Οι Αλβανοί απαγόρευσαν την υποψηφιότητα Μπελέρη στην Χιμάρα

Γράφει ο Νίκος Υφαντής

Οι Αλβανοί αρνούνται στον Φρέντυ Μπελέρη να είναι υποψήφιος Δήμαρχος Χιμάρας, στις επικείμενες δημοτικές εκλογές στην Αλβανία που θα διεξαχθούν στις 30 Ιουνίου.

Οι διώξεις και του καθεστώτος Ράμα κατά της ελληνικής μειονότητας, με απώτερο στόχο την απομάκρυνση του βορειοηπειρωτικού στοιχείου από τις πατρογονικές του εστίες, τον ολοκληρωτικό δηλαδή ξεριζωμό από τον τόπο του, που τον έχει ποτίσει με αίμα, ξεπέρασαν κάθε όριο. Η Εφορευτική Επιτροπή του κράτους με απόφασή της απέκλεισε τον Έλληνα Χιμαριώτη Φρέντυ Μπελέρη από το δικαίωμά του, ως Αλβανός πολίτης να διεκδικήσει τον Δήμο Χιμάρας.

Ομιλία εις τον εκ γενετής τυφλόν -- Αγ. Αστέριος, Επίσκοπος Αμασείας

Μόλις ηκούσαμε τον υιό της βροντής, τον Ιωάννην, ή μάλλον το Άγιον Πνεύμα που από αλιέα και χειροτέχνη τον έκαμε συγγραφέα και κήρυκα θείων όντως και υψηλών υποθέσεων, να μας εκθέτη το θαύμα της σωματικής και πνευματικής αναβλέψεως του εκ γενετής τυφλού. Στο προηγούμενο κεφάλαιον ανέλυσε την πολλή και εκτεταμένη διάλεξι του Κυρίου, με την οποία καθωδηγούσε τον απειθή και δύστροπον εβραϊκό λαό στην θεογνωσία του Πατρός και του Υιού, απομακρύνοντας τον νου τους από την έννοια της μοναρχίας• τους ήνοιγε την πόρτα για να περάσουν από την νομική παράδοσι στην χάριν, οδηγώντας τους ομαλώς από την Παλαιά στην Καινή Διαθήκη, όπως κάποτε από την έρημο προς την πλούσια και εύφορον γη.

Χριστός Ανέστη -- Orthodox Hymns

Τη Α΄ (1η) του μηνός Ιουνίου μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ του Φιλοσόφου.

O Συναξαριστής της ημέρας.
Σάββατο, 1  Ιουνίου 2019                                                           

Ιουστίνος ο Μάρτυς και φιλόσοφος κατήγετο από την Φλαβίαν Νεάπολιν της Συρίας, υιός Πρίσκου του Βακχείου, κατά τους χρόνους Μάρκου Αυρηλίου, του και Αντωνίνου και Φιλοσόφου καλουμένου, εν έτει ρξ΄ (160). Μεταβάς δε εις Ρώμην έδωκεν αναφοράν έγραφον εις τον ρηθέντα βασιλέα κατά της πλάνης των ειδώλων και απολογίαν υπέρ της πίστεως των Χριστιανών, δια των οποίων κρατύνει μεν και βεβαιώνει την πίστιν των Χριστιανών, κρημνίζει δε και αναιρεί την πλάνην των ειδώλων, φέρων αποδείξεις και μαρτυρίας εκ τε του ορθού και φυσικού λόγου, και εκ των θείων Γραφών. Όθεν δια τούτο φθονηθείς υπό του φιλοσόφου Κρήσκεντος, εδολοφονήθη υπ’ αυτού, και ούτως έλαβεν ο μακάριος τον στέφανον της αθλήσεως.

Τα ρεβύθια της μάγισσας

Στην εποχή μας η μαγεία έχει περικοσμηθεί με πολλά εύηχα επίθετα, για να εξαπατά ευκολώτερα τους αφελείς. Πρέπει όμως να ξεκαθαρίσουμε ότι υπό οποιαδήποτε συγκάλυψη κι αν ασκείται η μαγεία, είναι ένας από τους τρόπους που χρησιμοποιεί ο διάβολος για να πλανέψει τον άνθρωπο, να τον απομακρύνει από τον Θεό και να τον συντρίψει σωματικά και ψυχικά. 

Ας δούμε αυτή την αλήθεια στο επόμενο περιστατικό: Κάποια γυναίκα, παντρεμένη στην Αθήνα, δεν ζούσε αρμονικά με τον σύζυγό της, γιατί εκείνος την απατούσε. Της συνέστησαν τότε μια μάγισσα, που θα της έλυνε τάχα το πρόβλημα. Αυτή της διάβασε κάτι μαγικά και της έδωσε εννιά ρεβύθια να τα έχει στο σπίτι της. 
Από τότε όμως είχε συνεχώς στον ύπνο της εφιάλτες. Έβλεπε διαρκώς έναν αγριάνθρωπο με απαίσια όψη, που απειλούσε να τη σκοτώσει. 

Ποια Ακροδεξιά; -- Ξεπεράστηκαν τα κατασκευασμένα ενοχικά σύνδρομα στην Ευρώπη περί φασιστών

Από τη Δρ. Ελένη Παπαδοπούλου*

Στη Γαλλία, σε συζήτηση με τον αντιπρόεδρο του RN της Λεπέν Louis Aliot, η δημοσιογράφος χαρακτήρισε ακροδεξιό τον χώρο του. Ο Aliot θύμωσε (δικαίως) και απάντησε: «Δεν είμαι ακροδεξιός. Σταματήστε αυτή την ορολογία, γιατί κάθε φορά που το λέτε προσβάλλετε 5.000.000 ψηφοφόρους. Δεν είμαστε ακροδεξιοί. Θα πρέπει τα ΜΜΕ να το βάλουν στο κεφάλι τους, γιατί αν δεν το κάνουν τα ίδια, θα το κάνουν οι ψηφοφόροι για αυτούς». 
Ο Aliot απλά εξέφρασε αυτό που όλοι γνωρίζουν, αλλά κανένα μέσο δεν θέλει να πει: ότι ο Σαλβίνι, η Λεπέν, ο Ορμπαν και άλλοι ηγέτες αντίστοιχων πολιτικών θέσεων δεν είναι ακροδεξιοί, αλλά πολιτικοί που ενδιαφέρονται περισσότερο για τη χώρα τους, παρά για τα συμφέροντα υπερεθνικών μορφωμάτων. Αν κάποιος ενημερωθεί για όσα πρεσβεύουν, θα διαπιστώσει ότι δεν υπάρχει κάτι ακραίο στα λόγια τους και ότι οι πολιτικές που υποστηρίζουν είναι ουσιαστικά αυτές με τις οποίες πορεύθηκε η Ευρώπη προς την πρόοδο και την ανάπτυξη μέχρι πρόσφατα. 

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΑΣ ΤΩΡΑ ΑΡΧΙΖΕΙ! -- Περιοδικό ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ

Tό Ἔθνος τῶν Ἑλλήνων ἔρχεται ἀπό πολύ μακρυά καί εἶναι προορισμένο νά πάει ἀκόμη μακρύτερα. Τίς σημαῖες στούς ἀγῶνες του κρατοῦν οἱ ἀγέννητοι καί οἱ νεκροί ὁλοζώντανοι ἥρωες ἀπό τόν Λεωνίδα τοῦ «Μολών λαβέ» μέχρι τόν Γρηγόρη Αὐξεντίου καί τόν Κατσίφα τοῦ χρέους καί τῆς τιμῆς. Οἱ ἀξιοθρήνητοι Ἐφιάλτες, Νενέκοι, Πηλιογούσηδες καί οἱ νεώτεροι Πηλιογούσηδες παραδίδονται ἀπό τή συνείδηση τοῦ Γένους τῶν Ἑλλήνων στήν ἀπαξίωση, στή χλεύη καί τελικῶς στή λήθη. Ἐκεῖ πού τούς ἀξίζει. Πενθικοί σταθμοί σάν τήν προδοσία τῆς Μακεδονίας μας ἀπό τούς Ἑλληνόφωνους βουλευτές, πού ἔδωσαν ὅρκο νά προασπίζονται τά ἐθνικά συμφέροντα καί δέν τόν τήρησαν, εἶναι προκλήσεις γιά νά ἀναμετριέται κάθε φορά τό Γένος μέ τήν Ἱστορία του.

ΕΙΣ ΕΝΟΤΗΤΑ ΠΑΝΤΑΣ ΕΚΑΛΕΣΕ -- Αθωνικά άνθη

Η αγία Πεντηκοστή είναι η κατ’  εξοχήν εορτή της ενότητος. Διότι εν τη ημέρα της καθόδου του Αγίου Πνεύματος ιδρύεται η Εκκλησία. Και η Εκκλησία είναι Μία. Είναι ενότης των πολλών εις εν. Είναι συνάντησις εις το εν. Είναι κατάφασις καρδιών και διανοιών εις το εν. Μία πίστις, εν βάπτισμα, μία ομολογία, εν φρόνημα, εις Θεός…                                                       

Δια τούτο, εις όλην την πνευματέμφορον υμνογραφίαν της αγίας Πεντηκοστής, εξαίρεται η ενότης, η συμφωνία, η αρμονία, το εν… Το πνεύμα τούτο της ενότητος διήκει δι’  όλης της αγίας Γραφής. Και θεμέλιον αρραγές της Εκκλησίας αποτελεί η ενότης. Κάτι που δεν ενούται εις την Εκκλησίαν, είναι απόβλητον, είναι εκτός. Κάτι που διασπά την Εκκλησίαν, εξοβελίζεται. Ό,τι δεν εναρμονίζεται με την Εκκλησίαν, «εκκόπτεται και εις πυρ βάλλεται»…  

ΕΙΣ ΙΣΧΥΡΟΝ ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟΝ ΑΓΩΝΑ ΚΑΛΕΙ Ο ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΗΣΗΣ

Τὸ Ἅγιον Ὄρος νὰ ἀπαγορεύση τὴν εἴσοδον εἰς οἰκουμενιστὰς Πατριάρχας καὶ Ἐπισκόπους

Μητροπολῖται, ὡς ὁ Πειραιῶς, ὀφείλουν νὰ ζητήσουν τὴν διακοπὴν τοῦ διαλόγου μετὰ τῶν Παπικῶν κ.λπ.

Τὴν ἔναρξιν δυναμικοῦ ἀγῶνος ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ὑπὸ λαϊκῶν, κληρικῶν καὶ Μητροπολιτῶν προτείνει ὁ Πρωτοπρεσβύτερος καὶ ὁμότιμος Καθηγητὴς τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης π. Θεόδωρος Ζήσης. Εἰς ὁμιλίαν του εἰς τὴν Θεσσαλονίκην ὁ π. Θεόδωρος καλεῖ τοὺς Μητροπολίτας, οἱ ὁποῖοι διαφωνοῦν μὲ τὸν διάλογον μετὰ τῶν Παπικῶν, τῶν Ἀγγλικανῶν κ.λπ., μεταξὺ τῶν ὁποίων περιλαμβάνει καὶ τὸν Μητροπολίτην Πειραιῶς νὰ ἀξιώσουν ἀπὸ τὴν Διοικοῦσαν Ἐκκλησίαν πᾶσαν διακοπὴν τοῦ διαλόγου.

Η Θεοτόκος Μαρία, ο αληθής άνθρωπος -- π. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ

https://agiooros.org/viewtopic.php?f=53&t=14829

Sunday of the Resurrection

Τη ΛΑ΄ (31η) Μαϊου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΕΡΜΕΙΟΥ.

O Συναξαριστής της ημέρας.
Παρασκευή, 31  Μαϊου 2019                         

Ερμείας ο Άγιος Μάρτυς ήκμασε κατά τους χρόνους του βασιλέως Μάρκου Αυρηλίου, του και Αντωνίνου καλουμένου, του βασιλεύσαντος κατά τα έτη ρξα΄ - ρπ΄ (161 – 180) στρατιώτης υπάρχων εις την πόλιν της Καππαδοκίας την λεγομένην Κόμανα, γέρων την ηλικίαν και λευκόθριξ. Ούτος λοιπόν δια την εις Χριστόν ομολογίαν και πίστιν συλληφθείς εφέρθη εις τον ηγεμόνα Σεβαστιανόν, και επειδή δεν ηθέλησε να θυσιάση εις τα είδωλα, πρώτον μεν συνέτριψαν τας σιαγόνας αυτού, εξέδαρον το δέρμα του προσώπου του και εξερρίζωσαν τους οδόντας του.

Για μια ανήσυχη ησυχία …! -- του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη, Καθηγητού Παν. Αθηνών.

Αν θα μπορούσε κανείς να διεισδύσει πραγματικά στον πυρήνα της υπαρξιακής αγωνίας του ανθρώπου, που γεννάται από τον πόθο για ενότητα, θα ανακάλυπτε ακριβώς ότι ο πόθος αυτός προδίδει την ψυχική δίψα του ανθρώπου για ησυχία. Είναι γεγονός ότι ο διασπασμένος και διχασμένος εσωτερικά άνθρωπος, εκείνος τουλάχιστον που βιώνει την ανάγκη για ενότητα σαν μια βασική επιδίωξη της ζωής, στο βάθος της εσώτερης ψυχικής υποστάσεώς του λαχταρά την ησυχία. Εξάλλου, εάν ένας διαταραγμένος από εσωτερικές συγκρούσεις και διασπάσεις άνθρωπος κατέληγε στην ψυχική του συγκρότηση και ενοποίηση, το πρώτο αγαθό που θα γευόταν θάταν ασφαλώς η πνευματική ησυχία, σαν έκφραση της αρμονίας των ψυχικών του καταστάσεων και περιεχομένων. Γι’ αυτό το λόγο το ασκητικό βίωμα, η νηπτική πατερική έρημος, θα πρότεινε, σ’ αυτόν που διψά την ενότητα και τον πόθο του απολύτου, να βιώσει στο ψυχικό χώρο της μοναξιάς την ασκητική ησυχία και την «αναχώρηση» από τα πράγματα του κόσμου. Κι’ εδώ βέβαια θα αντιμετώπιζε κανείς μια «παράλογη» ίσως πραγματικότητα, μια ιδιάζουσα κατάσταση ησυχίας και ψυχικής μοναξιάς.

Προκαλεί η πρόεδρος του ΚΙΕΦ: Τουρκικό το κόμμα, εθνική η μειονότητα

Το ΚΙΕΦ είναι τουρκικό κόμμα, αλλά είναι ένα επίσημο κόμμα του ελληνικού κράτους, απλά έχει ιδρυθεί από Τούρκους», δήλωσε στο Open η πρόεδρος του μειονοτικού κόμματος  Τσιγδέμ Ασάφογλου  που συγκέντρωσε στις ευρωεκλογές ποσοστό άνω του 40% στη Ροδόπη.

Ταυτόχρονα η πρόεδρος του ΚΙΕΦ υποστήριξε πως η ίδια νιώθει Τουρκάλα, ενώ σε ερώτηση του δημοσιογράφου για τα όσα έχει πει ότι η πατρίδα της είναι η Ελλάδα, ανέφερε ότι η «μητέρα πατρίδα της» είναι η Τουρκία και όπως εξηγεί εντός της Ελλάδας ανήκει σε μια μειονότητα η οποία είναι και εθνική (τουρκική) και «θρησκευτική». Στην Ξάνθη, το μειονοτικό κόμμα ΚΙΕΦ συγκέντρωσε 25,05%, με δεύτερη τη ΝΔ με 24,43%, ενώ στη Ροδόπη το ποσοστό που πήρε ήταν 38,01%, έναντι 18,32% της ΝΔ που ακολούθησε.

ΛΥΤΡΩΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ -- του αειμνήστου Στέργιου Ν. Σάκκου Ομ. Καθ. Πανεπιστημίου

Η ΧΑΡΑ καί ὁ πόνος, τό γέλιο καί τό δάκρυ, ἡ εὐφροσύνη καί ἡ ὀδύνη χαρακτηρίζουν δύο καταστάσεις ἐντελῶς ἀντίθετες, ἀλλά καί ἀδιάρρηκτα συνδεδεμένες μέσα στήν καθημερινή μας ζωή. ᾿Αποτελοῦν τίς δύο ὄψεις τοῦ αὐτοῦ νομίσματος. Καί θά ἦταν ἄκριτο ἀλλά καί ἀδύνατο νά ἐξαλείψουμε ἤ ἔστω νά παραβλέψουμε τήν μία ἀπό αὐτές τίς δύο ὄψεις, διότι θά καπηλεύαμε ἔτσι τό νόμισμα, θά ἀχρηστεύαμε τήν ζωή. ᾿Επιφανεῖς καί ἄσημοι, σοφοί καί ἁπλοϊκοί, ἅγιοι καί ἄγριοι γεύονται ἀναπόφευκτα καί τόν πόνο καί τήν χαρά. ᾿Ακόμη καί ὁ θεάνθρωπος Κύριός μας ὑποτάχθηκε σ᾿ αὐτή τήν πραγματικότητα. ῾Η ζωή του, πού φανερώνεται στόν κόσμο μέ τήν ταπείνωση τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Θεοῦ καί καταλήγει στήν δόξα τῆς ἀφθαρτοποιήσεως τοῦ φθαρτοῦ σώματος καί τῆς ἀθανατοποιήσεως τοῦ θνητοῦ ἀνθρώπου, σηματοδοτεῖται ἀπό τόν σταυρό καί τήν δόξα καί περνᾶ ἀπό τό Πάθος στήν ᾿Ανάστασι.

Γιαγιά, ἐκυοφόρησε τὸ παιδὶ τοῦ σοδομιστῆ υἱοῦ της!

Η ΝΕΑ Τάξη Πραγμάτων, ἡ νέα δαιμονικὴ παγκοσμιοποίηση, πασχίζει νὰ μεταλλάξει τὴν ἀνθρωπότητα, νὰ γκρεμίσει τὶς παραδεδομένες ἀξίες, προκειμένου νὰ τὴν ποδηγετήσει. Ὁ προσφιλὴς καὶ δοκιμασμένος τρόπος εἶναι ἡ καταστροφὴ τῆς οἰκογένειας, διὰ τῆς προωθήσεως τῆς ὁμοφυλοφιλίας. Ἡ δημιουργία ἑνὸς νέου τύπου «οἰκογένειας», μὲ ὁμόφυλα ζευγάρια, τὰ ὁποῖα, ὅπως καθόρισε ἡ φύση, εἶναι ἄτεκνα καὶ ὡς ἐκ τούτου, θὰ φρενάρει τὴν δημιουργία παιδιῶν καὶ τὴν αὔξηση τοῦ παγκόσμιου πληθυσμοῦ, κάτι ποὺ εἶναι στὶς προτεραιότητες τῶν παγκοσμιοποιητῶν! 

Οικουμενισμός= τό μυστήριο της ανομίας (10) μέρος

Ἀντίδωρον -- Τοῦ Ἀλεξ. Μυγδαναλεύρου, Θεολόγου - Ἱεροκήρυκος

Τό ἀντίδωρον (καί οὐχί ἀντίδερο ἤ ἀντίδωρος) προσφέρεται ἀντί τοῦ μοναδικοῦ Δώρου πού εἶναι ἡ Θεία Κοινωνία, εἰς ὅσους δέν ἐκοινώνησαν. Λέγεται καί «ἡγιασμένον κλάσμα» κατά τόν Βαλσαμῶντα ἤ «Εὐλογία» ἤ «κατακλαστόν» κατά τόν Νικηφόρον τον Ὁμολογητήν. Προέρχεται ἐκ τοῦ προσφόρου, το ὁποῖον ἐχρησιμοποιήθη διά τήν ἐξαγωγήν τοῦ Ἀμνοῦ ὡς καί ἐξ ἄλλων προσφόρων ἅτινα ὑψώθησαν εἰς τήν ἁγίαν πρόθεσιν διʼ ἐξαγωγήν προβλεπομένων μερίδων. Ἐάν ἐκ τῶν ὑψωθέντων προσφόρων, ἤτοι τοῦ Ἀμνοῦ καί τῶν ἄλλων δέν ἐπαρκοῦν διά ἀντίδωρον, τότε εὐλογοῦνται ὑπό τοῦ λειτουργοῦντος ἱερέως καί ἕτερα τεμάχια ἀντιδώρου κατά τήν ὥραν, ὅπου ψάλλεται τό «Ἄξιόν ἐστιν…».

Κάθε Πέμπτη ο ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Τη Λ΄ (30η) Μαϊου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΙΣΑΚΙΟΥ ή ΙΣΑΑΚΙΟΥ, Ηγουμένου της Μονής των Δαλμάτων, του Ομολογητού.

O Συναξαριστής της ημέρας.
Πέμπτη, 30  Μαϊου 2019                               

Ισαάκιος ο Όσιος Πατήρ ημών ήτο Σύρος το γένος, ήκμασε δε κατά τας ημέρας του βασιλέως Ουάλεντος του Αρειανού, του βασιλεύσαντος κατά τα έτη τξδ΄ -  τοη΄ (364 – 378). Τότε επεκράτει η αίρεσις των Αρειανών, αι Εκκλησίαι των Ορθοδόξων είχον κλεισθή και όλοι εθρήνουν και ωδύροντο. Κατά δε το τελευταίον έτος της βασιλείας του Ουάλεντος (378) συνήχθη εις τον Δούναβιν πλήθος πολύ βαρβάρων Γότθων, οίτινες εμελέτων να ορμήσωσι κατά της Κωνσταντινουπόλεως, συνάξας δε ο Ουάλης στρατεύματα εκίνησε κατ’ αυτών.

Όσιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος :

Χωρίς νερό είναι αδύνατο να πλυθεί το λερωμένο ρούχο, και χωρίς δάκρυα μετανοίας είναι πολύ πιο αδύνατο να πλυθεί και να καθαριστεί από τις κηλίδες και τους μολυσμούς η ψυχή.

ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟΝ ΤΗΣ ΠΟΝΕΜΕΝΗΣ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗΣ -- Aθωνικά άνθη

 1. Όποιος ορθόδοξος έλληνας, που επισκέφτηκε την Κωνσταντινούπολη, δεν επέστρεψε περισσότερον έλληνας και θερμότερος ορθόδοξος, σημαίνει ή ότι δεν αισθανότανε ως ελληνορθόδοξος ή ότι ούτε σκέφτηκε ορθά, ούτε αισθάνθηκε τη φρίκη ενός απέραντου τουρκικού νεκροταφείου, που τώρα αριθμεί δέκα εκατομμύρια πτώματα. Ναι, ένα φρικαλέο νεκροταφείον είναι ολόκληρο το τουρκικόν έθνος, στα μάτια ενός ορθοδόξου χριστιανού, που προεκτείνει το όμμα της ψυχής του πέραν από την εμβέλεια, που αγγίζει την Κωνσταντινούπολη και πέραν από τις αισθητές πραγματικότητες.

