Η Αποτείχιση του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβτς)

Ecumenism

In 1971, the then Patriarch of Serbia, German, as one of the Presidents of the "World Council of Churches (WCC)," co-signed the following "Message" of this ecumenical organization in Geneva: «...And the powerful Breath of renewal will blow into the mighty arena of the Church, as well as into each of her communities; for these are not simple administrative units, but they all constitute a part of the one great Christian Church».

This is a clear formulation of the ecclesiological heresy known as the Branch Theory: that the one and great Christian Church is comprised of its constituent Christian communities.

The Church of Serbia entered the WCC in 1965 ; thereafter, as Patriarch German began to participate actively in the ecumenical movement—in fact, immediately after his aforementioned declaration—, the ever-memorable dogmatist, Archimandrite Justin (Popovich), ceased to consider him an Orthodox Hierarch and ceased his canonical commemoration, as well as all ecclesiastical relations with him.

It is hence noteworthy that the Patriarch did not attend the funeral of Father Justin (†March 25, 1979)

Το απατηλό αφήγημα του αστικού μύθου του Πολυτεχνείου -- Χαράλαμπος β Κατσιβαρδάς Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

Η 17^η Νοεμβρίου, η οποία με παραπέμπει και εις την εγκληματική οργάνωση με τον ομώνυμο τίτλο, «17 Νοέμβρη» _απλώς εις την προοδευτική δημοτική_, η οποία αφαιρούσε ανθρώπινες ζωές δίκην ιδεολογίας ληστεύοντας τράπεζες, εξ ονόματος, μίας αόριστης πλην διαρκούς, κατ’  αυτήν, επαναστάσεως άνευ αιτίας, η οποία εξαρθρώθηκε λυσιτελώς, εν έτει 2002, προς την ενάρξεως των Ολυμπιακών εν Ελλάδι το έτος 2004.

Το αφήγημα του «Πολυτεχνείου» συνιστά έναν περίτεχνο αστικό μύθο, ο οποίος ασφαλώς εξυπηρετεί αλλότριες πολιτικο-κοινωνικές σκοπιμότητες, αφιστάμενες του εθνικού συμφέροντος, εξ αυτού του λόγου, συντηρείται, εκ του μη όντως διαχρονικώς από τον εσμό της ανύπαρκτης ιδεολογία της αριστεράς, καθότι η τελευταία αποτελεί πλέον ένα παρωχημένο συνονθύλευμα πολιτικών καιροσκόπων, οι οποίοι δια του μισθοφορικού στρατού και των ολοκληρωτικών πρακτικών επιβιώνουν εις το ανύπαρκτο Ελλαδικό Κράτος, ελλείψει ιδεολογικού αντιβάρου.

ΣΥΜΠΑΡAΣΤΑΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΑΡΤΕΜΙΟ ΚΑΙ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ ΣΥΜΕΩΝ -- Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης

 

1. O νέος Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς στύλος Ορθοδοξίας

Συμμεριζόμαστε την χαρά της Σέρβικης Ορθοδόξου Εκκλησίας για την επίσημη συναρίθμηση του οσίου Γέροντος Ιουστίνου Πόποβιτς μεταξύ των Αγίων της Ορθοδόξου Εκκλησίας. O Άγιος Ιουστίνος αναδείχθηκε μεγάλη θεολογική και εκκλησιαστική μορφή του 20ου αιώνος, με κύρια χαρακτηριστικά βίου τούς διωγμούς που υπέστη από το άθεο καθεστώς της χώρας του, την ασκητική μετά ταύτα πολιτεία του στην Ιερά Μονή του Τσέλιε, και την διά συγγραφών απογύμνωση του καταστροφικού ανθρωποκεντρισμού της Ευρώπης, ιδιαίτερα δε των επί εκκλησιαστικού πεδίου παραγώγων αλλά και αιτίων του, του Παπισμού και του Προτεσταντισμού. Στον φωτισμένο νου του οσίου Ιουστίνου, ο οποίος ως νέος απολογητής, φιλόσοφος και ομολογητής τιμά το όνομα του παλαιού αγίου Ιουστίνου, φιλοσόφου και μάρτυρος, οφείλουμε την διαυγέστατη εκτίμηση ότι ο υπό πολλών επαινούμενος και ακολουθούμενος σήμερα Οικουμενισμός είναι η μεγάλη «παναίρεση» του 20ου αιώνος, συμπερίληψη όλων των αιρέσεων, και ότι στην ιστορία της Θείας Οικονομίας υπάρχουν τρεις πτώσεις του Αδάμ, του Ιούδα και του πάπα.......
Η θεολογική του σκέψη και τα σοφά θεολογικά του συγγράμματα, που αγκαλιάζουν τούς περισσοτέρους τομείς του εκκλησιαστικού βίου, σε συνδυασμό με την οσία ζωή και πολιτεία του, εσφράγισαν με πατερικά αποτυπώματα όχι μόνον την Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά την καθόλου Εκκλησία. O άγιος Ιουστίνος είναι οικουμενικός πατήρ και διδάσκαλος της Εκκλησίας, στύλος και στήριγμα της απέναντι στις αιρέσεις του Παπισμού και του Οικουμενισμού.

