Την ημέρα της Πεντηκοστής [όπως και κατά την ημέρα της Βαπτίσεως του Κυρίου] δεν κατήλθε η υπόστασις του Αγίου Πνεύματος πρός τους Μαθητάς του Κυρίου, αλλά η Χάρις Αυτού.
Τόσο η ουσία του
τριαδικού Θεού όσο και τα ακοινώνητα υποστατικά ιδιώματα, διακρίνονται των
φυσικών ακτίστων ιδιωμάτων, και δεν μετέχονται υπό των πιστών.
Η αποστολή -πέμψις της
χάριτος του Αγίου Πνεύματος είναι προ΄ι΄όν της α΄ι΄δίου κοινωνίας των τριών
θείων προσώπων.
Λέγει σχετικώς ο Άγιος
Γρηγόριος ο Παλαμάς : ΄΄Διό μη μόνον παρά του Υιού, αλλά και παρά του Πατρός,
και διά του Υιού πέμπεται, και παρ΄εαυτού έρχεται φανερούμενον.
Κοινόν γαρ έργον η
αποστολή, δηλονότι η φανέρωσις του Πνεύματος.΄΄ [PG 151,σελ.766Α]
Τα άκτιστα κοινά φυσικά
ιδιώματα, τα οποία προέρχονται εκ της θείας φύσεως, κατέχονται υπό των τριών
θείων προσώπων και πέμπονται από κοινού πρός αγιασμό και σωτηρία των πιστών.
Μεγάλοι αιρετικοί όπως ο Ακίνδυνος, ο Βαρλαάμ, ο Βέκκος και πολλοί άλλοι, ταύτιζαν τα κοινά φυσικά ιδιώματα των θείων υποστάσεων με τα μη κοινά υποστατικά η, τις υποστάσεις με την ουσία ή, τον τρόπο εκπορεύσεως με τον τρόπο φανερώσεως του Αγίου Πνεύματος κτλ.