Η ΗΣΥΧΙΑ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΠΑΡΑ ΤΩ ΠΑΛΑΜΑ -- Αθωνικά άνθη

«… ούτω γινόμεθα ναός Θεού, όταν μη φροντίσι γηϊναις το συνεχές της μνήμης διακόπτηται… αλλά πάντα αποφυγών ο φιλόθεος επί τον Θεόν αναχωρή» Μ. Βασίλειος.

Η Ησυχία δεν αποτελεί διακοσμητικόν τι πλαίσιον της προσευχής. Είναι το αναγκαίον περιβάλλον της. Εν τοις θορύβοις «το μοναδικόν του νου, καθ’ ο συνίσταται ο εντός και όντως Μοναχός, δυαδικόν, έστι δ’ ότε και πολυσχιδές, καθίσταται». Η διάσπασις του ενιαίου της ψυχής καθιστά αδύνατον την αληθή προσευχήν. Διασπάται το «μοναδικόν» του νου εις «δυαδικόν» ή και «πολυσχιδές» εκ των συνομιλιών και από αυτής της θέας των ανθρώπων. Εν αναλύσει, και αυτή η προσδοκία ελεύσεώς τινος προκαλεί σύγχυσιν. Αλλά και γράφων ο Ησυχαστής προς τινα, έστω και πνευματικά, πάλιν δεν δύναται ν’ αποφύγη την περισπώσαν τον νουν μέριμναν. Και αν μεν πρόκειται περί προκοψάντων εις τας αρετάς και δια της αγάπης ενωθέντων μετά του Θεού, η ζημιά είναι μικρά, διότι αίρεται μόνον η άμεσος και ειλικρινής μυστική ένωσις. Δια τους ασθενεστέρους όμως νόας και τας ψυχάς, αίτινες «πολλοίς περιπίπτουσι νοσήμασιν», η εκ του γράφειν βλάβη είναι μεγίστη.

Η φωνή ενός Προφήτου -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Ιδιάζουσα πολεμική κατά της Πίστεως παρουσιάζεται στις μέρες μας. Οργανωμένες φωνές διαβάλλουν και προσβάλλουν την Παλαιά Διαθήκη θέλοντας να την βγάλουν και να την αποβάλουν από την ζωή μας, ως δήθεν εβραϊκό βιβλίο. Λόγοι δικαιοσύνης, λοιπόν, επιβάλλουν ν΄ ακούσουμε και μια φωνή αυτού του βιβλίου «εκ των ένδον». Την αφορμή μας δίνει ο προφήτης Ιωνάς, ο έκτος στη σειρά των μικρών προφητών, τον οποίο τιμά και προβάλλει η Εκκλησία μας το μήνα αυτό (+21 Σεπτεμβρίου) ως έναν σοφό και θεόπνευστο δάσκαλο. Ως φανατικός Εβραίος ο Ιωνάς είχε τη νοοτροπία του χαϊδεμένου παιδιού του Θεού. Δεν μπορούσε να ανεχθεί το ενδιαφέρον του Θεού για ανθρώπους, που δεν ανήκουν στον περιούσιο λαό του, τον ιουδαϊκό. Γι΄ αυτό αδιαφόρησε για την θεϊκή εντολή να κηρύξει στη πρωτεύουσα της Ασσυρίας Νινευή. Έσπευσε ν΄ απομακρυνθεί προς την άλλη άκρη του γνωστού τότε κόσμου, στη πόλη Θαρσίς.

Η Νορβηγία ξεκίνησε κανονικά να αποζημιώνει τα θύματα των εμβολιασμών

 Η Νορβηγία αποζημιώνει και ανοίγει τον δρόμο για αποκατάσταση των παθόντων από τα εμβόλια κατά Covid-19!

Η Νορβηγία ξεκίνησε κανονικά να αποζημιώνει τα θύματα των εμβολιασμών και εγκρίθηκαν οι πρώτες 77 αιτήσεις για αποζημίωση λόγω παρενεργειών από εμβολιασμούς για τον κορωνοϊό.

Είναι η πρώτη χώρα της Ευρώπης που το κάνει και ανοίγει ο δρόμος για να καταβληθούν οι αποζημιώσεις σε εκατομμύρια παθόντες στην ευρωπαϊκή ήπειρο, κάτι που μέχρι στιγμής αρνείτο.

Η θρησκεία της πολιτικής ορθότητας - άμεσος κληρονόμος της Ιεράς Εξέτασης. -- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

Η συλλήβδην φαιά προπαγάνδα, των τελούντων εν διατεταγμένη υπηρεσία, μέσων μαζικής ενημερώσεως, (τόσο εντύπων όσο και ηλεκτρονικών) κατατείνει συντεταγμένα εις το να επιβάλλει τεχνηέντως εις το συλλογικό υποσυνείδητο, της κοινωνίας, την ψευδή συνείδηση, μίας αυθεντικής, ανεπίδεκτης, παρ’ ουδενός αμφισβήτησης, μονομερούς απόψεως, η οποία εις περίπτωσιν, όπου δεν τύχει της δέουσας πάνδημης αποδοχής, εκ των αποδεκτών,  ήτοι, της πνευματικά ευνουχισμένης εις την οποία απευθύνεται, ή άλλως, της, κατ’ ευφημισμόν κοινωνίας των πολιτών, επιστρατεύονται αυτόχρημα, υπό του παντοδύναμου Κράτους, τα πλέον σιδηρά και επαχθή μέτρα ποινικής καταστολής, προς τους αντιφρονούντες, θέτοντάς τους άμεσα το στίγμα, του «εγκληματία σκέψεως» και του κοινωνικώς επικίνδυνου για την δημόσια τάξη και την κοινωνική ειρήνη.

