Ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς. Eρμηνεία του 15ου Κανόνος από το νέο βιβλίο του, που μόλις κυκλοφόρησε.

Ἐκεῖνο τό ὁποῖο χαρακτηρίζει στίς ἡμέρες μας τήν ζωή τῶν Ὀρθοδόξων εἶναι ἡ ἔλλειψις τῆς θυσίας. Ἐνῶ σήμερα κάνουν πολλές θυσίες γιά διάφορα κοσμικά θέματα καί ὑφίστανται ἀνάλογες ταλαιπωρίες διά τήν καθημερινή ἐπιβίωσι, δέν ἔχουν τήν διάθεσι νά ὑποστοῦν τό παραμικρό διά τήν ἀληθινή πίστι, τήν ὁμολογία, τήν Ἐκκλησία καί τήν διατήρησι τῆς ὀρθοδόξου Παραδόσεως, κατά τά πρότυπα τῶν ἁγίων Πατέρων. Ἴσως πιστεύομε ὅτι ἡ διατήρησις τῆς ἀληθινῆς πίστεως εἶναι δυνατόν σήμερα νά πραγματοποιηθῆ δι’ ἄλλης ὁδοῦ, πλήν τῆς θυσίας, και δι’ αὐτό ἀρκούμεθα μόνο σέ κηρύγματα, τά ὁποῖα στηλιτεύουν τήν αἵρεσι τῶν καιρῶν μας, σέ ὁμολογίες πίστεως, σέ ἐκδόσεις βιβλίων, περιοδικῶν, ἐφημερίδων, διακηρύξεων κλπ., τά ὁποῖα ἔχουν εὐστόχως χαρακτηρισθῆ ὡς «χαρτοπόλεμος» ἤ ἀκόμη καί σέ πνευματικώτερες ἐνέργειες, ὅπως προσευχή διά νά φωτίση ὁ Θεός τούς ποιμένες καί νά ὀρθοτομήσουν τόν λόγο τῆς ἀληθείας, ἀγῶνα πνευματικό προκειμένου νά διορθώσωμε πρῶτα τόν ἑαυτόν μας καί μετά τούς ἄλλους, μυστηριακή ζωή κλπ., πράγματα ἀσφαλῶς ἀναγκαιότατα, ἀλλά αὐτονόητα γιά τήν ζωή τοῦ πιστοῦ, τά ὁποῖα ὅμως, ἀποτελοῦν θά λέγαμε τήν ἄλλη πλευρά τοῦ νομίσματος καί ἐλάχιστα ἤ οὐδόλως συμβάλλουν εἰς τήν καταπολέμησι τῆς αἱρέσεως. Ὅλα αὐτά ἀποδεικνύουν ἀφ’ ἑνός μέν ὅτι ἐμεῖς σήμερα δέν ἔχομε κατανοήσει τήν ἱστορική ἀλήθεια, ὅτι δηλαδή καμμία αἵρεσις δέν κατεβλήθη χωρίς ὑπέρμετρες θυσίες, οἱ ὁποῖες ἔφθαναν εἰς τό σημεῖο τῆς θυσίας καί αὐτῆς τῆς ζωῆς μας, καί ἀφ’ ἑτέρου ὅτι διά τά θέματα τῆς πίστεως δέν ἰσχύουν, ὅπως διά τά προσωπικά μας, οἱ ὑπακοές καί οἱ διακρίσεις, οἱ εὐλογίες καί οἱ κανόνες ἐκ μέρους τῶν πνευματικῶν, ἀλλά διά τά θέματα τῆς πίστεως ὑπάρχει προσωπική εὐθύνη, ἡ ὁποία ἐπιβαρύνει καί τόν τελευταῖο ὀρθόδοξο Χριστιανό καί βεβαίως τόν κάθε ἕνα ἀναλόγως τῆς θέσεώς του μέσα στήν Ἐκκλησία.

Συνεχίζεται.

