ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ. -- Γιώργος Δ. Δημακόπουλος

Ο συνάδελφος δημοσιογράφος Αλέξανδρος Βέλλιος πέθανε. Αυτοκτόνησε με ''μη υποβοηθούμενη ευθανασία,'' όπως ονόμασε την προσχεδιασμένη, φαρμακευτική αυτοχειρία του. Ο δημοσιογραφικός και πολιτικός κόσμος πανηγυρίζει διθυραμβικά για την ηρωική ''έξοδο'' του ανδρός στον ανεπίστρεπτο, εγωπαθή αυτοεγκλεισμό του, για την λιποτακτική αυτομόληση στον θάνατο, για τον ''αξιοπρεπή'' διαμελισμό της διαβεβλημένης και πάσχουσας ψυχής του. Νιώθω συντετριμμένος... Με τον πλήρη και άναρχο ιδεοληπτικό εκφασισμό του Παραλόγου, με τα κατεγνωσμένα, σχιζοφρενικά ''Ζήτω'' υποψηφίων τροφίμων δημόσιου φρενοκομείου, με την ολοκληρωτική επέμβαση ''αλλαγής φύλου'' στο λεξικό της Ελληνικής Γλώσσας. Ο Πρωθυπουργός εξήρε την γενναιοφροσύνη του εκλιπόντος, τα κόμματα απέστειλαν θριαμβευτικούς επαίνους στην οικογένειά του και κάποιοι επαγγελματίες γραφιάδες από το πρωί μιλούν για το ''δικαίωμα στον θάνατο''! Αυτή η χώρα γεννά και αναγεννά παραφροσύνη!

Αναθεώρησις του Συντάγματος ή της στρατηγικής της Εκκλησίας;

Την επομένην της επετείου αποκαταστάσεως της Δημοκρατίας ο κ. Πρωθυπουργός απεφάσισε να προβή εις ανακοίνωσιν των επισήμων θέσεών του δια την αναθεώρησιν του Συντάγματος. Ένας εκ των πέντε αξόνων της αναθεωρήσεως αφορά την σχέσιν Εκκλησίας και Πολιτείας και συγκεκριμένως την επιβολήν του πολιτικού όρκου ως υποχρεωτικού και την προσθήκην εις το Σύνταγμα της φράσεως ότι το κράτος είναι «ουδετερόθρησκον».

Ο Αρχιεπίσκοπος

Ο  Μακαριώτατος ήδη από την αρχήν της διακυβερνήσεως της πατρίδος από τον κ. Αλ. Τσίπρα απέφυγεν οποιανδήποτε σύγκρουσιν η κριτικήν ακόμη και όταν ο κ. Πρωθυπουργός ηρνήθη να δώση θρησκευτικόν όρκον! Ωστόσον, αντελήφθη ποία θα ήτο η συνέχισις των σχέσεων Εκκλησίας και Πολιτείας, διετήρησε χαμηλούς τόνους, προέβη εις συνταντήσεις με τον Πρωθυπουργόν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητος και προετοίμαζε το κλίμα δια την στιγμήν αυτήν. Αρχάς Ιουλίου, πληροφορημένος δια τας εξελίξεις ωλοκλήρωσε την συγγραφήν του βιβλίου του «Η απάντηση της Εκκλησίας στα μυθεύματα του αντικληρικαλιστικού λαϊκισμού», το οποίον την  6ην Ιουλίου διένειμε προς τους Βουλευτάς.

ΛΟΓΟΣ Β΄ εις το Γενέσιον της υπεραγίας Θεοτόκου και Αειπαρθένου ΜΑΡΙΑΣ. --- Του Οσίου και θεοφόρου πατρός ημών Ιωάννου Μοναχού και Πρεσβυτέρου του Δαμασκηνού.

