Η Αγία Ζώνη της Παναγίας και πώς έφθασε στο Άγιον Όρος

Η Τίμια ή Αγία Ζώνη της Παναγίας, αποτελεί το μοναδικό Ιερό Κειμήλιο που σχετίζεται με τον επίγειο βίο της Θεοτόκου.

Η Αγία Ζώνη είναι μια ζώνη που είχε φτιάξει η ίδια η Θεοτόκος από τρίχες καμήλας. Σήμερα το μοναδικό σωζόμενο μέρος της βρίσκεται στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου στο Άγιον Όρος.

Η ιστορία της Αγίας Ζώνης ξεκινά με την Κοίμηση της Θεοτόκου. Σύμφωνα με τις Γραφές. Η Παναγία τάφηκε φορώντας την. Έφτασε, όμως, στα χέρια του Αποστόλου Θωμά με θαυματουργικό τρόπο.

Aυτά γράφει ο πατέρας Δημήτριος από τα Χανιά

«Σήμερα 28/8/17 οί Δυνάμεις Καταστολῆς, μέ ἐντολή τών Νεοταξιτών Ἐπισκόπων τής Ἱεράς Συνόδου τής Ἐκκλησίας τής Ἑλλάδος, καί τής Ἱεράς Συνόδου τής Ἐκκλησίας τής Κρήτης, μοῦ κατέσχεσαν τήν κυνηγετική καραμπῖνα πού κατεῖχα νόμιμα, χωρίς λόγο, καί χωρίς νά ἔχω παραβεῖ τήν νομοθεσία περί ὅπλων καί έκρηκτικών.

Σύμφωνα μέ τούς <Ἁγίους> αὐτούς, δέν συνάδει ή ἰδιότητα τού κληρικοῦ, μέ τήν όπλοκατοχή, τήν όπλοχρησία, καί τό κυνήγι.

Δέν συνάδει λοιπόν ή ἰδιότητα τού κληρικοῦ, μέ τήν όπλοκατοχή, τήν όπλοχρησία, καί τό κυνήγι. Μήπως Συνάδει ή ἰδιότητα τού Ὀρθοδόξου κληρικοῦ, μέ τήν Παγκοσμιοποίηση – μέ τόν Οἰκουμενισμό – μέ τήν Σιμωνία – ή μήπως μέ τήν ὁμοφυλοφιλία;;;;;;;

Σιμωνόπετρα • Άγιον Όρος • Αγνή Παρθένε - Simonopetra • Mount Athos • Agni Parthene

O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 31 Αυγούστου 2017

Κατάθεσις της Αγίας Ζώνης Θεοτόκου.

Σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας γιορτάζει τὴν ἀνακομιδὴ τῆς τιμίας Ζώνης τῆς Θεοτόκου. Οἱ γνῶμες γιὰ ποὶος αὐτοκράτορας τὴν ἔκανε διίστανται, ἄλλοι λένε ὅτι ἔγινε ἀπὸ τὸ βασιλιὰ Ἀρκάδιο καὶ ἄλλοι ἀπὸ τὸ γιό του, Θεοδόσιο τὸν Β’.

Ἡ τιμία Ζώνη μεταφέρθηκε ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ τοποθετήθηκε σὲ μία χρυσὴ θήκη. Ἡ θήκη αὐτή, ὀνομάστηκε Ἁγία Σωρός. Ὁ βασιλιὰς Λέων ὁ Σοφός, ἄνοιξε τὴν Ἁγία Σωρό, μετὰ ἀπὸ 410 χρόνια γιὰ νὰ ἐπικαλεσθεῖ τὴν Θεία Χάρη της, ἐπειδὴ ἡ σύζυγός του διακατείχετο ἀπὸ ἕναν δαίμονα.

Ἀφοῦ λοιπὸν τὴν προσκύνησαν, ὁ Πατριάρχης ἅπλωσε τὴν τίμια Ζώνη ἐπάνω στὴ βασίλισσα καὶ ἀμέσως ἐλευθερώθηκε ἀπὸ τὸ δαιμόνιο.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. δ’.

Θεοτόκε Ἀειπάρθενε, τῶν ἀνθρώπων ἡ σκέπη, Ἐσθῆτα καὶ Ζώνην τοῦ ἀχράντου σου σώματος, κραταιὰν τῇ πόλει σου περιβολὴν ἐδωρήσω, τῷ ἀσπόρῳ τόκῳ σου ἄφθαρτα διαμείναντα· ἐπὶ σοὶ γὰρ καὶ φύσις, καινοτομεῖται καὶ χρόνος. Διὸ δυσωποῦμέν σε, εἰρήνην τῇ πολιτείᾳ σου δώρησαι, καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.

