Orthodox Voice - Ορθόδοξη Φωνή

ΤΟΝ περασμένο αιώνα στη Μικρασία έζησε ένας άγιος άλλ' αφανής λευίτης, ο π. Ιωάννης. Ήταν έγγαμος, οικογενειάρχης, από το Γκέλβερι της Καππαδοκίας.
Τις καθημερινές εργαζόταν στά χωράφια, ενώ τις Κυριακές και τις γιορτές λειτουργούσε στην εκκλησία.
Στη θεία λειτουργία σχεδόν πάντοτε ξεσπούσε σε δάκρυα και αναστεναγμούς.
Την ώρα μάλιστα του καθαγιασμού η κατάνυξή του κορυφωνόταν. Οι ψάλτες έψαλλαν το «σε υμνούμε...» όσο πιο αργά μπορούσαν, αλλά εκείνος καθυστερούσε πέντε, δέκα, δεκαπέντε λεπτά ή και περισσότερο. 'Έτσι κι εκείνοι επαναλάμβαναν τον ύμνο μέχρι πέντε ή έξι φορές.

Δευτέρα, 1 Φεβρουαρίου 2016

Προεόρτια της Υπαπαντής, Τρύφωνος μάρτυρος, Περπετούας μάρτυρος και των συν αυτή, Βασιλείου Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης ομολογητού, του εξ Αθηνών, Αναστασίου νεομάρτυρος του εκ Ναυπλίου (1655).

Ὁ Ἅγιος Τρύφων καταγόταν ἀπὸ τὴ Λάμψακο τῆς ἐπαρχίας Φρυγίας καὶ ἔζησε στὰ χρόνια τῶν αὐτοκρατόρων Γορδιανοῦ Γ’ (238 – 244 μ.Χ.), Φιλίππου (244 – 249 μ.Χ.) καὶ Δεκίου (249 – 251 μ.Χ.). Προερχόταν ἀπὸ πτωχὴ οἰκογένεια καὶ στὴν παιδική του ἡλικία, ἔβοσκε χῆνες γιὰ νὰ ζήσει. Συγχρόνως ὅμως μελετοῦσε μὲ ζῆλο τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ ἦταν πολὺ φιλακόλουθος. Ἔτσι, σιγὰ – σιγὰ ὁ Ἅγιος, μὲ τὴν εὐσεβὴ φιλομάθειά του, κατόρθωσε ὄχι μόνο νὰ διδαχθεῖ ὁ ἴδιος, ἀλλὰ καὶ νὰ διδάσκει τὶς αἰώνιες ἀλήθειες τῆς πίστεώς μας. Γρήγορα ἡ εὐσεβὴς ψυχή του δέχθηκε τὴν χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ ὁ Θεὸς τὸν ἀξίωσε νὰ θαυματουργεῖ. Ὅμως ὁ Ἅγιος θεράπευε ὄχι μόνο κάθε ἀσθένεια ἀλλὰ καὶ ἐλευθέρωνε τὶς μολυσμένες ἀπὸ τὰ δαιμόνια ψυχές.

January 19, 2016

Pope Francis met with a delegation from the Serbian Orthodox Patriarchate on January 16.

According to a Serbian television news report, the patriarchate’s delegation expressed opposition to the possible canonization of Blessed Aloysius Stepinac (1898-1960), a Croatian prelate whom St. John Paul II beatified as a martyr in 1998.

The delegation also said that Patriarch Irinej would not object to a papal visit to Serbia in his capacity as head of state but that “other forms of his visit require the green light of the Moscow Patriarchate,” according to the report.
Serbia, a nation of 7.2 million people, is 85% Orthodox, 6% Catholic, and 3% Muslim.

Πηγή : Catholic World News

Η ψυχή είναι κάτι περισσότερο από το σώμα: Το σώμα θα ασθενήσει , και δι’ αυτού του τρόπου θα πεθάνει, ενώ η πνευματική ασθένεια παρατείνεται στην αιωνιότητα: Απάλλαξέ μας ,Κύριε, από την ασθένεια αυτή και δώρισέ μας τη θεραπεία.

ἀφοῦ ὄχι µόνον δὲν ἀπέρριψε ἡ Κωνσταντινούπολη, ἀλλὰ πρωτοστάτησε στὰ ἀποφασισθέντα, ἀλλὰ καὶ διὰ πολλῶν ἄλλων δηλώσεών του ἀποδέχεται ὡς ἐκκλησία τὸν Παπισµὸ καὶ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ὡς κοµµάτι τῆς διηρηµένης Ἐκκλησίας. Ἀφοῦ λοιπὸν ἐµεῖς εἴµαστε µέρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὄχι τὸ ὅλον, φυσικὰ τὸ µέρος δὲν µπορεῖ νὰ συγκαλέσει Οἰκουµενικὴ Σύνοδο, χωρὶς τὴν συµµετοχὴ τῶν «ἀδελφῶν ἐκκλησιῶν» τῆς ∆ύσεως. ∆ὲν θέλει νὰ µᾶς κατηγοροῦν οἱ ἀδελφοί µας τῆς ∆ύσεως ὅτι «τὴν ἐκκλησιολογία τῶν ἀδελφῶν Ἐκκλησιῶν θέτει σὲ δοκιµασία ἡ ἀξεδιάλυτη ἀντινοµία της: µία ἀδελφὴ Ἐκκλησία εἶναι ἀληθινὰ καὶ πλήρως Ἐκκλησία- καὶ ὑπ᾽ αὐτὴν τὴν ἔννοιαν βρίσκει τὴν ὁλοκλήρωσή της στὴν ταυτότητά της· ταυτόχρονα µία ἀδελφὴ Ἐκκλησία δὲν µπορεῖ νὰ βρεῖ τὴν ὁλοκλήρωση, χωρὶς νὰ πραγµατώνει τελεία κοινωνία µὲ ὅλες τὶς ἄλλες ἀδελφὲς Ἐκκλησίες». Εἴµαστε συνεπεῖς πρὸς τὴν ἐκκλησιολογία τῶν «ἀδελφῶν ἐκκλησιῶν», γι᾽ αὐτὸ καὶ δὲν µποροῦµε, ἂν θέλουµε νὰ µὴν ἀντιφάσκουµε, νὰ συγκαλέσουµε Οἰκουµενικὴ Σύνοδο, χωρὶς τὴν «ἀδελφὴ Ἐκκλησία» τῆς Ρώµης.

...Κυριολεκτικά ισοπεδώθηκαν όλα όσα επί χίλια και πλέον έτη εχώριζαν και χωρίζουν – και θα χωρίζουν – τους αιρετικούς Παπικούς από τους Ορθοδόξους. Μόνο προσχηματικά και τυπικά δεν υπήρξε και το «κοινόν Ποτήριον» ακόμη. Αυτό γίνεται σταδιακά και μεμονωμένα προς το παρόν. Αλλ’ όμως ήδη από το 1965, μετά την αντικανονική και μονομερή «άρση των αναθεμάτων», το όνομα του αιρεσιάρχου Πάπα έχει αναγραφή στα Δίπτυχα του Πατριαρχείου και μνημονεύεται «σιωπηρώς» ως ομόπιστος Πατριάρχης Ρώμης και μάλιστα ως πρώτος τη τάξει!

Του Νίκου Μελιανού

www.patmostimes.gr

Με έντονο τρόπο, πατερναλιστικό αλλά και μακιαβελικό ύφος που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση αλλά υποταγή και υποχρέωση, απεστάλη σύμφωνα με πηγές του Φαναρίου, επιστολή προς την Ιερά Μονή Πάτμου, με την οποία

διατάσει ηγούμενο και μοναχούς να παραχωρούν όχι ένα συγκεκριμένο ναό, αλλά γενικά ναούς στους Καθολικούς όσες φορές αυτό τους ζητηθεί .
Σύντομα ρεπορτάζ

Πηγή, το είδαμε εδώ

ΣΧΟΛΙΟ:

Ήρθε η ώρα ο ηγούμενος του ιστορικού μοναστηριού και οι μοναχοί του να πούνε το ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ.

Αν ο "Σουλτάνος", ο "Πάπας" της Ορθοδοξίας, επιθυμεί να αναβιώσουν στιγμές όπως στο Άγιο Όρος όταν οι Παπικοί έσφαζαν όσους δεν συλλειτουργούσαν μαζί τους και οι αγωνιστές μοναχοί καταλάμβαναν τους πύργους των μοναστηριών για να μην παραδοθούν,

ήρθε η ώρα να γράψουμε την δική μας εκκλησιαστική ιστορία.

Καλούμε τον ηγούμενο, τους μοναχούς και όλο το λαό της Πάτμου να υψώσουν το ανάστημα τους στους προδότες της πίστης (που είναι ηλίου φαεινότερο για ποιον δουλεύουν). Είναι αυτονόητο ότι θα είμαστε στο πλευρό τους.

Ήρθε η ώρα ο κάθε πιστός και κάθε ιστολόγιο να πάρει θέση.