Θεοτόκε Παρθένε, χαῖρε, κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετὰ Σοῦ

 

Ὁ Θεοτοκόφιλος Ἅγιος Γρηγόριος διδάσκει ὅτι ὁ Θεὸς θέλοντας νὰ δημιουργήσει, νὰ ζωγραφίσει μία εἰκόνα, ἕνα πίνακα, πάνω στὸν ὁποῖο θὰ ἦταν συγκεντρωμένα ὅλα τὰ καλά, ἕνα κρᾶμα ὅλων τῶν θείων καὶ ἀνθρωπίνων χαρισμάτων, στολίδι καὶ καλλονὴ καὶ τοῦ ὁρατοῦ καὶ τοῦ ἀοράτου κόσμου, ἀπὸ τὴν ὁποία εἰκόνα θὰ ἀποδεικνυόταν καὶ ἡ δύναμη τοῦ δημιουργοῦ Της ὡς καλλιτέχνου, κατασκεύασε τόσο πάγκαλη τὴν Θεοτόκο, ἀφοῦ συγκέντρωσε ἐπάνω Της ὅλα τὰ καλὰ τῶν ἀνθρώπων καὶ τῶν ἀγγέλων.

Τη ΙΘ΄ (19η) του μηνός Οκτωβρίου, μνήμη του Προφήτου ΙΩΗΛ.

Ιωήλ ο ένδοξος Προφήτης ήτο από την φυλήν του Ρουβίμ, υιός Βαθουήλ, εκ του αγρού του καλουμένου Μεθομμορών. Ερμηνεύεται δε Ιωήλ, αγάπη Κυρίου ή απαρχή Θεού. Επροφήτευσεν ο Προφήτης ούτος δια την πείναν, την οποίαν έμελλον να λάβωσιν οι Ιουδαίοι και δια τον αφανισμόν των νομικών θυσιών και δια το πάθος δικαίου Προφήτου, δια του οποίου μέλλει να ανακαινισθή εις σωτηρίαν όλη η γη. Και ταύτα προφητεύσας, απέθανε και ετάφη εις την ιδικήν του γην. Προέλαβε δε ούτος την του Χριστού έλευσιν έτη ω΄ (800).

Έξοδος από της Εκκλησίας

Τι σημαίνει  η εισαγωγή, εις τα ιερά Δίπτυχα της Εκκλησίας, του ονόματος του αιρεσιάρχου Πάπα; Τι άλλο, ει μη «ομολογία» του Παπισμού. Άρνησις  της Ορθοδοξίας. Παράβασις του Θείου Νόμου. Έξοδος από της Εκκλησίας. Μετάθεσις εις την αίρεσιν. Ανταλλαγή του φωτός δια του σκότους, της αληθείας δια του ψεύδους, της Χάριτος δια του αναθέματος. Ασεβής αναγνώρισις του αιρεσιάρχου Πάπα και ένωσις μετά της παπικής αιρέσεως, της οποίας το μέρος «εις την λίμνην του πυρός και του θείου», καθ΄ ότι «ψευδοπροφήτης».

Οι έννοιες «αγιότητα» και «άγιος» -- (+Ανδρέα Θεοδώρου, Καθηγητού Πανεπιστημίου Αθηνών)

1. Διδασκαλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Η αγιότητα είναι βασική ιδιότητα της ενέργειας και της φύσεως του Θεού. Σημαίνει απουσία από την πανακήρατη φύση κάθε ίχνους κακίας, στην οποιαδήποτε μορφή της. Ο Θεός είναι οντολογικά άγιος, διότι η ουσία του είναι φύσει αγαθή. Η κακία αφ’ έτερου είναι οντολογικά ανύπαρκτη. Δεν ανήκει στην κλίμακα των υπαρκτών όντων, αλλά είναι επιφαινόμενο. Φαίνεται, δεν είναι, λαμβάνουσα την υπόσταση της εκεί, όπου τα λογικά όντα απομακρύνονται ελεύθερα από το Θεό. Όπου απουσιάζει το αγαθό, εκεί εμφανίζεται, ως συμβεβηκός περί τη φύση η αμαρτία, η όποια εξαφανίζεται, όταν εμφανιστεί πάλιν εκείνο (το αγαθό). Έτσι και το φως, όταν αναχωρεί, παραχωρεί τη θέση του στο σκοτάδι, το οποίο με τη σειρά του αφανίζεται, όταν επανεμφανιστεί εκείνο.

