Ο ΜΠΕΛΑΣ ΤΟΥ ΚΑΘΑΡΙΣΜΑΤΟΣ -- Ἀρχιμ. Βαρνάβα Λαμπρόπουλου

Κανείς δέν παραπονέθηκε ποτέ, γιατί: 

+ τα κάστανα, εξωτερικά, έχουν βελόνες πού τρυπάνε τα χέρια·
+ τα φραγκόσυκα έχουν αγκάθια, που μπαίνουν στο δέρμα·
+ τα καρύδια έχουν πράσινη, χονδρή σάρκα, που μαυρίζει τα χέρια·
+ τα αμύγδαλα έχουν σκληρό περίβλημα, που θέλει σπάσιμο.
Κανείς! Ποτέ! Καί κανείς δέν σταμάτησε νά τά τρώει, ἐπειδή τοῦ δη­μιουργοῦν μπελάδες στό καθάρισμα. Ἤρεμα καί ἁπλᾶ, παραμερίζουμε τά ἐξω­τε­ρικά ἀγκάθια, ἀφαιροῦμε τήν ἐνοχλητική φλούδα καί ἀπολαμβάνουμε τόν νό­­στιμο καρπό!

Γιατί ἆραγε νά μή συμβαίνει τό ἴδιο καί στίς σχέσεις μας μέ τούς συναν­θρώ­πους μας;

Οικουμενισμός: το βδέλυγμα της ερημώσεως

Aφιέρωση -- (η γιορτή της Υπαπαντής) -- Του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομοτ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Σαν πίδακες ζωντανού νερού ξεπηδούν μέσα από τα γεγονότα της ιστορίας του Θεού, που έγιναν γιορτές της Εκκλησίας, οι αλήθειες, που λυτρώνουν και δροσίζουν την ψυχή μας. Φθάνει εμείς να σκύψουμε με την αγωνία της σωτηρίας και να σκάψουμε με τη λαχτάρα του ουρανού μέσα στην ιστορία τους, να γονατίσουμε μπροστά τους με ανοιχτό το Ευαγγέλιο και να τα γιορτάσουμε με το Πνεύμα το Άγιο μέσα στην Εκκλησία. Κι ο Θεός, που ήλθε στην ιστορία μας και μπήκε στη ζωή μας, μας ελκύει στην ιστορία Του και μας ενώνει με τη ζωή Του, με μια θεία δύναμη μας εντάσσει μέσα στο σωτήριο σχέδιό Του.

ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ -- Orthodox Hymns

Πάντοτε είχε το πλήρωμα της χάριτος η Παρθένος, και προ της συλλήψεως, και εν τη συλλήψει, και μετά την σύλληψιν.

Τη Α΄ (1η) του μηνός ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΤΡΥΦΩΝΟΣ

Τρύφων ο ενδοξότατος Μάρτυς του Χριστού και της ουρανίου αι θείας τρυφής επώνυμος, εγεννήθη εις την πόλιν της Φρυγίας Λάμψακον. Οι γονείς αυτού ήσαν ευσεβείς, πιστεύοντες εις τον αληθινόν Θεόν, αξιωθέντες ούτω να γεννήσουν τέκνον ευσεβέστατον· μάλιστα δε εκ πρώτης ηλικίας ήτο άξιον τέκνον Θεού, καθότι κατώκει εις την ψυχήν αυτού η Χάρις του Παναγίου Πνεύματος και ιάτρευε πάσαν ασθένειαν, εξόχως δε είχε πολλήν εξουσίαν κατά των δαιμόνων, οίτινες, μόνον το όνομά του εάν ήκουον, έφευγον. Εις πίστωσιν δε των πολλών θαυμάτων, τα οποία ετέλεσε, να γράψωμεν ένα δια να εννοήσητε, από το άκρον του κρασπέδου, το ιμάτιον. 

Eπιστολή του κ. Μαρίνου Ριτσούδη στον Νigel Farage !

Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Προσυπογράφω ἐκθύμως τήν ἐπιστολήν τοῦ ἀδερφοῦ Μαρίνου πρός τόν συντριπτικόν κατά τῶν γελοίων νεοταξιτῶν μαριονεττῶν Nigel Farage! Ἄν ἡ Ἑλλάς διέθετε τέτοια ἀναστήματα, μέ Ἑλληνορθόδοξον βεβαίως (καί ὄχι Προτεσταντικόν) φρόνημα, τώρα θά ἤμεθα ἐκτός τῆς Σιωνιστικῆς ΕΕ καί βεβαίως ἐκτός τῆς Εὐρωζώνης, θά εἴχαμε ἰδικόν μας νόμισμα καί ἀνεξάρτητον νομισματικήν πολιτικήν, δέν θά εἴχαμε ἀπολέσει τήν Ἐθνικήν μας κυριαρχίαν, δέν θά ἐβαδίζομεν πρός ἀντικατάστασιν τοῦ πληθυσμοῦ ἀπό ἰσλαμιστάς, τό χρέος πού συνῆψαν οἱ ΒΡΩΜΕΡΟΙ ΠΡΟΔΟΤΑΙ ψευδο-πολιτικοί «μας» θά εἶχε συμψηφισθῆ μέ τό Γερμανικόν χρέος καί τίς Γερμανικές ἀποζημιώσεις πρός τήν Ἑλλάδα, τά βρωμερά μνημόνια οὐδέποτε θά εἶχον ὑπογραφῆ, ἡ ΑΚΡΩΣ ΒΡΩΜΕΡΑ «πολιτική ὀρθότης» δέν θά εἶχεν ἐπικρατήσει, ἡ Μακεδονία δέν θά εἶχε προδοθῆ, τό Αἰγαῖον δέν θά ἐπαζαρεύετο κ.λπ.

https://scripta---manent.blogspot.com/

Ένας μοναχός εξωμολογήθηκε στον Αββά Σισώη: «΄Επεσα πάτερ. Τι να κάνω;»

«Σήκω», του είπε, με τη χαρακτηριστική του απλότητα ο άγιος Γέροντας.

«Σηκώθηκα Αββά μα πάλι έπεσα στην καταραμένη αμαρτία», ομολόγησε με θλίψη ο αδελφός.

«Και τι σε εμποδίζει να ξανασηκωθείς;»

«Ως πότε Αββά» ρώτησε ο αδελφός.

«΄Εως ότου να σε βρή ο θάνατος ή στην πτώση ή στην έγερση. Δεν είναι γραμμένο όπου ευρώ σε, εκεί και κρινώ σε; Μόνο εύχου στο Θεό να βρεθείς την τελευταία σου στιγμή σηκωμένος με την αγία μετάνοια.» του εξήγησε ο Αββάς Σισώης.

Εἶναι «μία τάξις παγκοσμίως» ; --- Γράφει ο κ. Δημήτριος Χατζηνικολάου, Ἀν. Καθηγητής Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων

56ος Κανών τῆς ΣΤ': «Ἔδοξε τοίνυν καί τοῦτο, ὥστε τήν κατά πᾶσαν τήν οἰκουμένην τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησίαν, μιᾷ κατακολουθοῦσαν τάξει, τήν νηστείαν ἐπιτελεῖν».

Γιά ὅσους γνωρίζουν τήν Ἑλληνικήν γλῶσσαν, ἡ παρενθετική πρότασις «μιᾷ κατακολουθοῦσαν τάξει», ἡ ὁποία τίθεται ἐντός κομμάτων, ἀνάγει τό ἐπί μέρους ἐξεταζόμενον θέμα (κατάλυσις ὠῶν καί τυροῦ κατά τά Σάββατα καί τίς Κυριακές τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς) εἰς τήν γενικήν ἀρχήν, ὅτι ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί ἀνά τήν Οἰκουμένην πρέπει νά φρονοῦν καί νά κάμνουν τό αὐτό καί νά μήν ὑπάρχουν διχοστασίες, ἀλλά ὁμόνοια καί ἀγάπη. Αὐτό τονίζουν καί οἱ ἑρμηνευταί τοῦ Κανόνος Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης καί Βαλσαμών: «ὅθεν ἡ Σύνοδος αὕτη, διά τοῦ παρόντος Κανόνος, ὁρίζει, ὅτι ὅλη ἡ τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία, ἡ εἰς πᾶσαν τήν οἰκουμένην εὑρισκομένη, νά φυλάττῃ μίαν καί τήν αὐτήν τάξιν», « ... Τοῦτο οὖν διορθουμένη ἡ σύνοδος, διορίζεται, μιᾷ τάξει κατακολουθεῖν τάς ὅλας ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ» (Σύνταγμα τῶν Ἱερῶν Κανόνων, ὑπό Γ.Α. Ράλλη καί Μ. Ποτλῆ, τ. Β', σελ. 436). Πῶς εἶναι δυνατόν ἡ Ἐκκλησία νά ἔχῃ «μίαν τάξιν παγκοσμίως» μόνον εἰς τήν νηστείαν ὡς πρός τά φαγητά, ἀλλ' ὄχι καί ὡς πρός τόν ταυτόχρονον ἑορτασμόν τῶν ἑορτῶν; Εἶναι «μία τάξις παγκοσμίως» ἄλλοι νά ἑορτάζουν Χριστούγεννα καί νά τρώγουν κρέας καί ταυτοχρόνως ἄλλοι νά ἑορτάζουν τόν Ἅγιον Σπυρίδωνα καί νά νηστεύουν;

Θεοτόκε μου, τὸ ὑπερπόθητον ὄνομα·

Oὐδὲν γὰρ τῆς σῆς βοηθείας ὀχυρώτατον τρόπαιον. Σὺ γὰρ ἀφεῖλες πᾶν δάκρυον ἀπὸ προσώπου τῆς γῆς· σὺ τὴν κτίσιν ἐνέπλησας παντοίας εὐεργεσίας. Τὰ οὐράνια εὔφρανας, τὰ ἐπίγεια ἔσωσας· τὸ πλάσμα κατήλλαξας, ἐξιλάσω τὸν Πλάστην· τοὺς Ἀγγέλους ὑπέκλινας, τοὺς ἀνθρώπους ἀνύψωσας· τὰ ἄνω τοῖς κάτω δι’ ἑαυτῆς ἐμεσίτευσας· μετεσκεύασας ἄριστα τὸ πᾶν πρὸς τὸ βέλτιον. Διὰ σοῦ τῆς ἀναστάσεως ἡμῶν ἀψευδῆ τὰ σύμβολα κατέχομεν· διὰ σοῦ τῆς ἐπουρανίου βασιλείας ἐπιτυχεῖν ἐλπίζομεν.

Ἀγίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου

Παναγία η Χρυσοπηγή

Στον κυκλαδίτικο νησιώτικο χορό είναι στημένη και η Σίφνος, με το απαλόγραμμο τοπίο της και το ιερό προσκύνημα της Παναγίας της Χρυσοπηγής. Το προσκύνημα αυτό είναι χτισμένο πάνω σε ένα ανεμόδαρτο κάβο - διακόσια τόσα χρόνια πριν της Τήνου και δεμένο με θρύλους και παραδόσεις. Μέσα στην εκκλησία της Παναγίας είναι φυλαγμένο το θαυματουργικό εικόνισμά της που βρέθηκε, καθώς λέει η παράδοση, μεσοπέλαγα πάνω στα κύματα. 

