Ορθοδοξία και Ελληνισμός στο σύγχρονο κόσμο -- π. Γεώργιος Μεταλληνός,

1) Μιλώντας κανείς για τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία, την Ορθοδοξία και τον Ελληνισμό, αγγίζει ένα μυστήριο, ένα θαύμα κυριολεκτικά, πού συντελέσθηκε μέσα στην Ιστορία. Διότι ή ιστορική ένωση των δύο αυτών οικουμενικών μεγεθών προκάλεσε αληθινή κοσμογονία. Δημιούργησε ένα νέο κόσμο, μία αληθινή «Νέα Εποχή». Για να μιλήσω θεολογικά, ξαναδημιούργησε, ανάπλασε τον κόσμο ολόκληρο. Και ή ένωση των δύο αυτών μεγεθών ως πηγή ζωής ανεξάντλητη αρδεύει συνεχώς την παγκόσμια κοινωνία. Στην εποχή μας, όμως, τίθεται με τρόπο οξύ και καθοριστικό το πρόβλημα της συνέχειας του συνδέσμου αυτού, πού τόσο ωφέλησε τον κόσμο.

Θα προσπαθήσω να σκιαγραφήσω τα δύο αυτά μεγέθη, προσδιορίζοντας Ιστορικά τη στιγμή της συναντήσεως και ενώσεως τους και τον τρόπο της διασύνδεσης τους, υπογραμμίζοντας συνάμα τις κύριες απειλές για τη συνέχεια της ένωσης αυτής στους δύσκολους καιρούς μας.

Τι είναι ό Ελληνισμός;

πατήρ Ευθύμιος Τρικαμηνάς : Δυο Άγιοι που έκοψαν κοινωνία με τους Αιρετικούς επισκόπους

President of Ukraine meets with EP exarchs

We came to work on the fait accompli - meeting of the President with the Exarchs of the Ecumenical Patriarchate in Ukraine

17 September 2018 - 15:10

President Petro Poroshenko had a meeting with the Exarchs of the Ecumenical Patriarchate in Ukraine - Bishop Ilarion of Edmonton and the Western Eparchy of the UOC in Canada and Archbishop Daniel of Pamphylia and the Western Eparchy of the UOC in the United States of America.

ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΓΟΡΓΟΫΠΗΚΟΟΥ ~ Ι.Μ.ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τετάρτη, 19 Σεπτεμβρίου 2018

Τη ΙΘ΄(19^η) του αυτού μηνός Σεπτεμβρίου,  μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΤΡΟΦΙΜΟΥ, ΣΑΒΒΑΤΙΟΥ και ΔΟΡΥΜΕΔΟΝΤΟΣ.                                                                                             

Τρόφιμος, Σαββάτιος και Δορυμέδων οι Άγιοι Μάρτυρες ήσαν κατά τους χρόνους του βασιλέως Πρόβου και Αττικού Βικαρίου ηγεμόνος της Αντιοχείας εν έτει σοη΄ (278). Εκ τούτων οι Άγιοι Τρόφιμος και Σαββάτιος ήλθον από ξένον τόπον εις την Αντιόχειαν. Και επειδή είδον όλους τους Αντιοχείς τεταραγμένους και έξω φρενών υπάρχοντας δια την εορτήν, την οποάν ετέλουν, των γενεθλίων του εν τη Δάφνη της Αντιοχείας ευρισκομένου ψευδοθέου Απόλλωνος, τούτου ένεκα ελυπήθησαν εγκαρδίως. Όθεν φωνάξαντες εις τον Θεόν με αναστεναγμούς καρδίας δια την σωτηρίαν της πόλεως, εφανερώθησαν  ότι είναι Χριστιανοί· δια τούτο παρεστάθησαν εις τον Βικάριον.

Άγιος Ιωάννης ο Σιναϊτης στον Λόγον ΚΑ´ της «Κλίμακος»:

«Ο κενόδοξος είναι ειδωλολάτρης και ας δείχνη ότι είναι πιστός. Σέβεται τον Θεόν φαινομενικά, αλλά επιζητεί πραγματικά να αρέση στους ανθρώπους και όχι στον Θεόν. Και είναι κενόδοξος κάθε επιδεικτικός άνθρωπος. Του κενόδοξου η νηστεία είναι χωρίς μισθόν και η προσευχή του άκαιρη και άστοχη, γιατί και τα δυο τα κάνει για τον ανθρώπινον έπαινο…». 

Τη ΙΗ΄ (18η) Σεπτεμβρίου, μνήμη του Οσίου πατρός ημών ΡΩΜΥΛΟΥ.

Ρωμύλος ο Όσιος και θεοφόρος πατήρ ημών, ο εις τους υστέρους χρόνους ασκήσας και αγιάσας, εγεννήθη κατά το ατ΄ (1300) περίπου έτος εις την παραδουνάβιον πόλιν Βιδίνιον, εκ γονέων ευσεβών και φοβουμένων τον Θεόν και εν αυταρκεία ζώντων, του μεν πατρός Έλληνος και εξ Ελλήνων έλκοντος το γένος, της δε μητρός εκ Βουλγάρων· ωνομάσθη δε κατά το άγιον Βάπτισμα Ράϊκος. Παρελθών την βρεφικήν και φθάσας εις επιδεκτικήν μαθήσεως ηλικίαν, εδόθη παρά των γονέων του εις διδάσκαλον ευσεβή προς εκμάθησιν των ιερών γραμμάτων, τα οποία ως νουνεχής και φρόνιμος εξέμαθεν εις διάστημα ολίγου καιρού, υπερβαλών πάντας τους συμμαθητάς και συνηλικιώτας του, τους οποίους και εδίδασκε μάλιστα να πολιτεύωνται εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου.

