Το Περιβόλι της Παναγίας αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας !!! ---- Του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη, Ομοτίμου Καθηγητού της Θεολογικής Σχολής Αθηνών.

«Ο Θεός ήλθοσαν έθνη εις την κληρονομίαν σου, εμίαναν τον ναόν τον άγιόν σου, έθεντο Ιερουσαλήμ ως οπωροφυλάκιον» (Ψαλμ. 78, 1)

Η επέλαση της παπικής αιρέσεως, τον Νοέμβριο του 2006, στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, μετέβαλε το Άγιο Όρος ή μάλλον την πνευματική του ηγεσία, τους ηγουμένους των είκοσι Ι. Μονών του, σε εγκαταλελειμμένο και έρημο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας!

-------------------------

Ο/Η ΧΑΡΙΛΑΟΣ είπε...

Για την Κυριακή της Ορθοδοξίας.

΄...ου κεχωρισμένου της αοράτου αυτού θεότητος...΄΄

Προσκυνούμε τον Κύριον ως Θεάνθρωπο, λόγω της ενώσεως των δύο φύσεων στην μία υπόσταση, παρά το γεγονός ότι αγιογραφείται μόνον η ανθρώπινη φύση του, αυτό τονίζουν οι Πατέρες της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου.

Αυτό βεβαίως δεν συμβαίνει με την ειδωλική μορφή γέροντος, η οποία δεν φέρει θεία φύση.
Παραμένει αυτή πάντα μορφή γέροντος, δεν μετατρέπεται σε θεογέροντα.
Το ίδιο συμβαίνει και με την περιστερά.

Αυτό λοιπόν το παπικό κατασκεύασμα, οι σχισματοαιρετικοί, άλλοτε το ονομάζουν εικόνα προσώπων της Αγίας Τριάδος και άλλοτε συμβολική εικόνα Αυτής, και την προσκυνούν και την λιτανεύουν, φθάνοντας στο έσχατο σημείο να θέλουν να την εντάξουν και στην Παράδοση της Εκκλησίας, επικαλούμενοι την ποιμαντική.[φεύ] [βλ.Τόμο Ενώσεως, σελ.10]

Λέγει σχετικώς η Ζ Οικουμενική στην Γ΄ Πραξιν της :  ΄΄ ...προσκυνούμεν Χριστού την εικόνα, τουτέστι του οραθέντος τοις ανθρώποις προσώπου, ου κεχωρισμένου της αοράτου αυτού θεότητος; άπαγε, αλλ΄ ηνωμένου ταύτη εξ άκρας συλλήψεως...΄΄ [Τόμος Γ΄, σελ. 766]

Στουρα΄ί΄της Χαρίλαος.
Θεολόγος.

Ο/Η ΧΑΡΙΛΑΟΣ είπε...

Για την Β΄ Κυριακή των Νηστειών.

Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς : ΄΄Ο Χριστός είναι η μοναδική εικόνα της Αγίας Τριάδος΄΄

Ἀλλά γάρ οὕτως ἡμῖν ὁ ἐν τρισίν ὑποστάσεσιν εἷς Θεός ἐκπεφασμένος, οὕτω καί δοξάζεται˙ καί οὕτω μιᾶς εἰκόνος οὔσης καί μορφῆς ἐπί τῆς μόνης ἀνειδέου καί προσκυνητῆς Τριάδος – «ἡ γάρ Τριάς συνάπτεται μέν ἀδιαστάτως, σύνεστι δέ ἀϊδίως, εἰκόνα δέ προφαίνει μίαν καί τήν αὐτήν», Ἀθανάσιος ὁ μέγας λέγει – μιᾶς οὖν οὕτως εἰκόνος οὔσης ἐπί τῆς σεπτῆς Τριάδος, τόν μέν Υἱόν τοῦ Πατρός μορφήν (σελ. 156) τε καί εἰκόνα λέγομεν, τό δέ Πνεῦμα τοῦ Υἱοῦ. Οὕτω γάρ ἡμῖν ὡς εὐδόκησεν ἑαυτήν ἐγνώρισε καί οὕτως ἔχειν πρός τόν Υἱόν τό Πνεῦμα λέγομεν, ὡς αὐτός πρός τόν Πατέρα˙Πρώτος Λόγος περί εκπορεύσεως .

Χαρίλαος Στουρα΄ί΄της.
Θεολόγος. 