Εκεί, στα δύο ανατολικά κελλιά της Χρυσοπηγής, έζησε απέριττα μεγάλο μέρος της ζωής του ο ποιητής Αριστομένης Προβελέγγιος, και πάνω εκεί έγραψε τους καλύτερους στίχους του. 
Πολλά θαύματα αποδίδονται στην Παναγία τη Χρυσοπηγή, που συντελέσθηκαν είτε σε άτομα είτε σε ολόκληρο το νησί. Χρόνια ολόκληρα μαστιζόταν η Σίφνος από την πληγή της ακρίδας.

Νην ξεχνάμε: Η ενεργός συμμετοχή μας στην αγωνιζομένη Ορθοδοξία, στο «μικρό ποίμνιο» είναι θέμα πίστης και σωτηρίας.

Ο Θεός ου μυκτηρίζεται. Δεν εμπαίζεται. Δεν μπορούμε να δουλεύομε σε δύο Κυρίους. Οι τρεις παίδες επροτίμησαν να ριφθούν στην επταπλασίως καιομένη κάμινο για να μην προσκυνήσουν την αντίθεη εικόνα του Ναβουχοδονόσορος. Ελπίζουμε πρώτα στη δύναμη του Θεού και στη θεία επέμβαση και μετά στους ανθρώπους. Γι΄ αυτό πρέπει να αγωνιζόμαστε με τις δυνάμεις που έχουμε ελπίζοντας πάντα στο Θεό. Εάν ασεβήσουμε προς τον Θεό και την Ορθόδοξη πίστη μας, τότε ποιος θα μας σώσει; Ποιος θα μας βοηθήσει κατά των δυνάμεων του Αντιχρίστου; Έτσι η ενεργός συμμετοχή μας στην αγωνιζομένη Ορθοδοξία, στο «μικρό ποίμνιο» είναι θέμα πίστης και σωτηρίας. Και εις τα της πίστεως δεν χωρεί συγκατάβαση, υποχωρητικότητα. Πειθαρχείν δει Θεώ μάλλον ή ανθρώποις.

Αιρετικοί αιρεσιομάχοι

Μήνυμα Σεβασμιωτάτου Κυθήρων και Αντικυθήρων Σεραφείμ στην κοπή της Πρωτοχρονιάτικης Βασιλόπιτας του Πανελληνίου Χριστιανικού Ομίλου Ορθοδόξου Ιεραποστολής -26.1.2020

....Και αυτό παρακαλούμε, και από αυτό το βήμα έτσι αυτήν την στιγμή στέλνουμε παντού αυτό το μήνυμα, και στον Μακαριώτατο Πατριάρχη Αλεξανδρείας, ο οποίος κάμνει διαρκώς την παρουσία του αισθητή σε όλη την Αφρικανική ήπειρο. Αλλά θα μου επιτρέψετε αυτήν την στιγμή να τον παρακαλέσω θερμά, δι υμών π. Σαμουήλ [σ.σ. εκπρόσωπος εκεί του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας], να προσέχουμε και τα θέματα της Πίστεώς μας, γιατί έφτασε διαδικτυακά η είδησις ότι στον Κόπτη «Πατριάρχη» του είπε «είμαστε μία Εκκλησία»

Αυτό μας πονά πολύ. Δεν είμαστε μία Εκκλησία γιατί είναι η αίρεσις η οποία μας χωρίζει, είναι η πλάνη. Δεν μπορεί να έχουμε εμείς άγιο τον Διόσκορο που έχουν εκείνοι και όλα τα άλλα. Οι άνθρωποι βρίσκονται στην πλάνη. Όσο βρίσκονται στην πλάνη δεν μπορούμε να τους πούμε ότι αποτελούμε την Μία Εκκλησία.......

(σ,σ. Έχει ξεχάσει ο Κυθήρων τι υπέγραψε η εκκλησία του στο Σαμπεζύ το 1990 -1991; Δεν γνωρίζει ότι το Πατριαρχείο της Αντιοχείας κοινωνεί με τους Μονοφυσίτες; Ότι η εκκλησία του Κυθήρων είναι ισότιμο μέλος με τους Μονοφυσίτες στο Π.Σ.Ε. σύμφωνα με το 6ον άρθρο του Καταστατικού του;)

ΠΟΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΘΑ ΠΕΙΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ? -- π. Γεώργιος Αγγελακάκης(ΜΕΡΟΣ 1/2)

ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ ΚΑΙ ΕΤΕΡΟΓΝΩΣΙΑ -- Του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη Ομ. Καθηγητού Παν Αθηνών.

ΦΙΛΟΚΑΛΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ  ΕΡΗΜΙΚΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΤΗΤΟΣ

Η αυτογνωσία έχει αναγνωρισθή από καιρό σαν το πιο δύσκολο εγχείρημα του ανθρώπου στην περιοχή της κατακτήσεως της πνευματικής ωριμότητος. Είναι αλήθεια, που δεν μπορεί να αμφισβητηθή, ότι όσο πιο πολύ γνωρίζει το άτομο τον εαυτό του, υπό ορισμένους φυσικά όρους, τόσο περισσότερο ωριμάζει ψυχολογικά και πνευματικά. Κάθε πράξη και εμπειρία αυτογνωσίας είναι ένα βήμα προς την ολοκλήρωση της ωριμότητος.

Αλλ’ η ψυχολογία, ιδιαίτερα σήμερα, υποστηρίζει ότι η αυτογνωσία, για να θεωρείται πράγματι παράγων ωριμότητος, δεν πρέπει να εννοείται σαν μια αποκλειστικά «ατομική» ενέργεια και εμπειρία. Γιατί είναι αλήθεια ότι ο ίδιος ο όρος της «αυτογνωσίας» αποτελεί συχνά μια παγίδα για τον άνθρωπο που θα ήθελε να προχώρηση σε μια καλύτερη και βαθύτερη γνωριμία με τον εαυτό του.

ΘΕΟΤΟΚΑΡΙΟΝ -- Orthodox Hymns

Η πάντιμος των Ορθοδόξων Παράδοση, μας διδάσκει, ότι η Αειπάρθενος Κόρη ευρέθη η μόνη καθαρά και άμωμος, ώστε να σαρκωθή εξ Αυτής ο πάσης επέκεινα καθαρότητος Υιός και Λόγος του Θεού. Είναι Ναός του Υψίστου υγιασμένος πρώτα με την προσωπικήν Της αγιότητα και αρετήν και ύστερα με την επιφοίτησιν της αγιαστικής δυνάμεως του Αγίου Πνεύματος. Κάθε άλλη υπερτίμηση ή υποτίμηση της Ορθοδόξου αυτής θεωρήσεως αποτελεί ασέβεια και βλασφημία στο πρόσωπό Της και οδηγεί σε αίρεση και πλάνη.

telemaxos doumanis

Τη ΛΑ΄ (31η) Ιανουαρίου, μνήμη των Αγίων και θαυματουργών Αναργύρων ΚΥΡΟΥ και ΙΩΑΝΝΟΥ.

Κύρος και Ιωάννης οι θαυματουργοί Άγιοι Ανάργυροι ήσουν κατά τους χρόνους του ασεβεστάτου βασιλέως Διοκλητιανού εν έτει 292 και ο μεν περιφανής και λαμπρότατος αστήρ Κύρος εγεννήθη εις την περιφανεστάτην πόλιν της Αιγύπτου Αλεξάνδρειαν, την οποίαν ωκοδόμησεν ο Μέγας Αλέξανδρος και την ωνόμασεν ούτω προς τιμήν του, ο δε Ιωάννης ήτο εκ της Εδέσσης της Μεσοποταμίας ήτις ονομάζεται τώρα κοινώς Ουρφά.

«O Καταστατικὸς Χάρτης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ»:

Ὁ Οἰκουμενισμὸς ἤρχισε νὰ προσβάλλῃ τὴν Ὀρθόδοξον Καθολικὴν Ἐκκλησίαν φθίνοντος τοῦ ΙΘ’ αἰῶνος, διὰ δὲ τοῦ Συνοδικοῦ Διαγγέλματος «Πρὸς τὰς ἁπανταχοῦ Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ» τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως ἐν ἔτει 1920, ἀποτελοῦντος ὁμολογουμένως τὸν «Καταστατικὸν Χάρτην τοῦ Οἰκουμενισμοῦ», ἐκηρύχθη οὗτος «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ», ἐφ’ ὅσον χαρακτηρίζει τὰς αἱρέσεις τῆς Δύσεως καὶ ἁπανταχοῦ ὡς δῆθεν «σεβασμίας Χριστιανικὰς Ἐκκλησίας», οὐχὶ πλέον «ὡς ξένας καὶ ἀλλοτρίας», ἀλλ’ ὡς «συγγενεῖς καὶ οἰκείας ἐν Χριστῷ καὶ ”συγκληρονόμους καὶ συσσώμους τῆς ἐπαγγελίας τοῦ Θεοῦ ἐν Χριστῷ“», προτείνων μάλιστα ὡς πρῶτον μέτρον ἐφαρμογῆς αὐτοῦ τὴν χρῆσιν κοινοῦ ἡμερολογίου, πρὸς ταυτόχρονον συνεορτασμὸν ὀρθοδόξων καὶ ἑτεροδόξων.

Ἡ ἐν γνώσει κοινωνία μέ τήν αἵρεσιν ὁδηγεῖ τόν ἄνθρωπον εἰς τήν Κόλασιν -- Τοῦ κ. Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν Καθηγητοῦ Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων

Τόσον ἡ Ἁγία Γραφή ὅσον καί οἱ ἅγιοι Πατέρες, προκειμένου νά καταστήσουν ἀπολύτως σαφές ὅτι ἡ ἐν γνώσει κοινωνία μέ τήν αἵρεσιν ὁδηγεῖ τόν ἄνθρωπον εἰς τήν Κόλασιν, ἀπηγόρευσαν αὐστηρῶς καί μέ ἐντόνους χαρακτηρισμούς καί προτροπάς τήν τοιαύτην κοινωνίαν. Πρός ἀπόδειξιν αὐτοῦ τοῦ ἰσχυρισμοῦ, παραθέτομεν κατωτέρω πολλά ἁγιογραφικά καί ἁγιοπατερικά χωρία, τά ὁποῖα εὕρομεν εἰς τά συγγράμματα των Ἁγίων Πατέρων, διά τήν ἀντιμετώπισιν τῆς συγχρόνου αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τήν ὁποίαν κηρύττουν οἱ σύγχρονοι ταγοί τῆς Ἐκκλησίας. Χάριν παραδείγματος, οἱ Οἰκουμενισταί παραδέχονται ὅλας τάς Χριστιανικάς αἱρέσεις καί ὅλας τάς θρησκείας ὡς «διαφορετικούς δρόμους» διά νά φθάσῃ ὁ ἄνθρωπος εἰς τόν Θεόν. Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι πιστεύουν εἰς τόν ἴδιον Θεόν, ὁ καθείς μέ τόν τρόπον του, λέγουν ψευδῶς οἱ «πατριάρχαι» Ἀθηναγόρας καί Βαρθολομαῖος. Νά καταργήσωμεν, λοιπόν, τά δόγματα τῆς Τριαδικότητος τοῦ Θεοῦ, τῆς ἐνανθρωπήσεώς Του κ.λπ. καί νά κατασκευάσωμεν νέα, οὕτως ὥστε αὐτά νά εἶναι ἀποδεκτά ἀπό τόν σύγχρονον ἄνθρωπον, ἐπρότεινεν ὁ «ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς» Ἰάκωβος εἰς συνέντευξίν του εἰς τήν παγκοσμίου κυκλοφορίας ἐφημερίδα New York Times (25-9-1967, σ. 40).

