Ὀλεθρία παραπλάνησις -- Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Μετά τό οἰκουμενιστικό θέατρο στό Φανάρι, ὅπου ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης ὑποδέχτηκε καί συλλειτούργησε μέ τόν Πάπα Φραγκίσκο, γιά νά «λαμπρυνθεῖ» μέ τόν καλύτερο τρόπο ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου, ἱδρυτῆ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινούπολης, ὁ κ. Βαρθολομαῖος συνεχίζει τήν πλάγια ὁδό τῆς παραπλάνησης τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, πώς τάχα οἱ παπικοί καί οἱ προτεστάντες εἶναι ἀγαπημένοι ἀδελφοί, ἀποτελοῦν μέρη τῆς διαιρεμένης Ἐκκλησίας καί ἡ ἡμέρα τῆς ἕνωσης εἶναι πολύ κοντά. Αὐτά βέβαια δέν τά ὑποστηρίζει δημοσίως ἐντός τῆς Ἑλλάδος, γιατί θά προκαλοῦσε τρικυμία, προετοιμάζει ὅμως τό ἔδαφος καί διαμορφώνει τό κατάλληλο κλῖμα μέ τίς συχνές του ἐπισκέψεις σέ διάφορες μητροπόλεις, ὅπου προβάλλεται ὁ ἴδιος -ἐκμεταλλευόμενος καί τήν ἀγάπη τοῦ λαοῦ πρός τήν Κωνσταντινούπολη καί τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο- καί δημιουργεῖται μιά ἐμπιστοσύνη στά ὅσα οἰκουμενιστικά διαπράττει.

Οικουμενισμός= τό μυστήριο της ανομίας (3) μέρος

ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΡΕΣΗ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ -- Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης Καθηγητὴς Α Π Θ.

1. Ἀπαγορευμένη καὶ ἐπιτρεπόμενη ἀποτείχιση

Τὸν τελευταῖο καιρὸ γίνεται συχνὰ λόγος γιὰ «ἀποτείχιση» καὶ «ἀποτειχισμένους» πιστούς, μὲ συχνὴ ἐπίσης καὶ μᾶλλον σκόπιμη παρανόηση τοῦ ἐννοιολογικοῦ περιεχομένου αὐτῶν τῶν λέξεων. Τὸ οὐσιαστικὸ ἀποτείχισις παράγεται ἀπὸ τὸ ρῆμα ἀποτειχίζω, τὸ ὁποῖο σύμφωνα μὲ τὰ Λεξικὰ σημαίνει: ὀχυρώνω, ἀποκλείω διὰ τείχους, ἐγείρω μεσότοιχον. Ἑπομένως καὶ ἡ λέξη «ἀποτείχισις» σημαίνει: ἀποκλεισμὸς διὰ τείχους, ὀχύρωσις. Τὸ δὲ τεῖχος ποὺ ὑψώνει κανεὶς γιὰ νὰ ἀμυνθεῖ καλεῖται ἀποτείχισμα.

Εἶναι σαφὲς ὅτι ἡ χρήση τῆς λέξεως ἀποτείχιση προϋποθέτει ὅτι ὑπάρχει κάποιος κίνδυνος, κάποιος ἐχθρός, γιὰ τὴν προφύλαξη ἀπὸ τὸν ὁποῖο ὑψώνει κανεὶς ἕνα τεῖχος. Στὴν ἐκκλησιαστικὴ γλώσσα ἡ ἔννοια αὐτὴ τῆς ἀποτειχίσεως φραστικὰ εἰσάγεται ἀπὸ τὸν 15ο κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου ἐπὶ Μ. Φωτίου (861), ὅπου εἶναι σαφέστατο καὶ ἡλίου φαεινότερο ποιός εἶναι ὁ κίνδυνος ποὺ ἐπιβάλλει τὴν ἀποτείχιση. Αὐτὸς εἶναι ἡ αἵρεση καὶ οἱ αἱρετικοὶ ἐπίσκοποι.

Κάθε Πέμπτη ο ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Τη ΙΑ΄ (11η) Απριλίου μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΑΝΤΙΠΑ Επισκόπου Περγάμου.

