Η έσχατη βία· ο θάνατος! -- του αείμνηστου Καθηγητού Θεολογικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών Ιωάννου Κορναράκη

Η δαιμονική βία, στην προσπάθειά της να περάσει στο πνεύμα του αδαμικού ζεύγους, ως εξαιρετικά συμφέρουσα, την ιδέα της παραβάσεως της εντολής του Θεού, διαβεβαίωσε το ζεύγος αυτό, απατηλά και υποκριτικά, ότι, τρώγοντας από τον καρπό τού απαγορευμένου δένδρου, δεν επρόκειτο, σε καμμιά περίπτωση, να πραγματοποιηθεί αυτό που ο Θεός τους είχε προαναγγείλει, ότι δηλ. θα πεθάνουν·

 «Ου θανάτω αποθανείσθε»! Διαβεβαίωσε η βία αυτή το αδαμικό ζεύγος!

 Ο Θεός πράγματι είχε προαναγγείλει και είχε ξεκαθαρίσει τήν πορεία των πραγμάτων στην περίπτωση, που το αδαμικό ζεύγος θα διάλεγε ως τρόπο υπαρξιακής του καταξιώσεως την αθέτηση της εντολής του· «ή δ’ αν ημέρα φάγητε απ’ αυτού, θανάτω αποθανείσθε» .

 Ο διάβολος, ενεργώντας αντίθετα προς την διαβεβαίωση αυτή του Θεού, έπεισε τον Αδάμ και την Εύα, ότι δεν πρόκειται να πεθάνουν, εάν επιλέξουν τη βρώση τού απαγορευμένου καρπού ως πλήρωση και ικανοποίηση της προσωπικής τους επιθυμίας να γίνουν θεοί εδώ και τώρα!

 «Ου θανάτω αποθανείσθε!» Δεν θα πεθάνετε!

 Όμως ήδη, η πρώτη εμπειρία του πρώτου ανθρωπίνου ζεύγους, αμέσως μετά την παράβαση της εντολής του Θεού, ήταν εμπειρία θανάτου!

 Η τρομακτική εμπειρία της γυμνότητας του εαυτού, από τα πνευματικά προσόντα και χαρίσματα του «κατ’ εικόνα», ήταν πράγματι εμπειρία θανάτου. Ήταν μια πικρή γεύση νεκρώσεως!

ΑΥΤΟΙ ΘΑ ΜΑΣ ΠΑΡΑΔΩΣΟΥΝ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ !!!

Simonopetra Monastery -- Psalm 135 -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Παρασκευή, 19 Αυγούστου 2016

Ανδρέου στρατηλάτων και 2593 μαρτύρων.

Οἱ στρατιῶτες ἦταν κυριευμένοι ἀπὸ φόβο, λόγω τοῦ ὅτι ὁ ἐχθρὸς ἦταν πολυάριθμος καὶ εἶχε πολλὲς νῖκες στὸ ἐνεργητικό του. Ἡ ἀρχηγία τοῦ μικροῦ σώματος στρατιωτῶν εἶχε ἀνατεθεῖ ἀπὸ τὸν ἀρχιστράτηγο Ἀντίοχο σὲ ἕναν γενναῖο χριστιανὸ ἀξιωματικό, τὸν Ἀνδρέα.

Βεβαίωσε λοιπὸν ὁ Ἀνδρέας τοὺς στρατιῶτες του πὼς ὁ θρίαμβος τῆς νίκης θὰ εἶναι μὲ τὸ μέρος τους, ἂν ὅλοι μὲ πραγματικὴ πίστη ἐπικαλεσθοῦν τὸν παντοδύναμο Θεὸ τῶν χριστιανῶν. Διότι ὅλα τὰ κατορθώματα τῶν χριστιανῶν ἐπιτυγχάνονται «σὺν τῇ δυνάμει τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χρίστου». Μὲ τὴ δύναμη, δηλαδή, τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Πράγματι, τὰ λόγια τοῦ Ἀνδρέα ἀνύψωσαν τὸ ἠθικὸ τῶν στρατιωτῶν, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ συντρίψουν τὸ πολυπληθὲς στράτευμα τοῦ ἐχθροῦ. Ὁ Ἀντίοχος ἐπαίνεσε δημόσια τὸ κατόρθωμα αὐτό, ἀλλὰ ὅταν ἔμαθε ὅτι οἱ στρατιῶτες εἰλκύσθηκαν ἀπὸ τὸν Ἀνδρέα στὸ χριστιανισμό, ἔστειλε 1.000 στρατιῶτες νὰ τοὺς ἀφοπλίσουν καὶ νὰ τοὺς στείλουν στὰ σπίτια τους. Ὁ Ἀνδρέας, ὅμως, μετὰ ἀπὸ συζήτηση εἵλκυσε καὶ αὐτοὺς στὸν χριστιανισμό.

