Είπε ο αββάς Αντώνιος :

 Ότι θα΄ρθει εποχή, πού οι άνθρωποι θα φέρονται όπως οι παράφρονες. Και όταν θα βλέπουν κάποιον πού δεν θα συμπεριφέρεται ως παράφρων, θα τα βάζουν μαζί του και θα του λένε: “Εσύ είσαι τρελός”, επειδή δεν είναι όμοιος μ΄αυτούς. 

Έχουμε χορτάσει από λόγια...

Δεν συγκινούμεθα πλέον από τις διαμαρτυρίες των Αγιορειτών. Όταν μετά από τόσα χρόνια προδοσίας συνεχίζουν να «απειλούν» αλλά και πάλιν να «εξαιτούν τας θειοτάτας ευχάς», του κακοδόξου ποιμένος των, να εκφράζουν τον πόνον και την ανησυχίαν των δια τα τελούμενα, αλλά και την επιθυμίαν των «να μη αποκοπούν από την Μεγάλην του Χριστού Εκκλησίαν», αγνοούντες ότι ο συνεχιζόμενος σύνδεσμός των με αυτήν τους αποκόπτει από την αληθινήν Εκκλησίαν του Χριστού, από την ομήγυριν των πρωτοτόκων και ομολογητών, πως είναι δυνατόν να προκαλέσουν με τέτοια γραφόμενα ταραχή στις παρατάξεις των κακοδόξων; Οι πιστοί εξ άλλου που τους παρακολουθούμε έχουμε χορτάσει πια από λόγια, πεινούμε για πράξη και συνέπεια. 

Ευλόγει, η ψυχή μου, τον Κύριον - Psalm 102

O Συναξαριστής της ημέρας.

Παρασκευή, 28 Φεβρουαρίου 2014

Βασιλείου ομολογητού, Προτερίου ιερομάρτυρος αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας, Νυμφά και Ευβούλου των αποστόλων, Κύρανας νεομάρτυρος της εκ Βισσώκας (1751).

Ὁ Ὅσιος Βασίλειος ὁ Ὁμολογητὴς ἔζησε καὶ ἔδρασε ἐπὶ τοῦ εἰκονομάχου αὐτοκράτορα Λέοντος Γ’ τοῦ Ἰσαύρου (717 – 741 μ.Χ.). Ἀπὸ νεαρὴ ἡλικία ὁ Ὅσιος ἀφιερώθηκε στὸν ἀσκητικὸ βίο καὶ ἐκάρη μοναχός. Ἔγινε μαθητὴς καὶ ὑποτακτικὸς τοῦ Ὁσίου Προκοπίου τοῦ Δεκαπολίτου († 27 Φεβρουαρίου). Ἀρχικὰ ζοῦσε σὲ κάποιο ἐρημητήριο καὶ ἀφοῦ προηγουμένως καλλιέργησε μὲ ἐπιμέλεια τὴν ἀσκητικὴ ζωή, ἀργότερα, ὅταν ἀνέκυψε ἡ αἵρεση κατὰ τῶν ἱερῶν εἰκόνων, ἀντιστάθηκε μὲ πνευματικὴ ἀνδρεία στοὺς εἰκονομάχους. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ συνελήφθη, τιμωρήθηκε καὶ ὑπέστη πολλὰ βασανιστήρια. Ὅταν δέ, πέθανε ὁ αὐτοκράτορας, ἀπελευθερώθηκε καὶ ἀφοῦ βγῆκε ἀπὸ τὴ φυλακή, φρόντιζε γιὰ τὴν καλλιέργεια τῆς ἀρχαίας ὑγείας τῆς εὐσέβειας, παρακινώντας πολλοὺς πρὸς τὴν ἀρετὴ καὶ ἐπαναφέροντάς τους πρὸς τὴν ὀρθόδοξη πίστη.
Ἔτσι ἀφοῦ ἀγωνίσθηκε ὁ Ὅσιος Βασίλειος, κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη.