Θα παρακολουθούμε συνεχώς το θέμα

http://opaidagogos.blogspot.gr/2016/01/blog-post_31.html

Η " Μεγάλη και Αγία Σύνοδος " τελικά θα γίνει και ήδη κυκλοφόρησαν τα κείμενα εισηγήσεις προς επικύρωση. Στο σχετικό κείμενο της Πανορθοδόξου για τον Οικουμενισμό που δημοσιεύθηκε, παρατηρούμε ότι μέσα σε ένα ουσιαστικά υποκριτικό πλαίσιο σε σχέση με τη πραγματικότητα του Οικουμενισμού και φιλοοικουμενισμού εδώ και δεκαετίες και μπόλικο καμουφλάζ, ως προς τις αληθινές προθέσεις, προβάλλονται μόνο αγαθές προθέσεις, ως δήθεν εκφράζουσες την διαχρονική Ορθοδοξία, μέσα σε όλα αυτά περιλαμβάνεται σαφής - σαφέστατη δήλωση, ότι Η Σύνοδος αναγνωρίζει την ιστορική ύπαρξη άλλων Χριστιανικών Εκκλησιών (που δεν ανήκουν στην Ορθόδοξη Εκκλησία). Αυτές ως γνωστόν είναι όλες Αιρέσεις, θρησκευτικές κοινότητες Αιρετικών και όχι Χριστιανικές Εκκλησίες. Πάνω σε αυτή την κακόδοξη παραδοχή που αναιρεί ευθέως το Δόγμα Της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας στηρίζονται όλα τα Οικουμενιστικά ολισΘήματα, Εγκύκλιος 1920, Άρση Αναθεμάτων 1965, αναγνώριση Εκκλησιαστικότητος και Τίτλων των Αιρετικών, αναγνώριση των Μυστηρίων τους, συμπροσευχές, ημισυλλείτουργα, κοινές διακηρύξεις κ.λ.π. Τυχόν αποδοχή αυτής της δήλωσης από την Πανορθόδοξη Σύνοδο συνιστά ουσιαστικά αποδοχή Αίρεσης με πλήρη επισημότητα και με όλες τις Εκκλησιαστικές συνέπειες. Αν συμβεί κάτι τέτοιο οι αντιδράσεις δεν φθάνουν, επιβάλλεται μόνο μία λύση αποκήρυξη και καταδίκη.

Σας προσκαλούμε όλοι να δώσουμε το παρόν στην ανοιχτή εκδήλωση "Μένουμε Έλληνες και Ορθόδοξοι" την Κυριακή 14-2-2016 και ώρα 18:00 στο Βελλίδειο. Οι ομιλητές είναι ο στρατηγός ε.α. Φ. Φράγκος για το προσφυγικό-μεταναστευτικό-δημογραφικό πρόβλημα, ο προηγούμενος Ι.Μ. Μ. Μετεώρου Αρχιμ. Αθανάσιος για το Τμήμα Ισλαμικών σπουδών στο ΑΠΘ και ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων κ. Κ. Σπαλιώρας για την επιχειρούμενη μετάλλαξη του μαθήματος των Θρησκευτικών. Συνδιοργανώνουν η Ι.Μ. Θεσσαλονίκης, τα 22 συνεργαζόμενα Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία Θεσσαλονίκης και η ΠΕΘ.

http://www.sfeva.gr/75625201.el.aspx

http://impantokratoros.gr/http://impantokratoros.gr/5ED60675.en.aspx

The Perpetual Holy Synod of the Church of Greece: On the cremation of the dead

Third meeting of the Synod for the month of January.... (30/1/2016)

Κυριακή, 31 Ιανουαρίου 2016

Κύρου, Ιωάννου Αναργύρων.

Οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες Κύρος καὶ Ἰωάννης ἄθλησαν κατὰ τὴν ἐποχὴ τοῦ αὐτοκράτορα Διοκλητιανοῦ (284 – 305 μ.Χ.). Ὁ Ἅγιος Κύρος καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἀλεξάνδρεια, ἐνῶ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἔδεσσα τῆς Μεσοποταμίας.

Ὅταν ξέσπασε ὁ διωγμὸς τοῦ Διοκλητιανοῦ, ὁ Ἅγιος Κύρος πῆγε σὲ ἕνα παραθαλάσσιο τόπο τῆς Ἀραβίας καί, ἀφοῦ περιεβλήθηκε τὸ μοναχικὸ σχῆμα, κατοίκησε στὸν τόπο αὐτό.

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης πῆγε στὰ Ἱεροσόλυμα καὶ ἐκεῖ ἄκουσε γιὰ τὰ θαύματα ποὺ ἐπιτελοῦσε ὁ Ἅγιος Κύρος. Στὴν συνέχεια μετέβη στὴν Ἀλεξάνδρεια. Ἀπὸ ἐκεῖ, ἀφοῦ ἀπὸ διάφορες φῆμες ἔμαθε ποῦ διέμενε ὁ Ἅγιος Κύρος, πῆγε καὶ τὸν βρῆκε καὶ ἔμεινε μαζί του. Τὰ θαύματα τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων συνέγραψε ὁ Ἅγιος Σωφρόνιος, Πατριάρχης Ἱεροσολύμων († 11 Μαρτίου), διότι οἱ Ἅγιοι θεράπευσαν τὰ μάτια του.

Κατὰ τὴν περίοδο τοῦ διωγμοῦ συνελήφθη καὶ ἡ Ἁγία Ἀθανασία, ποὺ ἦταν χήρα, καθὼς ἐπίσης καὶ οἱ τρεῖς θυγατέρες της Θεοδότη, Θεοκτίστη καὶ Εὐδοξία. Ἡ εἴδηση τάραξε τὸν Κύρο καὶ τὸν Ἰωάννη. Ἔτσι οἱ Ἅγιοι, ἐπειδὴ φοβήθηκαν μήπως αὐτὲς δειλιάσουν ἀπὸ τὴν σκληρότητα τῶν βασανιστηρίων, ἐξαιτίας τῆς ἀδυναμίας τῆς φύσεως τῆς γυναίκας, ἔσπευσαν κοντά τους καὶ ἔδιναν σὲ αὐτὲς θάρρος, ἐνῶ παράλληλα προετοιμάζονταν καὶ οἱ ἴδιοι γιὰ τὸ μαρτύριο. Καὶ πράγματι, συνελήφθησαν καὶ αὐτοὶ καὶ ὁδηγήθηκαν στὸν ἡγεμόνα.

Οι θείοι και Ιεροί Κανόνες είναι θεόπνευστοι ως η Αγία Γραφή. Εν αυτοίς υπάρχει η Αποστολική Παράδοσις, ήτις ομού μετά της Αγίας Γραφής αποτελεί την πηγήν της θείας Αποκαλύψεως. Η τήρησις και ο σεβασμός των Ιερών Κανόνων, ως και της Αγίας Γραφής, είναι καθήκον πάντων των Χριστιανών, ως έκφρασις του θείου θελήματος, διότι «εξ ενός άπαντες και του αυτού πνεύματος αυγασθέντες (οι συντάκται αυτών) ώρισαν τα συμφέροντα». (Κανών α της Ζ Οικουμενικής Συνόδου).

Πηγή : http://agiooros.org/viewtopic.php?f=13&t=11951

-Ο Ορθόδοξος Ομολογιακός Σύλλογος ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Θεσ/νίκης σάς προσκαλεί την Κυριακή 31 Ιανουαριου 2016 καί ώρα 17:00 στήν ΟΜΙΛΙΑ πού θα Πραγματοποιειθεί στην Αίθουσα Ομιλιών Του Ορθοδόξου Συλλόγου ΑΓΙΟC BACIΛΕΙΟC στην οδό βαλαωρίτου 14, 7ος ορ. Κέντρο Θες/νίκης.τηλεφ.2310/554-082
Η Παρουσία σας κρίνεται επιτακτική διότι ή έκδοση τής Κάρτας Τού Πολίτη επίκειται νά εκδοθεί, καί γιάυτό εμείς πρέπει νά μήν επιτρέψουμε τήν πολιτογράφηση Ελλήνων Χριστιανών στό στρατόπεδο τού Αντιχρίστου!
-Δέν πρέπει νά επιτρέψουμε νά σφραγισθεί ή ψυχή μας μέ τήν παραλαβή τής Κάρτας Τού Πολίτη1(σταδιακή φυγάδευση Τής Θείας Χάρης από τήν ψυχή μας.)
-Νά απομακρύνουμε τόν εχθρό τού ανθρωπίνου γένους τώρα πού είναι νωρίς καί νά δώσουμε τό μήνυμα κατά τής Νέας Τάξης Πραγμάτων ότι εδώ είναι ή Ελλάδα! εδώ είναι ή Ορθοδοξία! εδώ είναι οί Θερμοπύλες!
Έλληνες Αφυπνισθείτε διότι ό Εχθρός Τού Ανθρωπίνου γένους είναι εδώ!
-ΟΧΙ ΣΤΟ ΧΑΡΑΓΜΑ ΤΟΥ ΘΗΡΙΟΥ!

-ΟΧΙ ΣΤΑ ΠΡΟΧΑΡΑΚΤΙΚΑ ΣΤΑΔΙΑ ΚΑΙ ΕΘΙΣΜΟ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
ΔΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΛΑΒΗΣ ΠΑΣΗΣ ΜΟΡΦΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ ΚΑΡΤΩΝ!

Πάσα Σύνοδος Αρχιερέων, δια να είναι αι αποφάσεις αυτής σεβασταί, είναι ανάγκη να αποδεικνύεται κανονική, νόμιμος και αι αποφάσεις αυτής να στηρίζωνται εις τον Ευαγγελικόν Νόμον, τους Ιερούς Κανόνας και εις την μακραίωνα Εκκλησιαστικήν δημοκρατικήν τάξιν και πράξιν της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Τότε και μόνον τότε έχουν αξίαν Εκκλησιαστικήν αι αποφάσεις αυτής της Συνόδου. Η οιαδήποτε πλειοψηφία δεν αρκεί, όταν απουσιάζουν αι ανωτέρω προϋποθέσεις. Έτσι κατανοούμεν τον χαρακτηρισμόν «ληστρική» Σύνοδος και έτσι έμειναν εις την ιστορίαν Σύνοδοι, ως εκείνη, ήτις εξεθρόνισε και αφώρισε τον Ιερόν Χρυσόστομον.