O Συναξαριστής της ημέρας.
Πέμπτη, 11  Απριλίου 2019                                                                                                               

Αντίπας ο Άγιος Ιερομάρτυς έζησε κατά τους χρόνους του βασιλέως Δομετιανού, του κατά τα έτη 81 – 96 βασιλεύσαντος, σύγχρονος ων των Αγίων Αποστόλων. Υπήρχε δηλαδή κατά την εποχήν εκείνην κατά την οποίαν ο θείος Απόστολος και Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος ήτο εξόριστος εις την Πάτμον, καθώς περί τούτου ο ίδιος ο Θεολόγος γράφει εις την Αποκάλυψιν, μάρτυρα πιστόν ονομάζων τον Αντίπαν. Διότι ούτω γράφει, ως εκ προσώπου του Χριστού λέγοντος προς τον Άγγελον της εν Περγάμω Εκκλησίας· «Και εν ταις ημέραις αις Αντίπας ο μάρτυς μου ο πιστός, ος απεκτάνθη παρ’ υμίν, όπου ο σατανάς κατοικεί» (Αποκάλ. β:13).

Του Μεγάλου Βασιλείου, στὸ «Περὶ τοῦ μὴ προσηλῶσθαι τοῖς βιοτικοῖς»:

«Σὲ ὅλα, λοιπόν, αὐτά, ποὺ φαίνονται τερπνὰ καὶ εὐχάριστα, κρύβεται ὁ κοινὸς ἐχθρός μας διάβολος, περιμένοντας μήπως τυχὸν δελεασθοῦμε καὶ ἑλκυσθοῦμε ἀπὸ αὐτά, ποὺ βλέπουμε, καὶ ἔτσι ξεστρατήσουμε ἀπὸ τὸν ἴσιον δρόμον καὶ πέσουμε στὴν παγῖδα του. Καὶ ὑπάρχει μεγάλος φόβος, μήπως σπεύσουμε ἀπροφύλαχτοι σὲ αὐτὰ τὰ εὐχάριστα καὶ νομίσουμε ὅτι ἡ εὐχαρίστηση ἀπὸ τὴν ἀπόλαυσή τους δὲν εἶναι τίποτε βλαβερόν, καὶ μόλις γευθοῦμε τὸ δόλωμα, καταπιοῦμε τὸ ἀγκίστρι, ποὺ εἶναι κρυμμένο σὲ αὐτό, καὶ ἔπειτα, ἄλλοτε θέλοντας καὶ ἄλλοτε μὴ θέλοντας, προσδεθοῦμε ἀπὸ αὐτὸ τὸ ἀγκίστρι στὰ τερπνὰ καὶ ἔτσι, χωρὶς νὰ τὸ καταλάβουμε, ἑλκυσθοῦμε ἀπὸ τὶς ἡδονὲς καὶ καταπέσουμε στὸ φοβερὸν καταφύγιον τοῦ ληστοῦ τῆς ψυχῆς μας διαβόλου, δηλονότι στὸ καταφύγιον τοῦ θανάτου». 

Μπράβο στην Πολωνία! Κατέβασαν και κατέστρεψαν το μνημείο που είχαν στήσει για τον Μπελογιάννη στην πόλη Βρότσλαβ.

Προσωπικότητες όπως ο Μπελογιάννης, στην Πολωνία, συμβολίζουν τον εφιάλτη του κομμουνισμού, τη σοβιετική κατοχή, την πείνα, την ανελευθερία, τη ρουφιανιά ως καθημερινή πρακτική.
Ο Μπελογιάννης, που έχει «ηρωοποιηθεί» στην πνευματικά κατεχόμενη από τους παλαιοσταλίνες και τους νεομαρξιστές Ελλάδα, ήταν ο πολιτικός εντολέας της σφαγής στον Μελιγαλά.
Στο βιβλίο του Γιάννη Μπουγά με τίτλο «Ματωμένες μνήμες, 1940-45» (εκδόσεις Πελασγός) διαβάζουμε: «Ο Μπελογιάννης μαζί με τον Κουλαμπά και τον Πανταζή Φράγκο ζήτησαν από τους αντάρτες του ΕΛΑΣ να μη μείνει τίποτα όρθιο και ζωντανό στον Μελιγαλά».
Θερμά συγχαρητήρια στους Πολωνούς, που τολμούν και κάνουν πράξη το αυτονόητο: να γκρεμίσουν τα σύμβολα της ανελευθερίας, του σκοταδισμού και του μίσους που ρυπαίνουν τη χώρα τους.