Πρὸς δόξαν ἀκήρατον, ἀνερχομένη Ἁγνή, χειρί σου δεδώρησαι, τῷ Ἀποστόλῳ Θωμᾷ, τὴν πάνσεπτον Ζώνην σου· ὅθεν Παρθενομῆτορ, τὴν κατάθεσιν ταύτης, ἄγοντες χαρμοσύνως, τὴν σὴν χάριν ὑμνοῦμεν, δι’ ἧς περιζωννύμεθα, ἰσχὺν ἀήττητον.

Κοντάκιον  Ἦχος β’. Τὴν ἐν πρεσβείαις.

Τὴν θεοδόχον γαστέρα σου Θεοτόκε, περιλαβοῦσα ἡ Ζώνη σου ἡ τιμία, κράτος τῇ πόλει σου ἀπροσμάχητον, καὶ θησαυρὸς ὑπάρχει, τῶν ἀγαθῶν ἀνέκλειπτος, ἡ μόνη τεκοῦσα Ἀειπάρθενος.

Μεγαλυνάριον.

Σύνδησον ἀγάπῃ εἰλικρινεῖ, Κεχαριτωμένη, Παντευλόγητε Μαριάμ, τοὺς τῇ καταθέσει, τῆς σῆς παντίμου Ζώνης, ὑμνοῦντας τὰς ἀπείρους, εὐεργεσίας σου.

Από την διδασκαλία του Αγίου Ιωάννου του Σιναϊτου περί συνειδήσεως:

«Όταν η συνείδηση παύση να μας ελέγχη για τις αμαρτίες, ας προσέξουμε μήπως αυτό δεν οφείλεται στην καθαρότητα, αλλά στην κόπωση και την άμβλυνση της συνειδήσεως λόγῳ πλήθους αμαρτιών». 

Γράμμα από τη Μόροβα

Ο Τάσος Ρηγόπουλος, στρατευμένος στην Αλβανία το 1940, έστειλε από το μέτωπο το παρακάτω γράμμα στον αδελφό του: 
« Αδελφέ μου Νίκο, 
Σου γράφω από μια αετοφωλιά, τετρακόσια μέτρα ψηλότερη από την κορυφή της Πάρνηθας. Η φύση τριγύρω είναι πάλλευκη. Σκοπός μου όμως δεν είναι να σου περιγράψω τα θέλγητρα μιας χιονισμένης Μόροβας με όλο το άγριο μεγαλείο της. Σκοπός μου είναι να σου μεταδώσω αυτό που έζησα, που το είδα με τα μάτια μου και που φοβάμαι μήπως, ακούγοντάς το από άλλους, δεν το πιστέψεις. 
Λίγες στιγμές πριν ορμήσουμε για τα οχυρά της Μόροβας, είδαμε σε απόσταση καμμιά δεκαριά μέτρων μια ψηλή μαυροφόρα να στέκεται ακίνητη. 
- Τις ει; 
Μιλιά. 
Ο σκοπός θυμωμένος ξαναφώναξε: 
- Τις ει; 
Τότε, σαν να μας πέρασε όλους ηλεκτρικό ρεύμα, ψιθυρίσαμε: Η ΠΑΝΑΓΙΑ! 
Εκείνη όρμησε εμπρός σαν να είχε φτερά αετού. Εμείς από πίσω της. Συνεχώς την αισθανόμασταν να μας μεταγγίζει αντρειοσύνη. Ολόκληρη εβδομάδα παλαίψαμε σκληρά, για να καταλάβουμε τα οχυρά Ιβάν- Μόροβας. 
Υπογραμμίζω πως η επίθεσή μας πέτυχε τους Ιταλούς στην αλλαγή των μονάδων τους. Τα παλιά τμήματα είχαν τραβηχθεί πίσω και τα καινούργια … κοιμόνταν! Το τι έπαθαν δεν περιγράφεται. Εκείνη ορμούσε πάντα μπροστά. Κι όταν πια νικητές ροβολούσαμε προς την ανυπεράσπιστη Κορυτσά, τότε η Υπέρμαχος έγινε ατμός, νέφος απαλό και χάθηκε ».

