ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΓΑΠΗ ΜΕΣΑ ΜΑΣ;

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

ΑΝ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ κάποιος ἕνα δελτίο εἰδήσεων στὴν τηλεόραση, θὰ δεῖ ὅτι ἑκατομμύρια ἄνθρωποι στὴ γῆ δυστυχοῦν εἴτε ἀπὸ ἔλλειψη βασικῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν εἴτε ἀπὸ τὶς
πρωτόγονες συνθῆκες, ποὺ ἀντιμετωπίζουν. Τὸ γεγονὸς αὐτό, ὅταν τὸ συγκρίνει μὲ τὴ δική
του ζωή, ἡ ὁποία εἶναι ἐντελῶς διαφορετική, αἰσθάνεται τὴν ἀνάγκη νὰ εὐχαριστήσει τὸ
Θεὸ, ἀλλὰ καὶ νὰ τὸν παρακαλέσει νὰ ἀπαλλαγοῦν οἱ ἄνθρωποι ἀπὸ τὴ δυστυχία.
Συγχρόνως, μπορεῖ νὰ καταλήξει καὶ σὲ μερικὰ χρήσιμα συμπεράσματα, τὰ ὁποῖα θὰ τὸν
διευκολύνουν νὰ ἀντιμετωπίζει τὰ δικά του προβλήματα. Θὰ πάψει νὰ εἶναι ἀπαιτητικὸς
στὴ ζωή του καὶ δὲν θὰ δημιουργεῖ προβλήματα, γιὰ δευτερεύοντα καὶ ἀσήμαντα θέματα.

Η συνέχεια, κλικ πιο κάτω στο : Read more

 

Russians wait in 5-kilometre line to touch Virgin Mary relic

Οι Ρώσοι περιμένουν να προσκυνήσουν την Αγία Ζώνη της Κυρίας Θεοτόκου στη Μόσχα, κάνοντας μια σειρά 5 χιλιομέτρων. Τουλάχιστον 1/2 εκατομμύριο Μοσχοβίτες προσεκύνησαν την Αγία Ζώνη στη Μόσχα.
(ταλαίπωροι κομμουνιστές πως σας εξαπάτησε ο Πλανών την οικουμένη όλη....).

Πηγἠ : http://life.nationalpost.com/2011/11/24/russians-wait-in-5-kilometre-line-to-touch-virgin-mary-relic/

Δὲν πρέπει νὰ ξεχνᾶμε ὅτι ὁ Παπισμὸς εἶναι αἵρεση.

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου
Αἰδεσ. π. Διονυσίου Τάτση

Aκατανόητη εἶναι ἡ ἐπιθυμία μερικῶν ᾿Ορθοδόξων ἡγετῶν νὰ ἐπισκέπτονται τὸ Βατικανὸ καὶ ν᾿ ἀσπάζονται τὸνΠάπα, δηλαδὴ τὸν μεγαλύτερο αἱρετικό, ὅσο καὶ ἂν αὐτὸ φαίνεται σκληρὸ καὶ παράδοξο.Δὲν πρέπει νὰ ξεχνᾶμε ὅτι ὁ Παπισμὸς εἶναι αἵρεση. Βέβαια, οἱ Οἰκουμενιστὲς ἀποφεύγουν νὰ ποῦν κάτι τέτοιο, γιατὶ θέλουννὰ διατηροῦν τὶς σχέσεις τους μὲ τὸν Πάπα.

Η συνέχεια, "κλικ" πιο κάτω στο : Read more

Ο βήχας, ο έρωτας, το χρήμα και ο ουνιτισμός της "Ορθοδοξίας" δεν μπορούν να κρυφτούν....

(UOC-USA) - On Saturday, November 19, 2011 at 1:30PM, the Ukrainian community, under the leadership of the Ukrainian Congress Committee of America (UCCA) held its now annual requiem service to commemorate the 78th Anniversary of Ukraine’s Genocide of 1932-1933, known in Ukrainian as the Holodomor. The clergy and hierarchs of the Ukrainian Orthodox and Catholic Churches (His Beatitude Swiatoslaw, Major Archbishop of the Ukrainian Greek Catholic Church; His Eminence Archbishop Antony of the Eastern Eparchy of the Ukrainian Orthodox Church of the USA; His Eminence Metropolitan Stefan Soroka of the Ukrainian Catholic Archdiocese of Philadelphia; His Grace Bishop Paul Chomytsky and Bishop-Emeritus Basil Losten of Ukrainian Catholic Eparchy of Stanford, CT and His Grace Bishop Daniel of the Western Eparchy of the Ukrainian Orthodox Church of the USA) led this year’s Memorial Pahankhyda for the repose of the souls of the millions of innocent victims of the Ukrainian Genocide of 1932-1933. Ουνίτες και "Ορθόδοξοι" Ουκρανοί στις Η.Π. Αμερικής συλλειτουργούν υπέρ αναπαύσεως των ψυχών της γενοκτονίας της πείνας -- όπως την ονομάζουν -- του 1932-1933 που έγινε στην Ουκρανία. (Πληροφοριακά : η πείνα Γολοδομόρ του 1932-1933, που προκάλεσε τους θανάτους των εκατομμυρίων Ουκρανών, κυνικά και απάνθρωπα προγραμματίστηκε από το καθεστώς του Στάλιν προκειμένου να αναγκάσει μέσω της πολιτικής της Σοβιετικής Ένωσης της συλλογικής οργάνωσης της γεωργίας ενάντια στη θέληση του αγροτικού πληθυσμού στην Ουκρανία).

AΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΣ

Δια της αναστάσεως του Θεανθρώπου η ανθρωπίνη φύσις ωδηγήθη τελεσιδίκως εις την οδόν της αθανασίας, και έγινε φοβερά και δι΄ αυτόν τον θάνατον. Διότι προ της αναστάσεως του Χριστού ο θάνατος ήτο φοβερός δια τον άνθρωπον, από δε της αναστάσεως του Κυρίου γίνεται ο άνθρωπος φοβερός δια τον θάνατον. Εάν ζη δια της πίστεως εις τον Αναστάντα Θεάνθρωπον ο άνθρωπος, ζη υπεράνου του θανάτου. Καθίσταται απρόσβλητος και από τον θάνατον. Ο θάνατος μετατρέπεται εις «υποπόδιον των ποδών αυτού»: «Που σου, θάνατε, το κέντρον; Που σου, άδη, το νίκος;»(πρβλ. 1 Κορ. 15, 55-56). Ούτως, όταν ο εν Χριστώ άνθρωπος αποθνήσκη, αφίνει απλώς το ένδυμα του σώματός του δια να το ενδυθή εκ νέου κατά την ημέραν της Δευτέρας Παρουσίας. (σελ. 40).

[Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς)].

Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΤΟΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ

Η πυκνή αρθρογραφία, τον τελευταίον καιρόν, περί του αμέσου και ορατού κινδύνου που διατρέχει η Ελλάς ύστερα από τας ανακατατάξεις εις την Βαλκανικήν περιοχήν, καθιστά σχεδόν περιττήν μίαν επί πλέον περιγραφήν. Συνοπτικώς μόνον δύναται να λεχθή, ότι ούδέποτε η Πατρίς μας ευρίσκετο εις τόσον δεινήν θέσιν, από απόψεως ασφαλείας των συνόρων της, εις όσην σήμερον. Πράγματι, ευρέθημεν αιφνιδίως κυκλωμένοι από συνασπισμούς εχθρικούς, ισχυροτάτους και απειλητικούς: Παντουρκισμός, Πανισλαμισμός, Πανσλαυισμός και Πανπαπισμός. Και οι μεν πρώτοι τρεις είναι ορατοί και απτοί και δεν χρειάζονται αποδείξεις. Ο δε τελευταίος, ως αόρατος και φορτισμένος με θρησκευτικόν πάθος αιώνων κατά της Ορθοδοξίας και, ιδιαίτερα, της Ελληνικής είναι όχι μόνον ο πλέον επικίνδυνος, αλλά και ο εις μέγα ποσοστόν κινών εκ του αφανούς τα νήματα της αντορθοδόξου Ευρωπαικής διπλωματίας κατά της Ελλάδος.
Ο Παπισμός εμφανίζεται με την ιερότητα της Εκκλησίας, όπως αντιστοίχως η νόσος του Χάνσεν χαρακτηρίζεται ως "ιερά νόσος". Η παρουσία του εντός της Ιστορίας υπήρξεν εγκληματική, εξ αφορμής της "δυτικής οφρύος", όπως έγραφεν ο Μέγας Βασίλειος. Μετά το Σχίσμα, εις τα μέσα του 11ου αιώνος, πόσα εγκλήματα δεν διέπραξε,

Η συνέχεια, κλικ πιο κάτω στο : Read more

Faith and works.

For many Christians, there is a battle between faith and works.  Some proclaim that our salvation comes through faith alone. They are concerned that one might think they could get to heaven by their own efforts, I guess, without faith. For Orthodox Christians there is no battle between faith and works. We know that both faith and works are necessary. We call it synergic cooperation with God. But, the starting point is always an act of believing in God.

Saint Seraphim tells us the following: