“Η συνάντηση με τον Πάπα Φραγκίσκο πήγε πολύ καλά. Ήταν μια πολύ εγκάρδια συνάντηση, ενός γιου με τον αγαπημένο του πατέρα, μιας συνάντησης επισκόπου με τον προκαθήμενο και τον πατριάρχη του. Ο Άγιος Πατέρας έχει μια μεγάλη καρδιά, μια γνήσια καρδιά, τον ευχαρίστησα για το ενθαρρυντικό μήνυμα που μου έστειλε για την ενθάρρυνσή μου, ζήτησα την παπική ευλογία του για την υπηρεσία μου, πάλι, στην Ιταλία και αυτή τη φορά ως επίσκοπος, και τον διαβεβαίωσα ότι για τις προσευχές ώστε να του δώσει ο Θεός πολλά χρόνια σωματικής και πνευματικής υγείας, για το καλό της καθολικής Εκκλησίας και επίσης για το καλό κάθε ανθρώπου καλής θέλησης, για τον οποίο ο Άγιος Πατέρας έχει μια ιδιαίτερη ευαισθησία.
Ὁ Πατρ. Βαρθολομαῖος ἀρνεῖται τὴν ἀπολυτότητα τῆς θείας Ἀποκαλύψεως!
Στὶς 23/27-9-1998 δήλωσε: «Τὸ κύριο πρόβλημα στὴν ἀλληλοκατανόηση, τὴν ἀμοιβαία ἐμπιστοσύνη καὶ συνεργασία μεταξὺ τῶν τριῶν μονοθεϊστικῶν θρησκειῶν εἶναι ἡ ἀπολυτότης. Ἡ θέση δηλαδὴ τῆς κάθε θρησκείας ὅτι αὐτὴ καὶ μόνον κατέχει τὴν ἀπόλυτη περὶ Θεοῦ καὶ κόσμου ἀλήθεια. Ὡστόσο, ἐπειδὴ ὁ Θεὸς μόνος εἶναι ἡ ἀπόλυτη ἀλήθεια, ἀπὸ τὴν ὁποία κάθε ἄνθρωπος γνωρίζει ὄψεις μόνον τῆς ἀληθείας, γι’αὐτὸ ὁ καθένας ὀφείλει νὰ ὁμολογεῖ, ὅπως ὁ Σωκράτης, τὴν ἄγνοιά του καὶ νὰ εἶναι ἀνοικτὸς πρὸς τὶς ἀπόψεις τῶν ἄλλων. Ἑπομένως οἱ δυσκολίες στὴ διαθρησκειακὴ ἐπικοινωνία ἀνακύπτουν ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ καθένας γνωρίζει μὲν διάφορες ὄψεις τῆς ἀληθείας, ἀλλὰ αὐτὲς τὶς ἀπολυτοποιεῖ καὶ θέλει νὰ τὶς ἐπιβάλλει στὸν ἄλλο. Οἱ θρησκευτικοὶ ἡγέτες καθῆκον ἔχουν νὰ ἀπορρίπτουν τέτοιες ἀπολυτοποιήσεις. Ἀκριβῶς τὸ καθῆκον αὐτό, ποὺ ἐκφράζει τὸν σεβασμὸ τοῦ ἑνὸς ἀνθρώπου πρὸς τὴν θρησκευτικὴ πίστη καὶ τὴν ἐλευθερία τοῦ ἄλλου, ἀποτελεῖ τὴν προϋπόθεση τῆς θρησκευτικῆς συνυπάρξεως καὶ τῆς καλῆς συνεργασίας τῶν ἀνθρώπων. Ὁ Θεὸς προίκισε τὸν ἄνθρωπο μὲ ἐλευθερία βουλήσεως καὶ δὲν εὐαρεστεῖται οὔτε μὲ τὴν βιαία καὶ ἀπατηλὴ ἐπιβολὴ τῆς πίστης σ’ αὐτὸν οὔτε μὲ τὴν κατάλυση τῆς ἐλευθερίας του. Ἑπομένως, ὁ διάλογος μεταξὺ τῶν μονοθεϊστικῶν θρησκειῶν εἶναι ἡ μόνη θεάρεστη ὁδὸς μαρτυρίας καὶ μεταδόσεως τῆς ἀληθείας». (ΠΗΓΗ: Περιοδικὸν «Ὀρθοδοξία» Δ΄ (1998) 749-752)! Φρικτὸ καὶ ἀνήκουστο!
--------------------------
Νέα ἄρνησις τοῦ Χριστοῦ καί τοῦ Εὐαγγελίου Του ἀπό τόν Βαρθολομαῖον! Ὅσοι Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί κοινωνοῦν ἀκόμη μαζί του ἐκκλησιαστικῶς πρέπει ν' ἀποτειχισθοῦν πάραυτα ἀπό αὐτόν, ἀλλιῶς κολάζονται! Μᾶς ἔχει συνηθίσει σέ τέτοια, ἀλλ' αὐτό νομίζω ὅτι ὑπερβαίνει κάθε ὅριον! Ἀκοῦς ἐκεῖ, ν' ἀπορρίψουμε τό ἱερόν Εὐαγγέλιον χάριν τῶν διαθρησκειακῶν «διαλόγων» (διάβαζε Προδοσιῶν) τοῦ Βαρθολομαίου! «Ὄξω, ρέ!» Νά δεῖτε τώρα τούς «συντηρητικούς» χαρτοπολεμιστάς τοῦ τύπου Σεραφείμ «Πειραιῶς», θά γράψουν πύρινα ἄρθρα κατά τῆς Προδοσίας αὐτῆς, ἀλλά θά συνεχίσουν νά τιμοῦν τόν Προδότην! Φίλοι τοῦ Ἰούδα εἶναι, ἄρα ἐχθροί τοῦ Χριστοῦ!