Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΓΕΡΟΝΤΑΔΕΣ -- του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου

μέρος Α' 

1. Ωρισμένοι αδελφοί με παρακάλεσαν να εκθέσω ό,τι γνωρίζω απ’ την αναστροφή μου με ωρισμένα καταξιωμένα πρόσωπα, που διαδραμάτισαν τα τελευταία χρόνια σημαντικό ρόλο στο χώρο της Ορθοδοξίας. 
Το πράττω με πολύ δισταγμό, ικανοποιώντας έτσι την παράκληση των καλών αυτών αδελφών. Ας με συγχωρήσουν οι αναγνώστες του κειμένου αυτού για την τόλμη μου. 

2. Νομίζω, ότι είναι πολύ εύκολο να παραθέσω ένα κατάλογο τέτοιων προσώπων, που είχα την ευλογία του Θεού να γνωρίσω εδώ και πενήντα χρόνια περίπου, άλλους περισσότερο και άλλους λιγώτερο. Επίσης, με την ίδια ευκολία μπορώ να παραθέσω μερικά απ’ τα λόγια, τις απόψεις και τα έργα των προσώπων αυτών, που έχουν κάποια σχέση με το μεγάλο ζήτημα που απασχολεί σήμερα τους πιστούς, και είναι η αυτοσυνειδησία της Ορθοδοξίας, ως και ο μεγάλος κίνδυνος που διατρέχει να αφομοιωθεί από την κακοδοξία, και ιδιαίτερα τον παπισμό. 

Όποιος εις Σέ ελπίζει είναι αδύνατον νά χαθή

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ Η ΕΣΧΑΤΗ ΑΙΡΕΣΗ.Μέρος 1ο.

Κύμα αντιδράσεων στη Ρουμανία για το ισλαμικό τέμενος

Η απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει κανονικά το σχέδιο ανέγερσης ακόμα ενός τζαμιού πυροδότησε έντονες διαμαρτυρίες. Εκατοντάδες διαδηλωτές στους δρόμους, συνθήματα οργής και εναντίον της Τουρκίας

Κύμα σφοδρών αντιδράσεων έχει προκαλέσει στη ρουμανική κοινή γνώμη η απόφαση της κυβέρνησης της χώρας -η οποία είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης από το 2007- να δρομολογηθεί το σχέδιο για την ανοικοδόμηση ισλαμικού τεμένους στο Βουκουρέστι, όπως είχε αναγγελθεί ήδη από πέρυσι.

ΚΥΡΙΕ ΕΚΕΚΡΑΞΑ... ΚΑΤΕΥΘΥΝΘΗΤΩ -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 22 Νοεμβρίου 2016

Φιλήμονος και Ονησίου αποστόλων, Κιλικίας μάρτυρος.

Καὶ γιὰ τοὺς τέσσερις Ἁγίους ἀναφέρει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στὴν πρὸς Φιλήμονα ἐπιστολή του. Ὁ Φιλήμων καὶ ἡ σύζυγός του Ἀπφία ἦταν χριστιανοὶ στὴν πόλη τῶν Κολοσσῶν, μὲ ἀνεπτυγμένο αἴσθημα φιλανθρωπίας. Χρησιμοποιοῦσαν δὲ τὰ πλούτη τους μὲ προθυμία γιὰ τὴν ἀνακούφιση φτωχῶν, ἀσθενῶν καὶ γιὰ τὴν ἀνάπτυξη τοῦ ἔργου τοῦ Χριστοῦ. Στὸ χριστιανισμὸ προσῆλθαν διὰ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, ὅταν αὐτὸς εἶχε ἔλθει στὴν πόλη τους. Μάλιστα, γιὰ τὶς ἀγαθοεργίες τοῦ Φιλήμονα γράφει συγκεκριμένα: «Χάριν ἔχομεν πολλὴν καὶ παράκλησιν ἐπὶ τῇ ἀγάπῃ σου ὅτι τὰ σπλάγχνα τῶν ἁγίων ἀναπέπαυται διὰ σοῦ, ἀδελφέ». Δηλαδή, ἔχουμε πολλὴ χαρὰ καὶ παρηγοριὰ γιὰ τὴν ἀγάπη σου, διότι οἱ καρδιὲς τῶν ἀδελφῶν χριστιανῶν ἔχουν βρεῖ ἀνάπαυση μὲ τὶς εὐεργεσίες καὶ ἀγαθοεργίες σου, ἀδελφέ. Γιὰ τὸν Ἄρχιππο λέγεται ὅτι ἦταν συγγενής, ἴσως καὶ γιὸς τοῦ Φιλήμονα καὶ τῆς Ἀπφίας. Ὁ Παῦλος, ἐπειδὴ ὁ Ἄρχιππος εἶχε μεγάλη ἀφοσίωση στὴν διάδοση τοῦ Εὐαγγελίου, στὴν πρὸς Φιλήμονα ἐπιστολή του τὸν ὀνομάζει στρατιώτη. Ὁ Ὀνήσιμος ἦταν ὑπηρέτης τοῦ Φιλήμονα, ἀπὸ τὸν ὁποῖο ἀπέδρασε καὶ πῆγε στὴν Ρώμη. Ἐκεῖ ἔπεσε στὰ δίχτυα τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, ποὺ τὸν ἔστειλε πίσω στὸ Φιλήμονα, χριστιανὸ πλέον. Καὶ παρακαλεῖ τὸν Φιλήμονα νὰ δεχθεῖ τὸν Ὀνήσιμο, ὄχι σὰν ὑπηρέτη, ἀλλὰ σὰν ἀδελφό. Κατὰ τὴν παράδοση, ὅλοι μαρτύρησαν γιὰ τὴν διάδοση τοῦ Εὐαγγελίου.