Κατὰ τοὺς χρόνους τῆς βασιλείας τοῦ Ἀλεξίου τοῦ Κομνηνοῦ (1081 – 1118), ὁ ὁποῖος διαδέχθηκε στὴ βασιλικὴ ἐξουσία τὸν Νικηφόρο Γ’ τὸν Βοτενειάτη (1078 – 1081), ἔγινε στὴν Κωνσταντινούπολη φιλονικία ἀνάμεσα σὲ λόγιους καὶ ἐνάρετους ἄνδρες. Ἄλλοι θεωροῦσαν ἀνώτερο τὸν Μέγα Βασίλειο, χαρακτηρίζοντάς τον μεγαλοφυΐα καὶ ὑπέροχη φυσιογνωμία. Ἄλλοι τοποθετοῦσαν ψηλὰ τὸν ἱερὸ Χρυσόστομο καὶ τὸν θεωροῦσαν ἀνώτερο ἀπὸ τὸν Μέγα Βασίλειο καὶ τὸν Γρηγόριο καί, τέλος, ἄλλοι, προσκείμενοι στὸν Γρηγόριο τὸν Θεολόγο, θεωροῦσαν αὐτὸν ἀνώτερο ἀπὸ τοὺς δύο ἄλλους, δηλαδὴ ἀπὸ τὸν Βασίλειο καὶ τὸν Χρυσόστομο. Ἡ φιλονικία αὐτὴ εἶχε σὰν ἀποτέλεσμα νὰ διαιρεθοῦν τὰ πλήθη τῶν Χριστιανῶν καὶ ἄλλοι ὀνομάζονταν «Ἰωαννίτες», ἄλλοι «Βασιλεῖτες» καὶ ἄλλοι «Γρηγορίτες».
Στὴν ἔριδα αὐτὴ ἔθεσε τέλος ὁ Μητροπολίτης Εὐχαΐτων, Ἰωάννης ὁ Μαυρόπους. Αὐτός, κατὰ τὴν διήγηση τοῦ Συναξαριστοῦ, εἶδε σὲ ὀπτασία τοὺς μέγιστους αὐτοὺς Ἱεράρχες, πρῶτα καθένα χωριστὰ καὶ στὴ συνέχεια καὶ τοὺς τρεῖς μαζί. Αὐτοὶ τοῦ εἶπαν: «Ἐμεῖς, ὅπως βλέπεις, εἴμαστε ἕνα κοντὰ στὸν Θεὸ καὶ τίποτε δὲν ὑπάρχει ποὺ νὰ μᾶς χωρίζει ἢ νὰ μᾶς κάνει νὰ ἀντιδικοῦμε. Ὅμως, κάτω ἀπὸ τὶς ἰδιαίτερες χρονικὲς συγκυρίες καὶ περιστάσεις ποὺ βρέθηκε ὁ καθένας μας, κινούμενοι καὶ καθοδηγούμενοι ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, γράψαμε σὲ συγγράμματα καὶ μὲ τὸν τρόπο του ὁ καθένας, διδασκαλίες ποὺ βοηθοῦν τοὺς ἀνθρώπους νὰ βροῦν τὸν δρόμο τῆς σωτηρίας.

Σάββατο, 30 Ιανουαρίου 2016

Τριών Ιεραρχών, Εύρεσις εικόνος Θεοτόκου.

Ἡ αἰτία γιὰ τὴν εἰσαγωγὴ τῆς ἑορτῆς τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν στὴν Ἐκκλησία εἶναι τὸ ἑξῆς γεγονός:

Κατὰ τοὺς χρόνους τῆς βασιλείας τοῦ Ἀλεξίου τοῦ Κομνηνοῦ (1081 – 1118), ὁ ὁποῖος διαδέχθηκε στὴ βασιλικὴ ἐξουσία τὸν Νικηφόρο Γ’ τὸν Βοτενειάτη (1078 – 1081), ἔγινε στὴν Κωνσταντινούπολη φιλονικία ἀνάμεσα σὲ λόγιους καὶ ἐνάρετους ἄνδρες. Ἄλλοι θεωροῦσαν ἀνώτερο τὸν Μέγα Βασίλειο, χαρακτηρίζοντάς τον μεγαλοφυΐα καὶ ὑπέροχη φυσιογνωμία. Ἄλλοι τοποθετοῦσαν ψηλὰ τὸν ἱερὸ Χρυσόστομο καὶ τὸν θεωροῦσαν ἀνώτερο ἀπὸ τὸν Μέγα Βασίλειο καὶ τὸν Γρηγόριο καί, τέλος, ἄλλοι, προσκείμενοι στὸν Γρηγόριο τὸν Θεολόγο, θεωροῦσαν αὐτὸν ἀνώτερο ἀπὸ τοὺς δύο ἄλλους, δηλαδὴ ἀπὸ τὸν Βασίλειο καὶ τὸν Χρυσόστομο. Ἡ φιλονικία αὐτὴ εἶχε σὰν ἀποτέλεσμα νὰ διαιρεθοῦν τὰ πλήθη τῶν Χριστιανῶν καὶ ἄλλοι ὀνομάζονταν «Ἰωαννίτες», ἄλλοι «Βασιλεῖτες» καὶ ἄλλοι «Γρηγορίτες».

Βιώνουμε συνεχώς την παναίρεση του Οικουμενισμού, δηλαδή της αλλοτρίωσης με ένα λόγο του Ορθόδοξου ήθους, της απεμπόλησης των Χριστιανικών Παραδόσεων και διδασκαλιών, της νοθείας των Ιερών Δογμάτων, θεσμών και Κανόνων της Ορθοδοξίας, υπό των οικουμενιστικών ετεροδιδασκαλιών και των Φράγκικων ηθών και εθίμων. Όθεν καλούμεθα οι πάντες εις εγρήγορση, δεδομένης της κοσμικής υπεροπλίας και των δολίων διπλωματικών τρόπων με τους οποίους κινούνται και δρουν οι σκοτεινές οικουμενιστικές δυνάμεις, που επιδιώκουν την δια παντός τρόπου υποταγή και άλωση της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

«ΥΜΕΙΣ ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσµου» (Ματθ. ε´ 14). Ὁ λόγος αὐτὸς τοῦ Χριστοῦ πρωτίστως ἀναφέρεται στοὺς κληρικούς, οἱ ὁποῖοι πρέπει νὰ ἔχουν πνευµατικὴ εὐαισθησία καὶ σταθερὴ ἐπιθυµία νὰ βοηθοῦν τοὺς ἀνθρώπους, γιὰ νὰ στραφοῦν στὸν Θεὸ καὶ νὰ τηροῦν τὶς ἐντολές. Πολλοὶ κληρικοὶ ὅµως δὲν συµφωνοῦν µὲ αὐτό. Ἰσχυρίζονται ὅτι πρέπει νὰ στηρίζεται ὁ κληρικὸς καὶ στὰ δεδοµένα τῆς ἐπιστήµης καὶ νὰ δίνει νέες ἑρµηνεῖες τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ ἢ καὶ νὰ τὶς καταργεῖ, ἀφοῦ πιὰ ζοῦµε σὲ νέα ἐποχὴ καὶ οἱ ἄνθρωποι ἀρνοῦνται τὴν ἠθικὴ ζωὴ καὶ ἐπιλέγουν τὶς σαρκικὲς ἡδονές. Οἱ συγκεκριµένοι νεωτεριστὲς κληρικοὶ εἶναι ἐπιστήµονες διαφόρων εἰδικοτήτων καὶ τὴν Ἐκκλησία τὴν βλέπουν ὡς ἕνα παραδοσιακὸ χῶρο, ποὺ πρέπει νὰ ἐκσυγχρονιστεῖ, µὲ ὁδηγὸ πάντα τὴν κοσµικὴ σοφία τῆς ἐπιστήµης καὶ ἰδιαίτερα τῆς ψυχολογίας, τῆς ψυχιατρικῆς κ.λπ. Αὐτὸ τὸ βλέπουµε σὲ πολλὲς περιπτώσεις. Ἰδιαίτερα µᾶς ἐντυπωσιάζει ἀρνητικὰ ἡ προσπάθειά τους νὰ δικαιολογήσουν τὶς προγαµιαῖες σχέσεις, ἀλλὰ καὶ τὴν ὁµοφυλοφιλία, τὴν ὁποία θεωροῦν ἀθώα ἀδυναµία µερικῶν ἀξιοσυµπάθητων ἀνθρώπων! Μὲ τοὺς συγκεκριµένους αὐτοὺς κληρικοὺς δὲν µπορεῖ νὰ συµφωνήσει ὁ συνειδητὸς χριστιανός. Ἡ κατὰ κόσµον σοφία τους καὶ εἰδικότερα οἱ ἐπιδόσεις τους στὴν παιδοψυχιατρικὴ τοὺς ἔχουν ὁδηγήσει στὴ «θερµὴ» ὑπερηφάνεια καὶ ὑποστηρίζουν ὅτι ἡ ἀνηθικότητα καὶ ἡ ὁµοφυλοφιλία δὲν εἶναι ἁµαρτία!