Αλλοίμονον εις την γην, διότι οι Χριστιανοί μόνον κατά το όνομα είναι Χριστιανοί

........Κατόπιν  με ηρώτησε πάλιν ο Όσιος: υπάρχει ειδωλολατρία ή διωγμός των Χριστιανών ακόμη; Απεκρίθην εγώ: με την βοήθειαν των ευχών σου, Πάτερ, έχει παύσει πλέον ο διωγμός, ούτε ειδωλολατρία υπάρχει πολιτευομένη εκ του εμφανούς. Τούτο ακούσας ο Γέρων πολύ ηυχαριστήθη και συνέχισεν ερωτών με : υπάρχουν Άγιοι εις τον κόσμον σήμερον, κατορθούντες υπερφυσικά φαινόμενα και θαύματα, όπως είπεν ο Χριστός εις τα Ευαγγέλια, ότι : εάν έχητε πίστιν ως κόκκον σινάπεως ερείτε τω όρει τούτω μετάβηθι εντεύθεν εκεί και μεταβήσεται ( Ματθ. ιζ: 20 ) και : άρθητι και βλήθητι εις την θάλασσαν και γενήσεται ( Ματθ. Κα:21 ). Τούτο ειπόντος του Οσίου και δεικνύοντος το όρος, ανεσηκώθη αμέσως εκείνο περί τους πέντε πήχεις και μετετοπίζετο προς την θάλασσαν. Εγείρας δε τους οφθαλμούς του ο Όσιος και ιδών αυτό να περιπατή, κτυπήσας το πρόσωπον δια της χειρός του, είπε : τι σου συνέβει, όρος; Εγώ δεν σου είπον να μετακινηθής, μείνε εις την θέσιν σου. Παρευθύς τότε επανήλθε το όρος εκεί οπόθεν είχεν απομακρυνθή. Το θαυμάσιον τούτο ευθύς ως είδον εγώ έπεσον κάτω από τον φόβον. Ο δε Όσιος, κρατήσας με εκ της χειρός, με ανεσήκωσεν, ειπών : δεν είδες τοιαύτα θαύματα εις τας ημέρας σου; Διακατεχόμενος δε ακόμη εγώ υπό του τρόμου απεκρίθην : όχι. Στενάξας δε ο Γέρων έκλαυσε και είπεν : αλλοίμονον εις την γην, διότι οι Χριστιανοί μόνον κατά το όνομα είναι Χριστιανοί όχι δε και κατά τα έργα. Ευλογητός ο Θεός ο οδηγήσας με εις τον άγιον τούτον τόπον δια να μη αποθάνω εις την πατρίδα μου και ταφώ εις γην μεμιασμένην εκ των πολλών αμαρτιών. 

( Ορθόδοξος Μέγας Συναξαριστής τόμος Ε΄ σελ. 104).

60 χρόνια ζωής η 339Μ της 117 Πτέρυγας Μάχης! - Να τα χιλιάσει!

Σε μία πραγματικά συγκινητική τελετή σήμερα στην Ανδραβίδα εορτάστηκαν παρόντος του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας (ΓΕΑ), Αντιπτέραρχου (Ι) Αντώνιου Τσαντηράκηη, τα 60 χρόνια από την ίδρυση της 339 Μοίρας στην 117 Πτέρυγα Μάχης (ΠΜ) στην Αεροπορική Βάση της περιοχής.

Στην τελετή παρέστησαν, οι Διοικητές της 117 ΠΜ, του Κέντρου Αεροπορικής Τακτικής και της 116 ΠΜ, παλαιοί Διοικητές, Αξιωματικοί, Υπαξιωματικοί και πολιτικό προσωπικό που υπηρετούν ή υπηρέτησαν στη Μοίρα καθώς και αντιπροσωπείες από το ΓΕΑ και το ΑρχηγείοΤακτικής Αεροπορίας.

