Πολιτειακός Νέο-Γενιτσαρισμός --- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

Η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα επιφέρει ιδιαίτερες ανησυχίες δια το τι μέλλει γενέσθαι αναφορικώς προς την κατάσταση εν τη Πατρίδι μας, διότι εξ αφορμής της έκρηξης του πολέμου με την Ρωσία, απεδείχθη εναργέστερα η βαθεία διάσταση μεταξύ του Ελλαδικού Κράτους και του έθνους, καθότι το πρώτον αφενός ετεροκατευθύνεται εις βάρος του δεύτερου και το δεύτερον κηδεμονεύεται ίνα μην αντιληφθεί ποιος είναι ο ηθικός αυτουργός της εσχάτης εν γένει προδοσίας όπου συντελείται εις βάρος των εθνικών μας συμφερόντων.

Πέραν από το προαναφερθέν προηγουμένως δόγμα, η «Κύπρος κείται μακράν ενώ η Ουκρανία εγγύς», εν προκειμένω, βιώνουμε κατ’ ουσίαν μία μορφή αισχράς προπαγάνδας εκ μέρους των απολύτως ελεγχόμενων μέσων μαζικής εξαπατήσεως τα οποία, δρουν κατ’ εντολήν άνωθεν, προκειμένου να αναπαράξουν στείρα την προπαγάνδα της παγκοσμιοποίησεως και της πολιτικής ορθότητας αρχομένης εκ της Σταυροφορίας των εμβολίων και εξικνουμένη άχρι των ιδιαίτερων συνθηκών διεξαγωγής του εν λόγω πολέμου.

Εξίσωση Εκκλησίας και αιρέσεων

Ο Παπισμός διεκδικώντας για τον εαυτό του μέχρι και σήμερα την εκκλησιολογική αποκλειστικότητα, υπεύθυνος και πρωτουργός της διαιρέσεως, δεν διέπραξε το σφάλμα να μετάσχει ως μέλος στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών και να μεταλλαγεί σε μία από τις πολλές «εκκλησίες». Φραστικά πάντως και υποκριτικά επαινεί την Οικουμενική Κίνηση, την οποία επευλογεί ως προεργασία για την μετά της Ρώμης του Πέτρου και του πάπα ενότητα. Ιδιαίτερα επιχαίρει και συγχαίρει για την συμμετοχή της Ορθοδόξου Εκκλησίας, η οποία αυτοκαταργήθηκε στην πράξη ως η μοναδική ενσάρκωση και συνέχεια της Una Sancta (= Της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής), εκχωρήσασα το ιδικό της πεδίο, την ιδική της ταυτότητα, στην σχισματική και αιρετική Ρώμη, στη Ρώμη του filioque, του πρωτείου εξουσίας του πάπα, των αζύμων, του καθαρτηρίου πυρός, της κτιστής χάριτος και όλων των άλλων καινοτομιών και παρεκκλίσεων.

Amidst MP Condemnation of Eastern Papism, Associations with Western Papism Continue; Future Second Meeting between Kyril and Francis Planned

Amidst the admittedly deserving condemnations of the Phanar’s long history of centralization, culminating in its admittedly Eastern Papist Heresy, the Moscow Patriachate continues to associate with, meet with, and formalize working relationships with the original Papists in the Vatican.   Recently, Metropolitan Hilarion (Afleyev), head of the Moscow Patriarchate Department for External Church Relations, who said that the Phanar-allied Greek Patriarch of Alexandria had irrevocably associated himself with schism, has been active in participating in so-called “Climate Change” conferences with an host of pagans and heretics, including Pope Francis, in Glasgow under United Nations auspices..  Also present at the meeting was Patriarch Bartholomew of Constantinople, who is  considered a schismatic as well by the Moscow Patriarchate.  The absurd meeting of world heretics and pagans on “Religion and Education” was also a part of the events.

Εξοχική Λαμπρή -- Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη

Καλά το έλεγεν ο μπαρμπα-Μηλιός, ότι το έτος εκείνο εκινδύνευον να μείνουν οι άνθρωποι οι χριστιανοί, οι ξωμερίτες, την ημέραν του Πάσχα, αλειτούργητοι. Και ουδέποτε πρόρρησις επλησίασε τόσον εγγύς να πληρωθή, όσον αυτή· διότι δις εκινδύνευσε να επαληθεύση, αλλ’ ευτυχώς ο Θεός έδωκε καλήν φώτισιν εις τους αρμοδίους και οι πτωχοί χωρικοί, οι γεωργοποιμένες του μέρους εκείνου, ηξιώθησαν και αυτοί να ακούσωσι τον καλόν λόγον και να φάγωσι και αυτοί το κόκκινο αυγό.

