Τάδε έφη Κοσμάς

Τέλος, θέλουμε να επισημάνουμε, για μιά φορά ακόμα, τη σημασία που έχει η διαφύλαξη του αγιολογίου της Εκκλησίας από νοθείες από αφερέγγυα από πλευράς αγιότητας πρόσωπα, ή αιρετικούς, ακόμα και μασόνους!
Η άκτιστη Εκκλησία είναι «κοινωνία αγίων». Οι άγιοι δεν πλανώνται. Και η άκτιστη Εκκλησία είναι απλανής. Για μας τους Ορθοδόξους οι άγιοι είναι οι απλανείς διδάσκαλοι της σωτηρίας μας. Οι άνθρωποι όμως της Εκκλησίας, είτε Πατριάρχες, είτε Αρχιεπίσκοποι, είτε ο,τιδήποτε άλλο είναι, μπορεί να πλανηθούν και να τιμήσουν ένα πρόσωπο ως άγιο, που ο Θεός δεν φανέρωσε το θέλημά Του να τον τιμούν οι άνθρωποι! ΄Ετσι, ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος επέβαλε το μασόνο Χρυσόστομο Σμύρνης ως άγιο των Νεοημερολογιτών!
Σήμερα η αίρεση του Οικουμενισμού επιδιώκει να νοθεύσει όχι μόνο της αλήθειες της πίστης μας, με παπικές ή άλλες κακοδοξίες, αλλά και το αγιολόγιό μας με πρόσωπα, που δεν μπορεί να είναι οδηγοί στην πνευματική μας ζωή, ή δεν πρέπει να μιμούμεθα τη ζωή τους και να ακολουθούμε το πιστεύω τους.

Aπολυτίκιον Αγ Iωάννου του Προδρόμου

The memory of the just is celebrated with hymns of praise, but the Lord's testimony is sufficient for thee, O Forerunner; for thou hast proved to be truly even more venerable than the Prophets, since thou was granted to baptize in the running waters Him Whom they proclaimed. Wherefore, having contested for the truth, thou didst rejoice to announce the good tidings even to those in Hades: that God hath appeared in the flesh, taking away the sin of the world and granting us great mercy.

Μνήμη δικαίου μέτ' ἐγκωμίων, σοὶ δὲ ἀρκέσει ἡ μαρτυρία τοῦ Κυρίου Πρόδρομε, ἀνεδείχθης γὰρ ὄντως καὶ Προφητῶν σεβασμιώτερος, ὅτι καὶ ἐν ῥείθροις βαπτίσαι κατηξιώθης τὸν κηρυττόμενον. Ὅθεν τῆς ἀληθείας ὑπεραθλήσας, χαίρων εὐηγγελίσω καὶ τοὶς ἐν ἅδῃ, Θεὸν φανερωθέντα ἐν σαρκί, τὸν αἴροντα τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου, καὶ παρέχοντα ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος. 

Father Josiah Trenham speaks at the 2015 Unite IE Conservative Conference

O Συναξαριστής της ημέρας.

Σάββατο, 29 Αυγούστου 2015

Αποτομή Κεφαλής Προδρόμου

«Οὐκ ἐξεστὶ σοι ἔχειν, τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου». Δὲν σοῦ ἐπιτρέπεται ἀπὸ τὸ νόμο τοῦ Θεοῦ νὰ ἔχεις τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου, ὁ ὁποῖος ζεῖ ἀκόμα. Λόγια τοῦ Τιμίου Προδρόμου, ποὺ ἀποτελοῦσαν μαχαιριὲς στὶς διεφθαρμένες συνειδήσεις τοῦ βασιλιὰ Ἡρώδη Ἀντίπα καὶ τῆς παράνομης συζύγου του Ἡρωδιάδος, ποὺ ἦταν, γυναίκα τοῦ ἀδελφοῦ του Φιλίππου.
Ὁ Ἡρώδης, μὴ ἀνεχόμενος τοὺς ἐλέγχους τοῦ Προδρόμου, τὸν φυλάκισε. Σὲ κάποια γιορτὴ ὅμως τῶν γενεθλίων του, ὁ Ἡρώδης ὑποσχέθηκε μὲ ὅρκο νὰ δώσει στὴν κόρη τῆς Ἡρωδιάδος ὅτι ζητήσει, διότι τοῦ ἄρεσε πολὺ ὁ χορός της. Τότε ἡ αἱμοβόρος Ἡρωδιὰς εἶπε στὴν κόρη της νὰ ζητήσει στὸ πιάτο τὸ κεφάλι τοῦ Ἰωάννη. Πράγμα ποὺ τελικὰ ἔγινε.