Στην 339Μ υπηρετούν τα F-4E AUP σε καθήκοντα αναχαίτισης με το ραντάρ APG-65APY.

http://www.defencenet.gr

Παρατηρητής Αργολίδας : Τσιγγανοι εκαναν μπλοκο μα επεσαν σε… Χρυσαυγιτη!

http://www.paratiritis-news.com/?p=20188

Χθες, Πέμπτη 5 Ιουλίου, περί τις 4:00 μ.μ., καθώς ένα φορτηγό πλήρες φορτίου εκινείτο στα όρια της δημοτικής κοινότητας Ν. Τίρυνθας του Δήμου Ναυπλιέων, βρέθηκε μπροστά σε “μπλόκο” δυο αυτοκινήτων τσιγγάνων, που έκλειναν τη διάβαση. Φτάνοντας μπροστά στο μπλόκο δέχτηκε επίθεση με ξύλα και πέτρες. Έλα, όμως, που, κατά κακή τους τύχη, οδηγός ήταν ο Κωνσταντίνος Δημούλης, υποψήφιος της Χρυσής Αυγής στο νομό Αργολίδας, ο οποίος, χωρίς να φοβηθεί κατέβηκε με ένα λεβιέ και αμύνθηκε επιτυχώς, παρά τον μεγάλο αριθμό των επιτιθέμενων, καταφέρνοντας να τους τρέψει σε άτακτη φυγή. Την ώρα, που κυρίαρχος του “πεδίου της μάχης”, έμπαινε ξανά στο φορτηγό του για να φύγει, αντελήφθη πέντε άτομα να σπεύδουν προς το μέρος του, κρατώντας… καραμπίνες!

Όπως πληροφορούμεθα, σήμερα το πρωί έγινε συγκέντρωση διαμαρτυρίας μελών της Χρυσής Αυγής στην Αστυνομική Διεύθυνση Αργολίδας, για να καταγγείλουν το γεγονός, όπως και την ανεξέλεγκτη οπλοφορία κάποιων ατόμων, που όπως φαίνεται, χαίρουν… “ειδικής ασυλίας”!

ρεπορτάζ: Ι.Μ.

Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου : Ποιος είναι αληθινά ελεύθερος.

«Κανένας δὲν εἶναι πραγματικὰ ἐλεύθερος, παρὰ μόνον ἐκεῖνος, ποὺ ζῆ γιὰ τὸν Χριστόν. Αὐτὸς ξεπέρασε ὅλα τὰ κακά. Καὶ ἂν ὁ ἴδιος δὲν θελήση νὰ βλάψη τὸν ἑαυτόν του, κανεὶς ἄλλος δὲν θὰ μπορέση νὰ τὸν βλάψη, ἀλλὰ θὰ εἶναι ἀπόρθητος καὶ δὲν θὰ λυπᾶται καθόλου γιὰ τυχὸν χρηματική του ζημιά, γιατὶ ξέρει καλὰ ὅτι  «δὲν φέραμε τίποτε στὸν κόσμον, ὅταν γεννηθήκαμε καὶ ἑπομένως δὲν μποροῦμε οὔτε νὰ πάρουμε μαζί μας, ὅταν θὰ ἐκδημήσουμε» (Α´ Τιμ. ΣΤ´ 7). Δὲν κυριεύεται ἀπὸ τὸν πόθο νὰ διακριθῆ καὶ νὰ δοξασθῆ, γιατὶ γνωρίζει καλὰ ὅτι «ἡ δική μας πολιτεία καὶ τὰ δικά μας πολιτικὰ δικαιώματα βρίσκονται στοὺς οὐρανούς» (Φιλ. Γ´ 20). Ὅταν κάποιος τὸν βρίζη, δὲν λυπᾶται καὶ ὅταν τὸν χτυποῦν, δὲν ἐξοργίζεται. Μιὰ μόνον συμφορὰ ὑπάρχει γιὰ τὸν Χριστιανό, τὸ νὰ μὴ βρεθῆ ἀντιμέτωπος μὲ τὸν Θεόν. Ὅλα τὰ ἄλλα, ὅπως εἶναι ἡ ἀπώλεια τῶν κτημάτων, ἡ στέρηση τῆς Πατρίδος, ὁ μέχρι θανάτου κίνδυνος, δὲν θεωροῦνται ἀπὸ αὐτὸν ὡς συμφορές. Καὶ αὐτὸ ἀκόμα, ποὺ προκαλεῖ σὲ ὅλους φρίκη, δηλαδὴ ὁ θάνατος, εἶναι γι᾽ αὐτὸν γλυκύτερον ἀπὸ τὴν ζωήν».

Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς) : Άνθρωπος και Θεάνθρωπος.

Ναι, μόνον ο άγιος είναι ο αληθινός διδάσκαλος και παιδαγωγός, αληθινός «διαφωτιστής», και μόνον η αγιότης είναι ο αληθινός φωτισμός. Αυτή είναι η ευαγγελική αλήθεια, την οποίαν απεκάλυψεν ο Κύριος και Θεός μας Ιησούς Χριστός και την οποίαν διεφύλαξεν η Ορθοδοξία. Ακούσατε τον ορθόδοξον λαόν μας, εισέλθετε εις το ιερόν της ψυχής του. Δεν βλέπετε ότι αυτός έχει ταυτίσει την έννοιαν της παιδείας με την έννοιαν της αγιότητος, την έννοιαν του διδασκάλου («φωτιστού») με την έννοιαν του αγίου; Πάντα ταύτα έχει προσωποποιήσει ο ορθόδοξος λαός μας εις το πρόσωπον των αγίων, και ιδίως εις το πρόσωπον του αγίου Σάββα, ως του πρώτου και μεγαλυτέρου αγίου, φωτιστού και διδασκάλου του. Αυτό το αίσθημα του ορθοδόξου λαού μας είναι ταυτοχρόνως και η αντίληψις και το κριτήριόν του περί της παιδείας. Δι΄ αυτό και δεν αναγνωρίζει την παιδείαν ή «διαφώτισιν» άνευ αγιότητος, ούτε δέχεται ως διδάσκαλον τον μη έχοντα αγιότητα. Μήπως αυτό δεν είναι ο λόγος της επιφυλάξεώς του και της δυσπιστίας του προς τους μοντέρνους «διαφωτιστάς»;                                                                           

Από τους διδασκάλους και παιδαγωγούς ο λαός μας ζητεί πρωτίστως την αγιότητα. Όπου δεν την ευρίσκει, εκεί γνωρίζει ότι δεν υπάρχει ούτε παιδεία. Η αίσθησις και η αντίληψις αυτή της παιδείας ως αγιότητος, ως φωτισμού από το φως του Χριστού, έγινε πλέον συνείδησις του ορθοδόξου λαού μας. αυτός δεν θέλει μίαν επιδερμικήν, μηχανικήν ευρωπαϊκήν παιδείαν, μίαν εξωτερικήν διαφώτισιν, αλλά θέλει την παιδείαν των Αγίων Πατέρων και Διδασκάλων της Εκκλησίας, την παιδείαν του αγίου Σάββα, που είναι εξ ολοκλήρου ευαγγελική, εξ ολοκλήρου χριστιανική, είναι του Χριστού. Άνευ του Θεανθρώπου Χριστού ο Ράστκο θα παρέμεινε δια παντός Ράστκο και δεν θα είχε γίνη ποτέ ο άγιος Σάββας, δηλαδή ο άγιος Φωτιστής των Σέρβων. (Επίσης ο άγιος Γρηγόριος, Φωτιστής των Αρμενίων, ο άγιος Φρουμέντιος, Φωτιστής της Αβυσσυνίας, οι άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος, Φωτισταί των Σλαύων κ. άλ.). Την αγίαν προσωπικότητά του ο άγιος Σάββας, όπως και οι άλλοι Άγιοι, ωκοδόμησεν επί του ασκητικού θεμελίου: «Κύριος φωτισμός μου και σωτήρ μου» (Ψαλμ. 26, 1).  

 Συνεχίζεται.  

Δελτίο τύπου της Ιεράς Συνόδου (06-07-2012)

Συνήλθε σήμερα Παρασκευή, 6 Ιουλίου 2012, στην δεύτερη Συνεδρία Της για τον μήνα Ιούλιο η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπό την Προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου.

Κατά την σημερινή Συνεδρία :

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος επικύρωσε τα Πρακτικά της προηγουμένης Συνεδρίας.

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος ολοκλήρωσε την επεξεργασία των θεμάτων για την κατάρτιση της Ημερησίας Διατάξεως της προσεχούς συγκλήσεως της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας, από 2 έως 5 Οκτωβρίου 2012.

