Saint John Chrysostom : HOMILY XXX. ROM. XV. 25-27.

"But now I go unto Jerusalem to minister unto the saints. For it has

pleased them of Macedonia and Achaia to make a certain

contribution for the poor saints which are at Jerusalem. It hath

pleased them verily, and their debtors they are."

SINCE he had said that I have no longer "more place in these parts,"

and, "I have a great desire, these many years, to come unto you," but

he still intended to delay; lest it should be thought that he was

making a jest of them, he mentions the cause also why he still puts it

off, and he says, that "I am going unto Jerusalem," and is apparently

giving the excuse for the delay. But by means of this he also makes

good another object, which is the exhorting of them to alms, and

making them more in earnest about it.

ΥΜΝΟΙ ΤΡΙΩΔΙΟΥ

vasta1956

Mεταμοσχεύσεις :

Ο αδελφός Κυπριανός έχει δύο πολύ ενδιαφέρουσες ομιλίες για τις μεταμοσχεύσεις και την εξωσωματική γονιμοποίηση (IVF=in vitro fertilization).  Δυστυχώς δεν είναι σε YOUTUBE και δεν γνωρίζω να τις ανεβάσω. Αν σας ενδιαφέρει ιδού ο σύνδεσμος της ιστοσελίδας :
http://kyprianoscy.blogspot.gr/

Στο δεύτερο και τελευταίο μέρος της συνομιλίας, επιθυμώ να ευχαριστήσω τους Μοναχούς π. Αλύπιο και π. Μηνά της σκήτης του αγ. Νικολάου Καψάλας.  Διότι κράτησαν όλα όσα είχαμε συζητήσει και τα οποία ο γράφων ακούει για πρώτη φορά από το 1989. Δεν ξέρω πόσοι άλλοι τα άκουσαν, ελπίζω ήταν αρκετοί και εύχομαι οι συνομιλητές μου να μη αντιμετώπισαν τα δεινά, σαν αυτά που βρήκαν τον γράφοντα. Διέτρεξε τον κίνδυνο να απολυθεί της υπηρεσίας, στην οποία ασκούσε τα καθήκοντα, που του είχαν ανατεθεί και ήταν εντελώς άσχετα με το επιστημονικό αντικείμενο των γνώσεών του. Τούτο όμως είναι άλλο θέμα. Το θίγω, διότι το ιατρικό λειτούργημα στην πατρίδα μας, έτσι όπως το έφτιαξε η συνεργασία του πολιτικού και του ιατρικού πανεπιστημιακού κατεστημένου, υποχρεώνει τους γιατρούς σε άθεσμους και απαράδεκτους συνειδησιακούς συμβιβασμούς (παραχωρήσεις) τόσο σε βάρος του εαυτού τους, αλλά δυστυχώς πολλές φορές και των ασθενών τους.

Θα ήθελα τέλος να θίξω ένα  ιατρικό σημείο, στο οποίο μπορεί να επικεντρωθεί η κριτική των συναδέλφων μου. Το σημείο αυτό είναι ότι ισχυρίζομαι πως οι εγκεφαλικά ή κλινικά νεκροί έχουν αναπνοή. Το αρνούνται, αλλά δεν μπόρεσαν να μου απαντήσουν σε αυτό : Όταν ένας ασθενής είναι άπνους, τότε γιατί αποφασίζουν να τον διασωληνώσουν με τον αναπνευστήρα; Δεν μου το είπαν και είμαι υποχρεωμένος να το γράψω. Τους διασωληνώνουν διότι υπάρχει αναπνοή, έστω υποτυπώδης και σαφώς παθολογική, από τα δευτερεύοντα αναπνευστικά κέντρα. Αυτός είναι ο λόγος της διασωλήνωσης και καλώς κάνουν. Θα ήταν όμως αρκετά καλύτερο και ιατρικά ενδεδειγμένο, πρώτον, αν έδιναν περισσότερη πίστωση χρόνου στους ασθενείς και δεύτερον, αν εγκατέλειπαν την ολέθρια για τον ασθενή δοκιμασία της άπνοιας προς επιβεβαίωση του εγκεφαλικού θανάτου. Η δοκιμασία αυτή οδηγεί τον ασθενή στο πραγματικό μοιραίο τέλος, διότι καταστέλλει τη λειτουργία των δευτερευόντων αναπνευστικών κέντρων.

Εκκλησιαστικά νέα

Ο Σεβασμιωτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ σήμερα

Παρασκευή 22/3 θα χοροστατήσει στην πρώτη Στάση της

Ακολουθίας των Χαιρετισμών που θα τελεσθεί στις 7:00 στον Ιερό Ναό

Αγίου Ελευθερίου Καμινίων.