Συνέβη καὶ αὐτὸ τὸ πρωτοφανὲς καὶ πρωτάκουστο στὴν ἑλληνικὴ ἱστορία, τὴν προχριστιανικὴ καὶ τὴν χριστιανική. Οἱ ἐκπρόσωποι τῶν Ἑλλήνων, οἱ Ἕλληνες Βουλευτές, µέσα στὴν ἐκκλησία τοῦ δήµου, στὸν ναὸ τῆς δηµοκρατίας, στὸ κτήριο τῆς Βουλῆς, ὕψωσαν τὸ µικρό, τὸ σπιθαµιαῖο ἀνάστηµά τους µπροστὰ στὸ εὐσεβές, τὸ θεοσεβὲς καὶ µεγαλειῶδες παρελθὸν τῆς µακραίωνης ἑλληνικῆς ἱστορίας καὶ τὴν ἐµαγάρισαν. Ἐψήφισαν µὲ µεγάλη πλειοψηφία ἀσεβῆ καὶ θεοµίσητο νόµο, τὸ «σύµφωνο συµβίωσης τῶν ὁµοφύλων», δηλαδὴ τῶν ἀρσενοκοιτῶν, τῶν ἀσελγῶν, τῶν Σοδοµιτῶν, τῶν «κιναίδων», ὅπως τοὺς ὀνόµαζαν οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες, διότι ὁ σεξουαλικός τους προσανατολισµός, ἡ ὁµοφυλοµανία ἐθεωρεῖτο ντροπή, «κινοῦσε τὴν αἰδώ», προκαλοῦσε ντροπή. Νόµο ντροπῆς λοιπόν, καὶ ἀσεβείας ἐψήφισαν στὶς 22 ∆εκεµβρίου τοῦ 2015, παραµονὲς Χριστουγέννων, οἱ ἀσεβεῖς καὶ θεοµάχοι Ἕλληνες βουλευτές καὶ πρόσφεραν τὸ χειρότερο δῶρο στὸν γεννηθέντα Χριστό, ὁ Ὁποῖος γεννήθηκε ἀπὸ Παρθένο γυναίκα, τὴν Ὑπεραγία, Ἁγνή, Ἄσπιλη καὶ Ἀµόλυντη Θεοτόκο Μαρία, καὶ παρέµεινε ὁ ἴδιος διὰ βίου Παρθένος, Ἀρχιπάρθενος, γιὰ νὰ δείξει ὅτι πρέπει καὶ µποροῦµε νὰ ἀπαλλαγοῦµε ἀπὸ τὶς ἡδονὲς τῆς σάρκας, ἀπὸ τὴν δουλεία στὰ σαρκικὰ πάθη καὶ νὰ ὑψωθοῦµε στὴν ἐλευθερία τοῦ πνεύµατος· ὅτι δὲν εἴµαστε ἄλογα ζῶα, ποὺ ἀγόµαστε, χωρὶς ἀντίσταση, ἀπὸ ἔνστικτα καὶ ὁρµέµφυτα, ἀλλὰ ἐλεύθερα λογικὰ ὄντα, αὐτεξούσια· µποροῦµε ὡς εἰκόνες Θεοῦ νά «νεύσουµε», νὰ κλίνουµε πρὸς τὸ ἀρχέτυπο, πρὸς τὸν Θεό, καὶ νὰ θεωθοῦµε, ὅπως θεώθηκαν ἑκατοµµύρια ἁγίων, ὁσίων καὶ παρθένων, ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν, ὄχι µόνο στὸ παρελθόν, ἀλλὰ καὶ σήµερα στὸν χῶρο τοῦ Μοναχισµοῦ, ἀπ᾽ ὅπου προῆλθαν οἱ σύγχρονοι παρθένοι Ἅγιοι, Νεκτάριος,

«Επειδή ο Θεός από ευσπλαγχνία και χάριν της σωτηρίας μας έγινε αληθινά άνθρωπος, δεν φανερώθηκε, όπως στον Αβραάμ, υπό μορφήν ανθρώπου, ούτε όπως στους προφήτες, αλλά έγινε αληθινά και ουσιαστικά άνθρωπος και έζησε πάνω στην γη και τους ανθρώπους συνανεστράφη, έκανε θαύματα, έπαθε, εσταυρώθη, ανέστη, ανελήφθη και όλα αυτά έχουν γίνει πραγματικά και έγιναν ορατά από τους ανθρώπους, περιεγράφησαν γραπτώς, για να διδαχθούμε και να τα θυμόμαστε εμείς, που δεν είμαστε παρόντες, όταν συνέβησαν αυτά και για να δεχθούμε τον μακαρισμό του Κυρίου, αφού θα πιστεύσουμε χωρίς να δούμε, αλλά μόνο αφού ακούσουμε. Κι΄ επειδή δεν γνωρίζουν όλοι γράμματα, ούτε και βρίσκουν καιρό για διάβασμα, οι πατέρες εθεώρησαν καλόν, να ζωγραφίζωνται όλα αυτά τα γεγονότα σε εικόνες, όπως γίνεται για μερικά ηρωϊκά κατορθώματα, για να τα θυμόμαστε με συντομία. Πολλές φορές, πραγματικά, ενώ δεν έχομε στην σκέψη μας το πάθος του Κυρίου, μόλις δούμε την εικόνα της Σταυρώσεως του Χριστού κι΄ αφού θυμηθούμε το σωτήριο πάθος, σκύβουμε και προσκυνούμε, όχι την ύλη, αλλά αυτό, που εικονίζεται. Όπως ακριβώς δεν προσκυνούμε την ύλη του Ευαγγελίου, ούτε την ύλην του Σταυρού, αλλά εκείνο, που έχει τυπωθή πάνω στην ύλη. Και για την Θεομήτορα ισχύει το ίδιο. Διότι η τιμή προς το πρόσωπόν Της, ανάγεται εις τον σαρκωθέντα εξ Αυτής Κύριον. Παρόμοια γίνεται και με τα κατορθώματα των αγίων ανδρών, που μας παρακινούν προς την ανδρειοσύνη και τον ζήλον και την μίμησι της αρετής τους και την δόξαν του Θεού. Η έκφρασις τιμής προς τους αγίους (που κι΄ εκείνοι προέρχονται από το ανθρώπινο γένος) αποδεικνύει, κατά κάποιον τρόπο, την συμπάθεια, που οφείλουμε προς τον κοινόν Δεσπότην και η τιμή, που εκφράζουμε προς την εικόνα διαβαίνει στο πρωτότυπο. Είναι δε άγραφος η παράδοσις αυτή, όπως ακριβώς και το να προσκυνούμε στραμμένοι προς την ανατολή και το να προσκυνούμε τον Σταυρόν και άλλα με αυτά παρόμοια».

***

Ο telemaxos doumanis άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "Η προσκύνησις των αγίων εικόνων.--- Του αγίου Ι...":

ας το δουν αυτό οι σύγχρονοι εικονομάχοι που επιμένουν << ενώ ξέρουν>> πως στην εικόνα
της ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ -ΣΥΝΘΡΟΝΟΥ- εικονίζεται η ουσία του ΘΕΟΥ ΠΑΤΡΟΣ

ΜΙΑ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ

Ο νεοεκλεγείς τον Αύγουστον του 1671 δια την θέσιν του Βαϋλου εν Κων/πόλει, Τζιάκομος Κουϊρίνι, προτιθέμενος να αναχωρήση εκ Βενετίας δια την έδραν του, εδέχθη την επίσκεψιν του Νουντσίου της Αγίας Έδρας, όστις τω εξέθηκε το κάτωθι διαβολικόν σχέδιον, το οποίον ο ρηθείς Κουϊρίνι υπέβαλε δι΄ εκθέσεώς του εις την Γερουσίαν.(Μiscellanea Codici—Archivio di Stato, Τόμος 4.) :

«… εις το Πατριαρχείον της Κων/πόλεως υφίσταται τώρα μέγα σχίσμα, διότι οι υποψήφιοι Πατριάρχαι είνε τέσσαρες: Μεθόδιος, Παρθένιος, Παϊσιος και Διονύσιος. Εξ άλλου, οκτώ Έλληνες μητροπολίται είνε κρυφά καθολικοί και θερμοί θιασώται της ενώσεως των δύο Εκκλησιών. Ούτοι τρέφουν από καιρού τα αισθήματα ταύτα, αλλ΄ εδίσταζον, εκ φόβου μήπως αποκαλυφθούν, να τα εκδηλώσουν. Τώρα όμως νομίζουν ότι επήλθεν η κατάλληλος ώρα, ίνα προβούν εις πραξικόπημα, επιτυγχάνοντες ώστε να καταλάβη τον Πατριαρχικόν θρόνον εις Καθολικός, όστις θα παρεχώρει εις όλους τους «μισσιοναρίους» της Ρωμαϊκής Εκκλησίας να διαδώσουν την Καθολικήν Πίστιν. –Εκ πείρας ούτοι γνωρίζουν ότι τούτο δεν είναι καθόλου δύσκολον, αρκεί να υπάρχη η υποστήριξις πρεσβευτού τινος μεγάλης Δυνάμεως εν Κων/πόλει, εφόσον είναι γνωστόν ότι ο Κύριλλος Λούκαρις, καίτοι ήτο μεστός σφαλμάτων και αιρεσιών, όχι μόνον εξελέγη, αλλά και παρέμεινε Πατριάρχης επί 27 σχεδόν έτη, μόνον καο μόνον χάρις εις την προστασίαν του Ολλανδού Πρέσβεως και δεν απεχώρησε του Πατριαρχείου, παρά μετά τον θάνατον του εν λόγω πρέσβεως. Και προ αυτού ακόμη, ο Πατριάρχης Νεόφυτος, παρέμεινεν επί 21 περίπου έτη, χάρις εις την προστασίαν του Άγγλου πρέσβεως

Ὁ πεφωτισμένος καὶ ἀνιδιοτελὴς χαρισματικὸς Μέγας Ὑμνογράφος τῆς τῶν Ἀλεξανδρέων Ἐκκλησίας Δρ Χαραλάμπης Μπούσιας συνέγραψε ἕνα θερμὸ χαιρετισμὸ γιὰ τὴν μεγάλη συγκέντρωσι - Θεία Λειτουργία μετ᾿ ἀρτοκλασίας χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καλαβρύτων καὶ Αἰγιαλείας κ. Ἀμβροσίου, ποὺ θὰ ἔχουμε τὴν 30.1.2016 στὸν Ἱερὸ Ναὸ Χρυσοσπηλαιωτίσσης - ὁδὸς Αἰόλου 60 ὑπὲρ τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους.

Ὅμως ὁ ταπεινός, εὐλαβὴς καὶ ἀνιδιοτελὴς συνεργάτης μας – Πρέσβυς τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους, Δρ Χαραλάμπης Μπούσιας δὲν ἦταν δυνατὸ νὰ παραλείψῃ νὰ ἀναφερθῇ καὶ στοὺς Τρεὶς Φωστῆρες τῆς Τρισηλίου Θεότητος.

