«Το βδέλυγμα της ερημώσεως εστώς εν τόπω αγίω» (Ματθ. κδ: 15)

Με ανέκφραστη οδύνη διαβάσαμε στο επίσημο όργανο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Θυατείρων και Μεγάλης Βρεταννίας «Ορθόδοξος Κήρυξ» κείμενο με τίτλο «Προσλαλιά γενομένη υπό του Πρωτοσυγκελλεύοντος Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Τροπαίου κ. Αθανασίου», στο οποίο περιέχονται και τα εξής απίστευτα:

«Εν τω οίκω των Θυατείρων επραγματώθησαν ευάριθμοι τιμητικαί εκδηλώσεις, περιλαμβάνουσαι δεξιώσεις και φιλοξενίας. Εν τοις πλουσίοις τούτοις η Ιερά Αρχιεπισκοπή προσέφερε φιλοξενίαν τη Αυτού Χάριτι τω Αγγλικανώ Κυρίω Rowan Williams μετά της συμβίας αυτού, έτι δε και τω Αγγλικανώ Επισκόπω Dover  Κυρίω Stephen Venner μετά της ανδρίδος αυτού, αμφοτέρας τας φιλοξενίας ταύτας κατά μήνα Απρίλιον».

Διερωτώμεθα:

1. Κατ΄ αρχήν, πόσο συνάδει με την Ορθόδοξη Παράδοση και τη διδασκαλία των Αγίων Πατέρων η φιλοξενία «Αγγλικανού Αρχιεπισκόπου μετά της συμβίας αυτού». Αμνηστεύονται οι αιρετικοί; Τι είδους «συμβία επισκόπου» είναι η φιλοξενηθείσα;

2. Το τραγικότατον, όμως, είναι η φιλοξενία ετέρου «αγγλικανού επισκόπου» μετά της ( άκουσον, άκουσον!!!) ανδρίδος αυτού. Ακούγαμε κατά καιρούς το απερίγραπτο κατάντημα των αιρετικών, έως και αντιχρίστων, «χριστιανικών παραφυάδων», ότι μαζί με το υπόλοιπον πλήθος των αιρετικών τοποθετήσεών τους, αμνηστεύουν προσέτι και τη σοδομία, «παντρεύοντας» μάλιστα σοδομίτας και γομορίτας. Μήπως αγνοούν ότι ο Θεός μετά βδελυγμίας ετιμώρησε την «παρά φύσιν πράξιν» των Σοδομιτών με την «παρά φύσιν βροχήν» φωτιάς και θείου; Όμως, το να αμνηστεύωνται και να επιβραβεύωνται οι επαίσχυντες αυτές συμπεριφορές από ορθοδόξους Επισκόπους, ώστε να παρέχεται στους σοδομίτας και φιλοξενία εις τας Αρχιεπισκοπάς των και η συγκεκριμένη μάλιστα φιλοξενία να προβάλλεται με καμάρι μέσα από τις σελίδες του επισήμου εντύπου εκφραστικού οργάνου της Αρχιεπισκοπής Θυατείρων, αυτό ούτε στο εφιαλτικότερο όνειρό μας δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε!.... 

Τη ΙΖ΄ (17η) Δεκεμβρίου, ο εν Αγίοις Πατήρ ημών ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ο Νέος, ο εκ Ζακύνθου μεν ορμώμενος, Αρχιεπίσκοπος δε Αιγίνης γενόμενος, εν ειρήνη τελειούται.

