Σ’ όλο το χρόνο απλώνεται η χάρη της. Δεκάδες γιορτές της, σημειώνει το εορτολόγιο της Εκκλησίας. Αλλά ο Αύγουστος είνε ο κατ’ εξοχήν δικός της μήνας, ο μήνας της Παναγιάς. Τ’ απομεσήμερα του Δεκαπενταυγούστου, καθώς καταλαγιάζει η κάψα της ημέρας και μια ανάσα δροσιάς πλανάται στην ατμόσφαιρα, τρέχουν οι ψυχές να δροσιστούν στη χάρη της. Γεμίζουν οι ναοί και τα ξωκκλήσια μας από πιστούς. Κι’ έτσι, καθώς όλοι την επικαλούνται και την υμνολογούν, νοιώθεις την πλάση όλη γεμάτη από την παρουσία της. Η παρουσία της, εγγύηση ασάλευτη, για την προστασία της στους ανθρώπους, είνε ζωντανή από τότε, που περπάτησε πάνω σ’ αυτή τη γη η σεμνή κόρη της Ναζαρέτ κι ακόμη πιο πριν, όταν το προφητικό βλέμμα διασχίζοντας τους αιώνες έβλεπε ότι για την εκπλήρωση του σχεδίου της θείας Οικονομίας «ιδού η παρθένος εν γαστρί έξει, και τέξεται υιόν (Ησ. 7: 14). Μοναδική η προσφορά της στο έργο του Θεού. Μοναδική και η μορφή και η ιστορία της. Υμνήθηκε κι εγκωμιάσθηκε ανά τους αιώνες.
Αστυνόμευση του Ιδιωτικού βίου και υγειονομικό Απαρχάιντ -- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
Η χούντα των Αθηνών, παρά τις στεντόρειες αντιδράσεις, πολιτών, συλλογικοτήτων και επιστημόνων, περί της εκπεφρασμένης αντίδρασής του, προς την επιβολή του υποχρεωτικού εμβολιασμού, εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν τους πολίτες ως σκύβαλα, ως μία πνευματικά ευνουχισμένη μάζα, αποφασίζοντας ερήμην τους, δια την διάθεση της υγείας τους.
Η στυγνή αυτή δικτατορία την οποία ζούμε, όπου τα θεμελιώδη δικαιώματα μας, καταλύονται κατάφωρα, ποδοπατείται αισχρά και ιταμά οιοδήποτε νομικό οχυρό, αστικών δικαιωμάτων, τα οποία κατακτήθηκαν ανά τους αιώνες με ποταμό αίματος, έχουν προκαλέσει σωρεία εύλογων και δίκαιων αντιδράσεων.
Τη ΙΗ΄ (19η) Ιουλίου, μνήμη της Οσίας Μητρός ημών ΜΑΚΡΙΝΗΣ, αδελφής του Μεγάλου Βασιλείου.
Μακρίνα η οσιωτάτη μήτηρ ημών ήτο μεγαλυτέρα αδελφή του Μεγάλου Βασιλείου, κεκοσμημένη δε ούσα με σωματικόν κάλλος και με γνώμην αγαθήν, ηρραβωνίσθη, πριν ή δε τελεσθή ο γάμος της απέθανεν ο ταύτην αρραβωνισθείς, ενώ εισέπραττε τους δημοσίους φόρους· η δε μακαρία Μακρίνα, καίτοι εζήτουν αυτήν άλλοι πολλοί εις γάμου κοινωνίαν, όμως δεν ηθέλησεν, αλλά προετίμησε μάλλον την χηρείαν και τα της χηρείας δεινά ή να δοκιμάση τας του γάμου τέρψεις και ηδονάς. Όθεν αποσπασθείσα πάσης κοσμικής συναναστροφής διέμενε μετά της μητρός της και κατεγίνετο εις την ανάγνωσιν και μελέτην των θείων Γραφών· πρωτότοκος δε ούσα, και επέχουσα θέσιν δευτέρας μητρός επί των εννέα άλλων αδελφών της, ανέτρεφε και επαίδευεν αυτούς. Οσίως λοιπόν και ασκητικώς διανύσασα την ζωήν της και μετά του αδελφού της θείου Γρηγορίου του Νύσσης συμφιλοσοφήσασα περί ψυχής εις αυτάς τας τελευταίας της αναπνοάς, απήλθε προς Κύριον.
Ο κατά πλάτος Βίος και πολιτεία της Οσίας μητρός ημών ΜΑΚΡΙΝΗΣ, αδελφής του Μεγάλου Βασιλείου, ασκησάσης κατά το τξ΄ (360) έτος από Χριστού, συγγραφείς υπό του Αγίου Γρηγορίου Νύσσης του αυταδέλφου αυτής και αποσταλείς προς Πλύμπιον Μοναχόν· ήδη δε μεταφρασθείς εις το απλούν παρά Νικοδήμου Αγιορείτου.
Ὁ Ἀττίλας ἐπανεισβάλλει στήν Κύπρο -- Γράφει ὁ Βύρων Γ. Πολύδωρας
BBC: Στρατιωτική βάση στά Κατεχόμενα ἀνακοινώνει ὁ Ἐρντογάν στίς 20 Ἰουλίου
ΟΙ «ΕΞΕΥΜΕΝΙΣΤΕΣ» εἶναι δειλοί καί ἀνόητοι. Φυσικά, καί ἀνιστόρητοι.
Γιατί ἀγνοοῦν ἠθελημένα τό χωρίς ἐξαίρεση δίδαγμα τῆς ἱστορίας. Ὅτι οὐδείς
γλίτωσε ἀπό τή μάχαιρα καί ἀπό τό «τοπούζι» τῶν βαρβάρων. Οὐδείς ἐκάμφθη ἀπό
τίς παρακλήσεις καί τίς ἱκεσίες τῶν γονατιστῶν παραδομένων. Ἄν ἦταν ἀλλιῶς, ὁ
Σαμουήλ στό Κούγκι, οἱ γυναῖκες στό Ζάλογγο καί στή Νάουσα, ὁ Καψάλης στό
Μεσολόγγι, ὁ ἡγούμενος Γαβριήλ στό Ἀρκάδι καί ὅπου ἥρωες καί τόποι θυσίας,
πραγματικές «ἅγιες Τράπεζες» καί ἱερά θυσιαστήρια, οἱ μάρτυρες θά εἶχαν
θυσιασθεῖ ἐπί ματαίῳ. Ὄχι ὡς ἥρωες καί ἡρωίδες ὑπέρ τῆς Ἐλευθερίας. Ἀλλά σάν
«κακοί διαπραγματευτές», κατά τή γλῶσσα τῶν ἐνδοτικῶν.
Σαράντα ἑφτά χρόνια μετά τό 1974 ὁ «Ἀττίλας» ἐπανεισβάλλει στήν Κύπρο. Ὄχι στρατιωτικά, ἀλλά τό ἴδιο βάρβαρα καί προκλητικά. Καί ἀπό τίς «σύμμαχες» καί φίλιες δυνάμεις, Εὐρωπαϊκή Ἕνωση καί ΝΑΤΟ, τό ἴδιο προδοτικά καί φιλαργυρικά. Οἱ Τοῦρκοι παριστάνοντες τό 1974 τήν μία ἀπό τίς τρεῖς ἐγγυήτριες δυνάμεις τῆς ἀνεξαρτησίας τῆς Κύπρου, στίς 20 Ἰουλίου εἰσέβαλαν στό νησί, ὡς «Ἀττίλας Ι καί ΙΙ». Οἱ ἄλλες δύο ἐγγυήτριες, Ἑλλάδα καί Ἀγγλία, ποῦ ἦσαν; Ἔσπευσαν στή Γενεύη γιά νά διαπραγματευθοῦν τήν εἰρήνη. Ὁ Ἀττίλας προήλαυνε, κατέκαιε, κατέστρεφε ἐκκλησίες καί ἅρπαζε ἱερά κειμήλια, κατέσφαζε γυναικόπαιδα καί γέροντες, συνελάμβανε ὁμήρους, ἀγνοούμενους μέχρι σήμερα, καί ὁ Μακάριος ἀγόρευε στά ἡνωμένα Ἔθνη παρέχοντας κατ’ οὐσίαν συγχωροχάρτι στόν Τοῦρκο εἰσβολέα καί νομιμοποιητικά «ἔγγραφα» κατοχῆς τοῦ μισοῦ σχεδόν ἐδάφους τῆς Κύπρου. Οἱ Ἕλληνες πανηγύριζαν τήν πτώση τῆς χούντας!!! Καί οἱ πληγές μένουν ἀκόμη ἀνίατες, χαίνουσες καί αἱμορραγοῦσες.
Προφήτης Ηλίας ο μέγιστος των Προφητών. -- Μυργιώτης Παναγιώτης Μαθηματικός
Προφήτης Ηλίας, ο πλέον
γνωστός και ο πλέον μεγαλύτερος από
όλους τους προφήτες της Παλαιάς διαθήκης. Ονομάστηκε Θεσβίτης γιατί καταγόταν
από τη Θέσβη. Έζησε τον 9ο αι. π.Χ.
και λειτούργησε ως προφήτης 25 χρόνια. Κατά την γέννησή του ο
πατέρας του είδε σε οπτασία δυο αγγέλους να τον ονομάζουν Ηλία και να τον
σπαργανώνουν με φωτιά και να του δίδουν
φλόγα να φάει. Οι ιερείς του Ισραήλ, ερμηνεύοντας την οπτασία, είπαν στον
πατέρα, ότι ο γιος του θα γίνει προφήτης και θα κρίνει το Ισραήλ με δίκοπο
μαχαίρι και φωτιά.
-----------------------
Ο προφήτης Ηλίας όντως είναι μέγας προφήτης και οφείλουμε να το τιμούμε αλλά εδώ γίνεται ένα λάθος που ίσως διαφεύγει σε πολλούς. Ας μην αναιρούμε το λόγο του Ευαγγελίου που ρητά λέει ότι
«Μείζων εν γεννητοίς γυναικών προφήτης Ιωάννου του Βαπτιστού ουδείς εστί» (Λουκ. ζ’ 28). Ο άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής είναι ο μέγιστος των Προφητών επειδή είναι στο μετέχμειο που ο Θεός Λόγος εισέρχεται στην ιστορία της ανθρωπότητας, ενσαρκώνεται ο άσαρκος Λόγος και χωρίζει το κόσμο μας σε προ και μετά Χριστόν.
Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης :
....Το θέμα της κοινωνίας με τους αιρετικούς, ως και της εν συνεχεία κοινωνίας με τους κοινωνούντες, οι οποίοι με την πράξη τους αυτή αποβαίνουν ακοινώνητοι, είναι το μείζον και επείγον θέμα στην σημερινή εκκλησιαστική ζωή. Το εκκλησιαστικό σώμα νοσεί επικίνδυνα· υπεύθυνοι για την νόσο είμαστε όλοι, όχι μόνον οι κοινωνούντες με τους ετεροδόξους, αλλά και όσοι κοινωνούμε με τους κοινωνούντες· η εκτροπή και η παράβαση μοιάζει με τα συγκοινωνούντα δοχεία, με την μόλυνση του περιβάλλοντος, η οποία δεν περιορίζεται στον προκαλούντα την μόλυνση. Μνημονεύοντας τους πατριάρχες, αρχιεπισκόπους και επισκόπους στις ιερές ακολουθίες, συμμετέχουμε στην οικουμενιστική αποστασία.
Sunday of the Holy Fathers of the 4th Ecumenical Council
On the Sunday that falls from the 13th to the 19th of the present month, we chant the Service to the 630 Holy and God-bearing Fathers who came together for the 4th Ecumenical Council who assembled in Chalcedon in 451, to condemn Eutyches, who taught that there was only one nature, the divine, in Christ after the Incarnation, and Dioscorus, Patriarch of Alexandria, who illegally received Eutyches back into communion and deposed Saint Flavian, Patriarch of Constantinople, who had excommunicated Eutyches.