την είσοδον του Ναού του Πρωτάτου, επάνω εις τα άγια λείψανα των Αγιορειτών Πατέρων, που εμαρτύρησαν από τους Ενωτικούς του 13^ου αιώνος, διότι δεν εδέχθησαν το μνημόσυνον του Πάπα. Εάν δεν είναι αιρετική η παπική Εκκλησία, τότε τα θαύματα των αγίων Ομολογητών της Ορθοδοξίας είναι δαιμονικαί απάται. Εάν δεν είναι οι Λατίνοι αιρετικοί, πρέπει να καύσωμεν όλους τους αντιλατινικούς λόγους του Μ. Φωτίου, του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, Καβάσιλα, Ιωσήφ Βρυεννίου, Αγίου Μάρκου του Ευγενικού, Γενναδίου του Σχολαρίου και τόσων ιερωτάτων θεολόγων μέχρι του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, ως και τας Συνοδικάς αποφάσεις. Τότε τι χρειάζονται το «Πηδάλιον», το «Ωρολόγιον», το «Τριώδιον»; Να τα ρίψωμεν εις το πυρ και να ομολογήσωμεν ότι επλανήθημεν! 

Ο φύλαξ της Ορθοδοξίας πιστός λαός δεν αντιστέκεται.

Αυτοί που αντιστέκονται είναι λίγοι. Οι πολλοί είναι αδιάφοροι ή έχουν εσφαλμένη ιδέα, ότι μόνον την ψυχή μας πρέπει να αγωνιζώμαστε να σώσωμε. Τι κάνουν οι άλλοι και μάλιστα οι κληρικοί, δεν είναι δική μας δουλειά να τους κρίνωμε. Έτσι λένε και καθησυχάζουν. Με τέτοια νοοτροπία και χωρίς αντίσταση το κακό θα εξαπλώνεται ως γάγγραινα. Οι οικουμενιστές θα επιβάλλουν τη θέλησή τους παντού και οι λίγοι πιστοί θα υβρίζωνται ως ταλιμπάν, ως μικρόνοες, ως φανατικοί και άνθρωποι του μίσους, ως γραφικοί κλπ. Και ου θαυμαστόν: «Ει τον οικοδεσπότην Βεελζεβούλ εκάλεσαν, πόσον μάλλον τους οικιακούς αυτού»; 

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΓΑΒΡΙΗΛ: ΑΝ ΜΝΗΜΟΝΕΥΟΥΝ ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΕΚΦΩΝΩΣ ΚΟΒΟΥΜΕ ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ!

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΓΑΒΡΙΗΛ: ΑΝ ΜΝΗΜΟΝΕΥΟΥΝ ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΕΚΦΩΝΩΣ ΚΟΒΟΥΜΕ ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ!

Πηγή http://paterikiparadosi.blogspot.ca/

σ.σ   Μοναχισμός των εσχάτων καιρών!

Το "Εκφώνως" τον μάρανε...  

"εγώ δε λέγω υμίν ότι πας ο βλέπων γυναίκα προς το επιθυμήσαι αυτήν ήδη εμοίχευσεν αυτήν"

Αυτή η συλλειτουργία δεν φθάνει; Το κείμενο του Μπαλαμάντ που αναγνωρίζει Μυστήρια Αποστολική διαδοχή κ.λ.π.  στους αιρετικούς Παπικούς, δεν είναι αρκετό;

Ταλαίπωρη Ορθοδοξία!...

Ιδού γιατί τα...ΛΟΚ της Ορθοδοξίας υποδέχονται τον Πάπα της Ανατολής και τους άλλους Οικουμενιστές Μητροπολίτες και κοινωνούν με τους προδότες

Μητροπολίτου Γόρτυνος Ιερεμία προς Ιερομονάχους, Μοναχούς και Μοναχές

……… Πάντως, ἄν τό σκεφτοῦμε σοβαρά αὐτό πού συμβαίνει, τό ὅτι, δηλαδή, ὑπάρχουν Μοναχοί καί Μοναχές, πού δέν διαβάσαμε οὔτε μία φορά τήν Ἁγία Γραφή εἶναι πρός ἐντροπή μας!... Τό λιγώτερο πού ἔχω νά πῶ. Ναί, εἶναι πρός ἐντροπή μας!...