Διονύσιος ο θείος Πατήρ ημών ο Νέος είχε πατρίδα την περίφημον νήσον Ζάκυνθον, εις την οποίαν εγεννήθη κατά το έτος αφμζ΄ (1547), Ιουνίου (21η), από γονείς ευσεβείς, ενδόξους και ευγενείς· ο πατήρ του ωνομάζετο Μώκιος, την επωνυμίαν Σιγούρος και η μήτηρ του Παυλίνα. Όταν δε ο Άγιος έφθασεν εις ηλικίαν δεκτικήν μαθήσεως, εδόθη εις θεοσεβείς και σοφούς διδασκάλους, ως ευφυής δε όπου ήτο εις τον νουν, έμαθεν εις ολίγον καιρόν όσα μαθήματα ήσαν αρκετά να του φωτίσουν την διάνοιαν δια να καταλάβη την πλάνην του κόσμου, του προσκαίρου βίου την ματαιότητα και την της ψυχής αθανασίαν. Επειδή δε προέκοπτε καθ΄ εκάστην εις πράξεις εναρέτους και θεοσέβειαν, έκρινε καθ΄ εαυτόν να γίνη στρατιώτης του επουρανίου Βασιλέως Θεού, δια να δυνηθή νικών τους τρεις θανατηφόρους εχθρούς, τον κόσμον, την σάρκα και τον διάβολον, να απολαύση ως νικητής τροπαιούχος τον αμάραντον της δόξης στέφανον.

Paradise and Hell according to Orthodox tradition -- By Protopresbyter George Metallinos Dean of the Athens University School of Theology

On the Last Sunday of Lent “we commemorate the Second and Incorruptible Coming of our Lord Jesus Christ”.  The expression “we commemorate” of the Book of Saints confirms that our Church, as the Body of Christ, re-enacts in its worship the Second Coming of Christ as an “event” and not just something that is historically expected. The reason is, that through the Divine Eucharist, we are transported to the celestial kingdom, to meta-history. It is in this orthodox perspective, that the subject of paradise and hell is approached.

In the Gospels (Matthew, ch.5), mention is made of “kingdom” and “eternal fire”. In this excerpt, which is cited during the Liturgy of this Sunday, the “kingdom” is the divine destination of mankind. The “fire” is “prepared” for the devil and his angels (demons), not because God desired it, but because they are impenitent.  The “kingdom” is “prepared” for those who remain faithful to the will of God. “Kingdom” (the uncreated glory) is Paradise. “Fire” (eternal) is hell (eternal hell, v.46). At the beginning of history, God invites man into paradise, into a communion with His uncreated Grace.  At the end of history, man has to face paradise and hell. What this means, we shall see, further down.  We do however stress that it is one of the central subjects of our faith – it is Orthodox Christianity’s philosopher’s stone.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΑΤΑΙ - ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΞΕΝΟΝ - ΜΕΓΑΛΥΝΟΝ

 

Τη ΙΖ΄ (17η) Δεκεμβρίου, μνήμη των Αγίων Τριών Παίδων ΑΝΑΝΙΟΥ, ΑΖΑΡΙΟΥ, ΜΙΣΑΗΛ και ΔΑΝΙΗΛ του Προφήτου.

Δανιήλ ο μακάριος Προφήτης ήτο από την βασιλικήν φυλήν του Ιούδα, καταγόμενος από γένος ευρισκόμενον εις την βασιλικήν υπηρεσίαν και εγεννήθη εις Βηθαράν την ανωτέραν. Ενώ δε ακόμη ήτο νήπιον, απήχθη αιχμάλωτος εκ της Ιουδαίας εις την Βαβυλώνα και εκεί προεφήτευσεν έτη εβδομήκοντα· προέλαβε δε την Γέννησιν του Χριστού τετρακόσια εξήκοντα έτη. Ήτο δε ανήρ τοσούτον σώφρων, ώστε οι Ιουδαίοι ενόμιζον, ότι είναι ευνούχος. Επένθησε πολύ δια την αιχμαλωσίαν των ομοφύλων του Εβραίων, ενήστευε δε από πάσαν επιθυμητήν τροφήν· και ήτο μεν ξηρός κατά το σώμα, εφαίνετο όμως πολύ ωραίος με την Χάριν του Υψίστου Θεού. Οι δε Άγιοι ΤΡΕΙΣ ΠΑΙΔΕΣ ήσαν Ιεροσολυμίται, υιοί πατρός μεν Εζεκίου του βασιλέως, μητρός δε Καλλινίκης. Ο δε πατήρ αυτών Εζεκίας ασθενήσας και ειπών προς τον Θεόν μετά δακρύων, ότι εφύλαξε τα αρεστά ενώπιον αυτού, έλαβε προσθήκην της ζωής του δεκαπέντε έτη.