Ερωτήματα προς τον π. Αναστάσιον Γκοτσόπουλον -- του αδελφού μας Ιουστίνου

https://paterikiparadosi.blogspot.com/2018/09/blog-post_290.html#more

Η δημοσιευθείσα μελέτη σας πάτερ Αναστάσιε μου εδημιούργησε τα ακόλουθα ερωτηματικά.

Πρώτον. Εάν η Εκκλησία δέχεται το αιρετικόν βάπτισμα ως έγκυρον αποκλειστικώς και μόνον υπό προϋποθέσεις. Εις την μελέτη σας αναφέρετε δυο πολιτικάς της Εκκλησίας. Την

«ορθόδοξον πολιτικήν», η οποία απορρίπτει τελείως το βάπτισμα των αιρετικών και βαπτίζει ορθοδόξως τους εν μετανοία προσερχομένους πρώην αιρετικούς και την «πολιτικήν της οικονομίας», η οποία δέχεται εις την Εκκλησίαν τους υπό αιρετικών βαπτισμένους  μόνον με το άγιον μυστήριον του Χρίσματος. Ερωτώ λοιπόν και παρακαλώ ταπεινώς να μου απαντήσετε. Υπό ποίας ακριβώς προϋποθέσεις αποδέχεται η Εκκλησία το βάπτισμα των αιρετικών ως έγκυρον; Διότι εις την μελέτη σας δεν διέκρινα να αναφέρεσθε εις το κρίσιμον αυτό ερώτημα.

Όροι Μνημονίων και Πρεσπών επονείδιστοι. Επιβάλλονται μόνον μετά από στρατιωτική ήττα -- Του Στέλιου Παπαθεμελή*

Και στο Καστελόριζο το 2010 με ΓΑΠ και στην Ιθάκη (2018) με Τσίπρα «η επιπολαιότητα (ή το θράσος ) τρομάζει: Λανσάρεται η συνθηκολόγηση σαν θρίαμβος, η ντροπή σαν περηφάνια, η κοινωνική δεινοπάθηση σαν στρατηγικό κατόρθωμα»(Χρ. Γιανναράς,Καθημερινή,2/9/18).

     Προηγήθηκαν τα περιώνυμα Μνημόνια με τους απίθανους όρους τους:

«Οι όροι των Μνημονίων ήταν όροι επονείδιστοι που δεν επιβλήθηκαν σε καμιά άλλη χώρα και που κανονικά υπογράφονται μόνο μετά από μια στρατιωτική ήττα»(Μίκης Θεοδωράκης,Βήμα,2/9/18).

     Δεν ενήργησαν «ευσχημόνως και κατά τάξιν» ορισμένα τουλάχιστον όργανα της τάξεως στη Θεσσαλονίκη. Αστυνομικοί με αντιασφυξιογόνες μάσκες  δρώντες εκ του ασφαλούς αντιπαρατάχθηκαν απέναντι σε νομοταγείς Πολίτες, οικογένειες, μικρά παιδιά, ηλικιωμένους ως να επρόκειτο για εγκληματίες. Φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί οφείλουν να λογοδοτήσουν και να υποστούν τις δέουσες κυρώσεις.

Τη ΙΗ΄ (18η) Σεπτεμβρίου, μνήμη της Αγίας Μάρτυρος ΑΡΙΑΔΝΗΣ ην πέτρα ραγείσα υπεδέξατο αυτήν τελειωθείσαν.

Αριάδνην η Αγία Μάρτυς ήτο κατά τους χρόνους Αδριανού και Αντωνίνου των βασιλευσάντων, από του έτους ριζ΄ (117) έως έτους ρξα΄ (161) δούλη ενός άρχοντος, Τερτύλλου ονομαζομένου, πρώτου όντος της Πρυμνησέων πόλεως, της ευρισκομένης εις το θέμα της Φρυγίας Σαλουταρίας. Eπειδή δε αύτη ηναγκάσθη από τον αυθέντην της να συνεορτάση με αυτόν εις τον ναόν των ειδώλων δια τα γενέθλια του τέκνου του και δεν επείσθη, δια τούτο εξέσθη δυνατά εις το σώμα και έπειτα αφέθη.

ΣΚΛΑΒΙΑ, ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ

Το σύστημα εξουσίας είναι μiα παρασιτική τάξη με σκοπό να μεταφέρει τον εθνικό πλούτο σε υπερεθνικά κέντρα

Από τον Αλκιβιάδη Κ. Κεφαλά*

Η Κύπρος είναι η πατρίδα και το λίκνο της ελληνικής δημοτικής πεζογραφίας. Οι «Ασσίζες» είναι το πρώτο γραπτό δημοτικό μνημείο της δημοτικής ελληνικής γλώσσας. Περιγράφει με λογοτεχνικό τρόπο τη νομοθεσία των Φράγκων κατακτητών στην Κύπρο. Την τελική λογοτεχνική μορφή, τα κείμενα την πήραν το 1340. Οι «Ασσίζες» πιστοποιούν ότι οι Φράγκοι κατείχαν τα πάντα - τα σπίτια, τη γη, τα αγαθά και τη ζωή των υπηκόων. Χαρακτηριστικά, αν ένας χωρικός που σκάβει το χωράφι του βρει κάποιον θησαυρό και δεν ενημερώσει τον Φράγκο ηγεμόνα, τότε θα κρεμαστεί. «Εάν γένεται από ριζικού ότι ο κατίς άνθρωπος ευρίσκει κανέναν βίον από κάτω της γης χωρίς να ποεί γνώσην του αυθέντη της χώρας, το δίκαιον κρινίσκει ότι εκείνον πρέπει να τον κρεμάσουν».