Άλμα στην αιωνιότητα. Ματθαίος· ο τελώνης που έγινε απόστολος! -- του αείμνηστου Στεργίου Σάκκου, Καθηγητού ΑΠΘ

Η μετάνοια είναι η πιο μεγάλη παραχώρηση του Θεού στον αμαρτωλό άνθρωπο, αλλά και η πιο γενναία και ηρωϊκή ανθρώπινη πράξη. Είναι ένα άλμα, το οποίο επιτελεί ο αμαρτωλός με τη βοήθεια της πίστεως, για να μπει έτσι στη σφαίρα της χάριτος, όπου όλα είναι τέλεια και άγια, διότι η αγάπη του Θεού γνωρίζει να λαμπρύνει και να αξιοποιεί θετικά και τα πιο μελανά και αρνητικά στοιχεία του ανθρώπου. Αυτό το γενναίο άλμα της μετανοίας, με τις ασύλληπτες συνέπειές του, μπορούμε να μελετήσουμε απλά, αλλά και πολύ καθαρά στην αγιασμένη μορφή του ευαγγελιστού Ματθαίου, του τελώνη, που έγινε απόστολος του Χριστού.

Η θεία πρόσκληση.

Στην Καπερναούμ, την «ιδίαν πόλιν» του Ιησού, κατοικεί και εργάζεται ο Ματθαίος. Εκεί, στο μέσον μιας ημέρας γεμάτης σημεία και διδαχές, ο Κύριος περνώντας μπροστά από το «τελωνείο» του Ματθαίου τον βλέπει και του απευθύνει το κάλεσμα· «ακολούθει μοι». Κι εκείνος εγκαταλείποντας την ίδια στιγμή τις εκκρεμότητες του τελωνικού του γραφείου, κλείνει μια για πάντα τους παλιούς λογαριασμούς και «αναστάς ηκολούθησεν αυτώ». Αυτή η άμεση ανταπόκριση στην πρόσκληση του Ιησού θυμίζει την παρόμοια συμπεριφορά των πρώτων μαθητών του Κυρίου, του Πέτρου, του Ιωάννη, του Ιακώβου. Εντούτοις, σε κάποιο σημείο της διαφοροποιείται από τις απαντήσεις των άλλων αποστόλων και συγκλονίζει πραγματικά με τη μοναδικότητα του αυθορμητισμού της. Οι άλλοι, ως μαθητές του Προδρόμου, είχαν μια θρησκευτική προπαίδεια. Ήταν ζυμωμένοι με τις επαγγελίες και τις προσδοκίες του Ισραήλ, με τον πόθο και την αναμονή του Μεσσία κι είχαν ακούσει τον ίδιο τον δάσκαλό τους να τους συστήνει τον Ιησού από την Ναζαρέτ ως «τον αμνόν τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου» (βλ. Ιω. 1: 29). Δεν είναι, λοιπόν, παράδοξο το ότι υπακούν στην πρόσκλησή του, όταν εκείνος τους καλεί κοντά του. Μα να τον ακολουθεί ένας τελώνης, ένας εξωμότης ιουδαίος, που φανερά συνεργάζεται με τους κατακτητές, αφού με δική τους παραχώρηση μαζεύει τους φόρους, αυτό φαίνεται ακατανόητο. Το όνειδος της τελωνικής ιδιότητος το αποθανάτισε η ιστορία με τα πιο μελανά χρώματα. Θηρία των πόλεων, αντίστοιχα προς τις αρκούδες των βουνών, χαρακτήρισε τους τελώνες ένας αρχαίος σοφός. Και το Ευαγγέλιο μας αφήνει πολλά να καταλάβουμε, για το επονείδιστο αυτό επάγγελμα, καθώς αναφέρει τους τελώνες σε συνδυασμό με τρεις επαίσχυντες και ελεεινές τάξεις ανθρώπων· τις πόρνες, τους εθνικούς (=ειδωλολάτρες) και τους αμαρτωλούς.

