Σήμερα στίς «Παρεμβάσεις
Πίστεως καί ζωῆς», θά μιλήσουν γιά τή Δεσποτική Γιορτή τῶν Χριστουγέννων, ἀποσπασματικά,
τέσσερεις ἅγιοι μεγάλοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας: Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, Ἰωάννης
ὁ Χρυσόστομος, Ἀμφιλόχιος Ἰκονίου, καί Πρόκλος Κωνσταντινουπόλεως. (Τά κείμενα λαμβάνονται ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἀθανασίου Ἀ.
Φραγκοπούλου «Πατερικές ὁμιλίες στή Γέννηση τοῦ Χριστοῦ» ἀπόδοση στή Νεοελληνική).
Γρηγόριος ὁ Θεολόγος: «Χριστός γεννᾶται, δοξάσατε. Χριστός ἐξ οὐρανῶν ἀπαντήσατε.
Χριστός ἐπί γῆς ὑψώθητε... Ὁ Χριστός ἔγινε ἄνθρωπος. Σκιρτᾶτε ἀπό τρόμο καί
χαρά. Τρόμο γιά τήν ἁμαρτία, χαρά γιά τήν ἐλπίδα...
Αγιοποιήσεις -- Του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου
Γράφει ο Misha: «δηλ. για εσάς ο άγιος Λουκάς ο χειρουργός και ο
άγιος Ιωάννης ο Μαξίμοβιτς δεν είναι άγιοι επειδή ειχαν κοινωνία με την
Απανταχού της γης Ορθόδοξη Εκκλησία;;;;; ΕΛΕΟΟΟΟΣ»!!!!
Δεν γνωρίζω την περίπτωση του λεγομένου αγίου Λουκά, γιατί δεν έχω διαβάσει κανένα σχετικό βιβλίο. ΄Έχω ακούσει μόνο για την ομολογιακή ζωή του τον καιρό του κομμουνισμού. Εύχομαι ο Θεός να τον κατατάξει στη Βασιλεία Του, όπως και όλους τους ανθρώπους, με τελευταίο εμένα. Το ίδιο και με τον Ιωάννη τον Μαξίμοβιτς.
Εγώ εκείνο το οποίο πιστεύω είναι, ότι για να σωθεί κάποιος πρέπει να είναι μέλος της Εκκλησίας του Χριστού και να μή «κοινωνεί» με τους αιρετικούς. Τώρα, αν ο Θεός, για τούς λόγους που εκείνος γνωρίζει, θέλει να σώσει κάποιον, που δεν πληροί τους όρους αυτούς, αυτό είναι δικό Του θέμα, και δεν θα δώσει λόγο σε μας.
Αλλά, ας μη επεκταθώ περισσότερο σε άλλα σημεία της παρεμβάσεως σου αδελφέ Misha, τουλάχιστον επί του παρόντος, γιατί κούρασα πολύ τους αδελφούς, που διαβάζουν αυτά που γράφω. Tους ζητώ να με συγχωρέσουν.
Αγαπητέ μου αδελφέ Μisha δεν με εκπλήττουν οι απόψεις σου, με τις οποίες, όπως καταλαβαίνεις, κάθετα διαφωνώ. Δεν εκπλήττομαι όμως, γιατί «εκεί που είσαι ήμουνα»! Αυτά που πιστεύεις, τα πίστευα και εγώ κάποτε, τον καιρό της αγνοίας μου. Αυτά που λες, τα έλεγα! Και χωρίς να προφητεύω, γιατί δεν έχω κανένα διορατικό χάρισμα, «εδώ που είμαι, πιστεύω ότι μιά μέρα θάρθεις»!
Το λέω αυτό, γιατί απ’ τα κείμενά σου σχημάτισα τη γνώμη, ότι είσαι έντιμος και έξυπνος άνθρωπος! Και ενός τέτοιου ανθρώπου, θα ευλογήσει ο Θεός, να «διανοιγούν οι οφθαλμοί»! Και θα ιδεί την αλήθεια, η οποία είναι μόνο η ακαινοτόμητη και απαραχάρακτη Ορθοδοξία, που διασώζει το μικρό «λείμμα κατ’ εκλογήν χάριτος» (Ρωμ. 11.5), και είναι όσοι μετά το 1924, παρέμειναν πιστοί στην Παράδοση της Εκκλησίας, χωρίς ν' αλλάξουν τίποτε, σήμερα δε δεν έχουν "κοινωνία"ούτε με Λατίνους, ούτε με Λατινόφρονες!
