ΑΝΙΕΡΟΙ ΣΥΝΑΛΛΑΓΑΙ

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Η εποχή μας εἶναι δύσκολη. Ὑπάρχει σύγχυση φρενῶν καὶ δολιότητα πράξεων. Ἔχουν καταπέσει πιὰ οἱ ἠθικοὶ φραγμοὶ καὶ ὅλα ἐπιτρέπονται χάριν τοῦ οἰκονομικοῦ ὀφέλους. Ἄρχοντες καὶ ἀρχόμενοι ἔχουν τὸ ἴδιο σκεπτικό. Ἐὰν πρόκειται νὰ ἔχουμε εἰσροὴ χρημάτων στὸν τόπο μας, στὴν ἐπιχείρησή μας καὶ στὸ σπίτι μας, θυσιάζουμε τὰ πάντα.Αὐτὸ ποὺ μᾶς ἐνδιαφέρει εἶναι τὸ χρῆμα, ἀπ᾽ ὅπου καὶ ἂν προέρχεται. Δυστυχῶς, στὸν πειρασμὸ αὐτὸ ἔχουν πέσει καὶ πολλοὶ Μητροπολίτες καὶ κληρικοὶ τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλὰ καὶ Ἱερὲς Μονές, οἱ ὁποῖες ὑποτίθεται ὅτι εἶναι ὑπεράνω χρημάτων καὶ ἔχουν ὡς   κύρια ἀποστολή τους τὰ πνευματικὰ κατορθώματα καὶ τὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.Πρέπει κάποια στιγμὴ νὰ ἀφυπνιστοῦμε πνευματικὰ καὶ νὰ βλέπουμε μὲ ἐπιφύλαξη τοὺς πλούσιους ἀνθρώπους, τοὺς διάφορους ὀργανισμοὺς ἀλλὰ καὶ τὰ κράτη, ποὺ προθυμοποιοῦνται νὰ μᾶς βοηθήσουν μὲ ἐντυπωσιακὰ ποσά. Νὰ βλέπουμε, νὰ πληροφορούμαστε καὶ νὰ διερωτώμαστε, γιατὶ μᾶς προσφέρουν; Σὲ τί ἀποβλέπουν; Τί  θέλουν ὡς ἀνταλλάγματα; Γιατὶ ἕνας μασῶνος θέλει νὰ μᾶς βοηθήσει; Γιατὶ ἕνας   ἑτερόδοξος προσφέρει σὲ κάποια Μητρόπολη; Τόσο μεγάλη ἀγάπη; Μήπως περιμένουν   ἄλλα ὀφέλη; Μήπως μὲ τὶς προσφορὲς ἐξασφαλίζουν μελλοντικές μας ὑποχωρήσεις σὲ θέματα πίστεως, παραδόσεως; Ἀλήθεια, μπορεῖ σήμερα τὸ ἀναστηλωμένο καὶ ἀνακαινισμένο Ἅγιον Ὄρος νὰ ἀρνηθεῖ κάτι στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση; Τόσα ἑκατομμύρια ἔχουν δοθεῖ γιὰ τὴ διάσωσή του καὶ πῶς μποροῦν οἱ ἁγιορεῖτες νὰ μὴ συμφωνήσουν μὲ τὶς ὅποιες ἀποφάσεις της; Ἡ ἐπίσημη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος μπορεῖ νὰ ἀρνηθεῖ κάτι στοὺς ποικίλους χορηγούς της; Ἀφοῦ χωρὶς πολλὴ σκέψη δέχεται ὅ,τι τῆς προσφέρουν, εἶναι φυσικὸ καὶ νὰ προσφέρει ὅ,τι τῆς ζητοῦν. Ἡ ἀνίερη συναλλαγὴ γιὰ τοὺς ὑπεύθυνους τῆς Ἐκκλησίας δὲν θεωρεῖται ἁμαρτία. Ἀντίθετα, θεωρεῖται εὐκαιρία, γιὰ νὰ πετύχουν αὐτὰ  ποὺ διαφορετικὰ δὲν θὰ μποροῦσαν νὰ πετύχουν. Παίρνουν ὑλικὰ καὶ χάνουν πνευματικά, καθὼς ὑποχωροῦν καὶ σὲ θέματα πίστεως καὶ παραδόσεως. Ἔχει χαθεῖ πιὰ τὸ ὀρθόδοξο κριτήριο καὶ ἡ εὐαισθησία περὶ τὴν ἠθική. Γιὰ πολλοὺς ἀξιωματούχους τῆς Ἐκκλησίας ἰσχύει τὸ «ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα». Θὰ συμπλήρωνα καὶ τὶς προσφορὲς τῶν διαφόρων ἀντιχρίστων. Αὐτὸ σημαίνει πνευματικὴ πτώση. Καὶ ἂν ἕνας Ἀρχιεπίσκοπος, γιὰ παράδειγμα, δέχεται προσφορὲς ἀπὸ ἀντίχριστους, τί νὰ ποῦμε στὸ λαό; Μὲ ποιὸ σθένος θὰ τὸν ἐνημερώσουμε ὅτι μόνο οἱ καθαρὲς προσφορὲς πρέπει νὰ γίνονται δεκτές, προκειμένου νὰ ματαιώνονται τὰ σχέδια εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδοξίας, ποὺ ἐπιμελῶς  καταστρώνουν οἱ διάφοροι ἑτερόδοξοι καὶ ἀλλόθρησκοι;