Ἑνα συγκλονιστικά επίκαιρο απόσπασμα από τον Θουκυδίδη

ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ

Ἱστορίαι (3.82.1-3.82.7)

Άγγ. Βλάχος (απόδοση στα Νεοελληνικά)

[3.82.1] Σ᾽ αυτές τις ακρότητες έφτασε ο εμφύλιος πόλεμος και προκάλεσε μεγάλη εντύπωση, γιατί ήταν ο πρώτος που έγινε. Αργότερα μπορεί κανείς να πει ότι ολόκληρος ο ελληνισμός συνταράχτηκε, γιατί παντού σημειώθηκαν εμφύλιοι σπαραγμοί. Οι δημοκρατικοί καλούσαν τους Αθηναίους να τους βοηθήσουν και οι ολιγαρχικοί τους Λακεδαιμονίους. Όσο διαρκούσε η ειρήνη δεν είχαν ούτε πρόφαση, αλλά ούτε την διάθεση να τους καλέσουν για βοήθεια. Με τον πόλεμο, όμως, καθεμιά από τις αντίπαλες πολιτικές παρατάξεις μπορούσε εύκολα να βρει ευκαιρία να προκαλέσει εξωτερική επέμβαση για να καταστρέψει τους αντιπάλους της και να ενισχυθεί η ίδια για ν᾽ ανατρέψει το πολίτευμα. [3.82.2] Οι εμφύλιες συγκρούσεις έφεραν μεγάλες κι αμέτρητες συμφορές στις πολιτείες, συμφορές που γίνονται και θα γίνονται πάντα όσο δεν αλλάζει η φύση του ανθρώπου, συμφορές που μπορεί να είναι βαρύτερες ή ελαφρότερες κι έχουν διαφορετική μορφή ανάλογα με τις περιστάσεις.

ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΙΩΝΙΟΝ ΠΑΣΧΑ -- Του αειμνήστου Παναγιώτου Γκιουλέ

«Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός, ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια· εορταζέτω πάσα κτίσις την έγερσιν Χριστού, εν ω στερεούμεθα» (α΄τροπάριο από την Γ΄ ωδή του κανόνος της αναστάσεως της Κυριακής του Πάσχα). 

Ω ουράνιον και θεόφθογγον υμνολογικόν άκουσμα, πάντων των θεοφθόγγων και ουρανίων υμνολογικών ακουσμάτων εράσμιον. Γιατί σήμερον μ’ αυτό το ουράνιον υμνολογικόν άκουσμα, αναγγέλλεται και υμνωδείται το παμμέγιστον της κτίσεως! Αναγγέλλεται και υμνολογείται το ανεπανάληπτον θαύμα της αναστάσεως του Δεσπότου της κτίσεως, μέσα στην ουράνια άπλετο φωτοχυσία της ακτίστου δόξης του μόνου αληθινού Τριαδικού Θεού! Ο ενσαρκωμένος ένας της Αγίας Τριάδος, άκτιστος δημιουργικός Λόγος του Θεού, ανίσταται ενδόξως και λαμπροφόρος μέσα στο ουράνιο, άχρονο και ανέσπερο φως της απείρου δόξης της ακτίστου Τριαδικής Θεότητος!...

ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ

 

π. Θεόδωρος Ζήσης:

Ἐπὶ δύο χιλιάδες τώρα χρόνια ἡ Θεοτόκος ἐγκωμιάζεται καὶ μακαρίζεται μὲ χιλιάδες ὕμνων καὶ ἐγκωμιαστικῶν λόγων ἀπὸ ἀναρίθμητους ὑμνογράφους καὶ συγγραφεῖς, καὶ θὰ ἐγκωμιάζεται εἰς τοὺς αἰῶνας, διότι ἔγινε τὸ ἐργαστήριο τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων· διότι λόγῳ τῆς καθαρότητος καὶ τῆς ἁγιότητός Της εἵλκυσε τὴν προσοχὴ τοῦ Θεοῦ, ἐρωτεύθηκε ὁ Θεὸς τὸ πνευματικό Της κάλλος καὶ δέχθηκε νὰ τὴν κάνει μητέρα Του, νὰ γεννηθεῖ  ἀσπόρως καὶ ἀνάνδρως, χωρὶς τὴν μεσολάβηση δηλ. ἀνδρός, ἐκ τῶν ἁγνῶν αἱμάτων Της.

Τη ΙΣΤ΄ (16η) Μαρτίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ του Θαυματουργού, του εν τη εν Πάτμω Ιερά Μονή Ιωάννου του Θεολόγου ασκήσαντος εν η και το τίμιον αυτού απόκειται Λείψανον.

