Μᾶς ἔσωσε ὁ γέροντας μέ τήν ἄσπρη γενειάδα, ὁ προστάτης τοῦ ρωσικοῦ λαοῦ, ὁ ἅγιος Νικόλαος!

«"Μιά μέρα τοῦ Φεβρουαρίου 1965, ἕνα λεωφορεῖο γεμᾶτο ἀπό ἐπιβάτες ταξίδευε ἀπό τήν πόλι μας σέ μιά ἄλλη κοντινή πόλι. Δίπλα στόν ὁδηγό καθόταν ἕνας γέροντας, μεγαλόσωμος καί εὔρωστος, περίπου 75 ἐτῶν, μέ γενειάδα ἄσπρη. Φοροῦσε ἕνα παλτό βαρύ μέ γιακά γούνινο καί σκοῦφο μέ πτερύγια πού κάλυπταν τά αὐτιά του.

Τό λεωφορεῖο πήγαινε σιγά-σιγά, γιατί χιόνιζε συνεχῶς. Ὅταν ἔφθασε σέ μιά στροφή, οἱ ἁλυσίδες τίς ὁποῖες εἶχε στίς πίσω ρόδες ἔσπασαν. Ἐπακολούθησε φρενάρισμα ἀπότομο καί τό λεωφορεῖο ἔπεσε πάνω σέ ἕνα ἄλλο λεωφορεῖο, πού βρέθηκε ἐκείνη τή στιγμή ἐκεῖ. Κί ὅλα αὐτά μέσα σέ λίγα λεπτά! Ὁ ὁδηγός ἔχασε τόν ἔλεγχο τοῦ ὀχήματος καί ὅλοι φοβήθηκαν τρομερά. Τότε ὁ γέροντας, πού καθόταν δίπλα στόν ὁδηγό, ἔκανε τό σημεῖο τοῦ σταυροῦ καί εἶπε μέ δυνατή φωνή: "Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι. Ἄς εἶναι εὐλογημένο τό ὄνομά σου, Παναγία, Μητέρα τοῦ Θεοῦ, πού μᾶς ἔσωσες τήν ὥρα αὐτή!".

Aγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος

Εις λάκκον και ιλύν βυθού αισχρών εννοιών τε και πράξεων εμαυτόν ο άθλιος εναπέρριψα, κακεί κατελθών τοις εγκεκρυμμένοις εν τω σκοτεί περιέπεσον, εξ ων ουκ εμαυτόν εγώ μόνον, αλλ’ ουδέ ο σύμπας κόσμος εις εν αθροισθείς εκείθεν αναγαγείν με και των χειρών αυτών εξελέσθαι ηδύνατο.  

Psalm 33 I will bless the Lord- Ψαλμός 33 Ευλογήσω Τον Κύριον

Κάθε Πέμπτη ο ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΛΑΟ

O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 11 Σεπτεμβρίου 2014

Θεοδώρας οσίας, Ευφροσύνου μαγείρου, Ευανθίας.

Καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἀλεξάνδρεια στὰ χρόνια τοῦ βασιλιὰ Ζήνωνος (474 – 490) καὶ ἦταν συνεζευγμένη μὲ εὐσεβὰ ἄνδρα, τὸν Παφνούτιο. Ἡ ζωὴ τῆς Θεοδώρας ἦταν τίμια, ἐνάρετη καὶ ἀφοσιωμένη στὸν σύζυγό της. Ὅμως, ὁ μισόκαλος διάβολος, σὲ κάποια στιγμὴ ἀδυναμίας τῆς Θεοδώρας, τὴν ἔσπρωξε κρυφὰ στὴν μοιχεία. Κανεὶς δὲν τὴν εἶδε. Κανεὶς δὲν τὸ ἔμαθε. Μποροῦσε, ἑπομένως, νὰ συνεχίσει ἁρμονικὰ τὴν ζωή της μὲ τὸν σύζυγό της. Ὅταν, ὅμως, ἄκουσε τὰ λόγια του Εὐαγγελίου, μὲ τὰ ὁποία ὁ Κύριος διδάσκει ὅτι«οὐκ ἐστὶ κρυπτόν, ὁ οὐ φανερὸν γενήσεται», δὲν ὑπάρχει, δηλαδή, κρυφό, τὸ ὁποῖο δὲν θὰ γίνει φανερὸ στὸ μέλλον, σκέφθηκε τὸ βάθος τῆς ἁμαρτίας της καὶ ἔκλαψε πικρά.

