Η Θεοτόκος Μαρία στην Ορθόδοξη πίστη

Η ευλάβεια της Εκκλησίας μας προς το πρόσωπο της υπεραγίας Θεοτόκου εκφράζεται με αναρίθμητους ύμνους, γιορτές, εικόνες, ναούς, ικεσίες αγάπης. Η Παναγία είναι παρούσα παντού μέσα στην Εκκλησία: Πρώτ’ απ’ όλα σε κάθε Λειτουργία, όπου η επίκληση του Σωτήρος γίνεται μέσω της  φράσης «ταις πρεσβείαις της Θεοτόκου Σώτερ σώσον ημάς»· πέρα από τη Λειτουργία, και τις ακολουθίες πού απευθύνονται ειδικά σ’ Αυτόν, όπως οι Χαιρετισμοί ή οι Παρακλητικοί Κανόνες, δεν υπάρχει εκκλησιαστική ακολουθία πού να μην αφιερώνει ύμνους ή ευχές στο πρόσωπο Της· η Εικόνα Της βρίσκεται πάντα στ’ αριστερά της ωραίας πύλης, με κεριά να καίνε μπροστά Της, όπως και στην εικόνα του Χριστού, αλλά και σ’ όλα τα σπίτια των χριστιανών· αναρίθμητοι ναοί αλλά και μοναστήρια είναι αφιερωμένοι σ’ Αυτήν. Πολλά ιερά προσκυνήματα είναι καθιδρυμένα σε περιοχές πού σχετίζονται με θαύματα της Παναγίας. Σε παραδόσεις, δοξασίες και λαϊκές παροιμίες, το όνομα της Θεοτόκου αναφέρεται με εξαιρετική τιμή, ευγνωμοσύνη και εμπιστοσύνη.

Παρακλητικός Κανών Παναγίας Γλυκοφιλούσας (Άγιον Όρος)

Τη Ι΄ (10η) του Αυγούστου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΥ Αρχιδιακόνου, ΞΥΣΤΟΥ Πάπα Ρώμης και ΙΠΠΟΛΥΤΟΥ.

Λαυρέντιος, Ξύστος και Ιππόλυτος οι Άγιοι Μάρτυρες ήκμασαν κατά τους χρόνους του βασιλέως Δεκίου εν έτει σν΄ (250). Εκ τούτων ο μεν Άγιος Ξύστος κατήγετο εξ Αθηνών, εις τας οποίας εδιδάχθη τα μαθήματα της φιλοσοφίας· μεταβάς δε εις Ρώμην εχειροτονήθη Επίσκοπος, αφού εμαρτύρησεν ο Άγιος Στέφανος ο Πάπας της Ρώμης. Επειδή δε τότε προητοιμάζετο ο κατά των Χριστιανών διωγμός, διέταξεν ο Άγιος Ξύστος τον Αρχιδιάκονόν του Άγιον Λαυρέντιον να οικονομήση τα σκεύη της Εκκλησίας της Ρώμης, ο δε θείος Λαυρέντιος διεμοίρασε ταύτα εις τους πτωχούς.

Εάν οι ορθόδοξοι χριστιανοί ηκολούθουν επισκόπους φρονούντας τα των ετεροδόξων, που τότε Ορθοδοξία;

Εάν όμως αυτήν την γνώμην ( του Αγίου Ιγνατίου) ηκολούθουν πάντες οι χριστιανοί κατά γράμμα, να ακολουθούν δηλαδή τους επισκόπους εις πάντα, αλλοίμονον τότε, ούτε Ορθοδοξία, ούτε Εκκλησία, ούτε Ορθόδοξος χριστιανός θα υπήρχε σήμερον. Εάν οι ορθόδοξοι χριστιανοί ηκολούθουν τους πατριάρχας και επισκόπους, Απολιναρίους, Μακεδονίους, Ευτυχέας, Διοσκόρους, Σαββελιο-Σεβήρους, Ευσεβίους, Αθηναγόρους, Βαρθολομαίους και μυρίους άλλους, και εδέχοντο και ησπάζοντο τα φρονήματά των, που τότε Ορθοδοξία; Που χριστιανός ευσεβής και ορθόδοξος; Και τι λέγω ανθρώπους πατριάρχας και μητροπολίτας, και δεν λέγω Συνόδους; Διότι 348 τον αριθμόν συνήλθον εν έτει 754 εν Κωνσταντινουπόλει, Πατριάρχαι, Μητροπολίται, Επίσκοποι κ.λ.π. Ο αριθμός 348 είναι πολύ σεβαστός. Εν τούτοις τον τότε πατριάρχην Κωνσταντίνον και τον βασιλέα Κοπρώνυμον και τους 348 Μητροπολίτας, πολλοί μοναχοί, κληρικοί και λαϊκοί δεν τους ήκουσαν, απεσχίσθησαν απ’ αυτών, τους ήλεγχον και τους απεκάλουν κακοδόξους και εικονομάχους. Άρα γε οι τοιούτοι είναι σχισματικοί, αιρετικοί, κακόδοξοι, κολασμένοι, αναθεματισμένοι, και μαζί με αυτούς και ημείς που προσκυνούμεν και σεβόμεθα, σχετικώς και κατά την παράδοσιν, τας αγίας εικόνας;