ΘΑΥΜΑΤΑ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΑΣ

http://agiooros.org/

Άγιος Μάρκος ο Ασκητής

Στον καιρό της θλίψεως να προσέχεις την προσβολή της ηδονής, γιατί εύκολα γίνεται παραδεκτή, επειδή παρηγορεί τη θλίψη.

Ἄμωμοι ἐν ὁδῷ, ἀλληλούϊα.

Έχουμε χορτάσει πια από λόγια, πεινούμε για πράξη και συνέπεια.

Δεν συγκινούμεθα πλέον από τις διαμαρτυρίες των Αγιορειτών. Όταν μετά από τόσα χρόνια προδοσίας συνεχίζουν να «απειλούν» αλλά και πάλιν να «εξαιτούν τας θειοτάτας ευχάς», του κακοδόξου ποιμένος των, να εκφράζουν τον πόνον και την ανησυχίαν των δια τα τελούμενα, αλλά και την επιθυμίαν των «να μη αποκοπούν από την Μεγάλην του Χριστού Εκκλησίαν», αγνοούντες ότι ο συνεχιζόμενος σύνδεσμός των με αυτήν τους αποκόπτει από την αληθινήν Εκκλησίαν του Χριστού, από την ομήγυριν των πρωτοτόκων και ομολογητών, πως είναι δυνατόν να προκαλέσουν με τέτοια γραφόμενα ταραχή στις παρατάξεις των κακοδόξων; Οι πιστοί εξ άλλου που τους παρακολουθούμε έχουμε χορτάσει πια από λόγια, πεινούμε για πράξη και συνέπεια.

Δυστυχείς ορθόδοξοι του καιρού μας! Αν η «γρηγορούσα συνείδησις της Εκκλησίας», ο Μοναχισμός, μας πρόδωσε τόσο εύκολα, από ποίον και πότε θ΄ αντιληφθούμε την τραγωδίαν μας; Αυτοί είναι η αιτία πάντων των κακών, ως λέγει ο πολύς Μελέτιος ο Ομολογητής και ο φλογερός  ζηλωτής Αββακούμ ο Λαυριώτης. Αν ετηρούσαν τον όρκον τους δεν θα παρέδιδαν το κάλλος της Ορθοδοξίας στην ασχημοσύνη και την ταπείνωση.

Η "φωλιά του λύκου"

http://kyprianoscy.blogspot.ca/

" Ιωάννης Κορναράκης : 

Ο ΙΕ΄ κανόνας της πρωτοδευτέρας, σας δίνει το δικαίωμα να διακόψετε το μνημόσυνο των πατριαρχών, αρχιεπισκόπων και επισκόπων. Δεν το κάνετε όμως, και δεν θα το κάνετε ποτέ! "

Βλέπε http://orthodox-voice.blogspot.gr/2014/01/blog-post_8474.html

κυπριανός χ :