Ἕνα προφητικὸν κείμενον τοῦ π. Γ. Μεταλληνοῦ διὰ τὰς ἐπιπτώσεις τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως --- Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΙΣ ΑΠΟ ΕΛΠΙΣ ΕΓΙΝΕΝ ΑΠΕΙΛΗ!

Μέσα εἰς τὴν Ε.Ε. βιώνει ἡ Πατρὶς μας μίαν ἐπανάληψιν τῆς τακτικῆς καὶ τῶν ἀποτελεσμάτων τῶν Σταυροφοριῶν, αἱ ὁποῖαι γίνονται σήμερα μὲ τὸν οἰκονομικὸν ἐκβιασμὸν καὶ τὴν ἀλλοτρίωσιν τοῦ ἤθους τῶν Ἑλλήνων. Ἡ ψευδεπίγραφος Ε.Ε. εἶναι κατ᾽ οὐσίαν φράγκικη ἕνωσις καὶ ἀποσκοπεῖ εἰς τὴν οἰκονομικὴν καὶ ἠθικὴν ὑποδούλωσιν τῶν λαῶν, διὰ νὰ προετοιμάση τὴν παγκόσμιον κυβέρνησιν.

Ὁ Οἰκουμενισμὸς στοχεύει εἰς τὴν πανθρησκείαν --- Τοῦ κ. Παναγιώτου Ράπτη

Ὁ Οἰκουµενισµὸς σκοπεύει στὴν ἐφαρµογὴ τοῦ σχεδίου MRA, δηλαδὴ στὴν Ἕνωσι ὅλων τῶν αἱρέσεων τοῦ Χριστιανισµοῦ, ὅλων τῶν µονοθεϊστικῶν καὶ πολυθεϊστικῶν ἢ εἰδωλολατρικῶν θρησκειῶν τοῦ κόσµου σὲ µία πανθρησκεία, ὅπου θὰ βασιλεύει τὸ ἀντίχριστο καὶ ἀντιορθό- δοξο πνεῦµα. Ὁ Οἰκουµενισµὸς εἶναι ἡ πιὸ ἤπια ἔκφρασι τοῦ µασωνικοῦ πνεύµατος, γιὰ νὰ µποροῦν νὰ συµµετέχουν καὶ οἱ κληρικοὶ ὅλων τῶν θρησκειῶν, χωρίς νὰ ἔχουν τὸ στίγµα τοῦ αἱρετικοῦ καὶ τὴν κατακραυγὴ τοῦ λαοῦ. Τὸ θέµα τοῦ Οἰκουµενισµοῦ µᾶς ἀφορᾶ ὅλους, γιατί σ´ αὐτὸν προσχώρησαν ὄχι µόνον Ὀρθόδοξοι λαϊκοὶ θεολόγοι, ἀλλὰ καὶ µεγαλόσχηµοι κληρικοί, Πατριάρχες, Ἀρχιµανδρίτες, Ἡγούµενοι καὶ ἁπλοὶ µοναχοὶ ὅλων τῶν βαθµίδων. Σὲ τί ἀποσκοποῦν καὶ ἀποβλέπουν ὅλοι αὐτοί; Στὴν εἰρήνη τοῦ κόσµου καὶ τὴν ἀποφυγὴ θρησκευτικῶν πολέµων, στὴν παγκοσµιοποίηση καὶ στὴν πανθρηκεία. Παρὰ τὴν ἐξάπλωση σὲ ἀνατολὴ καὶ δύση καὶ τοῦ Οἰκουµενισµοῦ καὶ τῆς µασωνίας, ἀποτρέψανε τὸν ἄνευ λόγου καὶ αἰτίας πόλεµο ἐναντίον τῆς Σερβίας, ἢ τὴν ἀνελέητη σφαγὴ τῶν Χριστιανῶν τῆς Συρίας ὑπό τῶν Τζιχαντιστῶν, ποὺ εἶναι κατὰ κύριον λόγον θρησκευτικὸς πόλεµος;