 

2. Εκ των τεσσάρων επιφανών μαθητών του οι τρεις παρεξέκλιναν

Τη ΚΓ΄ (23η) Νοεμβρίου, μνήμη του εν Αγίοις πατρός ημών ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΥ Επισκόπου Ικονίου.

Αμφιλόχιος ο ιερός ανήρ και τω Θεώ καθηγιασμένος εγεννήθη από γονείς ευγενείς και επιφανείς εις την χώραν των Καππαδοκών και εμάνθανε τα γράμματα ομού με τον Μέγαν Βασίλειον και τον θείον Γρηγόριον, οίτινες ήσαν συμπατριώται του και έλαμψαν εις την φιλοσοφίαν και την αρετήν, ως και ο ίδιος ο Αμφιλόχιος γράφει σαφέστατα εις τας επιστολάς, όπου έστειλεν δια εκκλησιαστικά τινά ζητήματα προς τον Μέγαν Βασίλειον, όστις του απέστειλε τας λύσεις επί των ερωτήσεων, ας οι ευσεβείς φυλάττουν ως Κανόνα έως την σήμερον. Αφού λοιπόν ο Άγιος ούτος ηύξησε κατά την ηλικίαν, ως γνωστικός και θεοφοβούμενος εμίσησεν όλα τα εγκόσμια, προτιμήσας τον Χριστόν.

Ο Ομολογητής ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΡΤΕΜΙΟΣ

 

Παρίστανε τόν πρόσφυγα καί ζητοῦσε πολιτικό ἄσυλο Σῦρος τζιχαντιστής, ὁ ὁποῖος συνελήφθη χθές στόν Ἐλαιῶνα

Θά μποροῦσε νά εἶναι μία ἁπλῆ εἴδησις τοῦ ἀστυνομικοῦ δελτίου: Συνελήφθη στήν Ἑλλάδα ἕνας τζιχαντιστής τοῦ ISIS. Τά πράγματα, ὅμως, δέν εἶναι τόσο ἁπλᾶ. Ἀπό τό 2018, ὁ τρομοκράτης αὐτός, πού ἦλθε ἀπό τήν Συρία, ἐφιλοξενεῖτο ἀπό τό ἑλληνικό κράτος καί, μέ μέσα πού τοῦ εἶχε παραχωρήσει τό ἑλληνικό κράτος, ἔπαιζε τόν ρόλο του, ἀναμεταδίδοντας μηνύματα καί ἀσκῶντας συντονισμό σέ πράξεις τῆς τρομοκρατικῆς ὀργανώσεως στήν ὁποία ἀνήκει. Τό «ψηφιακό ἀποτύπωμα» τῶν ἐνεργειῶν του ἐξετάζεται ἀκόμη ἀπό τά ἐργαστήρια τῆς Ἀστυνομίας. Ὅσο γιά τίς πράξεις, συμφώνως τουλάχιστον μέ τήν δικογραφία πού ἔχει σχηματισθεῖ, πρόκειται γιά ἄμεση συνδρομή σέ ἀνθρωποκτονίες, μέ δόλο, σέ ἤρεμη ψυχική κατάσταση, ἀπό κοινοῦ καί κατά συρροή.

