ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΕΙΛΕΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

1. Μὲ προσοχὴ διάβασα τὴν ἀπὸ 16 Μαρτίου 2012 ἐπιστολὴ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου πρὸς τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν κ. Ἱερώνυμο καὶ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο γιὰ λήψη μέτρων ἐναντίον τοῦ Μητροπολίτου Πειραιῶς κ. Σεραφεὶμ καὶ ὅλων τῶν ἀντιοικουμενιστῶν καὶ ὑπερασπιστῶν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καὶ πικράθηκα πολύ, γιατὶ ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως ζητάει τὴν τιμωρία τῶν τέκνων της λόγῳ τῆς μεγάλης στοργῆς καὶ γνήσιας ἀγάπης, ποὺ τρέφει γι᾽ αὐτά!..

Ἐνοχλεῖται, γιατὶ δὲν ἀκολουθοῦν τὸ δικό της οἰκουμενιστικὸ βηματισμὸ καὶ ἀντιδροῦν στὶς συμπροσευχὲς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου μὲ τοὺς αἱρετικοὺς Παπικοὺς καὶ Προτεστάντες, ἀλλὰ καὶ μὲ τοὺς ἀλλόθρησκους. Δυστυχῶς, κοντεύουμε νὰ χάσουμε τὸν πνευματικό μας προσανατολισμὸ καὶ τὴν ἐλευθερία τῆς πίστεως καὶ νὰ δεχτοῦμε ὅτι οἱ οἰκουμενιστὲς ἐνεργοῦν ὀρθοδόξως καὶ οἱ Ὀρθόδοξοι διχαστικῶς καὶ αἱρετικῶς!

2.Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης καὶ ἡ περὶ Αὐτὸν Ἱερὰ Σύνοδος ἀγωνιοῦν καὶ θλίβονται γιὰ τὶς δηλώσεις καὶ ἐκδηλώσεις τῶν ἀντιοικουμενιστῶν καὶ βλέπουν κινδύνους γιὰ τὴν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι ἀδικαιολόγητη ἡ ἀνησυχία τους. Κανένας ποτὲ δὲν σκέφτηκε νὰ πλήξει τὴν ἑνότητα τῶν Ὀρθοδόξων. Ἡ μεγάλη ἀγωνία καὶ θλίψη δὲν βρίσκεται στὸν Πατριάρχη καὶ τὴ Σύνοδό του, ἀλλὰ στὰ πιστὰ τέκνα τῆς Ἐκκλησίας, τὰ ὁποῖα παρακολουθοῦν τὴν Μητέρα Ἐκκλησία νὰ ἀπευθύνεται στὶς ἄλλες "ἀδελφὲςἐκκλησίες", μὲ ἀδιαφορία γιὰ τὶς δογματικὲς διαφορές, νὰ συγχρωτίζεται μὲ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ νὰ ἐκδηλώνεται ἀδελφικῶς!

3. Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης παρακολουθεῖ κάθε κίνηση καὶ ἐκδήλωση, ποὺ συμβαίνει στὴν Ἑλλάδα καὶ ἔχει σχέση μὲ τὶς δραστηριότητες τῶν οἰκουμενιστῶν. Ἀνησυχεῖ ἰδιαίτερα, ὅταν οἱ πιστοὶ δὲν συμφωνοῦν μαζί του καὶ διαμαρτύρονται. Ὁ ἴδιος ἐμφανίζει τὶς ἀπόψεις του καὶ τὶς ἐπιλογές του πάντα ὀρθές, ἀφοῦ συμφωνεῖ καὶ ἡ περὶ Αὐτὸν Σύνοδος. Δὲν ξέρω πόση ἐλευθερία ἔχουν οἱ συνοδικοὶ Ἀρχιερεῖς καὶ πόσο θάρρος διαθέτουν νὰ ἐκφράσουν τυχὸν ἀντίθετες ἀπόψεις, τόσο κατὰ τὶς συνεδριάσεις ὅσο καὶ δημοσίως. Τὰ τελευταῖα εἴκοσι χρόνια, ὅσο μπορῶ νὰ θυμᾶμαι, ποτὲ δὲν ἔγινε γνωστὴ κάποια διαφωνία συνοδικοῦ Ἀρχιερέως στὰ ὅσα ὑποστηρίζει ὁ κ. Βαρθολομαῖος. Πάντα συμφωνοῦν ὅλοι γιὰ ὅλα τὰ θέματα. Πάντα ἔχουμε ὁμόφωνες συνοδικὲς ἀποφάσεις! Ὁ καθένας μπορεῖ νὰ μαντέψει τί εἶναι αὐτό, ποὺ ὁδηγεῖ στὴν ὁμοφωνία. Πάντως δὲν εἶναι θεοφιλὴς ἡ τακτικὴ τῆς ἀφωνίας καὶ τῆς δουλικῆς συμπεριφορᾶς. Καὶ ὅμως, οἱ μεγαλόσχημοι τῆς Ἐκκλησίας καυχῶνται γιὰ τὶς ὁμόφωνες ἀποφάσεις, ποὺ λαμβάνουν τὰ διοικητικά τους ὄργανα.

4. Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης ἀπαγορεύει τὴν ἀμφισβήτηση καὶ κριτικὴ τῶν διμερῶν καὶ πολυμερῶν διαλόγων μὲ τοὺς ἑτερόδοξους, τῶν διαχριστιανικῶν συναντήσεων στὸ Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν καὶ στοὺς ἄλλους παρεμφερεῖς διαχριστιανικοὺς ὀργανισμούς, γιατὶ ἡ συμμετοχὴ σὲ ὅλα αὐτὰ στηρίζεται σὲ ὁμόφωνες πανορθόδοξες ἀποφάσεις. Ὅμως κάποτε πρέπει νὰ ἀναλογιστοῦν οἱ οἰκουμενιστὲς ὅτι οἱ διάλογοι καὶ οἱ συναντήσεις δὲν ὠφελοῦν σὲ τίποτε, κανένα θετικὸ ἀποτέλεσμα δὲν ἔχουν, ἐνῶ ὁ σκανδαλισμὸς τῶν ὀρθοδόξων εἶναι πολὺ μεγάλος, ἰδίως ἀπὸ τὶς συμπροσευχὲς μὲ τοὺς ἑτεροδόξους καὶ τὶς διάφορες θεατρικὲς ἐκδηλώσεις ἀγάπης, ποὺ πραγματοποιοῦνται. Ἆραγε αὐτά, ποὺ σκανδαλίζουν τὸ λαὸ εἶναι μέσα στὰ πλαίσια τῶν ὁμοφώνων καὶ πανορθοδόξων ἀποφάσεων; Ἂν συμβαίνει κάτι τέτοιο, ἀλίμονο. Ἀποφάσεις ποὺ σκανδαλίζουν καὶ προκαλοῦν τὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ —εὐφραίνουν ὅμως τοὺς οἰκουμενιστές!—δὲν ἔχουν ἰδιαίτερη ἀξία καὶ ἂς ἐμφανίζονται ὡς ὁμόφωνες.

5. Οἱ ἐκδηλώσεις τῶν ἀγωνιστῶν τῆς Ὀρθοδοξίας δὲν ἀποτελοῦν κίνδυνο γιὰ ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας. Ἁπλῶς φρενάρουν ἢ καὶ ματαιώνουν τὶς προσπάθειες τῶν οἰκουμενιστῶν, ποὺ ἀγωνίζονται γιὰ τὴν ἕνωση τῶν ἐκκλησιῶν, γιὰ νὰ γίνουμε πιὸ δυνατοὶ στὸν κόσμο! Ἀλλὰ ἡ ἐπιδίωξη αὐτὴ εἶναι καθαρὰ πολιτικὴ καὶ δὲν μᾶς ἐνδιαφέρει. Ἐμεῖς θέλουμε τὴν ἐπιστροφὴ τῶν ἑτεροδόξων στὴν Μία Ἐκκλησία καὶ ὄχι συνεργασία κοσμική, ἡ ὁποία δὲν ὁδηγεῖ τοὺς ἀνθρώπους στὴ σωτηρία. Ὅλες οἱ θεωρίες ποὺ διατυπώνονται, γιὰ νὰ ἀνατρέψουν αὐτὴ τὴν ἁπλῆ ἀλήθεια καὶ τὸ σαφῆ σκοπὸ εἶναι ἔμπνευση τοῦ διαβόλου καὶ τῶν ὀργάνων του.

6. Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης μὲ τὴν ἐπιστολή του ζητάει ἀπὸ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἱερώνυμο καὶ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο νὰ καταδικάσουν ὅσους εἶναι ἀντίθετοι στοὺς οἰκουμενιστές, γιατὶ τὰ ὅσα κάνουν εἶναι ἀστήρικτα καὶ ἀνορθόδοξα καὶ ἔρχονται σὲ ἀντίθεση μὲ τὶς ἀποφάσεις "τῶν Ἁγιωτάτων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν". Ἂν γίνει κάτι τέτοιο, μπορεῖ κανεὶς νὰ ὑπολογίσει πόσοι χριστιανοὶ θὰ μείνουν μέσα στοὺς ναούς; Μὴ ἀλλοιώνουμε τὰ στοιχεῖα. Οἱ οἰκουμενιστὲς εἶναι ἐλάχιστοι, ἐνῶ οἱ ἀγωνιζόμενοι γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία εἶναι πολλοὶ καὶ οἱ ὅποιες ἀπειλὲς δὲν θὰ φέρουν τὸ ἀναμενόμενο ἀπὸ τοὺς οἰκουμενιστὲς ἀποτέλεσμα. Μάταια κοπιάζουν.

" Ορθόδοξος Τύπος" 

Ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς. Eρμηνεία του 15ου Κανόνος από το νέο βιβλίο του, που μόλις κυκλοφόρησε.

Ὁ Οἰκουμενισμός, ὡς ἐκ τούτου, παρουσιάζεται στά μάτια τοῦ κόσμου ὡς προοδευτικός καί οἱ φορεῖς του ὡς ἄνθρωποι εἰρηνοποιοί καί εὐρείας ἀντιλήψεως, οἱ ὁποῖοι φροντίζουν ἀκόμη καί διά τήν οἰκολογία καί τήν διάσωσι τοῦ πλανήτη, ἡ δέ Ὀρθοδοξία ὡς στατική, ἐμμένουσα στά ἀρχαῖα καί μή μετακινουμένη ἀπό τήν Παράδοσί της οὐδέ βῆμα ποδός. Καί ἡ πολιτική ἑνοποίησις καί διακυβέρνησις τῶν ἀνθρώπων μέ τελικό σκοπό τό σφράγισμά τους, κατά τόν τύπο τῆς ἀποκαλύψεως τοῦ ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, καί ἡ τελική ἐπικράτησις τοῦ Ἀντιχρίστου,βοηθοῦν στήν ἐπικράτησι τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, διότι δι’ αὐτοῦ συντελεῖται μία ἐκκλησιαστική ἑνοποίησις καί ἑνιαία διακυβέρνησις τῆς «Ἐκκλησίας» καί μία συμπόρευσις μέ τίς πολιτικές ἐξελίξεις, εἰς τρόπον ὥστε ἡ Ἐκκλησία νά μήν προβάλλη οὐδεμία ἀντίστασι καί προστασία τῶν μελῶν της στήν ἐξελισσόμενη πολιτική κατάστασι καί πνευματική ἀποστασία.

Ἀπό τά ὀλίγα αὐτά πού ἀνεφέρθησαν γίνεται κατανοητό ὅτι ἡ αἵρεσις τοῦ Οἰκουμενισμοῦ εἶναι ἡ μόνη στήν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία σταδιακά ἀποκαλύπτει τό πρόσωπό της καί πάντοτε ἐν σχέσει μέ τήν ἀφομοίωσι ἀπό τόν λαό

τῶν προηγουμένων ἐκτροπῶν της. Οἱ παλαιότερες αἱρέσεις ἀπεκάλυπτον ἐξ ἀρχῆς τήν διδασκαλία των καί οἱ ἀρχηγοί των ἠγωνίζοντο διά τήν ἑδραίωσί των. Ὁ Οἰκουμενισμός ἐκ τοῦ ἀντιθέτου δέν ἀσχολεῖται μέ τήν ἄγρευσι ὀπαδῶν, ἐφ’ ὅσον ἔχει ἐπικρατήσει στούς ποιμένες καί δή τούς Ἐπισκόπους, ἀλλά ἀσχολεῖται μέ τήν συστηματική προπαγάνδα διά τήν ἀλλοίωσι τοῦ φρονήματος τῶν Ὀρθοδόξων καθώς καί μέ τήν ἔντεχνη καί σταδιακή προσέγγισι τῶν αἱρετικῶν.