Oι Ισλαμιστές της Λιβύης στο έργο τους!

Επτά Αιγύπτιοι "Χριστιανοί" βρέθηκαν δολοφονημένοι κοντά στη Βεγγάζη της ανατολικής Λιβύης τη Δευτέρα, σύμφωνα με αξιωματούχο των λιβυκών αρχών ασφαλείας.

«Οι σοροί επτά Αιγυπτίων βρέθηκαν στην Τζαλούτα, ανατολικά της Βεγγάζης», τόνισε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Ιμπραχίμ Αλ Σαράα.

http://theorthodoxchurch.info/blog/news/2014/02/seven-christians-executed-in-libya/




Raymond Ibrahim – 26/2/14
Libyan authorities came across the slain bodies of seven Christian Copts in the region of Garutha, less than 20 miles west of Benghazi, on Monday afternoon.
According to Libyan authorities, “The slain were killed by gunshots all over their bodies.”
Pictures (reproduced above and below) confirm that the men were killed “execution-style,” including one Copt whose head and face were partially shot off.
The ages of the dead range between 17 and 25.
Since the ouster of the decades-long dictator of Libya, Gaddafi, Christians in general, Copts from neighboring Egypt in particular, have been suffering abuses at the hands of the empowered Islamists — from evicted nuns, to Christians arrested, tortured and killed for “proselytizing,” to the bombing of the few churches in Libya.
This latest atrocity is simply following an increasingly familiar pattern.

Δεν περίμεναν τὴν συγκρότηση κάποιας Συνόδου οι Πατέρες, η οποία θα τους βεβαίωνε για την ύπαρξη κάποιας Συνόδου

Όλο το κείμενο εδώ: http://paterikiparadosi.blogspot.ca/

Ὁ Μητρ. Ναυπάκτου Ἱερόθεος, στὸν δεύτερο τόμο τοῦ βιβλίου του «Ἐμπειρικὴ Δογματική» (σελ. 438-440),δίνει ἀπάντηση σὲ ὅσους (ἰδιαιτέρως τοὺς Ἐπισκόπους) ἔχουν ὀχυρωθεῖ πίσω ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι δὲν ἔχει συγκληθεῖ ἀκόμα Οἰκουμενικὴ Σύνοδος, γιὰ νὰ καταδικάσει ἐπίσημα τὸν Οἰκουμενισμό. Ἔχουμε καὶ παλαιότερα γράψει ὅτι ὁ Μητροπ. Καλαβρύτων Ἀμβρόσιος ἔκανε ἐπίσημη, διὰ τοῦ ἠλεκτρονικοῦ τύπου, "ἐρώτηση"-αἴτηση στὴν Σύνοδο καὶ στὸν Ἀρχιεπίσκοπο, νὰ συζητήσουν τὸ θέμα, ἂν ὁ Οἰκουμενισμὸς εἶναι αἵρεση! (Οὔτε αὐτὸ δὲν γνωρίζουν οἱ σύγχρονοι ποιμένες!). Τὴν δὲ ἀνάλογη αἴτηση τοῦ Μητροπ. Πειραιῶς, ὁ ὁποῖος ζητοῦσε τὴν καταδίκη τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἡ "Ἅγιοι"Ιεράρχες τὴν πέταξαν στὸν κάλαθο τῶν ἀχρήστων!

Στὸ ἀπόσπασμα αὐτὸ τοῦ βιβλίου ἐπεξηγεῖται ἐπαρκῶς ὅτι, ὅλες οἱ αἱρέσεις, καταδικάζονται ἀπὸ τὴντοπικὴ Ἐκκλησία στὴν ὁποία ἐμφανίστηκαν ἢ διαδίδοντο. Κι αὐτὸ ἀρκοῦσε.