Ντύθηκε ἔπειτα ἀνδρικά, πῆγε σὲ μοναστῆρι καὶ ἐκάρη μοναχὸς μὲ τὸ ὄνομα Θεόδωρος. Ἐκεῖ, μέρα – νύκτα μετανοοῦσε καὶ ἔκλαιγε τὴν ἁμαρτία της. Μετὰ ἀπὸ δυὸ χρόνια, συκοφαντήθηκε ὅτι πόρνευσε μὲ γυναῖκα, ὅταν ἔφεραν ἕνα νεογέννητο μωράκι ἔξω ἀπὸ τὴν πόρτα τοῦ μοναστηριοῦ. Τότε ἡ Θεοδώρα πῆρε τὸ βρέφος καὶ γιὰ ἑπτὰ ὁλόκληρα χρόνια, ἔξω ἀπὸ τὸ μοναστῆρι μὲ διάφορες κακουχίες, τὸ ἀνέθρεψε σὰν δικό της.
Ὅταν ἐπανῆλθε στὸ μοναστῆρι, τὸ ταλαιπωρημένο σῶμά της μετὰ ἀπὸ λίγο καιρὸ ξεψύχησε. Τότε οἱ μοναχοί, ὅταν διαπίστωσαν τὸ φῦλο της, θαύμασαν καὶ ὅλοι μαζὶ δόξασαν τὸ Θεό.

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΟΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ Π.Σταύρου Βάιου Προς Ιερομόναχο πατέρας Ευθύμιο Χαραλαμπίδη

http://agiooros.org/viewtopic.php?f=85&t=9990
Λαμία, 27/08/2014 (π.η.)

Κατά τον μήνα Ιούλιο πληροφορηθήκαμε από τον ηλεκτρονικό τύπο ότι ο σεβαστός και αγαπητός εν τη πίστη Του Χριστού, των Αποστόλων, των Πατέρων και των Συνόδων της Ορθοδοξίας, Ιερομόναχος πατέρας Ευθύμιος Χαραλαμπίδης της Ιεράς Μονής Αγίου Νικολάου νήσου Άνδρου, απεφάσισε και κοινοποίησε στον οικουμενιστή Επίσκοπο Σύρου του νέου ημερολογίου την διακοπή μνημονεύσεως του ονόματός του. Επειδή ο κ.Δωρόθεος παρέστη, κατά την επιστολή του πατρός Ευθυμίου, στην χειροτονία παπικού επισκόπου αποδεχόμενος αυτόν όχι ως αιρετικόν αλλά ως αδελφόν – ως επίσκοπον της παπικής εκκλησίας και ως έχοντες την ίδιαν πίστην του προσέφερε αρχιεράτικην μίτραν, ανεφώνησε «άξιος» ως να απευθυνόταν ως εις ορθόδοξον κληρικόν.

Το δικός μας «εύγε» δια την ορθόδοξον στάσιν και την ακριβή τήρηση της ορθοδόξου πίστεως από μέρους του πατρός Ευθυμίου είναι το ελάχιστον, αποδεικνύοντας την πίστην του και τον ζήλον του ίνα μη νοθευθεί η ορθόδοξος πίστης. Ως αποτειχισμένοι και ημείς από την από την αίρεση του οικουμενισμού (της τελευταίας αιρέσεως του κόσμου τούτου), και τις προδοσίες των ποιμένων του περασμένου αιώνα έως και σήμερα, του απευθύνουμε το «άξιος» και τον ασπάζομαι προσωπικά αδελφικώς, μπορεί δε, να θεωρεί ημάς από τούδε και στο εξής ομόφρονας στην ορθόδοξο πίστην και συνοδοιπόρους στον ανηφορικό δρόμο της αποτειχίσεως και των συνεπειών αυτής που διάγουμε ημείς εδώ και οκτώ έτη.

Είθε η Χάρις Του Θεού όπως ενδυναμώνει υμάς κατά την τήρηση των κανόνων των Οικουμενικών και Τοπικών Συνόδων και οδηγεί υμάς κατά τα πρότυπα των Πατέρων σε εποχές αιρέσεως και αποστασίας από το πνεύμα της Εκκλησίας Του Χριστού.

Αδελφέ θάρσει και ανδρίζου. Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν Αληθείας και Δικαιοσύνης. Δια των ευχών των Αγίων Πατέρων υμών.