Ἐξοργισμένος τότε ὁ Ἀντίοχος, ἔστειλε εἰδικὸ σῶμα μὲ ἔμπιστους ἀξιωματικοὺς καὶ σκότωσε ὅλους τους χριστιανοὺς στρατιῶτες.

Ἦταν στὸν ἀριθμὸ 2.593!

Πηγή : https://pmgrigorios.wordpress.com/

Η Θεοτόκος Μαρία στην Ορθόδοξη πίστη

http://xristianorthodoxipisti.blogspot.ca/2016/08/blog-post_18.html

 Η ευλάβεια της Εκκλησίας μας προς το πρόσωπο της υπεραγίας Θεοτόκου εκφράζεται με αναρίθμητους ύμνους, γιορτές, εικόνες, ναούς, ικεσίες αγάπης. Η Παναγία είναι παρούσα παντού μέσα στην Εκκλησία: Πρώτ’ απ’ όλα σε κάθε Λειτουργία, όπου η επίκληση του Σωτήρος γίνεται μέσω της  φράσης «ταις πρεσβείαις της Θεοτόκου σώτερ σώσον ημάς»· πέρα από τη Λειτουργία, και τις ακολουθίες πού απευθύνονται ειδικά σ’ αυτόν, όπως οι Χαιρετισμοί ή οι Παρακλητικοί Κανόνες, δεν υπάρχει εκκλησιαστική ακολουθία πού να μην αφιερώνει ύμνους ή ευχές στο πρόσωπο της· η εικόνα της βρίσκεται πάντα στ’ αριστερά της ωραίας πύλης, με κεριά να καίνε μπροστά της, όπως και στην εικόνα του Χριστού, αλλά και σ’ όλα τα σπίτια των χριστιανών· αναρίθμητοι ναοί αλλά και μοναστήρια είναι αφιερωμένοι σ’ αυτήν. Πολλά ιερά προσκυνήματα είναι καθιδρυμένα σε περιοχές πού σχετίζονται με θαύματα της Παναγίας. Σε παραδόσεις, δοξασίες και λαϊκές παροιμίες, το όνομα της Θεοτόκου αναφέρεται με εξαιρετική τιμή, ευγνωμοσύνη και εμπιστοσύνη.

«...ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΕΠΤΩΣΕΥΣΑΝ ΚΑΙ ΕΠΕΙΝΑΣΑΝ...!»

Τό ἀκοῦμε νά ψάλλεται στίς Ἐκκλησίες μας καί δεν τοῦ δίνομε τήν δέουσα προσοχή...!  Ὁ ἂνθρωπος,  εἰδικῶς στίς ἡμέρες αὐτές,  νομίζει πώς ἡ οἰκονομική δύναμη,  εἶναι τό ...πᾶν γιά μιά εὐτυχισμένη καί χαρούμενη ζωή...!  Ἡ λατρεία τῆς ὓλης, 

ἒχει γίνει πλέον τό πιό «διαδεδομένο... σπόρ» γιά τόν ἂφρονα θνητό,  πού σέρνεται ἐπάνω στήν γῆ,  χειρότερος ἀπό σκουλίκι καί ἀπολύτως γελοίος  μέσα στήν ἀλαζωνεία  πού τοῦ δημιουργεῖ ἡ ψευδαίσθηση  πώς ...«ἒχει τά πάντα..»,  ὃταν στίς «τσέπες» του  ἒχει ἀρκετό χρυσάφι...! 