Στον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στον Πειραιά κάθε

Τετάρτη θα τελούνται δύο Θείες Λειτουργίες των Προηγιασμένων

Δώρων. Στις 6:30 το πρωί και στις 9:00 το βράδυ.

Στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Λουμπαρδιάρη στο Λόφο

Φιλοππάπου κάθε Τετάρτη θα τελείται βραδινή Θεία Λειτουργία των

Προηγιασμένων Δώρων στις 9:00 το βράδυ.

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

O Συναξαριστής της ημέρας.

Παρασκευή, 22 Μαρτίου 2013(ώρα Ελλάδος).

Α Χαιρετισμοί. Βασιλείου ιερομάρτυρος, πρεσβυτέρου της Αγκυρανών εκκλησίας, Καλλινίκης και Βασιλίσσης μαρτύρων, οσιομ. Λουκά του εν Μυτιλήνη και Ευθυμίου του εκ Δημητσάνης (1814).

Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Βασίλειος ἔζησε καὶ μαρτύρησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Ἰουλιανοῦ τοῦ Παραβάτου (361 – 363 μ.Χ.) καὶ ἐπὶ ἡγεμόνος Ἀγκύρας Σατορνίνου ἢ Σατορνίλου. Οἱ εἰδωλολάτρες τὸν διέβαλαν στὸν ἔπαρχο ὅτι εἰρωνευόταν καὶ κατηγοροῦσε τὶς ἐνέργειες τοῦ Ἰουλιανοῦ καὶ τὴν εἰδωλολατρικὴ θρησκεία. Γι’ αὐτὸ συνελήφθη καί, ἀφοῦ δὲν πείσθηκε νὰ ἀρνηθεῖ τὸν Χριστό, βασανίσθηκε.

Ὅταν, λίγες ἡμέρες ἀργότερα, ἔφθασε στὴν Ἄγκυρα ὁ Ἰουλιανός, ὁδήγησαν τὸν Ἅγιο Βασίλειο ἐνώπιόν του. Ὁ αὐτοκράτορας τὸν ρώτησε ἂν ἀρνεῖται τὸν Χριστό. Ὁ Ἅγιος μὲ πνευματικὴ ἀνδρεία τοῦ ἀπάντησε ὅτι πιστεύει μόνο στὴν Τριαδικὴ Θεότητα καὶ λατρεύει τὸν Ἰησοῦ Χριστό.

Μετὰ τὴν ἀπάντηση αὐτὴ ὁ βασιλέας ἔδωσε ἐντολὴ στὸν κόμητα Φλαβέντιο νὰ ἀποκόψει λουρίδες δέρματος ἀπὸ τὸ σῶμα τοῦ Ἁγίου. Ὁ Ἅγιος ἅρπαξε μὲ δύναμη μία λουρίδα τοῦ δέρματός του, τὴν ἀπέσπασε ἀπὸ τὸ σῶμα του καὶ τὴν ἔριξε στὸ πρόσωπο τοῦ Ἰουλιανοῦ. Ἐκεῖνος ἐξοργίσθηκε καὶ ἔδωσε ἐντολὴ νὰ τὸν κατακάψουν μὲ πυρακτωμένα σουβλιὰ καὶ νὰ τὸν τρυπήσουν παντοῦ.

Ἔτσι μαρτύρησε ὁ Ἅγιος Βασίλειος, τὸ ἔτος 362 μ.Χ. καὶ ἔλαβε τὸ ἀμαράντινο στέφανο τῆς δόξας τοῦ Θεοῦ.

Ο Εσπερινός της Κυριακής 23 Μαρτίου 2013 - Ευαγγελισμού της Θεοτόκου

http://synodoiporia.blogspot.gr/2013/03/23-2013.html

῾Ο ῾Ιερεύς·
Εὐλογητός ὁ Θεός ἡμῶν, πάντοτε νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
῾Ο Χορός · ᾿Αμήν.
῾Ο ᾿Αρχιερεύς·
Δεῦτε, προσκυνήσωμεν καί προσπέσωμεν τῷ βασιλεῖ ἡμῶν Θεῷ. Δεῦτε, προσκυνήσωμεν καί προσπέσωμεν Χριστῷ τῷ βασιλεῖ ἡμῶν
Θεῷ. Δεῦτε, προσκυνήσωμεν καί προσπέσωμεν αὐτῷ Χριστῷ τῷ Βασιλεῖ καί Θεῷ ἡμῶν.

Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τόν Κύριον· Κύριε ὁ Θεός μου, ἐμεγαλύνθης σφόδρα. ᾿Εξομολόγησιν καί μεγαλοπρέπειαν ἐνεδύσω, ἀναβαλλόμενος φῶς ὡς ἱμάτιον. ᾿Εκτείνων τόν οὐρανόν ὡσεί δέῤῥιν, ὁ στεγάζων ἐν ὕδασι τά ὑπερῷα αὐτοῦ. ῾Ο τιθείς νέφη τήν ἐπίβασιν αὐτοῦ, ὁ περιπατῶν ἐπί πτερύγων ἀνέμων. ῾Ο ποιῶν τούς ᾿Αγγέλους αὐτοῦ πνεύματα, καί τούς λειτουργούς αὐτοῦ πυρός φλόγα. ῾Ο θεμελιῶν τήν γῆν ἐπί τήν ἀσφάλειαν αὐτῆς, οὐ κλιθήσεται εἰς τόν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος. ῎Αβυσσος ὡς ἱμάτιον τό περιβόλαιον αὐτοῦ, ἐπί τῶν ὀρέων στήσονται ὕδατα. ᾿Από ἐπιτιμήσεώς σου φεύξονται, ἀπό φωνῆς βροντῆς σου δειλιάσουσιν. ᾿Αναβαίνουσιν ὄρη, καί καταβαίνουσιν πεδία εἰς τόν τόπον, ὅν ἐθεμελίωσας αὐτά. ῞Οριον ἔθου, ὅ οὐ παρελεύσονται, οὐδέ ἐπιστρέψουσι καλῦψαι τήν γῆν. ῾Ο ἐξαποστέλλων πηγάς ἐν φάραγξιν, ἀναμέσον τῶν ὀρέων διελεύσονται ὕδατα. Ποτιοῦσι πάντα τά θηρία τοῦ ἀγροῦ, προσδέξονται ὄναγροι εἰς δίψαν αὐτῶν. ᾿Επ’ αὐτά τά πετεινά τοῦ οὐρανοῦ κατασκηνώσει· ἐκ μέσου τῶν πετρῶν δώσουσι φωνήν. Ποτίζων ὄρη ἐκ τῶν ὑπερῴων αὐτοῦ· ἀπό καρποῦ τῶν ἔργων σου χορτασθήσεται ἡ γῆ. ῾Ο ἐξανατέλλων χόρτον τοῖς κτήνεσι, καί χλόην τῇ δουλείᾳ τῶν ἀνθρώπων. Τοῦ ἐξαγαγεῖν ἄρτον ἐκ τῆς γῆς, καί οἶνος εὐφραίνει καρδίαν ἀνθρώπου. Τοῦ ἱλαρῦναι πρόσωπον ἐν ἐλαίῳ· καί ἄρτος καρδίαν ἀνθρώπου στηρίζει. Χορτασθήσονται τά ξύλα τοῦ πεδίου, αἱ κέδροι τοῦ Λιβάνου ἅς ἐφύτευσας. ᾿Εκεῖ στρουθία ἐννοσσεύσουσι, τοῦ ἐρωδιοῦ ἡ κατοικία ἡγεῖται αὐτῶν. ῎Ορη τά ὑψηλά ταῖς ἐλάφοις, πέτρα καταφυγή τοῖς λαγωοῖς. ᾿Εποίησε σελήνην εἰς καιρούς· ὁ ἥλιος ἔγνω τήν δύσιν αὐτοῦ. ῎Εθου σκότος, καί ἐγένετο νύξ· ἐν αὐτῇ διελεύσονται πάντα τά θηρία τοῦ δρυμοῦ. Σκύμνοι ὠρυόμενοι τοῦ ἁρπάσαι, καί ζητῆσαι παρά τῷ Θεῷ βρῶσιν αὐτοῖς. ᾿Ανέτειλεν ὁ ἥλιος, καί συνήχθησαν, καί εἰς τάς μάνδρας αὐτῶν κοιτασθήσονται. ᾿Εξελεύσεται ἄνθρωπος ἐπί τό ἔργον αὐτοῦ, καί ἐπί τήν ἐργασίαν αὐτοῦ ἕως ἑσπέρας. ῾Ως ἐμεγαλύνθη τά ἔργα σου, Κύριε· πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας· ἐπληρώθη ἡ γῆ τῆς κτίσεώς σου. Αὕτη ἡ θάλασσα ἡ μεγάλη καί εὐρύχωρος· ἐκεῖ ἑρπετά, ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός, ζῷα μικρά μετά μεγάλων. ᾿Εκεῖ πλοῖα διαπορεύονται· δράκων οὗτος, ὅν ἔπλασας ἐμπαίζειν αὐτῇ. Πάντα πρός σέ προσδοκῶσι, δοῦναι τήν τροφήν αὐτῶν εἰς εὔκαιρον. Δόντος σου αὐτοῖς, συλλέξουσιν.

