ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΣΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ 20οῦ ΑΙΩΝΑ - Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης Ὁμότιμος Καθηγητής Α.Π.Θ.

1. Ἐξαπλώνεται ἀνεμπόδιστα ὁ Οἰκουμενισμός

Ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἡ χειρότερη αἵρεση ὅλων τῶν ἐποχῶν, προελαύνει ἀκάθεκτη· διαβρώνει συνειδήσεις κληρικῶν, μοναχῶν καὶ λαϊκῶν, χωρὶς ἀποτελεσματικὴ ἀντίσταση. Ἐμφανίζεται μὲ ἔνδυμα προβά­του, ὡς δῆθεν ἀγάπη, εἰρήνη, καὶ ἑνότητα πρὸς τοὺς ἀλλοθρήσκους καὶ αἱρετικούς, ἐνῶ πρόκειται γιὰ βαρὺ καὶ ἄγριο λύκο ποὺ κατασπαράσσει τὸ ποίμνιο. Πολλοὶ ἀπὸ τοὺς ποιμένες ἔχουν ἀσπασθῆ τὴν αἵρεση καὶ ἔχουν μεταβληθῆ σὲ λύκους· οἱ περισσότεροι εἶναι μισθωτοὶ καὶ δὲν θέλουν νὰ διώξουν τοὺς λύκους γιὰ νὰ μὴ χάσουν τὴν καλοπέραση, τὶς τιμὲς καὶ τὶς δόξες, ἄλλοι εἶναι δειλοὶ καὶ φοβοῦνται τοὺς λύκους, καὶ μόνον ὀλίγοι ἀγωνίζονται νὰ τοὺς διώξουν.

Τὸ χειρότερο εἶναι ὅτι τὸ ποίμνιο ἀκατήχητο καὶ ἀκαθοδήγητο, ἀνυπο­ψίαστο, δὲν διακρίνει τοὺς λύκους κάτω ἀπὸ τὸ ἔνδυμα τοῦ προβάτου, καὶ ὄχι μόνο δὲν προφυλάσσεται, ἀλλὰ τοὺς τιμᾶ καὶ τοὺς δοξάζει. Στὶς ἐνορίες οἱ ἱερεῖς διστάζουν νὰ ὁμιλήσουν ἐναντίον τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκου­μενισμοῦ καὶ νὰ ἐνημερώσουν τοὺς πιστούς, διότι οἱ μὲν ἐξ᾽ αὐτῶν ἄγαμοι ἐπιθυμοῦν νὰ φορέσουν ἀρχιερατικὴ μίτρα, ποὺ δίδεται κατὰ κανόνα σὲ οἰκουμενιστὲς ἢ σὲ καλοπερασάκηδες τῶν συμποσίων καὶ τῶν πολυτελῶν ἀμφίων, οἱ δὲ ἔγγαμοι πρεσβύτεροι ὑπολογίζοντες εὐμενεῖς ἢ δυσμενεῖς τοποθετήσεις, μεταθέσεις καὶ ἄλλες συνέπειες γιὰ τὶς οἰκογέ­νειές τους σιωποῦν καὶ δὲν ἐκδηλώνονται, ἐκτὸς ἐξαιρέσεων  ἐπαινετῶν.

Απόδημος Ελληνισμός, το ανεκμετάλλευτο “κοίτασμα” που αγνοεί συστηματικά η Ελλάδα

Τίτος Χριστοδούλου

Παιδιά μεταναστών στην Αμερική έτρεφαν για την πατρίδα το ιδιαίτερο εκείνο μείγμα, καυτό μάγμα σωστότερα, καθαρής, ατόφιας κι ενισχυμένης με χίλιους τρόπους αυτεπιβεβαίωσης της ελληνικής ταυτότητας που οι μετανάστες ορθώνουν γύρω τους ώστε με μνήμες, με σύμβολα και με αξίες να στηθεί ένα περιβάλλον πατρίδας στην απουσία της, εκεί στην ξενιτειά