Συνήθως, όταν πρόκηται να ομιλήσωμεν δια τους Αγίους της Εκκλησίας, συμβαίνει να μεταφερώμεθα εις την εποχήν των. Και, παρασυρόμενοι από το κλίμα του παρελθόντος, να νομίζωμεν ότι ανήκουν μόνον εις τον αιώνα των. Παρ’ ότι και τώρα τους τιμώμεν, έχομεν την εντύπωσιν, ότι ο βίος των, τα έργα των, η διδαχή των ισχύουν μόνον δια την εποχήν των. Εν τούτοις, οι άγιοι «εις τον αιώνα ζώσι». Διότι η ζωή των και η διδαχή των περιέχει την αιωνίαν αλήθειαν του Θεού. Και ως τοιαύτη παραμένει άφθαρτος από τον χρόνον και τας μεταβολάς του κόσμου. Αυτό έχει εφαρμογήν εις την πληρότητά του δια τους «Τρεις Ιεράρχας». Ό,τι τους έκαμε μεγάλους εις την εποχήν των, το ίδιον τους καθιστά μεγάλους ύστερα από δέκα πέντε αιώνες και μέχρι συντελείας του κόσμου. Καμμία εγκοσμία μεταλλαγή δεν ημπορεί να ανατρέψη την θέσιν, που κατέχουν οι «Τρεις Ιεράρχαι» εν τη Εκκλησία.

Η λογοκρατουμένη εποχή μας, η δώσασα «βιβλίον αποστασίου» εις την μυστικήν ζωήν, θέλει να βλέπη εις τους «Τρεις Ιεράρχας» τους ανθρώπους των γραμμάτων, τους εραστάς της κλασσικής σοφίας, τους συνδυάσαντας ή συμφιλιώσαντας τον Χριστιανισμόν με τα Ελληνικά γράμματα. Και ναι μεν η κλασσική των παιδεία είναι σημαντικωτάτη. Και ο Ελληνικός λόγος, ολολαμπής από τας αστραπάς της μεγαλοφυϊας των, ακτινοβολεί εις τα συγγράμματά των. Εκείνο, όμως, που τους καθιστά «τρεις μεγίστους φωστήρας της Τρισηλίου Θεότητος», δεν είναι τα γράμματα, αλλά η αγιότης των.

Αποκηρύσσομεν τα φιλενωτικά συνθήματα και φιλενωτικάς τάσεις και μένομεν στερεοί και ακλόνητοι εις την Ορθόδοξον ημών Πίστιν, ακολουθούντες όσα προεφήτευσαν οι Θεηγόροι Προφήται και εδίδαξαν οι Θεοκήρυκες Απόστολοι, ο των Θεοφόρων Πατέρων Σύλλογος, αι επτά άγιαι Οικουμενικαί Σύνοδοι, και αι τοπικαί τοιαύται, έχοντες επί κεφαλής τον ακρογωνιαίον Λίθον Χριστόν, τον Θεόν ημών, και εν γένει εμμένομεν εις όσα η Ορθόδοξος ημών Πίστις διδάσκει είτε δια γραφίδος είτε δια παραδόσεως, αποκρούοντες την «Ένωσιν» ή «Ενότητα», όπως την αποκαλούν εσχάτως οι φιλενωτικοί παπόδουλοι οικουμενιστές.

Παρασκευή, 29 Ιανουαρίου 2016

Ανακομιδή λειψάνων Ιγνατίου του Θεοφόρου.

Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Ἰγνάτιος († 20 Δεκεμβρίου) ἦταν διάδοχος τῶν Ἀποστόλων καὶ χρημάτισε δεύτερος Ἐπίσκοπος Ἀντιοχείας. Ὑπῆρξε, μαζὶ μὲ τὸν Ἐπίσκοπο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Σμύρνης Πολύκαρπο, μαθητὴς τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου. Μαρτύρησε ἐπὶ αὐτοκράτορα Τραϊανοῦ (98 – 117 μ.Χ.) στὴ Ρώμη, κατασπαραχθεὶς ἀπὸ τὰ θηρία.

Μετὰ τὸ φρικτὸ μαρτύριο τοῦ Ἁγίου, κάποιοι Χριστιανοὶ μάζεψαν ἀπὸ τὸν ἱππόδρομο τὰ ἐναπομείναντα ἅγια λείψανά του καὶ τὰ μετέφεραν στὴν Ἀντιόχεια. Ἡ Σύναξη αὐτοῦ ἐτελεῖτο στὴν Μεγάλη Ἐκκλησία.

Πηγή : http://agiooros.org/viewtopic.php?f=4&t=11945

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 31/1/2016

ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ!

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ!

-Ο Ορθόδοξος Ομολογιακός Σύλλογος ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Θεσ/νίκης σάς προσκαλεί την Κυριακή 31 Ιανουαριου 2016 καί ώρα 17:00 στήν ΟΜΙΛΙΑ πού θα Πραγματοποιειθεί στην Αίθουσα Ομιλιών Του Ορθοδόξου Συλλόγου ΑΓΙΟC BACIΛΕΙΟC στην οδό βαλαωρίτου 14, 7ος ορ. Κέντρο Θες/νίκης.τηλεφ.2310/554-082

Η Παρουσία σας κρίνεται επιτακτική διότι ή έκδοση τής Κάρτας Τού Πολίτη επίκειται νά εκδοθεί, καί γιάυτό εμείς πρέπει νά μήν επιτρέψουμε τήν πολιτογράφηση Ελλήνων Χριστιανών στό στρατόπεδο τού Αντιχρίστου!

-Δέν πρέπει νά επιτρέψουμε νά σφραγισθεί ή ψυχή μας μέ τήν παραλαβή τής Κάρτας Τού Πολίτη1(σταδιακή φυγάδευση Τής Θείας Χάρης από τήν ψυχή μας.)

-Νά απομακρύνουμε τόν εχθρό τού ανθρωπίνου γένους τώρα πού είναι νωρίς καί νά δώσουμε τό μήνυμα κατά τής Νέας Τάξης Πραγμάτων ότι εδώ είναι ή Ελλάδα! εδώ είναι ή Ορθοδοξία! εδώ είναι οί Θερμοπύλες!

Έλληνες Αφυπνισθείτε διότι ό Εχθρός Τού Ανθρωπίνου γένους είναι εδώ!

-ΟΧΙ ΣΤΟ ΧΑΡΑΓΜΑ ΤΟΥ ΘΗΡΙΟΥ!

-ΟΧΙ ΣΤΑ ΠΡΟΧΑΡΑΚΤΙΚΑ ΣΤΑΔΙΑ ΚΑΙ ΕΘΙΣΜΟ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
ΔΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΛΑΒΗΣ ΠΑΣΗΣ ΜΟΡΦΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ ΚΑΡΤΩΝ!

«Είναι εκτός πάσης αμφιβολίας ότι με σταθερά και καλώς μελετημένα βήματα – όχι όμως με τον νόμιμον και κανονικόν τρόπον – προωθείται το πλησίασμα των κορυφών Ορθοδοξίας και Παπισμού. Όλα δείχνουν ότι δεν είναι πλέον πολύ μακριά η στιγμή, που θ΄ ακούσουμε να διακηρύσσεται και επισήμως η ένωσις των «εκκλησιών». Και τυφλοί ακόμη το βλέπουν μετά την τελευταίαν ενέργειαν του οικουμενικού μας πατριάρχου. Ποιο είναι το νέο οικουμενιστκό βήμα; Στις 18 Οκτωβρίου 2008 ο ορθόδοξος πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαίος έλαβε μέρος στην σύνοδο των ρωμαιοκαθολικών επισκόπων στο Βατικανό. Όχι απλώς παρηκολούθησε τις εργασίες ως ακροατής, αλλά και ωμίλησε αγγλιστί στους παπικούς καρδιναλίους. Με άλλα λόγια έγινε δεκτός ως μέλος στο ανώτατον διοικητικόν όργανον της παπωσύνης, σαν να ήταν ένας καρδινάλιος κι αυτός. Προσοχή, δεν ηυτομόλησεν από την Ορθοδοξίαν στον παπισμό, όπως έκαμε κάποτε ο Βησσαρίων, αλλά μετέσχε στην παπική σύνοδο παραμένοντας ορθόδοξος πατριάρχης. (σ. σ. της «Ορθόδοξης Φωνής» δια να συνεχίσει το διαβολικό του έργο ως ολετήρας της Εκκλησίας). Αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά, είναι πρωτοφανές και ανήκουστο. Αποκαλύπτει πόση εξοικείωσις έχει επέλθει μεταξύ πατριάρχου και πάπα». (Περιοδικόν «Σπίθα» αρ. φ. 667). Παρακολουθούμεν μετά δέους και ανησυχίας τα αντορθόδοξα αυτά βήματα του πατριάρχου Βαρθολομαίου, αναμένοντες τα επόμενα! Άραγε θα ολοκληρωθή ως δεύτερος «Βησσαρίων»; Ίδωμεν.

«Ορθόδοξος Τύπος»

Αν κάποιος καλόγηρος, ή κάποιος κληρικός (Διάκονος ή πρεσβύτερος) έκανε κάτι αντίθετον προς τας «αποφάσεις» ή την βούλησιν του οικείου Ιεράρχου (συμπροσηύχετο, αμφιοφορών, εις Λειτουργίαν … Παλαιοημερολογιτών), ασφαλώς θα αντιμετώπιζε Επισκοπικόν Δικαστήριον, με ενδεχομένας κυρώσεις· τώρα που ένας Επίσκοπος (και ο Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος είναι Επίσκοπος) παραβιάζει τους Ιερούς περί συμπροσευχής και συλλειτουργίας με Αιρετικούς, Κανόνας και έρχεται συνεχώς αντίθετος με την Ορθόδοξον συνείδησιν, δεν πρέπει να υποστή τας συνεπείας των ενέργειών του; Αλλά από ποίους; Αν όμως οι πολλοί σιωπούν, διότι «ηγάπησαν τον νυν αιώνα», επέστη η Ώρα του «ΕΝΟΣ» ! Ενός νεωτέρου Μάρκου Ευγενικού! Και είμεθα βέβαιοι, ότι δεν θα αργήση!