ΜΙΑ ΣΥΝΤΑΡΑΚΤΙΚΗ ΤΡΙΛΟΓΙΑ

«Τότε γαρ τω Θεώ σύνεσμεν, ότε πανάγνοις μεν ευχαίς, ανεπιθολώτω δε νω, τούτον επικαλώμεθα» Διονύσιος Αρεοπαγίτης.

Εις το «Θεοτοκάριόν» του ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, έχει περιλάβει ένα συνταρακτικόν και κατανυκτικόν ασματικόν κανόνα, του αγίου Θεοδώρου του Στουδίτου. Ούτος αποτελεί τριλογίαν μεταξύ ικετεύοντος την Θεοτόκον αμαρτωλού, μεσιτευούσης προς τον Υιόν Της Θεομήτορος, και του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, δεχομένου την πρεσβείαν Αυτής. Η όλη τριλογία, δίδει το διάγραμμα της επιγνώσεως της αμαρτωλότητος του ασματογράφου, της ισχύος των πρεσβειών της Θεομήτορος και της ευσπλαγχνίας, μετά της δικαιοσύνης, του Κυρίου. Κανέν δράμα και καμμία τραγωδία κλασσική δεν ημπορεί να φθάση το ύψος των αισθημάτων και εννοιών, που γεννά ο μεταξύ Θεού και ανθρώπου διάλογος, εις τον οποίον παρεμβάλλεται και ο τρίτος λόγος της Μητρός του Θεού. Διότι εδώ, εισάγεται ο αληθής Θεός, δια δικαιοσύνης και αληθείας προβαλλόμενος, και εκ του άλλου, εν θείον του πλάσμα, που, εν τούτοις, σπιλώνει δια της αμαρτίας το βασιλικόν του αξίωμα και γίνεται ανάξιον της αιωνίου μετά του Θεού ζωής.

Σύγχρονη Παιδεία και Ελληνορθόδοξη Παράδοση

Τα Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία Αθηνών αγρυπνώντας για το κρίσιμο ζήτημα της διαπαιδαγώγησης των παιδιών μας στα Ελληνικά Σχολεία, οργανώνουν Ημερίδα με θέμα τη διαχρονική αλλοίωση της Παιδείας μας.

Επί δεκαετίες ολόκληρες πολεμείται στη Χώρα μας ο Ελληνορθόδοξος χαρακτήρας της Παιδείας μας. Η Ελληνική Γλώσσα, τα Θρησκευτικά, η Ιστορία έχουν υποστεί μεγάλες αλλοιώσεις.

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΗΜΕΙΣ -- Αθωνικά άνθη.

«Όλην εισδεξάμενοι, την νοητήν λαμπηδόνα, του αγίου Πνεύματος, το υπερφυέστατον, χρησμολόγημα, τω βραχεί ρήματι, και πολλή συνέσει, θεοπνεύστως απεφθέγξαντο… άνωθεν λαβόντες, την τούτων αποκάλυψιν…»

Ευαγγέλιον και Πατέρες είναι η αδιάστατος πνευματική συζυγία, η οποία συνιστά και θεμελιοί την αγίαν και Ορθόδοξον ημών Εκκλησίαν επί την αρραγή πέτραν της αληθείας. Είναι τόσον στενώς ηνωμέναι αι δύο αυταί έννοιαι, ώστε να μη δύναται να νοηθή το εν άνευ του άλλου, το Ευαγγέλιον δίχως Πατέρας της Εκκλησίας και Πατέρες άνευ Ευαγγελίου. Εντεύθεν, η Εκκλησία του Χριστού θα ηδύνατο προσφυώς να καλήται και Εκκλησία των Πατέρων. Διότι την υπερφυά παρουσίαν του Αγίου Πνεύματος εντός της Εκκλησίας, δια των Πατέρων εμάθομεν. Την ερμηνείαν του Ευαγγελίου της Χάριτος του Χριστού οι Πατέρες έδωκαν εις τον κόσμον. Τι θα ήτο η Εκκλησία δίχως «τα πάγχρυσα στόματα του Λόγου», τους «οπλίτας παρατάξεως Κυρίου», τα «όργανα του Αγίου Πνεύματος»;

ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ -- Orthodox Hymns

«Αγία των Αγίων υπάρχουσα, σεμνή, εν Ναώ ηγάπησας αγίω κατοικείν».

Είναι μάλιστα σπουδαίας έμπνευσης οι στίχοι του υμνογράφου, που διακηρύσσουν την ωριμότητα της μικρής Παναγίας: «Η τριετίζουσα τω σώματι και πολυετής εν τω πνεύματι»∙  «νηπιάζουσα σαρκί και τελεία τη ψυχή». Και δεν πρέπει να μας παραξενεύει τούτο: «όπου γαρ βούλεται Θεός νικάται φύσεως τάξις».

Τη Λ΄ (30η) Ιανουαρίου, μνήμη των εν Αγίοις Πατέρων ημών και Οικουμενικών Διδασκάλων ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ του Μεγάλου, ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ του Θεολόγου και ΙΩΑΝΝΟΥ του Χρυσοστόμου.

Η των Αγίων Τριών Ιεραρχών Βασιλείου του Μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου κοινή κατά την σήμερον μνήμη εορτάζεται δια την εξής αιτίαν. Εις τον καιρόν της βασιλείας Αλεξίου του Κομνηνού, όστις έγινε βασιλεύς μετά τον Βοτανειάτην εν έτει απα΄ (1081) από Χριστού, εγένετο εν Κωνσταντινουπόλει φιλονεικία μεταξύ των ελλογίμων και εναρέτων ανδρών, εξ ων τινες προετίμων τον Μέγαν Βασίλειον, επειδή με τους λόγους του ηρεύνησε την φύσιν των όντων, με τας αρετάς του δε ωμοίαζε και συνερίζετο με τους Αγγέλους, καθότι δεν συνεχώρει προχείρως τους αμαρτάνοντας, αλλ’ ήτο σοβαρός κατά το ήθος και δεν είχεν εις εαυτόν κανέν γήϊνον.

Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης.

Αν ο προεστώς σου είναι σφαλερός εις την πολιτείαν και τα έργα του, μη περιεργάζεσαι. Αν όμως είναι σφαλερός κατά την πίστιν, φεύγε και παραίτησέ τον, όχι μόνο αν είναι άνθρωπος, αλλά κάν άγγελος είναι από τον ουρανόν» 

(Άγ. Νικόδημος Αγιορείτης, Περί συνεχούς Μεταλήψεως, σ. 175).

Τα σαθρά επιχειρήματα

Για να αναπαύσουν  την συνείδησί τους οι πνευματικοί πατέρες, αλλά και τους πιστούς που ανησυχούν και τους…ενοχλούν, έχουν βρη ένα πολύ κακόηχο τροπάρι: «Αργότερα, λέγουν, θα αντιδράσουμε, όταν θα έχη έλθει ο κατάλληλος καιρός· ας έλθουν στο κοινόν ποτήριον με τον Πάπα και τότε θα δήτε αν θα προδώσουμε την πίστι μας».  Που και από ποιόν εδιδάχθησαν οι πνευματικοί καθοδηγητές,  ότι δεν πρέπει να πολεμούμε και να  αποτειχιζόμεθα από τους κακοδόξους ποιμένας, παρά μόνον όταν έλθουν στο κοινό ποτήριον  με τον αρχηγόν της αιρέσεως που επιδέξια προβάλλουν οι του Φαναρίου ως  … «σεβάσμιον αδελφόν» και «πρώτον εν τη καθόλου Εκκλησία του Χριστού»; Αυτό είναι σατανικόν όχι μόνο σαν σκέψι αλλά περισσότερο σαν σύστημα αποκοιμήσεως της ορθοδόξου συνειδήσεως.
---------------------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ὑπέροχον κείμενον! Καταγγέλλει τήν πονηράν μέθοδον τοῦ Διαβόλου καί τῶν ὀργάνων αὐτοῦ τῆς ἀποκοιμήσεως τῶν πιστῶν, προκειμένου νά διαδίδεται καί νά κραταιοῦται ἡ αἵρεσις. Οἱ γνωστές σύγχρονες αἱρέσεις τοῦ «Δυνητισμοῦ» καί τοῦ «Ἀχρικαιρισμοῦ», τίς ὁποῖες κηρύττουν σήμερον ἀναισχύντως οἱ «ἀντι-οικουμενισταί» πού κοινωνοῦν μέ τούς Οἰκουμενιστάς, ὅπως κάμνουν, παραδείγματος χάριν, οἱ μνημονευταί μοναχοί τοῦ Ἁγίου Ὄρους, οἱ «συντηρητικοί» τοῦ τύπου Σεραφείμ «Πειραιῶς» κ.ἄ., βασίζονται εἰς αὐτήν ἀκριβῶς τήν μέθοδον τοῦ Διαβόλου!

Ανάθεμα στο Σεβήρο και σ’ όσους επικοινωνούν μαζί του!

...Όταν πληροφορήθηκε αυτό ο άγιος πατέρας μας Σάββας, ανέβηκε στην αγία πόλι μαζί με άλλους ηγουμένους της ερήμου. Έδιωξαν από την αγία πόλι εκείνους που ήλθαν με τα συνοδικά γράμματα του αιρετικού Σεβήρου, και αφού εμάζεψαν το πλήθος των μοναχών απ’ όλα τα μέρη μπροστά στον άγιο τόπο Γολγοθά εφώναζαν και έλεγαν: Ανάθεμα στο Σεβήρο και σ’ όσους επικοινωνούν μαζί του!

ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ "ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ" 26-1-20 ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟ ΤΗΣ Ι.Μ.ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΜΕΘΟΔΙΟ.

Διδάσκαλοι απραξίας και υποκρισίας. Οι πολύξεροι και οι ταπεινοί.

Όταν, προ του Μ. Κωνσταντίνου εμαίνετο ο διωγμός στην Αλεξάνδρεια εναντίον των Χριστιανών επί Μαξιμίνου το 311, ο Μέγας Αντώνιος σε ηλικία εξήντα ετών (γεννήθηκε το 251) άφησε για λίγο την έρημο, την άσκηση και την προσευχή και ήλθε στην Αλεξάνδρεια άφοβος και ατρόμητος με διάθεση και πόθο να μαρτυρήσει και να ενθαρρύνει τους οδηγουμένους στο μαρτύριο. Αψήφησε και αγνόησε τις απαγορεύσεις του δικαστού να φύγουν οι μοναχοί από την πόλη και να μη παρίστανται στις αίθουσες των δικαστηρίων. Εμφανίστηκε ενώπιον του ηγεμόνα σε περίβλεπτη θέση στο δικαστήριο, αποδεικνύοντας την προθυμία των Χριστιανών να αγωνισθούν για την πίστη τους και να μαρτυρήσουν, «αυτός ατρέμας ειστήκει, δεικνύς ημών των Χριστιανών την προθυμίαν, ηύχετο γαρ και αυτός μαρτυρήσαι, καθά προείπον». Τον φύλαξαι βέβαια ο Θεός και δεν μαρτύρησε, για να ωφελήσει περισσότερο με την ζωή του, αυτός όμως δεν περιορίσθηκε στο κελλί του, στην έρημο, αλλά «υπηρέτει συνήθως τοις ομολογηταίς, και ως συνδεδεμένος αυτοίς ην κοπιών εν ταις υπηρεσίαις». Όταν κινδυνεύει η πίστις, η Ορθοδοξία, πρώτη πνευματική προτεραιότητα είναι η υπεράσπισή της, ο αγώνας η συμπαράσταση προς όσους αγωνίζονται, η μέχρι θανάτου και αίματος προθυμία. Όλα τα άλλα πνευματικά καθήκοντα έπονται. Όσοι πράττουν και συμβουλεύουν τα αντίθετα, απλώς συγκαλύπτουν με προφάσεις την απροθυμία και δειλία τους, και γίνονται διδάσκαλοι και καθηγητές της απραξίας και της υποκρισίας. 