Ὡς ἐκ τούτου βοηθεῖται ἀφάνταστα ἀπό τήν ἀδιαφορία τοῦ λαοῦ διά τά θέματα τῆς πίστεως καί βεβαίως ἀπό τήν ἀνάθεσί των εἰς τούς Ἐπισκόπους.

Ὅλα αὐτά ἀνεφέρθησαν ἀκροθιγῶς μόνο καί μόνο ἐπειδή ζοῦμε τήν ἐξέλιξι τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί προκειμένου νά συνειδητοποιήσωμε τήν αἵρεσι τῆς ἐποχῆς μας, καθώς ἐπίσης καί τόν τρόπο ἐπικρατήσεως καί τούς φορεῖς καί τά ὄργανά της. Ὁ σκοπός μας, ὅμως, εἶναι νά παρουσιάσωμε τίς δύο ἀποτειχίσεις, αὐτές πού προαναφέραμε, ἐναντίον τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί νά παρουσιάσωμε τήν ὁδό ἡ ὁποία ἀκολουθήθηκε, ἐν σχέσει μέ τήν περί ἀποτειχίσεως Παράδοσι τῆς Ἐκκλησίας.

"Strength in Unity" : Shame on you ecumenists

The ROCOR's Anathema Against Ecumenism (1983)

Those who attack the Church of Christ by teaching that Christ's Church is divided into so-called "branches" which differ in doctrine and way of life, or that the Church does not exist visibly, but will be formed in the future when all "branches" or sects or denominations, and even religions will be united into one body; and who do not distinguish the priesthood and mysteries of the Church from those of the heretics, but say that the baptism and eucharist of heretics is effectual for salvation; therefore, to those who knowingly have communion with these aforementioned heretics or who advocate, disseminate, or defend their new heresy of Ecumenism under the pretext of brotherly love or the supposed unification of separated Christians, Anathema!

Αίσχος προδότες της ROCOR!

Το ανάθεμα της ROCOR τo 1983 κατά της αιρέσεως του Οικουμενισμού:

 

Τοις βάλλουσι κατά της Εκκλησίας του Χριστού και διδάσκουσιν ότι η του Χριστού Εκκλησία μεμέρισται έν ούτω καλουμένοις «κλάδοις», οίτινες διαφέρουσιν αλλήλων έν διδασκαλία και τρόπω ζωής, ή ότι ή Εκκλησία ούχ υφίσταται όρατώς, άλλ' άπαρτισθήσεται έν τω μέλλοντι, όταν άπαντες οί «κλάδοι» ή τμήματα ή όμολογίαι ή προσέτι και θρησκείαι ένωθώσιν έν ένί σώματι• και οίτινες ού διακρίνουσι τήν ιερωσύνην και τά μυστήρια τής Εκκλησίας άπό τήν ιερωσύνην και τά μυστήρια των αιρετικών, αλλά λέγουσιν ότι το βάπτισμα και ή ευχαριστία των αιρετικών είσίν ικανά προς σωτηρίαν• ωσαύτως, τοις κοινωνούσιν έν γνώσει τοις προμνημονευθείσιν αίρετικοίς ή συνηγορούσι, διαδίδουσι, ή ύπεραμυνομένοις τής καινοφανούς αυτών αίρέσεως του οικουμενισμού έν προσχήματι αδελφικής αγάπης, ή υποτιθεμένης ενώσεως των διαχωρισθένων Χριστιανών,

ΑΝΑΘΕΜΑ

Έτσι τώρα με την ένωσή της η ROCOR δέχεται και επί της κεφαλής της το Ανάθεμά της!!!

Βάζουμε στοίχημα;

Μιά ζωή τρωγόταν ὁ μπάρμπα-Γιάννης κι’ ὁ δάσκαλος. Τοῦ σχολαρχείου ἦταν ὁ πρῶτος, ἀλλά μέ πίστη βουνό. Ὁ δεύτερος, δάσκαλος μέ προοδευτικές ἀντιλήψεις καί δέν τό ‘κρύβε πώς ἦταν μαρξιστής καί δέν πίστευε αὐτά, πού πίστευαν οἱ παλιοί, σάν τόν μπάρμπα-Γιάννη. Κοντοχωριανοί καί φίλοι χρόνια. Κι ἀντίθετοι ἀπ’ τήν ρίζα στίς ἰδέες.