***

Ο telemaxos doumanis άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "Επέστη η Ώρα του «ΕΝΟΣ» ! Ενός νεωτέρου Μάρκου Ε...":

ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΑΥΤΗ Η ΩΡΑ ΘΑ ΕΛΘΗ ΑΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΖΗΤΗΣΗ Ο ΛΑΟΣ ΜΕ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑ, ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΓΙΝΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΑΙΜΑ, ΩΣΤΕ ΠΡΙΝ ΕΛΘΗ ΝΑ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΗ Η ΗΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΙΤΑΡΙ, ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΑΦΟΡΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΑΣΧΕΤΩΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ.

Η πορεία διά μέσου της μετάνοιας καταξιώνει τον άνθρωπο σε πνευματικές κορυφογραμμές. Ακριβώς, σ΄ αυτή τη χρονική στιγμή η Εκκλησία προβάλλοντας το παράδειγμα του Ζακχαίου, στέλνει το πιο ισχυρό μήνυμα στον άνθρωπο. Όσο και αν έχει πέσει στη ζωή του, όσο και αν βιώνει την τραγική οδύνη στο χώρο της αμαρτίας, όσο κι αν βρίσκεται στο περιθώριο της ζωής, η αγάπη του Κυρίου απλώνεται σ΄ ένα εύρος που δεν μάς επιτρέπει να αφήνουμε τον εαυτό μας να βυθίζεται στο σκοτάδι της απελπισίας. Αντίθετα, η εκζήτηση της χάρης του Θεού, ανοίγει τους ορίζοντες της ελπίδας και της χαράς και μεταβάλλεται σε οδοδείκτη αληθινής ζωής. Αυτό έπραξε και ο Ζακχαίος, ο οποίος, ζητούσε μετά μανίας να ιδεί τον Ιησού. Γιατί ακριβώς γνώριζε ότι μόνο η αγάπη του προσφέρει την αληθινή σωτηρία.

O Oικουμενισμός, σαν πύρινη καταιγίδα της κολάσεως, απειλεί να κατακαύση τον Ορθόδοξον Ελληνισμόν! Αξίαι και ιδανικά ποδοπατούνται! Τα άγια «ρίπτονται τοις κυσίν» και «οι μαργαρίται τίθενται ενώπιον των χοίρων». Αι Αιρέσεις μολύνουν την άχραντον Ορθοδοξίαν με «συμπροσευχάς» και «συλλείτουργα» και η Ελλαδική Εκκλησία, μετά την επάρατον Ημερολογιακήν Μεταρρύθμισιν του 1924, όπου διέσπασε την Εκκλησιολογικήν ενότητα του Ελληνισμού, οδηγείται δεσμία εις την «φυλακήν» του Βατικανού δια να «δεχθή» τώρα, μετά την επίσκεψιν του «αγίου πατερούλη» στο εκλατινισμένο Φανάρι, και το Κοινόν Πάσχα και να προκληθή έτσι ένα νέον σχίσμα. Οι πολλοί σιωπούν! Οι ολίγοι γράφουν, αλλά ποιος τους «λογαριάζει»; Το «φιλάδελφον» και το «κοινωνικόν» των Φρουρών (;;) της Αμπέλου επιβάλλει φίμωτρον εις κάθε διαμαρτυρίαν. Οι καιροί ζητούν τον Ένα που θα τολμήση να καταγγείλη· να καταδικάση· να φωνάξη δυνατά «Στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου, πρόσχωμεν»! Να διακόψη κάθε επικοινωνίαν με τους Ενόχους, «Συνετούς» και «Σιωπίους», τους εσθίοντας «τράπεζαν Ιεζάβελ». Αν δεν ευρεθή ένας νέος Μάρκος Ευγενικός, τότε σίγουρα το Έθνος μας θα οδηγηθή εις τον τάφον της Ιστορίας, διότι χωρίς την Ορθοδοξίαν δεν ημπορεί να επιβιώση!

Το στυγερώτερον έγκλημα εις βάρος της αγίας μας Ορθοδοξίας είναι η ανοχή των Αιρέσεων και των Αιρετικών. Ασεβέστατα κηρύσσονται από Ορθοδόξους (;) ποιμένας αιρέσεις φοβεραί, και ανεμπόδιστα κινούνται Αιρεσιόφρονες Ποιμένες (;) μεταξύ της Ποίμνης του Χριστού! Έπαυσε, φαίνεται, εις ωρισμένους να λειτουργή το αισθητήριον της Ορθοδοξίας και η Εκκλησιαστική συνείδησις έχει επικινδύνως αμβλυνθή, ώστε να μη διακρίνωνται τα Αγιοπνευματοχάρακτα σύνορα της Ορθοδοξίας από την πλάνην και την Αίρεσιν. Ποίοι άραγε ευθύνονται δια την τραγικήν αυτήν ψυχικήν τύφλωσιν; Κατ΄ αρχήν όλοι· προ παντός όμως οι Ποιμένες! «Ποιμένες πολλοί διέφθειραν τον αμπελώνα μου, εμόλυναν την μερίδα μου…» (Ιερ. 12, 10), θρηνωδεί ο προφήτης Ιερεμίας· και προσθέτει: «Ω οι ποιμένες (…) Υμείς διεσκορπίσατε τα πρόβατά μου και εξώσατε αυτά…» (Ιερ. 23, 1-3). Δυστυχώς Πατριάρχαι, Αρχιερείς, Επίσκοποι, Ηγούμενοι, με έναν λόγον Ποιμένες εμολύνθησαν από τον Οικουμενισμόν, ώστε να έχουν συνηθίσει εις τας Οικουμενιστικάς βλασφημίας και να μη ενοχλούνται από τα κηρύγματα των Αιρέσεων, δια των οποίων βάλλεται, εξοντωτικώς η Αγία μας Ορθόδοξος Εκκλησία. Φαίνεται, ότι εις την εποχήν του Υλιστικού Ευδαιμονισμού δεν θεωρείται πλέον υπέρτατος σκοπός της Εκκλησίας η αγιότης, αλλά η κοσμική σκοπιμότης.

“Oρθόδοξος Τύπος”

Σήμερα νομίζεται καλός σε όλα, όποιος είναι αδιάφορος, όποιος δεν νοιάζεται για τίποτα, όποιος δεν νιώθει καμιά ευθύνη. Αλλιώς τον λένε σωβινιστή, τοπικιστή, μισαλλόδοξο, φανατικό. Όποιος αγαπά την χώρα μας, τα ήθη και έθιμα μας, την παράδοση μας, την γλώσσα μας, θεωρείται οπισθοδρομικός.

Οι αδιάφοροι παιρνούν για φιλελεύθεροι άνθρωποι, για άνθρωποι που ζούνε με το πνεύμα της εποχής μας, που έχουν για πιστεύω την καλοπέραση, το εύκολο κέρδος, τις ευκολίες, τις αναπαύσεις, κι ας μην απομείνει τίποτα που να θυμίζει σε ποιό μέρος βρισκόμαστε, από που κρατάμε, ποιοι ζήσανε πριν από μας στην χώρα μας.

Η ξενομανία μας έγινε τώρα σωστή ξενοδουλεία, σήμερα περνά για αρετή, κι όποιος έχει τούτη την αρρώστεια πιο βαρειά παρμένη, λογαριάζεται για σπουδαίος άνθρωπος.

It is essential to make a distinction between dogma and mystery. The mystery of the Holy Trinity is experienced, to the extent that this is possible, by the glorified human being and is different from the dogma, which is the rational formulation concerning the mystery of the Holy Trinity or the revelation. This distinction is fundamental to Orthodox theology.

”God is always a mystery. The mystery of the Holy Trinity must be separated from the dogma of the Holy Trinity. The dogma is not the same as the mystery.”

This means that the dogma can be understood rationally, but not the mystery. There is confusion on this issue in some contemporary theologians and a serious problem arises. For instance, when we speak about the Holy Trinity, we are referring to the dogma, the terminology concerning the Holy Trinity, as formulated by the holy Fathers of the Church (essence, hypostases, hypostatic property, and so on) and not to the mystery of the Holy Trinity. We cannot speak about “the mystery of the Holy Trinity”, which is inconceivable to human reason, but we can speak about “the dogma concerning the mystery of the Holy Trinity”.

Θεωρώ ιδιαίτερα τιμητική την συμμετοχή μου στην παρούσα σύναξη προς τιμήν του μακαριστού Γέροντος π. Φιλοθέου Ζερβάκου. Ή όσιακή μορφή του και οι υπέρ της Ορθοδοξίας αγώνες του είναι ή αφορμή της επιλογής του θέματός μου.

Οι έννοιες ΑΓΙΟΣ και ΑΓΙΟΤΗΤΑ στην εποχή μας διέρχονται κρίση: ή αποκρούονται, ή χλευάζονται, ή παραποιούνται. Και μάλιστα όχι μόνο σέ κοινωνικές ομάδες, πού έχουν προσωρινά ή μόνιμα διακόψει κάθε σχέση και σύνδεσμο με το εκκλησιαστικό σώμα, αλλά και μεταξύ τών λεγομένων χριστιανών και μάλιστα τών «Ορθοδόξων». Ιδανικό στον κόσμο μας είναι οι οικονομικές άξιες, ή ευζωία, ή υλική ευημερία. Πόσοι, ακόμη και χριστιανοί, έχουν βάλει σκοπό της ζωής τους να γίνουν άγιοι; Ποιός ενδιαφερόμενος και μόχθων για την σταδιοδρομία του παιδιού του, δίνει προτεραιότητα στην αγιότητα του; Και όμως αυτός (πρέπει να) είναι ό κύριος σκοπός τού ορθοδόξου πιστού. 'Ο λόγος υπάρξεως της Εκκλησίας στον κόσμο, ως σώματος Χριστού και Ορθοδοξίας είναι ή θέωση του ανθρώπου, δηλαδή ή αναγέννηση του μέσα στην άκτιστη θεϊκή Χάρη, ό αγιασμός του. Ή παλαιοδιαθηκική προτροπή: «Άγιοι

έσεσθέ μοι, ότι εγώ άγιός ειμί» (Λευϊτ. 20,26), είναι αντίστοιχο με τον λόγο της Καινής Διαθήκης: «’Έσεσθε ουν υμείς τέλειοι, ως ό Πατήρ ύμών ό ούράνιος τέλειός εστίν» (Ματθ. 5,48).