Χαιρετισμὸς εἰς τὰ Ἑλληνόπουλα --- Τοῦ κ. ∆ηµ. Κ. Κουτσουλέλου, Ἐπιτίµου Ἐπόπτου ∆ηµοτικῆς Ἐκπαιδεύσεως

«...Νέοι τῆς γῆς, τοῦ Γένους, µπορεῖ καὶ τοῦ σύµπαντος, ἴσως, οἱ σηµαῖες, ποὺ σήµερα λείπουνε πάνω ἀπ᾽ τὴ γῆ, ὑπάρχουν µέσα σας...». Νικηφόρος Βρεττάκος

Κάθε ἐπικοινωνία µας µαζί σας φέρνει πολλὴ χαρὰ καὶ ὁλόθερµες ἐκφράζονται οἱ εὐχές µας γιὰ τὴν ἄριστη πρόοδο καὶ προκοπή σας. Ἡ ὡραία καὶ χαρούµενη περίοδος τῆς ζωῆς σας, γεµάτη πεδινὰ χελιδόνια, ἄσπρα καὶ λαµπερὰ σύννεφα, σὰν ἐκείνη τὴ φωτεινὴ καὶ θεϊκὴ νεφέλη, ποὺ τύλιξε τὸν Κύριο στὴν κορυφὴ τοῦ βουνοῦ, εἶµαι γεµάτη συγκινητικὲς στιγµές, ποὺ θὰ µένουν βαθειὰ χαραγµένες στὰ βάθη τῆς ψυχῆς σας, γιὰ νὰ ξαναγυρίσουν, µὲ τὰ αἰώνια φτερά τους, στὸ νοῦ σας ὅταν ἡ φαντασία θὰ πετάει σ᾽ ἕνα µακρινὸ ὡραῖο παρελθόν. Στὴν αὐλή, στὶς αἴθουσες, στοὺς διαδρόµους τῶν Σχολείων, παντοῦ, ἀντιλαλοῦν οἱ ἁγνὲς φωνές σας, ποὺ ἑνωµένες ὅλες µαζί, ἀποτελοῦν ὕµνο, τραγούδι καὶ προσευχή. Στὰ µάτια σας λάµπει ἡ χαρά. Κι ὅλοι µαζί σᾶς καµαρώνουµε, γιατί εἶστε τῶν κόπων καὶ τῶν ἐλπίδων µας οἱ καρποί. Μὲ τὴν ψυχή µας ὁλόκληρη, γυρίζουµε, µὲ πολλὴ συγκίνηση, στὰ παιδικά µας χρόνια, ποὺ ζήσαµε στὰ χωριά µας. Θυµοῦµαι, µὲ πολλὴ συγκίνηση, τὰ πρῶτα µαθητικά µου χρόνια, ποὺ ἔζησα σ᾽ ἕνα µικρὸ καὶ ὀρεινὸ ρουµελιώτικο χωριό.

Νὰ ἀποφύγωμεν τὴν ὀργὴν τοῦ Θεοῦ --- Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ εὔκολα ἐπηρεάζονται ἀπό τά ὄργανα τοῦ διαβόλου καί ἀποµακρύνονται ἀπό τό Θεό, περιφρονώντας κάθε ἠθικό φραγµό. Ἡ διάβρωση πιά τῶν συνειδήσεων εἶναι εὐρύτατη, καί στούς ἄρχοντες καί στόν ἁπλό λαό, γι᾿ αὐτό καί ἡ ἀνησυχία εἶναι µεγάλη. ∆υστυχῶς, λείπουν οἱ ἄνθρωποι πού θά µποροῦσαν νά πείσουν τό λαό νά ἀπαρνηθεῖ τίς ἁµαρτωλές του συνήθειες καί νά ἐπιλέξει τό δρόµο τοῦ Θεοῦ, δηλαδή τήν τήρηση τῶν ἐντολῶν καί τήν πνευµατική ζωή, πού καλλιεργεῖται ἐντός τῆς Ἐκκλησίας διά τῶν µυστηρίων. Τή λύση στό µεγάλο αὐτό πρόβληµα πρέπει νά τή δώσουν οἱ ἴδιοι οἱ ἄνθρωποι µέ τή µετάνοιά τους, προτοῦ ξεσπάσει ἡ ὀργή τοῦ Θεοῦ.