Simonopetra Monastery - Psalm 144

O Συναξαριστής της ημέρας.

Παρασκευή, 23 Ιουνίου 2017

Αγριππίνης μάρτυρος, Αριστοκλέους του πρεσβυτέρου, Δημητρίου του διακόνου, Αθανασίου του αναγνώστου, Ευστοχίου, Δημητριανού και Λολίας των μαρτυρων.

Ἁγία Μάρτυς Ἀγριππίνα ἐγεννήθηκε στὴ Ρώμη καὶ καταγόταν ἀπὸ περιφανεῖς καὶ ἰσχυροὺς γονεῖς ποὺ τὴν ἀνέθρεψαν μὲ παιδεία καὶ νουθεσία Κυρίου. Προόδευσε τόσο στὴν πίστη στὸ Χριστὸ ὥστε ἐπόθησε τὴν παρθενία καὶ τὴν ἁγνότητα. Μὲ τὴν ἐλεημοσύνη καὶ τὴ φιλανθρωπία ἐκέρδισε τὴν ἐκτίμηση τῆς χριστιανικῆς κοινότητας. Συκοφαντήθηκε ὅμως ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρες ὅτι ἀποσπᾶ τὰ νέα κορίτσια ἀπὸ τὰ εἴδωλα καὶ τὰ ὁδηγεῖ στὸ Χριστό, ὅτι καταφρονεῖ καὶ δὲν ὑπολογίζει τοὺς νόμους τοῦ βασιλέως, ὅτι δὲν σέβεται τοὺς ἄρχοντες καὶ ὅτι διακηρύττει δημόσια πὼς ὁ Χριστὸς εἶναι Θεὸς καὶ δημιουργὸς ὁλόκληρου τοῦ σύμπαντος. Τὴν κατέδωσαν λοιπὸν στὸν ἄρχοντα καὶ τὴν ὁδήγησαν σ’ αὐτόν, ἐνῶ τὴ συνόδευαν ἡ Βάσσα, ἡ Παύλα καὶ ἡ ἄριστη Ἀγαθονίκη.

Ἀρνούμενη ἡ Ἀγριππίνα νὰ προδώσει τὴν πίστη της, ἐμαρτύρησε μεταξὺ τῶν ἐτῶν 253 – 260 μ.Χ. Τὸ ἱερὸ λείψανό της μετακόμισαν στὴ Σικελία ἡ Βάσσα, ἡ Παύλα καὶ ἡ Ἀγαθονίκη καὶ ἔγινε πρόξενος πολλῶν θαυμάτων.

Θεοτόκε μου, τὸ ὑπερπόθητον ὄνομα·

οὐδὲν γὰρ τῆς σῆς βοηθείας ὀχυρώτατον τρόπαιον. Σὺ γὰρ ἀφεῖλες πᾶν δάκρυον ἀπὸ προσώπου τῆς γῆς· σὺ τὴν κτίσιν ἐνέπλησας παντοίας εὐεργεσίας. Τὰ οὐράνια εὔφρανας, τὰ ἐπίγεια ἔσωσας· τὸ πλάσμα κατήλλαξας, ἐξιλάσω τὸν Πλάστην· τοὺς Ἀγγέλους ὑπέκλινας, τοὺς ἀνθρώπους ἀνύψωσας· τὰ ἄνω τοῖς κάτω δι’ ἑαυτῆς ἐμεσίτευσας· μετεσκεύασας ἄριστα τὸ πᾶν πρὸς τὸ βέλτιον. Διὰ σοῦ τῆς ἀναστάσεως ἡμῶν ἀψευδῆ τὰ σύμβολα κατέχομεν· διὰ σοῦ τῆς ἐπουρανίου βασιλείας ἐπιτυχεῖν ἐλπίζομεν.

Ἀγίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου

Χάρις ή εξουσία; -- του π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνού

Με συγκλόνησε κυριολεκτικά το ερώτημα ενός νεαρού κληρικού μας, ευπαιδεύτου μεν και πανεπιστημιακά, αλλά εντελώς αγεύστου της ορθοδοξίας, όπως παραδίδεται από τους Αγίους μας. Μου έθεσε το ερώτημα, πως κρίνω την λεγομένη «Μεγάλη» Σύνοδο της Κρήτης (2016), ζητώντας την γνώμη μου γι’ αυτήν. Του απάντησα, ότι δυστυχώς ούτε «Αγία» ούτε «Μεγάλη» ούτε «Οικουμενική» Σύνοδος είναι, αλλά σαφώς Οικουμενιστική, με το να διακονεί τον Οικουμενισμό, καταστρέφοντας την ενότητα της Ορθοδοξίας. Επί πλέον είναι ξένη προς την Αποστολική και Συνοδική μας Παράδοση και την εμπειρία και διδασκαλία όλων των Αγίων μας, παλαιοτέρων και νεωτέρων. Γι’ αυτό ήδη η σύγκλησή της διέσπασε την ενότητα της Εκκλησίας μας, αφού από τις 14 αυτοκέφαλες τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες απουσίαζαν οι τέσσαρες (Αντιοχείας, Ρωσίας, Βουλγαρίας και Γεωργίας), που εκπροσωπούν αριθμητικά περισσότερο από το ήμισυ των Ορθοδόξων Πιστών στον κόσμο.

ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΙΟΥΝΙΟΥ 2017 – Γ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ -- «Μη μεριμνάτε τη ψυχή υμών τι φάγητε και τι πίητε»

Η πίστη στη Θεία Πρόνοια

 Η απόλυτη εμπιστοσύνη στην Πρόνοια του Θεού, προβάλλει ως βασική αναγκαιότητα στη ζωή του ανθρώπου. Λειτουργεί ως αντίδοτο στην αγωνιώδη μέριμνα που βλέπουμε συνήθως να εκδηλώνεται για τις βιοτικές και άλλες ανάγκες, οι οποίες τον καθηλώνουν και τον εγκλωβίζουν σε πολλαπλά αδιέξοδα. Είναι ξεκάθαρα τα μηνύματα που εκπέμπει η σημερινή ευαγγελική περικοπή που είναι παρμένη από την «Επί του Όρους Ομιλία» του Κυρίου μας. Η αλήθεια αυτή που εκπέμπει σήμερα το ευαγγελικό μήνυμα είναι τόσο επίκαιρη, αφού αναδεικνύεται και σαν σωτήρια συνταγή για τη θεραπεία της «παθογένειας» που προσβάλλει το σημερινό άνθρωπο. Και πραγματικά, τον βλέπουμε να είναι φοβερά ευάλωτος σε αυτό που ο ίδιος το έχει ονομάσει άγχος και που δεν συνιστά τίποτε άλλο παρά την νοοτροπία που αναπτύσσει να στηρίζει όλα αποκλειστικά στις δικές του δυνάμεις, αρνούμενος να προσβλέπει και να επικαλείται τη βοήθεια το Θεού, επιδεικνύοντας έτσι εμπιστοσύνη στο άγιο θέλημά Του.

Τό περιεχόμενο τῆς ᾿Ορθοδοξίας -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Εἶναι χαρακτηριστικό ὅτι τό χρυσόδετο ἅγιο Εὐαγγέλιο, πού βρίσκεται πάνω στήν ἁγία Τράπεζα κάθε ὀρθοδόξου ναοῦ, εἰκονίζει στή μία ὄψη του τήν σταύρωση τοῦ ᾿Ιησοῦ καί στήν ἄλλη τήν ἀνάστασή του. Συμβολίζεται ἔτσι πολύ παραστατικά ἡ θεμελιακή θεολογική ἀλήθεια τῆς πίστης μας ὅτι ὁ σταυρός καί ἡ ᾿Ανάσταση ἀποτελοῦν ἕνα καί τό αὐτό γεγονός. ῾Η δισχιλιετής πορεία τῆς ᾿Ορθοδοξίας στήν ἱστορία εἶναι τό πιό εὔγλωττο ὑπόμνημα στήν ᾿Ανάσταση, ἡ συγκλονιστική λιτάνευση τοῦ ἀναστημένου Χριστοῦ ἀνά τούς αἰῶνες. Καί μόνον ἡ διατήρηση τοῦ ὀρθοδόξου δόγματος ἐν μέσῳ τῶν παντοδαπῶν ἐπιθέσεων πού δέχθηκε αὐτό ἀπό τήν ποικιλώνυμη αἵρεση καί τήν πολύμορφη πλάνη, ἀπ᾿ ἀρχῆς μέχρι σήμερα, ἐπιβεβαιώνει περίτρανα τήν ᾿Ανάσταση. ᾿Αλλά καί ἡ πράξη τῆς ᾿Ορθοδοξίας συμπλέκεται μέ τήν ᾿Ανάσταση, καθώς ἡ ᾿Ορθοδοξία γίνεται τό «φίλημα τῆς ζωῆς» γιά τόν πεπτωκότα ἄνθρωπο, γιά τή γηράσκουσα καί φθίνουσα ἀνθρωπότητα. ῎Ηδη μνημόνευσα τή μετάνοια, τήν ὁποία ἡ ᾿Ορθοδοξία διασώζει στήν ἀρχική μυστηριακή της βάση. Κρατώντας τήν ἀρχική παράδοση ἡ ᾿Ορθοδοξία ὁδηγεῖ τόν ἄνθρωπο στήν ὑπέρβαση. Κι εἶναι ἀσφαλῶς μία ὑπέρβαση ἡ μετάνοια· ὁ πιστός ἀποδέχεται καί ὁμολογεῖ τήν ἁμαρτία καί τήν ἀθλιότητά του, ἀλλά καί τή δύναμη τῆς χάρης τοῦ Θεοῦ, πού τόν λυτρώνει, αὐτόν τόν ἁμαρτωλό, τόν ἀνακαινίζει, τόν ἀνασταίνει καί τόν καθιστᾶ παιδί ἀγαπημένο τοῦ Θεοῦ, μέτοχο τῆς ἐπουράνιας βασιλείας.