Ύμνοι εις την Θεοτόκον Greek Orthodox Hymns to the Mother of God

telemaxos doumanis

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τετάρτη, 10 Φεβρουαρίου 2016

Χαραλάμπους ιερομάρτυρος, Αναστασίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως.

Ὁ Ἅγιος Χαράλαμπος ἦταν ἱερεὺς στὴ Μαγνησία τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καὶ ἔζησε ἐπὶ αὐτοκρατορίας τοῦ Σεπτιμίου Σεβήρου (193 – 211 μ.Χ.). Ὅταν τὸ ἔτος 198 μ.Χ. ὁ Σέβηρος ἐξαπέλυσε ἀπηνὴ διωγμὸ κατὰ τῶν Χριστιανῶν, ὁ ἔπαρχος τῆς Μαγνησίας Λουκιανός, συνέλαβε τὸν Ἅγιο καὶ τοῦ ζήτησε νὰ ἀρνηθεῖ τὴν πίστη του. Ὅμως ὁ Ἅγιος ὄχι μόνο δὲν τὸ ἔκανε αὐτό, ἀλλὰ ἀντίθετα ὁμολόγησε στὸν ἔπαρχο τὴν προσήλωσή του στὸν Χριστὸ καὶ δήλωσε μὲ παρρησία ὅτι σὲ ὁποιοδήποτε βασανιστήριο καὶ νὰ ὑποβληθεῖ δὲν πρόκειται νὰ ἀρνηθεῖ τὴν πίστη τῆς Ἐκκλησίας. Τότε ἡ σκοτισμένη καὶ σαρκικὴ ψυχὴ τοῦ Λουκιανοῦ ἐπέτεινε τὴν ὀργή της καὶ διέταξε νὰ ἀρχίσουν τὰ φρικώδη βασανιστήρια στὸ γέροντα ἱερέα. Πρῶτα τὸν γύμνωσαν καὶ ὁ ἴδιος ὁ Λουκιανός, παίρνοντας τὸ ξίφος του προσπάθησε νὰ πληγώσει τὸ σῶμα τοῦ Ἁγίου. Ὅμως ἀποκόπηκαν τὰ χέρια του καὶ ἔμειναν κρεμασμένα στὸ σῶμα τοῦ Ἱερομάρτυρα καὶ μόνο ὕστερα ἀπὸ προσευχὴ τοῦ Ἁγίου συγκολλήθηκαν αὐτὰ πάλι στὸ σῶμα καὶ ὁ ἡγεμόνας κατέστη ὑγιής. Βλέποντας αὐτὸ τὸ θαῦμα τοῦ Ἁγίου πολλοὶ ἀπὸ τοὺς δημίους πίστεψαν στὸν ἀληθινὸ Θεό.

Μὲ τὸ ζόφο στὸ νοῦ καὶ μὲ τὴ θηριωδία στὴν καρδιά, ὁ ἔπαρχος ἔδωσε ἐντολὴ νὰ διαπομπεύσουν τὸν Ἅγιο καὶ νὰ τὸν σύρουν διὰ μέσου τῆς πόλεως μὲ χαλινάρι. Τέλος, διέταξε τὸν ἀποκεφαλισμὸ τοῦ Ἁγίου, ὁ ὁποῖος μὲ τὸ μαρτύριό του ἔλαβε τὸ ἁμαράντινο στέφανο τῆς δόξας.
Τμήματα τῆς τιμίας κάρας αὐτοῦ φυλάσσονται στὴ ἱερὰ μονὴ Ἁγίου Στεφάνου Μετεώρων καὶ στὸν ὁμώνυμο προσκυνηματικὸ ναὸ τῆς κωμοπόλεως Θεσπιῶν τῆς Βοιωτίας.