Καὶ ἀλοίμονο, γράφει ὁ Ρωμανίδης, ἂν «δὲν ξέρανε οἱ Πατέρες τί ἦταν τὸ αἱρετικό, μέχρις ὅτου ἔρθει ἡ Σύνοδος καὶ καταδικάσει τὴν αἵρεση»! Ἀλοίμονο, ἂν«τότε μαθαίνανε τί εἶναι τὸ αἱρετικό»! Ἀλοίμονο, ἂν«πρὸ τῆς Συνόδου δὲν ξέρανε ὅτι ὁ Ἄρειος εἶναι αἱρετικός»!

Ὁπότε, οἱ σύγχρονοι Πατέρες, Σεβασμιώτατε, ἀφοῦ εἶναι Ὀρθόδοξοι Πατέρες, πρέπει νὰ γνωρίζουν τὴν ὕπαρξη τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Τὀ ἐρώτημα εἶναι: Καὶ λοιπόν, ξέρουν, ἀλλὰ τί κάνουν;

Δυστυχῶς, συγκαλοῦνται ὡς σῶμα στὴν Ἱεραρχία καὶ μιλοῦν γιὰ χίλια δυὸ δευτερεύοντα θέματα, ἀρνοῦνται ὅμως νὰ καταδικάσουν τὴν αἵρεση. Ἀρνοῦνται νὰ προφυλάξουν τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας, κατονομάζοντας τοὺς αἱρετικοὺς καὶ προτρέποντας τοὺς πιστοὺς νὰ ἀπομακρύνονται ἀπὸ αὐτούς.

Καὶ συμβαίνει τὸ κωμικοτραγικό, νὰ ὑποδέχονται στὴν πόλη τους οἱ Ἐπίσκοποι τὸν καθοδηγοῦντα τὴν αἵρεση Πατριάρχη Βαρθολομαῖο μὲ ἐπεφημίες:«Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου»!

Πίσω με τα λόγια, μπροστά με τα έργα

http://kyprianoscy.blogspot.ca/

Εγράφη :

Κάποτε, σέ μιά του ὁμιλία, ὁ ἀείμνηστος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Χριστόδουλος εἶχε πεῖ τήν παλιά ἐκείνη καί ἀγωνιστική «κραυγή» «Ὄπισθεν ὁλοταχῶς»! Γιατί, «ὄπισθεν» ταχύτατα, καί χωρίς καθυστέρηση; Ποιά ἡ μεταφορική της ἔννοια; Ἁπλούστατα! Μέ αὐτογνωσία καί βαθιά μετάνοια νά γυρίσουμε πίσω, χωρίς ἀναβολή, στό δρόμο τοῦ Χριστοῦ, τῶν Πατέρων μας καί τῆς αὐθεντικῆς Χριστιανικῆς μας παράδοσης.
Παρόμοια μέ τόν Ἰσραήλ καί οἱ σύγχρονοιἝλληνες «ποσάκις παρεπίκραναν αὐτόν καί παρώργισαν αὐτόν» (τόν Θεό)! Τόν πίκραναν καί Τόν παρόργισαν μέ τήν ἀπιστία τους, τήν ἀθεΐα τους, τίς ἀποκρυφιστικές καί παγανιστικές ἰδέες τους, τίς βλασφημίες τους, τήν ἐγκληματική καί διεφθαρμένη ζωή τους, τίς παρανομίες καί ἀδικίες τους καί τήν ὅλη ἀποστασία τους. Καί τό τρίς – χειρότερο, τήν ἀμετανοησία τους! Λοιπόν; «Ὄπισθεν ὁλοταχῶς»! «Στήκετε, καί κρατεῖτε τάς παραδόσεις ἅς ἐδιδάχθητε»... (Β´ Θεσ. Β´ 15). (*)

και σχολιάζουμε :