Η συνέντευξις του π. Ευθυμίου Τρικαμηνά

Ο π. Ευθύμιος «ξετίναξε» κυριολεκτικώς την παναίρεσιν του Οικουμενισμού και του Παπισμού. Ενώ εξέφρασε την άποψιν ότι επιβάλλεται η διακοπή του μνημοσύνου τόσον του Οικουμενικού Πατριάρχου όσον και όλων εκείνων, οι οποίοι προδίδουν την πίστιν με ανιέρους συμπροσευχάς και συλλείτουργα με τους αιρετικούς. Αποτελεί ύβριν εναντίον των αγώνων και της θυσίας των αγίων μαρτύρων και θεοφόρων Πατέρων της Εκκλησίας μας η μη διακοπή του μνημοσύνου, ως είπε. Διότι οι Αγιοι Πατέρες έδωσαν μάχας εναντίον όλων των αιρέσεων, εις τας οποίας ανήκει και ο Παπισμός. Ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός δεν τους ήθελε ούτε εις τον θάνατόν του. Εις ερώτησιν, εάν η διακοπή του μνημοσύνου οδηγή εις σχίσμα την Εκκλησίαν, απήντησεν ότι τούτο δεν δύναται να συμβή. Διότι, όταν ο Επίσκοπος έχη αιρετικήν συμπεριφοράν, ο κλήρος και ο λαός δύναται να  συνεχίζη την Εκκλησιαστικήν παράδοσιν και την μυστηριακήν ζωήν άνευ του Επισκόπου. Αυτό συμβαίνει  «εις Πολεμικάς» περιόδους εις την Εκκλησίαν. Και κατά την άποψιν του, έχομεν πόλεμον εναντίον της παναιρέσεως του Οικουμενισμού και της αιρέσεως του Παπισμού και εναντίον όλων των Επισκόπων, οι οποίοι συμπορεύονται με την αίρεσιν. Άλλωστε, είπε, προ τριάκοντα και πλέον ετών Μητροπολίται, ως ο Φλωρίνης Αυγουστίνος Καντιώτης, ο Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιος, Παραμυθίας Παύλος και Ιεραί Μοναί εις το Άγιον Όρος είχον διακόψει το μνημόσυνον του Πατριάρχου Αθηναγόρου, χωρίς να προκληθή σχίσμα εις την Εκκλησίαν.

«Περί πνευματικού Νόμου» -- Άγιος Μάρκος ο ασκητής

«Υπάρχει πράξις, που φαίνεται καλή, αλλὰ ο σκοπός εκείνου, που την κάνει δεν είναι καλός. Υπάρχει και άλλη πράξις, που φαίνεται κακή, και ο σκοπός εκείνου, που την κάνει είναι αγαθός. Και αυτό συμβαίνει όχι μόνον σε έργα, αλλά και σε λόγια. Αυτή η αντίθεση άλλοτε οφείλεται σε απειρία ή άγνοια, άλλοτε σε πονηρή πρόθεση και άλλοτε σε ασεβή σκοπόν». 

Διερωτάται τις, ποίον Θεόν δοξολογούν;

Ο διαθρησκειακός συγκρητισμός σχετικοποιεί την ευαγγελικήν αλήθειαν. Προχωρεί ακόμη ούτος και εις το λατρευτικόν επίπεδον. Ορθόδοξοι Ιεράρχαι ή και Πρωθιεράρχαι συμμετέχουν εις πανθρησκειακάς εκδηλώσεις ως της Ασσίζης ή εις κοινάς συμπροσευχάς και δοξολογίας μεθ’ ετεροδόξων και ετεροθρήσκων, και δη Ιουδαίων και Μουσουλμάνων.  Οι Άγιοι Απόστολοι εκήρυττον εις τας Συναγωγάς, αλλά Ιησούν Χριστόν και τούτον Εσταυρωμένον, διό και ηκολούθουν διωγμοί, φυλακίσεις, βασανιστήρια και θάνατοι.... 

Να επανέλθουμε στο δρόμο που μάς καλεί ο Αναστημένος Χριστός.