Αθάνατε Στρατηγέ Μακρυγιάννη…

...«Διερχόμενος δε τότε (μετά την καταδίκην του) όπισθεν της Ακροπόλεως και ιδών την θέσιν εις ην άλλοτε επληγώθη πολεμών υπέρ της πατρίδος κατά των τυράννων αυτής, ήρχισε μετά καρδίας γενναίας εν τραγούδιον ηρωϊκόν μέχρι της φυλακής του, κινήσας εις την περιπαθεστέραν συναίσθησιν τους συνοδεύοντας αυτόν. Εις την φυλακήν τον περιέμενεν η σύζυγος και τα τέκνα του δια να ασπασθώσιν την δεξιάν του. Ο Μακρυγιάννης απέπεμψεν αυτά, λέγων ότι πρέπει να ευχαριστώνται μάλιστα διότι κατεδικάσθη αδίκως και διότι αποθνήσκει, αφήνων μίαν κοινωνίαν, από την οποίαν προ πολλού απελπίσθην».

Ενας μοναχός εξωμολογήθηκε στον Αββά Σισώη: «΄Επεσα πάτερ. Τι να κάνω;»

«Σήκω», του είπε, με τη χαρακτηριστική του απλότητα ο άγιος Γέροντας.

«Σηκώθηκα Αββά μα πάλι έπεσα στην καταραμένη αμαρτία», ομολόγησε με θλίψη ο αδελφός.
«Και τι σε εμποδίζει να ξανασηκωθείς;»
«Ως πότε Αββά» ρώτησε ο αδελφός.
«΄Εως ότου να σε βρή ο θάνατος ή στην πτώση ή στην έγερση. Δεν είναι γραμμένο όπου ευρώ σε, εκεί και κρινώ σε; Μόνο εύχου στο Θεό να βρεθείς την τελευταία σου στιγμή σηκωμένος με την αγία μετάνοια.» του εξήγησε ο Αββάς Σισώης.

Γιατί η ζωή του έθνους ξεμάκρυνε από την Ορθοδοξία, γιατί είναι βυθισμένη στο ψέμα.

--Γιατί ξέσπασε τέτοια μανία σ΄ αυτό το μοναστήρι;                                                                                                   

--Η ίδια και χειρότερη μανία ξέσπασε στα περισσότερα, αδελφέ Χριστοφόρε(=Παππουλάκος), αποκρίθη ο Ιγνάτιος…                                                                                                                                                                               

Ο Χριστοπανάγος(Παππουλάκος),  έπεσε σε βαθειά συλλογή και για πολλήν ώρα ούτε ο ένας, ούτε ο άλλος πρόφερε λέξη. Μονάχα το τζιτζίκι ακουγόταν και τίποτ΄ άλλο.                                                                                                      

–Γι΄ αυτό αγωνιστήκαμε εφτά χρόνια; Ρώτησεν ο Χριστοφόρος. Γι΄ αυτό ρημάξαμε, για να στήσουμε τέτοιο βασίλειο; Τέτοιος είναι ο καρπός της λευτεριάς μας; Γιατί Ιγνάτιε; Γιατί;                                                                     

--Γιατί η ζωή του έθνους ξεμάκρυνε από την Ορθοδοξία, γιατί είναι βυθισμένη στο ψέμα.    

Διακοπή μνημοσύνου

«Καιρός τω παντί πράγματι» (Εκκλη.3: 1).

Και νυν, καιρός θρήνου, καιρός ομολογίας, καιρός αποφάσεως σωτηρίας.