Στο στάδιο της θείας οικονομίας, η αγιότητα του Θεού είναι η θεία του ενέργεια στην πολλαπλή σχέση της προς τις ελεύθερες πράξεις των λογικών κτισμάτων. Από τη θεία ενέργεια απορρέει και προς αυτήν αναφέρεται κάθε ιδέα κτιστής αγιότητος. Ο Θεός, ως δημιουργός, έθεσε στα όντα την ηθική τάξη και τους ηθικούς νόμους του την τήρηση των οποίων απαιτεί, τιμωρώντας τις οποίες παραβάσεις τους. Από την άποψη αύτη ο Θεός είναι δίκαιος, και κατ’ επέκτασιν κριτής των ηθικών ενεργειών των πλασμάτων του.

Από την συγκέντρωση των υγειονομικών υπαλλήλων στο Σύνταγμα (10/10/21) κατά της υποχρεωτικότητας

 

Χωρίς γρίνιες, χωρίς ξύλινο λόγο, με ανθρωπιά, με ευαισθησία, με ιδιαίτερο χιούμορ, παρά την προσωπική πικρία και το ασυγκράτητο δάκρυ της αναστολής και της αντισυνταγματικής καταδίκης σε ανέχεια και ισοπέδωση, παραβρέθηκαν στο Σύνταγμα για τρίτη φορά οι εν αναστολή υγειονομικοί υπάλληλοι.

 Ακολουθεί το κείμενο της επιτροπής των υγειονομικών υπαλλήλων του Γ.Ν. Νικαίας «Άγιος Παντελεήμων» κατά του υποχρεωτικού εμβολιασμού

 «Οι υγειονομικοί είναι εδώ για τρίτη συνεχόμενη Κυριακή απέναντι στον Άγνωστο Στρατιώτη, τον ουσιαστικότερο και αληθέστερο, τουλάχιστον στους καιρούς μας, εκφραστή των ελεύθερων Ρωμιών.  Είναι εδώ όχι για να καταγγείλουν την κυβερνητική αναλγησία ή την προσχηματική δημοκρατία που επαγγέλλονται οι άρχοντες του τόπου, αλλά το έργο τους, την  παρουσία και αρωγή τους δηλαδή δίπλα στον πάσχοντα συνάνθρωπο! Έτσι παρουσιάζουν ένα αυτοσχέδιο δρώμενο που αποδεικνύει πως ισχύουν ακόμα στις μέρες μας τα λόγια που ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός απηύθυνε στους σκλαβωμένους Έλληνες: "ψυχή και Χριστός σας χρειάζονται κι αυτά κανείς δεν μπορεί να σας τα πάρει αν δεν τα δώσετε μόνοι σας"».

 https://www.youtube.com/watch?v=yxQlt5jtMPE

Υπόμνημα εις τον βίον του Αγίου ενδόξου και πανευφήμου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Λουκά.

Όποιος άνθρωπος θέλει να ομιλήση ορθά, πρέπει τέσσαρα πράγματα να σκέπτηται· πρώτον μεν να λέγη εκείνα τα οποία πρέπει να λεχθούν· διότι όστις λέγει εκείνα τα οποία δεν πρέπει να είπη τις, ήτοι αργολογίας, βλασφημίας, φλυαρίας και τα τοιαύτα, εκείνος λέγει πράγματα, τα οποία δεν πρέπει να λέγη τις. Δεύτερον να λέγη όσα πρέπει να λέγωνται, διότι είναι και άλλοι πολλοί λόγοι αγαθοί και ψυχωφελείς, αλλά δεν πρέπει όλους να τους λέγη τις εις μίαν ώραν, μόνον δε όσα είναι πρέπον, τόσα να λέγη· διότι οι λόγοι όλοι της Παλαιάς Γραφής και της Νέας, όλοι μεν είναι καλοί και πρέπει πας Χριστιανός να τους διηγήται, αλλά δεν πρέπει όλους μαζί να λέγη τις, αλλά με ησυχίαν και υπομονήν και με καιρόν κατάλληλον να ομιλή όσα αρμόζουσι. Τρίτον, να μη απευθύνη τις τους λόγους του προς πάντα άνθρωπον, αλλά μόνον προς εκείνους τους οποίους πρέπει, διότι όστις ομιλεί λόγους σωτηριώδεις και περί Θεότητος προς άνθρωπον λιθοκάρδιον και άπιστον, εκείνος πίπτει έξω από την παραγγελίαν του Κυρίου, όστις λέγει εις το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον:

Reading from the Synaxarion:

Luke the Evangelist

This Apostle was an Antiochean, a physician by trade, and a disciple and companion of Paul. He wrote his Gospel in Greek after Matthew and Mark, after which he wrote the Acts of the Apostles, and dedicated both works to Theophilus, who, according to some, was Governor of Achaia. He lived some eighty-six years and died in Achaia, perhaps in Patras, the capital of this district. His emblem is the calf, the third symbolical beast mentioned by Ezekiel (1:10), which is a symbol of Christ's sacrificial and priestly office, as Saint Irenaeus says.