Δεύτε πάντα τα έθνη, παν γένος ανθρώπων και γλώσσα και ηλικία πάσα και άπαν αξίωμα, μετ΄ ευφροσύνης το της παγκοσμίου ευφροσύνης Γενέθλιον εορτάσωμεν· ει γαρ Ελλήνων παίδες, δαιμόνων ψεύδη, μύθω κλεπτόντων τον νουν και συσκιαζόντων την αλήθειαν, και βασιλέων γενέσια δια πάσης ήγον τιμής, δώρον έκαστος προσφέρων το κατά δύναμιν, και ταύτα λυμαινομένων τον βίον, πόσω μάλλον ημάς εχρήν της Θεοτόκου τιμάν το Γενέθλιον, δι΄ ης άπαν το βρότειον επανώρθωται γένος, δι΄ ης της προμήτορος Εύας η λύπη εις χαράν μεταβέβληται; Εκείνη μεν γαρ, «Εν λύπαις τέξη τέκνα» δι΄ αποφάσεως θείας ακήκοεν· αύτη: «Χαίρε, κεχαριτωμένη»· εκείνη: «Προς τον άνδρα η αποστροφή σου»· αύτη: «Ο Κύριος μετά σου». Τι ουν τη Μητρί του Λόγου, αλλ΄ ή λόγον προσοίσωμεν; Πάσα η κτίσις συνευωχείσθω και υμνείτω της ιεράς Άννης την ιερωτάτην λοχείαν· ήνεγκε γαρ τω κόσμω θησαυρόν αγαθών αναφαίρετον· δι΄ αυτής γαρ ο Κτίστης πάσαν φύσιν προς το κρείττον μετεστοιχείωσε δια μέσης της ανθρωπότητος· ει γαρ άνθρωπος, μέσος νου και ύλης ιστάμενος, σύνδεσμός εστι πάσης ορατής και αοράτου κτίσεως, ενωθείς ο Δημιουργός Λόγος του Θεού τη φύσει της ανθρωπότητος, δια ταύτης απάση τη κτίσει ήνωται. Εορτάσωμεν (τοίνυν) την λύσιν της ανθρωπίνης στειρώσεως, ότι λέλυται ημίν των αγαθών η στείρωσις. Αλλά τίνος ένεκεν εκ στείρας η Παρθένος Μήτηρ γεγένηται; Έδει γαρ το μόνον καινόν υπό τον ήλιον, το των θαυμάτων κεφάλαιον, προοδοποιηθήναι τοις θαύμασι, και κατά μικρόν από των ταπεινοτέρων επαναβήναι τα μείζονα.

Γενέσιο της Θεοτόκου / Nativity of the Theotokos / Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 8 Σεπτεμβρίου 2016

Το Γενέσιον της Υπεραγίας Θεοτόκου.

«Ἀποκάλυψαν πρὸς Κύριον τὴν ὁδόν σου καὶ ἔλπισον ἐπ’ αὐτόν, καὶ αὐτός ποιήσει».

Φανέρωσε στὸν Κύριο μὲ ἐμπιστοσύνη τὸν δρόμο καὶ τὶς ἐπιδιώξεις καὶ τὶς ἀνάγκες τῆς ζωῆς σου καὶ ἔλπισε σ’ Αὐτὸν καὶ θὰ κάνει ἐκεῖνα ποὺ ζητᾶς καὶ χρειάζεσαι. Μ’ αὐτὴ τὴν ἐμπιστοσύνη καὶ ἐλπίδα, ὁ Ἰωακεὶμ καὶ ἡ Ἄννα ἱκέτευαν προσευχόμενοι τὸν Θεὸ νὰ τοὺς χαρίσει παιδί, νὰ τὸ ἔχουν γλυκειὰ παρηγοριὰ στὰ γεράματά τους. Καὶ τὴν ἐλπίδα τους, ὁ Θεὸς, τὴν ἔκανε πραγματικότητα. Τοὺς χάρισε τὴν Παρθένο Μαριάμ, ποὺ ἦταν ὁρισμένη νὰ γεννήσει τὸν Σωτῆρα τοῦ κόσμου καὶ νὰ λάμψει σὰν ἡ πιὸ εὐλογημένη μεταξὺ τῶν γυναικών. Ἦταν ἐκείνη, ἀπὸ τὴν ὁποία ἔμελλε νὰ προέλθει Αὐτὸς ποὺ θὰ συνέτριβε τὴν κεφαλὴ τοῦ νοητοῦ ὄφεως.