«Συντετέλεσται» (1 Βασ. 20: 33) ήδη η πτώσις εν τη πίστει του Πατριάρχου Βαρθολομαίου και τω συν αυτώ Πατριαρχών, Αρχιεπισκόπων, Επισκόπων, Αγιορειτών και των κοινωνούντων αυτοίς κληρικών και λαϊκών. Κλαύσατε και αναγγείλατε: Πέπτωκε Βαρθολομαίος και οι συν αυτώ, και διαθέσει και φρονήματι και λόγω και πράξει. Ηθέτησαν, οι δυστυχείς και θεοπαράδοτα δόγματα και θείους νόμους και αγίους Πατέρας και ιεράν Παράδοσιν και Ορθόδοξον Εκκλησίαν, και γενικώς την πίστιν της Ορθοδοξίας. Ωμολόγησαν την μετά της παπικής αιρέσεως ένωσιν και την εν τη Οικουμενιστική παναιρέσει του Π.Σ.Ε. τοιαύτην, «δημοσία… γυμνή τη κεφαλή επ΄ Εκκλησίας» (ΙΕ΄ Κανών ΑΒ Συνόδου), και παραμένουν γηθοσύνως αμετανόητοι.  Καιρός του ποιήσαι το θέλημα Κυρίου, ως τούτο ορίζεται δια του ΛΑ΄ Κανόνος των Αγίων Αποστόλων και του ΙΕ΄ Κανόνος της Πρωτοδευτέρας Συνόδου, περί χωρισμού και διακοπής του μνημοσύνου του πεπτωκότος Επισκόπου.

«Σώζων σώζε την σεαυτού ψυχήν», είναι και νυν η φωνή του ουρανού προς πάντα Ορθόδοξον (Γεν. 19:17).

Ὀφειλόμενη διευκρίνιση σχετικά μέ τήν συγκέντρωση στά Προπύλαια γιά τήν ἠλεκτρονική Ταυτότητα ἤ Κάρτα τοῦ Πολίτη

Γράφτηκε από τον/την Orthros Ενεργό 09 Φεβρουάριος 2016.

Μετά ἀπό δημοσίευμα σέ ἱστολόγιο αἰσθανόμαστε τήν ἀνάγκη νά δώσουμε κάποιες ἐξηγήσεις.

Ἡ Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν θεωρεῖ σοβαρό ὀλίσθημα τήν ἀμφισβήτηση τῆς ἁγιότητος τῶν μεγάλων ἁγίων τῆς ἐποχῆς μας π. Πορφυρίου καί π. Παϊσίου, ἐκ μέρους κάποιας παρατάξεως τῶν Παλαιοημερολογιτῶν. Ἡ σύγχυση αὐτή καί ἡ ἀμφισβήτηση σχετίζεται μέ τήν διαφορετική ἐκκλησιολογική τοποθέτηση τῶν ἀμφισβητιῶν. Δέν μποροῦν νά δεχθοῦν ὅτι μόνο ἡ κανονική Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, πού ἀκολουθεῖ τό νέο ἡμερολόγιο καί βρίσκεται σέ κοινωνία μέ τίς ὑπόλοιπες Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες, ἔχει τήν ἄκτιστη Θεία Χάρη. Ἑπομένως οἱ Ὀρθόδοξοι χριστιανοί πού ἀνήκουν σ’ αὐτήν, βαπτίζονται, μυρώνονται, ἀναγεννῶνται, κοινωνοῦν τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων καί μποροῦν τελικά νά χριστοποιηθοῦν καί νά ἁγιοκαταταχθοῦν, ἀφοῦ νομίμως σύμφωνα μέ τήν ὀρθόδοξη διδασκαλία ἀγωνίστηκαν, καθαρίστηκαν, φωτίστηκαν, ἁγιάστηκαν.

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, Κυριακή μετά την Χριστού Γέννησιν [mp3 - 2015].

Άγιον Όρος, διχασμός εν όψει --- Του κ. Ιωάννου Κορναράκη, Ομοτίμου Καθηγητού του Πνεπιστιμίου Αθηνών