Οι θέσεις της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων (ΠΕΘ) για τη σχολική εορτή των Τριών Ιεραρχών

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

    Η 30ή Ιανουαρίου, ημέρα εορτής των Τριών Ιεραρχών, Βασιλείου του Μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου, έχει καθιερωθεί, από το 1842, ως ημέρα εορτασμού των ελληνικών γραμμάτων σε όλες τις βαθμίδες της Εκπαίδευσης. Στα πρόσωπα των Τριών Μεγάλων Πατέρων, που προστατεύουν την παιδεία μας, τιμώνται και εορτάζουν όλοι οι λειτουργοί της. Παραδοσιακά, στα σχολεία την ημέρα αυτή πραγματοποιούνταν εκκλησιασμός των μαθητών και ομιλία εκπαιδευτικού με σχετικό περιεχόμενο. Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια η μεγάλη και σημαντική αυτή γιορτή υποβαθμίστηκε, με αποκορύφωμα την ουσιαστική κατάργησή της από την προηγούμενη κυβέρνηση, και την καθιέρωση αργίας και δίωρων εκδηλώσεων την προηγούμενη μέρα. Πρόσφατα, η σημερινή ηγεσία του ΥΠΕΘ εξέφρασε την πρόθεση να επαναφέρει την ημέρα ως σχολική εορτή. Σε αυτή την κατεύθυνση η Υφυπουργός Παιδείας κ. Ζαχαράκη εξέδωσε για το θέμα, μια κατά βάση ορθή εγκύκλιο. Όμως, στη συνέχεια, ακολούθησε το «άδειασμα» της Υφυπουργού από την Υπουργό κ. Κεραμέως, με ανακοίνωση που εξέδωσε και με μια δεύτερη άστοχη εγκύκλιο και νομοθετική ρύθμιση που κατέθεσε.

Ἀγρυπνία Ὁσίου Ἀρσενίου τοῦ ἐν Πάρῳ

Φέρουμε σέ γνώση τῶν εὐλαβῶν Χριστιανῶν ὅτι τήν Πέμπτη 30 Ἰανουαρίου 2020 θά τελεσθεῖ ὁλονύκτια πανηγυρική ἀγρυπνία, κατά τό ἁγιορείτικο τυπικό, ἐπί τῇ ἑορτῇ τοῦ Ὁσίου Ἀρσενίου τοῦ ἐν Πάρῳ τοῦ θαυματουργοῦ (31η Ἰανουαρίου), προστάτου τῆς Μονῆς μας. Ἀπό τίς 10:00 μ.μ. ἕως τίς 4:00 π.μ. Θά τεθεῖ σέ προσκύνηση τεμάχιο ἐκ τῶν χαριτοβρύτων λειψάνων τοῦ Ὁσ. Ἀρσενίου. Ἡ πύλη θά ἀνοίξει στίς 9:45 μ.μ. καί θά παραμείνει ἀνοικτή καθ' ὅλην τήν διάρκεια τῶν ἀκολουθιῶν.
IΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ ΜΕΛΙΣΣΟΧΩΡΙΟΥ

Ὁ Πανεπιστημιακὸς κ. Δ. Γόνης «ξεσκεπάζει» τὸν Κωνσταντινουπόλεως

Τοῦ κ. Παύλου Τρακάδα

Τὸ Φανάρι πράττει τώρα τὰ ἀντίθετα ἀπ’ ὅσα ἔπραξεν εἰς τὸ Βουλγαρικὸν Σχίσμα τοῦ 1992
Εἰς τὸ ἄρθρον μου μὲ τίτλον «Ἡ Ἱ. Κοινότης καὶ ὁ Προικοννήσου ἐγκαλοῦν τὸν… Κωνσταντινουπόλεως» (Ο.Τ. ἀρ. φ. 2281/8.9.2019) ἀνέλυσα πῶς ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος κατεδίκασεν εἰς ἀκοινωνησίαν διὰ Μείζονος καὶ Ὑπερτελοῦς Συν­όδου τοῦ 1993 τὸν Πατριάρχην Ἱεροσολύμων Διόδωρον διὰ «εἰσπήδησιν» εἰς τὴν Αὐστραλίαν καὶ ἀναγνώρισιν ἐκεῖ καθηρημένου κληρικοῦ. Τὰ γεγονότα εἶναι τόσον ὅμοια μὲ τὸ σημερινὸν «Οὐκρανικόν», ὥστε ἡ τότε στάσις τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου νὰ δικαιώνη ΠΛΗΡΩΣ τὴν στάσιν τοῦ Πατριάρχου Μόσχας Κυρίλλου. Μάρτυς ἀψευδὴς ἡ τότε ἐπιστολὴ τῆς Διπλῆς Συνάξεως τοῦ Ἁγίου Ὄρους πρὸς τὸν Ἱεροσολύμων:

Οι θέσεις της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων για τη σχολική εορτή των Τριών Ιεραρχών

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Οι θέσεις της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων (ΠΕΘ)
για τη σχολική εορτή των Τριών Ιεραρχών

Η 30ή Ιανουαρίου, ημέρα εορτής των Τριών Ιεραρχών, Βασιλείου του Μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου, έχει καθιερωθεί, από το 1842, ως ημέρα εορτασμού των ελληνικών γραμμάτων σε όλες τις βαθμίδες της Εκπαίδευσης. Στα πρόσωπα των Τριών Μεγάλων Πατέρων, που προστατεύουν την παιδεία μας, τιμώνται και εορτάζουν όλοι οι λειτουργοί της. Παραδοσιακά, στα σχολεία την ημέρα αυτή πραγματοποιούνταν εκκλησιασμός των μαθητών και ομιλία εκπαιδευτικού με σχετικό περιεχόμενο. Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια η μεγάλη και σημαντική αυτή γιορτή υποβαθμίστηκε, με αποκορύφωμα την ουσιαστική κατάργησή της από την προηγούμενη κυβέρνηση, και την καθιέρωση αργίας και δίωρων εκδηλώσεων την προηγούμενη μέρα.

Εκδήλωση: Εμείς δεν συμφωνήσαμε... Ανακοίνωση

ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΗΣΑΜΕ

Τά Ὀρθόδοξα Χριστιανικά Σωματεῖα τῆς Θεσσαλονίκης, ἀπό τήν καρδιά τῆς Μίας καί ἑλληνικῆς ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ, μέ τήν εὐλογία τοῦ Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. Ἀνθίμου, διοργανώνουν ἐκδήλωση διαμαρτυρίας τήν Κυριακή 16 Φεβρουαρίου στίς 5 μ.μ. στό Βελλίδειο Συνεδριακό Κέντρο Θεσσαλονίκης, μέ θέμα τίς ἀνησυχητικές ἐξελίξεις πού λαμβάνουν χώρα στήν πατρίδα μας ἐρήμην τῆς βούλησης τοῦ κυριάρχου ἑλληνικοῦ λαοῦ.
-------------------------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Οἱ Φασῖσται, οἱ Σατανισταί κ.ἄ. δέν ἐμπνέονται ἀπό ἠθικάς καί δημοκρατικάς ἀρχάς, οὔτε σέβονται τούς συνανθρώπους των, ὁπότε δέν τούς ἐρωτοῦν ἄν συμφωνοῦν ἤ ὄχι διά τόν ἀφανισμόν των, ἀλλ' ἁπλῶς ἐκτελοῦν τάς ἐντολάς πού λαμβάνουν ἀπό τόν διεθνῆ Σιωνισμόν, πρός ὑποδούλωσιν τῶν λαῶν εἰς τόν ὑπ' αὐτῶν ἑτοιμαζόμενον Ἀντίχριστον. Ἄν εἴχαμε κράτος Δικαίου, αὐτοί ὅλοι πού μᾶς ἐπρόδωσαν καί μᾶς κατέστρεψαν (ἐνθάρρυνσις τῶν ἀμβλώσεων, χρέος, μνημόνια, ξεπούλημα δημοσίας περιουσίας, ξεπούλημα τῆς Μακεδονίας, ξεπούλημα τοῦ Αἰγαίου, Προδοσία τῆς Κύπρου καί, τό σοβαρώτερον ὅλων, ἡ ἀντικατάστασις τοῦ πληθυσμοῦ, ἡ ἰσλαμοποίησις καί ἡ βεβήλωσις τῶν ὁσίων καί ἱερῶν μας) θά ἔπρεπε ὅλοι νά εἶχαν ἐκτελεσθῆ δι' Ἐσχάτην ΠΡΟΔΟΣΙΑΝ!!! Ἀντ' αὐτοῦ, γίνονται «ΠτΔ», «πρωθυπουργοί» κ.λπ.

Οικουμενισμός : το βδέλυγμα της ερημώσεως

Αγίου Γρηγορίου Παλαμά -- Λόγος εις την Υπαπαντή του Κυρίου

Όπου γίνεται λόγος και περί σωφροσύνης και της αντίθετης με αυτήν κακίας. 

Εκείνη την προγονική κατάρα και καταδίκη προ Χριστού την είχαμε όλοι κοινή και ίδια, εκχυμένη σε όλους από έναν προπάτορα, σαν να αναπτυσσόταν από τη ρίζα του γένους και να ήταν συνημμένη με τη φύσι. Ο καθένας επέσυρε από τον Θεό στην υπόστασί του με όσα έπραττε προσωπικώς ή την μομφή ή τον έπαινο, ενώ δεν μπορούσε να κάμη τίποτε απέναντι σ’ εκείνη την κοινή κατάρα και καταδίκη και απέναντι στον πονηρό κλήρο που κατεβαίνει από επάνω σ’ αυτόν και δι’ αυτού στους απογόνους του.

Άλλ’ ήλθε ο Χριστός ελευθερωτής της φύσεως, που μετέβαλε την κοινή κατάρα σε κοινή ευλογία˙ αφού ανέλαβε την ένοχη φύσι μας από την ακήρατη Παρθένο και την ήνωσε στην υπόστασί του, νέαν, χωρίς να έχη μετάσχει σε παλαιό σπέρμα, την κατέστησε αθώα και δικαιωμένη, ώστε και οι γεννώμενοι από αυτόν έπειτα κατά πνεύμα να μένουν όλοι έξω από την προγονική εκείνη κατάρα και καταδίκη.