Δεν γνωρίζω την περίπτωση του λεγομένου αγίου Λουκά, γιατί δεν έχω διαβάσει κανένα σχετικό βιβλίο. ΄Έχω ακούσει μόνο για την ομολογιακή ζωή του τον καιρό του κομμουνισμού. Εύχομαι ο Θεός να τον κατατάξει στη Βασιλεία Του, όπως και όλους τους ανθρώπους, με τελευταίο εμένα. Το ίδιο και με τον Ιωάννη τον Μαξίμοβιτς.
Εγώ εκείνο το οποίο πιστεύω είναι, ότι για να σωθεί κάποιος πρέπει να είναι μέλος της Εκκλησίας του Χριστού και να μή «κοινωνεί» με τους αιρετικούς. Τώρα, αν ο Θεός, για τούς λόγους που εκείνος γνωρίζει, θέλει να σώσει κάποιον, που δεν πληροί τους όρους αυτούς, αυτό είναι δικό Του θέμα, και δεν θα δώσει λόγο σε μας.
Αλλά, ας μη επεκταθώ περισσότερο σε άλλα σημεία της παρεμβάσεως σου αδελφέ Misha, τουλάχιστον επί του παρόντος, γιατί κούρασα πολύ τους αδελφούς, που διαβάζουν αυτά που γράφω. Tους ζητώ να με συγχωρέσουν.
Αγαπητέ μου αδελφέ Μisha δεν με εκπλήττουν οι απόψεις σου, με τις οποίες, όπως καταλαβαίνεις, κάθετα διαφωνώ. Δεν εκπλήττομαι όμως, γιατί «εκεί που είσαι ήμουνα»! Αυτά που πιστεύεις, τα πίστευα και εγώ κάποτε, τον καιρό της αγνοίας μου. Αυτά που λες, τα έλεγα! Και χωρίς να προφητεύω, γιατί δεν έχω κανένα διορατικό χάρισμα, «εδώ που είμαι, πιστεύω ότι μιά μέρα θάρθεις»!
Το λέω αυτό, γιατί απ’ τα κείμενά σου σχημάτισα τη γνώμη, ότι είσαι έντιμος και έξυπνος άνθρωπος! Και ενός τέτοιου ανθρώπου, θα ευλογήσει ο Θεός, να «διανοιγούν οι οφθαλμοί»! Και θα ιδεί την αλήθεια, η οποία είναι μόνο η ακαινοτόμητη και απαραχάρακτη Ορθοδοξία, που διασώζει το μικρό «λείμμα κατ’ εκλογήν χάριτος» (Ρωμ. 11.5), και είναι όσοι μετά το 1924, παρέμειναν πιστοί στην Παράδοση της Εκκλησίας, χωρίς ν' αλλάξουν τίποτε, σήμερα δε δεν έχουν "κοινωνία"ούτε με Λατίνους, ούτε με Λατινόφρονες!
O Συναξαριστής της ημέρας.
Σάββατο, 24 Δεκεμβρίου 2016
Ευγενίας οσιομάρτυρος, Φιλίππου μάρτυρος.
Ευγενία η ένδοξος Οσιοπαρθενομάρτυς ήτο κατά τους χρόνους του βασιλέως
Κομμόδου του βασιλεύσαντος κατά τα έτη 180- 192. Ο πατήρ της ωνομάζετο Φίλιππος
και ήτο έπαρχος Αλεξανδρείας, επιφανής και πλουσιώτατος, η δε μήτηρ της
εκαλείτο Κλαυδία, είχε δε και αδελφούς δύο Αβίταν και Σέργιον καλουμένους. Ήτο
δε η μακαρία Ευγενία κατά το όνομα και την ψυχήν ευγενεστάτη, εις το κάλλος
ωραία και πάγκαλος και εις την πολιτείαν θαυμάσιος. Ο δε Φίλιππος έχων την
εξουσίαν πάσης της Αιγύπτου, αν και ήτο ειδωλολάτρης, όμως είχε γνώμην καλήν
και εκυβέρνα τον λαόν δικαίως·
Ο Ανώνυμος άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "Ὅτι Παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν, Υἱός, καὶ ἐδόθη ἡμῖν» ἡ...":
μπράβο πάτερ βασίλειε ωραία τα λέτε.
μία απορία εάν μου επιτρέπεται.
εορτάζεται η Γέννησις του Κυρίου δύο φορές;
μία εντός Αγιωνύμου Όρους και μία εκτός;
όλα τα πατριαρχεία που έχετε κοινωνία πότε εορτάζουν;
επίσης τα Άγια Θεοφάνεια πάλι δισεύουν; πόσες φορές βαπτίζεται ο Χριστός;
και μη μου πείτε όσες και τα Χριστούγεννα, διότι όπως θα γνωρίζετε τα επουράνια συνεορτάζουν με τα επιγεία άπαξ ως και η γέννησις μας το βάπτισμα μας και το κατευόδιό μας.