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

3 New Confessors of the Romanian Orthodox Church

Father Hilarion the Confessor

He was born on March 21, 1903, in a village in Hunedoara county in Romania. His father was a priest. In 1926 he graduated from the Faculty of Theology of Sibiu. On July 29, 1927 he was ordained priest. On October 30, 1939 he submitted his doctoral thesis, titled Repentance: Theological and Psychological Approach. He had also written the book Towards Tabor, which is, according to Elder Justin Pirvou the best work to date about Romanian Orthodoxy and a perfect interpretation of the Philokalia. Speaking about the exalted spirituality of Father Hilarion, the greatest Romanian Orthodox theologian of the twentieth century, Father Dumitru Staniloae said: "Father Hilarion has surpassed me." He was professor of the Theological School of Arad from 1938 until 1948. On September 25, 1958 he was imprisoned and sentenced, along with six other priests from Arad, for a 20 year sentence. He was detained in Gerla and then Aiount, where he died on September 18, 1961. He was buried without a cross, in a grave that is unknown, along with other witnesses of the Romanian nation in Aiount.

Κινεῖται ἀνεξελέγκτως καί συμπεριφέρεται ὡς Πάπας τῆς Ἀνατολῆς.

Διά πρώτην φοράν ἀπό τό σχίσμα Οἰκουμενικός Πατριάρχης παρευρέθη εἰς τήν ἐνθρόνισιν τοῦ νέου αἱρεσιάρχου – Πάπα Φραγκίσκου, ἄνευ ἀποφάσεως τῆς διευρυμένης Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἤ ἄλλης ἀποφάσεως Ὀρθοδόξων Πατριαρχῶν καί Ἀρχιεπισκόπων Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν ἤ μεγάλης ἤ μικρᾶς Συνόδου ἁπλῶν πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας. Κινεῖται ἀνεξελέγκτως καί συμπεριφέρεται ὡς Πάπας τῆς Ἀνατολῆς. Συγκλονιστικαί ἀποκαλύψεις διά τόν νέον Πάπαν: Ἀγαπημένος τῆς CIA καί τοῦ ἀνθέλληνος πρώην Ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν τῶν ΗΠΑ Χένρυ Κίσσινγκερ. Τό Βατικανόν προβαίνει εἰς προπαγανδιστικόν «σόου» μέ τό νέον Πάπαν, διά νά ἀλλάξη τό ἀρνητικόν κλῖμα εἰς βάρος τοῦ Παπισμοῦ. Τά ΜΜΕ παίζουν τό προπαγανδιστικόν «παιγνίδι» τοῦ Βατικανοῦ καθηλώνοντα ἀκόμη καί Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι γνωρίζουν τά δογματικά ζητήματα, ἀλλά καί την μυστηριακήν ζωήν τῆς Ἐκκλησίας. Ἐντυπωσιάσθησαν οἱ Ἕλληνες, ἐπειδή κατά τήν ἐνθρόνισιν τοῦ αἱρεσιάρχου ἀνεγνώσθη τό Εὐαγγέλιον εἰς τά Ἑλληνικά, ἀλλά δέν τούς εἶπον τά ΜΜΕ ὅτι αὐτό ἔγινε, διά να ὑπηρετηθοῦν οἱ σκοποί τῆς ἐν Ἑλλάδι δαιμονικῆς Οὐνίας, τήν ὁποίαν «ἀνεβάθμισεν» ὁ παραιτηθείς Πάπας.

(Ο.Τ.)

Το σωτήριον φρένον

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση 

Οι σύγχρονοι ἄνθρωποι ἀπό πνευματικῆς πλευρᾶς βρίσκονται σέ τραγική κατάσταση. Ἐνῶ ἔχουν πολλές εὐκαιρίες και πολλές δυνατότητες, τούς λείπει ὁ σαφής προσανατολισμός. Ὅλο ψάχνουν καί ἀμφισβητοῦν καί ὅλο σκοντάφτουν. Ἡ πορεία τους πάνω στή γῆ εἶναι ὑπό συνεχῆ ἀναθεώρηση, γεγονός πού τούς ἐπηρεάζει ἀρνητικά καί δημιουργεῖ ποικίλες δυσάρεστες καταστάσεις στή ζωή τους. Ὁ διάλογος καί ἡ ἐπικοινωνία με ἄλλους δέν τούς ὠφελεῖ, γιατί εἶναι ἐπίμονοι στίς προσωπικές τους ἀπόψεις καί ἑρμητικά κλεισμένοι στή διαφορετική ἄποψη. Παραδόξως, τήν ἑπόμενη ἡμέρα εἶναι ἐπίμονοι σέ κάποια ἄλλη ἄποψη, ἐντελῶς ἀντίθετη ἀπό τή σημερινή μέ τά ἴδια ἀποτελέσματα. Αὐτή ἡ ἀκαταστασία καί ἀσυνέπεια ὀφείλεται στό ὅτι οἱ πνευματικές τους δραστηριότητες ἔχουν ὡς σκοπό τήν ἱκανοποίηση τῶν ἁμαρτωλῶν τους παθῶν καί ὄχι τήν ἀπόκτηση τῶν ἀρετῶν.

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Ο "Χριστιανισμός" της απάτης και και ο Χριστιανισμός της Ορθοδοξίας :

Justin Welby is enthroned as Archbishop of Canterbury

(Ο Ιουστίνος Γουέλβη ενθρονίζεται ως Αρχιεπίσκοπος Καντερμπουρίας)

Ποια Αγία Γραφή ασπάζεσαι;

Αυτή η Αγία Γραφή γράφει : Και καθώς ουκ εδοκίμασαν τον Θεόν έχειν εν επιγνώσει, παρέδωκεν αυτούς ο Θεός εις αδόκιμον νουν, ποιείν τα μη καθήκοντα, ομοίως δε και οι άρσενες αφέντες την φυσικήν χρήσιν της θηλείας εξευκαύθησαν εν τη ορέξει αυτών εις αλλήλους, άρσενες εν άρσεσι την ασχημοσύνην κατεργαζόμενοι και την αντιμισθίαν ην έδει της πλάνης αυτών εν εαυτοίς απολαμβάνοντες. Διά τούτο παρέδωκεν αυτούς ο Θεός εις πάθη ατιμίας. αι τε γαρ θήλειαι αυτών μετήλλαξαν την φυσικήν χρήσιν εις την παρά φύσιν...

Εσείς θεομπαίχτες εκτός των άλλων, "ευλογείτε" εντός των "ναών" σας γάμους κιναίδων και λεσβίων!...


Tradition dictates that the archbishop had to knock three times before entering the cathedral
(Η παράδοση ορίζει ότι ο αρχιεπίσκοπος πρέπει να κτυπήσει τρεις φορές (την πόρτα) προτού εισέλθει στον καθεδρικό ναό).

Ιδού ο Ορθόδοξος τρόπος να ανοίξουν οι πόρτες ταλαίπωροι χριστέμποροι Αγγλικανοί, Παπικοί, Οικουμενιστές και κάθε άλλη "ρίζα πικρίας" :

Απολιπών τον βίον ο Αρχιερεύς των  Ιεροσολύμων Ζαχαρίας (609-632), συνηθροίσθη όλον το πλήθος εις την Εκκλησίαν και κλείσαντες τάς πύλας του Ναού και σφραγίσαντες επιμελώς, ανέμενον έξωθεν, ίνα ίδωσι ποίον Αρχιερέα και Ποιμένα θέλει τους εξαποστείλει ο Θεός, διότι τοιαύτην καλήν συνήθειαν είχον οι άνθρωποι εκείνοι. Οπόταν δηλαδή ήθελον να εκλέξουν νέον Αρχιερέα, έκλειον καλώς τας θύρας του Ναού και όστις ήθελε δυνηθή να ανοίξη αυτάς διά προσευχής, εκείνον ευθύς ως άξιον εχειροτονούσαν. Τότε λοιπόν, ως υπό θείας Χάριτος οδηγηθείς ο ιερός Μόδεστος, έφθασεν εις τάς πύλας του Ναού και ευθύς διά της προσευχής του αι θύραι ηνοίχθησαν και ο θείος Μόδεστος Αρχιερεύς του Θεού αποκατεστάθη, διά την απλότητα, την καθαρότητα και την αγάπην την οποίαν είχεν εις τον Θεόν. Χειροτονηθείς δε Αρχιερεύς ο Άγιος και αγωνιζόμενος καθ΄ εκάστην έτι περισσότερον, του εδόθη τοιαύτη Χάρις εκ Θεού και τοιαύτη πλουσιωτάτη δύναμις, ώστε εκτός από τα άλλα θαύματα και τας ιατρείας, τας οποίας έκαμεν εις τους ανθρώπους, εθεράπευε και τα ζώα.