Ο ΚΑΙΝΟΤΟΜΟΣ ΚΑΙ ΝΕΩΤΕΡΙΣΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑ ΒΑΘΟΣ ΥΠΟΚΡΙΤΗΣ ΚΑΙ ΑΠΙΣΤΟΣ

«῾Η ὑπερηφάνεια ἀναγκάζει ἐπινοεῖν καινοτομίας, μὴ ἀνεχομένη τὸ ἀρχαῖον»
(ἅγιος ᾿Εφραὶμ ὁ Σῦρος).
Βλέπεις τί λέγει; «ἀναγκάζει», δηλαδή ἡ περηφάνεια, ἡ ματαιοδοξία, βιάζει αὐτὸν ποὺ τὴν ἔχει μέσα του, νὰ θέλη καὶ νὰ κάνη νεωτερισμούς, ἐπειδὴ εἶναι δοῦλος αὐτῆς τῆς περηφάνειας! Κ᾿ ἔπειτα λέγει «μὴ ἀνεχομένη τὸ ἀρχαῖον», δηλαδὴ ἐπειδὴ δὲν χωνεύει «τὸ ἀρχαῖον», ἤγουν τὴν παράδοση, μὲ ἄλλα λόγια, ἐπειδὴ φαίνεται βαρὺ στὸν ματαιόδοξο νὰ παραδεχθῆ ἐκεῖνο ποὺ τοῦ παραδώσανε οἱ παλαιότεροι, «οἱ πρὸ ἡμῶν»,ὅπως εἶπε ὁ Κοραῆς.
Γιὰ νὰ παραδεχθῆ κανένας τὴν παράδοση, πρέπει νὰ ἔχη μέσα του ταπείνωση καὶ νὰ μὴ θέλη νὰ στήση τὸ δικό του θέλημα. Δὲν ὑπάρχει νεωτεριστής στὴν ᾿Εκκλησία καὶ ἄνθρωπος ποὺ νὰ θέλη νὰ γκρεμνίση ὅ,τι παραλάβαμε ἀπὸ ἐκείνους ποὺ περιφρουρήσανε τὴ θρησκεία μας μὲ τὴν εὐσέβειά τους καὶ μὲ τὴν ἀσάλευτη πίστη τους, ποὺ γι᾿ αὐτὴ ὑποφέρανε κάθε κακοπάθηση, κι᾿ αὐτὸν τὸν θάνατο, ναί, δὲν ὑπάρχει νεωτεριστής τέτοιος, ποὺ νὰ μὴν εἶναι ἄπιστος.

Απολυτίκιο Ανακομιδής των ιερών Λειψάνων Αγ. Ιγνατίου του Θεοφόρου

Τη ΚΘ΄ (29η) Ιανουαρίου, η ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου Ιερομάρτυρος ΙΓΝΑΤΙΟΥ του θεοφόρου.

Ιγνάτιος ο Θεοφόρος έγινε διάδοχος των Αποστόλων, δεύτερος Επίσκοπος χρηματίσας Αντιοχείας, μετά τον Εύοδον· εμαθήτευσε δε ομού με τον Σμύρνης Πολύκαρπον πλησίον εις τον Ευαγγελιστήν Ιωάννην τον Θεολόγον. Ούτος λοιπόν εν έτει ρι΄ (110) εφέρθη έμπροσθεν του βασιλέως Τραϊανού και αφού υπέμεινεν όλας τας δοκιμασίας των βασάνων και έμεινεν αβλαβής από τούτων, τη χάριτι του Χριστού, εστάλη παρά του βασιλέως εις την Ρώμην, δια να πολεμήση με τα θηρία.

π. Θεόδωρος Ζήσης : Η οργή του Θεού έχει καταλάβει την Εκκλησία εδώ και πολλές δεκαετίες.

Ο Παπισμός και ο Οικουμενισμός θριαμβεύουν. Τότε ο Μ. Αθανάσιος και οι άλλοι Πατέρες κατενόησαν τον κίνδυνο, που περιέγραφε το όραμα του Μ. Αντωνίου. Τώρα βλέπουμε να μολύνονται οι ναοί και τα θυσιαστήρια απο συμπροσευχές και συλλείτουργα με τους «αλόγους» αιρετικούς και ενισχύουμε την μόλυνση και την επαινούμε, συλλακτίζοντες κι εμείς μέσα εις τα Άγια των Αγίων. Αν παρακολουθήσει κανείς οικουμενίστικα συλλείτουργα και συμπροσευχές, σαν αυτό που έγινε στην Καμπέρα, στην Ζ' Γενική Συνέλευση του Παγκόσμιου Συμβουλίου των δήθεν Εκκλησιών, και σαν αυτά που γίνονται συχνά με τη συμμετοχή ιερέων ομοφυλοφίλων που τολμούν και κρατούν το Άγιο Δισκοπότηρο και γυναικών επισκόπων και ιερειών, η εικόνα υπερβαίνει και το όραμα του Μ. Αντωνίου.

Του Στέλιου Παπαθεμελή:

...Ο ισλαμικός λαθροεποικισμός και δι’ αυτού η αντικατάσταση των Ελλήνων από αλλοεθνείς, αλλόγλωσσους και αλλοθρήσκους είναι σε καλπάζουσα έξαρση. Ορδές λαθροεποίκων εξακολουθούν να κατακλύζουν τα νησιά μας και το μόνο που κάνει το επίσημο κράτος είναι να αναζητεί σαστισμένο να βρει τρόπους και μέσα, να τους στεγάσει, να τους ταΐσει, να τους παράσχει ιατρική περίθαλψη και διαρκές επίδομα, αγαθά τα οποία όμως δεν τα διασφαλίζει για τους Έλληνες.

Περί Συνόδων και της μελετωμένης πανορθοδόξου -- Θεοδωρήτου Ιερομονάχου

«Σύνοδος τοίνυν, δέσποτα, ου το απλώς συνάγεσθαι ιεράρχας τε και ιερείς, καν πολλοί ώσι. Κρείσσων γαρ, φησί, εις ποιών το θέλημα του Κυρίου, ή μύριοι παραβαίνοντες· αλλά το εν ονόματι Κυρίου, εν τη ειρήνη και φυλακή των κανόνων· και το δεσμείν και λύειν ουχ ως έτυχεν, αλλ΄ ως δοκεί τη αληθεία, και τω κανόνι, και τω γνώμονι της ακριβείας» (P.G. 99,  985).

Ταύτα έγραψε προ 1200 περίπου ετών ο μέγας ομολογητής Θεόδωρος ο Στουδίτης. Προ 200 δε ετών ο πολύς Αθανάσιος ο Πάριος, κατά την αυτώ υπό του Θεού δοθείσαν χάριν, ως ακολούθως διετύπωσεν την περί συνόδων πίστιν των ορθοδόξων, εις το ανέκδοτον αυτού έργον:

«Κονσερβοκούτι» στην Δημοκρατία -- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος

Η καλπάζουσα επιβολή της Νέας Τάξης Πραγμάτων, ασφαλές εργαλείο της εγκαθιδρυσομένης Παγκοσμιοποιήσεως η οποία προάγει την Παγκόσμια εξουσία, με σκοπούμενο αποτέλεσμα, την Παγκόσμια διακυβέρνηση, μάχεται παντοιοτρόπως τον αυτοπροσδιορισμό των εθνών, τα δομικά εκείνα στοιχεία της ταυτότητας των, ( εν Ελλάδι, Ορθοδοξία, Ιστορία, γλώσσα, πολιτισμός) τα οποία συγκροτούν ανυπερθέτως την εθνική ιδιοπροσωπία, ούτως ώστε, να επιβληθεί, λίαν βιαίως, η παγκόσμια θρησκεία, και εξ αυτού του λόγου προάγουν λυσσωδώς και βαθμηδόν την έννοια του ουδετερόθρησκου και ουδετεροεθνούς δήθεν  κράτους.
--------------------------------------
Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ὁ κ. Κατσιβαρδᾶς, διά μίαν ἀκόμη φοράν, ὀρθότατα θέτει τόν δάκτυλον ἐπί τόν τύπον τῶν ἥλων, ἐπί τῶν θανασίμων πληγῶν, δηλαδή, πού προεκάλεσαν εἰς τόν Ἔθνος τῶν Ἑλλήνων οἱ ΒΡΩΜΕΡΟΙ ΠΡΟΔΟΤΑΙ πού «ἐκυβέρνησαν» τήν Ἑλλάδα καί τήν Ἐκκλησίαν κατά τίς τελευταῖες δεκαετίες καί ὡδήγησαν ἀμφοτέρας εἰς τήν καταστροφήν. Ὄχι ἀπό λάθη των, ἀλλ' ἐσκεμμένως και ΠΡΟΔΟΤΙΚΩΣ! Κάτω οἱ Ἰοῦδαι!

Ο αείμνηστος Καθηγητής Ιωάννης Κορναράκης : Θλιβερά διαπίστωσις.

Ύστερα από τόσα χρόνια φαίνεται καθαρά ότι σκοπός της αντιοικουμενιστικής προσπάθειας Κληρικών και Μοναχών είναι η καθησύχαση των πιστών, για την συνεχή ισχυροποίηση της οικουμενιστικής λαίλαπας στον χώρο της Ορθοδόξου Εκκλησίας, και  η υπόσχεση ότι εγγυόνται την προστασία της Εκκλησίας από τις καταστροφικές, γι’ αυτήν, συνέπειες της οικουμενιστικής δραστηριότητος των Ορθοδόξων ταγών της. Όμως οι βαρείς λύκοι, των αιρέσεων, και, μάλιστα, της λοιμώδους νόσου της οικουμενιστικής παναιρέσεως, δεν εξορκίζονται με έναν χαρτοπόλεμο αντιαιρετικών κειμένων -ανιαρό και ανίερο-, ο οποίος χαρτοπόλεμος, κάθε φορά, πληροφορεί το ποίμνιο, απλώς, τι είναι η αίρεσις και ποια καταστροφικά αποτελέσματα προκαλεί στην ζωή της Εκκλησίας! 
---------------------------------------
Ανώνυμος είπε...

Ο Χριστός είπε άραγε όταν επιστρέψω θα βρω τη πίστη στους ανθρώπους; Η απάντηση είναι γνωστή, δε θα τη βρει. Οι άνθρωποι πολύ εύκολα μεταβαλλόμαστε, σαν τη κινούμενη άμμο. Άλλα διδασκόμαστε, άλλα εφαρμόζουμε, κι άλλα προβάλλουμε επί καθέδρας. Η σχιζοφρένεια αν και δε φαίνεται με πρώτη ματιά διέπει συμπεριφορές και προτάσεις. Αυτήν ήρθε να διορθώσει ο Θεός, ό,τι -αν κι εφ΄όσον συμβαίνει και υπάρχει το αγαθό- περιέχει το εσωτερικό να περιβάλλεται κι από το εξωτερικό περίβλημα. Λοιπόν, ή με το πλοίαρχο ή με τα ρεύματα της θάλασσας. Πάντως η συνταγή να πατάς σε δύο βάρκες δεν ισχύει, καταποντίζεσαι.

Πιο ευάρεστον στόν Κύριον από την αναξιότητα τών ιερέων, πού λειτουργούσαν!

..Τότε ένας ησυχαστής μου υπενθύμισε την περίπτωση του ασκητού πού, μετά την άλωση τής Κωνσταντινουπόλεως, είδε επάνω στήν αγία Πρόθεση ερειπωμένου Ναού, μία γουρούνα με τα νεογνά της και άρχισε να κλαίει και νά οδύρεται. Τότε ενεφανίσθη Άγγελος Κυρίου και του λέγει· Αββά, τί κλαίεις; Γνωρίζεις ότι, αυτό πού είδες, είναι πιο ευάρεστον στόν Κύριον από την αναξιότητα τών ιερέων, πού λειτουργούσαν; Και ο Άγγελος εγένετο άφαντος.

π. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΓΓΕΛΑΚΑΚΗΣ - ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΤΙΣ ΤΕΛΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ

ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ -- Orthodox Hymns

Ἀφήνουμε τὸν Ἅγιο Γρηγόριο Παλαμᾶ, ὁ ὁποῖος στὸν μεγάλο καὶ ἐκτενῆ του λόγο στὰ Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου -ὑπάρχει καὶ μικρός- παρουσιάζει τὴν Παναγία μας κατὰ τὰ παιδικὰ καὶ ἐφηβικὰ της χρόνια, κατὰ τὰ δώδεκα χρόνια ποὺ ἔμεινε μέσα στὸν Ναό, μέχρι τὴν ἡλικία τῶν 15 ἐτῶν ποὺ ἔγινε ὁ Εὐαγγελισμός, ὡς τὴν πρώτη ἡσυχάστρια, τὴν πρώτη ἀσκήτρια, νὰ μὴ ἔχει καμμία σχέση μὲ τὰ κοσμικά, τὰ γήϊνα, τὰ σαρκικά, οὔτε σὲ ἐπίπεδο σκέψεων καὶ λογισμῶν, ἀλλὰ ἁγνὴ καὶ ὁλοκάθαρη νὰ προετοιμάζει τὸν ἑαυτό της, γιὰ νὰ γίνει κατοικητήριο τοῦ Θεοῦ.

Τη ΚΗ΄ (28η) Ιανουαρίου, μνήμη του Οσίου πατρός ημών ΕΦΡΑΙΜ του Σύρου.

Εφραίμ ο θαυμάσιος πατήρ ημών ήτο το γένος Σύρος γεννηθείς, ως πιθανώς εικάζεται, εις την πόλιν Νίσιβιν της Μεσοποταμίας επί της βασιλείας του Διοκλητιανού περί το τστ΄ (360), επί του οποίου οι γονείς αυτού, ευσεβείς όντες Χριστιανοί, ωμολόγησαν γενναίως την εις τον Ιησούν Χριστόν πίστιν. Προσληφθείς εκ νεαράς ηλικίας υπό του Επισκόπου της πόλεως ταύτης Ιακώβου ανετράφη υπ’ αυτού επιμελώς, διαγνώσαντος την αγαθήν φύσιν του παιδός.

Δεν θα πρέπει να αγνοηθή η θεμελιώδης εκκλησιολογική αρχή:

Τα θεμέλια της ενότητος της Εκκλησίας δεν είναι διοικητικά/θεσμικά, αλλά ευχαριστιακά και χαρισματικά· δεν είναι δυνατόν ο κηρύττων αίρεσιν επίσκοπος, χαρακτηριζόμενος πλέον ως «ψευδοεπίσκοπος» και «ψευδοδιδάσκαλος» (IE Kανών  της  AB Αγίας Συνόδου), να αποτελή ούτε το κέντρον της Ευχαριστιακής Συνάξεως, ούτε να επιτελή χρέη Ποιμένος, εφ΄ όσον ήδη είναι «λύκος». Μόνον υπό τοιαύτας προϋποθέσεις ήτο δυνατόν ο Άγιος Κύριλος Αλεξανδρείας προ ακόμη της Γ΄ Αγίας Οικουμενικής Συνόδου, να προτρέπη το Ορθόδοξο Ποίμνιο της Κωνσταντινουπόλεως: «Ασπίλους και αμώμους εαυτούς τηρήσατε, μήτε κοινωνούντες τω μνημονευθέντι (Νεστορίω), μήτε μην ως διδασκάλω προσέχοντες, ει μένει λύκος αντί ποιμένος»

(Αγίου Κυρίλλου Αλεξανδρείας, PG τ. 99 στλ. 1645D)

O ἀείμνηστος καθηγητὴς τοῦ Κανονικοῦ Δικαίου τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Παν. Ἀθηνῶν Κων. Μουρατίδης, παρατηρεῖ:

«Ἡ ἀλλόκοτος καὶ  τερατώδης καὶ καταλυτική τῆς ὀρθοδόξου κανονικῆς τάξεως καὶ Ἱερᾶς Παραδόσεως    συμμετοχὴ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἰς τὸ Παγκόσμιον Συνοθύλευμα τῶν Αἱρέσεων  συνιστᾶ τὴν μεγίστην παγίδα τοῦ Ἀντικειμένου ἐν τῇ ἱστορίᾳ τῆς στρατευομένης Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, πρὸς διάβρωσιν καὶ ἀποσύνθεσιν τοῦ ἀπολυτρωτικοῦ ἔργου τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας…  Αὐτὸ καθʼ ἑαυτὸ τὸ γεγονὸς τῆς συμμετοχῆς  τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας εἰς τὸ συνονθύλευμα τῶν αἱρέσεων τοῦ ΠΣΕ  προσκρούει  “a priori” καὶ ἐξʼ  ἀπόψεως ἀρχῆς εἰς τεράστια καὶ τοῦτʼ αὐτὸ ἀνυπέρβλητα  ἐμπόδια, προερχόμενα ἐξʼ αὐτῆς τῆς φύσεως καὶ τοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας, ὡς τῆς  Μίας, Αγίας Καθολικῆς καὶ Αποστολικῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας».

Δεν είναι δυνατό όλοι οι άνθρωποι να είναι σύμφωνοι εις όλα και πάντοτε

Από τότε που εισήλθε η αμαρτία εις τον κόσμο, δεν είναι δυνατό όλοι οι άνθρωποι να είναι σύμφωνοι εις όλα και πάντοτε. Η ελευθερία είναι μεν στοιχείον του πνευματικού βίου του ανθρώπου, αλλά αυτός δεν προσκολλάται πάντοτε εις το θέλημα του Θεού, δηλαδή δεν συμφωνεί με τον Θεόν, και επομένως δεν μπορεί να συμφωνήση και με τους ανθρώπους. Δι’ αυτό υπάρχουν διαφοραί μεταξύ τούτων εις τις σκέψεις, τις προτιμήσεις, τις ενέργειες, άλλοτε μικρότερες και άλλοτε μεγαλύτερες.

Στην πνευματική ζωή, δηλαδή στον χώρο που το άγιον Πνεύμα προσφέρεται να βιωθή, ήγουν στους Ορθοδόξους πιστούς, υπάρχει ποικιλία δεκτικότητος. Η δεκτικότης εκάστου προσδιορίζεται, βέβαια, «κατά το μέτρον της πίστεως» αλλά και από τις καταβολές, την έκταση και το είδος της παιδείας, και των παγίων διαθέσεων της ψυχής (δηλ. ποσόν πίστεως, χωρητικότης νου, ευφυϊα, αφυϊα, μετριότης, μεγαλόνοια, μικρόνοια, καλλιέργεια, ή μη, του νου στην θεολογία, φιλοσοφία, αποκλίσεις της ψυχής προς την φιλανθρωπίαν, την πρακτικήν ζωήν ή τον θεωρητικόν βίον).

« Το άβατον» του Προέδρου της Δημοκρατίας -- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος

Ο δημαγωγικός λαϊκισμός αποτελεί την μείζονα πολιτική πρακτική προκειμένου να πειθαναγκασθεί υποβολιμαίως η διανοητικά λοβοτομημένη κοινωνική μάζα περί της δήθεν ορθότητας όποιας πολιτικής επιλογής της εκάστοτε εξουσίας.

Η πρόταση του νυν πρωθυπουργού της Χώρας μας, προς την ανώτατη έγκριτη δικαστική λειτουργό κ. Σακελλαροπούλου, η οποία είναι αποδεδειγμένα φορέας συγκεκριμένων «εκσυγχρονιστικών» αντιλήψεων οι οποίες τυγχάνει να ταυτίζονται απολύτως με τις απόψεις ορισμένων κέντρων, όπως περί του ουδετερόθρησκου κράτους (υπήρξε κατά το παρελθόν σφοδρή πολέμια κατά του μακαριστού Χριστοδούλου αντιτάσσοντας εις τον αλήστου μνήμης τελεσθέντα Αγιασμό του Σ.Τ.Ε εν έτει 2006, υπό Αυτού, ότι το εν λόγω μυστήριο –έθετε εν αμφιβόλω την θρησκευτική ουδετερότητα του δικαστηρίου-), καθώς και διαπρύσια υπερασπίστρια των μνημονιακών ρυθμίσεων.
---------------------------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ἀξίζουν πολλά συγχαρητήρια εἰς τόν ἀξιότιμον καί ἄξιον Ἕλληνα Δικηγόρον κ. Χαράλαμπον Κατσιβαρδᾶν γιά τά ἀφυπνιστικά καί τεκμηριωμένα ἄρθρα του. Μεταξύ, ἄλλων, γράφει: «Ασφαλώς εις τα πλαίσια μία δημοκρατικής κοινωνίας ο καθείς δύναται να πρεσβεύει ότι φρονεί ως κατά αυτόν ορθό, ανεξαρτήτως του ασκούντος υπό αυτόν επάγγελμα». Ἀφοῦ συμφωνήσω μέ αὐτήν τήν τοποθέτησιν, θά ἤθελα νά προσθέσω τό ἑξῆς σχόλιον: Ὡς ἰδιωτικόν πρόσωπον, ὁ Μητσοτάκης μπορεῖ ὄντως νά πρεσβεύῃ ἐλευθέρως ὅ,τι θέλει. Ὡς ὑποψήφιος πρωθυπουργός τῆς Ἑλλάδος, ὅμως, δέν εἶχε τό δικαίωμα νά ἐμφανίζεται μέ τό προσωπεῖον τοῦ Πατριώτου, ἐμφανιζόμενος ὡς δῆθεν ἀντίθετος μέ τίς ἄκρως ἀνθελληνικές καί ΑΚΡΩΣ ΠΡΟΔΟΤΙΚΕΣ ἐπιλογές τοῦ Τσίπρα (πρβλ. «Συμφωνία Πρεσπῶν», ἀνοικτά σύνορα κ.λπ.), γιά τίς ὁποῖες θά πρέπῃ αὐτός νά μηνυθῇ δι' Ἐσχάτην Προδοσίαν, ΕΞΑΠΑΤΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΛΕΟΝ ΒΡΩΜΙΚΟΝ ΤΡΟΠΟΝ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΑΤΡΙΩΤΑΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΨΗΦΙΣΑΝ ὡς Πατριώτην! Ναί, ὁ Μητσοτάκης τούς ἐξηπάτησε! Ὅπως ὁ Τσίπρας οὐδέποτε ἔκρυψε ὅτι εἶναι ἄθεος καί ἀνθέλλην, τό ἴδιο ὤφειλε νά πράξῃ καί ὁ Μητσοτάκης. Γνωρίζω ἐντίμους καί Πατριώτας πού, ἐάν ἐγνώριζαν ὅτι ὁ Μητσοτάκης εἶναι γαλάζιος Τσίπρας, οὐδέποτε θά τόν ἐψήφιζαν! Τά ἴδια ἰσχύουν γιά ὁλόκληρον τήν ΝΕΟΤΑΞΙΚΗΝ ΝΔ. Εἶναι ΠΡΟΔΟΤΑΙ! Καί μᾶς ἐπεβαλαν ὡς ΠτΔ μίαν κυρίαν μέ νεοταξικάς ἰδέας, ἄκρως ΑΝΤΙΘΕΤΟΥΣ μέ αὐτάς πού πρεσβεύουν τό 90% τῶν Ἑλλήνων! Πρόκειται γιά ΑΝΕΝΤΙΜΟΝ ἤ μᾶλλον ΒΡΩΜΕΡΑΝ συμπαιγνίαν! Αἶσχος, ΠΡΟΔΟΤΑΙ!

«Τη Ρωμιοσύνη μη την κλαις» -- του Στέλιου Παπαθεμελή*

Κατά τον εξόχως διδακτικό αισώπειο μύθο, ποντικός δάγκωσε ταύρο. Εκείνος τον κυνηγούσε παντού αλλά αυτός πρόλαβε να διαφύγει σε μια τρύπα. Ο ταύρος με τα κέρατα του ξεσκάλιζε τους τοίχους, ώσπου κουράστηκε. Ξάπλωσε πλάι στην τρύπα και αποκοιμήθηκε!

   Ο ποντικός μπαινόβγαινε και συνέχισε να δαγκώνει τον ταύρο. Ο ταύρος σηκώθηκε κάποια στιγμή σαστισμένος μη ξέροντας τί να κάνει! Στο «διά ταύτα» ο ποντικός ψιθύρισε την σοφία του: « οὐχ ὁ μέγας αι εὶ δυνατός· ἔσθ᾿ ὅπου μᾶλλον τὸ μικρὸν εἶναι καὶ ταπεινὸν ἰσχύει»[=Δεν είναι πάντα δυνατός ο μεγαλόσχημος. Το να είναι μικρός και ταπεινός σε πολλές περιπτώσεις πιο πολλά πετυχαίνει](Αισώπειοι μύθοι, Ζήτρος, 299, σ.382).
   Μπράβο στον νέο ΑΓΕΕΘΑ. Χρησιμοποίησε τη γλώσσα που καταλαβαίνει ο νεοοθωμανός. Είπε:
----------------------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
Ὡραῖα, σωστά, τεκμηριωμένα καί Πατριωτικά εἶναι αὐτά πού γράφει ὁ κ. Παπαθεμελῆς. Ἄς μοῦ ἐπιτρέψῃ ἕν σχόλιον. Εἶναι ὄντως διδακτικός ὁ Αἰσώπειος μῦθος μέ τόν ταῦρον καί τόν ποντικόν, ἀλλά δέν νομίζω ὅτι ταιριάζει εἰς τήν περίπτωσιν. Ἐξηγοῦμαι: Εἰς τήν περίπτωσιν τῆς Ἑλλάδος, ἡ ὁποία ἐκπροσωπεῖται εἰς τά διεθνῆ fora ἀπό ἀνθέλληνας καί ΠΡΟΔΟΤΑΣ, ὁ ποντικός (Ἑλλάς) δέν δαγκώνει τόν ταῦρον (Τουρκία), ἀλλά τούς ἄλλους ποντικούς (συνέλληνας), οἱ ὁποῖοι τόν ἀνέδειξαν ὡς ἐκπρόσωπόν των, ΕΞΑΠΑΤΗΘΕΝΤΕΣ ὑπ' αὐτοῦ ὅτι δῆθεν θά τούς ἐκπροσωπῇ ἐντίμως.

Προς νέαν εκκλησίαν. ΝΕΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ = ΟΥΝΙΑ -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Στις μέρες μας, που τόσος λόγος γίνεται για την περίφημη «νέα τάξη πραγμάτων» και την  πολυθρύλητη «νέα εποχή», προγραμματίζεται και ποικιλοτρόπως επιδιώκεται η επικράτηση μιάς «νέας εκκλησίας». Ονομάζω έτσι το μοντέλο προς το οποίο προσανατολίζονται οι οικουμενιστικές προσπάθειες. Με έμφαση τονίζουν οι οικουμενιστές τα καλά και συμφέροντα που επαγγέλλεται το εν λόγω μοντέλο. Και πολλά από τα επιχειρήματά τους παρουσιάζονται εύλογα, εντυπωσιακά και δελεαστικά. Κατ΄ αρχήν, το επιταχυνόμενο άνοιγμα της κοινωνίας, η αναπόφευκτη και εν πολλοίς ευεργετική προσέγγιση λαών, πολιτισμών και ιδεών, που προωθεί η αμφιλεγόμενη αλλά σταθερά κυριαρχούσα παγκοσμιοποίηση, το αίσθημα ανασφάλειας, που υποθάλπει η προηγμένη τεχνολογία και τεχνογνωσία μας, καλλιεργούν ένα φρόνημα ανεπάρκειας.

Ἡ δογματική διάστασις τοῦ νέου ἑορτολογίου -- Τοῦ κ. Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν Καθηγητοῦ Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων

Ἔχει λεχθῆ καί γραφῆ πολλάκις, ἀλλ’ ἀνακριβῶς, ὅτι τό 1924 οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί (Ο.Χ.) δέν ἐγνώριζον δῆθεν ὅτι ὁ λόγος τῆς εἰσαγωγῆς τοῦ νέου ἑορτολογίου (ν.ἑ.) ἦτο ἡ προώθησις τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Συνεπῶς, συμπεραίνουν αὐτοί πού χρησιμοποιοῦν αὐτήν τήν ἐπιχειρηματολογίαν, ὅσοι ἀπετειχίσθησαν τότε ἀπό τήν καινοτομήσασαν Ἐκκλησίαν, ἐπικαλούμενοι τόν 15ον Κανόνα τῆς ΑΒ Συνόδου καί γενικώτερον τήν Πατερικήν Διδασκαλίαν καί Παράδοσιν, ἔσφαλον, διότι δῆθεν δέν ὑφίστατο δογματικός λόγος πού νά δικαιολογῇ τήν ἀποτείχισιν, ἐνῷ ὅσοι ἀπεδέχθησαν τό ν.ἑ. δέν ὑπέπεσαν εἰς δογματικόν σφάλμα. 

Σκοπός τοῦ παρόντος ἄρθρου εἶναι ν’ ἀποδείξῃ ὅτι ὁ ὡς ἄνω ἰσχυρισμός εἶναι ἐσφαλμένος, παραθέτοντας κείμενα πού εἶδον τό φῶς τῆς δημοσιότητος πρό τοῦ 1924 καί πού ἀποδεικνύουν ὅτι ἀπό τό 1582 καί ἐντεῦθεν εἶναι γνωστόν ὅτι οἱ παπικοί καί οἱ ἑνωτικοί «ὀρθόδοξοι» (οἱ σημερινοί Οἰκουμενισταί, δηλαδή) ἐπεδίωκον τήν ἐπιβολήν τοῦ ν.ἑ. εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, ὡς τό «πρῶτον βῆμα» διά τήν εἰς τόν Παπισμόν ὑποταγήν της, πού ἐθεωρεῖτο ἀνέκαθεν ὡς τό πρῶτον στάδιον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ

«Χαίροις μετά Θεόν η Θεός, τα δευτερεία της Τριάδος η έχουσα » , Αγ. Ανδρέας Κρήτης !!!

Τη ΚΖ (27η) Ιανουαρίου, η ανακομιδή του λειψάνου του εν Αγίοις πατρός ημών ΙΩΑΝΝΟΥ Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ.

Πάλιν λαμπρά και χαρμόσυνος πανήγυρις και πολύφωτος εορτή κατέλαβε την Εκκλησίαν μας, τον χειμώνα της αθυμίας και το ψύχος της αμαρτίας αφανίζουσα, η μνήμη, λέγω, του διδασκάλου και χρυσοστόμου Πατρός, του οποίου ο φθόγγος, ως και των μακαρίων Αποστόλων, εξήλθεν όντως εις όλα της οικουμένης τα πέρατα και ενεπλήσθη πάσα πόλις και πάσα χώρα από τα χρυσά και λαμπρότατα ρήματα αυτού. Ιδού ήλθεν η χελιδών η πολύφωνος και καλλίφωνος, το μέγα μυστήριον της κοινής Αναστάσεως ως θείον έαρ λαμπρώς εγκαινίζουσα και με την προς ολίγον σιγήν και κατάπαυσιν της πίστεως εμφανίζουσα τον απέραντον ανακαινισμόν της κατά Χριστόν ηλικίας και πνευματικής νεότητος.

Ἡ σύγχρονος αἵρεσις τοῦ Οἰκουμενισμοῦ -- Γράφει ο κ. Δημήτριος Χατζηνικολάου, Ἀν. Καθηγητής Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων

Ἐν ὀλίγοις, ἡ παναίρεσις τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἡ ὁποία ἔχει λάβει τρομακτικάς διαστάσεις, ἀποσκοπεῖ εἰς τήν κατεδάφισιν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, ἐφόσον παραδέχεται ὅλας τάς Χριστιανικάς αἱρέσεις καί ὅλας τάς θρησκείας ὡς «διαφορετικούς δρόμους» διά νά φθάσῃ ὁ ἄνθρωπος εἰς τόν Θεόν. Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι πιστεύουν εἰς τόν ἴδιον Θεόν, ὁ καθείς μέ τόν τρόπον του, λέγουν ψευδῶς οἱ Οἰκουμενισταί, ὅπως οἱ «πατριάρχαι» Ἀθηναγόρας καί Βαρθολομαῖος. Νά καταργήσωμεν, λοιπόν, τά δόγματα τῆς Τριαδικότητος τοῦ Θεοῦ, τῆς ἐνανθρωπήσεώς Του κ.λπ. καί νά κατασκευάσωμεν νέα, οὕτως ὥστε αὐτά νά εἶναι ἀποδεκτά ἀπό τόν σύγχρονον ἄνθρωπον, ἐπρότεινεν ὁ «ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς» Ἰάκωβος εἰς συνέντευξίν του εἰς τήν παγκοσμίου κυκλοφορίας ἐφημερίδα New York Times (25-9-1967, σ. 40). Παρομοίας αἱρέσεις, διαστροφάς καί βλασφημίας κηρύσσουν καί σύγχρονοι «πατριάρχαι», «ἀρχιεπίσκοποι», «ἐπίσκοποι» καί ἄλλοι, καί ὄχι μόνον οὐδένα κίνδυνον καθαιρέσεως διατρέχουν, ἀλλά τοὐναντίον τιμῶνται καί ὑπό πάντων! Ἐσχάτως δέ ἀρκετοί ἐξ αὐτῶν, ὅπως ὁ «πατριάρχης» Βαρθολομαῖος, μοιράζουν τό «ἅγιον Κοράνιον», ὅπως τό ἀποκαλοῦν, ἀντί τοῦ ἱεροῦ Εὐαγγελίου! Διά νά μήν μακρυγορῶμεν, ἁπλῶς λέγομεν ὅτι εἶναι τόσα πολλά τά ἄνομα ἔργα καί κηρύγματα τῶν Οἰκουμενιστῶν, ὥστε θἀ ἐχρειάζετο μία πολύωρος ὁμιλία διά νά παρουσιασθοῦν καί νά σχολιασθοῦν. Δέν νομίζω ὅτι χρειάζεται, ὅμως, διότι τά γεγονότα αὐτά εἶναι πλέον γνωστά εἰς ὅλους ὅσους ἐνδιαφέρονται διά τήν Ἐκκλησίαν. Πλανῶνται οἰκτρῶς ὅσοι ἔχουν μέν Ὀρθόδοξον Πίστιν, ἀλλά ἐν γνώσει των κοινωνοῦν ἐκκλησιαστικῶς μέ τούς Οἰκουμενιστάς, παρά τό γεγονός ὅτι ἡ στάσις των αὐτή εἶναι ἀντορθόδοξος.

Πειθήνιες και εύλαλες καθεστωτικές μαριονέτες -- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

Οι ιλιγγιώδεις εξελίξεις με την νεοεκλεγείσα Πρόεδρο της Δημοκρατίας αλλά και τον τρόπο αναδείξεώς της μας βάζουν σε διάφορες σκέψεις αναφορικώς προς την πορεία της Πατρίδας μας την σημερινή κρίσιμη μεταβατική καμπή, όπου η Ελλάδα καθίσταται πανταχόθεν εκτεθειμένη ως προς την Τουρκία εν συνδυασμό προς την βραδυφλεγή βόμβα του οξέος ζητήματος του μεταναστευτικού το οποίο ενδημεί  ανεπίλυτο και βαίνει επιδεινούμενο δια το μέλλον.