Πολέμησαν για μια πατρίδα που δεν είχαν δει ποτέ. Παιδιά μεταναστών στην Αμερική έτρεφαν για την πατρίδα το ιδιαίτερο εκείνο μείγμα, καυτό μάγμα σωστότερα, καθαρής, ατόφιας κι ενισχυμένης με χίλιους τρόπους αυτεπιβεβαίωσης της ελληνικής ταυτότητας που οι μετανάστες ορθώνουν γύρω τους ώστε με μνήμες, με σύμβολα και με αξίες να στηθεί ένα περιβάλλον πατρίδας στην απουσία της, εκεί στην ξενιτειά. Έλληνες με τον τρόπο της καθαρής ιδέας, της γαλουχημένης ιδεολογίας της πατρίδας, του άδολου, εμμονικού πατριωτισμού με τον οποίο οι γονείς τους τούς είχαν γαλουχήσει, με μνήμες, ιστορίες και νοσταλγία μεταδίδοντας και τροφοδοτώντας την ορίζουσα το είναι και την ταυτότητά τους αγάπη και σεβασμό στους προγόνους τους, το πρόταγμα να είναι Έλληνες.

Του θεολόγου Δημήτριου Ἰ. Κάτσουρα:

Δυστυχῶς, θέλοντας νά εἶμαι εἰλικρινής καί δίκαιος καί αὐτοκριτικός, πρέπει νά ὁμολογήσω ὅτι σ' αὐτή τήν ἰδιαίτερα κρίσιμη περίοδο οἱ "Γ.Ο.Χ." τῶν παρατάξεων ἀδικαιολογήτως καί ἐγκληματικῶς δέν ἀγωνίζονται! Τολμῶ νά πῶ ὅτι ἔχουν ἐγκαταλείψει τόν ἀγώνα καί τή μαρτυρία τῆς Ὀρθοδοξίας! Εἶναι τραγική αὐτή ἡ διαπίστωση. Καί τό λέω μετά λόγου γνώσεως γιά ὅσους μέ γνωρίζουν. Ὁ ἀγώνας τῶν ὀρθοδόξων τοῦ 1924 φαίνεται προδομένος καί ἀποπροσανατολισμένος ἀπό ἐμᾶς τούς ἴδιους. Δέν σχολιάζω γιά νά χαϊδέψω κανενός τ' αὐτιά. Αὐτή τήν περίοδο προβληματίζομαι ἰδιαιτέρως κατά πόσον γιά μιά σειρά λόγους τό ἅλας τῶν Γ.Ο.Χ. φαίνεται νά ἔχει μωρανθεῖ! Πέραν τῶν ἀναμνήσεων καί ἀναφορῶν στούς ἀγώνες τῶν Πατέρων μας τοῦ 1924, ὄντως θαυμαστούς καί θεαρέστους, μέ τήν εὐκαιρία τῆς συμπληρώσεως τῶν 90 ἐτῶν ἀπό τήν ἐπιβολή τῆς ἑορτολογικῆς Καινοτομίας, ὀφείλουμε ἐκ λόγων δικαιοσύνης νά ἐπισημάνουμε ὅτι ὁ ἄκρατος μιμητισμός τῶν τῆς ἐπισήμου ἐκκλησίας ἀναίρεσε τόν ὁμολογιακό χαρακτήρα τῆς μαρτυρίας τῶν Γ.Ο.Χ. καί ἐκκοσμίκευσε τόν κολλυβαδικό τους χαρακτήρα. Θά ἦταν ἰδιαίτερα χρήσιμο γιά καλό προβληματισμό καί ἐποικοδομητική αὐτοκριτική ἡ πραγματοποίηση ἀνοικτῶν συζητήσεων καί τοποθετήσεων ἐπ' αὐτῶν τῶν ζητημάτων μεταξύ ἐκπροσώπων τῶν διαφόρων "πλευρῶν" μέ τή συμμετοχή κλήρου καί λαοῦ. Ἡ συνέχιση τῆς σημερινῆς καταστάσεως ἀπειλεῖ μέ μετάλλαξη ἐπ' ὠφελεία τοῦ Οἰκουμενισμοῦ τό κατά τήν ἔκφραση τῶν καινοτόμων παλαιοημερολογιτικό κίνημα ἤ τήν μαρτυρία τῆς ἀκαινοτομήτου Ὀρθοδοξίας.