Aυτό το άνοιγμα των θυρών με μετέφερε στον αδελφό μας Κυπριανό Χριστοδουλίδη με τον αγώνα που κάνει χρόνια τώρα για τις μεταμοσχεύσεις. Τι σχέση έχουν οι πόρτες με τις μεταμοσχεύσεις; Μου θύμισαν τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο με το ταξίδι του στο Μαϊάμι των Η.Π.Αμερικής. Όπως γνωρίζω, αν δεν κάνω λάθος, έφθασε στο Μαϊάμι με σκοπό να αφαιρέσουν από κάποιον άνθρωπο ένα όργανό του και να το μεταμοσχεύσουν στον Αρχιεπίσκοπο. Φυσικά μετά την αφαίρεση ο άνθρωπος θα γινόταν... μακαρίτης. Από αυτά τα Συναξάρια που διαβάζω τόσα χρόνια, θα ήθελα να ακούσω ότι ο Αρχιεπίσκοπος όταν έφθασε στο νοσοκομείο, θα παρακαλούσε να συναντήσει τον δότη, να ζητήσει να εξέλθουν όλοι έξω του δωματίου, να προσευχηθεί στον Κύριό μας να θεραπεύσει τον υποψήφιο δότη λέγοντάς του: αδελφέ, ιάται σε Ιησούς ο Χριστός, ανάστηθι...  Γνωρίζουμε από την Αγία Γραφή ότι : ο πιστεύων εις εμέ, τα έργα α εγώ ποιώ κακείνος ποιήσει και μείζονα τούτων ποιήσει...

Δεν είναι έτσι; Έχει χαθεί η Πίστις, ή εγώ παρερμηνεύω την Αγία Γραφή;

Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης : ανέφερε ο Οικουμενικός Πατριάρχης στην θρονική εορτή του 1998 :

«Οι κληροδοτήσαντες εις ημάς την διάσπασιν προπάτορες ημών υπήρξαν ατυχή θύματα του αρχεκάκου όφεως και ευρίσκονται ήδη εις χείρας του δικαιοκρίτου Θεού. Αιτούμεθα υπέρ αυτών το έλεος του Θεού, αλλ’ οφείλομεν ενώπιον Αυτού όπως επανορθώσωμεν τα σφάλματα εκείνων» (!!!), 

Θλίβεται κανείς και σπαράσσει μέχρι βαθέων, αναλογιζόμενος και μόνο την πατριαρχική ρήση, που θεωρεί τους Αγίους Πατέρες, οι οποίοι αγωνίσθηκαν εναντίον του Πάπα ως θύματα του Διαβόλου και αξίους της συγχωρήσεως και του ελέους του Θεού .
Αν όμως, ο Μέγας Φώτιος, ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, ο Άγιος Μάρκος Ευγενικός, ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ο Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης και πλείστοι άλλοι πολέμιοι των αιρέσεων του Παπισμού, είναι όργανα και θύματα του Διαβόλου, πρέπει να τους διαγράψουμε από τις δέλτους των Αγίων, να καταργήσουμε τις εορτές και τις ακολουθίες, και αντί να επικαλούμεθα τις πρεσβείες και την βοήθειά τους, να τους κάνουμε μνημόσυνα και τρισάγια, για να τους συγχωρήσει ο Θεός.

Τότε το 1964 .... και τώρα ...

 Τὴν συνάντησιν τῶν ῾Ιεροσολύμων κρίνει ὡς ἀντιβαίνουσαν πρὸς

τοὺς ῾Ιεροὺς Κανόνας ὁ ἀείμνηστος ᾿Αρχιεπίσκοπος ᾿Αθηνῶν Χρυσό-

στομος Βʹ:

«῾Ολόκληρον τὸ γρανιτῶδες κανονικὸν καθεστὼς τοῦτο,

πρὸ τοῦ ὁποίου οὐδεὶς ᾿Επίσκοπος ᾿Ορθόδοξος δύναται

νὰ ἀντιπαρέλθῃ ἄνευ κινδύνου νὰ ὑποστῇ ἀμέσους τὰς

ὑπὸ τῶν ῾Ιερῶν Κανόνων ἀπειλουμένας κυρώσεις, ἐν τούτοις,

ὑπερεφαλάγγισεν, ἀτυχῶς, ἀτυχέστατα, καὶ διὰ πελωρίων

βημάτων, ὁδεύσας εἰς τὴν ῾Αγίαν Πόλιν τῆς ῾Ιερουσαλὴμ

τὴν 5ην ᾿Ιανουαρίου 1964, συνηντήθη μετὰ τοῦ ᾿Επισκόπου

Ρώμης ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης καὶ ἠσπάσθησαν μετ᾿