ΜΙΚΡΑ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ~ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΛΕΙΣΤΩΝ

 

Τη ΙΕ΄ (15η) Μαρτίου, ο Άγιος Νεομάρτυς ΜΑΝΟΥΗΛ ο Κρής, ο εν Χίω μαρτυρήσας εν έτει 1792, ξίφει σφαγιασθείς τελειούται.

Μανουήλ ο του Χριστού Μάρτυς κατήγετο εκ Σφακίων της νήσου Κρήτης, γεννηθείς εκ γονέων Χριστιανών. Νέος δε την ηλικίαν ηχμαλωτίσθη από τους Τούρκους, οίτινες υπέταξαν τα Σφακία, μετά την επανάστασιν του έτους αψο΄ (1770). Βλέποντες δε αυτόν οι Αγαρηνοί επιτήδειον εις την υπηρεσίαν των, ετούρκευσαν αυτόν δια της βίας και περιέταμον κατά την συνήθειάν των. Όμως ο ευλογημένος Μανουήλ, ως θεοσεβής, έκαμε πάντα δυνατόν τρόπον και φυγών εκείθεν ήλθεν εις την νήσον Μύκονον, όπου εξομολογηθείς την αμαρτίαν του και τον πρέποντα κανόνα ποιήσας προθύμως και μυρωθείς, εγένετο πάλιν Χριστιανός. Μετά δε χρόνον ικανόν έλαβε νόμιμον γυναίκα εντοπίαν, εκ της οποίας απέκτησεν εξ τέκνα.

τ. Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας ΗΠΑ στρατηγός Μ.Φλιν: «Ο Πούτιν ανέτρεψε τα σχέδια για τη Νέα Τάξη Πραγμάτων»

 

Προβληματισμό στην Ουάσιγκτον έχει δημιουργήσει η θέση του στρατηγού ε.α. και πρώην Συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ Μάικλ Φλιν, ο οποίος εκφράζει ένα μεγάλο μέρος του αμερικανικού στρατιωτικού κατεστημένου, όπως καταδεικνύεται από την αναπαραγωγή των θέσεων του από τις αμερικανικές κλαδικές ενώσεις αποστράτων (καμία σχέση με τις αντίστοιχες ελληνικές), αλλά και τα αμερικανικά media.

Είπε χαρακτηριστικά: «Η κίνηση του Πούτιν στην Ουκρανία ανέτρεψε τα σχέδια του βαθέως κράτους των ΗΠΑ, του επικεφαλής του WEF Κλάους Σβαμπ, του Μπιλ Γκέιτς και άλλων που έχουν αναφορικά με την Νέα Τάξη Πραγμάτων που ετοιμάζουν.

Όλα όσα βλέπουμε στην Ευρώπη σήμερα είναι η ανατροπή μιας ισορροπίας στα σχέδια για τη ΝΤΠ όπως την θέλουν αυτοί: Όπως την θέλουν άτομα σαν τον Δρ. Χαράρε, τον Κλάους Σβαμπ, τον Μπιλ Γκέιτς.

Πρέπει να αντιληφθούμε ότι πρόκειται για ανθρώπους πολύ ευφυείς, έχουν πολλά μέσα στη διάθεσή τους και έχουν μια αποκρυσταλλωμένη στρατηγική ιδέα για το πώς θέλουν ο κόσμος να εξελιχθεί. Και ο Θεός και η ψυχή δεν είναι μέρος αυτού του σχεδίου».