Διαρκώς επιδεινούμενη βαίνει η υγεία του Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμά, ο οποίος νοσηλεύεται για 15η ημέρα στο Νοσοκομείο.

Ο Σεβασμιώτατος νοσηλεύεται διασωληνωμένος στη Μονάδα Εντατική Θεραπείας του Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός» από τις 2 Δεκεμβρίου. Ιατρικές πηγές επισημαίνουν πως ο κ. Κοσμάς κρατιέται στη ζωή με ιατρικά μηχανήματα και δυστυχώς έχει προσβληθεί από μικρόβιο εντός του νοσοκομείου. Οι θεράποντες ιατροί υποστηρίζουν πως η κατάσταση είναι εξαιρετικά κρίσιμη. Υπενθυμίζεται πως η αδελφή του κ. Κοσμά η οποία επίσης είχε προσβληθεί από κορονοϊό ήταν ανεμβολίαστη έφυγε από τη ζωή στις 13 Δεκεμβρίου. H 75χρονη γυναίκα είχε μεταφερθεί στις 2 Δεκεμβρίου στο νοσοκομείο του Αγρινίου, μια μέρα μετά τον αδελφό της. Ήταν ανεμβολίαστη και με σοβαρά υποκείμενα νοσήματα και διέμενε μαζί με τον Σεβασμιώτατο, στην οικία τους, στο Αγρίνιο. Ο Μητροπολίτης Αιτωλίας βρέθηκε θετικός στον κορονοϊό στις 18 Νοεμβρίου, παραμένοντας αρχικά στην οικία του. Στη συνέχεια, η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε και κρίθηκε απαραίτητη η μεταφορά του σε νοσοκομείο, κάτι το οποίο ο ίδιος αρνούνταν. Τελικά, αποφάσισε να εισαχθεί στο νοσοκομείο του Αγρινίου όπου και διασωληνώθηκε και στις 2 Δεκεμβρίου μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο “Ευαγγελισμός”.

"Ekklisia on line"

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, Η ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΤΩΝ ΕΟΡΤΩΝ -- Aθωνικά άνθη

Εξακολουθεί να υφίσταται έως σήμερον, και θα υφίσταται έως της συντελείας του κόσμου, αντιλογία περί την ενσάρκωσιν του Θεού, ο Γλυκύτατος Ιησούς να αποτελή «σημείον αντιλεγόμενον» και να «κείται εις πτώσιν και ανάστασιν πολλών». Η αποδοχή του δόγματος της υπερφυσικής Αποκαλύψεως του Θεού προϋποθέτει απλότητα καρδίας, ταπείνωσιν διαλογισμών και αγάπην ψυχής. Χωρίς την θυσίαν της ανθρωπίνης σοφίας μας και χωρίς εφέσεις ψυχής δι’  υψηλοτέραν της γηίνης πραγματικότητα, είναι αδύνατον να πιστεύσωμεν εις άγγελμα ευρισκόμενον πέραν της σφαίρας των εμπειριών και της σκέψεως. Ορθώς ελέχθη ότι «όπως εύρωμεν τον Θεόν, ανάγκη να τον ζητήσωμεν, όπως τον γνωρίσωμεν, ανάγκη να τον αγαπήσωμεν». Δηλαδή να τον αγαπήσωμεν, δια να τον γνωρίσωμεν, δια να τον ζητήσωμεν, δια να τον εύρωμεν. Προηγείται η αγάπη, έπεται η γνώσις, ακολουθεί η ζήτησις, απόκειται η εύρεσις. Ούτως εξηγείται διατί πιστεύουν οι απλοί και καθαροί την καρδίαν, τα νήπια, ενώ οι πεφυσιωμένοι και ακάθαρτοι την ψυχήν κρημνίζονται εις τας αβύσσους της απιστίας.

Η Εκκλησία της Ελλάδος στις Κατακόμβες!

 Οι Επίσκοποι της Εκκλησίας της Ελλάδος έπαψαν να Την εκπροσωπούν νόμιμα και κανονικά για τους εξής λόγους:

α) Αρχικά δέχθηκαν να μισθοδοτούνται από την Πολιτεία και άρα να εξαρτώνται από αυτήν.