μία απορία εάν μου επιτρέπεται.
εορτάζεται η Γέννησις του Κυρίου δύο φορές;
μία εντός Αγιωνύμου Όρους και μία εκτός;
όλα τα πατριαρχεία που έχετε κοινωνία πότε εορτάζουν;
επίσης τα Άγια Θεοφάνεια πάλι δισεύουν; πόσες φορές βαπτίζεται ο Χριστός;
και μη μου πείτε όσες και τα Χριστούγεννα, διότι όπως θα γνωρίζετε τα επουράνια συνεορτάζουν με τα επιγεία άπαξ ως και η γέννησις μας το βάπτισμα μας και το κατευόδιό μας.
Ὅτι Παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν, Υἱός, καὶ ἐδόθη ἡμῖν» ἡ καταγωγή μας! -- Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Βασιλείου Βολουδάκη
Τά Χριστούγεννα δέν ἑορτάζουμε
τήν γέννηση ἑνός ἀνθρώπου, ἀλλά τήν Γέννηση τοῦ Θεανθρώπου. Δέν ἑορτάζουμε τήν
γέννηση ἑνός ἀνθρώπου πού συνελήφθη στήν κοιλία τῆς μητέρας του ἀπό τήν ἕνωση ἑνός
πατρικοῦ σπερματοζωαρίου καί ἑνός μητρικοῦ ὠαρίου, καί ἀναπτύχθηκε σταδιακά ἀπό
ἄμορφο ἔμβρυο σέ τέλεια σχηματισμένον ἄνθρωπον. Ἑορτάζουμε τήν Γέννηση τοῦ
Θεανθρώπου, πού συνελήφθη στήν κοιλία τῆς Θεοτόκου «ἐκ Πνεύματος Ἁγίου», ὄχι ὡς
ἄμορφο ἔμβρυο, «οὐ ταῖς κατά μικρόν προσθήκαις ἀπαρτιζομένου τοῦ σχήματος, ἀλλ᾽
ὑφ᾽ ἕν τελειωθέντος αὐτός ὁ τοῦ Θεοῦ Λόγος χρηματίσας τῇ σαρκί ὑπόστασις»1 .
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, Η ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΤΩΝ ΕΟΡΤΩΝ -- Αθωνικά άνθη
Εξακολουθεί να
υφίσταται έως σήμερον, και θα υφίσταται έως της συντελείας του κόσμου,
αντιλογία περί την ενσάρκωσιν του Θεού, ο Γλυκύτατος Ιησούς να αποτελή «σημείον
αντιλεγόμενον» και να «κείται εις πτώσιν και ανάστασιν πολλών». Η αποδοχή του
δόγματος της υπερφυσικής Αποκαλύψεως του Θεού προϋποθέτει απλότητα καρδίας,
ταπείνωσιν διαλογισμών και αγάπην ψυχής. Χωρίς την θυσίαν της ανθρωπίνης σοφίας
μας και χωρίς εφέσεις ψυχής δι’
υψηλοτέραν της γηίνης πραγματικότητα, είναι αδύνατον να πιστεύσωμεν εις
άγγελμα ευρισκόμενον πέραν της σφαίρας των εμπειριών και της σκέψεως. Ορθώς
ελέχθη ότι «όπως εύρωμεν τον Θεόν, ανάγκη να τον ζητήσωμεν, όπως τον
γνωρίσωμεν, ανάγκη να τον αγαπήσωμεν».
«Ακολουθήσωμεν λοιπόν ένθα οδεύει ο αστήρ…» -- Του Στέλιου Παπαθεμελή*
Να προσπαθήσουμε
να βιώσουμε το υπερφυές θαύμα των Χριστουγέννων,υπερβαίνοντας τον βαρέως τραυματισμένο καταναλωτισμό ο οποίος και εν ημέραις
δόξης του υπήρξε μέγα εμπόδιο, τη «νύχτα γεμάτη θαύματα / νύχτα σπαρμένη
μάγια». Την Ἀγια Νύχτα. Τω καιρώ εκείνω «ο Πατήρ ευδόκησεν , ο Λόγος σαρξ
εγένετο και η Παρθένος έτεκε Θεόν ενανθρωπήσαντα» ψάλλει έμπλεως χαράς ο
υμνογράφος. Και συμπληρώνει: «Αστήρ μηνύει. Μάγοι προσκυνούσι. Ποιμένες
θαυμάζουσι και η κτίσις αγάλλεται».
Προσδοκία και εκπλήρωση σωτηρίας.