Η ασκουμένη κριτική προς την κ. Πρόεδρο δεν είναι προσωπική αλλά ως προς την εν γένει πολιτική δράση της, ούσα παλαιόθεν, εν ενεργεία Δικαστής, το λέγω τούτο ασφαλώς όχι δια να στηλιτεύσω τις απόψεις αλλά ίνα καταδείξω αν και κατά πόσο, ιδίως την σημερινή χρονική συγκυρία, ένα πρόσωπο με αυτές τις αντιλήψεις προσιδιάζει εις την επωφελή δια τα εθνικά συμφέροντα πηδαλιούχηση της πατρίδας μας.

Ασάλευτο θεμέλιο -- Φώτης Κόντογλου

Σήμερα νομίζεται καλός σε όλα, όποιος είναι αδιάφορος, όποιος δεν νοιάζεται για τίποτα, όποιος δεν νιώθει καμιά ευθύνη. Αλλιώς τον λένε σωβινιστή, τοπικιστή, μισαλλόδοξο, φανατικό. Όποιος αγαπά την χώρα μας, τα ήθη και έθιμα μας, την παράδοση μας, την γλώσσα μας, θεωρείται οπισθοδρομικός. Οι αδιάφοροι παιρνούν για φιλελεύθεροι άνθρωποι, για άνθρωποι που ζούνε με το πνεύμα της εποχής μας, που έχουν για πιστεύω την καλοπέραση, το εύκολο κέρδος, τις ευκολίες, τις αναπαύσεις, κι ας μην απομείνει τίποτα που να θυμίζει σε ποιό μέρος βρισκόμαστε, από που κρατάμε, ποιοι ζήσανε πριν από μας στην χώρα μας. Η ξενομανία μας έγινε τώρα σωστή ξενοδουλεία, σήμερα περνά για αρετή, κι όποιος έχει τούτη την αρρώστεια πιο βαρειά παρμένη, λογαριάζεται για σπουδαίος άνθρωπος. 

π. Θεόδωρος Ζήσης : Τὸ ναρκωτικὸ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ

«Ἔπαυσαν οἱ ἄνθρωποι νὰ διακρίνουν μεταξὺ ὀρθοῦ καὶ ἐσφαλμένου, μεταξὺ ἀληθείας καὶ πλάνης. Τὸ ναρκωτικὸ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τῆς νέας αὐτῆς θρησκείας τοῦ Ἀντιχρίστου, τῆς Παναιρέσεως αὐτῆς κατὰ τὸν Γέροντα Ἰουστίνο Πόποβιτς, διδόμενο κατὰ μικρὲς δόσεις ἐπὶ δεκαετίες καὶ καλυμμένο μὲ ὀρθοδοξοφανὲς περικάλυμμα σὰν τὴν Οὐνία, μὲ παρερμηνευόμενα χωρία τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, ἔχει ναρκώσει τὶς συνειδήσεις τῶν περισσοτέρων καὶ μάλιστα πολλῶν κληρικῶν καὶ θεολόγων. Ἔχει δημιουργήσει μία φανταστική, ψεύτικη ἀτμόσφαιρα εἰρήνης καὶ ἑνότητος μὲ τὸν δῆθεν διάλογο τῆς ἀγάπης, μέσα στὴν ὁποία ἀναπαύονται μακάρια τὰ πλήθη, ποὺ παίρνουν ἀνυποψίαστα καὶ δωρεὰν ἀπὸ τὰ μέσα ἐνημέρωσης τὸ χαπάκι τῆς οἰκουμενιστικῆς ἡρωίνης».

ΟΜΙΛΙΑ π. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ ΠΟΥ ΕΚΦΩΝΗΘΗΚΕ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ (17-01-2020)

«Μὴ αἰσχυνθείησαν ἐπ΄ ἐμὲ οἱ ὑπομείνοντές Σε, Κύριε, Κύριε τῶν δυνάμεων. Μὴ ἐντραπείησαν ἐπ΄ἐμὲ οἱ ζητοῦντές σε, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ».

Ἀπευθύνεται στόν Θεό Πατέρα, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,  ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, τό δεύτερο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, πού ἐνηνθρώπησε. Καί ἐπειδή ἔλαβε δούλου μορφήν γιά τή σωτηρία μας καί ἐπειδή ἀτιμάσθηκε ἀπό τούς ἀνθρώπους ὅταν βρέθηκε μόνος Του ἀντιμέτωπος μέ ὅλους, ἐν τούτοις ὡς Θεός παντοδύναμος καί προγνώστης καί παντογνώστης, ἐγνώριζε ὅτι κάποιοι ἄνθρωποι καί ἀπό τούς Ἐθνικούς καί ἀπό τούς Ἰουδαίους θά αἰσχύνοντο καί θά ἔνιωθαν ἐντροπή ἐπειδή δέν θά εἶχαν ὀρθή γνῶσιν τοῦ μυστηρίου τῆς Ἀτιμίας πού πέρασε ὁ Ἴδιος, ἐπιθυμώντας νά δώσει τιμή καί δόξα σέ κάθε ἄνθρωπο πού τόν δέχεται ὡς Σωτήρα, νά τόν ἁγιάσει καί νά τόν ἐπαναφέρει εἰς τόν τόπον ἀπό τόν ὁποῖο ἐξέπεσεν.

Ὀρθόδοξοι καὶ Αἱρετικοὶ εἴμεθα «μία Ἐκκλησία»!

Κηρύττει αἵρεσιν «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ» ὁ Πατριάρχης Θεόδωρος; Ἤ ἁπλῶς ὅταν ἐσπούδαζε θεολογίαν «πέρασε» δι’ ἄλλης πύλης τὴν ἐξέτασιν τῆς δογματικῆς; Ἂν ἀναγνωρίζη τοὺς αἱρετικούς, τότε ἀντιλαμβανόμεθα διατί ἀνεγνώρισε καὶ τοὺς σχισματικούς τῆς Οὐκρανίας. Ὅ,τι δεχθοῦν οἱ πολιτικοί, ποὺ κρατοῦν τοὺς φακέλους! Ἀφοῦ εἶναι μία Ἐκκλησία, νὰ παραιτηθῆ, διότι δὲν χρειαζόμεθα δύο Πατριάρχας Ἀλεξανδρείας. Παραθέτομεν ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ ἐπίσημον ἀνακοινωθὲν τοῦ Πατριαρχείου τῆς 20ῆς Ἰανουαρίου 2020:
---------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ὁ κ. Χορευτάκης διδάσκει μέ συνέπειαν τήν αἵρεσιν τοῦ «Πανθρησκειακοῦ Οἰκουμενισμοῦ». Αὐτά πού λέγει εἰς τήν παροῦσαν ἀνάρτησιν εἶναι ἡ πεμπτουσία τοῦ «Διαχριστιανικοῦ Οἰκουμενισμοῦ» καί εἶναι συνεπῆ μέ αὐτά πού γράφει ἡ αἱρετική Ἐγκύκλιος τοῦ 1920, γνωστή καί ὡς «τό Σύνταγμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ», καί βεβαίως μέ αὐτά πού ἀπεφάσισαν οἱ ψευδο-αρχιερεῖς τό 2016 εἰς τήν ψευδο-σύνοδον τῆς Κρήτης.

ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΡΕΣΗ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ -- Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης Ὁμότιμος Καθηγητὴς Α Π Θ.

1. Ἀπαγορευμένη καὶ ἐπιτρεπόμενη ἀποτείχιση

Τὸν τελευταῖο καιρὸ γίνεται συχνὰ λόγος γιὰ «ἀποτείχιση» καὶ «ἀποτειχισμένους» πιστούς, μὲ συχνὴ ἐπίσης καὶ μᾶλλον σκόπιμη παρανόηση τοῦ ἐννοιολογικοῦ περιεχομένου αὐτῶν τῶν λέξεων. Τὸ οὐσιαστικὸ ἀποτείχισις παράγεται ἀπὸ τὸ ρῆμα ἀποτειχίζω, τὸ ὁποῖο σύμφωνα μὲ τὰ Λεξικὰ σημαίνει: ὀχυρώνω, ἀποκλείω διὰ τείχους, ἐγείρω μεσότοιχον. Ἑπομένως καὶ ἡ λέξη «ἀποτείχισις» σημαίνει: ἀποκλεισμὸς διὰ τείχους, ὀχύρωσις. Τὸ δὲ τεῖχος ποὺ ὑψώνει κανεὶς γιὰ νὰ ἀμυνθεῖ καλεῖται ἀποτείχισμα.

Εἶναι σαφὲς ὅτι ἡ χρήση τῆς λέξεως ἀποτείχιση προϋποθέτει ὅτι ὑπάρχει κάποιος κίνδυνος, κάποιος ἐχθρός, γιὰ τὴν προφύλαξη ἀπὸ τὸν ὁποῖο ὑψώνει κανεὶς ἕνα τεῖχος. Στὴν ἐκκλησιαστικὴ γλώσσα ἡ ἔννοια αὐτὴ τῆς ἀποτειχίσεως φραστικὰ εἰσάγεται ἀπὸ τὸν 15ο κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου ἐπὶ Μ. Φωτίου (861), ὅπου εἶναι σαφέστατο καὶ ἡλίου φαεινότερο ποιός εἶναι ὁ κίνδυνος ποὺ ἐπιβάλλει τὴν ἀποτείχιση. Αὐτὸς εἶναι ἡ αἵρεση καὶ οἱ αἱρετικοὶ ἐπίσκοποι.
---------------------------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

π. ΘΖ: «οἱ Πατέρες τῆς Συνόδου στὸ δεύτερο μισὸ τοῦ 15ου Κανόνος ὁρίζουν καὶ θεσπίζουν ὅτι ὅσα προηγουμένως ὁρίσθηκαν, ἡ μὴ διακοπὴ δηλαδὴ μνημοσύνου, δὲν ἰσχύουν στὴν περίπτωση ποὺ ὁ ἐπίσκοπος, ὁ μητροπολίτης, ὁ πατριάρχης κηρύσσουν αἵρεση. Στὴν περίπτωση αὐτὴ πρέπει ἀμέσως καὶ «πρὸ συνοδικῆς διαγνώσεως» νὰ ἀποτειχισθοῦμε».

Σχόλιον: Ἡ φράσις «πρέπει ἀμέσως καὶ «πρὸ συνοδικῆς διαγνώσεως» νὰ ἀποτειχισθοῦμε» δείχνει ὅτι ὁ π. ΘΖ διδάσκει τό ὑποχρεωτικόν τῆς ἀποτειχίσεως καί ἄρα δέν εἶναι ὀπαδός τῶν αἱρέσεων τοῦ «Δυνητισμοῦ» καί τοῦ «Ἀχρικαιρισμοῦ», ὅπως πολλάκις μᾶς εἶπαν ψευδῶς οἱ πράκτορες τῶν Οἰκουμενιστῶν πού ἐπί ἀρκετούς μῆνας «ἐχολίαζον» (διάβαζε «ἀερολογοῦσαν» καί «ψευδολογοῦσαν») εἰς τό παρόν ἱστολόγιον, ἀπό τούς ὁποίους φαίνεται ὅτι ἀπηλλάγημεν, χάρις εἰς τήν παρέμβασιν τοῦ Διαχειστοῦ, ὁ ὁποῖος ὀρθότατα διέγραψε τά διεστραμμένα/αἱρετικά πού ἔγραφον οἱ ἐν λόγῳ πράκτορες. Ὀρθοδοξώτατος εἶναι, λοιπόν, ὁ π. Θεόδωρος, γι' αὐτό καί τόν συγχαίρω ἐκ καρδίας.