ΓΕΝΝΑΔΙΟΥ ΣΧΟΛΑΡΙΟΥ :

....Έπειτα δεν θεωρώ μικρό πράγμα το μνημόσυνο του Πάπα ή οποιουδήποτε επισκόπου του. 

Άλλωστε η πνευματική κοινωνία των ομοδόξων και η τελεία υπο­ταγή προς τους γνησίους ποιμένας εκφράζεται με το μνημόσυνο.
..... Επίσης, επειδή ελπίζετε και για κάποια βοήθεια από εκεί, αυτή η ανταλλαγή απόψεων αφ' ενός θα α­ποκαλύψη τι είδους είναι εκείνες οι ελπίδες και αφ' ε­τέρου δεν θα προσκρούετε στον Θεό.
Εάν, αντίθετα, πραγματοποιήσετε πρώτα αισχρώς τον εκλατινισμό που θέλετε, και τότε για να εξαπατή­σετε τους απλουστέρους βάλετε χρονικά όρια τάχα και ελπίδες λόγων και συζητήσεων, το συμπέρασμα του κακού αυτού διαβήματος θα είναι αυτό που πολ­λές φορές είπα.

ΜΥΣΤΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ -- ΕΡΩΣ ΘΕΙΟΣ

Καιρός όμως να ασχοληθώμεν με το πρόσωπον και το έργον του αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου. Ο Πατήρ εις τα γραπτά του προσπαθεί να εκφράση την δια πλουσίου θείου έρωτος φορτισμένην καρδίαν του και όλην την βιωματικήν πείραν του εμμέτρως. Καταφεύγει εις την ποίησιν, εις τον χώρον της οποίας δύναται να δρα και να κινήται ελευθέρως. Εις τους στίχους του ας μη αναζητήσωμεν ούτε τον ρεμβώδη και μυστικοπαθή ρωμαντισμόν ούτε τον ταυτιζόμενον με την φύσιν ρεαλισμόν. Ο ποιητής εκφράζει μεν χαρακτηριστικάς ερωτικάς του καταστάσεις, αλλά αύται είναι απηλλαγμέναι, ως αγιοπνευματικαί, συναισθηματικών εξάρσεων, ως το τοιούτον παρατηρείται εις τον λυρισμόν. Εννοείται δε ότι μία τοιαύτη ποίησις ευρισκομένη πέραν των κοινών ανθρωπίνων εμπειριών δεν έχει τίποτε το τεχνικόν. Διο και η υπερκοσμία ποίησις του Πατρός καθώς και κάθε άλλο ορθόδοξον και πυρετώδες μυστικόν κείμενον στερείται ύφους. Δικαίως λοιπόν δυνάμεθα να καυχηθώμεν δια τον άγιον Πατέρα ότι αποτελεί δια την Εκκλησίαν μας σημαντικώτατον κεφάλαιον. Ουδείς ψευδομύστης ουδεμιάς ψευδοθρησκείας, ουδέ ψευδομυστικός ουδενός νοσηρού μυστικισμού, ούτε φιλόσοφος ουδεμιάς φιλοσοφίας, ουδέ καλλιτέχνης ουδεμιάς τέχνης εγνώρισεν, ουδέ ήτο δυνατόν, τόσον βαθέα, εναργή και πλούσια εις πόθον ερωτικά εν αγίω Πνεύματι βιώματα ελεύθερα πάσης γεώδους αισθήσεως ως ο Νέος Θεολόγος.

Οικουμενισμός= τό μυστήριο της ανομίας (10ον ) μέρος

ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 27 Σεπτεμβρίου 2018

Τη ΚΖ΄  (27^η)  Σεπτεμβρίου,  μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΚΑΛΛΙΣΤΡΑΤΟΥ και των συν αυτώ τεσσαράκοντα εννέα ΜΑΡΤΥΡΩΝ.     