Ημείς έχομεν την γνώμην και ομολογούμεν ότι είναι άξιοι παντός επαίνου διότι παρήκουσαν και απεσχίσθησαν, και ηξιώθησαν ουρανίων στεφάνων δια την παρακοήν των εκείνην, και σήμερον τους προσκυνούμεν και τιμώμεν ως Αγίους (Γερμανός, Νικηφόρος, Μεθόδιος, Ταράσιος, Στέφανος, Θεόδωρος, Θεοφάνης, Θεόδωρος ο Στουδίτης κ.λ.π.), την δε σύνοδον εκείνην ονομάζομεν παράνομον, μιαράν και Καϊαφικόν συνέδριον…

ΑΠΟΡΙΑΙ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ. -- Γράφει ο αδελφός μας Ιουστίνος

Ευπειθώς υποβάλλω τας κάτωθι απορίας υπο μορφήν ερωτήσεων προς απάντησιν εξ οιουδήποτε καλοπροαιρέτου αναγνώστου της «ορθοδόξου φωνής». Παρακαλώ να με συγχωρέσητε εάν δια του λόγου τούτου  σας σκανδαλίσω.

1. Το 1920 ο πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος Καββουρίδης άραγε να εγνώριζε το μυστικώτατον και λίαν απόρρητον  μασσωνικόν σχέδιον της διαβρώσεως της Ορθοδοξίας δια των  φαναριωτών πρακτόρων του Οικουμενισμού; Εάν ναι, διατί δεν το κατήγγειλε τότε, αλλά το αναφέρει μετά από δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια εις τα «Άπαντά» του;  Εάν όμως  το 1920 δεν   εγνώριζε τίποτε δια οικουμενισμόν-πράγμα και πιθανώτερον-, τότε η «ομάς» (δεν υιοθετώ τον χαρακτηρισμόν, τον θεωρώ τουλάχιστον ατυχή) του πατρός Ευθυμίου έχει ασφαλώς  δίκαιο να ισχυρίζεται, ότι ο Χρυσόστομος απεσχίσθη της Εκκλησίας όχι λόγω του  αντι- οικουμενισμού του, αλλά   λόγω της κακής δογματικής εκτιμήσεως που έκανε επι του εισηγμένου νέου ημερολογίου. Μήπως λοιπόν ο πρ. Φλωρίνης, πολύ αργότερα  δηλ.  το 1935,  έγραψε στα Άπαντά του ότι αποτειχίσθηκε  κυρίως ΔΙΑ   αντι-οικουμενιστικούς λόγους ώστε  να καλύψη το μοιραίο λάθος του, που έκανε το 1920, επι του ημερολογίου; Εδώ έχουμε μια  καθυστέρηση  δεκαπέντε ολόκληρων χρόνων(1920-1935)  .   Μήπως πρέπει  να υποθέσουμε ότι εκ των υστέρων-μετά δηλαδή την λανθασμένη αποτείχισή του - θα είχε  πιά πληροφορηθεί και καταλάβει τι επιδιώκανε οι οικουμενιστές πράκτορες του φαναρίου, οπότε και   θα ήθελε να δικαιολογηθή στην συνείδησίν του που θα του ασκούσε δριμύτατον έλεγχον που έφυγε για έναν λόγο μη δογματικόν αλλά ημερολογιακόν; Μήπως δηλαδή δεν ήθελε να παραδεχθεί το λάθος του στο ημερολόγιο και έψαχνε για δικαιολογίες;
2. Δευτέρα απορία μου είναι η εξής:  υπάρχει η διάχυτος αντίληψις μεταξύ των πιστών του π.η , ότι ένας ορθόδοξος εάν π.χ εορτάσει τα Χριστούγεννα την 25^η Δεκεμβρίου (ν.η) στην   Εκκλησία του Χριστού, τότε δήθεν αμαρτάνει διότι την ίδια ημέρα ένας παπιστής ή ένας λουθηροκαλβίνος εορτάζει και αυτός τα Χριστούγεννα  στη δικιά του αιρετική «εκκλησία»! Διάβασα επίσης –όχι χωρίς έκπληξη - τον ισχυρισμόν  ότι με αυτόν τον δήθεν «συνεορτασμόν» καταργείται η ευαγγελική εορτή της αγάπης! Η απορία μου είναι πάλι η εξής: ας υποθέσωμε (θεωρητικά μιλώντας) ότι  με τον τρόπον αυτόν   ο ορθόδοξος του ν.η αμαρτάνει. Θα μας έλεγε όμως – πολύ σωστά κατά την γνώμη μου - η «ομάς» του π. Ευθυμίου   ότι για οκτακόσια τόσα χρόνια μεταξύ των ορθοδόξων εκκλησιών ανα την οικουμένη  δεν υπήρχε κοινός συνεορτασμός. Άλλες στη ανατολή εώρταζαν Χριστούγεννα και άλλες εις την δύση όχι.  Αυτοί λοιπόν δεν είχαν καταργήσει την ευαγγελική εντολή της αγάπης; Όλοι αμάρταναν τότε; Όλοι αυτοί θα πάνε στη κόλαση;
3. Διαβάζοντας τον 56^ο κανόνα της ΣΤ΄οικουμενικής συνόδου αναρωτήθηκα τι σημαίνει εορτασμός συμφώνως «τη καθεστηκυία τάξει». Μήπως εννοεί εκείνη την τάξη που ορίζεται στη Α΄οικουμενική σύνοδο αποκλειστικώς για τον κοινό εορτασμό του Πάσχα (Πασχάλιο) ώστε να μην συμπέσει ποτέ με το φάσκα των Ιουδαίων; Μήπως δεν αφορά τις άλλες εορτές;  Έχουν ποτέ αναρωτηθεί οι κανονολόγοι του π.η μήπως η ερμηνεία ορισμένων δεν είναι η σωστή;
4. Τελειώνω με μια απορία για την νηστεία των Αγίων Αποστόλων. Ως γνωστόν  περιεκόπησαν οι ημέρες της νηστείας με το ν.η. Γνωρίζουν όμως οι πιστοί του π.η ότι πολλοί του ν.η νηστεύουν και Δευτέρες ή κάποιο άλλο διάστημα για να τιμήσουν ανάλογα τους Αγίους Αποστόλους; Πως λοιπόν καταργείται αυτή η νηστεία δεδομένου ότι αναπληρώνεται από τον καλόν αγώνα των πιστών ορθοδόξων;
5. Αγαπητοί, μην ξεγελάτε τον εαυτόν σας. Το Γρηγοριανό αφορίστηκε το 1553 αποκλειστικά και μόνο για την αλλαγή του Πασχαλίου και όχι του εορτολογίου. Η ερμηνεία του καθηγητού Παπαμιχαήλ είναι αυθαίρετος. Το ν.η δεν είναι «φονικόν εργαλείον», όπως ατυχώς διαδίδεται από  ορισμένους  του π.η. Εάν ήταν τέτοιο θα έβγαζε ποτέ τους θαυματουργούς Αγίους της σημερινής εποχής; Βάλτε το χέρι στη καρδιά και απαντήσατε.

 Χωρίς φόβο και πάθος, καλή σε όλους Παναγιά!

ΤΟ ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΠΡΟΣΘΑΘΕΙΕΣ ΦΙΜΩΣΕΩΣ

«ἕως τοῦ θανάτου ἀγώνισαι περὶ τῆς ἀληθείας, καὶ Κύριος ὁ Θεὸς πολεμήσει ὑπὲρ σοῦ» (Σοφία Σειρὰχ 4, 28)

9.8.2019

 Ἀγαπητοὶ φίλοι !

                                                  ΚΑΛΗ ΠΑΝΑΓΙΑ

 ΠΡΩΤΟΝ

Ἐπειδὴ ἄπειρες μυριάδες συνεργάτες, θαυμαστὲς καὶ θιασῶτες τοῦ Ὁμίλου τῶν κοινωφελῶν φορέων μας :

ΙΔΡΥΜΑ ΠΡΟΑΣΠΙΣΕΩΣ ΗΘΙΚΩΝ ΚΑΙ

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ

ΔΙΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ

ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ

Ὀρθόδοξος συμμετοχὴ εἰς ἑορτὴν χαλκευμένων γεγονότων!