β) Έπειτα δέχθηκαν να υποτάσσονται στους Νόμους της Πολιτείας, ασχέτως αν πολλοί από αυτούς έρχονται σε αντίθεση με τους Νόμους της Εκκλησίας.

γ) Τέλος ταύτισαν τα συμφέροντά τους με τα συμφέροντα της Πολιτείας την οποία υπηρετούν τυφλά εις βάρος της Ορθοδοξίας.

Εμείς οι Πιστοί δεν ακολουθούμε πλέον τέτοιους Ψευδεπισκόπους (βλ. 15ο Κανόνα της Πρωτοδευτέρας Συνόδου) και συναθροιζόμαστε σε ναούς που λειτουργούνται από Ιερείς με κανονική Αποστολική Διαδοχή που επίσης έχουν διακόψει την εκκλησιαστική κοινωνία μαζί τους.

Είμαστε το αληθινά Ορθόδοξο Πλήρωμα της Εκκλησίας της Ελλάδος η Οποία υφίσταται πλέον στις Κατακόμβες!  

https://catacomb-church.blogspot.com/2021/12/blog-post.html

---------------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Δυστυχῶς, δέν εἶναι μόνον τά ὡς ἄνω α), β) καί γ). Τό χειρότερον ὅλων εἶναι ὅτι ἀνταγωνίζονται μεταξύ των στό ποιός θά προδώσῃ τόν Χριστόν περισσότερον, προχωρώντας ἕν βῆμα περισσότερον εἰς τήν ἀποστασίαν ἀπό τήν Ὀρθοδοξίαν! Ἔχουν ξεπεράσει καί αὐτόν τόν Ἰούδαν! Ὁ ἕνας ἱδρύει «Ἀκαδημίαν Θεολογικῶν Σπουδῶν» μέ στόχον τήν ἀποδόμησιν τῶν Ἁγίων Πατέρων! Ὁ ἄλλος λέγει ὅτι ἄν ὁ λαός ὁμιλήσῃ ἐναντίον τοῦ Εὐαγγελίου, τότε ἐκεῖνος θά συνταχθῇ μέ τόν λαόν! Ὅλοι μαζί λέγουν ὅτι δέν πειράζει πού τά «ἐμβόλια» ἔχουν παρασκευασθῆ μέ κυτταρικές σειρές φονευθέντων ἐμβρύων! Δέχονται δέ τήν ψευδο-σύνοδον τοῦ Κολυμβαρίου καί συντάσσονται μέ τό Ἑορτολογικόν καί τό Οὐκρανικόν σχίσμα! Τέλος, κοινωνοῦν ἀκωλύτως μέ τούς πανθρησκειακούς Οἰκουμενιστάς Βαρθολομαῖον, Θεόδωρον (Χορευτάκην) καί Ἐλπιδοφόρον! Κ.λπ. κ.λπ.

-------------------

Ο/Η Κωνσταντῖνος Μαδιᾶς είπε...

Συμφωνῶ κι ἐπαυξάνω!
https://costasmadias69.blogspot.com/

-----------------------

Ο/Η ΧΑΡΙΛΑΟΣ είπε...

Οι νεοημερολογίτες δεν έχουν καμμία απολύτως σχέση με την Εκκλησία, όχι τώρα, αλλά από το 1924.
Το Νέο Ημερολόγιο είναι Παπισμός και έχει καταδικασθεί διά αναθεμάτων από τις Πανοθόδοξες Συνόδους του 16ου αιώνος.

Reading from the Synaxarion:

The Holy Prophet Aggaeus (Haggai)

The Prophet Aggaeus, whose name means "festive," was born in Babylon at the time of the captivity Of the Jews. He began to prophesy in Jerusalem after their return thereto, and to admonish the people to rebuild the Temple, in the days of Zorobabel, the second year of the reign of Darius Hystaspes, King of Persia, about the year 520 before Christ. His prophecy, divided into two chapters, is ranked tenth among the minor Prophets.