--------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ἔτσι φαίνονται νά εἶναι τά πράγματα, ὅπως τά λέγει ὁ Στρατηγός Φλύν. Ἄν εἶναι ὄντως ἔτσι, τότε ὅλοι οἱ Χριστιανικοί λαοί θά ἔπρεπε νά εἶναι μέ τό μέρος τῶν Ρώσσων, διότι ἡ ΔΑΙΜΟΝΙΚΗ ΝΤΠ πρέπει ν' ἀνατραπῇ μέ κάθε κόστος! Ὡστόσον, οἱ «χριστιανικοί» λαοί τῆς Δύσεως, συμπεριλαμβανομένης τῆς «Ἑλλάδος», ἔχουν Νεοταξίτας εἰς τό «τιμόνι» τῶν χωρῶν των, «παιδιά» τοῦ δαιμονισμένου Klaus Schwab, οἱ ὁποῖοι, ἐρήμην τῶν λαῶν πού «κυβερνοῦν» συντάσσονται μέ τήν ΝΤΠ!!! Ὅπου νἆναι θά τούς δοῦμε νά προσκυνοῦν δημοσίως τόν Διάβολον!

Η αυτοκρατορία του ψεύδους.

 Paul Craig Roberts     

“The Empire of Lies”  March 4, 2022

Τα προηγούμενα δύο χρόνια έχουμε συνειδητοποιήσει ότι οι λαοί του Δυτικού κόσμου καθοδηγούνται χειρότερα και με μεγαλύτερη διαφθορά από οποιονδήποτε άλλο λαό στην Ιστορία. Οι λαοί εξαπατήθηκαν με μία «πανδημία κόβιντ», η οποία ήταν απολύτως ενορχηστρωμένη.

Ναι, ο ιός υπήρξε, αλλά η «πανδημία» ενορχηστρώθηκε με ένα τεστ PCR, το οποίο παράγει μέχρι 97% ψευδώς θετικά και, για τον λόγο αυτόν, έχει σχεδόν σταματήσει να χρησιμοποιείται. Ο μέγας αριθμός των «κρουσμάτων» κόβιντ ήταν απλή φαντασία βασισμένη σε ψευδώς θετικά αποτελέσματα. (σ.σ. για να καλύψουν μάλιστα την ψευδή θετικότητα των τεστ εφηύραν και όρισαν σαν νέο ιατρικό όρο τον αντιεπιστημονικό και καταφανώς λανθασμένο νεολογισμό «ασυμπτωματικό κρούσμα»!) Ο αριθμός των θανάτων οργανώθηκε δίνοντας στα νοσοκομεία μεγάλα οικονομικά κίνητρα για να αναφέρουν θανάτους ως θανάτους από κόβιντ, ανεξάρτητα από την αιτία.

----------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ἐξαιρετικόν ἄρθρον ἀπό ἕνα ἐξαιρετικόν Ἐπιστήμονα! Ὁ κ. Paul Craig Roberts εἶναι γνωστός οἰκονομολόγος καί διετέλεσε ὑφυπουργός τοῦ Προέδρου Reagan.

Ποιµένες καὶ λύκοι -- Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ

«εἰσελεύσονται... λύκοι βαρεῖς, μὴ φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου» (Πράξ. 20, 29-30)

Καίρια  σηµασία γιὰ τὴν ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας ἔχουν αὐτὰ τὰ λόγια τοῦ Ἀπ. Παύλου, ποὺ µᾶς παρέδωσε ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς στὸ βιβλίο τῶν «Πράξεων». Μὲ τὸν θεῖο φωτισµὸ του ὁ Ἀπόστολος προδιαγράφει τὴν πορεία τῆς Ἐκκλησίας, τὶς περιπέτειές της µέσα στὸν κόσµο. Καὶ τονίζει ἀπερίφραστα ὅτι τὸ µεγαλύτερο κακὸ θὰ εἶναι ἡ ἐµφάνιση τῶν «λύκων», ποὺ θὰ τολµοῦν θρασύτατα νὰ παίρνουν τὴν θέση τῶν Ποιµένων. Ποιµένες καὶ «λύκοι» παρουσιάζονται παράλληλα ἀπὸ τὸν Ἀπ. Παῦλο, γιὰ νὰ φανεῖ ἡ οὐρανοµήκης διαφορά τους. Ποιµένες τῆς ποίµνης τοῦ Χριστοῦ Πνευµατοπρόβλητοι ἐπίσκοποι τοῦ ποιµνίου εἶναι οἱ γνήσιοι Ποιµένες. Ἐπιφορτισµένοι δηλαδὴ µὲ τὴν ἀδιάκοπη φροντίδα καὶ τὴν ἐπίβλεψη τῶν πιστῶν, γιὰ νὰ µείνουν µέσα στὸ Σῶµα τοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ σωθοῦν. Ὅ,τι περισσότερο βαρύνει στὴ συνείδηση τῶν Ποιµένων εἶναι, ὅτι τὸ ποίµνιο, τὸ σύνολο τῶν πιστῶν, δὲν ἀνήκει σ᾽ αὐτούς, δὲν εἶναι δικό τους, ἀλλὰ τοῦ ΜΟΝΟΥ Μεγάλου Ποιµένος, τοῦ Χριστοῦ. Σῶµα δικό Του εἶναι ἡ Ἐκκλησία.