...ο μοναχικός σύλλογος των «αμαθών» και «ασόφων», γνωρίζει αυτά, τα οποία και οι σοφοί ηγούμενοι γνωρίζουν αλλά τα αποσιωπούν, δηλ. την εμπλοκή του Πατριάρχου στην παναίρεση του οικουμενισμού και τις παραχωρήσεις στους αιρετικούς, οι οποίες ακυρώνουν την μοναδικότητα της Ορθοδοξίας. Γράφουν λοιπόν στους ηγουμένους. «Γνωρίζετε, σεβαστοί πατέρες, καλύτερα από εμάς τις αντορθόδοξες και βλάσφημες ενέργειες, δηλώσεις και αποφάσεις του Οικουμενικού Πατριάρχου...που συνιστούν κραυγαλέα και εμφανή - γυμνή τη κεφαλή - αποδοχή και διδαχή της παναιρέσεως όλων των εποχών, που αθετεί τη μοναδικότητα της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας και την ταυτίζει με τις αιρέσεις, των οποίων δέχεται τα μυστήρια ως έχοντα και μεταδίδοντα αγιαστική και σώζουσα χάρη. Εκτός της αναγνωρίσεως του Βαπτίσματος των Παπικών και των Λουθηρανών έχουμε και μετοχή στο κοινό ποτήριο με τους Μονοφυσίτες και σε πολλές περιπτώσεις με τους Παπικούς στις Κυκλάδες και στη Διασπορά»!
Τέλος, οι αγιορείτες ηγούμενοι προβλέπουν ενδεχόμενη δημιουργία σχισμάτων στην Εκκλησία, «...φιλόφρονες εκδηλώσεις, όπως αυτές των επισκέψεων του Πάπα στο Φανάρι και του Αρχιεπισκόπου Αθηνών στο Βατικανό, χωρίς την προϋπόθεση της ενότητας στην πίστη, επιτυγχάνουν αφ' ενός...και αφ' ετέρου να αμβλύνουν το δογματικό αισθητήριο πολλών Ορθοδόξων ˙ επί πλέον δε να εξωθήσουν μερικούς από τους πιστούς και ευλαβείς Ορθοδόξους, που ανησυχούν για όσα ακαίρως και παρά τους Ιερούς Κανόνες γίνονται, σε αποκοπή τους από το σώμα της Εκκλησίας και την δημιουργία νέων σχισμάτων»!
Το ερώτημα, όμως, που προκύπτει από το τελευταίο αυτό μέρος του κειμένου των ηγουμένων είναι:
- Ποιος φωτισμός τους πληροφορεί ότι «οι μερικοί (έστω) πιστοί και ευλαβείς Ορθόδοξοι», υπερασπιστές των Ιερών Κανόνων και της πατερικής παραδόσεως, στην περίπτωση, που, ό μη γένοιτο, δημιουργηθεί σχίσμα, αυτοί θα πρέπει να αποκοπούν από το σώμα της Εκκλησίας;

- Γιατί θέλουμε κάποιους και ευλαβείς και Ορθόδοξους, αλλά έξω από το σώμα της Εκκλησίας; Αν η Διοικούσα Εκκλησία εμμένει στις αιρέσεις, που καταδικάζουν οι Πατέρες και οι Ιεροί Κανόνες, και άρα, στην περίπτωση αυτή, δεν είναι πλέον Εκκλησία αλλά «εκκλησία», δεν θα πρέπει να αποκοπεί η αίρεση από την Εκκλησία; -Πως εννοούν άραγε την Εκκλησία οι κ.κ. Ηγούμενοι; Και αιρετική και Εκκλησία; Ποιος πρέπει να αποκοπεί; από ποιόν; 

***

Ο  Δημήτριος Χατζηνικολάου άφησε ένα  σχόλιο για την ανάρτησή σας "Άγιον Όρος, διχασμός εν όψει --- Του κ. Ιωάννο...": 

Ἄς ἀναπαύῃ ὁ Κύριος τήν ψυχήν τοῦ σοφοῦ Καθηγητοῦ. Σπανίως ὡμίλησεν τόσον δικαίως ἄνθρωπος πού κοινωνεῖ μέ τούς Οἰκουμενιστάς. 

Ειλικρινά λυπάμαι!

Διάβασα :

=======================================

Και η άλλη άποψη...

Τα σύκα σύκα και η σκάφη σκάφη...