Και αντ΄ αυτού, ο μεν π. Ζήσης θα αρκείται στις απο βίντεο καταγγελίες του οικουμενισμού, ο δε π. Μεταλληνός θα συνεντευξιάζεται - ομοίως από βίντεο - με αναθεωρητές του Μαρξισμού. Όπου, εδέησε επιτέλους να καταλάβουν (οι αναθεωρητές) τη συγγένεια Μαρξισμού και Ορθοδοξίας. Ομοίως κατάλαβαν και οι δικοί μας νεοορθόδοξοι πόσο κοντά βρίσκονται με τους Μαρξιστές, όπως με τους προτεστάντες και τους παπικούς. Οι τελευταίοι όμως (παπικοί και προτεστάντες) είναι οικουμενιστές. Οι μαρξιστές των αναθεωρημένων απόψεων δεν είναι και μας καλούν να βγούμε στους δρόμους με τα κουζινομάχαιρα, να κάνουμε τη νέα μας Επανάσταση. Το απαιτεί η διαλεκτική, των πραγμάτων, φύση.

Ο Ξηρός θα γίνει ο νέος Σπάρτακος, ή μάλλον ο δικός μας Τσε Γκε Βάρα (βαράτε με κι ας κλαίω).

Ερώτημα : Οι χριστιανομαρξιστές τύπου π. Μεταλληνού συνιστούν στο ποίμνιο να πιάσει τα κουζινομάχαιρα και να βγεί στους δρόμους; Διότι έτσι διδάσκουν οι αναθεωρητές. Κανένας από τους μεν, οι τους δε, ποτέ δεν είπε ότι μόνο με αδειανές κάλπες κάτι θα μπορέσουμε να κάνουμε, ή τουλάχιστον να δείξουμε σε πρώτη παγκόσμια προβολή, ότι οι τριακόσιες χιλιάδες (περίπου, εδώ σε μας) μισθωτοί ψηφοφόροι (τόσους μπορεί να ταΐσει το σύστημα) συμπαρασύρουν τα 6 με 7 εκατομμύρια των υπολοίπων, όπου και οδηγούνται στη "φωλιά του λύκου".  Αλλού, αυτές οι 300.000 κάνουν επαναστάσεις και βλέπε Λιβύη, Αίγυπτο, Συρία, τώρα Ουκρανία. Δεν θα αργήσουν να γίνουν τα ίδια κατά Ινδία μεριά ή ακόμη και στην Κίνα. 

Παρένθεση, κάτι πήγε να γίνει κι εδώ, αλλά η δημοκρατία νίκησε. Υπήρξαν οι γερές πλάτες του κ. Σαμαρά και των υπολοίπων του συστήματος.

Αυτό δεν το διδάσκει ο Μαρξ, οι αναθεωρητές του, και οι αντιοικουμενιστές νεοορθόδοξοι. Μόνο κάποιες "χαμένες απόψεις"  ακούγονται - αν ακούγονται - κι αυτές από παλαιοημερολογίτες ... .

Απόβλητος γαρ της Παρθένου γέγονεν η ωδίς.

Ανωτέρα ηδονής ήτον η του Θεού Λόγου σύλληψις, ίνα καθώς ασπόρως και ανηδόνως συνελήφθη, ούτω και αφθόρως και ανωδίνως γεννηθή· παρεπόμενα γαρ ταύτα τα δύο είναι μεταξύ των· και όπου ακολουθήση ηδονική σύλληψις, εκεί επομένως συνακολουθεί και οδυνηρά γέννησις· εκ του εναντίου δε, όπου σύλληψις ηδονική δεν ακολουθεί, εκεί δεν ακολουθεί και οδυνηρά γέννησις· δια τούτο είπεν ο θείος Νύσσης Γρηγόριος: «Ότι δε απόνως γέγονεν η ωδίς, πρώτον μεν σε το εικός διδαξάτω· επειδή γαρ πάσα ηδονή συνημμένον έχει τον πόνον, ανάγκη πάσα επί των συνημμένως θεωρουμένων, του ενός μη όντος, μηδέ το έτερον είναι. Όπου τοίνυν ηδονή του τόκου ου προκαθηγήσατο, ουδέ ο πόνος επηκολούθησεν» (Λόγος α΄ εις το Άγιον Πάσχα). Και ο θεοφόρος Μάξιμος: «Ο Αδάμ παρακούσας, εξ ηδονής άρχεσθαι την της φύσεως εδίδαξε γέννησιν· ο Κύριος ταύτην εξοικίζων της φύσεως, την εκ σποράς ου προσήκατο σύλληψιν» (Κεφάλαιον ιδ΄ της Γ΄ εκατοντάδος των Θεολογικών). Και Θεοφάνης ο Κεραμεύς πανηγυρίζων εις την εορτήν λέγει: «Επί της Εύας μεν αι λύπαι της ωδίνος ηγήσαντο, ενταύθα δε χαρά τον τόκον μεμαίευται· απόβλητος γαρ της Παρθένου γέγονεν η ωδίς. Διατί; Επειδή όπου πάσα ηδονή του τόκου ου καθηγήσατο, ουδέ ο πόνος επηκολούθησε». 