''ΘΕΟΤΟΚΑΡΙΟΝ''

 

«Ὦ ζεῦγος λογικῶν τρυγόνων Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννα τὸ σωφρονέστατον. Ὑμεῖς τὸν τῆς φύσεως νόμον, τὴν σωφροσύνην, τηρήσαντες τῶν ὑπὲρ φύσιν κατηξιώθητε· τετόκατε γὰρ τῷ κόσμῳ Θεοῦ μητέρα ἀπείρανδρον. Ὑμεῖς εὐσεβῶς καὶ ὁσίως ἐν ἀνθρωπίνῃ φύσει πολιτευσάμενοι, ὑπὲρ ἀγγέλους καὶ τῶν ἀγγέλων δεσπόζουσαν νῦν θυγατέρα τετόκατε. Ὦ θυγάτριον ὡραιότατον καὶ γλυκύτατον· ὦ κρίνον ἀναμέσον τῶν ἀκανθῶν ἐκφυὲν ἐξ εὐγενεστάτης καὶ βασιλικωτάτης ρίζης δαβιτικῆς… Ὦ ρόδον ἐξ ἀκανθῶν τῶν Ἰουδαίων φυὲν καὶ εὐωδίας θείας πληρῶσαν τὰ σύμπαντα. Ὦ θύγατερ Ἀδὰμ καὶ μήτηρ Θεοῦ. Μακαρία ἡ ὀσφὺς καὶ ἡ γαστὴρ ἐξ ὧν ἀνεβλάστησας· μακάριαι αἱ ἀγκάλαι αἵ σε ἐβάστασαν καὶ χείλη τὰ τῶν ἁγνῶν φιλημάτων σου ἀπολαύσαντα, μόνα τὰ γονικά, ἵνα ᾖς ἐν πᾶσιν ἀειπαρθενεύουσα».

Του Αγ. Ιωάννου του Δαμασκηνού εις το Γενέσιον της Θεοτόκου

Τη ΙΒ΄ (12η) Φεβρουαρίου, μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών ΜΕΛΕΤΙΟΥ Αρχιεπισκόπου Αντιοχείας της Μεγάλης.

Μελέτιος ο εν Αγίοις Πατήρ ημών, ο της Μεγάλης Αντιοχείας Αρχιεπίσκοπος, ήκμασεν επί Κωνσταντίνου του Μεγάλου εν έτει τλδ΄ (334) και έζησε μέχρι της εποχής της Αγίας Β΄ Οικουμενικής Συνόδου της συνελθούσης εν έτει τπα΄ (381) επί Θεοδοσίου του Μεγάλου. Ούτος δια την υπερβάλλουσαν αρετήν του και δια την εις Χριστόν καθαράν αγάπην του, έγινεν εις τους πολλούς τοσούτον ποθητός και αξιέραστος, ώστε ότε το πρώτον εισήλθεν εις την Αντιόχειαν (ήτο δε τότε η κυρία ημέρα της χειροτονίας του), πας Χριστιανός ωθούμενος υπό του προς αυτόν πόθου, τον προσεκάλει εις τον οίκον του, νομίζων ότι μέλλει να αγιασθή δια μόνης της εισόδου του Αγίου.

Σέ συνέχειες, από τοίχο φέησμπουκ Misha Sarov --- Toυ ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη

1.Υπάρχει πατερικός σχολιασμός σε αυτό το θαυμαστό συμβάν «τηλεμεταφοράς» που περιγράφεται στο Κατά Ιωάννη Άγιο Ευαγγέλιο ;;

καὶ ἐμβάντες εἰς τὸ πλοῖον ἤρχοντο πέραν τῆς θαλάσσης εἰς Καπερναούμ. καὶ σκοτία ἤδη ἐγεγόνει καὶ οὐκ ἐληλύθει πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς,

Και αφού εμπήκαν στο πλοίον, επήγαιναν στο απέναντι μέρος της θαλάσσης, εις την Καπερναούμ. Και ενώ είχε πλέον γίνει σκοτάδι, ο Ιησούς δεν είχεν έλθει εις αυτούς.