Προς Γέροντα Ιωσήφ, Αγίου Ορους, π. Γ. Μεταλληνό, π. Θ. Ζήση, π. Μάρκον Μανώλη και π. Σαράντη Σαράντο.

Του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη ομ. Καθηγητού της Θεολογικής Σχολής Αθηνών

…..Γράφετε, σεβαστοί πατέρες, ότι οι οικουμενιστές πατριάρχες και λοιποί, αυτήν την παναίρεση του οικουμενισμού:

«την διδάσκουν "γυμνή τη κεφαλή", την εφαρμόζουν και την επιβάλλουν στήν πράξη κοινωνούντες παντοιοτρόπως μέ τούς αιρετικούς, με συμπροσευχές, ανταλλαγές επισκέψεων και ποιμαντικές συνεργασίες»!

Με το κείμενο αυτό, περιγράφετε κατά λέξη τον ΙΕ΄ κανόνα της πρωτοδευτέρας, ο οποίος σας δίνει το δικαίωμα να διακόψετε το μνημόσυνο των πατριαρχών, αρχιεπισκόπων και επισκόπων.

Δεν το κάνετε όμως, και δεν θα το κάνετε ποτέ!

Εν τούτοις, με την στάση σας αυτή, παραλογίζεσθε.

Διότι αποφαίνεσθε ότι, οι οικουμενιστές «θέτουν εαυτούς εκτός της Εκκλησίας», εφ' όσον παραβαίνουν κανόνες της Εκκλησίας.

Αλλά, άραγε, είναι εντός της Εκκλησίας οι ιερείς εκείνοι, οι οποίοι καταγγέλλουν ανωνύμως, απλώς με χαρτοπόλεμο -ανιαρό και ανίερο-, πατριάρχες, αρχιεπισκόπους και επισκόπους;

Επιπλέον, τους αναγνωρίζουν, τους κάνουν, κάποτε, και δώρα, και δημοσίως τούς χαρακτηρίζουν ορθοδόξους θεολόγους;

Την στιγμή πού δεν κάνουν οι ίδιοι χρήση του κανόνος που γνωρίζουν, αλλά συμπορεύονται με αυτούς, τους οποίους αναγνωρίζουν και καταγγέλλουν ως οικουμενιστές, πρέπει να μην είναι, και αυτοί, μέλη της Εκκλησίας.

Θα ήσαν μέσα στην Εκκλησία, εφ' όσον θα διέκοπταν το μνημόσυνο των οικουμενιστών προϊσταμένων τους" και, τότε, σύμφωνα με τον κανόνα αυτόν, θα ήσαν «ορθόδοξοι μετά τιμής της πρεπούσης», επειδή:

«ουχί σχίσμα επροξένησαν εις την Εκκλησίαν με τον χωρισμόν αυτό, αλλά μάλλον ελευθέρωσαν την Εκκλησίαν από το σχίσμα και την αίρεσιν των ψευδοεπισκόπων αυτών» (Πηδ. σ. 35).

Σεβαστοί Πατέρες!

Το βασικό πρόβλημα της υπάρξέως μας είναι σε ποιο μέτρο αληθεύει η ζωή μας εν Χριστώ Ιησού.

Ο Χριστός, η κατ' εξοχήν ανυπέρβατη αλήθεια, μας υποχρεώνει, εφ' όσον θέλουμε «οπίσω αυτής περιπατείν», να αληθεύουμε εν παντί.

Όταν δεν το κάνουμε, «παίζουμε εν ου παικτοίς», στο τραπέζι των ευαγγελικών αληθειών.

Οι σκοτεινές μεθοδεύσεις, η κάλυψη της αληθείας με το καπέλο του ψεύδους, οι διπλωματίες και οι ποικίλες σκοπιμότητες αυτοπροστασίας, δεν εξαγιάζονται μ' έναν χαρτοπόλεμο αντιαιρετικών κειμένων, μονόδρομο, στον αγώνα της Ομολογίας!

Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΜΙΑΣ ΕΝΤΕΛΩΣ ΝΕΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ -- τοῦ Νεκταρίου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ἱστορίας

Ἡ πατρίδα μας διέρχεται σήμερα μια τρομακτική πολιτική, οἰκονομική καί κοινωνική κρίση, πού στήν πραγματικότητα βέβαια δέν εἶναι παρά ἁπλῶς ἡ πιό ὁρατή πλευρά μιᾶς βαθύτατης πνευματικῆς παρακμῆς, ἡ ὁποία ἔρχεται νά σφραγίσει μία μακρά περίοδο εὐτέλειας, ἱστορικῆς ἀμνησίας, πολιτισμικῆς διάβρωσης καί ἠθικῆς καταρράκωσης. Μιά περίοδο σταδιακῆς ἀποσάθρωσης τῆς ἴδιας μας τῆς συλλογικῆς ἰδιοπροσωπείας και αὐτοσυνειδησίας, κατά τήν ὁποία, ἑκούσια ὑποταγμένοι στά σκύβαλα τοῦ ἀτερμάτιστου εὐδαιμονισμοῦ καί τῆς δυτικότροπης «ἐκσυγχρονιστικῆς» ὑστερίας, πετάξαμε στή χωματερή βιώματα, ἀξίες, παραδόσεις, ἰδανικά καί ὅλα ἀκόμη ὅσα μᾶς διαμόρφωσαν ὡς λαό καί μᾶς κράτησαν ζωντανούς σέ καιρούς χαλεπούς καί δύσβατους, σέ καιρούς ἀνέχειας, ξένης κατοχῆς, διωγμῶν καί δοκιμασίας. Ἡ σταδιακή ἀπονέκρωση τῆς ἱστορικῆς μας μνήμης καί κυρίως ἡ ἀπώλεια τῆς ζωντανῆς καί βιωματικῆς μας σχέσης μέ τήν Ὀρθοδοξία (πού δέν ἦταν ἁπλῶς μία «θρησκεία», ἀλλά τό ἴδιο το ἐσώτατο ὀξυγόνο τῆς ταυτότητάς μας, ἕνας συνολικός τρόπος ζωῆς, συμπεριφορᾶς καί συναντίληψης τῶν πάντων), γέννησαν ἤδη ἐδῶ καί πολλές δεκαετίες τά σπέρματα τῆς σύγχρονης ἐθνικῆς μας ψυχασθένειας καί τῆς συλλογικῆς ὑπαρξιακῆς μας σύγχυσης.

Ιερά Πανήγυρις Αναλήψεως

ΙΕΡΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ

 Φέρεται εἰς γνῶσιν τῶν εὐσεβῶν Χριστιανῶν ὅτι τήν Πέμπτην 6^ην Ἰουνίου 2019, ἑορτή τῆς ἐνδόξου Ἀναλήψεως τοῦ Παντοκράτορος Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἡ Ἱερά Μονή μας πανηγυρίζει. Τό πρόγραμμα τῶν Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν θά ἔχῃ ὡς ἑξῆς:

π. Γεώργιος Μεταλληνός -- Ἡ πτώση τῆς Ῥωμανίας

Τὰ αἴτια τῆς πτώσης

Ἡ πτώση τῆς Πόλης τὸ 1453 δὲν ἔγινε ἀπροσδόκητα, οὔτε μὲ αὐτὴν ἄρχισε ἡ τουρκοκρατία. Στὶς 29 Μαΐου 1453, ἕνα μεγάλο μέρος τῆς Ρωμανίας ἦταν ἤδη κάτω ἀπὸ τοὺς Ὀθωμανούς, τοὺς Ἄραβες καὶ τοὺς Βενετούς. Ἀπὸ τὸ 1204 ἡ Πόλη δὲν μπόρεσε νὰ ἀναλάβει τὴν πρώτη της δύναμη καὶ ὅλα ἔδειχναν πὼς βαδίζει στὴν τελικὴ πτώση. Τὸ φραγκικὸ πλῆγμα ἐναντίον της ἦταν τόσο δυνατό, ποὺ ἀπὸ τὸ 13ο αἰ. ἡ Κωνσταντινούπολη ἦταν «μιὰ πόλη καταδικασμένη νὰ χαθεῖ». Ἡ ἅλωση ἦταν ἐξάλλου ἡ κατάληξη μιᾶς μακροχρόνιας ἀποσύνθεσης τῆς πολιτικῆς καὶ οἰκονομικῆς ὑπόστασης τοῦ Γένους. Ἀπὸ τὸ 13ο αἰ. ὁ Ἑλληνισμὸς εἶχε διασπαστεῖ καὶ διαμοιραστεῖ, στὸ μεγαλύτερο μέρος του, σὲ ξένους δυνάστες.

Deal signed on joint effort to restore Holy Sepulchre

Τό ἀπόγευμα τῆς Δευτέρας, 14ης/27ης Μαΐου 2019, ἔλαβε χώραν συνάντησις εἰς τό μοναστήριον τῶν Φραγκισκανῶν, τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ Θεοφίλου, τοῦ Γέροντος Ἀρχιγραμματέως Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, τοῦ Δραγουμανεύοντος Ἀρχιμανδρίτου π. Ματθαίου, μετά τῶν Φραγκισκανῶν, Κουστωδοῦ π. Φραγκίσκου Πατόν, τοῦ π. Ντομπρομίρο, τοῦ π. Δαυΐδ καί μετά τοῦ Ἀρμενίου Πατριάρχου Μακαριωτάτου κ. Νουρχάν, τοῦ π. Σαμουήλ ἡγουμένου τῶν Ἀρμενίων εἰς  τόν Ναόν τῆς Ἀναστάσεως και τοῦ π. Γκουριόν διά τήν ὑπογραφήν συμφωνίας πρός ὁλοκλήρωσιν τῶν ἐργασιῶν συντηρήσεως καί ἀναστηλώσεως  τοῦ Ἱεροῦ Κουβουκλίου καί τῆς Ροτόντας μετά τήν πρό διετίας γενομένην συντήρησιν καί ἀναστήλωσιν τοῦ Ἱεροῦ Κουβουκλίου τῇ τεχνικῇ ἐπιμελείᾳ τοῦ Ἐθνικοῦ Μετσοβίου Πολυτεχνείου.

Ἐπί τῇ ὑπογραφῇ τῆς συμφωνίας ταύτης ὁ Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν και Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος προέβη εἰς τήν κάτωθι συνέντευξιν:

(Patriarchate of Jerusalem) 

- On Monday afternoon, May 14/27, 2019, at the Franciscan Monastery, there was a meeting of H.H.B. the Patriarch of Jerusalem Theophilos, Geronda Secretary-General Most Reverend Archbishop Aristarchos of Constantina, and Dragouman Archimandrite Mattheos, with the Franciscans, the Custos Fr. Francesco Patton, Fr. Dobromiro, Fr.David, and with the Armenian Patriarch in Jerusalem Archbishop Nourhan Manougian, the Hegoumen of the Armenians at the Church of the Holy Sepulchre Fr. Samuel and Fr. Gurion, for the signing of the agreement for the completion of the maintenance and restoration project of the Sacred Edicule and the Rotunda, after the maintenance and restoration works of the Sacred Edicule that were completed two years ago under the technical supervision of the Technical University of Athens.