Πέμπτη, 28 Ιανουαρίου 2016

Εφραίμ του Σύρου, Παλλαδίου, Χάριτος μαρτ.

Ὁ Ὅσιος Ἐφραὶμ καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἀνατολὴ καὶ γεννήθηκε στὴν πόλη Νίσιβη τῆς Μεσοποταμίας πιθανῶς τὸ 308 μ.Χ. ἢ καὶ ἐνωρίτερα. Ἤκμασε ἐπὶ Μεγάλου Κωνσταντίνου (324 – 337 μ.Χ.), Ἰουλιανοῦ του Παραβάτου (361 – 363 μ.Χ.) καὶ τῶν διαδόχων αὐτοῦ. Ἀπὸ τὴν μικρή του ἡλικία διδάχθηκε τὴν πίστη καὶ τὴν ἀρετὴ ἀπὸ τὸν Ἐπίσκοπο τῆς γενέτειράς του Ἰάκωβο (309 – 364 μ.Χ.), ὁ ὁποῖος καὶ τὸν χειροτόνησε διάκονο, ἀλλὰ ὁ Ὅσιος ἀρνήθηκε νὰ λάβει μεγαλύτερο ἀξίωμα. Ἀκολούθησε πολὺ νωρὶς τὸν μοναχικὸ βίο καὶ μὲ τὸ φωτισμὸ τοῦ Παρακλήτου ἔγραψε πάρα πολλὰ συγγράμματα πνευματικῆς καὶ ἠθικῆς οἰκοδομῆς. Γι’ αὐτὸ καὶ θαυμάζεται γιὰ τὸ πλῆθος καὶ τὸ κάλλος τῶν ἔργων του. Γνώστης ἀκριβὴς ὅλων τῶν δογματικῶν θεμάτων, ἤξερε νὰ καταπολεμᾶ τὶς αἱρέσεις καὶ νὰ ὑπερασπίζει μὲ θαυμάσια σαφήνεια τὴν Ὀρθοδοξία. Ἦταν ἐκεῖνος ποὺ κατατρόπωσε σὲ διάλογο τὸν αἱρετικὸ Ἀπολλινάριο καὶ ὁδήγησε πολλοὺς αἱρετικοὺς νὰ ἐπιστρέψουν στὴν πατρώα εὐσέβεια.

Ὅταν, διὰ τῆς συνθήκης τοῦ ἔτους 363 μ.Χ., ποὺ ὑπέγραψε ὁ διάδοχος τοῦ Ἰουλιανοῦ τοῦ Παραβάτου, Ἰοβιανὸς (363 – 364 μ.Χ.), ἡ Νίσιβης παραδόθηκε στοὺς Πέρσες, ὁ Ὅσιος Ἐφραὶμ ἐγκατέλειψε τὴν πατρίδα του καὶ ἦλθε στὴν Ἔδεσσα, ὅπου ἀσκήτεψε σὲ παρακείμενο ὄρος. Τὸ ἔτος 370 μ.Χ. ἐπισκέφθηκε τὸν Μέγα Βασίλειο στὴν Καισάρεια τῆς Καππαδοκίας καὶ λίγο ἀργότερα τοὺς Πατέρες καὶ Ἀσκητὲς τῆς Αἰγύπτου.

Ὁ Ὅσιος Ἐφραὶμ κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη τὸ ἔτος 373 μ.Χ. καὶ ἡ Σύναξή του ἐτελεῖτο στὸ Μαρτύριο τῆς Ἁγίας Ἀκυλίνας, στὴν περιοχὴ Φιλοξένου, κοντὰ στὴν ἀγορά.

Ὁ Πατριάρχης Ἀναστάσιος, ὁ ὁποῖος ἦτο φορέας αἱρέσεως μή κατεγνωσμένης, πρίν κατακριθῆ ὁ ἴδιος ἀπό ἁρμόδιο ἐκκλησιαστικό ὄργανο, ἐκβάλλεται διά ξύλων καί λίθων ἀπό τήν Ἐκκλησίαν ὑπό ἁγίων γυναικῶν, οἱ ὁποῖες τελικά μέ τήν βοήθεια τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας θανατώνονται. Αὐτή εἶναι ἡ τιμή διά τήν ὁποία ὁμιλεῖ ὁ ΙΕ΄ Κανών τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου, μέ τήν ὁποία ἠξιώθησαν ἀπό τούς Ὀρθοδόξους. Δηλαδή τό νά καταταγοῦν μεταξύ τῶν ἁγίων καί ὁμολογητῶν καί νά εἶναι ἐσαεί πρότυπα πρός μίμησιν. Εἶναι ἴσως βέβαιον ὅτι σήμερα, ἄν κάποιοι τολμοῦσαν νά ἐνεργήσουν τοιουτοτρόπως σέ μία κατεγνωσμένη αἵρεσι,, θά ἐθεωροῦντο ἀπό τούς Ὀρθοδόξους Οἰκουμενιστές καί μή, ὡς ἀδιάκριτοι, ἀντάρτες, ταλιμπάν, ἐκτός Ἐκκλησίας καί κατεχόμενοι ὑπό ἑωσφορικοῦ καί δαιμονικοῦ πνεύματος. Ἀντιθέτως δέ αὐτοί πού θά ἀνέμενον τήν Σύνοδο (π.χ. τῆς Ἱερείας) διά νά ἀποφασίση ἐπί τοῦ θέματος θά ἐθεωροῦντο συνετοί, ὑπάκουοι, διακριτικοί καί ἐντός τῆς Ἐπισκοποκεντρικῆς Ἐκκλησίας. Δυστυχῶς αὐτή εἶναι σήμερα ἡ Ὀρθοδοξία μας.

Μια ψυχή που καθαρίζεται από τα ψεκτά πάθη της, δηλαδή από την φιληδονία, τη φιλοδοξία, και τη φιλαργυρία, σε όλες τις λεπτομέρειές των, αποκτά δύναμη, αγαθότητα, και ελευθερία. Το θυμοειδές στρέφεται κατά των δαιμόνων μονάχα, το επιθυμητικό μεταβάλλεται σε αγάπη προς τον Θεόν και τον άνθρωπο και το λογιστικό κινείται με καθαρότητα στην προσευχή και στις πνευματικές θεωρίες, ενώ το Άγιον Πνεύμα με τις άκτιστες ενέργειές Του, πνευματοποιεί τις φυσικές αρετές κατά το μέτρο της πίστεως.

Εάν ήρκεσε η υπερηφάνεια να ρίψη στην άβυσσον αγγέλους, άρα είναι ικανή η ταπείνωση να ανεβάση στον ουρανό τους ανθρώπους

Αι δε λεγόμεναι εκκλησίαι, όσαι απατηθείσαι υπό του σατανά εξεκόπησαν της Ορθοδοξίας, δεν είναι, ειμή άζωα, αφεγγή, «ακοινώνητα», απέλπιδα, δυστυχή και μεμολυσμένα την παρθενικότητα τμήματα. Νύμφαι διαζευγμέναι από τον Νυμφίον Χριστόν, ως μη φυλάξασαι αμώμητον την πίστιν. Δύνανται δε να επανέλθουν καλώς, όθεν κακώς απεσπάσθησαν. Αρκεί να επαναλάβουν του ασώτου την φωνήν. Και τότε πάλιν δίδονται αυτοίς ο Χριστός, οι Απόστολοι, των αγίων Πατέρων ο χορός, αι Σύνοδοι, η Παράδοσις, η Θεολογία. Όλα ιδικά των. Η απόφανσις της Εκκλησίας είναι σαφής: "Των αποστόλων το κήρυγμα και των Πατέρων τα δόγματα τη εκκλησία μίαν την πίστιν εσφράγισαν· η και χιτώνα φορούσα τον υφαντόν εκ της άνω Θεολογίας, ορθοτομεί και δοξάζει της ευσεβείας το μέγα μυστήριον".

Η ᾿Ορθόδοξη ᾿Εκκλησία, ὡς ὁ μοναδικὸς κάτοχος τῆς ἀποκεκαλυμμένης ἀληθείας περὶ τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, δὲν μπορεῖ νὰ συμμετέχει ἢ νὰ σχετίζεται, μὲ ὁποιοδήποτε τρόπο, μὲ διαχριστιανικὲς ἢ διαθρησκειακὲς δραστηριότητες.

Δὲν μπορεῖ ἑπομένως νὰ ἀναγνωρίζει τὴν αἵρεση ὡς «ἐκκλησία», μέσῳ τοῦ Διαχριστιανικοῦ Συγκρητισμοῦ. Ο ἀποστολικός, ἐν προκειμένῳ, λόγος εἶναι σαφής: «Μὴ γίνεσθε ἑτεροζυγοῦντες ἀπίστοις· τίς γὰρ μετοχὴ δικαιοσύνῃ καὶ ἀνομίᾳ, ἢ τίς κοινωνία φωτὶ πρὸ σκότος; τίς δὲ συμφώνησις Χριστοῦ πρὸς Βελίαρ, ἢ τίς μερὶς πιστῷ μετὰ ἀπίστου; τίς δὲ συκατάθεσις ναῷ Θεοῦ μετὰ εἰδώλων; ἡμεῖς γὰρ ναὸς Θεοῦ ἐσμὲν ζῶντος». (Βʹ Κορ. ϛʹ 14-16).

Ιερομόναχος Γρηγόριος Ζιώγος

Οταν καίγεται το σπίτι του γείτονα, σειρά έχει το δικό μας...

