π.Γεώργιος Μεταλληνός : η ένωση έγινε όχι τώρα προ πολλών ετών (μεταξύ παπικών και Ορθοδόξων)

ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΓΟΡΓΟΫΠΗΚΟΟΥ ~ Ι.Μ.ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 27 Οκτωβρίου 2016

Νέστορος μάρτυρος, Πρόκλης συζύγου Πιλάτου.

Ὁ Νέστορας ἦταν πολὺ νέος στὴν ἡλικία, ὡραῖος στὴν ὄψη καὶ γνώριμός του Ἁγίου καὶ ἐνδόξου Δημητρίου. Ὁ Νέστορας, λοιπόν, βλέποντας ὅτι ὁ αὐτοκράτωρ Διοκλητιανὸς χαιρόταν γιὰ τὶς νῖκες κάποιου σωματώδους βαρβάρου, ὀνομαζόμενου Λυαίου, μίσησε τὴν ὑπερηφάνειά του. Βλέποντας ὅμως καὶ τὰ θαύματα τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, πῆρε θάρρος. Πῆγε λοιπὸν στὴν φυλακή, ὅπου ἦταν κλεισμένος ὁ Μεγαλομάρτυρας, καὶ ἔπεσε στὰ πόδια του. «Δοῦλε τοῦ Θεοῦ Δημήτριε», εἶπε, «ἐγὼ εἶμαι πρόθυμος νὰ μονομαχήσω μὲ τὸ Λυαῖο, γι’ αὐτὸ προσευχήσου γιὰ μένα στὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ». Ὁ Ἅγιος, ἀφοῦ τὸν σφράγισε μὲ τὸ σημεῖο τοῦ τιμίου Σταυροῦ, τοῦ εἶπε ὅτι καὶ τὸν Λυαῖο θὰ νικήσει καὶ γιὰ τὸν Χριστὸ θὰ μαρτυρήσει. Τότε, λοιπόν, ὁ Νέστορας μπῆκε στὸ στάδιο χωρὶς φόβο καὶ ἀνεφώνησε: «Θεὲ τοῦ Δημητρίου, βοήθει μοι». Καὶ ἀφοῦ πολέμησε μὲ τὸν Λυαῖο, τοῦ κατάφερε δυνατὸ χτύπημα μὲ τὸ μαχαῖρι του στὴν καρδιὰ καὶ τὸν θανάτωσε. Ἐξοργισμένος τότε ὁ Διοκλητιανός, διέταξε καὶ σκότωσαν μὲ λόγχη τὸ Νέστορα, ἀλλὰ καὶ τὸν Δημήτριο.
Ἔτσι, μ’ αὐτή του τὴν ἐνέργεια ὁ Νέστορας δίδαξε ὅτι σὲ κάθε ἀνθρώπινη πρόκληση πρέπει νὰ ἀναφωνοῦμε: «Κύριος ἐμοὶ βοηθός, καὶ οὐ φοβηθήσομαι· τί ποιήσει μοι ἄνθρωπος;». Ὁ Κύριος εἶναι βοηθός μου καὶ δὲ θὰ φοβηθῶ. Τί θὰ μοῦ κάνει ὁποιοσδήποτε ἄνθρωπος;

Έκθετον αφήνει τον κ. Καλαϊτζίδην ο Σεβ. Δημητριάδος δια την επίθεσίν του προς την Ιεραρχίαν

