Του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου.
Θα
ήθελα όμως να μιλήσω και για το περιεχόμενο της εορτής, και να σάς πω τι είναι
η Πεντηκοστή και γιατί το Aγιο Πνεύμα δίνει τη χάρη του κατά
την εορτή αυτή και γιατί παρουσιάστηκε με τη μορφή πύρινων γλωσσών δέκα ημέρες
μετά την Ανάληψη του Κυρίου. «Κι όταν πια συμπληρώθηκαν οι ημέρες κι έφτασε η
Πεντηκοστή, φάνηκαν και διαμοιράστηκαν πάνω στους μαθητές γλώσσες που έμοιαζαν
με φλόγα». Όχι πύρινες γλώσσες, αλλά γλώσσες που έμοιαζαν με φλόγα, για να μη
νομίσεις πως το Aγιο Πνεύμα ήταν κάτι το αισθητό
και υλικό. Όπως δηλαδή κατέβηκε στον Ιορδάνη ποταμό όχι περιστέρι, αλλά κάτι
που έμοιαζε με περιστέρι, έτσι κι εδώ δεν ήταν φλόγα, αλλά κάτι που έμοιαζε με
φλόγα. Και πάλι στο ίδιο σημείο αναφέρει ο Απόστολος «Σαν να φύσηξε δυνατός
αέρας». Δεν λέει πως φύσηξε δυνατός αέρας, αλλά σαν να φύσηξε δυνατός αέρας.
Έλαβε ο Χριστός την προσφορά, της ανθρώπινης φύσης μας και σαν αντάλλαγμα μάς έδωσε τη χάρη του Αγίου Πνεύματος. Και όπως ακριβώς συμβαίνει σ έναν μακροχρόνιο πόλεμο, που όταν τελειώσουν οι μάχες και σταματήσει ο πόλεμος και συναφθεί ειρήνη, οι αντίπαλοι ανταλλάσσουν μεταξύ τους εγγυήσεις και ομήρους, έτσι έγινε και μεταξύ του Θεού και των ανθρώπων. Έστειλε ο άνθρωπος στο Θεό εγγύηση και ενέχυρο την προσφορά της ανθρώπινης φύσης, και την πήγε στον ουρανό ο Χριστός. Έστειλε κι ο Θεός σε μάς εγγύηση και ενέχυρο το Aγιο Πνεύμα. Και το ότι έχουμε εγγύηση και ενέχυρο είναι φανερό από το εξής, πρέπει η εγγύηση και το ενέχυρο να είναι βασιλικής καταγωγής. Γι αυτό μάς έστειλε ο Θεός το Aγιο Πνεύμα, γιατί προέρχεται από την ίδια εξαιρετική βασιλική ουσία (του Θεού). Κι Εκείνος που προσφέρθηκε από εμάς ήταν από βασιλική γενιά, γιατί ήταν απόγονος του Δαβίδ. Και αφού η πολύτιμη προσφορά μας (ο Χριστός) βρίσκεται στους ουρανούς δε φοβάμαι πλέον. Γι αυτό και αν κάποιος με απειλήσει με αιώνια βασανιστήρια ή με την άσβεστη φωτιά ή με άλλες ποινές και τιμωρίες, δε φοβάμαι πλέον. Αλλά περισσότερο φοβάμαι, όμως δεν απελπίζομαι, για τη σωτηρία μου. Γιατί δεν θα δεχόταν στον ουρανό ο Θεός την προσφορά μας, αν δεν σκεπτόταν να προσφέρει στους ανθρώπους πολλά αγαθά. Πριν να δεχθεί την προσφορά μας, όταν στρέφαμε τα μάτια μας στον ουρανό και αντιλαμβανόμασταν την ύπαρξη των αγγέλων, συγκρίναμε τον εαυτό μας με τις δυνάμεις αυτές και διαπιστώναμε πόσο αδύνατοι είμαστε. Τώρα όμως, αν θελήσουμε να δούμε την ευγένειά μας, υψώνουμε τα μάτια μας στον ουρανό, και μάλιστα στο θρόνο του Θεού, γιατί εκεί κάθεται η πολύτιμη προσφορά του ανθρώπινου γένους (ο Χριστός).