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΑΣ ΤΣΙΡΚΟ:

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΩΝ

==========================

Έως πότε τα "ΔΥΟ  ΑΚΡΑ" θα δηλητηριάζουν τους Ορθοδόξους;

Σχισματικοί και αιρετικοί λοιπόν και οι αδελφοί μας που ακολουθούν το Πάτριο!

***

Ο Ανώνυμος άφησε ένα  σχόλιο για την ανάρτησή σας "Ειλικρινά λυπάμαι!": 

Ιερομόναχος Γρηγόριος Ζιώγος

Εγώ να δείς πόσο στεναχωρήθηκα, όταν αυτός ο κύριος μας αποκαλεί Βλάσφημους - μήπως μπορεί να μας πεί και σε τι βλασφημήσαμε; 

Ως εκ τούτου Αναγκάστηκα και έστειλα το κάτωθι άρθρο Λειτουργική και ΠΣΕ για να δούμε εν τελευταία αναλύσει ποιός είναι ο βλάσφημος.

Ευχαριστώ αναφανδόν τον Blogger της ορθόδοξης φωνής, ο οποίος έχει δώσει ρεσιτάλ δεοντολογίας με το να μην λογοκρίνει την άλλη πλευρά.

***

Ο Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Ειλικρινά λυπάμαι!":

Όταν αναφέρεται σε βλάσφημους ο κάτοχος του μπλογκ "Αντιαιρετικό εγκόλπιο" εννοεί τους σχισματικούς παλαιοημερολογίτες που βλασφημούν τα Μυστήρια του Νέου Ημερολογίου ότι είναι άκυρα. Αυτό είναι πραγματικά βλασφημία.

Δεν συμφωνώ με τον διχαστικό τρόπο του "Αντιαιρετικού εγκολπίου" που μιλάει για οικουμενιστική συμπροσευχή (εγώ δεν είδα πουθενά συμπροσευχή) μεταξύ σχισματικών παλαιοημερολογιτών και Ορθοδόξων. Όμως ότι κάποιοι παλαιοημερολογίτες φθάνουν σε βλασφημίες, αυτό ισχύει.

Ο Κωστάκης πρέπει να προσέχει να μην φιλοξενεί παλαιοημερολογίτικες σχισματικές απόψεις γιατί ούτε αίμα του μαρτυρίου ξεπλένει το σχίσμα λέγει ο ι.Χρυσόστομος.

Φίλος του Κωστάκη

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος -- Τι θα συμβεί σύντομα. (από 9ον κεφ, Προφ. Ιεζεκιήλ)

Ορθόδοξη Λειτουργική και Π.Σ.Ε.

«Εἴ τις κληρικὸς ἤ λαϊκὸς εἰσέλθοι εἰς συναγωγὴν

Ἰουδαίων ἤ αἱρετικῶν προσεύξασθαι, καὶ
καθαιρείσθω καὶ ἀφοριζέσθω» (ΞΕ΄ Ἀποστολ. Κανὼv)

Η  Εκκλησία κηρύττει,

Ένας Κύριος, Μία Πίστις, Εν βάπτισμα, ως αδιαίρετο Σώμα του IC-XC.
Αντ’ αυτού ο Οικουμενισμός κηρύττει πως δεν ισχύει τίποτε απ’ όλα αυτά. Μπορείς να είσαι βουδιστής Ινδιάνος… και θα σωθείς. Αυτό το πιστεύω μηδενίζει την αποστολή του Ιησού Χριστού στη γη και την παρουσιάζει ως μια άχρηστη πράξη.
Η Εκκλησία είναι μία και μοναδική, διότι είναι το σώμα του Ενός και Μοναδικού Χριστού. Είναι οντολογικώς αδύνατος ο χωρισμός της Εκκλησίας γι’ αυτό και δεν υπήρξε ποτέ διαίρεσις της Εκκλησίας, αλλά χωρισμός από την Εκκλησία. Εκ της Εκκλησίας του Χριστού είς διαφόρους καιρούς απεσχίσθησαν ουκ ολίγοι, σχηματίζοντας την αιρετική λεγεώνα, με αιχμή του δόρατος σήμερα τον Οικουμενισμόν και την συναγωγή του διαβόλου.