ἥ τε θάλασσα ἀνέμου μεγάλου πνέοντος διηγείρετο. Επειδή δε εφυσούσε δυνατός άνεμος, η θάλασσα όλο και εσηκώνετο εις αγριώτερα κύματα.

ἐληλακότες οὖν ὡς σταδίους εἴκοσι πέντε ἢ τριάκοντα θεωροῦσι τὸν Ἰησοῦν περιπατοῦντα ἐπὶ τῆς θαλάσσης καὶ ἐγγὺς τοῦ πλοίου γινόμενον, καὶ ἐφοβήθησαν. Αφού, λοιπόν, είχαν προχωρήσει εικόσι πέντε με τριάντα στάδια, δηλαδή πέντε έως πεντέμισυ χιλιόμετρα, βλέπουν έξαφνα τον Ιησούν να περιπατή επάνω εις την θάλασσαν, να έρχεται κοντά στο πλοίον και εφοβήθησαν.

ὁ δέ λέγει αὐτοῖς· ἐγώ εἰμι· μὴ φοβεῖσθε. Αλλ' ο Ιησούς τους είπε· “εγώ είμαι, μη φοβείσθε”.

ἤθελον οὖν λαβεῖν αὐτὸν εἰς τὸ πλοῖον, καὶ εὐθέως τὸ πλοῖον ἐγένετο ἐπὶ τῆς γῆς εἰς ἣν ὑπῆγον.

Οταν πλέον επείσθησαν οι μαθηταί ότι αυτός είναι ο διδάκαλος, έσπευσαν να τον πάρουν στο πλοίον. Και αμέσως μόλις τον επήραν, το πλοίον έφθασεν εις την ξηράν, όπου επήγαιναν

 

Kyprianos Christodoulides
Δέν πρόκειται περί "τηλεμεταφοράς". Είναι η συνέχεια τού θαύματος τής βάδισης επί τής θαλάσσης. Τό θαύμα συνεχίζεται καί αφού ο Κύριος εισήλθε στό πλοίο. Γιά νά τό καταλάβετε θά πρέπει νά έχετε σχετικές ιατρικές γνώσεις.

Ουκρανός Μητροπολίτης: «Να περιληφθεί στα αναθέματα της Κυριακής της Ορθοδοξίας ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως»

Της Ελένης Παπασταματἀκη   ---   Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Σε μια νέα δήλωση προέβη ο Μητροπολίτης Ζαπορόζιε και Μελιτοπόλεως κύριος Λουκάς, της κανονικής Εκκλησίας της Ουκρανίας, Ζαπορόζιε Λουκάς, όπως διαβάζουμε σε σχετική ανάρτηση στο διαδίκτυο. Εν αντιθέσει με τη συντριπτική πλειονότητα των σημερινών εν Ελλάδι Μητροπολιτών, ήρθε για να ταράξει τα λιμνάζοντα ύδατα μιας ένοχης νέας πραγματικότητας, χωρίς ίχνος λόγου πολιτικού και διπλωμάτη, χωρίς επίπλαστους χαρακτηρισμούς ευγένειας, χωρίς πρόθεση να χαϊδέψει αρρωστημένες και έκτροπες συνειδήσεις. Έδειξε θάρρος Ορθόδοξου Ιεράρχη που έχει μόνο φόβο Θεού και έτσι ο λόγος του είναι άξιος επαίνου.