Πρεσβύτερος Σταύρος Βάϊος

και οι συν εμοί αποτειχισμένοι αδελφοί
http://opoimhnokalos.blogspot.gr/

Να επανέλθουμε στο δρόμο που μάς καλεί ο Αναστημένος Χριστός

Ο άνθρωπος είναι, πολλές φορές, δέσμιος των παθών και των αδυναμιών του. Και στην πορεία της ζωής του αντιμετωπίζει την απελπισία, τα αδιέξοδα στα σοβαρά και καταθλιπτικά προβλήματά του και, κυρίως, εκείνα που έχουν σχέση με τον πνευματικό του αγώνα για τον καταρτισμό του. Πολλές φορές, δεν ημπορεί να αντισταθεί στον πειρασμό του νικημένου και τότε νιώθει ολομόναχος και χωρίς στήριγμα στις προσπάθειές του. Όμως, ο θριαμβευτής Ιησούς μάς δίδει μια άλλη διάσταση και μάς βεβαιώνει ότι υπάρχει λύση στα προβλήματά μας, αφού Εκείνος μπορεί να νικήσει, ως νικητής, κάθε αντίθετο και αντιδραστικό, κάθε δύσκολο και ανθρωπίνως ακατόρθωτο. Στροφή, λοιπόν, στον Αναστάντα Χριστό. Να επανέλθουμε στο δρόμο που μάς καλεί ο Αναστημένος Χριστός.

Αυτοί εγνώριζον καλά ότι όποιος έλληνας εχάνετο για την πίστι, πολύ γρήγορα εχάνετο και για την πατρίδα.

Η διαφορότητα της θρησκείας του δούλου Γένους, με εκείνην του κατακτητού, υπήρξεν ο βασικός παράγοντας της διατήρησής του, μακράν επικίνδυνων επιρροών, αφομοίωσης και εξαφανισμού. Πράγματι, η αποδοχή της Ορθοδοξίας, κατά τον πολύν Χρ. Ανδρούτσον, είναι συγχρόνως και εθνοποίησις(ελληνοποίησις), ο δ’αλλάσσων θρησκείαν αλλάσσει και εθνικότητα. Γι’ αυτό και την αλήθεια αυτή εφρόντισαν να «αξιοποιήσουν» όλοι ανεξαιρέτως οι εχθροί μας, που με λύσσα επέπεσαν κατά της Εκκλησίας, επιδιώκοντες να κάμψουν το θρησκευτικό φρόνημα, του κατακτηθέντος λαού, με απώτερο στόχο άλλοτε μεν τον εξισλαμισμό του και άλλοτε τον εκλατινισμό του. Αυτοί εγνώριζον καλά ότι όποιος έλληνας εχάνετο για την πίστι, πολύ γρήγορα εχάνετο και για την πατρίδα. Αυτό βέβαια δεν ακούεται ευαρέστως από τους ετεροδόξους ή αλλοθρήσκους Έλληνες, όμως είναι μία αλήθεια που έχει επιβεβαιωθεί από την μακρά μας ιστορία. Και είναι παρατηρημένο ότι όλοι οι εχθροί του έθνους, κατά της Εκκλησίας μας στρέφονται και αυτήν προσπαθούν να αποδυναμώσουν.

Kyprianos Christodoulides άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Αυτοί εγνώριζον καλά ότι όποιος έλληνας εχάνετο γι...":

ο αλλάσσων θρησκείαν αλλάσσει και εθνικότητα ... την αλήθεια αυτή εφρόντισαν να «αξιοποιήσουν» όλοι ανεξαιρέτως οι εχθροί μας, που με λύσσα επέπεσαν κατά της Εκκλησίας, επιδιώκοντες να κάμψουν το θρησκευτικό φρόνημα, του κατακτηθέντος λαού, με απώτερο στόχο άλλοτε μεν τον εξισλαμισμό του και άλλοτε τον εκλατινισμό του

κχ
Οι Τούρκοι περίμεναν 400 χρόνια να διολησθήσουμε στον Αλλάχ και στον προφήτη Μωάμεθ. Είδαν ότι δεν μπορούσαν να τα καταφέρουν και άρχισαν αλλού τον άμεσο (βίαιο) και αλλού τον έμμεσο εξισλαμισμό : Νόμοι, χαράτσια, αμορφωσιά κπά.