κυπριανός χ
Τι να σχολιάσει κανείς εδώ; Τι άλλο, εκτός από αυτό που γράφει ο τίτλος του παρόντος άρθρου : Πίσω με τα λόγια, μπροστά, με τα έργα. Να γυρίσουμε πίσω γρήγορα, να σταθούμε και να κρατήσουμε την Παράδοση των πατέρων, μας καλεί ο αρθρογράφος, αλλά ότι έγινε «λάστιχο» η Παράδοση, προτιμά να το αγνοεί. Όπως την αγνόησε και ο αναφερόμενος από τον αρθρογράφο «αείμνηστος» αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, συγγράψας διατριβή για το σχίσμα των Παλαιοημερολογιτών. Αυτοί που έκαναν το σχίσμα, αυτοί που ποδοπάτησαν την Παράδοση, έρχονται να μας θυμίσουν το «στήκετε, καί κρατεῖτε τάς παραδόσεις ἅς ἐδιδάχθητε»!
Όντως, πολλές φορές παραπικράναμε και παροργίσαμε τον άγιο Θεό και το χειρότερο, με την υποκρισία μας. Όπισθεν, ναι, αλλά όχι μένοντας συνεπής στην απαράδεκτη καινοτομία του 1924. Είναι, ή δεν είναι αυτό σαφέστατη ένδειξη αμετανοησίας, έλλειψη αυτογνωσίας και το χειρότερο υποκρισίας;

(*) Βλέπε εφημερίδα "Ορθόδοξος Τύπος" 21/02/2014 και ιστολόγια, τα οποία αναδημοσιεύουν το άρθρο με τίτλο "Όπισθεν ολοταχώς" υπό Μ. Μιχαηλίδη. Το σχόλιο δεν απεστάλη στα ιστολόγια ή στην εφημερίδα. Θα ήταν μάταιο τόλμημα, προφανώς, διότι είναι προερχόμενο από σχισματικό παλαιοημερολογίτη. Ο γράφων έχει αποκτήσει την σχετική, με την κρατούσα εκκλησιαστική ορθότητα, εμπειρία.
Ο Κύριος να τους ευλογεί και να τους φωτίζει. Δύσκολα χρόνια μας περιμένουν.

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΣΕΙΡΑ Α

Του αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς) :

«Πάντα ὅσα παρεδόθησαν εἰς τούς Ἀποστόλους ὑπό τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἀποτελοῦν ἀκριβῶς τήν παράδοσιν, τήν ἁγίαν παράδοσιν, δηλαδή ὅλην τήν διδασκαλίαν τοῦ Σωτῆρος καί ὅλας τάς ζωοποιούσας ἐνεργείας διά τήν πραγμάτωσιν τῆς διδασκαλίας ταύτης εἰς τήν ζωήν τῶν ἀνθρώπων. Μέ μίαν λέξιν, ἡ θεία, ἡ θεανθρωπίνη Παράδοσις εἶναι τό παραδίδειν διά μέσου τῶν αἰώνων καί τῶν γενεῶν αὐτόν τόν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, μετά πασῶν τῶν θείων ἀληθειῶν καί τῶν ἐντολῶν, τῶν χαρίτων (μυστηρίων) καί τῶν ἀρετῶν Αὐτοῦ, ὡς ζῶντα Θεόν καί Σωτῆρα, ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ καί ὡς Ἐκκλησίαν. Τοῦτο δέ ἀκριβῶς εἶναι ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ὡς θεανθρώπινον σῶμα Του, δηλαδή ἡ ζῶσα καί παρατεινόμενη διά τῶν αἰώνων Ἱερά Παράδοσις, ὁ ἀεί ζῶν Θεάνθρωπος Χριστός καί πᾶν ὅ,τι Αὐτός ἔχει ἐντός Του καί ὅ,τι φέρει μαζί Του»

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Δεν ξέρω τι μυαλό διαθέτουν στην Κεφαλονιά.