Resurrection Matins Ode 9 Chanted by monks of IM Vatopaidi

Τη ΚΘ΄ (29η) Μαϊου, μνήμη της Αγίας Μάρτυρος ΘΕΟΔΟΣΙΑΣ της Παρθένου.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τετάρτη, 29  Μαϊου 2019                                                                                                                                 

Θεοδοσία η ιερά και παναγία κόρη κατήγετο εκ της Τύρου της εν Φοινίκη, φθάσασα δε εις το δέκατον όγδοον έτος της ηλικίας της συνελήφθη κατά το έτος τη΄ (308) υπό των ειδωλολατρών εν Καισαρεία της Παλαιστίνης και ερρίφθη δεσμία εις τας φυλακάς. Όταν δε εκάθισαν οι κριταί και άρχοντες των Ελλήνων, όπως κρίνωσι Χριστιανούς τινάς Ομολογητάς της του Χριστού Πίστεως και καταδικάσωσιν αυτούς, τότε και η Αγία αύτη Θεοδοσία εφέρθη δέσμιος ενώπιον του άρχοντος Ουρβανού, όστις διέταξεν αυτήν να θυσιάση εις τα είδωλα.

«Η Ορθοδοξία απέναντι στη σύγχρονη άρνηση» -- Εστία Πατερικών Μελετών 18-5-2019

Εἰσήγησις π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ: «Οἱ θεολογικοί Διάλογοι καί ἡ ἀποτυχία τους»

Συνεχῶς αὐξάνει ἡ σχετικοποίηση τῆς ὀρθοδόξου Πίστεως καί παραθεωρεῖται ἡ µοναδικότητα καί ἀποκλειστικότητά της στήν ἱερή ὑπόθεση τῆς σωτηρίας. Μέ τήν χρησιµοποιούµενη ἀντιπατερική γλώσσα, τίς ἀντικανονικές συµπροσευχές, τίς κοσµικοῦ καί πολιτικοῦ χαρακτήρα ἑκατέρωθεν έπισκέψεις καί ἐπαφές, αὐξάνει συνεχῶς ἡ ἂµβλυνση τῶν διαφορῶν εἰς τήν Πίστη καί ἡ ἰσοπέδωση τῆς Ὀρθοδοξίας, ἐνῶ ἡ ἀντορθόδοξη αὐτή στάση τῶν ἡµετέρων χαρακτηρίζεται ἒκφραση ἀγάπης πρός τήν ΜΗ-Ὀρθοδοξία. Εἶναι δυνατόν, λοιπόν, ὃλα αὐτά νά θεωρηθοῦν ἐπιτυχία τῆς Ὀρθοδοξίας τοῦ Χριστοῦ καί τῶν Ἁγίων, ὃταν ὁ µόνιµος σκοπός της εἰς τούς αἰῶνες εἶναι ἡ ἐπιστροφή τῶν Ἑτεροδόξων-Αἱρετικῶν καί τῶν Ἀλλοθρήσκων εἰς τήν Ποίµνην τοῦ Χριστοῦ, ἐσχατολογική δέ στοχοθεσία της ἀµετακίνητη εἶναι ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ µας: «Καί γενήσεται ΜΙΑ ποίµνη, ΕΙΣ Ποιµήν» (Ἰω. 10,16), δηλ. ὁ Χριστός; Ὂχι ἀσφαλῶς! Ὁ Οἰκουµενισµός καί οἱ Διάλογοί του, ὑπό τήν σηµερινή µορφή καί πορεία τους, εἶναι ἀποτυχία τῆς Ὀρθοδοξίας στήν ἁγιοπατερική ἐκδοχή της . Ἡ Ὀρθοδοξία τῶν Οἰκουµενιστῶν µας ἀποδεικνύεται ἐµπαιγµός καί ἀπόρριψη τῆς Ὀρθοδοξίας τῶν Ἁγίων µας καί τῆς Ποιµαντικῆς της.

Ὁ Δούρειος Ἵππος τοῦ Οἰκουμενισμοῦ -- Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Είναι ἀνησυχητικό φαινόµενο ὅτι στή Χώρα µας ἐλάχιστοι κληρικοί ἐκδηλώνονται δηµοσίως κατά τοῦ οἰκουµενισµοῦ, χωρίς νά ὑπολογίζουν τήν ἐνόχληση τῶν πρωτεργατῶν του, οἱ ὁποῖοι δυστυχῶς εἶναι µεγαλόσχηµοι κληρικοί. Ἡ δειλία πολλῶν µπροστά στή σκληρότητα τῶν οἰκουµενιστῶν εἶναι ἀδικαιολόγητη, γιατί ὅταν ὑποστηρίζεις τήν ἀλήθεια, ὅταν ἔχεις βιωµατική πίστη καί ἀκολουθεῖς τόν παραδοσιακό δρόµο τῶν ἁγίων, δέν ὑπολογίζεις τίποτα οὔτε βέβαια ὑποστέλλεις τή σηµαία τῆς Ὀρθοδοξίας. Μπορεῖ νά χάσεις τήν εὔνοιά τους, µπορεῖ νά σέ βάλουν στό περιθώριο, µπορεῖ νά σέ ἀποµακρύνουν ἀπό τό κέντρο, µπορεῖ νά σέ θεωρήσουν φανατικό, ἀδιάλλακτο, µέ περιορισµένη ἀντίληψη, ὅµως ἐσύ µένεις στή βίγλα σου, ἀρνεῖσαι τίς οἰκουµενιστικές ἐκδηλώσεις, διακηρύττεις ὅτι οἱ λεγόµενοι ἑτερόδοξοι εἶναι αἱρετικοί καί ὡς τέτοιοι πρέπει νά ἀντιµετωπίζονται καί νά µή θεωροῦνται µέλη τῆς διαιρεµένης Ἐκκλησίας, τά ὁποῖα πρέπει νά ἑνωθοῦν, γιά νά ὁλοκληρωθεῖ ἡ Ἐκκλησία. Δηλαδή, δέν πιστεύουν οἱ ἄνθρωποι αὐτοί ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ἡ µία, ἁγία, καθολική καί ἀποστολική Ἐκκλησία.

Θράκη: Σήμα κινδύνου από την πρωτιά του DEB!

Πανηγυρίζει το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής για το «επίτευγμα» του κόμματος, που καθοδηγείται από την Αγκυρα

Ρεπορτάζ Ν. Σταυρουλάκης

Σήμα κινδύνου στην «κοιμώμενη» Αθήνα στέλνει το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών στους ακριτικούς νομούς Ξάνθης και Ροδόπης στη Θράκη, καθώς το ελεγχόμενο απολύτως από την Τουρκία αποσχιστικό Κόμμα Ισότητας Ειρήνης και Φιλίας - ΚΙΕΦ (DEB) φαίνεται ότι εξασφαλίζει την πρωτιά και στις δύο εκλογικές περιφέρειες.

Χθες, λίγη ώρα πριν από την ενσωμάτωση του συνόλου των εκλογικών τμημάτων στο τελικό αποτέλεσμα, το DEB ήταν πρώτο και στους δύο νομούς της Θράκης, με το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής να πανηγυρίζει για το «επίτευγμα».

Ὤ καιροί! Ὤ ἤθη! -- Τοῦ Βασιλείου Χ. Στεργιούλη, Θεολόγου

Ὀλισθηρὸς ὁ δρόµος ποὺ βαδίζουµε τελευταίως οἱ Ἕλληνες. Μᾶς ὁδηγεῖ στὴν καταστροφή. Στὸν ἀφανισµό µας ἀπὸ τὸ χάρτη τῆς ἱστορίας. Μᾶς µαστίζει ἡ οἰκονοµικὴ κρίση. Ἡ ἀνέχεια. Ἡ οἰκονοµικὴ δυσπραγία. Ἐξαιτίας της γίναµε ὑποχείριοι τῶν δανειστῶν. Παιχνίδι στὶς ἀπαιτήσεις τους. Ξεπουλᾶµε τὴν πατρίδα. Ἐκχωροῦµε σὲ ξένους τὴν ἐθνική µας περιουσία. Λιµάνια, ἀεροδρόµια, σιδηροδρόµους κ.ἄ. Γίναµε ἀνίκανοι νὰ τὴν διαχειριστοῦµε. Νὰ νοικοκυρέψουµε τὴ χώρα µας καὶ νὰ αὐτοδιοικηθοῦµε. Μᾶς ταλαιπωρεῖ περισσότερο ἀπ’ τὴν οἰκονοµικὴ δυσπραγία ἡ ἠθικὴ φθορά. Ἡ ἠθικοκοινωνικὴ µας πτώση. Πορευόµαστε ἀφασιακά. Γκρεµίζουµε τὸ ἕνα µετὰ τὸ ἄλλο τὰ ἠθικοκοινωνικὰ µας ἐρείσµατα. Τὰ κάστρα τοῦ θαυµαστοῦ πνευµατικοῦ µας πολιτισµοῦ. Τὰ θεµέλια τῆς κοινωνίας. Φερόµαστε καὶ ἀγόµαστε ἀπὸ ξένους. Ἐνεργοῦµε κατὰ τὶς ὑποδείξεις τους. Κάνουµε ὅ,τι µᾶς ποῦν. Εἴτε καλὸ καὶ ὠφέλιµο εἴτε βλαβερὸ καὶ καταστροφικό. Τοὺς ἀκολουθοῦµε πιστά. Καὶ ἀνατρέπουµε θεσµοὺς καὶ παραδόσεις αἰώνιες. Ἀρχὲς καὶ ἀξίες ποὺ µᾶς κράτησαν ὄρθιους στὸ διάβα τῶν αἰώνων. Στὶς πιὸ κρίσιµες ἱστορικές µας περιόδους.

ΑΓΙΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣ -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Στρατοκόποι ἀέναοι σ᾿ αὐτόν τον κόσμο ἀδιάκοπα βαδίζουμε -ἤ μᾶλλον τρέχουμε- γιά νά προλάβουμε «νά κάνουμε κάτι»· εἶναι τρομακτικά σύντομη ἡ πορεία μας. Τό νιώθουμε αὐτό ἰδιαίτερα στή γοργή ἀνακύκληση τῶν ἑορτῶν, στό γρήγορο πέρασμα ἀπό τήν προηγούμενη χρονολογία στήν ἑπόμενη. Ποιό νά ᾿ναι τό νόημα τοῦ δρόμου μας, ποιά ἡ ἀφετηρία καί ποῦ ὁριοθετεῖται τό τέρμα του; «Ἀπ᾿ το μηδέν προήλθαμε καί στό μηδέν τραβᾶμε», ἀκούγεται ὁ καημός τοῦ ὑλιστῆ, πού δέν ἀντιλαμβάνεται παρά μόνο τήν ὁριζόντια πεπερασμένη διάσταση, ἀπό τό λίκνο ὥς τό μνῆμα.

Οικουμενισμός= τό μυστήριο της ανομίας (8) μέρος

Oi Κολυβάδες.

Η ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΜΙΑΣ ΣΚΗΤΗΣ

Το έτος 1754 η Σκήτη της Αγίας Άννης, στο Άγιον Όρος, αποφάσισε να κτίσει μεγαλύτερο Κυριακό. Χρειάσθηκαν πολλά χρήματα. Οι Χριστιανοί έστειλαν από παντού βοήθεια εις μνημόσυνον γονέων και συγγενών. Τα μνημόσυνα όμως που έπρεπε να γίνουν στη σκήτη, και που εντάσσονταν σε αγρυπνίες, κούραζαν τους μοναχούς και δεν μπορούσαν να δουλέψουν την επομένη. Για το λόγο αυτόν, ύστερα από συμβουλή του κοινού τους πνευματικού παπά - Φιλοθέου του Πελοποννησίου, άρχισαν να κάνουν τα μνημόσυνα τις Κυριακές που, λόγω της αργίας, δεν επρόκειτο έτσι και αλλιώς να δουλέψουν.

Η καινοτομία μαθεύτηκε στο υπόλοιπο Όρος και προκάλεσε αντιδράσεις. Οι Αγιαννανίτες όπου πήγαιναν γίνονταν αντικείμενο ελέγχων γιατί μνημόσυνο νεκρών την Κυριακή ήταν κάτι το πρωτάκουστο και αντέβαινε στο αναστάσιμο της Κυριακής.

Z Kanon Anastaseos

Τη ΚΗ΄ (28η) Μαϊου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΕΥΤΥΧΟΥΣ Επισκόπου Μελιτηνής.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 28  Μαϊου 2019                                                                                                                   

Περί του Αγίου τούτου ουδέν υπόμνημα διεσώθη, τα δε κατ’ αυτόν τυγχάνουσιν άγνωστα. Εν τοις Μηναίοις ούτος καλείται Ευτυχής ή Ευτύχιος. Η Ακολουθία αυτού, ποίημα Ιωσήφ του Υμνογράφου, ονομάζει τούτον Ευτύχιον. Εν αυτή όμως υμνείται μόνον ως Μάρτυς τελειωθείς δια πνιγμού, ουδαμού δε ταύτης γίνεται λόγος ότι υπήρξεν Επίσκοπος. Ο Σωφρόνιος Ευστρατιάδης εν τω Αγιολογίω (σελ. 156) σημειοί ότι η εναγραφή του ως Επισκόπου Μελιτηνής είναι εσφαλμένη.

Οίστρος ακολασίας -- Του Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

Οι συνειδητοί χριστιανοί συνήθως δεν γνωρίζουν τι συμβαίνει στην κοινωνία και ειδικότερα τον τρόπο ζωής των κοσμικών ανθρώπων, γιατί δεν έχουν πολλές σχέσεις μαζί τους. Όσοι, όμως, πληροφορούνται, απογοητεύονται. Υπάρχει μεγάλη διαφθορά, η οποία ξεπερνάει τα όρια της δικής τους φαντασίας. Οι άνθρωποι έχουν απομακρυνθεί απ΄ το θέλημα του Θεού και ζουν σύμφωνα με τις υποδείξεις του διαβόλου. Δεν υπάρχει πια χριστιανικό ήθος στους λεγόμενους χριστιανούς. Παντού επικρατεί η ανηθικότητα. Οι σαρκικές ηδονές έχουν μεθύσει τους ανθρώπους όλων των ηλικιών. Οι νέοι, οι έγγαμοι και οι γέροντες μιλούν για τον έρωτα και δεν ντρέπονται. Κανένας δεν μιλάει για ηθική, εγκράτεια, αγάπη, οικογένεια, φόβο Θεού και αιώνιες αξίες. Ζωώδης η κατάσταση. Γι΄ αυτό έχουν αυξηθεί τα διαζύγια και λιγόστεψαν οι γάμοι.

Η ΝΟΣΤΑΛΓΟΣ -- Αλ. Παπαδιαμάντη

Ἡ σελήνη ἐπρόβαλλε, μόλις ἀρχίσασα νὰ φθίνῃ τρίτην νύκτα μετὰ τὸ ὁλογέμισμά της, εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ βουνοῦ, κ᾽ ἐκείνη, ἀσπροφορεμένη, μετὰ τόσους στεναγμοὺς καὶ τόσα περιπαθῆ ᾄσματα, ἔκραξε:

― Νὰ ἔμβαινα σὲ μιὰ βαρκούλα, τώρα-δά… ἔτσι μοῦ φαίνεται… νὰ φτάναμε πέρα!

Κ᾽ ἐδείκνυε μὲ τὴν χεῖρά της πέραν τοῦ λιμένος.

Ὁ Μαθιὸς δὲν παρετήρησεν ἴσως ὅτι αὐτὴ εἶχε τρέψει τὸν λόγον εἰς τὸν πληθυντικόν, εἰς τὸ τέλος τῆς εὐχῆς της. Ἀλλ᾽ αὐθορμήτως, χωρὶς νὰ τὸ σκεφθῇ, ἀπήντησε:

― Μπορῶ νὰ ρίξω ἐκείνη τὴ βάρκα στὸ γιαλό… Τί λές, δοκιμάζουμε;

Καὶ αὐτὸς ἐπίσης ἔθεσε τὸν πληθυντικὸν εἰς τὸ τέλος τοῦ λόγου. Χωρὶς δὲ νὰ συλλογισθῇ, οὕτως, ὡς νὰ ἤθελε νὰ δοκιμάσῃ ἂν εἶχε δυνατοὺς τοὺς μυῶνας, ἤρχισε νὰ ὠθῇ τὴν βαρκούλαν.

Οι κρυφοί αιρετικοί και ο αποστεωμένος ορθολογισμός -- Φωτίου Κόντογλου

Σιγά-σιγά, χωρίς να το καταλάβουμε, οι αιρετικοί πληθαίνουνε μέσα στην Εκκλησία μας, παρεκτός τους απ' έξω. Οι απ' έξω αιρετικοί είναι φανεροί. Εδώ θα μιλήσω για τους κρυφούς αιρετικούς, τους κρυφοδαγκανιάρηδες σκύλους, αυτούς που μας φέρνου­νε τον προτεσταντισμό και τον καθολικισμό από τη Δύση, εκεί που πάνε και σπουδάζουνε.

Και πως να μην τον φέρουνε; Αργήσανε μάλιστα. Χρόνια και χρόνια γίνεται αυτή η δουλειά. Παράξενο θά 'τανε να μην τον φέρουνε. Αυτοί, όμως, δεν φανε­ρώνονται σαν αιρετικοί, μήτε κ' οι όμοιοί τους τους θεωρούνε για αιρετικούς. Μιλάνε συχνά, σαν παπαγά­λοι, για ορθοδοξία, αλλά για μια ορθοδοξία «εξελιγμέ­νη», συγχρονισμένη, «ευρωπαϊκή Ορθοδοξία». Τούτη η Ορθοδοξία που έχουμε και που την κληρονονήσαμε από τους πατεράδες μας, είναι παλιά, είναι βλάχικη Ορθοδοξία, που δεν πάει να την έχουνε μοντέρνοι άν­θρωποι, που ζήσανε στην Ευρώπη και στην Αμερική!

ΑΞΙΟΙ ΚΑΙ ΑΝΑΞΙΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ.... -- π. Γεώργιος Αγγελακάκης

https://agiooros.org/viewtopic.php?f=43&t=14824

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΑΝΩΛΙΔΗΣ : Μιλάμε για …. «όπλα υποταγής συνειδήσεως»!

Ιωάννης Λαμπρόπουλος: Την Δευτέρα 6 Μαΐου, πραγματοποιήθηκε μία συζήτηση στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δημαρχείου Αχαρνών, με θέμα τις πολύ υψηλές συχνότητες και το ΓΕΝΝΕΤΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ

Ιωάννης Λαμπρόπουλος: Στην ίδια εκπομπή, ο καθηγητής φυσικής του Δημόκριτου κ. Θ. Ράπτης, επιβεβαίωσε ότι μιλάμε για …. «όπλα υποταγής συνειδήσεως».

ΟΙ ΧΑΜΗΛΕΣ ΣΥΧΝΟΤΗΤΕΣ (Ε.L.F.) ΩΣ ΟΠΛΑ ΥΠΟΤΑΓΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΤΟ 2o ΛΥΚΕΙΟ ΚΑΙ ΤΟ 3ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΟΡΩΠΙΟΥ στο ΚΙΤΣΙ.

Σπουδαία διδάγματα και προφητικά λόγια από τον Μακρυγιάννη -- Του π. Γεώργιου Δ. Μεταλληνού

Η 3η Σεπτεμβρίου ανακαλεί κάθε έτος στη μνήμη την Επανάσταση του 1843, μία από τις κυρίαρχες μορφές της οποίας υπήρξε ο Στρατηγός Μακρυγιάννης. Ο χωρίς σχολική παιδεία «Σοφός» οδηγεί τη σκέψη μας στην ορθή κατανόηση και ερμηνεία της ελλαδικής πραγματικότητας. Και επειδή η εποχή μας είναι μετεξέλιξη της εποχής του Μακρυγιάννη, και η Ελλάδα μας δεν έπαυσε ποτέ, στην ουσία, να είναι προτεκτοράτο, τα γραπτά του Μακρυγιάννη βοηθούν να αποτιμήσουμε ορθά σημερινές καταστάσεις, αφού διαβάζοντας τα λόγια του έχεις την εντύπωση ότι περιγράφει όχι την εποχή του, αλλά τη δική μας. Θα αφιερώσουμε γι' αυτό τα κείμενά μας του Σεπτεμβρίου στα διδάγματα με τα οποία μας έχει τροφοδοτήσει ο μεγάλος αυτός Ρωμηός - Ελληνας της Ιστορίας μας.

ΑΝΑΣΤΗΘΙ ΚΥΡΙΕ Ο ΘΕΟΣ ΜΟΥ

Τη ΚΖ΄ (27η) Μαϊου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΕΛΛΑΔΙΟΥ.

O Συναξαριστής της ημέρας.
Δευτέρα, 27  Μαϊου 2019

Ελλάδιος ο Άγιος Ιερομάρτυς, καθαρισθείς από παντός ρύπου, εγένετο δοχείον του Αγίου Πνεύματος. Διό ευδοκία Θεού εχρίσθη Αρχιερεύς και ανέλαβε το πηδάλιον της του Χριστού Αγίας Εκκλησίας. Όθεν, καθ’ ο Ποιμήν, εδίωκεν εκ της ποίμνης του Χριστού τους νοητούς λύκους, τους αιρετικούς δηλαδή και τους ασεβείς, τους κατατρώγοντας τα λογικά πρόβατα, καθ’ ο δε σώφρων κυβερνήτης εφύλαττε το σκάφος της Εκκλησίας ασφαλές και ευθύπλουν  έναντι των κυμάτων και των εναντίων ανέμων.

Κυριακή της Σαμαρείτιδας Ομιλία π Ευθυμίου Τρικαμηνά για το πώς πρέπει να ψηφίζουμε εμείς οι Χριστιανοί

π. Θεόδωρος Ζήσης: Είμαστε όλοι υπεύθυνοι.

...Αφού οι Επίσκοποι μνημονεύουν τόν Πατριάρχη καί επομένως υπόκεινται καί αυτοί στόν κανόνα: “ο κοινωνών ακοινωνήτω, ακοινώνητος έσται”· καί εγώ μνημονεύω τόν Επίσκοπό μου, ο οποίος μνημονεύει τόν Πατριάρχη, ο οποίος κοινωνεί μέ τόν Πάπα· καί εσείς οι λαϊκοί έρχεστε από μένα, ο οποίος μνημονεύω τόν Επίσκοπο καί κοινωνάτε καί μέ αποδέχεστε. Επομένως, μία σειρά –αυτή η σειρά τού παραπτώματος πού αρχίζει από τόν Πατριάρχη, αρχίζει σιγά-σιγά σάν συγκοινωνούν δοχείον, νά φθάνει σάν ευθύνη μέχρις εμάς! Μαζί μέ εμάς, είστε καί σείς οι λαϊκοί, πού έρχεστε μαζί μέ μάς καί δέν μάς λέτε “Φεύγουμε εμείς”.

π. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΓΓΕΛΑΚΑΚΗΣ - ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΤΙΣ ΤΕΛΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ

ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ -- ΑΘΩΝΙΚΑ ΑΝΘΗ

Χρειάζεται κατά καιρούς κάποια αιτία, μία νέα ιδέα, ένα σύνθημα μοντέρνο, δια να φανερωθή ο εσωτερικός, ο κρυπτός κόσμος των ιδεών μας, αι πεποιθήσεις μας, η πίστις μας. Χρειάζεται μία πνευματικής φύσεως λυδία λίθος, δια να δοκιμάση τι έχομεν μέσα εις τας καρδίας μας, ως ανεκδήλωτον σύστημα ιδεών, ως σύγχυσιν, ως κενόν, ως άρνησιν ή ως πίστιν. Από την άποψιν αυτήν αντιλαμβάνεται κανείς την σκοπιμότητα του Αποστόλου Παύλου λέγοντος: «Δει και αιρέσεις είναι εν υμίν, ίνα οι δόκιμοι φανεροί γένωνται», άρα και οι αδόκιμοι… 

Νέα αναβολή για την αναγνώριση της Ουκρ. Αυτοκεφαλίας: Το παρασκήνιο και τα επόμενα βήματα

Δεν κατέληξαν σε συμφωνία υπέρ ή κατά της αναγνώρισης του ουκρανικού αυτοκεφάλου στην Εκκλησία της Ελλάδος. Τι θα γίνει από εδώ και πέρα. Ποια «αγκάθια» παραμένουν.

Νέα παράταση πήρε η συζήτηση του θέματος της ουκρανικής αυτοκεφαλίας στο πλαίσιο της συνεδρίασης της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, καθώς τα μέλη της δεν κατέληξαν σε κάποια απόφαση.

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος συνεδρίασε από την Τετάρτη έως και την Παρασκευή, προκειμένου να ασχοληθεί με τα θέματα της ημερησίας διάταξής της.

Κυριακή τῆς Σαμαρείτιδος -- Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου

Ὁ Χριστὸς διαλαλεῖ σὲ μᾶς τοὺς ἄθλους τῆς Σαμαρείτιδος καὶ πρέπει τὸ φτωχὸ πλοιάριο τοῦ λόγου μου νὰ διαπλεύση τὸ πέλαγος τῶν κατορθωμάτων της. Βλέπω τὴν πίστη της καὶ θέλω νὰ φτιάξω τὸ ἐγκώμιό της καὶ μαζί σας νὰ ἐπαινέσω τὴν φτωχιὰ καὶ τὴν πλούσια, τὴν πόρνη καὶ τὴν ἀπόστολο, τὴν ἄσωτη καὶ τὴν πιστή, τὴν πολύγαμο καὶ πολυδύναμη, αὐτὴ ποὺ πολλοὺς ἐμόλυνε καὶ ποὺ τὸν μονογενῆ γιὸ τοῦ Θεοῦ ὑπηρέτησε. Αὐτὴ ποὺ μολύνθηκε καὶ καθαρίστηκε, ποὺ δίψασε κι ἐπιθύμησε νερὸ ζωντανό, καὶ κληρονόμησε τὰ νάματα τῆς χάρης τοὐρανοῦ.

Χριστός Ανέστη- PASCHA - the Sunday of the Resurrection - Hymns

Τη ΚΣΤ΄ (26η) Μαϊου, μνήμη του Αγίου και ενδόξου Αποστόλου ΚΑΡΠΟΥ ενός των Εβδομήκοντα Αποστόλων.

O Συναξαριστής της ημέρας.
Κυριακή, 26  Μαϊου 2019                                                                             

Κάρπος, ο του Κυρίου Απόστολος, ήκμασε κατά τους χρόνους του βασιλέως Νέρωνος, του βασιλεύσαντος κατά τα έτη νδ΄ - ξη΄ (54-68) μ. Χ. συνηριθμείτο δε μετά των Εβδομήκοντα Μαθητών και Αποστόλων του Κυρίου, διακονών τον Απόστολον Παύλον εν τω κηρύγματι του Ευαγγελίου και κομίζων τας επιστολάς του Αποστόλου προς εκείνους προς τους οποίους απέστελλε ταύτας. Πολλούς δε ειδωλολάτρας διδάξας να σέβωνται τον Χριστόν, εγένετο κατόπιν Επίσκοπος εν τη Βεροία της Θράκης και φωτισθείς κατά την διάνοιαν δια του φωτισμού του Αγίου Πνεύματος, εφάνη ως αστήρ αβασίλευτος, ανατέλλων εξ Ανατολών και πάσαν την οικουμένην φωτίζων δια των θείων διδασκαλιών του.

Από το βιβλίο «Νεοελληνικά Αναγνώσματα:

Τον αετό τον έκλεισαν μέσα σ’ ένα κοτέτσι .

Κι ο κόκορας τον ρώτησε:

« Γιατί πικραίνεσ’ έτσι,

που τα ’χεις όλα τώρα;

Και το νερό στον τόπο του, και το φαϊ στην ώρα,

και στα κατσάβραχα δεν πας ,

όπου μπορεί στο τέλος

 μες στα καλά καθούμενα να φας κανένα βέλος.

Για πες μου τί σου λείπει

 κι όλο σε δέρνει η λύπη

 και την καρδούλα σου χαλάς;»

Κι εκείνος τ’ αποκρίθηκε: «Σαν κόκορας μιλάς».

Στροφή, στον Αναστάντα Χριστό.

Ο άνθρωπος είναι, πολλές φορές, δέσμιος των παθών και των αδυναμιών του. Και στην πορεία της ζωής του αντιμετωπίζει την απελπισία, τα αδιέξοδα στα σοβαρά και καταθλιπτικά προβλήματά του και, κυρίως, εκείνα που έχουν σχέση με τον πνευματικό του αγώνα για τον καταρτισμό του. Πολλές φορές, δεν ημπορεί να αντισταθεί στον πειρασμό του νικημένου και τότε νιώθει ολομόναχος και χωρίς στήριγμα στις προσπάθειές του. Όμως, ο θριαμβευτής Ιησούς μάς δίδει μια άλλη διάσταση και μάς βεβαιώνει ότι υπάρχει λύση στα προβλήματά μας, αφού Εκείνος μπορεί να νικήσει, ως νικητής, κάθε αντίθετο και αντιδραστικό, κάθε δύσκολο και ανθρωπίνως ακατόρθωτο. Στροφή, λοιπόν, στον Αναστάντα Χριστό. Να επανέλθουμε στο δρόμο που μάς καλεί ο Αναστημένος Χριστός.

He Used To Be Trans—Here’s What He Wants Everyone To Know

Συγχώρα με, αλλά επλανήθης αδελφέ.....

Κάποιοι ηγούμενοι επί αγίου Θεόδωρου του Στουδίτου, δεν είχαν μεν προσχωρήσει στην αίρεση, αλλά, ενώ παρέμεναν στα Μοναστήρια τους, όμως μνημόνευαν τους αιρετικούς! Παρά ταύτα ενόμιζον, ότι πράττουν έργον θεάρεστον και διακριτικόν! Προς αυτούς έγραψε ο Όσιος Πατήρ: 

«Και τώρα δέξαι μου, τιμιώτατε πάτερ, ομιλούντα πιο ελεύθερα.
Δέν τυγχάνει εκτός ευθύνης, το να συλληφθής, δηλαδή από ανθρώπους τού βασιλέως και να παραμείνης παρά ταύτα ελεύθερος...
Εάν η οσιότης σου ουδέν έπαθε εκ των ανωτέρω (των βασάνων δηλαδή που υπεβάλοντο οι πιστοί), μετά τήν σύλληψιν, συγχώρα με, αλλά επλανήθης αδελφέ.
Και μή μου δικαιολογήσαι, πως διατηρείς ασφαλείς τας εκκλησίας και τάς άγιογραφίας των ναών, ως καί τό μνημόσυνον του πατριάρχου.
Τα παρόμοια και άλλοι πεπτωκότες φλυαρούσιν.
Τα ανωτέρω δεν δύνανται να διατηρηθούν, εκτός, εάν εγένετο προδοσία της ορθοδόξου ομολογίας.
Διότι σε παρακαλώ, ποια η ωφέλεια, όταν εμείς που λεγόμεθα και είμεθα ναός του Θεού, έχουμε καταστραφή (δια της μη ομολογίας), με το να περιποιούμεθα άψυχους ναούς;...
Αλλοίμονον, άλλοι να αποθνήσκουν, άλλοι να εξωρίζονται, άλλοι να μαστιγώνονται, άλλοι να φυλακίζωνται, άλλους να φιλοξενούν τα όρη, αι ερημίαι, οι βράχοι και τα σπήλαια, και εμείς διαμένοντες στα σπίτια μας να νομίζωμεν, ότι θα παραμείνωμεν αβλαβείς.
Ουδόλως...».
Ταύτα είπα από αγάπη προς σε και ως υπενθύμισιν, ότι οι τα τοιαύτα πράττοντες είναι άξιοι τιμωρίας...».

Άλμα στην αιωνιότητα. Ματθαίος· ο τελώνης που έγινε απόστολος! -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού ΑΠΘ

Η μετάνοια είναι η πιο μεγάλη παραχώρηση του Θεού στον αμαρτωλό άνθρωπο, αλλά και η πιο γενναία και ηρωϊκή ανθρώπινη πράξη. Είναι ένα άλμα, το οποίο επιτελεί ο αμαρτωλός με τη βοήθεια της πίστεως, για να μπει έτσι στη σφαίρα της χάριτος, όπου όλα είναι τέλεια και άγια, διότι η αγάπη του Θεού γνωρίζει να λαμπρύνει και να αξιοποιεί θετικά και τα πιο μελανά και αρνητικά στοιχεία του ανθρώπου. Αυτό το γενναίο άλμα της μετανοίας, με τις ασύλληπτες συνέπειές του, μπορούμε να μελετήσουμε απλά, αλλά και πολύ καθαρά στην αγιασμένη μορφή του ευαγγελιστού Ματθαίου, του τελώνη, που έγινε απόστολος του Χριστού.

Οικουμενισμός= τό μυστήριο της ανομίας (7) μέρος

Νέες αιχμές Φιλάρετου για τον Τόμο της Αυτοκεφαλίας

Τραγελαφικά πράγματα συμβαίνουν στην Ουκρανία!. Ο κ.Φιλάρετος σε συνέντευξη που έδωσε αναφέρει ότι δεν γνώριζε τι περιέχει ο τόμος της Αυτοκεφαλίας. Καλά δεν γνώριζε δεν ρώταγε; Ξετυλίγεται σιγά σιγά το παιχνίδι του Φαναρίου, για το οποίο από την πρώτη στιγμή είχαμε αναφέρει. Σκοπός του Φαναρίου δεν ήταν να λύσει το εκκλησιαστικό πρόβλημα στην Ουκρανία, αλλά να απομακρύνει τον Ορθόδοξο λαό από το Πατριαρχείο Μόσχας, ώστε να αποδυναμώσει την Ρωσία προς όφελος της Αμερικής.

Sunday of the Resurrection

Τη ΚΕ΄ (25η) Μαϊου η Τρίτη εύρεσις της τιμίας Κεφαλής του Αγίου ενδόξου Προφήτου, Προδρόμου και Βαπτιστού ΙΩΑΝΝΟΥ.

O Συναξαριστής της ημέρας.
Σάββατο, 25  Μαϊου 2019                                      

Ιωάννου του Αγίου ενδόξου Προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού η τιμία Κεφαλή κεκρυμμένη ούσα το πρότερον από τους ανθρώπους και δις κατά το παρελθόν ευρεθείσα εχάθη και πάλιν. Μετά πολλούς δε χρόνους ανεφάνη και δια τρίτην φοράν εις τα Κόμανα της Καππαδοκίας αναδυθείσα εκ των κόλπων της γης, καθώς αναφαίνεται ο χρυσός εκ των μεταλλείων.

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης κύριος ΑΝΔΡΕΑΣ,ἔκανε τίς ἀκόλουθες δηλώσεις:

«Ἀγαπητοί ἀδελφοί, Ἑλλαδῖτες καί Βορειοηπειρῶτες : ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !

Τό ἀνθελληνικό μῖσος τῆς Ἀλβανίας ἐναντίον τῶν Βορειοηπειρωτῶν ἐκδηλώθηκε γιά ἄλλη μιά φορά, πάλι στήν ἀδούλωτη καί ἀνυπότακτη Χειμάρρα. Ἔτσι, ἡ κεντρική Ἐκλογική Ἐπιτροπή τῆς Ἀλβανίας ἀποφάσισε νά μή δώσῃ τήν δυνατότητα στόν Βορειοηπειρώτη Φρέντυ Μπελέρη - ὁ ὁποῖος, μάλιστα, εἶναι πρόεδρος τῆς «Ὁμόνοιας» Χειμάρρας – νά θέσῃ ὑποψηφιότητα γιά τό ἀξίωμα τοῦ δημάρχου Χειμάρρας στίς δημοτικές ἐκλογές, πού ἔχουν προκηρυχθῆ γιά τόν Ἰούνιο.

Στήν πραγματικότητα, ὁ στόχος τῶν Ἀλβανῶν εἶναι νά κερδίσῃ χωρίς ἀντίπαλο τόν Δῆμο Χειμάρρας ὁ Ἕλληνας ἐξωμότης καί νῦν δήμαρχος Γκέργκι (Γιῶργος) Γκόρος.

Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος :

Δώσε μερίδιο και στην ψυχή και όχι μόνο στη σάρκα. Δώσε μερίδιο και στον Θεό και όχι μόνο στον κόσμο. Αφαίρεσε κάτι από την κοιλιά και παραχώρησέ το στο πνεύμα.

Η ΕΚ ΔΥΣΜΩΝ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ

Το Συμβούλιο της Ευρώπης, υιοθέτησε προ καιρού στο Στρασβούργο, ένα νέο κώδικα καλής συμπεριφοράς, για τον αγώνα κατά της τρομοκρατίας, τον οποίο θα χρησιμοποιούν τα κράτη-μέλη του. Στους νέους αυτούς κανόνες επισημαίνεται, πως ένα πρόσωπο που κατηγορείται για τρομοκρατικές ενέργειες, δεν μπορεί να καταδικασθή σε θάνατο, και αν ακόμα έχει καταδικασθή, δεν επιτρέπεται να εκτελεσθή η ποινή του. Το Συμβούλιο λοιπόν της Ευρώπης, απαιτεί από τα κράτη-μέλη του, τον απόλυτο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την κατάργηση της θανατικής ποινής για τους αδίστακτους τρομοκράτες, που αποδεδειγμένα θα έχουν καταδικασθή στην εσχάτη των ποινών για ειδεχθείς δολοφονίες. Δεν είδαμε όμως παρόμοια ευαισθησία και ανάλογη απόφαση, για την εν ψυχρώ δολοφονία της αθώας και πολλά υποσχομένης κυοφορουμένης ζωής, που καθημερινώς σφαγιάζεται ανελέητα. Ή μάλλον είδαμε την υπερψήφιση της νομιμοποιήσεως των αμβλώσεων σε οποιοδήποτε σημείο κυήσεως, δηλαδή της θανατικής καταδίκης, από την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Αυτά τα δύο μέτρα και τα δύο σταθμά συνιστούν συντεταγμένη κοινωνία και Κράτος Δικαίου, ή προκλητική περιφρόνηση στο θείο δώρο της ζωής και κατάφωρη παραβίαση και των δικαιωμάτων του ανθρώπου;

Toυ Μακαριστού Πατριάρχου Ιεροσολύμων Διοδώρου:

Να διατί ελάβομεν την απόφασιν να διακόψωμεν τον διάλογον με τους παποαιρετικούς. Διότι οι παποαιρετικοί είναι αμετακίνητοι εις την κακοδοξίαν των και την πλάνην των.  Σκοπός των είναι η εξαφάνισις της Ορθοδοξίας και η επικράτησις του Παπισμού και του Οικουμενισμού.  Τα πρόσφατα γεγονότα της Ουκρανίας το επιβεβαιώνουν κατά τρόπον αναμφισβήτητον.  Δι’αυτό και ημείς θα προχωρήσωμεν, έστω και μόνοι, εις τον αγώνα δια την άμυναν της αγίας μας Ορθοδοξίας.  Διότι η Ορθοδοξία είναι η μόνη μας Ελπίς.

Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ -- Αθωνικά άνθη

Φίλοι αναγνώστες μας ερωτούν τι σημαίνει ο όρος, του οποίου κάνουμε συχνά χρήση: πνευματική παράδοση. Το θέμα είναι καίριο για την απλανή πορεία της Εκκλησίας. Αποτελεί αληθινόν πνευματικόν θησαυρόν και την λυδίαν λίθον του ήθους της Ορθοδόξου Εκκλησίας, γιατί είναι συμπύκνωση της βιουμένης πνευματικής αληθείας, η σάρκωση της δογματικής διδασκαλίας. Η πνευματική παράδοση άρχισε με το πρώτο κήρυγμα των Αποστόλων, που περιελάμβανε την διδασκαλία του Κυρίου και κατόπιν συνεχίσθηκε με τις αποκαλύψεις του εν τη Εκκλησία λαλούντος αγίου Πνεύματος. Αλλά η διδασκαλία αυτή ήταν συνοπτική. Το Ευαγγέλιον αποτελεί την πλήρη διδασκαλίαν της Εκκλησίας, αλλά σε αδρές γραμμές. Το άγιον Πνεύμα όμως, με την συνεργίαν των καθαρών ψυχών, απεκάλυψε σε όλες τις διαστάσεις και σε κάθε λεπτομέρεια την εν Χριστώ πνευματικήν ζωήν.

O λεβέντης παπα-Χρήστος από τη Ρόδο...

Ψηφίστε τους άξιους, τους σωστούς, τους όντως Έλληνες -- του Στέλιου Παπαθεμελή*

Από το 1914 ως το 1923 η γενοκτόνοι νεότουρκοι εξόντωσαν περίπου 1.000.000 Έλληνες και χιλιάδες άλλους Αρμενίους και Ασσυρίους για να εδραιώσει το μισάνθρωπο νεοτουρκικό καθεστώς του ο Μουσταφά Κεμάλ και το κράτος – συμμορία οι διάδοχοί του,

   Κυνικός, αναίσχυντος, αδιάντροπος, ξετσίπωτος, ανερυθρίαστος ο νεοοθωμανός Ερντογάν αντί να ψελλίσει ένα ταπεινό «συγγνώμη»,  για το κακούργημα, με ύφος χιλίων σειχουλισλάμηδων, δήλωσε: «Δεν υπάρχει τίποτα  για το οποίο να πρέπει οι Τούρκοι να αισθάνονται  ντροπή. Δεν έχει καταγραφεί καμία γενοκτονία, καμία τυραννία και καμία ενέργεια που να κάνει αυτό το έθνος να νιώθει ντροπή»!!!

Λειτουργία μελλοντική, οι Έλληνες μαζί....

Εκλογές και ΜΜΕ -- Η Ευρώπη όντως αλλάζει, αλλά όχι από αυτούς που στηρίζουν τα ελληνικά μέσα

Από τη Δρ. Ελένη Παπαδοπούλου*

Λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και την Ευρωβουλή, η τηλεόραση έχει γεμίσει από τηλεοπτικά σποτ υποψηφίων. Βέβαια, στα κανάλια με την τηλεθέαση βλέπουμε μόνο τους «μεγάλους» ή αυτούς που πληρώνουν αδρά για την αγορά τηλεοπτικού χρόνου. Ετσι, βλέπουμε, π.χ., τον Θεοδωράκη του 0,0000001%, αλλά τον Τζήμερο δεν τον βλέπουμε. Βλέπουμε τα μεγάλα κόμματα, αλλά τα εξωκοινοβουλευτικά κόμματα δεν τα βλέπουμε. 
Δεν βλέπουμε επίσης τις τάσεις στην Ευρώπη. Ακούμε μόνο τα παπαγαλάκια να αναμασούν τα ίδια και τα ίδια περί «ανόδου της Ακροδεξιάς και του λαϊκισμού». Ακούμε πόσο η δημοκρατία κινδυνεύει από ανθρώπους που έχουν παραχωρήσει την εθνική κυριαρχία, τα οικονομικά της χώρας και την τύχη της σε «αγνώστους Χ», σε υπερεθνικούς απρόσωπους οργανισμούς, που στελεχώνονται και διοικούνται από άσχετους με τα συμφέροντα της χώρας μας. Κι αυτοί οι άνθρωποι έχουν το θράσος να μας πουν ότι η δημοκρατία κινδυνεύει από όσους επιθυμούν να επανέλθει η διαχείριση των θεμάτων της χώρας στα εθνικά όργανα και όχι στον κάθε άγνωστο τεχνοκράτη, που παριστάνει τον κηδεμόνα.

«Εν τω ονόματι του Ιησού…» -- του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη, Καθηγητού Παν. Αθηνών

Eίναι αλήθεια ότι ή πρώτη σύλληψη, από το λογοκρατούμενο πνεύμα μας, της λειτουργίας της επικλήσεως του ονόματος του Ιησού είναι συνήθως μια διαφάνεια νοησιαρχική. Τη διαδικασία της επικλήσεως συλλαμβάνουμε ως καθαρή νοητική λειτουργία. Αλλά αν βιώνουμε έναν ορισμένο βαθμό αγιοπνευματικής εμπειρίας, το πνεύμα μας, καθώς ανοίγει τις πύλες του για να δεχθεί την εικόνα της λειτουργίας της επικλήσεως του ονόματος του Ιησού, δεν υποδέχεται μια παράσταση της διανοίας αλλά μια άγιοπνευματική «Θεία Λειτουργία», στην οποία εκφράζεται συνοπτικά όλη η δυναμική λυτρωτική παρουσία της ζωής του Κυρίου. Η επίκληση του ονόματος του Ιησού δεν είναι μια τυπική (μηχανική – ψυχολογική) επανάληψη προβολής νοητικών διαφανειών στην οθόνη του πνεύματός μας. Είναι αναμφιβόλως η έκχυση της συνολικής δυναμικής του σωτηριολογικού Του έργου στην καθολική μας ύπαρξη.

Σε υμνούμεν Σε ευλογούμεν -- Orthodox Hymns

https://xristianorthodoxipisti.blogspot.com/

ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2019 -- Σωματεῖον «ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ»

23. 5.2019

Ἀγαπητοὶ φίλοι,

1.Ὅπως ἐπανειλημμένως καὶ πρὸ πολλοῦ ἔχουμε τονίσει προφορικῶς ἀλλὰ καὶ γραπτῶς, ἐπ'οὐδενὶ λόγῳ ἐπιτρέπεται νὰ ἀτιμάζωμε τὸν Τίμιον Σταυρὸν θέτοντας αὐτὸν μπροστὰ σὲ ὀνόματα ἀθέων, ἀπίστων, ἀμοραλιστῶν οἱ ὁποῖοι, ὄχι μόνον στεροῦνται ἀρίστης ἔξωθεν καλῆς μαρτυρίας, ἀλλὰ ἀπεναντίας πιστεύουν, βιώνουν καὶ ἐνεργοῦν ἄκρως ἀντίχριστα, ψηφίζοντας τρισάθλιους νόμους, διὰ τὴν ἀποδόμησιν τῶν λαϊκῶν κατακτήσεων, τῶν ἱερῶν καὶ ὁσίων τῆς φυλῆς μας καὶ διὰ τὴν συρρίκνωσιν τῶν ἐθνικῶν συνόρων, ὅπως σκοπίμως ἢ ἀφελῶς διέδωσε ἡ τότε Πρόεδρος τῆς Βουλῆς κ. Ἄννα Ψαρούδα-Μπενάκη κατὰ τὴν πρώτην ὁρκωμοσία τοῦ τότε Προέδρου τῆς Δημοκρατίας κ. Καρόλου Παπούλια τὴν 12.3.2006  (https://www.youtube.com/watch?v=fhMxXhrzQ4c)

ΟΙ ΑΙΝΟΙ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ

Τη ΚΔ΄ (24η) Μαϊου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΣΥΜΕΩΝ του εν τω Θαυμαστώ Όρει.

O Συναξαριστής της ημέρας.
Παρασκευή, 24  Μαϊου 2019

Συμεών ο Όσιος Πατήρ ημών ο Θαυμαστορείτης ήκμασε κατά τους χρόνους του βασιλέως Ιουστίνου Β΄ του βασιλεύσαντος κατά τα έτη φξε΄ -  φοη΄ (565 – 578). Τούτον ο Κύριος ηυδόκησε να γεννηθή, δια να έχωμεν όχι μόνον πρεσβευτήν και μεσίτην παρά Θεώ, αλλ’ ιατρόν ψυχών και σωμάτων, τύπον δε του ερημητικού βίου και παράδειγμα φιλοσοφίας πατρικής. Διότι εκ της βρεφικής αυτού ηλικίας ηκολούθησε την αρετήν, εκ μειρακίου την άσκησιν και ούτω, εκ νεαράς ηλικίας μέχρι θανάτου, και θείων οραμάτων κατέστη άξιος και της χάριτος των θαυμάτων απήλαυσε.

Άγιος Αθανάσιος ο Πάριος : εστί μεν Εκκλησία αγίων και Εκκλησία οσίων, αλλ΄ εστί κατά τον ψαλμόν και Εκκλησία πονηρευομένων

«Λοιπόν δεν είναι πάντοτε σεπτόν και τίμιον το της Συνόδου όνομα. Αλλ΄ εκείνη μεν είναι σεπτή και τιμία, η αγία Σύνοδος, η στοιχούσα τοις τε εγγράφοις και αγράφοις παραδεδομένοις υπό των αγίων Αποστόλων και της Καθολικής Εκκλησίας. Και της τοιαύτης Συνόδου κατά χρέος τας αποφάσεις δεχόμεθα και φυλάττομεν· των δε αλλοτρίων την φωνήν, ούτε γινώσκομεν, ούτε πειθόμεθα αυτή.                                                                                                                                      

Δυνάμεθα εντεύθα ν΄ απαριθμήσωμεν πολλάς τοιαύτας Συνόδους, αλλ΄ ίνα μη χρονοτριβώμεν περιττώς, ας ίδη ο αναγνώστης τον Β΄ τόμον των Συνοδικών και θέλει εύρει αυτάς, όπου και ρητώς ληστρικαί επιγράφονται. Και το χειρότερον όπου όχι μόνον τοπικαί και ολιγάριθμοι αστάθησαν τοιαύται, αλλά και οικουμενικαί πολυάριθμοι, οία η εν Εφέσω το δεύτερον, η συμφωνήσασα τω μονοφυσίτη Ευτυχεί και τον ευσεβέστατον και αγιώτατον Φλαβιανόν τον Κων/λεως αποκτείνασα. 

Ερωτήματα προς τους υπογράψαντες την «ομολογία πίστεως κατά του οικουμενισμού» . -- Γράφει ο αδελφός μας Ιουστίνος

Χριστός Ανέστη!

Επειδή, αγαπητοί αναγνώστες της «ορθοδόξου φωνής», υπάρχουν αρκετοί ιερωμένοι, που πιστεύουν ότι οι οικουμενιστές μασσώνοι αρχιερείς μολύνουν μεν δια της αιρέσεώς των, αλλά παρ΄όλα αυτά έχουν έγκυρα μυστήρια  και, συνεπώς, λένε στα πνευματικά τους τέκνα να εκκλησιάζονται και να κοινωνούν μαζί τους, θα ήθελα μέσα από το βήμα αυτό, να τους απευθύνω μερικά ερωτήματα.

Ερώτημα πρώτον. Οι οικουμενιστές μασσώνοι αρχιερείς έχουν δαιμόνιο ή όχι;

Ερώτημα δεύτερον. Τα δαιμόνια της αιρέσεως  του οικουμενισμού και της μασσωνίας μεταδίδεται δια των αρχιερέων αυτών ή όχι;

Ερώτημα τρίτον. Η κοινωνία με οικουμενιστές αρχιερείς  οδηγεί σε πραγματική   μόλυνση  του σώματος και της  ψυχής του ανθρώπου  απο το δαιμόνιο του οικουμενισμού ή απλώς είναι μία «ιδεολογική μόλυνση», όπως, ας πούμε, η πλύση εγκεφάλου από  μια πολιτική προπαγάνδα ενός κόμματος, που μπορεί να εξουδετερωθεί με λογικά και όχι  ΜΕ πνευματικά μέσα;

Ερώτημα τέταρτον. Στα οράματά τους ο Άγιος Αντώνιος, ο Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης και ο Μοτοβίλωφ, πνευματικό τέκνο του Οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ είδαν αιρετικούς αρχιερείς σαν μουλάρια, γουρούνια και ασπρόμαυρες «ζέβρες» να μολύνουν την Αγία Τράπεζα. Ερωτώ, οι «ζέβρες», τα μουλάρια και τα γουρούνια έχουν έγκυρα μυστήρια;

Ερώτημα πέμπτον. Εσείς οι ιερωμένοι ισχυρίζεσθε ότι τα μυστήρια των οικουμενιστών μασσώνων αρχιερέων είναι έγκυρα. Αν όμως οι απλοί πιστοί, που δεν ξέρουν τίποτε από οικουμενισμό και μασσωνία, κοινωνούν εγκύρων μυστηρίων, δεν θα έπρεπε να φωτισθούν από το Άγιο Πνεύμα και να τους πετάξουν τους οικουμενιστές έξω από τις εκκλησίες; Γιατί όμως οι πιστοί σκοτίζονται όλο και πιο πολύ και η αίρεση του οικουμενισμού γιγαντώνεται;  

Ερώτημα έκτον. Ο Απόστολος Παύλος διδάσκει ότι όσοι κοινωνούν αναξίως σώματος και αίματος Χριστού πεθαίνουν αιφνιδίως και πρόωρα,  ενώ άλλοι αρρωσταίνουν βαριά. Οι οικουμενιστές και μασσώνοι αρχιερείς όμως ζούν πολλά χρόνια και είναι γεροί σαν ταύροι. Εσείς τι λέτε, κοινωνούν πραγματικού σώματος και αίματος Χριστού ή μόνον άρτου και οίνου;

Ερώτημα έβδομον. Όταν ένας αιρετικός αρχιερεύς μετανοήσει δημόσια και ζητήσει το έλεος μιάς ορθοδόξου συνόδου, η επιστροφή του στην εκκλησία γίνεται με επαναμύρωση ή όχι; Και αν ναι, τότε γιατί να  επαναμυρώνεται αφού, για εσάς, η αρχιερωσύνη του είναι έγκυρη και έχει έγκυρα μυστήρια; Μήπως επειδή η αρχιερωσύνη του είχε πέσει σε αργία ήδη  από την στιγμή που έγινε αιρετικός;

Ερώτημα όγδοον. Ο Αθηναγόρας «λειτουργούσε» σε εβραϊκές συναγωγές και κοινωνούσε τον πάπα Ρώμης. Ο Βαρθολομαίος λειτουργεί σε ναούς παπικών και λουθηροκαλβίνων και κοινωνεί παπικούς δημόσια. Το Άγιον Όρος συντάσσεται με την αίρεση και μνημονεύει τον Βαρθολομαίο, οπότε   το άγιον Πνεύμα βλασφημείται. Όταν στα ιερά μυστήρια  γίνεται επίκληση προς τον Παράκλητον, που βλασφημείται  από αιρετικά χείλη, είναι δυνατόν να επέρχεται καθαγιασμός των τιμίων δώρων, του ύδατος, του ελαίου;

Ερώτημα ένατον. Ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης ποτέ δεν δέχτηκε κοινωνία με ιερέα που είχε χειροτονηθεί από αιρετικόν αρχιερέα, ούτε λειτούργησε σε ναό που είχε «καθιερωθεί» από τέτοιον. Ερωτώ, επίστευε ο Άγιος Θεόδωρος   ότι τα μυστήρια των αιρετικών έχουν Χάριν ή «δηλητήριον»; Επίστευε ο Άγιος ότι οι αιρετικοί στις λειτουργίες τους «έθυον κύνα», θυσίαζαν σκύλους στον Κύριο;

Ερώτημα δέκατον. Ο Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας και ο ορθόδοξος πάπας Ρώμης Κελεστίνος είχαν κοινωνία με ιερείς της Κωνσταντινουπόλεως, που καθαιρέθηκαν από τον αιρετικό πατριάρχη Νεστόριον. Αυτό το έκαναν ο Άγιος και ο πάπας, επειδή επίστευαν ότι ο αιρετικός Νεστόριος, παρόλο που δεν είχε καταδικαστεί ονομαστικώς από σύνοδον,   είχε  αργόν   το αξίωμα της αρχιερωσύνης. Ερωτώ λοιπόν, ο αιρετικός Νεστόριος , πριν καταδικαστεί ονομαστικώς από σύνοδο, τελούσε έγκυρα ή άκυρα μυστήρια;

 Ερώτημα ενδέκατον. Επανέρχομαι στον Άγιο Θεόδωρο τον Στουδίτη επειδή μερικοί λόγιοι και  ιερωμένοι έχουν κάνει και …διατριβές πάνω στον Άγιο Θεόδωρο και παρόλα αυτά κοινωνούν αφόβως με τους μασσώνους οικουμενιστές αρχιερείς  και πατριάρχες με συλλείτουργα, ανταλλαγή δώρων, ευχών κλπ. Ερωτά, λοιπόν ο Άγιος Θεόδωρος τον μοναχό Ιάκωβο: «πως μου λέγεις ότι δεν είναι κοινωνία με αιρετικούς, όταν κάθεσαι μαζί τους και τρωγοπίνεις μαζί τους; Δεν λέγει ο Απόστολος στην προς Φιλιππησίους επιστολή του , ότι οι Φιλιππήσιοι κοινώνησαν μαζί του όταν τον βοήθησαν στις ανάγκες του μια και δυό φορές; Εάν λοιπόν το άπαξ και δις λαβείν αποτελεί κοινωνία, το να τα παίρνεις  (λαμβάνεις ευλογίες,’κονομάς)  διαρκώς από αιρετικούς τι  άλλο είναι παρά κοινωνία με την αίρεση;»

Ερωτώ λοιπόν τους ιερωμένους αυτούς, που «τα παίρνουν» από αιρετικούς οικουμενιστές, μασσώνους αρχιερείς και πατριάρχες. Είστε σίγουροι ότι δεν έχει φύγει ο Άγγελος από τις εκκλησίες που λειτουργείτε;