ΒΛΟΓΗΜΕΝΗ ΕΛΛΑΔΑ -- Του Φώτη Κόντογλου

Περπατώντας σε βουνά και σε λαγκάδια

Περπατούμε ανάμεσα σε βουνά και σε μικρά καμποβούνια. Περνούμε μέσα από κλεισούρες. Δρόμο παίρνουμε, δρόμο αφήνουμε. Είναι πρωί. Ο ήλιος βρίσκεται ως τρία μπόγια ψηλά. Πέρα φαίνονται τα βουνά, το’να πίσω απ’ τ’ άλλο. Από πίσω μας αφήσαμε άλλα βουνά. Τι είναι αυτά τα ελληνικά βουνά! Δεν είναι βράχοι και χώματα σωριασμένα, όπως σε άλλα μέρη· είναι ζωντανά· είναι ψυχές. Θαρρείς πως σε κοιτάζουνε. Κάποια απ’ αυτά θαρρείς πως κάθονται συλλογισμένα όπως οι άνθρωποι. Και τα σχέδιά τους είναι πολύ έμορφα και πολύ παράξενα. Άλλο στέκεται με όρθιο κεφάλι, παλληκαρόβουνο, κι αγναντεύει τον κάμπο, άλλο έχει γυρτή στο πλάγι την κεφαλή του, σαν να’ ναι παραπονεμένο, άλλο έχει ξαπλωμένο το κορμί του σαν τον άνθρωπο που ξεκουράζεται, άλλο θαρρείς πως τεντώνει τον λαιμό του για να κοιτάξει πίσω από τ’ άλλα που βρίσκονται πιο μπροστά, κι από πίσω απ’ αυτό προβάλλει το κεφάλι του άλλο, και πιο μακριά άλλα, πολλά βουνά. Τα πιο έμορφα είναι όσα είναι ξεμοναχιασμένα, αποτραβηγμένα από τ’ άλλα, κι αυτά είναι τις περισσότερες φορές στρογγυλά και μυτερά στην κορφή και στέκουνται μέσα στον αγέρα σαν να’ναι από κρούσταλλο. Σχεδόν όλα είναι σπάνια και σταχτιά, χωρίς δέντρα. Μονάχα εδώ κι εκεί, χαμηλά στα ριζοβούνια που ζώνουνε το μεγάλο βουνό, όπως ζώνουμε το κάστρο οι πύργοι κι οι τάμπιες, βλέπεις κανένα δένδρο μοναχιασμένο, ή πέντ’-έξι μαζί κοντά-κοντά, σαν να κουβεντιάζουνε. Από μακριά, τα βουνά φαίνουνται αλλιώς, κι αλλιώς τα βλέπεις σαν πας κοντά. Οσο τα σιμώνεις, ολοένα αλλάζουνε όψη. Εκεί που το’βλεπες πριν στρογγυλό κι όρθιο, αρχίζει σιγά-σιγά και μακραίνει. Πολλές φορές, ενώ στην αρχή έβλεπες πως έχει μια κορυφή, σε λίγο φανερώνεται στα μάτια σου κι άλλη, που ήτανε κρυμμένη. Γι’ αυτό, φαίνονται σα να σαλεύουνε, σα να’ναι ζωντανά. Όποτε βρεθείς κάτω από τη ρίζα κανενός απόγκρεμνου βουνού που κρύβει τον ήλιο, γυρίζεις το κεφάλι σου και θαυμάζεις τα κράκουρα που στέκουνται κρεμάμενα, απάν’ από το κεφάλι σου, μολυβιά, περιχυμένα με κόκκινες σκουριές και μαύρες τρύπες και κάτι στριμμένα αγριόδενδρα που είναι ριζωμένα στις σκισμάδες και βλέπεις τα όρνια που κάνουμε βόλτες από πάνω σου, βουβά.Ύστερ’ από λίγη ώρα περπάτημα, βρίσκεσαι σε ανοιχτό μέρος, η ματιά σου, που ήτανε σαν φυλακισμένη, χύνεται μακριά, ελεύθερη, σαν το πουλί που πέταξε από το κλουβί. Η απλωσιά δίνει στην καρδιά ειρήνη και χαρά.

Ἡ …Καλυψώ ἀπεφάσισε: Ἐπιστρέφει ὁ ἐθνικός ὕμνος!