του π. Ευθυμίου Μπαρδάκα

Καί ἡ τραγωδία εἶναι, πώς γιά νά ἀποκτήση αὐτό τό χρυσάφι, ΑΔΙΚΕΙ, ΠΟΔΟΠΑΤΑ, ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ, ΛΗΣΤΕΥΕΙ, ΚΑΤΑΚΛΕΒΕΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ, ΨΕΥΔΕΤΑΙ, ΕΞΑΠΑΤΑ, ΣΚΟΤΩΝΕΙ (ναί, καλά διαβάσατε, ΣΚΟΤΩΝΕΙ) καί γίνεται συνειδητό ὂργανο τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων, χαρίζοντας τήν πολύτιμη καί ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΗ ψυχή του, προκειμένου νά αἰσθανθῆ τήν «δύναμιν τοῦ χρήματος..!» στίς ...τσέπες του...! Τό σημερινό κατάντημα τῶν κοινωνιῶν, ἡ ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΚΑΤΑΠΤΩΣΙΣ καί ΚΑΤΑΡΡΑΚΩΣΙΣ κάθε ἀνθρωπίνου ἰδανικοῦ πού παρατηρεῖται τήν ἐποχή μας καί ὁδηγεῖ στήν υἱοθέτηση ἑνός τρόπου ζωῆς πού δέν διαφέρει ἀπό αὐτήν τῶν... ζώων, θά ἒπρεπε νά ἒχει σημάνει ΣΥΝΑΓΕΡΜΟ στίς συνειδήσεις μας, καί νά μᾶς ἒχει προειδοποιήσει πώς ὁ δρόμος τόν ὁποῖον ἀκολουθοῦν οἱ κοινωνίες, μέ τήν σαρκολατρεία, τήν λατρεία καί ἐπιδίωξη ἀντί πάσης θυσίας τῆς ὑλικῆς δυνάμεως, τόν εὐδαιμονισμό, τίς παντοῖες παρά φύσιν δραστηριότητες καί τήν ΑΡΝΗΣΙΝ Τοῦ Θεοῦ, ὁδηγεῖ μέ μαθηματική ἀκρίβεια σέ πλήρη ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ κάθε πιθανότητος νά ὀρθοποδήσωμε καί νά ξεπεράσωμε τίς μύριες ὃσες δυσκολίες, τίς ὁποῖες μόνοι μας ἐδημιουργήσαμε, μέ τήν ἀλόγιστη συμπεριφορά μας καί τόν ἀσίγαστο εγωισμό μας...!

ΠΑΝΤΟΤΕ Η ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

O Άγιος Ησύχιος ο Πρεσβύτερος «Προς τον Θεόδουλον»

« Όπως είναι αδύνατο να περάση κανείς μεγάλον πέλαγος χωρίς μεγάλον πλοίον, έτσι είναι αδύνατον να διώξη κανείς την προσβολή ενός πονηρού λογισμού χωρίς την επίκλησιν του Ιησού Χριστού». 

Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ προς τους Μουσουλμάνους:

Σᾶς βολεύει βέβαια αὐτὴ ἡ θέση, ὅπου παρουσιάζετε τὸ Τζιχὰντ σὰν κάτι ξένο πρὸς τὴν θρησκευτικὴ διδασκαλία τῶν μουσουλμάνων. Ὡστόσο ἡ διδασκαλία περὶ ἱεροῦ πολέμου, ἢ ὀρθότερα περὶ ὠμῆς βίας καὶ ὁλοκληρωτικῆς ἐξαφανίσεως τῶν ἀπίστων, (μὴ μουσουλμάνων), ἀποτελεῖ δόγμα πίστεως, ποὺ πρέπει νὰ δονεῖ καὶ νὰ συνέχει τὴν ψυχὴ τοῦ κάθε ἀληθινοῦ μουσουλμάνου. Πάμπολλα εἶναι τὰ ἀποσπάσματα τοῦ Κορανίου, ποὺ μιλοῦν ξεκάθαρα καὶ ἀπερίφραστα περὶ τοῦ Τζιχάντ, γιὰ τὰ ὁποία προσποιεῖστε ἄγνοια, προφανῶς διότι δὲν ἔχετε τὸ θάρρος νὰ τὰ παραθέσετε. Τὰ ἀποσπάσματα αὐτὰ κάνουν τὸν μὴ μουσουλμάνο ἀναγνώστη νὰ ἀνατριχιάζει καὶ ταυτόχρονα νὰ βεβαιώνεται, ὅτι δὲν ὑπάρχει περιθώριο εἰρηνικῆς συμβιώσεως, (ὅπως ἀφελῶς νομίζουν οἱ θιασῶτες τοῦ Διαθρησκειακοῦ Οἰκουμενισμοῦ), μὲ τοὺς πιστούς τοῦ Μωάμεθ, οἱ ὁποῖοι ὀφείλουν κατ’ ἐπιταγὴν τοῦ Ἀλλὰχ νὰ διεξάγουν συνεχῆ καὶ ὁλομέτωπο ἀγώνα γιὰ τὴν παγκόσμια ἐπικράτηση τοῦ Ἰσλάμ. Εἶναι σημαντικὸ νὰ τονιστεῖ, ὅτι κατὰ τὸ Κοράνιο ὁ φόνος τῶν ἀπίστων δὲν εἶναι ἔργο τῶν μουσουλμάνων, ἀλλὰ προέρχεται οὐσιαστικὰ ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Ἀλλάχ, ὁ ὁποῖος εὐλογεῖ τὸν ἀγώνα τῶν πιστῶν του. Πρᾶγμα ποὺ δείχνει,ὅτι ὁ Μωάμεθ φρόντισε νὰ δώσει στὸ φρικτὸ ἁμάρτημα τοῦ φόνου θεολογικὴ κατοχύρωση, ὥστε οἱ πιστοί τοῦ Ἀλλὰχ νὰ ἐπιδίδονται στὰ ἐγκλήματά τους μὲ ἥσυχη τὴ συνείδησή τους, χωρὶς ἀναστολές. 