http://www.impantokratoros.gr & http://katanixis.blogspot.gr

Η προδοσία τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως

Μὲ τὸ κείμενο  τῆς Ζ΄ Συνελεύσεως τοῦ Balamand Παπικοὶ καὶ “Ὀρθόδοξοι” Οἰκουμενιστές, κάνοντας ἕνα θεαματικὸ ἅλμα καὶ παρακάμπτοντας πλῆθος αἱρετικῶν διδασκαλιῶν τοῦ Παπισμοῦ, φθάνουν ξαφνικὰ στὸ σημεῖο νὰ ἀναγνωρίσουν ἀλλήλους ὡς πλήρεις καὶ ἀληθεῖς “ἀδελφὲς Ἐκκλησίες”, μὲ ἔγκυρα μυστήρια, μὲ ταυτότητα πίστεως, με  ἀποστολικὴ διαδοχὴ καὶ διὰ τοῦτο “ἀπὸ κοινοῦ ὑπευθύνους διὰ τὴν τήρησιν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ ἐν τῇ πιστότητι πρὸς τὴν θείαν οἰκονομίαν, ἰδιαίτατα ὡς πρὸς τὴν ἑνότητα”  (παράγρ. 13 καὶ 14), πρᾶγμα ποὺ συνιστᾶ πραγματικὴ προδοσία τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως. Πέραν τούτου ἡ ἐπιτευχθεῖσα καταδίκη τῆς Οὐνίας στὸ Freising τὸ 1990, ἀνατρέπεται μὲ νέες ἀποφάσεις στὸ Balamand, ὅπου πανηγυρικὰ ἀθωώνεται καὶ ἐπὶ πλέον οἱ Οὐνίτες ἀποκτοῦν τὸ δικαίωμα νὰ συμμετέχουν στὸ διάλογο μὲ ἐκπροσώπους της.

Άθεοι προδότες «Έλληνες», κτίστε τζαμιά, για να έχουμε την ίδια τύχη με τους Χριστιανούς της Συρίας. ---- Ισλαμιστές προς Χριστιανούς: έχετε να διαλέξετε 1) την αλλαγή της πίστης σας δεχόμενοι τον Αλλάχ, 2) τους όρους μας, 3) θάνατο με σπαθί!!! Οι 20 αντιπρόσωποι των Χριστιανών δέχθηκαν τους όρους των!!!

Syria crisis: ISIS imposes rules on Christians in Raqqa

 

The statement said the group had met Christian representatives and offered them three choices - they could convert to Islam, accept ISIS' conditions, or reject their control and risk being killed.

"If they reject, they are subject to being legitimate targets, and nothing will remain between them and ISIS other than the sword," the statement said.

A group of 20 Christian leaders chose to accept the new set of rules, ISIS said.

http://www.bbc.com/news/world-middle-east-26366197

Φώτης Κόντογλου: O ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ

Ο άνθρωπος είναι σε όλα αχόρταγος. Θέλει να απολαύσει πολλά, χωρίς να μπορεί να τα προφτάσει όλα. Και γι' αυτό βασανίζεται.

Οποίος, όμως, φτάσει σε μια κατάσταση, πού να ευχαριστιέται με τα λίγα, και να μη θέλει πολλά έστω και κι αν μπορεί να τα αποκτήσει, εκείνος λοιπόν εiναι ευτυχισμένος.

Οι άνθρωποί δεν βρίσκουν πουθενά ευτυχία, γιατί επιχειρούν να ζήσουν χωρίς τον εαυτό τους. Αλλά όποιος χάσει τον εαυτό του, έχει χάσει την ευτυχία. Ευτυχία δεν είναι το ζάλισμα, πού δίνουν οι πολυμέριμνες ηδονές και απολαύσεις, αλλά η ειρήνη της ψυχής και η σιωπηλή αγαλλίαση της καρδιάς. Γι' αυτό είπε ο Χριστός: «Ουκ έρχεται η βασιλεία του Θεού μετά παρατηρήσεως : ουδέ ερούσιν, ιδού ώδε, ή ιδού εκεί. Ιδού γαρ η βασιλεία του Θεού εντός ημών εστί».