----------------------------------

Ο/Η ΚΑΤΑΚΟΜΒΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ είπε...

½
ΤΙ ΕΤΙ ΧΡΕΙΑΝ ΕΧΟΜΕΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ

Το 1975 ο πρώην αρχιεπίσκοπος Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας κυρός Αθηναγόρας Κοκκινάκης στην «Ομολογία Θυατείρων», που συνέταξε συνοδικά, δήλωσε ότι «όλοι οι χριστιανοί πιστεύουν στο ίδιο βάπτισμα, διά του οποίου όλοι έχουν γίνει μέλη του σώματός του, της Εκκλησίας».[1]  Δέκα χρόνια αργότερα ο λαϊκός τότε θεολόγος Ιωάννης Ζηζιούλας, (νυν Μητροπολίτης Περγάμου), ανανέωσε την εν λόγω κακόδοξη θεωρία και πρότεινε «να ομιλούμε για τα όρια της Εκκλησίας επί τη βάσει…της βαπτισματικής ενότητος». Ισχυριζόταν ότι το βάπτισμα είναι εκείνο που διαγράφει τα όρια της Εκκλησίας και ότι όλοι οι χριστιανοί είναι βαπτισμένοι. Και ότι «εντός του βαπτίσματος ακόμη και αν υπάρχει μια διάσπαση, μια διαίρεση, ένα σχίσμα, ακόμη μπορείς να μιλάς για Εκκλησία».[2] Έξι χρόνια αργότερα, (1993), στο Μπαλαμάντ του Λιβάνου συντάχθηκε η γνωστή «δήλωση του κοινού βαπτίσματος», (παράγραφος 13), που συνυπέγραψαν Ορθόδοξοι και Παπικοί στην οποία επαναλαμβάνεται η ίδια κακόδοξη θεωρία. Έμπρακτη εφαρμογή αυτής της θεωρίας συναντούμε το 2004, όταν οι επισκοπές της Αυστραλίας των Πατριαρχείων Οικουμενικού, Αντιοχείας και Ρουμανίας υπέγραψαν το λεγόμενο «Συμφωνητικό έγγραφο» του Εθνικού Συμβουλίου Εκκλησιών της Αυστραλίας με το οποίο αναγνώρισαν το μυστήριο του βαπτίσματος, που τελείται στις ετερόδοξες κοινότητες και προώθησαν τη χρήση ενός κοινού «πιστοποιητικού βαπτίσματος». Άλλη περαιτέρω έμπρακτη εφαρμογή αποτελεί η παρά πάνω «κοινή δήλωση του βαπτίσματος» από την Νέα Ζηλανδία η οποία είναι κάτι ανάλογο με το «πιστοποιητικό βαπτίσματος» της Αυστραλίας.  
Το ότι η εν λόγω θεωρία έρχεται σε τελεία αντίθεση με την Ορθόδοξη Εκκλησιολογία μόλις είναι ανάγκη να τονιστεί. Ο αρχ.  π. Κύριλλος Κωστόπουλος, ιεροκήρυκας και Δρ. Θεολογίας, είχε γράψει γύρω από την πλάνη αυτή μεταξύ άλλων τα εξής: «Ο Μ. Βασίλειος στον Α´ κανόνα του το τονίζει κατηγορηματικώς: “Εκείνο γαρ έκριναν οι παλαιοί δέχεσθαι βάπτισμα, το μηδέν της πίστεως παρεκβαίνον”. Είναι φανερό ότι αυτή η  οικονομία δεν μπορεί να εφαρμοσθεί στους Παπικούς ή τους Προτεστάντες για δύο λόγους: 1. Δεν ορθοδοξούν ως προς το δόγμα της Αγίας Τριάδος, (Filioque). 2. Δεν είναι το βάπτισμά τους σύμφωνο με την Αγιογραφική και Πατερική προτροπή, (γίνεται δια ραντισμού). Η Βαπτισματική Θεολογία ομιλεί για αποδοχή του βαπτίσματος των αιρετικών και παράλληλα παραδέχεται την παραμονή στις αιρετικές δοξασίες κάθε αποκοπείσης ομάδος από το Σώμα της Μιας Εκκλησίας. Κατά συνέπεια το περιεχόμενο του Ζ´ κανόνα της Β´ Οικουμενικής Συνόδου, το οποίο αναφέρεται στην υποδοχή των επιστρεφόντων στην Εκκλησία από την αίρεση, δεν μπορεί να εφαρμοσθεί εδώ» (Ιστ. https://orthodoxostypos.gr/%CF%85%CF%8).