Πληροφορίες από τον Κωνσταντίνο Αθ. Οικονόμου, δάσκαλο, συγγραφέα.
Συμβαίνει στην Νορβηγία και σε όλες τις πολιτισμένες χώρες, Σουηδία – Γερμανία – Αγγλία κλπ
Στις “προηγμένες” κοινωνίες τα τελευταία 30 χρόνια τα λόμπυ πώλησης παιδιών και ανακατανομής των μαζών, θέσπισαν νόμους που πρεσβεύουν ότι το παιδί δεν είναι ένα με τον γονιό. Τα παιδιά ανήκουν στην κοινωνία ή το κράτος!Δηλαδή ότι ώρα θέλει ο κοινωνικός λειτουργός σου παίρνει το παιδί σου, και το δίνει σε ανάδοχη οικογένεια.
Το “πανευρωπαϊκό σεξ στάνταρτ” αναφέρει πως πρέπει το προσωπικό των νηπιαγωγείων(!) κι οι γονείς, να εξασκήσουν τα παιδιά στον “αυνανισμό” έως τεσσάρων ετών!!!.
Στη σύμβαση λέγεται ξεκάθαρα, ότι γονείς, γιατροί και νηπιαγωγοί καλούνται να διδάξουν τα παιδάκια «έρωτα διαφορετικών ειδών”!
Ουσιαστικά, πίσω από τη μάσκα της λεγόμενης “juvenile justice” (δικαιοσύνης ανηλίκων), η οποία παρουσιάζεται με το πρόσχημα της δήθεν “σωτηρίας των παιδιών από βίαιους ή αλκοολικούς γονείς”, διενεργείται ένα παγκόσμιο τερατώδες πείραμα μετάλλαξης του φύλου των παιδιών. Η πατρότητα και η μητρότητα συνθλίβονται. Οι αριθμοί των παιδιών που “σώθηκαν” - δηλαδή τα έκλεψαν από τους γονείς τους και τα κακοποίησαν σεξουαλικά - είναι: 200.000 στη Νορβηγία, 300.000 στη Σουηδία, 250.000 στη Φινλανδία, χιλιάδες στη Γερμανία, κ.ο.κ. Κλεμμένες γενιές, κλεμμένες ζωές!
H Νορβηγία νομιμοποίησε τριάντα είδη μη παραδοσιακού γάμου! Είναι συνεπώς η πιο «προχωρημένη» χώρα, όπου «άνδρας» και «γυναίκα» είναι έννοιες παρωχημένες.

Το σύμφωνο συμβίωσης είναι η αρχή της κόλασης που έρχεται.

«Ο καλύτερος όρος και κανόνας της εγκρατείας ας είναι ο ακόλουθος: Να μη αποβλέπουμε στην σαρκικήν απόλαυση ούτε στην κακοπάθεια του σώματος, αλλά να αποφεύγουμε και στις δυο περιπτώσεις την αμετρία (δηλ. την έλλειψη μέτρου), ώστε να μη ταράζεται η σάρκα με την πολυσαρκία ούτε και να αρρωσταίνη και να μη μπορή να επιτελέση την εργασία των εντολών».

PILGRIMTOURS.GR by Himalaya Travel

ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ,

ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ

Φιλελλήνων 4, Πλ. Συντάγματος, 10557 Αθήνα,

Τηλ: 210-3225159, Fax: 210-3251474

Website: www.pilgrimtours.gr e-mail: info@pilgrimtours.gr

Σεβαστοί Πατέρες, Αγαπητοί Κύριοι, Ιανουάριος 2016

Παρακαλώ δεχθείτε τίς θερμότερες ευχές μας για Ευλογημένο, Ειρηνικό, Ελπιδοφόρο και πλούσια καρποφόρο Νέο Έτος. Άς είναι γεμάτο από τήν Αγάπη Του Κυρίου μας. Το σημαντικό σας έργο που επιτελείτε απανταχού τής Γής, υπηρετώντας τήν Εκκλησία και Τήν Εντολή Του.

Το ταξιδιωτικό μας γραφείο με έδρα τήν Αθήνα από το 1984 HIMALAYA TRAVEL AE - Pilgrimtours.gr δραστηροποιείται στήν διοργάνωση Προσκυνηματικών Ταξιδίων στήν Ελλάδα και σ` όλο το κόσμο για Μητροπόλεις, Ενορίες, Συλλόγους, Πανεπιστήμια κ.α.

Για τούς ερχόμενους μήνες του 2016 έχουμε να σας προτείνουμε προγραμματισμένες αναχωρήσεις για τον σημαντικό προορισμό "Ιεροσόλυμα - Αγίοι Τόποι" .

Ένα πρωτοφανές θαύμα της Θεοτόκου αναστάτωσε τον θρησκευτικό κόσμο στη Γαλλία: Ο Μπασάμ Ασσάφ είναι υπηρέτης ενός ορθοδόξου σύρου στο Παρίσι , του Μιχαήλ Μερέζ.
Στις 12 Αυγούστου 1988 ο Μερέζ απουσίαζε και τηλεφώνησε στον Ασσάφ να κάνει τις απαραίτητες προετοιμασίες για την εορτή της Κοιμήσεως. Ο πλούσιος επιχειρηματίας έχει μέσα στο σπίτι του ένα μικρό εκκλησάκι . Μέσα σε αυτό ο πιστός υπηρέτης του έκαψε θυμίαμα , άναψε ακοίμητη κανδήλα και πρόσφερε άνθη στη Θεοτόκο , της οποίας υπάρχουν εκεί πολλές εικόνες.
Ύστερα προσευχήθηκε στην Παναγία για την οικογένειά του που μένει στη Συρία, και για τον κύριό του που τον αγαπά σαν πατέρα.
Την ώρα εκείνη ακριβώς εμφανίζεται στον υπηρέτη η Θεοτόκος και του λέει :
- Σε προστατεύω. Είμαι μαζί σου. Πάρε αυτό το δώρο!
Την ίδια στιγμή ο Ασσάφ ένοιωσε να γεμίζουν τα χέρια του με ένα υγρό , που είχε τη σύσταση και την οσμή πολύ καθαρού ελαιόλαδου.

Πηγή: http://kyprianoscy.blogspot.ca/

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

Ἀριθμός Πρωτ. 2303
Ἐν Ἀθήναις, 12 / 25 - 1 - 2016

Ἐνηµερωτικὴ καὶ Παραινετικὴ
Πρὸς τὸ Χριστεπώνυµον Πλήρωµα τῆς Ἐκκλησίας µας
Τὸ νέον «Σύµφωνο Συµβίωσης» ἀνεξαρτήτως φύλου, τὸ ὁποῖο ἐψηφίσθη τὴν 10ην/23ην Δεκεµβρίου 2015

Ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ Ἀδελφοὶ καὶ Συλλειτουργοί· Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητὰ καὶ πεφιληµένα·

Μὲ τὴν ψυχὴν καὶ τὴν καρδίαν µας βαθύτατα λυπηµένας καὶ ἀγωνιώσας, ἐπιθυµοῦµεν νὰ ἀπευθύνωµεν εἰς τὴν Ἀγάπην Σας λόγον Παραµυθίας, λόγον Ἐνισχύσεως, λόγον Ἐλπίδος, λόγον Μετανοίας.

Ἅπαντες γνωρίζοµεν τὴν καθοδικὴν καὶ θεοµάχον πορείαν τοῦ Ἑλληνικοῦ Κοινοβουλίου κατὰ τὰ τελευταῖα ἔτη, τὸ ὁποῖον ἤδη ἔχει ἔλθει εἰς πλήρη ρῆξιν µὲ τὸν Εὐαγγελικὸν Νόµον, µὲ τὰ Εὐλογηµένα Ἤθη τῆς Ἑλληνορθοδόξου Παραδόσεώς µας, µὲ τὸ ἐλπιδοφόρον Ὅραµα τῆς Θεώσεως τοῦ Ἀνθρώπου, µὲ αὐτὴν τὴν Ἀνθρωπίνην Φύσιν, µὲ αὐτὸ τοῦτο τὸ Κατ᾿ Εἰκόνα καὶ Καθ᾿ Ὁµοίωσιν τοῦ Θεοῦ, βάσει τοῦ ὁποίου ἐπλάσθη ὁ Ἄνθρωπος ὡς ἄρσεν καὶ θῆλυ, µὲ τὸν Νοµικὸν Πολιτισµόν µας, ὁ ὁποῖος ἀνέκαθεν ἐχαρακτήριζε τὴν ὁµοφυλοφιλίαν ὡς ἔγκληµα, καὶ ὡς ἀπαξίωσιν τῶν κατὰ φύσιν διαπροσωπικῶν σχέσεων (Ποινικὸς Κῶδιξ, Ἄρθρον 347).

Ο Ιερός Λόχος 2012 Έφεδροι και Φίλοι Ειδικών Δυνάμεων και ο σύλλογος Ευζώνων Προεδρικής ΦρουράςΕΥΖΩΝ, διοργανώνουν από κοινού εσπερίδα για τον Παύλο Μελά. Σκοπός της εκδηλώσεως να γίνει αναφορά στη ζωή, το έργο και την κληρονομιά που άφησε πίσω ο πρωτεργάτης του Μακεδονικού Αγώνος καθώς και να γιγαντωθεί το πάγιο αίτημα όλων μας για τη διάσωση της υπό κατάρρευση οικίας του.

Η εκδήλωση θα λάβει χώρα την Πέμπτη 28 Ιανουαρίου και ώρα 19:00 στην αίθουσα του Δημαρχείου Κηφισιάς "Δήμαρχος Βασ. Γκατσόπουλος".

http://ierosloxos2012.blogspot.gr/2016/01/blog-post_13.html

«Όλοι οι άνθρωποι είμαστε πλασμένοι κατ᾽ εικόνα του Θεού. Το “καθ᾽ ομοίωσιν” όμως το έχουν μόνον εκείνοι, οι οποίοι με πολλὴν αγάπην υποδούλωσαν την ελευθερία τους στον Θεόν. Γιατί όταν δεν ανήκουμε στους εαυτούς μας, τότε είμαστε όμοιοι με Εκείνον, που μας συμφιλίωσε με τον εαυτόν Του μέσῳ της αγάπης. Αυτό δεν μπορεί κανείς να το επιτύχη, αν δεν πείση την ψυχή του να μη δελεάζεται από την εύκολη δόξα του κόσμου τούτου».