αὐτοῦ ἀμοιβαίως καὶ ἀπὸ κοινοῦ μετ᾿ αὐτοῦ μυστικῶς

συμπροσηυχήθησαν, μὴ παρόντος ἄλλου τινός, συνδια-

σκεφθεὶς εἶτα μετ᾿ αὐτοῦ περὶ πολλῶν, φέροντος μάλιστα

καὶ ὠμοφόριον! Γνωστὴ ἡ σημασία τῆς λεπτομερείας

ταύτης!»

Και τώρα η απόλυτος προδοσία: 

Έτι δεόμεθα υπέρ του Αγιωτάτου Επισκόπου και Πάπα Ρώμης Βενεδίκτου..…   

"Ενθρόνιση" του καταληψίου του Θρόνου της Ρώμης

Simeron Wordpress

Ιδού τα αποτελέσματα ραδιοσταθμών "Εκκλησιών" μελών του Π.Σ.Ε.....

Η Μητρόπολη Γλυφάδας διαμαρτύρεται

 Την Τρίτη 19 Μαρτίου 2013 ακούσαμε πάλι στο σταθμό της Εκκλησίας περί μουσικοθεραπείας. Παρά τις επανειλημμένες διαμαρτυρίες που είχαν γίνει στο παρελθόν, τα κακώς κείμενα φαίνεται ότι εξακολουθούν και κατά τα έτη 2011-2013. Παραθέτουμε ένα δείγμα από αυτά που ακούστηκαν την Τρίτη 19 Μαρτίου στην πρωϊνή ζώνη : «ο άνθρωπος είναι μέρος του σύμπαντος, ανήκουμε στο συμπαντικό όλον, το σύμπαν είναι ήχος… Αν οι ιδιοσυχνότητες των οργάνων του σώματος δεν είναι αρμονικές, τότε επεμβαίνουμε στο συγκεκριμένο όργανο, δηλαδή μπορούμε να επέμβουμε και στον ψυχικό κόσμο και στο νευρολογικό κόσμο, αλλά και στον υλικό κόσμο…Τα πάντα στον άνθρωπο ξεκινάνε από μία εσωτερική σύγκρουση που φέρνει την ασθένεια»! Αυτά άκουσαν, όχι μαθητές του αποκρυφισμού, αλλά ακροατές του σταθμού της Εκκλησίας. Η ομιλήτρια, η οποία δηλώνει «ερευνήτρια Συμπαντικής Μουσικής»[1], κάλεσε τους πιστούς σε προσεχή διημερίδα μουσικοθεραπείας. Το πρόγραμμα της διημερίδας περιλαμβάνει εισηγήσεις αμφιλεγόμενες επιστημονικά, αλλά και προχωρημένες αποκρυφιστικές παρουσιάσεις και μάλιστα από πρόσωπα γνωστά για την παραθρησκευτική τους δράση.

Είναι δυνατόν όλα αυτά να προωθούνται από εκκλησιαστικό σταθμό; Δεν θα έπρεπε οι παραγωγοί των εκπομπών να συμβουλεύονται τους εντεταλμένους επί των αιρέσεων, πριν να καλούν πρόσωπα για να τους δώσουν το βήμα; Είναι δυνατόν να τα γνωρίζουν όλα; Αλλά δεν έχουν και ευθύνη, όταν μάλιστα κατά το παρελθόν έχουν συμβεί παρόμοια ατοπήματα και έχουν εκτεθεί με ανθρώπους που κάλεσαν στο σταθμό;

Πότε θα δοθεί ένα τέλος στην εισαγωγή «ξένων διδασκαλιών» και κακοδοξιών στο σταθμό της Εκκλησίας; Πότε θα σταματήσει ο σκανδαλισμός των πιστών; Πότε θα διώξουμε τον κίνδυνο της εκκοσμίκευσης; Πότε θα αγγίξουμε τον κόσμο για να τον μεταμορφώσουμε;

Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Γλυφάδος.