Τα κύρια θέματα θα είναι:

- «Η ποιμαντική της Εκκλησίας στην εποχή των μνημονίων».

- «Οι δυσκολίες της Εκκλησίας κατά την άσκηση της ποιμαντικής Της» και
- «Εκκλησία, νέες αντιλήψεις και νέα τεχνολογία». 

Τέλος η Διαρκής Ιερά Σύνοδος έλαβε αποφάσεις σχετικά με τρέχοντα υπηρεσιακά ζητήματα.

Εκ της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου

Ἂς σταματήσουν τὰ κτυπήματα ἐκ τῶν ἔσω

Εἶναι λυπηρὸ τὸ ὅτι ἄνθρωποι Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ καὶ μορφωμένοι

ἔρχονται καὶ ἐπανέρχονται κατὰ καιροὺς ἐπὶ τοῦ ἰδίου θέματος, παίζοντες

μὲ τὰ νεῦρα μας, ἐπιμένοντας νὰ γίνη τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, μάθημα

θρησκειολογίας!… Δὲν ἔχουν καταλάβει ὅτι Μία εἶναι ἡ θρησκεία στὸν κόσμο,

ποὺ μπορεῖ νὰ σώση τὸν ἄνθρωπο, ὁ Χριστιανισμὸς καὶ ἕνα δόγμα ἡ Ὀρθοδοξία,

ἐνῶ ὅλα τὰ ἄλλα θρησκεύματα εἶναι δαιμονικὰ ἢ ἀνθρώπινα κατασκευάσματα

φιλοσόφων ἢ ὀνειροπαρμένων καὶ δαιμονισμένων ἀνθρώπων;

Δὲν διεκήρυξε ὁ Ἀπόστολος Πέτρος (Πράξ. δ´ 8) «πλησθεὶς Πνεύματος Ἁγίου»

(Πράξ. δ´12) ὅτι:  «Οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενὶ ἡ σωτηρία οὐδὲ γὰρ ὄνομά ἐστιν

ἕτερον ὑπὸ τὸν οὐρανὸν τὸ δεδομένον ἐν ἀνθρώποις ἐν ὧ δεῖ σωθῆναι ὑμᾶς»;

Μήπως δεν κατανοοῦν τὸ κείμενο καὶ χρειάζονται διερμηνεῖς; Μήπως δὲν

κατανοοῦν τὸ «πλησθεὶς Πνεύματος Ἁγίου» ὅτι αὐτὰ δὲν εἶναι λόγια δικά του,

ἀλλὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ποὺ γιὰ μᾶς εἶναι Θεὸς ἀληθινός; Αὐτὴ καὶ μόνο ἡ

διακήρυξις δὲν εἶναι ἱκανὴ νὰ καταδείξη τὴν ἀνωτερότητα τοῦ Χριστιανισμοῦ

ἔναντι ὅλων τῶν ἄλλων θρησκευμάτων;

H συνέχεια, ‘’κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Ἡ ἅλωσις τῆς Ὀρθοδοξίας ἀπὸ τὸ ἐσωτερικόν της

ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΝ ΣΕΡΒΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ

ΠΡΟΥΣΗΣ ΔΙΑ ΤΑΣ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΑΣ

Πῶς ὑπηρετοῦν μὲ τὰς θεωρίας των τὴν Νέαν Ἐποχήν

Τόσον ὁ Ὀρθόδοξος Πατριάρχης Σερβίας κ. Εἰρηναῖος, ὅσον καὶ τὸ ἐκλεκτὸν πνευματικὸν τέκνον τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, Ἐπίσκοπος Προύσης καὶ

Ἡγούμενος τῆς Ἱ. Μονῆς Χάλκης ἀπεφάσισαν ὅτι οἱ Ἱεροὶ Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας πρέπει

νὰ τηροῦνται κατὰ περίστασιν. Ὁ πιστὸς Ὀρθόδοξος λαὸς ὀφείλει νὰ τοὺς τηρῆ

ἀπαρεγκλίτως, οἱ ἴδιοι ὅμως ὄχι. Διὰ τὸν λαὸν δὲν ἐπιτρέπονται αἱ συμπροσευχαὶ μετὰ