Ἔτσι, ὁ ἔνδοξος Πρόδρομος τοῦ Σωτῆρος θὰ παραμένει στοὺς αἰῶνες ὑπόδειγμα σὲ ὅλους ὅσους θέλουν νὰ ὑπηρετοῦν τὴν ἀλήθεια καὶ νὰ ἀγωνίζονται κατὰ τῆς διαφθορᾶς, ἀνεξάρτητα ἀπὸ κινδύνους καὶ θυσίες.

Καὶ νὰ τί λένε οἱ 24 πρεσβύτεροι τῆς Ἀποκάλυψης στὸν Θεὸ γιὰ τοὺς διεφθαρμένους: «ἦλθεν... ὁ καιρὸς τῶν ἐθνῶν κριθῆναι... καὶ διαφθεῖραι τοὺς διαφθείροντας τὴν γῆν’. Ἦλθε, δηλαδή, ὁ καιρὸς τῆς ἀνάστασης τῶν νεκρῶν γιὰ νὰ κριθεῖ ὁ κόσμος καὶ νὰ καταστρέψεις (Θεέ μου) ἐκείνους, ποὺ μὲ τὴ διεφθαρμένη ζωὴ τους διαφθείρουν καὶ καταστρέφουν τὴν γῆ.

Ο Θεός είναι άπειρος και η πρόοδος μέσα στη Βασιλεία Του ατελεύτητη

Όσοι  αφήσουν σε τούτη τη ζωή τον Κύριο να τους γεμίσει, όσοι γίνονται κατοικητήριά Tου, στο θάνατο, όταν ο κόσμος και οι αισθήσεις λείψουν εντελώς, ζούν την κοινωνία αυτή με τον Χριστό και το Πνεύμα το Άγιο, άμεσα και ανεμπόδιστα. Εκεί σαββατίζουν. Εκεί γεύονται την τέλεια ησυχαστική εμπειρία τους, σαν συνέχεια της επίγειας, σαν ανώτερη βαθμίδα μιας προκοπής που θα ολοκληρωθεί με την Ανάσταση, αλλά ποτέ στον αιώνα δεν θα τελειώσει, αφού ο Θεός είναι άπειρος και η πρόοδος μέσα στη Βασιλεία Του ατελεύτητη.

«Προκόπτοντες ουδέποτε καταλήξομεν, ου κατά τον παρόντα, ου κατά τον μέλλοντα αιώνα, φωτί φως προσλαμβάνοντες»

(αγ. Ιω. Κλίμακος, Λόγ. ΚΣΤ΄, σ.141-142).

OXI στη μουσουλμανοποίηση της Ορθόδοξης Ελλάδος μας. ΝΑΙ στον αγώνα εναντίον του ουνιτισμού μας!

Γρηγορείτε, μη καθεύδετε άλλο! Στερεωθείτε! Μη σας εμπαίζουν τα κύματα της απιστίας και της διαφθοράς. Ανδρίζεσθε κι αντισταθείτε. Το κακό είναι τόσο θρασύδειλο. Γίνετε ρωμαλέοι και στιβαροί… Γρηγορείτε, να μείνουν άγρυπνα τα όνειρά σας κι ακηλίδωτη η ψυχή σας. Να φράξουμε με τα χέρια μας τα μονοπάτια της απωλείας. Να οργώσουμε με τα πόδια μας την άγονη γη… Αν λυγίσουμε προσευχόμενοι τα γόνατα και τις καρδιές, θα κερδίσουμε τη μάχη! Γρηγορείτε, κι αρχίστε σήμερα, τώρα, όχι αύριο. Όλοι φυλάμε Θερμοπύλες. Ίσως δεν θα γράψουμε όλοι ιστορία. Μα θα γραφούν οι συνέπειες της ζωής μας. Κι αν είμαστε αδύνατοι, τους αδύνατους ο Κύριος τούς κάνει δυνατούς. Γι΄ αυτό δεν δειλιάζει ο αγωνιστής. Δε ραγίζει μέσα του η ευσέβεια κι η ελπίδα. Η λαμπάδα καίγεται κι αφήνει το φως της να διεισδύει παντού. Αν δεν καείς εσύ, αν δεν καούμε εμείς, ποιος τότε θα γίνει φως για τον κόσμο; ΕΛΛΗΝΕΣ! Όρθιοι, Άγρυπνοι, Τολμηροί! Δεν υπάρχουν περιθώρια. Οι καμπάνες κτυπούν. Το εγερτήριο σάλπισμα ηχεί. Οι σειρήνες σφυρίζουν… Βαρύτατο χρέος έχουμε έναντι των προγόνων μας, των Αγίων και Μαρτύρων της Εκκλησίας μας. Αν έτσι πορευθούμε, ο Θεός θα μας βγάλει από την κρίση. Και θα μας ευλογήσει. Η Ελλάς θα ζήσει. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει. 

Η αίρεση του οικουμενισμού

ΜΙΑ ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ

Ουδέποτε άλλοτε υπήρξε τόση σύγχυσις περί Ορθοδοξίας εις τον Ελληνικόν χώρον, όση υπάρχει σήμερον. Ζώμεν εις μίαν χώραν φωτός απλέτου, φωτός υπερφυσικού, όπου ανέτειλεν με τον Χριστιανισμόν και το αγνοούμεν. Επειδή δεν απεκτήσαμεν αίσθησιν δια την γεύσιν των πνευματικών ουσιών, αρνούμεθα να δεχθώμεν και την ύπαρξίν των και την υπεροχήν των. Πολλοί, όταν αναφέρουν την Ελλάδα, εννοούν ένα προχριστιανικόν φως της Αριστοτελικής ή Πλατωνικής φιλοσοφίας ή τους Πυθαγορίους ή την Στοάν και ένα καθαρόν φυσικόν και ακτινοβόλον φως, με το οποίον είναι προικισμένη η μεσημβρινή Πατρίς μας, όπου φωτίζει τα μαρμάρινα μνημεία μας και τας απαραμίλλους φυσικάς καλλονάς της. Ούτε καν υποψία, ότι έχομεν τον κατά παράδοσιν πάμφωτον Ορθόδοξον Χριστιανισμόν, τον οποίον επεξειργάσθη εις όλας του τας μορφάς, ως αλήθειαν, ως κάλλος, ως δόγμα, ως πνευματικότητα, ως υπερούσιον λειτουργικήν ζωήν και ως ρυθμόν τέχνης, η χορεία των μεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας κατ’ ιδίαν και εν Ιεραίς Συνόδοις τη συνεργεία του Αγίου Πνεύματος. Και διατί αυτή η τραγική άγνοια των θείων θησαυρών μας; Διότι δεν εζήσαμεν πνευματικώς, δεν επιστεύσαμεν εις τον Χριστόν, όστις μας εφανέρωσε την Αλήθειαν, δεν εφηρμόσαμεν τας θείας Του εντολάς.

Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Μεταλληνός : Είναι τραγικό!