Έτσι και από τον ουρανό θα έλθει ο Υιός του Θεού για να μάς κρίνει. Ας είμαστε λοιπόν έτοιμοι, για να μη θεωρηθούμε ανάξιοι της δόξας (της Δευτέρας Παρουσίας Του). Γιατί θα έλθει οπωσδήποτε ο Κύριός μας και δεν θ αργήσει. Θα έρθει και θα έχει μαζί Του στρατιές, τάγματα αγγέλων, συντάγματα αρχαγγέλων, ομάδες μαρτύρων, χορούς δικαίων, τους προφήτες και τους αποστόλους, και στο μέσο όλων αυτών των άυλων στρατευμάτων θα φαίνεται ο Κύριος με μια ασύλληπτη και ανέκφραστη δόξα.
Έλαβε ο Χριστός την προσφορά, της ανθρώπινης φύσης μας και σαν αντάλλαγμα μάς έδωσε τη χάρη του Αγίου Πνεύματος. Και όπως ακριβώς συμβαίνει σ έναν μακροχρόνιο πόλεμο, που όταν τελειώσουν οι μάχες και σταματήσει ο πόλεμος και συναφθεί ειρήνη, οι αντίπαλοι ανταλλάσσουν μεταξύ τους εγγυήσεις και ομήρους, έτσι έγινε και μεταξύ του Θεού και των ανθρώπων. Έστειλε ο άνθρωπος στο Θεό εγγύηση και ενέχυρο την προσφορά της ανθρώπινης φύσης, και την πήγε στον ουρανό ο Χριστός. Έστειλε κι ο Θεός σε μάς εγγύηση και ενέχυρο το Aγιο Πνεύμα. Και το ότι έχουμε εγγύηση και ενέχυρο είναι φανερό από το εξής, πρέπει η εγγύηση και το ενέχυρο να είναι βασιλικής καταγωγής. Γι αυτό μάς έστειλε ο Θεός το Aγιο Πνεύμα, γιατί προέρχεται από την ίδια εξαιρετική βασιλική ουσία (του Θεού). Κι Εκείνος που προσφέρθηκε από εμάς ήταν από βασιλική γενιά, γιατί ήταν απόγονος του Δαβίδ. Και αφού η πολύτιμη προσφορά μας (ο Χριστός) βρίσκεται στους ουρανούς δε φοβάμαι πλέον. Γι αυτό και αν κάποιος με απειλήσει με αιώνια βασανιστήρια ή με την άσβεστη φωτιά ή με άλλες ποινές και τιμωρίες, δε φοβάμαι πλέον. Αλλά περισσότερο φοβάμαι, όμως δεν απελπίζομαι, για τη σωτηρία μου. Γιατί δεν θα δεχόταν στον ουρανό ο Θεός την προσφορά μας, αν δεν σκεπτόταν να προσφέρει στους ανθρώπους πολλά αγαθά. Πριν να δεχθεί την προσφορά μας, όταν στρέφαμε τα μάτια μας στον ουρανό και αντιλαμβανόμασταν την ύπαρξη των αγγέλων, συγκρίναμε τον εαυτό μας με τις δυνάμεις αυτές και διαπιστώναμε πόσο αδύνατοι είμαστε. Τώρα όμως, αν θελήσουμε να δούμε την ευγένειά μας, υψώνουμε τα μάτια μας στον ουρανό, και μάλιστα στο θρόνο του Θεού, γιατί εκεί κάθεται η πολύτιμη προσφορά του ανθρώπινου γένους (ο Χριστός).
Έτσι και από τον ουρανό θα έλθει ο Υιός του Θεού για να μάς κρίνει. Ας είμαστε λοιπόν έτοιμοι, για να μη θεωρηθούμε ανάξιοι της δόξας (της Δευτέρας Παρουσίας Του). Γιατί θα έλθει οπωσδήποτε ο Κύριός μας και δεν θ αργήσει. Θα έρθει και θα έχει μαζί Του στρατιές, τάγματα αγγέλων, συντάγματα αρχαγγέλων, ομάδες μαρτύρων, χορούς δικαίων, τους προφήτες και τους αποστόλους, και στο μέσο όλων αυτών των άυλων στρατευμάτων θα φαίνεται ο Κύριος με μια ασύλληπτη και ανέκφραστη δόξα.