The Holy Hieromartyr Clement, Bishop of Ancyra

Saint Clement, who was from Ancyra in Galatia, was the son of an unbelieving father, but a believing mother whose name was Sophia. At first he lived as a monk, later he became the bishop of his city. He suffered so many things in confession of the Faith in Christ, that the time of his sufferings and struggles stretched out over a period of twenty-eight years. Finally he and Saint Agathangelus (who was from Rome) were beheaded together during the reign of Diocletian and Maximian, in the year 296.

ΓΙΑΤΙ ΗΛΘΕΝ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ.

Για την μεγίστη δωρεάν του Θεού στο γένος των ανθρώπων, με την Ενσάρκωση και την Σταυρική Θυσία του Χριστού, μας εξηγεί ο Μέγας Αθανάσιος, λέγοντας: 

Ο Λόγος ενηνθρώπησεν, δια να θεοποιηθώμεν εμείς. Εφανερώθη δια σώματος δια να γνωρίσωμεν εμείς τον αόρατον Πατέρα. Υπέμεινε την ύβριν από τους ανθρώπους, δια να κληρονομήσωμεν εμείς την αθανασίαν…. Δι’ αυτό ακριβώς ο Υιός του Θεού έγινεν υιός του ανθρώπου, δια να γίνουν υιοί Θεού οι υιοί του ανθρώπου, τουτέστιν του Αδάμ. Έτσι εμείς όπου γεννηθήκαμεν κάτωθεν, γεννώμεθα εκ δευτέρου άνωθεν, ήγουν από τον Θεόν. Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός έχει μητέρα μόνον επί της γης, και εμείς έχομεν Πατέρα μόνον εν ουρανώ.

ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ

http://agiooros.org/

Μητρ. Πειραιώς κ. Σεραφείμ :

...Αποκαλεί ο Παναγιώτατος τους Παπικούς «τίμια Αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Ρώμης» και «τιμιώτατους εκπροσώπους της Αυτού Αγιότητος του αδελφού Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου». Τον πάπα «πεφιλημένο αδελφό» και το Βατικανό «σεβασμία και προσφιλή Εκκλησία της Πρεσβυτέρας Ρώμης».Τους προσφωνεί, δηλαδή όπως θα προσφωνούσε την αντιπροσωπεία κάποιου Ορθοδόξου Πατριαρχείου, ωσάν ο Παπισμός να μην αποτελεί αίρεση, ωσὰν να ήσαν μέλη της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Ουδόλως επισημαίνεται το γεγονός, ότι ευρίσκονται εν αιρέσει και πλάνη. Ουδεμία νύξις γίνεται πάνω στις χαώδεις δογματικὲς διαφορὲς πίστεως, οι οποίες μας χωρίζουν απὸ την Παπικὴ παρασυναγωγή, η οποία επιμένει να ονομάζει εαυτὴν ως «Καθολικὴ Εκκλησία» και μάλιστα ως «αυθεντική», ενώ την Ορθόδοξη θεωρεί ως «ελλειμματική»! Και ουδεμία προσπάθεια να τους πείσει, να εγκαταλείψουν την πλάνη του Παπισμού και να προσέλθουν στους κόλπους της Ορθοδοξίας. Το γεγονός δε ότι παρά κάτω κάνει λόγο «διά την από κοινού πορείαν των δύο Εκκλησιών» και ότι «η χάρις του πανοικτίρμονος Θεού», «κατέστησεν ημάς» «των Αγίων Αποστόλων διαδόχους», (αναγνωρίζει δηλαδή αποστολική διαδοχή στους Παπικούς), δεν αφήνει πλέον καμία αμφιβολία, ότι ο Παναγιώτατος δεν θεωρεί τον Παπισμό ως αίρεση αλλά ως πλήρη Ορθοδοξούσα Εκκλησία.