                                                                

Καλλίστρατος ο Άγιος Μάρτυς κατήγετο από της χώρας των Καρχηδονίων, της εν τη Αφρική ευρισκομένης, συναριθμούμενος εις το στρατιωτικόν τάγμα, το καλούμενον των Καλανδών, εν έτει σπη΄ (288). Πορευόμενος δε εις την Ρώμην μεθ’ όλου του στρατιωτικού τάγματος, μόνος αυτός έλαμπε μεταξύ των άλλων απίστων στρατιωτών, δια την πίστιν του Χριστού, καθώς και ο αστήρ λάμπει εν μέσω της σκοτεινής και ασελήνου νυκτός. Ήτο δε εκ προγόνων πεφωτισμένος εις την πίστιν του Χριστού ο μακάριος. Διότι εις εκ πατρός προπάππος του, πορευθείς εις Ιεροσόλυμα, ότε ήτο επί γης ο Κύριος, και θεωρήσας με τους ιδίους του οφθαλμούς τα θαυμάσια, άπερ εποίει, επίστευσεν.

ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ -- ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΩΝ & ΘΕΟΛΟΓΙΚΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ
Β. ΗΠΕΙΡΟΥ 47 ΜΑΡΟΥΣΙ
ΤΗΛ. 2108025211
estiapm@gmail.com

ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΩΝ

& ΘΕΟΛΟΓΙΚΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ

ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

Η ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ συνεχίζει για 8η συνεχή χρονιά τα δωρεάν φιλολογικά και θεολογικά ερμηνευτικά μαθήματα Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας, με την ευλογία και έγκριση του Σεβ/του Μητροπολίτου Κηφισίας, Αμαρουσίου & Ωρωπού κ. Κυρίλλου, στον φιλόξενο χώρο του ενοριακού κέντρου του Ι.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Αμαρουσίου, κάθε

Δευτέρα και Πέμπτη απόγευμα (17:00 - 20:00).

Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2018, 7:00 μ.μ.

θα τελεσθεί ο αγιασμός μας στον Ι.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Αμαρουσίου, με προσκεκλημένο τον διάδοχο του αγίου Φιλουμένου, φρουρό και Ηγούμενο της Ιεράς Μονής Αγίας Φωτεινής της Σαμαρείτιδος του Φρέατος του Ιακώβ Αγιοταφίτη π. Ιουστίνο, έναν γνήσιο υπηρέτη και Λευΐτη του Χριστού.

Σας περιμένουμε

Εκ της Γραμματείας

ΠΡΟΣ ΤΟΝ «ΡΟΥΒΙΚΩΝΑ» ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΙΑΒΑΙΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ «ΡΟΥΒΙΚΩΝΑ» !

• http://www.agnikolaos.gr/articles/732-pros-ton-rouvikona-kai-tous-diavainontas-ton-rouvikona
  
  
• Αγαπητοί μας,

Ἡ χθεσινή βέβηλη εἰσβολή μελῶν τῆς Ἀναρχικῆς Συλλογικότητός σας (φιλική σημείωση.: Ἀναρχική Συλλογικότητα εἶναι ἔννοιες ἀντιφατικές, γιατί ἡ συλλογικότητα προϋποθέτει ἀρχές καί ὀργάνωση) «ΡΟΥΒΙΚΩΝΑΣ» στόν Ἱερό Ναό μας, τοῦ Ἁγίου Νικολάου Πευκακίων Ἀθηνῶν, ἦταν ἀναμφισβήτητα μιά ἀποτρόπαια πράξη, πού δημιούργησε ταραχή στό προσευχόμενο πολυπληθές ἐκκλησίασμα ἀλλά καί σέ ὅλους μας ( Ἐκκλησ. Συμβούλιο, Φιλανθρωπικό Συμβούλιο, στό Προσωπικό καί στούς 5 Ἱερεῖς πού συλλειτουργούσαμε), ἀφοῦ ἔγινε κατά τήν τέλεση τῆς Θείας Λειτουργίας, τή στιγμή, μάλιστα, πού ἐψάλλετο ὁ Τρισάγιος Ὕμνος!

ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΠΡΟΚΛΗΣΙΣ -- Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

ΣΤΙΣ 17 Όκτωβρίου τρ. ἔτ. ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος ἐπισκέφτηκε τὸ Βατικανὸ καὶ συμμετεῖχε στὴ σύνοδο τῶν παπικῶν ἐπισκόπων. Εἶναι χαρακτηριστικὸ ἕνα ἀπόσπασμα τῆς ὁμιλίας του πρὸς τοὺς αἱρετικοὺς παπικούς: «Εἶναι ἡ πρώτη φορὰ στὴν ἱστορία ποὺ σὲ μιὰ Οἰκουμενικὴ Ἐκκλησία προσφέρεται ἡ εὐκαιρία νὰ ἀπευθύνει λόγο σὲ μιὰ Σύνοδο Ἐπισκόπων τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας καὶ ἄρα νὰ γίνει ἕνα μέρος ἔτσι τῆς ζωῆς τῆς ἀδελφῆς Ἐκκλησίας σὲ τόσο ὑψηλὸ ἐπίπεδο. Θεωροῦμε αὐτὸ σὰν φανέρωμα τοῦ ἔργου τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ποὺ ὁδηγεῖ τὶς ἐκκλησίες μας σὲ μιὰ στενότερη καὶ βαθύτερη σχέση μεταξύ τους, ἕνα σημαντικὸ βῆμα πρὸς τὴν ἐπανεγκαθίδρυση τῆς πλήρους κοινωνίας». Γιὰ τὸν Οἰκ. Πατριάρχη οἱ παπικοὶ ἀποτελοῦν Ἐκκλησία! Δὲν εἶναι αἱρετικοί, ὅπως τονίζουν οἱ Πατέρες καὶ οἱ Ἅγιοι τῆς Ὀρθοδοξίας. Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης χάρηκε, γιατὶ μὲ τὴν πρόσκληση τοῦ Πάπα νὰ συμμετάσχει στὴ σύνοδο τῶν παπικῶν ἐπισκόπων «ἔγινε μέρος τῆς ζωῆς τῆς ἀδελφῆς Ἐκκλησίας»! Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης πιστεύει ὅτι τὸ Ἅγιο Πνεῦμα τὸν ὁδήγησε στὴν παπικὴ σύνοδο! Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης ἐπίσης πιστεύει ὅτι τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ὑπέδειξε καὶ στὸν Πάπα νὰ τὸν προσκαλέσει στὴ σύνοδό του!

ΕΠΙΛΟΓΗ ΣΩΤΗΡΙΑΣ -- Τοῦ αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ὁμοτ. Καθηγητοῦ Α.Π.Θ

Στόν κόσμο μας τόν σύγχρονο, τόν πολιτισμένο, τόν ἀνεπτυγμένο, στόν κόσμο μας τοῦ εὐδαιμονισμοῦ καί τῆς καλοζωίας, πού τρέμει γιά τίς συνέπειες τῆς οἰκονομικῆς κρίσης, διότι ὅλοι νοιάζονται πῶς νά περάσουν πιό καλά, κι ὅλα τάσσονται νʼ αὐξήσουν τήν ζωή, σʼ αὐτόν τόν κόσμο πού μανιακά ζητᾶ νά ζήση, πλανιέται ἔντονη μιά μυρωδιά θανάτου, κινεῖται ἀνεμπόδιστα ἡ εἰκόνα τοῦ χαμοῦ. Παρ᾿ ὅλα τά νοσοκομεῖα καί τά ἰατρεῖα μας, τά θεραπευτήρια καί τίς κλινικές μας, παρ᾿ ὅλα τά σχολεῖα καί τίς σχολές μας, συντελεῖται μία φοβερή καταστροφή, πού τίποτε δέν τήν ἀναχαιτίζει. Εἶναι ὁπωσδήποτε ὁ θάνατος γνωστό καί ἀναπόφευκτο –γιʼ αὐτό παραδεκτό– συμβάν, πού σφραγίζει αὐτή τήν ζωή ἀμείλικτα. Ποτίζει τόν ἄνθρωπο μέ τήν λύπη καί τόν ντύνει μέ τό πένθος. Ἀλλά ἀποσιωποῦμε τόν θάνατο. Προσπαθοῦμε νά τόν ξεχάσουμε, τόν βάζουμε ὅσο πιό μακριά μποροῦμε, καί ἐφησυχάζουμε.