Άγιον Όρος • Σιμωνόπετρα • Ψαλμοί - Mount Athos • Chants

O Koσμάς:

8. Περαιτέρω, πρέπει να εξετάσουμε τον τρόπο, με τον οποίο οι ξένοι κατέστρεψαν τα δύο αυτά στοιχεία, την «ορθή πίστη» και την «ορθή ζωή», από τα οποία συντίθεται η Ορθοδοξία, για να πετύχουν την απο-ορθοδοξοποίηση των Ορθοδόξων.

α. Την καταστροφή της «ορθής πίστεως» ανέλαβαν κυρίως οι Θεολογικές Σχολές και οι θεολόγοι τους.
Οι Πατέρες ξεκαθάρισαν το τι είναι «θεολογία» και ποιοί είναι πραγματικοί «θεολόγοι». Ο άγιος Γρηγόριος ο θεολόγος π.χ. λέει ότι θεολόγοι είναι όσοι έφτασαν στη «θεωρία του Θεού», ή το ελάχιστον, όσοι διανύουν το στάδιο της καθάρσεως. Γι’ αυτό η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι φειδωλή στην απονομή του τίτλου «θεολόγος», μολονότι όλοι οι θεούμενοι είναι πραγματικοί θεολόγοι. Εξαιρετικά ονόμασε θεολόγους μόνο τρεις αγίους της, τον Ιωάννη το Θεολόγο, το Γρηγόριο το Θεολόγο και τον Συμεών το νέο Θεολόγο.
Για τους Πατέρες «θεολογία» είναι η εμπειρία της θεώσεως, που απόκτησαν οι άγιοί της. Γι’ αυτό η εμπειρία της θεώσεως αυτής είναι το θεμέλιο της Ορθοδοξίας. Χωρίς αυτή δεν υπάρχει Ορθοδοξία.

β. Για τους Φράγκους θεολόγοι είναι οι ασχολούμενοι σχολαστικά με τη στοχαστική ενασχόληση με τη γνώση του Θεού. Ο στοχασμός είναι το θεμέλιο της σχολαστικής θεολογίας, όπως τη διαμόρφωσε ο Θωμάς Ακινάτης. Τη θεολογία αυτή, που είναι θεολογία του παπισμού, πάντα την πολέμησαν οι Πατέρες της Εκκλησίας, κυρίως ο άγιος Γρηγόριος Παλαμάς.
Aυτή θέλησαν να μεταφυτεύσουν στην Ορθοδοξία οι Φράγκοι, αφού παρόμοιο εγχείρημά τους τον 14ο αιώνα επί αγίου Γρηγορίου Παλαμά απέτυχε.

γ. Για το σκοπό αυτό ιδρύθηκαν οι Θεολογικές Σχολές στο χώρο της Ορθοδοξίας. Ο Κοσμάς Φλαμιάτος, όταν τον 19ο αιώνα ιδρύθηκε η Θεολογική Σχολή της Χάλκης, με τη διορατικότητά του απoκάλυψε ότι ο σκοπός που ιδρύονται τέτοιες Σχολές στο χώρο της Ορθοδοξίας είναι το να διαπλάσουν ένα νέο τύπο θεολόγου, πέρα απ’ τις Ορθόδοξες προδιαγραφές, προκειμένου τα άτομα αυτά να γίνουν επίσκοποι και να συνέλθουν κάποια μέρα σε Οικουμενική Σύνοδο, για ν’ αποφασίσουν την κατάργηση της Ορθοδοξίας!

δ. Οι καθηγητές, που διορίστηκαν απ’ την αρχή για να διδάσκουν σ’ αυτές τις θεολογικές Σχολές, ήταν σπουδαγμένοι είτε στη Δύση, είτε στη Ρωσία. Οι μεν πρώτοι ήταν συνήθως φιλελεύθεροι, οι δε άλλοι συντηρητικοί.
΄Ετσι, οι «Ορθόδοξες» αυτές Θεολογικές Σχολές άρχισαν να «παράγουν» θεολόγους φιλελεύθερους, ή συντηρητικούς. Όχι όμως «παραδοσιακούς», δηλ. φορείς της Πατερικής Παραδόσεως, που να διδάσκουν πώς φτάνει ο πιστός στην κατάσταση της θεώσεως. Αντιλαμβάνεται λοιπόν ο καθένας, το πόση ζημιά προκάλεσαν στην Ορθοδοξία οι Θεολογικές Σχολές, από τις οποίες αποφοίτησαν κατά καιρούς οι κληρικοί της, αλλά και οι θεολόγοι, που διδάσκουν την Ορθοδοξία τα νέα παιδιά στα σχολεία.