Παραμονήν της συγκλήσεως της Ιεραρχίας εδημοσιεύθη κείμενον του Διευθυντού της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών της Ι. Μ. Δημητριάδος κ. Π. Καλαϊτζίδη εις την «αντιεκκλησιαστικήν» «Εφημερίδα των Συντακτών». Το άρθρον αυτό ανεφέρετο και εις το πρόσωπον των Σεβ. Πειραιώς και Καλαβρύτων και εις την ιδίαν συνάφειαν υπήρχαν βαρέα αντιδημοκρατικά υπονοούμενα. Ο Σεβ. Πειραιώς απήντησε και εζήτησεν αρχικώς να υποβάλη και μήνυσιν, αλλά ελύθη η «παρεξήγησις». Όμως η αντίδρασις αυτή του Σεβασμιωτάτου αν και ορθή, διότι εθίγετο ανάνδρως, εδημιούργησε μίαν επίπλαστον εικόνα προς τους Ιεράρχας, ότι δηλ. ο κ. Καλαϊτζίδης επετίθετο εναντίον του Σεβ. Πειραιώς, ενώ εις την πραγματικότητα επετίθετο εναντίον όλων των Ιεραρχών, ως διαφαίνεται από το ίδιον το κείμενόν του. Ιδιαιτέρως απηυθύνετο προς τον Πρόεδρον της Ιεραρχίας γράφων μεταξύ άλλων τα εξής:
«Αντί λοιπόν για την έκπληξη και δυσφορία του Μακαριωτάτου, θα πρέπει μάλλον να καταθέσουμε τη δική μας (και πολλών άλλων!) έκπληξη, απορία και ανησυχία για ορισμένες κρίσιμες αποφάσεις της ηγεσίας της θεσμικής Εκκλησίας που δεν αφορούν μόνο το ΜτΘ, αλλά σηματοδοτούν μίαν ευρύτερη συντηρητική στροφή (όποιος κάνει τον κόπο να διαβάσει το κείμενο «Ποιόν Αρχιεπίσκοπο θέλουμε;» που υπέγραψαν 26 προσωπικότητες του ευρύτερου εκκλησιαστικού χώρου παραμονές των αρχιεπισκοπικών εκλογών του 2008, θα διαπιστώσει ποιές ελπίδες επενδύθηκαν τότε στις αρχιεπισκοπικές υποψηφιότητες)…».
Του ζητήματος δεν επελήφθη η Ιεραρχία, διότι προσεπάθησεν ο Σεβ. Δημητριάδος να δώση εξηγήσεις προς τον Σεβ. Πειραιώς, ως το ζήτημα να αφορούσε μόνον εις αυτόν και να απαλύνη τας καταστάσεις λόγω της προσωπικής γνωριμίας των. Αι εξηγήσεις διετυπώθησαν και δημοσίως εις συνέντευξίν του εις την κ. Γλυκερίαν Υδραίου εις την εφημερίδα «Ταχυδρόμος» της Μαγνησίας της 9ης Οκτωβρίου 2016:

Ο Όσιος Ηλίας ο Έκδικος γράφει στο «Γνωμικόν Ανθολόγιόν» του:

«Απὸ τις αρετές, που εξαρτώνται από μας, οι σύμφωνες με την δύναμή μας είναι η προσευχή και  η σιωπή. Από αυτές, που δεν εξαρτώνται από μας, αλλά κυρίως από την κατασκευή του σώματος, είναι η νηστεία και η αγρυπνία. Όποιο από τα έργα αυτά μπορεί να κάνη ευκολώτερα ο αγωνιστής, με εκείνο πρέπει να καταπιάνεται». 

Ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς: ἕνας τρόπος ἄγνωστος σέ ὅλους ἀνεξαιρέτως τούς ἁγίους ὅλων τῶν αἰώνων.

Ἡ μεγαλύτερη προδοσία καί ὁ χειρότερος συμβιβασμός ὅλων τῶν αἰώνων στήν ἱστορική πορεία τῆςἘκκλησίας εἶναι αὐτός πού ἔγινε στήν διετία 1991-1993, κατά τήν ὁποία ἀνεγνωρίσθησαν ὡς ἔγκυραστό Σαμπεζύ καί στό Μπελαμέντ τοῦ Λιβάνου τά μυστήρια τῶν Μονοφυσιτῶν καί τῶν Παπικῶνἀντιστοίχως. Αὐτό σημαίνει ἀφ’ ἑνός μέν ὅτι οἱ Παπικοί καί οἱ Μονοφυσίτες, χωρίς να ἀποκηρύξουνοὐδεμία αἵρεσι καί παραμένοντας ἐκεῖ ὅπου εὑρίσκονται, ἔχουν τό ἅγιον Πνεῦμα, τό ὁποῖο τους ἁγιάζειτά μυστήρια πού τελοῦν, ἀφ’ ἑτέρου οἱ Πατέρες καί οἱ Σύνοδοι πού τούς ἀπέκοψαν ἀπό τήν Ἐκκλησίακαι τούς ἀνεθεμάτισαν ἦσαν, οὔτε λίγο οὔτε πολύ, παρανοϊκοί καί διέπραξαν τό μεγαλύτερο ἔγκληματῶν αἰώνων, ἐφ’ ὅσον ἀπέκλεισαν ἀπό τήν σωτηρία καί τήν Ἐκκλησία διά μέσου τῶν αἰώνων ἄπειραπλήθη ἀνθρώπων. Ἐπί πλέον δε μέ αὐτές τίς ἀποφάσεις ἐδείξαμε ὅτι, τό νά εἶναι κάποιοι ἐντός ἤ ἐκτόςἘκκλησίας καί νά ἔχουν ἔγκυρα ἤ ἄκυρα μυστήρια, δέν εἶναι θέμα κατ’ ἐξοχήν Ὀρθοδόξου πίστεως καίαἱρέσεως ἀντιστοίχως, ἀλλά θέμα τό ὁποῖο ρυθμίζεται ἀπό κάποια Σύνοδο ἤ διμερῆ ἐπιτροπή καίβεβαίως ἕνας τρόπος ἄγνωστος σέ ὅλους ἀνεξαιρέτως τούς ἁγίους ὅλων τῶν αἰώνων.

π. Θεόδωρος Ζήσης - Θαύματα του Αγίου Δημητρίου. Ο Πατριωτισμός του

Ταπεινοφροσύνη -- Toυ Οσίου Ποιμένα:

Ταπεινοφροσύνη είναι το να λογαριάζεις τον εαυτό σου ως τον μεγαλύτερο αμαρτωλό, το να μην προσβάλλεις, να μην εξουθενώνεις και να μην κατακρίνεις κανέναν, αλλά να βλέπεις μόνο τις δικές σου αμαρτίες. Ταπεινοφροσύνη είναι το να μην επιζητείς επαίνους, πλούτη, δόξες και τιμές, θεωρώντας εντελώς ανάξιο τον εαυτό σου για κάτι τέτοια. Ο ταπεινός άνθρωπος υπομένει με ανδρεία τις προσβολές, τις ύβρεις, τις κατηγόριες, πιστεύοντας βαθιά πως αυτά του αξίζουν. Σε όλους συμπεριφέρεται χαρούμενα. Είναι πρόθυμος να προσφέρει με αγάπη τις υπηρεσίες του σε οποιονδήποτε. Δεν δίνει καμιά σημασία στα καλά του έργα και πολύ περισσότερο δεν κάνει λόγο γι’ αυτά.

Άγιοι Αρχιερείς, φύλακες της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας

(Ευχαριστούμε τον αδελφό μας Ιουστίνο)

Άγιοι Αρχιερείς, φύλακες της μίας, αγίας, καθολικής και αποστολικής Εκκλησίας, προσέξατε παρακαλώ θερμώς και ικετεύω μετά δακρύων, προβατόσχημοι λύκοι, εισελθόντες εις την αυλήν των λογικών  προβάτων δια της πολιτικής και της αντιχρίστου μασσωνίας, ζητούν να καταργήσουν τα διατεταγμένα, από τους πανσόφους αγίους Αποστόλους και τους θεοφόρους αγίους Πατέρας και να εξευρωπαϊσουν, εκλατινίσουν και εκμοντερνίσουν! Αυτούς και όλους τους καταφρονητάς των αποστολικών και πατερικών παραδόσεων να αποβάλετε ως λοιμώδεις λύκους από την ορθόδοξη Εκκλησία, για να μην καταστήσουν αυτήν αιρετική, πανθεϊστική και παναιρετική με όσα ξένα και αιρετικά επιδιώκουν να εισάγουν.

Αυτοί οι μεγάλοι και τρανοί, οι ψευδώς τιτλοφορούμενοι ως αλάθητοι και παναγιώτατοι, φουσκωμένοι απο εωσφορικήν υπερηφάνειαν, εχθροί της Ορθοδοξίας και των πιστώς ακολουθούντων την ορθόδοξον Πίστιν και τας αποστολικάς και πατερικάς παραδόσεις, επόμενον να μας πολεμήσουν, να εξασκήσουν βίαν, αλλά εμείς να μένωμεν σταθεροί εις την πίστιν και να μην φοβηθώμεν.

Ο απόστολος Παύλος μας παραγγέλλει, μην συγκοινωνείτε τοις έργοις τοις ακάρποις του σκότους, μάλλον δε και ελέγχετε. Εις περιστάσεις κατά τας οποίας περιφρονείται και υβρίζεται η αγία ορθόδοξος Πίστις μας επιτρέπεται ο έλεγχος, ακόμη και ο θυμός ο δίκαιος, απαγορεύεται δε η σιωπή. 

Αρχιμανδρίτης Φιλόθεος Ζερβάκος 

Λόγοι πόνου και αγάπης

εκδ. Ορθόδοξη κυψέλη