Στὴν Παλαιὰ Διαθήκη δόθηκαν οἱ προτυπώσεις τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Μία εἶναι καὶ ἡ βάτος στὸ Σινᾶ, τὴν ὁποία ἐνῷ εἶχαν περιζώσει φλόγες φωτιᾶς, αὐτὴ δὲν καιγόταν. Ἦταν ἀπεικόνιση τῆς Παρθένου, ποὺ θὰ γεννοῦσε τὸν Σωτῆρα Χριστὸ καὶ συγχρόνως θὰ διατηροῦσε τὴν παρθενία της. Ἔτσι, ἡ Ἄννα καὶ ὁ Ἰωακείμ, ποὺ ἦταν ἀπὸ τὸ γένος τοῦ Δαβίδ, μὲ τὴν κραταιὰ ἐλπίδα ποὺ εἶχαν στὸν Θεὸ ἀπέκτησαν ἀπ’ Αὐτὸν τὸ ἐπιθυμητὸ δῶρο, ποὺ θὰ συντροφεύει τὸν κόσμο μέχρι συντέλειας αἰώνων.

Ο ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ

Πηγή : http://agiooros.org/viewtopic.php?f=85&t=12624

Ο άγιος Αθανάσιος επισημαίνει:

«Εἰ δέ τις προσποιεῖται ὁμολογεῖν μὲν ὀρθὴν πίστιν, φαίνεται δὲ κοινωνῶν ἐκείνοις (ἂν κάποιος προσποιούμενος ὁμολογεῖ τὴν ὀρθὴ πίστι, ἀλλὰ κοινωνεῖ μὲ τοὺς αἱρετικούς) τὸν τοιοῦτον προτρέψασθε ἀπέχεσθαι τῆς τοιούτης συνηθείας· καὶ ἐὰν μὲν ἐπαγγέλληται, ἔχετε τὸν τοιοῦτον ὡς ἀδελφόν· (καὶ ἐὰν σᾶς ὑποσχεθεῖ ὅτι θὰ διακόψει τὴν κοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικούς -καὶ τὸ πράξει- νὰ τὸν ἔχετε ὡς ἀδελφὸ σας) ἐὰν δὲ φιλονίκως ἐπιμένῃ τὸν τοιοῦτον παραιτῆσθε (ξεκόψτε ἀπὸ αὐτόν)».

Λόγος εις το Γενέσιον της Θεομήτορος.

Τις αύτη η εκκύπτουσα ωσεί όρθρος; (Άσμα Ασμάτων 6, 10).

Και ποίος νους πλέον δύναται να εννοήση το μεγαλείον τής χαράς τής σημερινής εορτής; Ποία γλώσσα ημπορεί να διηγηθή το ύψος της Παρθένου, οπόταν το Πνεύμα το Άγιον δια να φανερώση το μέγεθος, την τιμήν, την καθαρότητα της σήμερον τικτομένης Μαριάμ, προβάλλει ωσάν με απορίαν ερωτηματικώς: «Τις αύτη η εκκύπτουσα ωσεί όρθρος;» Ποίος νους, λέγω, δύναται να εννοήση τους προσήκοντας ύμνους της Παρθένου, οπόταν ιλιγγιά εις το να υμνή την Θεοτόκον και ο υπερκόσμιος και Αγγελικός νους;  Ποία γλώσσα ημπορεί να είπη τους πρέποντας της Παρθένου επαίνους, οπόταν ορώμεν ως ιχθύας αφώνους εις το ύψος της Θεοτόκου και τους πολυφθόγγους ρήτορας; Φθάνει η γραφική αυτή απορία, οπού φανερά ερμηνεύει, ότι τούτο είναι υπέρ δύναμιν, διότι τούτο είναι το έθος της Γραφής εις τα δυσνόητα και υψηλά. Όθεν και δια τον Χριστόν έλεγεν ο Δαβίδ: «Τις ούτος ο Βασιλεύς της δόξης;» Και ο Ησαϊας: «Τις ούτος ο παραγενόμενος εξ Εδώμ, και ίνα τι ερυθρά αυτού τα ιμάτια;» Και δια την Μετάστασιν της Θεοτόκου λέγεται εις το Άσμα: «Τις αύτη η αναβαίνουσα εκ της ερήμου;» Και εις το Ευαγγέλιον: «Πως έσταί μοι τούτο επεί άνδρα ου γινώσκω;» και όσα τοιαύτα υπάρχουν εις την Γραφήν. Αρκεί, λέγω, η ερώτησις αύτη να σε χειραγωγήση, ότι το Πνεύμα το Άγιον εις το Άσμα με την Σολομώντειον γλώσσαν διδάσκει δια του ερωτηματικού αυτού, ότι ουδείς ισχύει κατ΄ αξίαν να επαινέση την Θεοτόκον ως Μητέρα Θεού γενομένην.  

Συγκέντρωση Σχολικών Ειδών για τις οικογένειες μικρών παιδιών με οικονομικά προβλήματα στον Πειραιά!

Εν όψει της ενάρξεως του σχολικού έτους και στα πλαίσια της προσπάθειας της Ενορίας Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, για την στήριξη των οικογενειών με οικονομικές δυσκολίες, συγκεντρώνουμε σχολικά είδη, τα οποία θα διατεθούν σε οικογένειες με μικρό ή και καθόλου εισόδημα.
Τα είδη τα οποία συγκεντρώνουμε είναι: σχολικές τσάντες, τετράδια, μολύβια, στυλό, μπλοκ ζωγραφικής,  γόμες, κασετίνες, ξυλομπογιές, μαρκαδόρους, φόρμες γυμναστικής, αθλητικά είδη κλπ.
Παράκληση, όλα τα είδη που θα προσφερθούν να είναι σε καινούργια ή σε καλή κατάσταση, έτοιμα για χρήση.
Η συγκέντρωση των ειδών γίνεται καθημερινά στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς (Γρ. Λαμπράκη 41 Πειραιάς, τηλ. 210 4177159) και στο Πνευματικό Κέντρο Ευαγγελιστρίας (όπισθεν του Ιερού Ναού, τηλ. 210 4125619).
Η προσπάθεια αυτή έχει σκοπό τη στήριξη των εμπερίστατων αδελφών μας, καθώς όπως όλοι γνωρίζουμε, το κόστος των ειδών αυτών, είναι σχετικά υψηλό και δεν πρέπει να αφήσουμε να λείψει από κανένα παιδί, ούτε το φαγητό, αλλά ούτε και το τετράδιο σε αυτήν την περίπτωση.

Περί ημερολογίου ο λόγος... -- του Γεωργίου Κουντούρη

Η συνήθης και ενδεδειγμένη πρακτική είναι η παράθεση λόγων των Αγίων και Θεοφόρων Πατέρων, προς επικύρωση μιας ορθοδόξου θέσεως. Στην προκειμένη περίπτωση, θα επιλέξω να κινηθώ λίγο αντίθετα στον χρόνο και να παραθέσω ένα απόσπασμα από ένα πόνημα με τίτλο, ΤΟ ΝΕΟ ΠΑΠΙΚΟΝ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΡΠΟΙ ΑΥΤΟΥ, ενός συχγρόνου νεοημερολογίτου Αρχιμανδρίτου, του Φιλοθέου Ζερβάκου.
Το απόσπασμα είναι το εξής:
Οι νεοημερολογίται, έχοντες συμβοηθούς την εξουσίαν της Πολιτείας, κατεδίωκον τους παλαιοημερολογίτας, εξώριζον, εξύβριζον, εβασάνιζον, εφυλάκιζον και τους εξηνάγκαζον διά της βίας, των απειλών και των διωγμών, να ασπασθούν το νέον ημερολόγιον. Αλλ' ουδέν κατόρθωσαν! Διατί; Διότι δεν εσκέφθησαν φρονίμως, συνετώς, δικαίως, ότι οι παλαιοημερολογίται την παράνομον και αντικανονικήν εισαγωγήν του νέου παπικού ημερολογίου καλώς εποίησαν που δεν την εδέχθησαν. Επειδή οι Άγιοι Θεοφόροι Πατέρες εθέσπισαν Πασχάλιον και Εορτολόγιον να μένουν ασάλευτα εις τον αιώνα. Επομένως οι παλαιοημερολογίται εφύλαξαν μίαν παράδοσιν πατερική, την οποίαν εθέσπισαν οι 318 Θεοφόροι Πατέρες και εκύρωσαν αι έξ Οικουμενικαί Σύνοδοι και εφύλαξαν ασάλευτον επί 1600 περίπου έτη μυριάδες Αγίων. Εάν εξακολουθήσωμεν ακολουθούντες το παπικόν ημερολόγιον, δεν είναι δυνατόν να απαλλαγώμεν του αναθέματος. (σελ. 33).