«Δεύτε ίδωμεν
πιστοί που εγεννήθη ο Χριστός» μας καλεί ξανά ο υμνωδός. Όχι βέβαια στη χλιδή
των βασιλικών, - ή προεδρικών – ανακτόρων, αλλά στο ταπεινότερο σημείο της
πόλης, έναν σταύλο. Άστεγος σ΄ ένα αφιλόξενο παγερό τόπο. Εκεί η Παναγία «εσπαργάνωσεν αυτόν
και ανέκλινεν εν φάτνη, διότι ουκ ην αυτοίς τόπος εν τω καταλύματι»(Λουκ. 2,7).
Αυτή η άκρα
ταπείνωση συμπυκνώνει το μυστήριο της Θείας Γέννησης. Καίρια η επισήμανση του
Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού: «ο εφ΄ άπαξ κατά σάρκα γεννηθείς αεί γεννάται». Ο
Χριστός γεννιέται συνεχώς. Αλλά για ποιους; «Τοις θέλουσιν», γι΄ αυτούς που
θέλουν, που προσδοκούν.
Έκτοτε, 2016 χρόνια οι άνθρωποι, αλλά πρωτίστως οι κάθε
λογής ηγεσίες τους, μολονότι «το φως ελήλυθεν εις τον κόσμον , ηγάπησαν το
σκότος μάλλον, ή το φως» ( Ιωάν. 3,19). Γιατί; «Ην γαρ πονηρά αυτών τα έργα» (
ένθ. αν.).
Εἴμεθα ἀπροετοίμαστοι διὰ διωγμούς -- Του πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
Κάθε φορά που οι χριστιανοί αντιμετωπίζουν περιφρονήσεις,
συκοφαντίες, εμπαιγμούς και διώξεις λόγω της χριστιανικής τους ιδιότητας,
πρέπει να στρέφουν το νου τους στον Ιησού Χριστό και τους μαθητές του. Εκείνοι πρώτοι υπέστησαν
αυτά και έδειξαν τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να τα αντιμετωπίζουν. Μόνο έτσι
θα μειώνουν τον πόνο τους και θα ενισχύουν την υπομονή τους, που τόσο χρήσιμη
είναι σ’ αυτές τις περιπτώσεις. Ο απόστολος Παύλος αναφέρεται σχετικά: «Στους
εμπαιγμούς απαντάμε με καλά λόγια, στους διωγμούς με υπομονή, στις συκοφαντίες
με λόγια φιλικά. «Καταντήσαμε σαν τα σκουπίδια όλου του κόσμου, έως αυτή την
ώρα θεωρούμαστε τα αποβράσματα της κοινωνίας» (Α΄ Κορ. δ΄ 12-13).
«Οι Τούρκοι κάνουν κουμάντο στα τζαμιά των χωριών μας»!
Φοβερές καταγγελίες από τον πρόεδρο του Πανελλήνιου Συλλόγου Πομάκων Αχμέτ Ιμάμ στη «δημοκρατία»
Κ ραυγή απελπισίας από τη Θράκη! «Οι Τούρκοι κάνουν κουμάντο στα τζαμιά, έχουμε χάσει την εθνική κυριαρχία μας στη Θράκη με τη συναίνεση των πολιτικών» καταγγέλλει στη «δημοκρατία» ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Πομάκων Αχμέτ Ιμάμ.
Ο ίδιος ήταν ο πρωταγωνιστής του επεισοδίου προ ολίγων μηνών, όταν με «δάκτυλο» του τουρκικού προξενείου της Θράκης μέσα σε μία ημέρα προσελήφθη και απομακρύνθηκε από τη θέση του ιμάμη σε τζαμί της Ξάνθης, όπου σκανδαλωδώς προσελήφθη ο γαμπρός του ψευδομουφτή της Ξάνθης Αχμέτ Μέτε.
Κ ραυγή απελπισίας από τη Θράκη! «Οι Τούρκοι κάνουν κουμάντο στα τζαμιά, έχουμε χάσει την εθνική κυριαρχία μας στη Θράκη με τη συναίνεση των πολιτικών» καταγγέλλει στη «δημοκρατία» ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Πομάκων Αχμέτ Ιμάμ.
Ο ίδιος ήταν ο πρωταγωνιστής του επεισοδίου προ ολίγων μηνών, όταν με «δάκτυλο» του τουρκικού προξενείου της Θράκης μέσα σε μία ημέρα προσελήφθη και απομακρύνθηκε από τη θέση του ιμάμη σε τζαμί της Ξάνθης, όπου σκανδαλωδώς προσελήφθη ο γαμπρός του ψευδομουφτή της Ξάνθης Αχμέτ Μέτε.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)