τῶν πλανεμένων αἱρετικῶν χριστιανῶν. Δι᾽ αὐτοὺς ὅμως ἐπιτρέπονται, ἀφοῦ προφανῶς ἀνήκουν εἰς ἕνα ἄλλον κόσμον, ὁ ὁποῖος δὲν ἁρμόζει εἰς τοὺς ἐπιγείους ἡγέτας τῆς Ὀρθοδοξίας. Δὲν θὰ παραθέσωμεν τί λέγουν οἱ Ἱεροὶ Κανόνες, τοὺς ὁποίους καταφρονοῦν.

Θὰ παραθέσωμεν ἕν μικρὸν ἀπόσπασμα ἐκ τοῦ φυλλαδίου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου Ὠρωποῦ Ἀττικῆς, τὸ ὁποῖον ἐξέδωσεν τὸ 2007 καὶ τὸ ὁποῖον διαπραγματεύεται τὸ θέμα

τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Εἰς τὴν 15ην σελίδα τοῦ φυλλαδίου καὶ ἀφοῦ ἔχει περιγραφῆ πῶς

γίνεται ἡ ἄμβλυνσις τῶν Ὀρθοδόξων κριτηρίων, οἱ Πατέρες τῆς Ἱερᾶς Μονῆς γράφουν τὰ ἀκόλουθα διὰ τὰς συμπροσευχάς:

«Οἱ Ὀρθόδοξοι Οἰκουμενιστές, μὲ τὴν ἄμβλυνση τῶν θεολογικῶν τους κριτηρίων, εἶναι

πολὺ φυσικὸ νὰ συμμετέχουν χωρὶς ἀναστολὲς σὲ κοινὲς μὲ τοὺς ἑτεροδόξους

λατρευτικὲς ἐκδηλώσεις καὶ συμπροσ ευχές, ποὺ πραγματοποιοῦνται συχνὰ στὰ πλαίσια

τῶν διαχριστιανικῶν συναντήσεων. Γνωρίζουν ὅτι μὲ τὸν Οἰκουμενιστικὸ αὐτὸ

συμπνευματισμὸ δημιουργεῖται τὸ κατάλληλο ψυχολογικὸ κλῖμα, ποὺ ἀπαιτεῖται

γιὰ τὴν προώθηση τῆς ἑνωτικῆς προσπάθειας. Οἱ Ἱεροὶ Κανόνες ὅμως τῆς Ἐκκλησίας μας ἀπαγορεύουν αὐστηρὰ τὶς συμπροσευχὲς μὲ τοὺς ἑτεροδόξους. Γιατὶ οἱ ἑτερόδοξοι δὲν

ἔχουν τὴν ἴδια πίστη μὲ ἐμᾶς. Πιστεύουν σ᾽ ἕνα διαφορετικό, διαστρεβλωμένο Χριστό. Γι᾽

αὐτὸ καὶ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνὸς τοὺς ἀποκαλεῖ ἀπίστους: «Ὁ μὴ κατὰ τὴν

παράδοσιν τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας πιστεύων ἄπιστός ἐστιν». Ἡ συμπροσευχὴ λοιπὸν ἀπαγορεύεται, ἐπειδὴ δειλώνει συμμετοχὴ στὴν πίστη τοῦ συμπροσευχόμενου καὶ δίνει σ᾽ αὐτὸν τὴν ψευδαίσθηση ὅτι δὲν βρίσκεται στὴν πλάνη, ὁπότε δὲν χρειάζεται νὰ ἐπιστρέψει στὴν ἀλήθεια τῆς Πίστεως».