— Μωρέ δέν τά παρατᾶς αὐτά τά συναξάρια καί τίς ἄλλες φυλλάδες, ποῦ διαβάζεις, τόν πείραζε. Ξύπνα μπάρμπα-Γιάννη, ὁ ἄνθρωπος πάτησε στό φεγγάρι κι’ ἐσύ διαβάζεις ἀκόμα παραμύθια!

H συνέχεια, ‘’κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Του Μ. Βασιλείου :

ΠΟΙΟΝ ΑΔΙΚΩ, λέει ο πλούσιος, προστατεύοντας αυτά που μου ανήκουν;

Πες μου λοιπόν, τι σου ανήκει; Από που τα πήρες και τα έφερες στη ζωή σου;

Δεν ήρθες στον κόσμο γυμνός; Γυμνός δεν θα επιστρέψεις στη γη; Που τα βρήκες αυτά που έχεις τώρα; Αν πιστεύεις ότι στα χάρισε η τύχη είσαι άθεος, δεν αναγνωρίζεις τον δημιουργό, δεν νοιώθεις ευγνωμοσύνη γι αυτόν που στα έδωσε· αν όμως παραδέχεσαι ότι προέρχονται απ τον Θεό, πες μου για ποιο λόγο στα έδωσε;

Μήπως είναι άδικος ο Θεός και μοιράζει άνισα τα απαραίτητα για τη ζωή; Γιατί εσύ είσαι πλούσιος κι εκείνος φτωχός; Όχι γι' άλλο λόγο παρά για να ανταμοιφθείς εσύ για την καλοσύνη και τη σωστή διαχείριση της περιουσίας, κι εκείνος για να κερδίσει τα μεγάλα έπαθλα της υπομονής. 

Όμως εσύ τα έκρυψες όλα στους αχόρταγους κόλπους της πλεονεξίας· νομίζεις λοιπόν ότι κανένα δεν αδικείς όταν τόσους στερείς από τα αγαθά αυτά;

Ποιος είναι πλεονέκτης; Όποιος δεν περιορίζεται στα απαραίτητα. Ποιος άρπαγας; Εκείνος που αφαιρεί την περιουσία των άλλων.

Εσύ δεν είσαι πλεονέκτης; Δεν είσαι άρπαγας; Δεν κρατάς για τον εαυτό σου όσα σου δόθηκαν για να τα διαχειρισθείς προς όφελος όλων; Αυτός που γδύνει τον ντυμένο θα ονομαστεί λωποδύτης αλλά αυτός που δεν ντύνει τον γυμνό μήπως δεν αξίζει αυτή την ονομασία; 

Το ψωμί που αποθηκεύεις είναι του πεινασμένου, τα ρούχα που συσσωρεύεις είναι του γυμνού, τα παπούτσια που τα 'χεις και σαπίζουν είναι του ξυπόλυτου, τα λεφτά που θάβεις για να μη στα κλέψουν είναι του φτωχού. Είναι τόσοι αυτοί που αδικείς όσοι αυτοί που θα μπορούσες να βοηθήσεις.

http://anavaseis.blogspot.ca/

Οἱ Νεομάρτυρες βοοῦν:

Ὁ μόνος ἀληθινὸς Θεὸς εἶναι ἡ Παναγία Τριάς!

Την Κυριακή  τῆς Σαμαρείτιδος ἑορτάστηκε λαμπρὰ στὴν Ἱερὰ

Μονὴ Ζωοδόχου Πηγῆς Νέας Ἑλβετίας Ἀττικῆς ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου

Νεομάρτυρος Μιχαὴλ τοῦ ἐκ   Γρανίστης τῆς Εὐρυτανίας, ἀπὸ  τὴν

ἐν Ἀθήναις ἀδελφότητα τοῦ χωριοῦ αὐτοῦ. Ὁ ἔνδοξος Νεομάρτυς

τοῦ Χριστοῦ ἔζησε τὸν 16^ο αἰώνα, ὁμολόγησε μὲ θάρρος στοὺς

Ἀγαρηνοὺς ὅτι ὁ Ἀλλὰχ εἶναι ψεύτικος «θεὸς» καὶ  πὼς ὁ ἀληθινὸς

Θεὸς  εἶναι ἡ Παναγία  Τριάς, τὸν Ὁποῖο μᾶς ἀποκάλυψε ὁ  

Σαρκωμένος Υἱὸς καὶ Λόγος Του, τὸ δεύτερο Πρόσωπο τῆς Θεότητος καὶ

γιʼ αὐτό, ἀφοῦ τὸν βασάνισαν φρικτά, τὸν ἔκαψαν ζωντανὸ στὸ κέντρο

τῆς πόλεως!  Ἀνάλογες εἶναι καὶ οἱ ὁμολογίες ὅλων τῶν μυριάδων  

γνωστῶν καὶ ἀγνώστων Νεομαρτύρων! Ἂν ὅλοι αὐτοὶ εἶχαν τὴν πίστη,

ὅτι ὅλες οἱ θρησκεῖες λατρεύουν τὸν ἴδιο Θεό, μὲ διαφορετικὸ ὄνομα

καὶ τρόπο, ὅπως πρεσβεύουν οἱ σύγχρονοι οἰκουμενιστές, τότε δὲ θὰ

εἶχαν κανένα λόγο νὰ ταλαιπωρηθοῦν καὶ νὰ χάσουν τὴ ζωή τους! Ἔτσι

μὲ τὴ στάση τους οἱ οἰκουμενιστὲς καταδεικνύουν τοὺς καλλινίκους

Νεομάρτυρες, ὡς ἰδιότροπα πρόσωπα, φανατικοὺς θρησκόληπτους, οἱ

ὁποῖοι δὲν ἔδειχναν κατανόηση γιὰ τὴν πίστη τῶν ἄλλων «ἀδελφῶν»,

ποὺ ἐπέμεναν νὰ ὁδεύουν πρὸς τὸ Θεὸ ἀπὸ «διαφορετικοὺς δρόμους»!

«Ἀδελφοὺς» ἀποκαλοῦν σύγχρονοι ὑψηλόβαθμοι κληρικοί μας τοὺς

Ἑβραίους καὶ τοὺς μουσουλμάνους! Ἀλλὰ τὸ νέφος τῶν Νεομαρτύρων

βοᾶ πρὸς τοὺς ὀνειροπαρμένους θιασῶτες τῆς πανθρησκείας, ὅτι οἱ «θεοὶ

τῶν ἐθνῶν (εἶναι) δαιμόνια» (Ψαλμ. 95, 5)!

"Ο.Τ"

ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΙ ΔΙΑ ΤΟΝ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ ΡΑΣΚΑΣ κ. ΑΡΤΕΜΙΟΝ

Τοῦ Πρωτοπρ. π. Θεοδώρου Ζήση

O "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ", καὶ πολλοὶ ἐκ τῶν συνεργατῶν του ἐξέφρασαν ἐπανειλημμένως τὴν λύπην καὶ τὴν στενοχωρίαν των διὰ τὴν ἄδικον καὶ ἀντικανονικὴν δίωξιν τοῦ ἀγωνιστοῦ καὶ ὁμολογητοῦ Μητροπολίτου Ράσκας καὶ Πριζρένης κ. Ἀρτεμίου πορευομένου ἐπὶ τὰ ἴχνη τῶν Ἁγίων καὶ τοῦ νέου Ἁγίου τῆς Σερβικῆς καὶ τῆς καθόλου Ἐκκλησίας καὶ διδασκάλου του, Ὁσίου Ἰουστίνου Πόποβιτς..

Εὐχόμεθα καὶ προσευχόμεθα νὰ φωτίσῃ ὁ Θεὸς τοὺς ἰθύνοντας τὰ τῆς Σερβικῆς Ἐκκλησίας, τρεπομένους ἐσχάτως πρὸς τὸν Παπισμὸν καὶ τὸν Οἰκουμενισμὸν καὶ παρεκκλίνοντας τῆς ὁδοῦ τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶ τῆς γραμμῆς τοῦ κοινοῦ διδασκάλου των Ἁγίου Ἰουστίνου, νὰ ἐπανορθώσουν τὰ ἀδίκως καὶ ἀντικανονικῶς ἀποφασισθέντα καὶ πραχθέντα καὶ νὰ ἄρουν τὰς ἀφιλαδέλφως ἐπιβληθείσας ποινὰς εἰς τὸν ἀδελφὸν συλλειτουργὸν καὶ συμμαθητήν των παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ὁσίου Ἰουστίνου σεμνοῦ ταπεινοῦ καὶ ὁσιακῆς βιοτῆς Μητροπολίτην Γέροντα Ἀρτέμιον.