Γνωστός ἀπό τό 2013, ὁ –κατά δήλωσίν του– Σῦρος αὐτός φανατικός ἰσλαμιστής. Βρίθει τό διαδίκτυο εἰκόνων του νά μετέχει σέ πολεμικές-τρομοκρατικές πράξεις τοῦ ISIS. Ὁ ἴδιος φωτογραφιζόταν μέ τούς ὁπλαρχηγούς τοῦ ISIS καί διακινοῦσε βιντεοληπτικό ὑλικό μέ τά φρικαλέα ἐγκλήματα στά ὁποῖα συμμετεῖχε στά κοινωνικά δίκτυα καί τό διαδίκτυο.

Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΞΕΝΟΔΟΥΛΙΑ ΜΑΣ -- Του Φώτη Κόντογλου

Και τα νεοπλουτικά καμώματα

Αυτές τις μέρες μου δώσανε για δώρο τα «Άπαντα» του Παπαδιαμάντη. Μέσα σ’ αυτά, που είναι ένα αληθινό περιβόλι γεμάτο από αγνά ελληνικά λουλούδια, βρίσκει κανένας κι όλες τις μιζέριες που μας δέρνουνε και σήμερα, την καταραμένη και ντροπιασμένη ξενομανία, το ξίπασμα που νιώθουμε στο να φαινόμαστε κοσμοπολίτες, την καταφρόνεσή μας στους σεμνούς ανθρώπους και την τσιγκουνιά μας να τους ανακουφίσουμε, δίδοντάς τους έστω και μια σταλαγματιά με την άκρη του δαχτύλου μας, την πρεμούρα που έχουμε στο να κρίνουμε τα πάντα «από τρίποδος» σαν την Πυθία, ή καλύτερα, «από τετράποδος», και πολλά άλλα. Ανοίγοντας κατά τύχη έναν τόμο του Παπαδιαμάντη, έπεσε το μάτι μου σ’ ένα σύντομο γράψιμό του «Ο εθνικός χορός και η μουσική». Είδα, λοιπόν, πως ο μακαρίτης ήτανε πολύ αυστηρός κι απότομος από μας, σαν έγραφε για τις πληγές αυτές της φυλής μας, που είπα παραπάνω.

Το Ισλαμικό Κράτος βρίσκεται ήδη εδώ…

Η Ελλάδα δεν είναι ακριβώς ευνομούμενο κράτος. Έχει γίνει ξέφραγο αμπέλι, παιδική χαρά της διεθνούς τρομοκρατίας και του οργανωμένου εγκλήματος – είτε αυτό αφορά τη διακίνηση ανθρώπων είτε άλλες δραστηριότητες.

Όποιος θέλει μπαίνει, επιδόματα παίρνει, στέγη δωρεάν βρίσκει, δίνει όσα ονόματα και εθνικές προελεύσεις σκαρφιστεί και ασχολείται με όσα έχει κατά νου ή του έχει υποδείξει ο χειριστής του από το Ισλαμικό Κράτος ή άλλη τρομοκρατική οργάνωση.

Πριν από περίπου μία εβδομάδα ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου Νότης Μηταράκης σε συνέντευξη Τύπου για τη μετανάστευση αποκάλυψε ότι έως τώρα έχουν απορριφθεί περίπου 32.000 αιτήσεις ασύλου, χωρίς ωστόσο να γνωρίζουμε τι έπραξαν στη συνέχεια εκείνοι που τις υπέβαλαν, αφού, όπως είπε, υπάρχει «θέμα με τις επιστροφές».

Αν υπήρχαν στοιχειώδης ευθιξία και πολιτική υπευθυνότητα στην κυβέρνηση, αυτή η δήλωση θα αρκούσε για να ζητηθούν παραιτήσεις διάφορων «υπευθύνων» για τούτο το απερίγραπτο μπάχαλο. Όμως, όπως έχουμε διαπιστώσει και σε άλλες περιπτώσεις, ούτε ευθιξία υπάρχει ούτε πρόθεση να αναληφθούν πολιτικές ευθύνες από εκείνους και εκείνες που πραγματικά τις φέρουν.

"ΓΕΝΗΘΗΤΩ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΣΟΥ, ΩΣ ΕΝ ΟΥΡΑΝΩ ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ" -- π. Γεώργιος Αγγελακάκης

Η ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ • Προβολή θέματος - "ΓΕΝΗΘΗΤΩ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΣΟΥ, ΩΣ ΕΝ ΟΥΡΑΝΩ ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ"  --  π. Γεώργιος Αγγελακάκης (agiooros.org)