«Πᾶσαν τήν βιοτικήν ἀποθώμεθα μέριμναν» -- Πρεσβ. Διονύσιος Τάτσης

Συχνά παρατηροῦμε μοναχούς νά μπλέκονται σέ βιοτικές ὑποθέσεις καί νά χάνουν τόν πνευματικό τους προσανατολισμό. Ἀσχολοῦνται μέ θέματα πού ὑποτίθεται ὅτι τά ἔχουν ἀρνηθεῖ, ὅταν δέχτηκαν τό μοναχικό σχῆμα. Βέβαια, δικαιολογοῦν τήν ἐνασχόλησή τους μέ τά βιοτικά μέ τό ἐπιχείρημα ὅτι ἐνδιαφέρονται γιά τό καλό καί τήν προκοπή τοῦ μοναστηριοῦ τους καί ὄχι γιά δικά τους προσωπικά συμφέροντα. Ὁ ἰσχυρισμός αὐτός ἔχει περιορισμένη πειστικότητα, ἀφοῦ τά συμφέροντα τοῦ μοναστηριοῦ ἐπηρεάζουν καί τή ζωή τους.

Μητρ. Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιος : ΗΛΘΕΝ Η ΩΡΑ ΝΑ ΟΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ!

_______Το νέο φρούτο, που κυριαρχεί στην εποχή μας, τόσο στον εκκλησιαστικό, όσο και στον πολιτικό χώρο, είναι Η ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ! 
_______Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ, ή αλλοιώς Η ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ, ΕΊΝΑΙ ένα ρεύμα, που δραστηριοποείται στον εκκλησιαστικό χώρο και στοχεύει στην ενοποίηση των διαφόρων Θρησκειών ή θρησκευτικών Ομολογιών! 
_________Αδελφάκι του είναι Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ, δηλ. ένα παράλληλο ρεύμα, που δραστηριοποιείται στον πολιτικό στίβο και αποβλέπει στην ενότητα των Λαών!

_______Το κομμάτι, που αφορά τους Λαούς, η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ, διενεργείται από τα πολιτικά πρόσωπα, κόμματα και σχήματα!

________Το κομμάτι, που αναφέρεται  στην ενότητα των Θρησκειών, ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ, διενεργείται απο τους εκκλησιαστικούς Ηγέτες!

________Στόχος καί σκοπός όλων αύτών των προσπαθειών είναι ένας και μόνον: Η εγκαθίδρυση στη γή ενός νέου σχήματος, που ονομάζεται «ΝΕΑ ΤΑΞΗ»!  Διενεργείται κυρίως από τον Διεθνή Σιωνισμό, δηλ. από τόν Εβραϊκό χώρο και στοχεύει στο να μη υπάρχουν ιδιαιτερότητες, είτε εθνικές, είτε θρησκευτικές!

«Μην ελπίζετε εις ξένους // και υιούς νενοθευμένους» -- του Στέλιου Παπαθεμελή*

Εκεί που φτάσαμε, αγωνιούμε να γλιτώσουμε από τη Χάρυβδη αλλά μήπως, όπως έλεγαν οι Ρωμαίοι, «incidit in Scyllam cupiens vitare Charybdim», πέφτουμε δηλαδή στη Σκύλλα, στην επιθυμία μας ν’ αποφύγουμε τη Χάρυβδη.

 Αλήθεια, ποιες διαφορές βρίσκουμε ανάμεσα αριστεράς και δεξιάς στη στάση τους απέναντι στους δύο θεμελιώδης πυλώνες του Γένους, την Ορθοδοξία και τη Πατρίδα;

Και τα δύο κόμματα εξουσίας είναι «χωρίς αντίσταση στην αυτοχειρία». Βιώνουμε το «ενδεχόμενο ιστορικής εξαφάνισης, όχι απλώς την ανεπάρκεια ηγετών»(Χ. Γιανναράς, Καθημερινή, 31.3.19).

Γάλλος αναλυτής ο Arnaud Imatz εκτιμά και έχει δίκαιο ότι η διαίρεση Δεξιά/Αριστερά «είναι  μια  μάσκα  που  χρησιμεύει για να κρύψει  μιαν άλλη διαίρεση, που σήμερα είναι απείρως σημαντικότερη:  αυτή  πού  αντιπαραθέτει ανθρώπους που έχουν ρίζες  προς τις αυτόκλητες ελίτ του  ξεριζωμού. Αυτή που αντιπαραθέτει τους υπερασπιστές της εθνικής κυριαρχίας, της ταυτότητας και της εθνικής συνοχής προς τους υποστηρικτές της ‘παγκόσμιας διακυβέρνησης”»