ΤΗΡΗΘΗΚΕ καὶ ἐφέτος τὸ «ἔθιμο», ἡ ἀποστολὴ ὀρθοδόξου ἀντιπροσωπίας τοῦ Φαναρίου, στὴν παπικῆς ἐμπνεύσεως «θρονικὴ ἑορτὴ» στὸ Βατικανό. Ἡ «θρονικὴ ἑορτὴ» εἶναι ἀμάρτυρη στὴν δισχιλιόχρονη ἱστορικὴ παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας. Εἶναι κατασκεύασμα σκοπιμότητας τοῦ Παπισμοῦ, προκειμένου νὰ τονίσει τὸ δαιμονικὸ παπικὸ δόγμα τοῦ «πέτρειου πρωτείου». Νὰ «χωνέψουμε» τὴν πλέον ἐξωφρενικὴ πλαστογραφία τῆς ἱστορίας, ὅτι δῆθεν ὁ ἀπόστολος Πέτρος, ὁ δῆθεν «πρῶτος» τῶν ἀποστόλων, εἶναι ὁ ἱδρυτὴς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρώμης καὶ ὁ πρῶτος ἐπίσκοπός της καὶ ὡς ἐκ τούτου οἱ διάδοχοί του «πάπες» ἕλκουν ἀπὸ αὐτὸν τὰ «πρωτεῖα» σὲ ὅλη τὴν Ἐκκλησία! Ἔλα ὅμως πού, τόσο ἡ γνήσια παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, ὅσο καὶ ἡ ἐπιστημονικὴ ἔρευνα, ἀποδεικνύουν ὅτι ὁ Πέτρος, οὔτε κάποιο «πρωτεῖο» κατεῖχε στὴν χορεία τῶν ἀποστόλων, οὔτε ἵδρυσε τὴν Ἐκκλησία τῆς Ρώμης, οὔτε ὑπῆρξε ποτὲ ἐπίσκοπός της!

Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης : Μνημονεύοντας τους πατριάρχες, αρχιεπισκόπους και επισκόπους στις ιερές ακολουθίες, συμμετέχουμε στην οικουμενιστική αποστασία.

Το θέμα της κοινωνίας με τους αιρετικούς, ως και της εν συνεχεία κοινωνίας με τους κοινωνούντες, οι οποίοι με την πράξη τους αυτή αποβαίνουν ακοινώνητοι, είναι το μείζον και επείγον θέμα στην σημερινή εκκλησιαστική ζωή. Το εκκλησιαστικό σώμα νοσεί επικίνδυνα· υπεύθυνοι για την νόσο είμαστε όλοι, όχι μόνον οι κοινωνούντες με τους ετεροδόξους, αλλά και όσοι κοινωνούμε με τους κοινωνούντες· η εκτροπή και η παράβαση μοιάζει με τα συγκοινωνούντα δοχεία, με την μόλυνση του περιβάλλοντος, η οποία δεν περιορίζεται στον προκαλούντα την μόλυνση. Μνημονεύοντας τους πατριάρχες, αρχιεπισκόπους και επισκόπους στις ιερές ακολουθίες, συμμετέχουμε στην οικουμενιστική αποστασία.

Το γκρέμισε για τον... ΕΝΦΙΑ

Συνελήφθη το ζευγάρι ιδιοκτητών του χωραφιού για την καταστροφή ναού σε χωριό του Αγρινίου

Ρεπορτάζ Αντώνης Τριανταφύλλου

Γκρέμισε το εκκλησάκι γιατί νόμιζε ότι θα πλήρωνε φόρους και ΕΝΦΙΑ! Απίστευτη κατάληξη είχε η εξιχνίαση του πρωτοφανούς βανδαλισμού εκκλησίας στο Αγρίνιο.
Ο ιδιοκτήτης του χωραφιού στο χωριό Μεγάλη Χώρα φέρεται ότι ήταν τελικά ο δράστης που με έναν γεωργικό ελκυστήρα κατάφερε πολλαπλά χτυπήματα στους τοίχους της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου, που βρίσκεται μέσα στο κτήμα του, με αποτέλεσμα το κτίριο να πληγεί ανεπανόρθωτα και να κριθεί κατεδαφιστέο. 
Οι άνδρες της Ασφάλειας στο Αγρίνιο χρειάστηκαν μόλις λίγες ώρες προκειμένου να ξετυλίξουν το κουβάρι της υπόθεσης, που προκάλεσε αναστάτωση στην τοπική κοινωνία και τη Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας.