«Χαῖρε, Θεοῦ ἀχωρήτου χώρα…» ΠΟΡΤΑΪΤΙΣΣΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ Η ΜΑΧΑΙΡΩΜΕΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑ

(Μία σύντομη ἀναφορά στήν εἰκόνα της)

Τοῦ κ. Π. Μ. Σωτήρχου

Ἔχω στό σπίτι μου τήν εἰκόνα τῆς Πορταΐτισσας Παναγιᾶς και τήν ἐπικαλοῦμαι καθημερινά, γιατί τήν νοιώθω σάν ἀληθινή μητέρα μου καί προστάτισσά μου, καί ἄς εἶμαι ἀνάξιος καί ἀχάριστος ἀπέναντί της. Θέλησα ὅμως νά μάθω τήν δική της ἱστορία, τήν ξεχωριστήν ἱστορία τῆς εἰκόνος καί ἔσκυψα πάνω στίς ζωντανές καί ἱστορικές παραδόσεις μέσα στά ὑπερχίλια χρόνια, πού εἶναι μαρτυρημένα καί δέν εἶναι θεωρίες καί ἰδέες και μυθοποιήσεις εὐσεβῶν ἀνθρώπων, ἀλλά γεγονότα ὁλοζώντανα καί συνεχιζόμενα μέχρι σήμερα. Ὅπως ἔχει ἐρευνηθῆ καί γραφῆ ὑπάρχουν ἀμέτρητες θαυματουργικές εἰκόνες καί ὀνομασίες –ὑπολογίζονται πάνω ἀπό χίλιες πεντακόσιες– καί ὅλες συνδέονται μέ θαύματα και θαυμαστά γεγονότα καί ὄχι με λαϊκές καί φιλολογικές ἱστορίες. Ἔτσι λοιπόν ἐρεύνησα τίς παραδόσεις αὐτές, πού εἶναι ἱστορικά μαρτυρημένες, γιά την Παναγία τήν Πορταΐτισσα, την μαχαιρωμένη καί θαυματουργικήν εἰκόνα της καί βρῆκα τά ἀκόλουθα, πού θέλω νά τά ἱστορήσω, σάν ἔκφραση ἀγάπης και σεβασμοῦ καί εὐγνωμοσύνης, γιά τήν ἀδιάκοπη προστασία της, γιά νά τήν γνωρίσουν καλύτερα καί ἄλλες ψυχές καί να τήν ἐπικαλοῦνται καί νά λαμβάνουν τήν Χάρη της καί τήν ἀκαταμάχητη βοήθειά της.

ΑΝΤΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΡΙΖΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΑΚΟ ΣΥΝΑΠΑΝΤΗΜΑ -- Νικολάου Πανταζή, θεολόγου

https://paterikiparadosi.blogspot.com/2018/08/blog-post_38.html#more

Αγαπητέ μου αδελφέ Ιωάννη,

 Σου μιλώ στον Ενικό, σου γράφω με αγάπη. Απίστευτο; Κριτά Δικαιότατε Χριστέ, Εσύ μόνο γνωρίζεις!

 Εσύ όμως, Ιωάννη, θέλοντας να υπερασπιστείς την ενορχηστρωμένη και συστηματική διαφθορά της Πατερικής Παραδόσεως καθώς και τον πληγωμένο σου εγωϊσμό, καταφεύγεις σε ειρωνείες και στην ανεπίτρεπτη εκ μέρους σου δολιοφθορά των λόγων μου. Ομολογώ, δεν το περίμενα, ιδίως από σένα.

π. Γεώργιος Μεταλληνός: «Ὁ π. Ἰωάννης Ρωμανίδης, σημεῖον ἀντιλεγόμενον»

ΘΕΟΤΟΚΑΡΙΟΝ

telemaxos doumanis

O Συναξαριστής της ημέρας.

Σάββατο, 25 Αυγούστου 2018

Τη ΚΕ΄ (25^η) του Αυγούστου, η επάνοδος του λειψάνου του Αγίου ενδόξου Αποστόλου ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ.                                                                                                                        

Βαρθολομαίος ο ένδοξος Απόστολος και του Χριστού Μαθητής, περιερχόμενος διαφόρους τόπους, εκήρυττε το όνομα του Ιησού Χριστού, τελευταίον δε φθάσας εις την μεγάλην Αρμενίαν, εκεί εσταυρώθη και απήλθε το πνεύμα του εις τα ουράνια. Το δε άγιον τούτου λείψανον εναποθέσαντες οι εκεί Χριστιανοί εντός θήκης λιθίνης το έκρυψαν εις την Ουρβανούπολιν, εξ αυτού δε επήγαζον διάφοροι ιατρείαι· όθεν οι λαοί συνέτρεχον εκεί και ελυτρώνοντο από τα πάθη και τας ασθενείας των.

Του αγίου Μάρκου του Ασκητού:

Μόνον οι τέλειοι εις την αρετήν άνδρες, δύνανται να αντιλαμβάνωνται και να αισθάνωνται τα παραπτώματά των. Εάν, επομένως, τα φανερά αμαρτήματα είναι δυσκατανόητα, εις ημάς, πόσω μάλλον μας διαφεύγουν οι αμαρτωλοί διαλογισμοί μας; Ημείς δε αγνοούντες κατά το πλείστον τας κακίας μας, εκπληττόμεθα και ταρασσόμεθα όταν μας έρχωνται ανάλογοι πειρασμοί.

Τη ΚΔ΄ (24η) του μηνός Αυγούστου, η ανακομιδή του σεπτού λειψάνου του εν Αγίοις Πατρός ημών ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ Αρχιεπισκόπου Αιγίνης,

και η τούτου εκ Στροφάδων νήσων εις Ζάκυνθον επάνοδος.                                                                                                                                            

Διονύσιος ο Άγιος και θαυματουργός Ιεράρχης εγεννήθη εν Ζακύνθω εν έτει αφμζ΄ (1547) Ιουνίου κα΄ (21) ευσεβών και πλουσίων γονέων υιός, Μωκίου και Παυλίνης την κλήσιν. Εισήλθεν εκ νεότητος εις την κατά τας Στροφάδας νήσους βασιλικήν Μονήν και ενεδύθη το μοναχικόν σχήμα. Προεχειρίσθη έπειτα Αρχιεπίσκοπος Αιγίνης, της οποίας εκόσμησε τον θρόνον επί χρόνον ικανόν, μετά δε ταύτα επέστρεψεν εις την πατρίδα αυτού, ένθα διεβίωσε του λοιπού οσίως γευόμενος το μέλι της ησυχίας. Φθάσας ο Άγιος εις το τέρμα του βίου του εν βαθεί γήρατι, προανήγγειλε τον θάνατον αυτού εις τους αδελφούς της Μονής της Αναφωνητρίας εις το οποίον ησύχαζεν.

Κοσμοπλημμύρα από Ελλάδα και εξωτερικό για τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Φανερωμένης ή Παναγίας Μηχανιώτισσας

Από την Ντόνια Κανιτσάκη

Περισσότεροι από 200.000 πιστοί απ' όλη την Ελλάδα αλλά και από το εξωτερικό συνέρρευσαν αυτές τις μέρες στη Νέα Μηχανιώνα για να προσκυνήσουν τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Φανερωμένης ή Παναγίας Μηχανιώτισσας στον ιερό ναό που χθες πανηγύριζε τα Εννιάμερα της Θεοτόκου. Οπλισμένοι με υπομονή κάτω από τον καυτό ήλιο οι πιστοί, άνθρωποι κάθε ηλικίας, περίμεναν υπομονετικά επί ώρες για να προσκυνήσουν ή, έστω, να ανάψουν ένα κεράκι στη Θεοτόκο ζητώντας τη μεσιτεία της.
«Ερχομαι κάθε χρόνο στη Νέα Μηχανιώνα να προσκυνήσω τη χάρη της και προσεύχομαι στην Παναγία να μου προσφέρει δύναμη κι ελπίδα για να αντιμετωπίζω τις δυσκολίες της ζωής» λέει στη «δημοκρατία» η Μαρία Ευθυμίου. «Η Παναγιά είναι η παρηγοριά μου, είναι η ελπίδα μου. Είναι η μάνα όλων των χριστιανών. Την παρακαλώ να μεσιτεύει στον Θεό προκειμένου να νιώθω τη θεία χάρη και ευλογία» σημειώνει η Γεωργία Σταθοπούλου. 

Χθες οι λατρευτικές ακολουθίες για τα Εννιάμερα της Θεοτόκου ολοκληρώθηκαν στον κατάμεστο από κόσμο ναό της Παναγίας Φανερωμένης στη Νέα Μηχανιώνα με την τέλεση πολυαρχιερατικού συλλείτουργου.

Η κρίσις της Εκκλησίας -- του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη, Ομ. Καθηγητού Παν. Αθηνών

Κρίσις της αρχιερατικής αυτοσυνειδησίας

Η κρίση, η οποία έχει εκσπάσει στους κόλπους της Εκκλησίας, είναι πρωτίστως κρίση της αρχιερατικής αυτοσυνειδησίας! Προτάσσεται βέβαια και προβάλλεται, κατά τις ημέρες αυτές, που οι αποκαλύψεις ποικίλων σκανδάλων συγκλονίζουν τις συνειδήσεις του πληρώματος της Εκκλησίας, ως κρίση, η διαφθορά, η οποία έχει εισδύσει στη ζωή και στον τρόπο λειτουργίας της Εκκλησίας. Αλλά το υπόβαθρο της διαφθοράς αυτής και η αδυναμία της διοικούσης Εκκλησίας να προχωρήσει σε ουσιαστική αυτοκάθαρση, έχουν το αρχικό τους αίτιο στην κρίση της επισκοπικής αυτοσυνειδησίας, η οποία δείχνει να είναι αποξενωμένη από τη συνεργία της με το Άγιο Πνεύμα, δηλ. από τη χάρη του συγκροτούντος τον θεσμό της Εκκλησίας Παρακλήτου Πνεύματος! Αλλά ποια είναι επιγραμματικά τα γεγονότα, που βεβαιώνουν την αποξένωση αυτή;   

Τη ΚΔ΄ (24η) του Αυγούστου, ο Άγιος Νέος Ιερομάρτυς και Ισαπόστολος ΚΟΣΜΑΣ, ο εν Αλβανία μαρτυρήσας κατά το έτος αψοθ΄ (1779) αγχόνη τελειούται.

Κοσμάς ο Άγιος Ιερομάρτυς και Ισαπόστολος, ο αληθώς άνθρωπος του Θεού, διδάσκαλος και κήρυξ του θείου Ευαγγελίου, κατήγετο από το μικρόν χωρίον της Αιτωλίας το ονομαζόμενον Μέγα Δένδρον. Ήτο υιός γονέων ευσεβών, παρά των οποίων ανετράφη και εξεπαιδεύθη εις τα γράμματα εν νουθεσία Κυρίου, κατά τον θείον Απόστολον. Όταν δε ήλθεν εις ηλικίαν περίπου είκοσιν ετών, ήρχισε να διδάσκεται από τον Ιεροδιάκονον Ανανίαν, τον καλούμενον Δερβισάνον. Επειδή όμως κατά τους χρόνους εκείνους ήρχισε να ακμάζη και να φημίζεται μεγάλως και το σχολείον του Βατοπαιδίου εις το Άγιον Όρος, μετέβη εκεί, ίνα φοιτήση εις τούτο με άλλους αρκετούς συμπατριώτας του.

Τη ΚΔ΄ (24η) του Αυγούστου, μνήμη του Οσίου πατρός ημών και Ομολογητού ΓΕΩΡΓΙΟΥ του Λιμνιώτου.

Γεώργιος ο μακάριος ούτος πατήρ ημών εκ νεαράς ηλικίας αγαπήσας την μοναδικήν ζωήν, διέτριβεν εις τον Όλυμπον. Αφού δε πολλούς ηγωνίσατο αγώνας, παρρησία ωμολόγησε την ευσέβειαν και Ορθοδοξίαν κατά τους χρόνους Λέοντος του Ισαύρου, όστις έθραυε τας αγίας Εικόνας και επυρπόλει τα των αγίων λείψανα, εν έτει ψιστ΄ (716).

«Αποστολή εξετελέσθη» -- του Στέλιου Παπαθεμελή*

«Εν αρχή ήν» ο γνωστός και μη εξαιρετέος Πιέρ Μοσκοβισί. Έγραψε στη  γερμανική «Die Welt» ότι τα ακατανόμαστα Μνημόνια που επεβλήθησαν στη χώρα μας «ήταν ένας οκτάχρονος εφιάλτης»! Και εξομολογείται, χωρίς ασφαλώς τύψεις «πως δεν αισθανόταν καλά, όταν πίσω από τις πόρτες αποφάσιζαν κάποτε για το μέλλον εκατομμυρίων Ελλήνων».
«Από δημοκρατική σκοπιά, αυτό ήταν σκανδαλώδες, διότι μόνο λίγοι υπουργοί ήταν επαρκώς ενημερωμένοι και είχαν συγκεκριμένη εντολή» συνεχίζει, για να καταλήξει: «ορισμένες ιδιαίτερα ακραίες και προσωπικές θέσεις έβλαψαν και τη σχέση μας με τους Έλληνες και οδήγησαν μάλιστα στο να αποφασίσει το Eurogroup ιδιαίτερα σκληρές μεταρρυθμίσεις».