Δεν επιχαίρω, ούτε θριαμβολογώ. Η επιθυμία όλων μας πρέπει να είναι να συναντηθούμε στην ενότητα των Προφητών, των Αποστόλων και των Πατέρων όλων των αιώνων. Διαφορετικά κάθε ένωση θα είναι ψευδένωσις και όχι μόνον αυτό, αλλά θα καταστρέφει και θα διαστρέφει κάθε προσπάθεια, ειλικρινή προσπάθεια, που θέλει να οδηγηθεί στο θέμα της σωτηρίας. Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ελέγχει την σημερινή κατάσταση της Ορθοδοξίας. Υπάρχει σύγχυση. Σχετικοποίηση της πίστεως, πολιτικοί συμβιβασμοί. Οι διάλογοι οι εκκλησιαστικοί είναι απομίμηση των πολιτικών συζητήσεων. Έτσι, ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς -γι’ αυτό δεν γίνεται ευχάριστα δεκτός- εμπνέει διάθεση ομολογίας και μαρτυρίου ακόμη, αν ο Θεός το επιτρέψει, στην εποχή μας. Βοηθεί, επίσης, στη συνέχεια της Ορθοδοξίας, της Ορθοδόξου Παραδόσεως. Η επανέκφραση της Πίστεως με τα μέσα κάθε εποχής δεν έχει τίποτε το κοινό με την αναζητούμενη από δικούς μας θεολόγους Οικουμενιστές «επανερμηνεία» της πίστεως. Δεν είναι θέμα επανερμηνείας, πώς θα κατανοήσουμε λ.χ. το παπικό πρωτείο. Συγγνώμη για την φράση, και ο σκύλος χορτάτος και η πίτα αφάγωτη! Μα είναι αυτά σοβαρά πράγματα, όταν παίζουμε «εν ου παικτοίς»; Όταν παίζουμε με τη σωτηρία; Όταν παίζουμε με την αιωνιότητα; Διαγράφουμε όλους τους Αγίους εν ονόματι των Αγίων. Διότι το πνεύμα, το οποίον κυριαρχεί, είναι να εκθειάζουμε τους Αγίους. Κι όπως, μακαρίτης τώρα, Αρχιεπίσκοπος έλεγε: Δεχόμεθα τον Μάρκο τον Ευγενικό και τον τιμάμε. Εκείνος έτσι έπρεπε να μιλήσει στην εποχή του, εμείς μιλούμε με τον δικό μας τρόπο στην δική μας εποχή. Κάτι παρόμοιο ελέχθη. Ο Χριστός όμως είναι πάντα ο αυτός «παρατεινόμενος εις τους αιώνες». Και η πίστη που σώζει είναι μία συνταγή, ένα φάρμακο που δεν αλλοιώνεται, δεν δέχεται αλλαγές. Είναι μία και ενιαία η πίστις. Η αποδοχή του Λόγου του Θεού από την εμπειρία των Αγίων, για να γίνει και δική μας εμπειρία.

Ευχές του αδελφού μας Τηλέμαχου Δουμάνη (http://xristianorthodoxipisti.blogspot.ca/)

15 Αυγούστου με το ορθόδοξο εκκλησιαστικό ημερολόγιο, σήμερον εορτάζει ο ουρανός την σεπτή μετάσταση της υπεραγίας Θεοτόκου, και μαζί τους συνεορτάζουν και οι ορθόδοξοι χριστιανοί, τα γνήσια μέλη της Εκκλησίας του Θεού , παρακαλώντας μετά δακρύων την Υπεραγία Θεοτόκο να λυπηθεί το γένος των Ελλήνων, να μας χαρίσει μετάνοια, τους δε πεπτωκότας από την ορθόδοξο πίστη πρώην αδελφούς μας εν Χριστώ, νεοημερολογίτες, οικουμενιστές, εικονομάχους, εκκλησιομάχους, να τους φωτίσει να επιστρέψουν στην Αγία του Θεού Ορθόδοξο Εκκλησία, δια να λάμψη και πάλι η ορθόδοξος πίστη, και να γίνουμε ξανά ως Έλληνες το νέο Ισραήλ, και να μεταδώσουμε το ΦΩΣ ΤΟΥ ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, σε όλους τους λαούς της γης, ανατολής και δύσης !!

Ο όσιος Πέτρος Ο Δαμασκηνός γράφει (Δεύτερον Βιβλίον):

«Εκείνος, που φωτίστηκε, ώστε να βλέπη τις αμαρτίες του, δεν σταματά να θρηνή τον εαυτόν του και τους άλλους ανθρώπους, βλέποντας την τόσην ανοχήν του Θεού και τις τόσες αμαρτίες, που από την αρχή κάναμε και συνεχίζουμε να κάνουμε διαρκώς οι  άθλιοι. Απ᾽ αυτό γίνεται ευγνώμων, μη τολμώντας να κατακρίνη κανέναν, από ντροπή για τις πολλές ευεργεσίες του Θεού και τα δικά μας αμαρτήματα…».