Χριστόδουλος ο του Δεσπότου Χριστού θαυμαστός και γνήσιος δούλος κατήγετο από τα περίχωρα της ε Βιθυνία της Μικράς Ασίας λαμπράς και περιφανούς πόλεως Νικαίας, εις την οποίαν εγεννήθη κατά τους τελευταίους χρόνους της βασιλείας του αυτοκράτορος Βασιλείου Β΄ του Βουλγαροκτόνου (976 – 1025). Οι γονείς αυτού ήσαν ευσεβείς και Ορθόδοξοι και εκαλούντο ο μεν πατήρ Θεόδωρος, η δε μήτηρ Άννα, οίτινες, αφού τον εγέννησαν, ωνόμασαν αυτόν κατά το Άγιον Βάπτισμα, Ιωάννην. Όταν ενηλικιώθη, τον εξεπαίδευσαν εις τα ιερά γράμματα και εις ολίγον καιρόν απέκτησε πολλήν μάθησιν, ως γνωστικός φύσει και από θείαν Χάριν φωτισθείς. Διότι, προβλέπων ο Κύριος την μέλλουσαν αρετήν του παιδός, τον εφώτισεν· Όθεν αναγινώσκων τας θείας Γραφάς συχνάκις, κατεφρόνει τα παρόντα αγαθά ως φθαρτά και μάταια και επεθύμει τα αληθινά και αιώνια.

Πως να μην τρέμωμεν ημείς οι ανάξιοι;

Διότι εάν εκ των Αγγέλων έπεσάν τινες και έγιναν δαίμονες, εκ των Προφητών ο Σολομών ο σοφώτατος και εκ των Δώδεκα ο Ιούδας καθώς καί τινες μαθηταί του Αποστόλου Παύλου και άλλοι πλείστοι μεταγενέστεροι, πως να μην τρέμωμεν ημείς οι ανάξιοι;

Ορθ. Συν. Τόμος ε: 418

Ξετσιπωσιά αἰσχίστου εἴδους -- ἀρχ/του Δανιήλ Ἀεράκη

Τελικὰ ὑπάρχει προστασία τῆς δημοσίας αἰδοῦς; Ἔχουν καταργηθῆ οἱ διατάξεις, πού ρητῶς ἀπαγορεύουν τὴν προσβολὴ τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, πού συλλαμβάνονται ὅσοι ξετσίπωτοι ξεγυμνώνονται δημόσια καὶ προκαλοῦν τὰ βλέμματα μικρῶν καὶ μεγάλων;

Βρισκόμαστε σὲ χριστιανικὴ χώρα ἢ σὲ μιὰ ἀπέραντη αἰσχρούπολι, ποὺ ἡ γύμνια ὀργιάζει παντοῦ; Τό καλοκαίρι ἰδίως δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ κυκλοφορήση κανεὶς ἔξω καὶ νὰ μὴ «μαστιγωθοῦν» τὰ μάτια του ἀπό τὴ γυμνή περιβολή, ἰδίως τῶν γυναικῶν! Ὁ ἀπόστολος Παῦλος διδάσκει, νὰ στολίζουν τὸ σῶμα τους οἱ γυναῖκες «μετὰ αἰδοῦς καὶ σωφροσύνης» (Α' Τιμ. β' 9), νὰ τὸ σκεπάζουν «ἐν καταστολῇ κοσμίῳ».

Παπικοί, Ορθόδοξοι και Προτεστάνται, εις «οικουμενικήν λειτουργίαν» εις την Σύρον!...

…«Μόλις πρόσφατα πληροφορηθήκαμε για μια «οικουμενική λειτουργία», η οποία έγινε στη Σύρο με συμμετοχή ορθοδόξων, παπικών και προτεσταντών….                                                                                                                                                                                                                                   

Οι περιγραφές είναι εξόχως απογοητευτικές: Συνέψαλαν η χορωδία των παπικών με τη χορωδία του ορθοδόξου ναού αγίου Νικολάου Ερμουπόλεως, μνημονεύθηκαν από κοινού ο τότε Πάπας Ιωάννης Παύλος Β΄ -- ως δήθεν κανονικός επίσκοπος Ρώμης – και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος και απηγγέλθη από όλους τους παρευρισκομένους το Σύμβολο της Πίστεως. Το οδυνηρότερο: Ο παπικός επίσκοπος εμβάπτιζε την όστια με οίνο και τη μετέδιδε στους ορθοδόξους! …

«Ο.Τ.»