Επισήμανση: Εντολή των Αγίων Αποστόλων είναι να φυλάσσεται η νηστεία που θέσπισαν πρώτοι εκείνοι (οι Άγιοι Απόστολοι) και ο αθετών αυτήν αφορίζεται. Με το Ιουλιανό (παλαιό) ημερολόγιο, οι ημέρες νηστείας των Αγίων Αποστόλων, είναι το λιγότερο 15 φθάνοντας κάποια έτη μέχρι και τις 40!
Με το παπικό ημερολόγιο, κάποιες χρονιές, λόγω εορτολογικής διατάραξης, οι ημέρες της νηστείας των Αγίων Αποστόλων, είναι 0 !!!
Για οικονομία χώρου, σταματώ εδώ...

Αυτά, προς προβληματισμό...

Τη Ζ΄ (7η) Σεπτεμβρίου μνήμη των Αγίων Αποστόλων ΕΥΟΔΟΥ και ΟΝΗΣΙΦΟΡΟΥ.

Εύοδος  ο Άγιος Απόστολος ήτο εις από τους Εβδομήκοντα Αποστόλους και έγινεν Επίσκοπος εις την μεγάλην Αντιόχειαν, ύστερον από τον Απόστολον Πέτρον. Αυτός λοιπόν, αφ’ ου έγινε κήρυξ μεγαλόφωνος του Ευαγγελίου και έλαμψεν εις όλας τας αρετάς, απήλθε προς Κύριον. Ο δε Άγιος Ονησιφόρος, τον οποίον αναφέρει ο Απόστολος Παύλος εν τη προς Τιμόθεον Δευτέρα Επιστολή λέγων· «Δώη Κύριος έλεος τω Ονησιφόρου οίκω, ότι πολλάκις με ανέψυξε και την άλυσίν μου ουκ επησχύνθη» (Β΄ Τιμοθέου, α: 16)· ούτος, λέγω, έγινεν Επίσκοπος Κολοφώνος, της εν τη Μικρά Ασία ευρισκομένης· φανείς δε επιτήδειος εις τους λόγους και ανδρειότατος και μέχρις αίματος στερεώσας την του Χριστού πίστιν, μετέβη εις ουρανούς και τώρα συναγάλλεται εις τας αιωνίους μονάς, συναποτελών τον χορόν των Αποστόλων και των κηρύκων της πίστεως. 

Ο νεοημερολογητισμός είναι αίρεση κατά του Αγίου Πνεύματος -- του Κυπριανού Χριστοδουλίδη

Έγραψε ο π. Ευθύμιος Τρικαμηνάς το "κατεβατό" του με πηγή τους αγίους πατέρες, θα απαντήσει, υποθέτω, και ο κ. Μάννης με ένα εξίσου πολυσέλιδο κείμενο, με πηγή τους αγίους πατέρες, γράφει ο +ΙΓΖ τα σχόλιά του κατά αμφοτέρων, κι αυτός με πηγή τους αγίους πατέρες, γράφω κι εγώ το σχόλιό μου με πηγή την αγία Γραφή, τους πατέρες της Εκκλησίας, αλλά και τον κοινό νου.

Γράφει ο +ΙΓΖ : «Η βλασφημία του Οικουμενισμού είναι ποτέ δυνατόν να φωτισθεί από το άγιο Πνεύμα ώστε να δικαιώσει τον ορθόδοξο κληρικό;;;», γράφω κι εγώ τα παρακάτω.

Η βλασφημία του Οικουμενισμού είναι ποτέ δυνατόν να φιμωθεί από το άγιον Πνεύμα, όταν όλοι και όλα κινούνται μέσα σε βλάσφημο χρόνο ; Το χρόνο που ανακάλυψε ο Πάπας, συμφώνησαν οι δικοί μας και πλέον, είμαστε υποχρεωμένοι να ζούμε και να κινούμαστε μέσα σ΄ αυτόν. Αυτό τον χρόνο προτιμά ο π. Ευθύμιος, αυτό τον χρόνο δεν προτιμά ο +ΙΓΖ και καταφέρετε κατά ΓΟΧ και νεοημερολογιτών. Δεν ξέρει όμως πως να στηρίξει τα επιχειρήματά του, δηλαδή, γιατί θέλει αυτά που η Παράδοση μας έχει κληρονομήσει.