π. Ευθύμιος Τρικαμηνάς :

… Διά νά μήν συμμετέχη στήν αἵρεσι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὑπάρχει ἕνας καί μοναδικός τρόπος ἀπό τήν Ἁγία Γραφή, τούς ἱερούς Κανόνες καί τούς ἁγίους Πατέρες παραδεδομένος, ἡ ἀποτείχισις. Οἱ  Ἀντιοικουμενιστές ὅμως δυστυχῶς  ἔχουν ἐφεύρει σήμερα καί ἄλλον τρόπο, ὁ ὁποῖος διδάσκει ὅτι δύνασαι νά μήν συμμετέχης στήν αἵρεσι, ἐνῶ εἶσαι ἐνσωματωμένος ἐκκλησιαστικά μέ τούς αἱρετικούς, ἀρκεῖ νά ἔχης Ὀρθόδοξο φρόνημα.  Πρόκειται δηλαδή, μέ ἄλλα λόγια γιά τήν  θεωρία τοῦ βολέματος καί τοῦ χαρτοπολέμου, τήν ὁποία πολλάκις ἔχουμε ἐπισημάνει.

Θείαι προειδοποιήσεις δια τους αιρετικούς

Η Αγία Γραφή ομιλεί δια τας αιρέσεις, που επιδιώνουν να νοθεύσουν τον αιώνιον Λόγον του Θεού. Εις το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον (Ζ: 15) αναφέρει «Προσέχετε από των ψευδοπροφητών, οίτινες έρχονται προς υμάς εν ενδύμασι προβάτων, έσωθεν δε εισι λύκοι άρπαγες». Το δε βιβλίον των Πράξεων (Κ: 29-30) προβλέπει ότι «Εισελεύσονται μετά την άφιξίν μου λύκοι βαρείς εις υμάς μη φειδόμενοι του ποιμνίου· και εξ υμών αυτών αναστήσονται άνδρες λαλούντες διεστραμμένα του αποσπάν τους μαθητάς οπίσω αυτών». Εις την Δευτέραν Επιστολήν του Πέτρου (Β: 1) αναφέρεται: «Και εν υμίν έσονται ψευδοδιδάσκαλοι, οίτινες παρεισάξουσιν αιρέσεις απωλείας». Δια τους αιρετικούς ομιλεί και ο Απόστολος Παύλος εις την προς Τίτον επιστολήν του (Γ: 10-11): «Αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού, ειδώς ότι εξέστραπται ο τοιούτος και αμαρτάνει ων αυτοκατάκριτος». Ο Μέγας Βασίλειος προσεύχεται ιδιαιτέρως δια τας «επαναστάσεις των αιρέσεων» και δια την επιστροφήν των «πεπλανημένων». «Κύριε, παύσον τα σχίσματα των Εκκλησιών· σβέσον τα φρυάγματα των Εθνών· τας των αιρέσεων επαναστάσεις ταχέως κατάλυσον, τη δυνάμει του Αγίου σου Πνεύματος. Τους πεπλανημένους επανάγαγε, και σύναψον τη Αγία σου Καθολική και Αποστολική Εκκλησία» (Από την Θείαν Λειτουργίαν του Μ. Βασιλείου).