Ἤσκησε τήν καταλυτική ἐπιρροή της – Ρεσιτάλ ἱλαρότητος ἀπό τήν «Αὐτοῦ ἐξοχότητα» στό Προεδρικό, τήν ὥρα πού στό Μαξίμου ἀπεφασίζετο γενικό λουκέτο στήν Ἀττική

Η «ΕΣΤΙΑ» σᾶς παρουσιάζει σήμερα τήν Αὐτοῦ Ἐξοχότητα! Τήν Βασίλισσα τοῦ Προεδρικοῦ Μεγάρου, τέως Ἀνακτόρων. Τήν ἀγαπημένη γάτα τῆς Προέδρου τῆς Δημοκρατίας. Τήν συμπαθεστάτη Καλυψώ. Τήν πλέον εὐτυχῆ ὕπαρξη στήν πατρίδα μας, σέ καιρό πανδημίας. Τήν ὥρα πού στό διπλανό Μέγαρο Μαξίμου διεξήγετο σέ βαρύ κλῖμα σύσκεψις ὑπό τήν Προεδρία τοῦ Πρωθυπουργοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη μέ ἀντικείμενο τήν ἐπιβολή ἑνός τρίτου σκληροῦ «λόκ ντάουν» –μέ καταστρεπτικές συνέπειες γιά τήν κοινωνία καί τήν οἰκονομία– στήν Ἡρώδου τοῦ Ἀττικοῦ ἡ ἀτμόσφαιρα ἦταν χαρίεσσα. Ἡ «ἀντ’ αὐτῆς» μυστικοσύμβουλος Καλυψώ, ἡ ἐπίσημη guest star τῶν Ἀνακτόρων, Καλυψώ, ἔδιδε ἐνώπιον τοῦ ψύχραιμου Ὑπουργοῦ Ἀμύνης Νίκου Παναγιωτόπουλο ἕνα ἀπίστευτο ρεσιτάλ, ποζάροντας πάνω στήν προεδρική καρέκλα, ἀκροπατώντας πάνω στό ξυλόγλυπτο γραφεῖο τῆς Προέδρου, κάνοντας νάζια μέ χασμουρητά. Γενικῶς προσέφερε ἕνα ἀπίστευτο θέαμα μέσα σέ ἀτμόσφαιρα γενικῆς ἱλαρότητος. Ἡ ἐπίσημη προεδρική γάτα ἦταν στήν ἀρχή διστακτική καί στεκόταν ὡς παρατηρητής τῆς συναντήσεως, πού εἶχε ἡ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας μέ τόν κύριο Παναγιωτόπουλο μέ ἀντικείμενο τόν …Ἐθνικό Ὕμνο καί ἄλλα συναφῆ θέματα (λεπτομέρειες κατωτέρω), ἀλλά σταδιακῶς πῆρε θάρρος. Πλησίασε τόν φιλόζωο Ὑπουργό Ἀμύνης, τόν περιεργάσθηκε, τόν ὀσμίσθηκε, ἔπαιξε μαζί του καί ἀφοῦ ἔτυχε τῆς ἀπολύτου ἐγκρίσεώς του, ἐπέστρεψε στόν θῶκο της.

Ὁ παράφρων

 Ἐσχάτως εἰς τὴν ζωὴν τῆς ἀνθρωπότητος ἐνέσκηψε ἡ ἐπιδημία τοῦ κορωνοϊοῦ, ποὺ εἶναι δημιούργημα καὶ ἔργο τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων τῆς Ν. Ἐποχῆς. Ἡ Κίνα κατηγορεῖ τὴν Ἀμερικὴ γιὰ τὴν μετάδοση τῆς ἐπιδημίας αὐτῆς, καὶ ἡ Ἀμερικὴ κατηγορεῖ τὴν Κίνα. Ἡ κατευθυνόμενη ἐπιδημία αὐτὴ ἔχει ὡς πρώτιστο σκοπὸ νὰ γονατίση τὴν παγκόσμια οἰκονομία, γιὰ νὰ ὁδηγήση πλέον εὔκολα τὴν παγκόσμια ἀνθρωπότητα στοὺς ὅρους καὶ στὰ πιστεύω τῆς Ν. Ἐποχῆς, ποὺ εἶναι πρῶτον, ἡ παγκόσμια κυβέρνηση, δεύτερον, ἡ ἕνωση ὅλων τῶν θρησκειῶν (πανθρησκεία) καὶ ἕπεται τελευταῖα τὸ θηρίον τῆς ἀποκαλύψεως.