Ο άνθρωπος είναι, πολλές φορές, δέσμιος των παθών και των αδυναμιών του. Και στην πορεία της ζωής του αντιμετωπίζει την απελπισία, τα αδιέξοδα στα σοβαρά και καταθλιπτικά προβλήματά του και, κυρίως, εκείνα που έχουν σχέση με τον πνευματικό του αγώνα για τον καταρτισμό του. Πολλές φορές, δεν ημπορεί να αντισταθεί στον πειρασμό του νικημένου και τότε νιώθει ολομόναχος και χωρίς στήριγμα στις προσπάθειές του. Όμως, ο θριαμβευτής Ιησούς μάς δίδει μια άλλη διάσταση και μάς βεβαιώνει ότι υπάρχει λύση στα προβλήματά μας, αφού Εκείνος μπορεί να νικήσει, ως νικητής, κάθε αντίθετο και αντιδραστικό, κάθε δύσκολο και ανθρωπίνως ακατόρθωτο. Στροφή, λοιπόν, στον Αναστάντα Χριστό. Να επανέλθουμε στο δρόμο που μάς καλεί ο Αναστημένος Χριστός.

Τι δεν καταλαβαίνετε Μητρ. Φθιώτιδος κ. Νικόλαε;

Μητρ. Νικόλαος :  Ποιος περίμενε ότι η υπερήφανη πατρίδα μας θα έφθανε σε αυτό το κατάντημα, να επαιτεί τη βοήθεια άλλων λαών και μέρα με τη μέρα να διαλύεται σε όλους τους τομείς! 

Απάντηση: 
Υπάρχουν ψυχούλες που μελετούν Αγία Γραφή, τους Πατέρες της Εκκλησίας και Εκκλησιαστική ιστορία. Ξεχάσατε το βδέλυγμα της 12ης Δεκεμβρίου του 1452 εντός του Ναού της Αγίας Σοφίας, με το συλλείτουργο "Ορθοδόξων" και Παπικών των εχθρών της Κυρίας Θεοτόκου και του Υιού Της; Ξεχάσατε τι συνέβει τότε;

Ξεχάσατε το βδέλυγμα του 2006 εντός του Ναού του Αγίου Γεωργίου στην Κωνσταντινούπολη με το συλλείτουργο των "Ορθοδόξων" και Παπικών; 

Είναι αναπόδραστη νομοτέλεια, Μητρ. Φθιώτιδος κ. Νικόλαε, η απο­στασία από την Ορθόδοξο Πίστι να ακολουθήται από εθνικές συμφορές.

Τι δεν καταλαβαίνετε;

π. Θεόδωρος Ζήσης : Εισόδια της Θεοτόκου μας

Εις τα Εισόδια της Κυρίας Θεοτόκου.

Φαιδρά και παράδοξος η παρούσα πανήγυρις. Αι εορταί και πανηγύρεις των άλλων Αγίων ωφέλιμοι είναι και άγιαι, αλλά η εορτή της Υπερευλογημένης ενδόξου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας, της Οποίας την εν τω Ναώ Είσοδον εορτάζομεν, είναι τιμιωτέρα και θαυμασιωτέρα. Καθόσον οι άλλοι μεν Άγιοι είναι και ονομάζονται δούλοι Χριστού, η δε Υπεραγία Θεοτόκος είναι Μήτηρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, και Δέσποινα και Βασίλισσα του κόσμου όλου.

Χαίρε, λοιπόν, Βασίλισσα του κόσμου και των ανθρώπων.  Χαίρε Παναγία Θεοτόκε, η Μήτηρ του μεγάλου Βασιλέως Χριστού.  Χαίρε των Προφητών το κήρυγμα και εκπλήρωσις των λόγων των.

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, Η παραβολή του Άφρονος πλουσίου (Κήρυγμα Κυρ. Θ΄ Λουκά)

ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ ΕΩΣ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ

Από δημοσιεύματα του Τύπου πληροφορηθήκαμε ότι γονείς και θεολόγοι κατέθεσαν προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) κατά του νέου Προγράμματος Σπουδών για το μάθημα των Θρησκευτικών.
Το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της χώρας θα κρίνει τελεσίδικα αν η νέα ύλη του μαθήματος με τον πολυθρησκειακό προσανατολισμό της συνάδει προς το Σύνταγμα και τους νόμους της χώρας. Δεν θέλω να προδικάσω την απόφαση του σεβαστού δικαστηρίου, αλλά θυμίζω ότι δύο παλαιότερες αποφάσεις του ΣτΕ (1995 και 1998) και μία του Διοικητικού Εφετείου Χανίων (2012) έκριναν ότι το μάθημα πρέπει να βασίζεται στην ορθόδοξη χριστιανική πίστη και παράδοση.

π.Ν. Μανώλης, Το βιβλίο του. π.Γ. Μεταλληνού για την Τουρκοκρατία (Ομιλία 5η)