ΑΦΑΝΕΙΣ ΚΑΛΟΙ ΣΑΜΑΡΕΙΤΕΣ -- ΣΩΜΑΤΕΙΟ «ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ»

Ο ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ

ΚΑΙ

 ΚΥΡΙΩΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΔΑΪΚΟΣ

(VIDEO)

22.6.2017

Μὲ τὴν ἀνακοίνωσί - ἀνάρτησί μας  στὶς 9.6.2017 ἀγωνισθήκαμε μὲ τὶς πτωχές μας δυνάμεις νὰ προαναγγείλουμε τὴν τιμητικὴ διάκρισί του τὴν 12.6.2017, ὡς ἐπιτίμου Καθηγητοῦ τοῦ Ἐθνικοῦ καὶ Καποδιστριακοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν.

Χάριν τῶν νέων ἐπισκεπτῶν, ἀναγνωστῶν καὶ φίλων μας ἐπαναναρτοῦμε τὴν ἐν λόγῳ δημοσίευσι στὸ πλαίσιο τῶν καθηκόντων μας διὰ τὴν προβολὴ καὶ ἀναγνώρισι προτύπων ἀνιδιοτελῶν ἰδεολόγων διὰ τὶς ἐπερχόμενες γενεές.

Ο 15ος Κανόνας της Πρωτοδευτέρας Συνόδου ως έκφραση αγάπης

Γράφει ο π. Νικόλαος Μανώλης

Δεν είναι δυνατόν να πιστέψουμε πως τόσοι πολλοί επίσκοποι, κληρικοί, αλλά και λαϊκοί θεολόγοι μιλούν για τη “διακοπή μνημοσύνου” ωσάν να έχουν ημιμάθεια για το θέμα. Ως γνωστόν η ημιμάθεια είναι χειρότερη από την άγνοια. Φρονώ πως ούτε η άγνοια, ούτε η ημιμάθεια είναι οι αιτίες της διαστροφικής εικόνας που παρουσιάζουν σχετικά με τον ΙΕ΄ κανόνα της Πρωτοδευτέρας Συνόδου^[1]. Νομίζω πως κινούνται με δόλο και πονηρία. Εμποτισμένοι από το δηλητήριο του Οικουμενισμού, σχετιζόμενοι με τη Μασονία, κηρύττουν επί τούτου ψεύδη για να διαμορφώσουν στην κοινωνία ένα φρένο στον επερχόμενο κίνδυνο για την αίρεση που υποστηρίζουν. Τρέμουν στην ιδέα μήπως και άλλοι ιερείς αλλά και λαϊκοί επιλέξουν να εφαρμόσουν τους ιερούς κανόνες που προτείνουν την διακοπή μνημοσύνου (διακοπή κοινωνίας) και την αποτείχιση από τον ψευδεπίσκοπο που κηρύττει αιρέσεις στην Εκκλησία. Βλέπουν πως σαν φωτιά φουντώνει η αντίδραση των πιστών στα μοχθηρά και εγκληματικά σχέδιά τους.