Ο Οικουμενισμός είναι κάτι πολύ χειρότερο της αιρέσεως.                                       

Οι αιρέσεις ήταν φανεροί εχθροί της Εκκλησίας. Συνεπώς η Εκκλησία μπορούσε να παλέψει εναντίον τους και να τις κατατροπώσει.

Διαβάζω στον ημερήσιο τύπο: Αμπελόκηποι: Συνελήφθη 35χρονος γιατί άφησε σε κάδο απορριμμάτων γυάλες με έμβρυα

Αυτοκτονούμε!!!

Ιανουάριος 1970---Δεκέμβριος 2015

16.710.000 ελληνόπουλα κατακρεουργήθηκαν από εκτρώσεις!!!

Με το εθνικό έγκλημα της νομιμοποιήσεως των αμβλώσεων και μάλιστα με δαπάνες του κράτους, δια του Ν. 1609 του 1986.

 Με την έντεχνη από το  1980  αλλοίωση της ομοιογένειας των Ελλήνων με περίπου 3.000. 000 μουσουλμάνων λαθρομεταναστών.

 Και τώρα με την  σταδιακή απονομή της ελληνικής ιθαγένειας σε μετανάστες και λαθρομετανάστες, είναι όντως τραγικόν, ευρισκόμεθα προ της  αλλοιώσεως και μειώσεως του ελληνικού πληθυσμού, οι υπεύθυνοι του έθνους συνεχίζουν να νομιμοποιούν και να πληρώνουν δια 350 χιλιάδες περίπου, εκτρώσεις, ετησίως και ο Κλήρος; Θου Κύριε φυλακήν τω στόματί μου…

 Αυτοκτονούμε!!!

Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΑΚΟΜΑ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ

Η ευγενική πρόσκληση του μητροπολίτου Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλου με έφερε προ ολίγων ημερών στα αγιασμένα χώματα της δυτικής Μακεδονίας. Είχα την τιμή να ομιλήσω για την ελληνορθόδοξη παιδεία με την ευκαιρία της εορτής των Τριών Ιεραρχών και της κοπής της βασιλόπιτας της μητροπόλεως. Δεν θα αναφερθώ στην ομιλία μου. Θα σας διηγηθώ τις έντονες συγκινήσεις που αισθάνθηκα ως ορθόδοξος χριστιανός και ως Ελλην από το σύντομο αυτό προσκύνημα στις ρίζες των προγόνων μου.

Με τη συνοδεία καλών φίλων επισκέφθηκα την κωμόπολη Εράτυρα (με πληθυσμό 1.000 κατοίκων) που ανήκει στον Δήμο Βοΐου του νομού Κοζάνης και στην Ιερά Μητρόπολη Σισανίου και Σιατίστης. Είχα ηθική υποχρέωση να ανάψω ένα κερί στη μνήμη των παππούδων μου, οι οποίοι γεννήθηκαν εκεί. Ο ναός του Αγίου Γεωργίου με το περίφημο ξυλόγλυπτο τέμπλο του εόρταζε τους Τρεις Ιεράρχες. Τι ευχάριστη έκπληξη αισθανθήκαμε όλοι, όταν είδαμε τους σημαιοφόρους και τους μαθητές του δημοτικού και του γυμνασίου να εισέρχονται στον ναό με την ελληνική σημαία, με προσεγμένη εμφάνιση, και να παρακολουθούν τη θεία λειτουργία! Στο τέλος, μάλιστα, πολλά από τα παιδιά μετέλαβαν με τάξη και ευλάβεια. Εικόνες που θυμίζουν παλαιότερες εποχές και κινδυνεύουν να χαθούν κάτω από τον οδοστρωτήρα της παγκοσμιοποιήσεως.