Ἐλπίζομεν δὲ ὅτι καὶ ὁ Σεβασμιώτατος κ. Ἀρτέμιος δὲν θὰ προχωρήσει σὲ ἐνέργειες, ποὺ μεγεθύνουν τὸ χάσμα καὶ δυσχεραίνουν τὴν ἐπικοινωνίαν. Διὰ τὸν λόγον αὐτὸν χαρήκαμε, ὅταν ἐπληροφορήθημεν ἐγκύρως ἀπὸ τὸ περιβάλλον τοῦ Μητροπολίτου ὅτι εἶναι ἀναληθεῖς καὶ ἀνυπόστατες οἱ φῆμες περὶ τοῦ ὅτι ὁ Ἀρτέμιος ἑτοιμάζει χειροτονίες Ἐπισκόπων. Διότι, ἐκτὸς τοῦ ὅτι ἡ χειροτονία Ἐπισκόπων ὑπὸ ἑνὸς Ἐπισκόπου εἶναι ἀπολύτως ἀντικανονική, θὰ βρεθοῦμε σὲ δύσκολη θέση ὅσοι ἀγαποῦμε καὶ σεβόμαστε τὸν ὁμολογητὴ Ἐπίσκοπο πρὸς μεγάλην χαρὰν τῶν Οἰκουμενιστῶν, ποὺ θὰ στραφοῦν ἐναντίον του καὶ ἐναντίον μας.

"Oρθόδοξος Tύπος"

Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς) : Άνθρωπος και Θεάνθρωπος.

Η σωτηρία από τον σατανισμόν,  και τον εγωϊσμόν ευρίσκεται μόνον εις την εν Χριστώ θεανθρωποποίησιν του ανθρώπου. Διότι δια της θεανθρωποποιήσεως αποκαθίσταται η αυτοσυναίσθησις και η αυτοσυνειδησία του ανθρώπου και η αίσθησίς του του κόσμου: ο άνθρωπος αισθάνεται και αναγνωρίζει τον εαυτόν του συνυφασμένον με όλα τα όντα και όλα τα κτίσματα, η καθολική ενότης (πανενότης) είναι η πιο πραγματική και πιο άμεσος πραγματικότης δια την συνείδησίν του και την αίσθησίν του. Ο τοιούτος άνθρωπος συνάγει αδιακόπως τον εαυτόν του εν τω Θεώ δια της προσευχής και πίστεως, της αγάπης και δικαιοσύνης, της ευσπλαγχνίας και αληθείας και των λοιπών ευαγγελικών ασκήσεων και αρετών. Αυτή η συγκέντρωσις του ανθρώπου εν τω Θεώ, αυτή η αυτοσυγκέντρωσίς του εν τω Θεανθρώπω, ενισχύει εντός του μέχρι βαθμού αφαντάστου την αίσθησιν και συνείδησιν της πανενότητος του μακροκόσμου. Τότε ο εν Χριστώ άνθρωπος πλημμυρίζει όλην την κτίσιν και όλα τα όντα με την άπειρον αγάπην και ελεημοσύνην του. Και με δάκρυα προσεύχεται δια τους πάντας και τα πάντα, διότι αισθάνεται και γνωρίζει ως ουδείς άλλος, ότι η αγάπη και το έλεος του Χριστού είναι η μόνη σωτηρία των αμαρτωλών και η αθάνατος δόξα των δικαίων. Μέσα εις αυτήν την αγάπην του Χριστού ευρίσκεται όλη η φιλοσοφία της αιωνίου αισιοδοξίας, όπως εις το σατανικόν μίσος ευρίσκεται όλη η φιλοσοφία της ανθρωποκτόνου απαισιοδοξίας. Και ενώπιον του ανθρώπου ορθώνεται και η μία και η άλλη.