Η σιωνιστική Δυτική αποκατάσταση της ελευθερίας και της αποικιακής εξάρτησης, δεν μπορούσε να περιμένει τόσα πολλά χρόνια. Εκατό χρόνια μετά το 1821 μας ανάγκασε να αλλάξουμε τον εκκλησιαστικό χρόνο, που είχαμε, και τώρα, με το ευρώ των δανείων, με την οικονομική λεηλασία, τους φόρους και τις πολιτικά στυμμένες λεμονόκουπες, μας οδηγεί, έμμεσα μεν (οικονομικός στραγγαλισμός) άμεσα δε (επιβουλές γειτόνων και εγχώριων πρακτόρων), στις "Ηνωμένες Θρησκείες".

Διερωτώμαι, υπάρχει κανένας λόγος να ενωθούν οι θρησκείες κατά τα πρότυπα του ΟΗΕ ; Τι τους ενοχλεί, αν κάθε λαός, κάθε κράτος, κάθε έθνος, ακολουθεί το δικό του θρήσκευμα, το δικό του - όπου υπάρχει - δόγμα ; Ποιο το πρόβλημα ; Προς τι η ένωση ;

Μάλλον τους ενοχλεί "το της αληθείας δόγμα", επειδή είναι το μόνο, που αποκαλύπτει την υποκρισία τους και τα δόλια - εγκληματικά τους σχέδια. Θέλουν να φτιάχνουν ανθρώπους φονιάδες και όχι ανθρώπους εικόνα και ομοίωση αληθείας : Τα έργα να φανερώνουν τη θεωρία, η θεωρία να εκφέρεται δια των έργων. Αυτό είναι το εμπόδιο, που προσπαθούν να γκρεμίσουν.

37 καὶ πάλιν ἑτέρα γραφὴ λέγει· Ὄψονται εἰς ὃν ἐξεκέντησαν 

«άρα ελθών ο υιός του ανθρώπου ευρήσει την πίστιν επί της γης;»

Ο άγιος Ιγνάτιος στην επιστολή προς τον άγιο Πολύκαρπο γράφει: «Πας ο λέγων παρά τα διατεταγμένα καν αξιόπιστος ή, καν νηστεύη, καν σημεία ποιή, καν προφητεύη, λύκος φαινέσθω εν προβάτου δορά, προβάτων φθοράν κατεργαζόμενος»! 
Αυτό σημαίνει ότι θα υπάρξουν κληρικοί, οι οποίοι θα είναι «λύκοι βαρείς»! Θα μιλούν διεστραμμένα, δηλαδή κακόδοξα. Όταν οι κληρικοί αυτοί είναι επίσκοποι, τότε και οι πιστοί που τους ακολουθούν, καθίστανται και αυτοί κακόδοξοι, καίτοι μπορεί οι ίδιοι να έχουν ορθόδοξο φρόνημα.. Εάν όλοι οι επίσκοποι της Εκκλησίας καταστούν κακόδοξοι, τότε η Εκκλησία αυτή παύει να είναι Ορθόδοξη. Γίνεται αιρετική! Για το λόγο αυτό ο Κύριος είπε το φοβερό εκείνο λόγο «άρα ελθών ο υιός του ανθρώπου ευρήσει την πίστιν επί της γης;» 

π. Βασίλειος E. Bολουδάκης : οἱ «Πρίγκιπες τῆς Ἐκκλησίας» μένουν πάντα ἀχώριστοι μεταξύ τους, παρά τίς ὅποιες τους θεωρητικές διαφορές, καί χωρισμένοι ἀπό τόν Λαό τοῦ Θεοῦ.

Ἰδιαιτέρως τραγική εἶναι ἡ ἀπουσία τῆς Ἐπισκοπικῆς Αὐθεντίας ἀπό τή Δημόσια ζωή τῆς Πατρίδος μας. Ἀπό τό ἕνα ἄκρο ἀκούγονται Ἐπισκοπικά λόγια πού ἔχουν καταδικασθεῖ ἀπό τόν Θεό καί τούς ἀνθρώπους του ἐδῶ καί αἰῶνες, ὅπως ὅτι οἱ Παπικοί δέν εἶναι αἱρετικοί γιατί, τάχα, ἡ σημερινή Σύνοδος τῶν Ἐπισκόπων δέν τό παραδέχεται(!) καί, ἀπό τό ἄλλο ἄκρο, μιά ἀκατάσχετη «εὐσεβής φλυαρία» παπαγαλίζουσα τούς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, χωρίς, ὅμως, νά εἰσπράττη ὁ λαός μας ἀπό τούς Ποιμένες του οὔτε ἶχνος ἀπό τό Θεόμορφο ἁγιοπατερικό ἦθος καί τήν Χριστομίμητη βιωτή τῶν ἁγίων μας.
Τά δύο αὐτά φαινομενικῶς ἄκρα, οἱ δύο μερίδες, τῶν νεωτεριστῶν καί τῶν πιό παραδοσιακῶν Ἐπισκόπων, παραμένουν συμπαγῆ καί ἀρρήκτως συνδεδεμένα σέ ἕνα «σύνδεσμον ἀδικίας» κατά τοῦ Ὀρθοδόξου λαοῦ, ὁ ὁποῖος διαπιστώνει ὅτι, ὅπως καί ἄν ἔχουν τά πράγματα, οἱ «Πρίγκιπες τῆς Ἐκκλησίας» μένουν πάντα ἀχώριστοι μεταξύ τους, παρά τίς ὅποιες τους θεωρητικές διαφορές, καί χωρισμένοι ἀπό τόν Λαό τοῦ Θεοῦ.