ΤΙ ΑΠΑΝΤΑ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΤΗΣ ΕΣΘΟΝΙΑΣ ΣΤΟΝ ΚΟΝΤΟΝΗ

Μάθημα δημοκρατίας είναι η επιστολή που απέστειλε ο υπουργός Δικαιοσύνης της Εσθονίας, Ούρμας Ρέινζαλου, προς τον έλληνα ομόλογό του, Σταύρο Κοντονή, με αφορμή την άρνηση της Ελλάδας να παραβρεθεί στην ημερίδα που οργάνωσε η εσθονική προεδρία στο Ταλίν, με αντικείμενο τα εγκλήματα των κομμουνιστικών καθεστώτων. 

Oi Πατέρες προειδοποιούν. ακούει κανείς;

Λέγει ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης: Ἂν ὁ προεστώς σου εἶναι σφαλερὸς εἰς τὴν πολιτείαν καὶ τὰ ἔργα του, μὴ περιεργάζεσαι. Ἂν ὅμως εἶναι σφαλερὸς κατὰ τὴν πίστιν, φεῦγε παραίτησέ  τον,  ὄχι μόνο ἂν εἶναι ἄνθρωπος, ἀλλὰ κἄν ἄγγελος εἶναι ἀπὸ τὸν οὐρανόν.

 

O Μέγας Βασίλειος: Τὸ νὰ ἐφησυχάζει κανεὶς, ὅταν τὸ κινδυνευόμενον εἶναι ἡ Πίστις, τοῦτο εἶναι ἴδιον τῆς ἀρνήσεως, τὸ δὲ νὰ ἐλέγχει εἶναι ὁμολογία εἰλικρινής.

 

O Όσιος Θεόδωρος ο Στουδίτης: Ἐντολὴ γὰρ Κυρίου μὴ σιωπᾶν ἐν καιρῷ κινδυνευούσης Πίστεως. Ὥστε ὅτε περὶ Πίστεως ὁ λόγος, οὐκ ἔστιν εἰπεῖν, ἐγὼ τὶς εἰμί;  Ἱερεύς;  ἀλλ’  οὐδαμοῦ. Ἄρχων; Καὶ οὐδ’ οὕτως. Στρατιώτης; Καὶ ποῦ; Γεωργός; Καὶ οὐ δ’ αὐτὸ τοῦτο. Πένης; Μόνον τὴν ἐφήμερον τροφὴν ποριζόμενος,  οὐδείς  μοι  λόγος  καὶ φροντὶς περὶ τοῦ προκειμένου. Οὐά, οἱ λίθοι κράξουσι, καὶ σὺ σιωπηλὸς καὶ ἄφροντις.

Εξίσωση Εκκλησίας και αιρέσεων

Ο Παπισμός διεκδικώντας για τον εαυτό του μέχρι και σήμερα την εκκλησιολογική αποκλειστικότητα, υπεύθυνος και πρωτουργός της διαιρέσεως, δεν διέπραξε το σφάλμα να μετάσχει ως μέλος στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών και να μεταλλαγεί σε μία από τις πολλές «εκκλησίες». Φραστικά πάντως και υποκριτικά επαινεί την Οικουμενική Κίνηση, την οποία επευλογεί ως προεργασία για την μετά της Ρώμης του Πέτρου και του πάπα ενότητα. Ιδιαίτερα επιχαίρει και συγχαίρει για την συμμετοχή της Ορθοδόξου Εκκλησίας, η οποία αυτοκαταργήθηκε στην πράξη ως η μοναδική ενσάρκωση και συνέχεια της Una Sancta, εκχωρήσασα το ιδικό της πεδίο, την ιδική της ταυτότητα, στην σχισματική και αιρετική Ρώμη, στη Ρώμη του filioque, του πρωτείου εξουσίας του πάπα, των αζύμων, του καθαρτηρίου πυρός, της κτιστής χάριτος και όλων των άλλων καινοτομιών και παρεκκλίσεων.

ΣΥΝΑΝΤΗΣΙΣ ΤΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΤΩΝ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ. -- Για τους αφελείς, εντός των ναών οι Οικουμενιστές λέγουν εις Μίαν Αγίαν ....Εκκλησίαν

Οποία προδοσία της Πίστης μας από τους Οικουμενιστές και από αυτούς που τους μνημονεύουν και κοινωνούν  μαζί τους,,,