14 Μαρτίου 2022 - 12:35 μ.μ.

 

 Ο/Η ΚΑΤΑΚΟΜΒΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ είπε...

2/2
Αξίζει να σχολιασθεί εδώ η παρά πάνω μαρτυρία του Μ. Βασιλείου ο οποίος θεωρεί ως δεκτό και έγκυρο και παρεκτικό αγιαστικής Χάριτος μόνο το βάπτισμα εκείνο «το μηδέν της πίστεως παρεκβαίνον», το βάπτισμα δηλαδή που δεν παρεκκλίνει προς την αίρεση, ούτε στο ελάχιστο. Αλλά και όλοι οι  άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας ομοφώνως μαρτυρούν και διακηρύσσουν στα συγγράμματά τους, ότι προϋπόθεση του εγκύρου βαπτίσματος είναι η ορθή πίστη του βαπτιζομένου, η οποία όμως υφίσταται μόνο στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Κατ’ επέκταση κάθε άλλο βάπτισμα που τελείται εκτός της Εκκλησίας, μέσα στον χώρο της αιρέσεως, είναι άκυρο και μη παρεκτικό αγιαστικής Χάριτος. Για παράδειγμα ο  Μέγας Αθανάσιος, σε ομιλία του «Κατά Αρειανών» αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής: «Διά τούτο γουν και ο Σωτήρ ουκ απλώς ενετείλατο βαπτίζειν, αλλά πρώτον φησί, Μαθητεύσατε. Είτα ούτω, Βαπτίζετε εις όνομα Πατρός και Υιού και αγίου Πνεύματος. Ίνα εκ της μαθήσεως η πίστις ορθή γένηται και μετά πίστεως η του βαπτίσματος τελείωσις προστεθή. Πολλαί γουν και άλλαι αιρέσεις, λέγουσαι τα ονόματα μόνον, μη φρονούσαι δε ορθώς, ως είρηται, μηδε την πίστιν υγιαίνουσαν έχουσαι, αλυσιτελές έχουσι και το παρ’ αυτών διδόμενον ύδωρ, λειπόμενον ευσεβεία».[3]
Το συμπέρασμα είναι, ότι εκείνο που χαράσσει τα όρια της Εκκλησίας δεν είναι το βάπτισμα, αλλά η ορθή πίστη. Προηγείται πάντοτε η ορθή πίστη και έπεται το βάπτισμα το οποίο χορηγείται ως επιστέγασμα της αποδοχής της ορθής πίστεως.  Επομένως οι ισχυρισμοί ότι «το βάπτισμα είναι εκείνο που διαγράφει τα όρια της Εκκλησίας και ότι όλοι οι χριστιανοί (Ορθόδοξοι και Ετερόδοξοι), είναι βαπτισμένοι», όπως επίσης και ότι «εντός του βαπτίσματος ακόμη και αν υπάρχει μια διάσπαση, μια διαίρεση, ένα σχίσμα, ακόμη μπορείς να μιλάς για Εκκλησία» είναι κακόδοξοι και ξένοι προς την διδασκαλία της Εκκλησίας μας. Κατ’ επέκταση και η ενότητα μεταξύ Ορθοδόξων και Ετεροδόξων δεν επιτυγχάνεται επί τη βάσει ενός «χριστιανικού» βαπτίσματος, αλλά επί τη βάσει της ορθής πίστεως. Επειδή όμως αυτή υφίσταται μόνο μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία, προϋποθέτει την επιστροφή των αιρετικών στην Ορθοδοξία. Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει σχετικά: «Όταν πάντες ομοίως πιστεύομεν, τότε ενότης εστίν».[4]

ΟΛΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΔΩ
http://aktines.blogspot.com/2022/03/blog-post_70.html#more

Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή, Μαθηματικός Έλληνας Δάσκαλος παγκοσμίου αναγνωρίσεως. --- Μυργιώτης Παναγιώτης Μαθηματικός

Καραθεοδωρή Κωνσταντίνος. Έλληνας επιστήμονας παγκοσμίου αναγνωρίσεως. Εργάτης της μαθηματικής επιστήμης και αξιολογότατος σκαπανεύς της επιστήμης της φυσικής αλλά και της αρχαιολογίας. Δάσκαλος με κεφαλαίο δέλτα και επιστήμονας με το έψιλον κεφαλαίο που (πρέπει να) κάνει όλους μας ως Έλληνες να αισθανόμαστε υπερήφανοι για αυτόν. Σπάνια η επιστήμη χαρίζει το όνομα του επιστήμονα σε εφεύρεσή του, όπως έκανε με τον Καραθεοδωρή. Μεγαλούργησε και εκτιμήθηκε το έργο του στην αλλοδαπή περισσότερο παρά στην Ελλάδα.

Ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή γεννήθηκε στο Βερολίνο 13 Σεπτεμβρίου του 1873 και 2 Φεβρουαρίου 1950 στο Μόναχο αφήνει την τελευταία του πνοή, εγκαταλείποντας τα γήινα και αναχωρώντας για το αιώνιο ταξίδι της επιστημονικής καταξίωσης και δικαίωσης.

Περί Νηστείας

Με την νηστείαν ο Μωϋσής είδε τον Θεόν και εδέχθη τας θεογράπτους πλάκας.            

Νηστεύσας ο Ηλίας ανέστησε τον υιόν της Σαραφθείας.                                         

Νηστεύσας ο Ελισσαίος ανέστησε τον υιόν της Σωμανίτιδος.                         

Νηστεύσαντες οι Τρεις Παίδες έσβεσαν την φλόγα της καμίνου.                          

Νηστεύσας ο Δανιήλ είδε τον Θεόν, ως Κριτήν καθεζόμενον.

«Εμίσησα Εκκλησίαν Πονηρευομένων»

Το στυγερώτερον έγκλημα εις βάρος της αγίας μας Ορθοδοξίας είναι η ανοχή των Αιρέσεων και των Αιρετικών. Ασεβέστατα κηρύσσονται από Ορθοδόξους (;) ποιμένας αιρέσεις φοβεραί, και ανεμπόδιστα κινούνται Αιρεσιόφρονες Ποιμένες (;) μεταξύ της Ποίμνης του Χριστού! Έπαυσε, φαίνεται, εις ωρισμένους να λειτουργή το αισθητήριον της Ορθοδοξίας και η Εκκλησιαστική συνείδησις  έχει επικινδύνως αμβλυνθή, ώστε να μη διακρίνωνται τα Αγιοπνευματοχάρακτα σύνορα της Ορθοδοξίας από την πλάνην και την Αίρεσιν. Ποίοι άραγε ευθύνονται δια την τραγικήν αυτήν ψυχικήν τύφλωσιν; Κατ΄ αρχήν όλοι· προ παντός όμως οι Ποιμένες!  «Ποιμένες πολλοί διέφθειραν τον αμπελώνα μου, εμόλυναν την μερίδα μου…» (Ιερ. 12, 10), θρηνωδεί ο προφήτης Ιερεμίας· και προσθέτει: «Ω οι ποιμένες (…) Υμείς διεσκορπίσατε τα πρόβατά μου και εξώσατε αυτά…» (Ιερ. 23, 1-3).  Δυστυχώς Πατριάρχαι, Αρχιερείς, Επίσκοποι, Ηγούμενοι, με έναν λόγον Ποιμένες εμολύνθησαν από τον Οικουμενισμόν, ώστε να έχουν συνηθίσει εις τας Οικουμενιστικάς βλασφημίας και να μη ενοχλούνται από τα κηρύγματα των Αιρέσεων, δια των οποίων βάλλεται, εξοντωτικώς η Αγία μας Ορθόδοξος Εκκλησία. Φαίνεται, ότι εις την εποχήν του Υλιστικού Ευδαιμονισμού δεν θεωρείται πλέον υπέρτατος σκοπός της Εκκλησίας η αγιότης, αλλά η κοσμική σκοπιμότης.