Ὁ Χριστός, ἦλθε στή Γῆ μας ὄχι γιά νά ἐπιβάλη μιά εἰρήνη πού θά σκεπάζη τήν ἀλήθεια καί τό ψέμα σέ μιά «μεῖξιν ἄμικτον», ἀλλά ἦλθε «πῦρ βαλεῖν»! Ἦλθε νά φέρη ὄχι «εἰρήνην ἀλλά μάχαιραν». Ἦλθε νά διχάση καί τούς πιό στενούς συγγενεῖς μεταξύ τους ὅταν ἡ συγγένειά τους βρίσκεται μόνο στό αἷμα καί ὄχι στό πνεῦμα καί αὐτό, γιά νά χωρίση τελεσίδικα τήν Ἀλήθεια ἀπό τό ψέμα.

Kyprianos Christodoulides άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "π. Βασίλειος E. Bολουδάκης : οἱ «Πρίγκιπες τῆς Ἐκ...":

Μήπως ανήκει και ο ίδιος στους "πρίγκηπες" και δεν το έχει πάρει είδηση ακόμη ; Φοβάμαι όμως, το δικό του "πριγκηπάτο" είναι σαν αυτό του Μονακό, ή του Βατικάνειου κράτους.

Τα ακολουθούντα αφορούν στον "μικρό πρίγκηπα", τον ιχνηλατεύοντα "θεόμορφο ἁγιοπατερικό ἦθος καί τήν Χριστομίμητη βιωτή τῶν ἁγίων μας" π. Βασίλειο Βολουδάκη. Είναι δικά του λόγια.

"Ὁ ὅρος «Ἀποτείχιση» εἶναι ἀπορριπτέος, διότι (ὅταν) ἀποτειχίζεται κάποιος, βγαίνει ἀπὸ τὰ τείχη τῆς Ἐκκλησίας. Δηλαδή, ἐκτὸς τῶν τειχῶν, εἶσαι ἐξω ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία. Τί θὰ πεῖ «ἀποτειχίζομαι»; Μόνος σου, δηλαδή ὁμολογεῖς ὅτι εἶσαι ἐκτὸς Ἐκκλησίας. Ἄρα, τί ἐπιδιώκεις; Ἡ λέξη αὐτὴ εἶναι ἀδόκιμη, διότι οἱ Ἱεροὶ Κανόνες μιλοῦν ὅτι, ἐὰν κοινωνήσει κάποιος μὲ ἀκοινώνητο, ἀκοινώνητος θὰ εἶναι κι ἐκεῖνος.

Σημείωση από τον γράφοντα
Η Αποτείχιση έχει γίνει εδώ και 80 χρόνια, αλλά απορρίφθηκε βάσει της εκκλησιολογίας και της ιεροκανονολογίας με την προσθήκη της παραδοσιολογίας.

Και δεύτερη σημείωση. Ο Ιούδας Μακκαβαίος ήταν ο μόνος που έγινε δεκτός από το ιερατείο του Νόμου, όταν κατάργησε την αργία του Σαββάτου. Τότε, το έθνος αντιμετώπιζε ορατούς εχθρούς. Όταν όμως ήρθε αργότερα στη γη, Εκείνος που τα έβαλε με τους αόρατους εχθρούς, το ιερατείο Τον απέρριψε. Τον σταύρωσε σαν ένα κοινό ληστή.

Πόσο αληθινός ήταν ο λόγος "Εἰς κρίμα ἐγὼ εἰς τὸν κόσμον τοῦτον ἦλθον, ἵνα οἱ μὴ βλέποντες βλέπωσιν, καὶ οἱ βλέποντες τυφλοὶ γένωνται." 

Η Βράβευσις του Κορανίου. -- Εβραβεύθη, λοιπόν, εν μέσαις Αθήναις και το Κοράνιον!

Υπό τα εκτυφλωτικά φώτα μιας ασυνήθους μεγάλης δημοσιότητος, ο Φιλολογικός Σύλλογος «Παρνασσός» ωργάνωσεν εκδήλωσιν, κατά την οποίαν εβραβεύθη η δαπάναις της συζύγου του εφοπλιστού Λάτση γενομένη πολυτελής έκδοσις του Κορανίου εις την Ελληνικήν και την Αραβικήν. Παρέστη εις αυτήν και ο Αρχιεπίσκοπος κ. Σεραφείμ και ο Τύπος προέβαλε το γεγονός με περίεργον ζήλον και χωρίς καμμίαν διάθεσιν κριτικής και ελέγχου. Ο κ. Λάτσης, όμως, είναι εφοπλιστής και αποβλέπει μετά πάθους εις το υλικόν συμφέρον, χάριν του οποίου ημπορεί να καταδέχεται αθέμιτα πολιτικά «ανοίγματα», τοσούτω μάλλον καθ΄ όσον οι Άραβες αποτελούν σήμερον δια των πετρελαίων των ρυθμιστικήν οικονομικήν δύναμιν εις τον κόσμον. Αυτή όμως η οσμή πετρελαίου, αυταί αι αναθυμιάσεις, αι οποίαι ανεδόθησαν εκ του «Παρνασού», ημάς μας πνίγουν. Πως εδέχθη ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος να επευλογήση την εξιδανίκευσιν του Κορανίου, εν ονόματι του οποίου τόσα υπέστη η Εκκλησία και η Πατρίς μας; Ευστόχως εκκλησιαστική εφημερίς επεσήμανεν εν προκειμένω: «Ο θρησκευτικός φανατισμός των Μουσουλμάνων εστοίχισεν εις το Ελληνικόν Έθνος δουλείαν και μαρτύρια τεσσάρων αιώνων. Και προσφάτως στοιχίζει ταπεινώσεις και βαρβαρότητας εις την Κωνσταντινούπολιν και την Κύπρον. Ο Αλλάχ είναι ψευδοθεός, ο Μωάμεθ ψευδοπροφήτης και θηρίον της Αποκαλύψεως, το Κοράνιον βιβλίον ψεύδους και διαστροφής και ο Μαμωνάς, τον οποίον υπηρετεί ο κ. Λάτσης, είναι άλλος ψευδοθεός. Τι ήθελον λοιπόν εις τοιαύτην εκδήλωσιν οι Έλληνες Χριστιανοί; Και προ πάντων τι ήθελεν ο Αρχιεπίσκοπος; Τον Αλλάχ εκπροσωπεί; Όσοι Χριστιανοί μετέσχον εις την τελετήν της βραβεύσεως του Κορανίου, ηρνήθησαν τον Χριστόν και έπτυσαν εις την ιεράν κολυμβήθραν της βαπτίσεώς των». Δυστυχώς αυτή είναι η κατάστασις και δεν δύναται να την εξωραϊση και να την δικαιώση καμμία διπλωματία και καμμία σκοπιμότης!

"Ορθόδοξος  Τύπος" αρ. φ. 549.

π. Θεόδωρος Ζήσης - Κυριακή προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού - Συμπλήρωμα στο κήρυγμα της Κυριακής

http://www.impantokratoros.gr & http://katanixis.blogspot.gr

Με ονομαστική ψηφοφορία ολοκληρώθηκε η συζήτηση για το αντιρατσιστικό

Στην ονομαστική ψηφοφορία σημειώθηκαν αποκλίσεις από την επίσημη κομματική γραμμή των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, με την Ραχήλ Μακρή και τον Παύλο Χαϊκάλη να καταψηφίζουν όλα τα άρθρα, όπως επίσης και από την επίσημη γραμμή της ΔΗΜΑΡ, με τη Μαρία Ρεπούση να καταψηφίζει το επίμαχο δεύτερο άρθρο και να δηλώνει "παρών" στα άλλα δύο.

Τα αποτελέσματα της ονομαστικής ψηφοφορίας έχουν αναλυτικά, ως εξής:

* Για το πρώτο άρθρο που αφορά τη δημόσια υποκίνηση ρατσιστικής βίας ή μίσους, ονομαστική ψηφοφορία είχε ζητήσει η Χρυσή Αυγή.