Ξέρω καλά, τι είναι η ζωή που ζούνε οι λεγόμενοι κοσμικοί άνθρωποι. Οι άνθρωποι, δηλαδή, πού διασκεδάζουνε, που ταξιδεύουνε, που ξεγελιούνται με λογής- λογής θεάματα, με ασημαντολογίες, με σκάνδαλα, με τις διάφορες ματαιότητες. Όλα αυτά, από μακριά φαντάζουνε για κάποιο πράγμα σπουδαίο και ζηλευτό! Από κοντά, όμως, απορείς για την φτώχεια που έχουνε, και το πόσο κούφιοι είναι οι άνθρωποι που ξεγελιούνται με αυτά τα γιατροσόφια της ευτυχίας. Βλέπεις δυστυχισμένους ανθρώπους, που κάνουνε τον ευτυχισμένο! Κατάδικους, πού κάνουνε τον ελεύθερο! Άδειοι από κάθε ουσία! Τρισδυστυχισμένοι! Πεθαμένη η ψυχή τους! Kαι γι' αυτό ανύπαρκτη και η «ευτυχία», τους! Τελείως αποξενωμένοι από την Βασιλεία του Θεού!

Αλλά πώς να γίνει ψωμί, σαν δεν υπάρχει προζύμι; Και πώς να μην είναι όλα άνοστα, αφού δεν υπάρχει αλάτι;

Μη φοβάσαι, αδελφέ μου, να μείνεις μοναχός με τον εαυτό σου! Μη καταγίνεσαι ολοένα με χίλια πράγματα, για να τον ξεχάσεις! Γιατί όποιος έχασε τον εαυτό του, κάθεται με ίσκιους και με φαντάσματα μέσα στην έρημο του θανάτου. Αγάπησε τον Χριστό και το Ευαγγέλιο, περισσότερο από τις πεθαμένες σοφίες των ανθρώπων. Περισσότερο από κάθε τιμή και δόξα ετούτου του κόσμου. Και μοναχά ΄τότε, θα χαίρεσαι σε κάθε ώρα της ζωής σου. Κανένας δρόμος δεν βγάζει στην ειρήνη της καρδιάς, παρά μόνο ο Χριστός, που σε καλεί πονετικά και που σου λέγει: «Εγώ ειμί η οδός».

π. Θεόδωρος Ζήσης : Ἡ εἰκόνα τῆς «ἁγίας οἰκογένειας» προσβάλλει τὴν ἁγνότητα τῆς Θεοτόκου καὶ στέλνει «νεοεποχίτικα» μηνύματα.

Ὑπάρχει καὶ μία ἄλλη ἐπίκαιρη διάσταση στὸ θέμα μὲ τὴν ὁποία θὰ τελειώσω. Ὅσοι εἴτε ἀπὸ ἄγνοια εἴτε ἀπὸ δόλο καὶ ὑπόδειξη τοῦ ἐχθροῦ τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων ἐμπλέκουν τοὺς ἀνθρώπους εἰς τὰ ἐρωτικὰ καὶ σαρκικά, μὲ τὰ ὁποῖα χάνουν τὴν δυνατότητα τῆς σωτηρίας, τῆς ἑνώσεως μὲ τὸν τέλειο καὶ καθαρώτατο Θεό, ἀνακάλυψαν τώρα καὶ ἄλλο τρόπο ὑποστηρίξεως τῆς πλανεμένης διδασκαλίας τους, ποὺ ἀποτελεῖ βλασφημία στὸ πάναγνο, ἄσπιλο καὶ καθαρώτατο πρόσωπο τῆς Θεοτόκου. Τὸν τελευταῖο καιρὸ ἁγιογραφοῦν καὶ διαδίδουν μαζικὰ τὴν εἰκόνα τῆς «ἁγίας οἰκογενείας». Ἡ εἰκόνα αὐτή, ἄγνωστη στὴν βυζαντινὴ  εἰκονο γραφικὴ παράδοση καὶ προερχόμενη ἀπὸ τὴ Δύση, ἀπ᾽ ὅπου προέρχονται καὶ ἄλλες αἱρετικὲς ἀπεικονίσεις, παρουσιάζει ἐναγκαλιζόμενους, σὲ ἀνάρμοστη γιὰ τὴν Παναγία οἰκειότητα, τὸν μνήστορα Ἰωσήφ, τὴν Παναγία καὶ τὸ παιδίον Ἰησοῦ. Σκοπὸς τῶν ἐμπνευστῶν της εἶναι νὰ σπείρουν ἀμφιβολίες γιὰ τὴν σχέση τῆς Θεοτόκου μὲ τὸν Ἰωσήφ, ποὺ δὲν ἦσαν σχέσεις συζύγων, καὶ νὰ ἀμφισβητή σουν ἔτσι τὴν ἁγνότητα καὶ καθαρότητα, τὴν ἀειπαρθενία τῆς Θεοτόκου, μὲ τὰ ἀνάλογα ἠθικὰ μηνύματα καὶ κίνητρα πρὸς τοὺς νέους ἀνθρώπους, συμπληρώνοντας καὶ ἀνανεώνοντας τὶς περὶ ἔρωτος αἱρετικὲς θέσεις τῶν Νεορθοδόξων. Δὲν θὰ ἐπεκταθῶ στὸ θέμα αὐτό, διότι ἑτοιμάζεται  ἤδη βιβλίο ἀπὸ εὐλαβῆ λόγιο μοναχό, γιὰ τὴν ὕποπτη αὐτὴ καὶ βλάσφημη ἀπεικόνιση, τὸ ὁποῖο θὰ παρουσιάσω ἐντὸς τῶν προσεχῶν ἡμερῶν κάτω στὸ Ἀρχονταρίκι.

π. Θεόδωρος Ζήσης:

..Καὶ ὄχι μόνον δὲν ἀντέδρασαν τότε, πρὶν ἀπὸ εἴκοσι χρόνια, ἀλλὰ στὴ συνέχεια ἔλαβαν παρόμοιες ἀποφάσεις στὸ χῶρο τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν, ὅπως ἔγινε στὴν προηγούμενη 9η Γενικὴ Συνέλευση στὸ Πόρτο Ἀλέγκρε τῆς Βραζιλίας τὸν Φεβρουάριο τοῦ 2006, ὅπου οἱ μετέχοντες ἀντιπρόσωποι τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, καὶ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, πλὴν τῶν Ἐκκλησιῶν Γεωργίας καὶ Βουλγαρίας, ἀρνήθηκαν, ὅπως στὸ Balamand, ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ἡ Μία Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία. Δέχθηκαν ὅτι λόγῳ τοῦ χωρισμοῦ καὶ τῆς διαιρέσεως καμμία ἐκκλησία δὲν εἶναι καθολική· ὅπως ἐπὶ λέξει γράφει τὸ κείμενο τοῦ Πόρτο Ἀλέγκρε «κάθε ἐκκλησία ἐκπληρώνει τὴν καθολικότητά της, ὅταν εἶναι σὲ κοινωνία μὲ τὶς ἄλλες ἐκκλησίες» (§ 6) καὶ ὅτι «χωρισμένοι ἀπ᾽ ἀλλήλων εἴμαστε πτωχευμένοι». Βάσει αὐτῶν τώρα δέν ὑπάρχει πουθενὰ ἡ Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία, ἐπειδὴ ὑπάρχουν διαιρέσεις, ἐπειδὴ ἡ Ἐκκλησία εἶναι διηρημένη κατὰ τὴν πρωτοφανῆ ἐκκλησιολογία Μητροπολίτου, ὁ ὁποῖος ἐκπροσωπεῖ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος σὲ ὅλες αὐτὲς τὶς συναντήσεις, καὶ τὸ χειρότερο ὅτι εἶναι πτωχὴ ἡ Ἐκκλησία ἐπειδὴ τῆς λείπουν οἱ αἱρετικοί.