Ὁ «Ο.Τ.» πιστὸς εἰς τὴν ἀντιοικουμενιστικὴν – ἀντιαιρετικὴν γραμμήν του καὶ ὑπέρμαχος

τῆς ἐφαρμογῆς τῶν Ἱερῶν Κανόνων θὰ συνεχίση καλοπροαιρέτως νὰ ἐλέγχη τοὺς

Πατριάρχας, τοὺς Ἐπισκόπους, τοὺς Ἀρχιεπισκόπους, τοὺς Καθηγουμένους Ἱερῶν Μονῶν

καὶ τοὺς θεολόγους, ποὺ καταφρονοῦν τοὺς Ἱεροὺς Κανόνας καὶ ἐξισώνουν τὴν Ἀλήθειαν

τῆς Πίστεώς μας μὲ τὴν πλάνην καὶ τὴν αἵρεσιν. Εἰς μίαν Πολιτείαν, ἄρχοντες καὶ ἀρχόμενοι, ὀφείλουν νὰ τηροῦν τὸ Σύντα γμα, τοὺς Νόμους τοῦ Κράτους καὶ τὰς ἀποφάσεις τῶν Δικαστηρίων, ἄλλως ἡ Πολιτεία ἀποκτᾶ ὅλα τὰ παρηκμιακὰ φαινόμενα τῆς συγχρόνου

διαλυμένης καὶ χρεωκοπημένης Ἑλλάδος. Εἰς τὴν Ἐκκλησίαν οἱ Ἄρχοντες – Μητροπολῖται, Πατριάρχαι καὶ Ἀρχιεπίσκοποι ὀφείλουν νὰ τηροῦν τὸ ἰδικόν της Σύνταγμα, τὸ ὁποῖον ἀποτελοῦν οἱ Ἱεροὶ Κανόνες καὶ αἱ ἀποφάσεις τῶν Ἱερῶν Συνόδων. Ὅταν τὸ Σύνταγμα τῆς Ἐκκλησίας δὲν τηρεῖται τότε προκαλεῖται σύγχυσις εἰς τοὺς πιστούς, ἀμβλύνεται τὸ

ὀρθόδοξον φρόνημα καὶ διαμορφώνεται ἡ ἀντίληψις πὼς εἴτε Παπικὸς εἶσαι εἴτε

προτεστάντης εἴτε μονοφυσίτης εἴτε Ὀρθόδοξος εἶναι τὸ ἴδιο. Δυστυχῶς εἰς αὐτὴν τὴν

σύγχυσιν δὲν πρωταγωνισθοῦν οἱ πλανεμένοι – αἱρετικοὶ Χριστιανοί, ἀλλὰ Ὀρθόδοξοι Πατριάρχαι, Ἀρχιεπίσκοποι, Ἐπίσκοποι καὶ θεολόγοι. Ὅλοι αὐτοὶ ἐξισώνουν τὴν

Ἀλήθειαν τῆς Πίστεώς μας μὲ τὴν πλάνην καὶ ἰσοπεδώνουν τὴν Ὀρθοδοξίαν.

Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπον διακηρύσσουν ὅτι ὅλαι αἱ «Ἐκκλησίαι» (Παπικῶν κ.λπ.) σώζουν

καὶ κατέχουν τὴν Ἀλήθειαν τῆς Πίστεως, τὴν ὁποίαν κακῶς ἰσχυρίζεται ἡ Ὀρθοδοξία ὅτι κατέχει. Οὐσιαστικῶς ἀμφισβητοῦν τὴν Ἀλήθειαν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καὶ δι᾽ αὐτὸ

καταφρονοῦν τοὺς Ἱεροὺς Κανόνας. Ὑπηρετοῦν δὲ τὴν Νέαν Ἐποχήν, ἡ ὁποία «ἐργάζεται»

διὰ τὴν Πανθρησκείαν. Δόγμα τῆς Νέας Ἐποχῆς εἶναι: Πίστευε ὅ,τι θέλεις, μόνο μὴ

διεκδικεῖς τὴν ἀποκλειστικότητα τῆς ἀληθείας καὶ τοῦ δρόμου τῆς σωτηρίας.

Ἡ ἅλωσις τῆς Ὀρθοδοξίας γίνεται ἀπὸ μέσα. Ὀφείλομεν νὰ προβάλλωμεν ἀντιστάσεις.

Ἐνῶ ἡ συνείδησις τῆς Ἐκκλησίας, ὁ πιστὸς λαὸς (ὁ φύλαξ της) ὀφείλει νὰ εὑρίσκεται εἰς ἐπαγρύπνησιν.

Γ.Ζ.  (Oρθόδοξος Τύπος)