«Οι
κληροδοτήσαντες εις ημάς την διάσπασιν προπάτορες ημών υπήρξαν ατυχή θύματα του
αρχεκάκου όφεως και ευρίσκονται ήδη εις χείρας του δικαιοκρίτου Θεού. Αιτούμεθα
υπέρ αυτών το έλεος του Θεού, αλλ’ οφείλομεν ενώπιον Αυτού όπως επανορθώσωμεν
τα σφάλματα εκείνων» (!!!),
Θλίβεται κανείς και σπαράσσει μέχρι βαθέων,
αναλογιζόμενος και μόνο την πατριαρχική ρήση, που θεωρεί τους Αγίους Πατέρες,
οι οποίοι αγωνίσθηκαν εναντίον του Πάπα ως θύματα του Διαβόλου και αξίους της
συγχωρήσεως και του ελέους του Θεού .
Αν όμως, ο Μέγας Φώτιος, ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, ο Άγιος Μάρκος Ευγενικός, ο
Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ο Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης και πλείστοι άλλοι
πολέμιοι των αιρέσεων του Παπισμού, είναι όργανα και θύματα του Διαβόλου,
πρέπει να τους διαγράψουμε από τις δέλτους των Αγίων, να καταργήσουμε τις
εορτές και τις ακολουθίες, και αντί να επικαλούμεθα τις πρεσβείες και την
βοήθειά τους, να τους κάνουμε μνημόσυνα και τρισάγια, για να τους συγχωρήσει ο
Θεός.
-----------------------
Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
Ὁ Βαρθολομαῖος ἔχει πεῖ καί χειρότερα, ὅπως:
1. «Εἴμεθα ὅλοι παιδιά τοῦ ἰδίου Οὐρανίου Πατρός. Τοῦ ἑνός Θεοῦ. Ὁ ἕνας τόν βλέπει ἔτσι, ὁ ἄλλος ἀλλιῶς» («Ὀρθόδοξος Τύπος», 8-1-1999, σ. 5).
2. «Οἱ θρησκευτικοί ἡγέται ὀφείλουν νά παίξουν ἕνα κεντρικόν καί πνευματικόν ρόλον – εἴμεθα ἡμεῖς αὐτοί πού πρέπει νά φέρωμεν εἰς τό προσκήνιον τάς ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑΣ ΑΡΧΑΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ, τῆς ἀδελφωσύνης καί τῆς εἰρήνης . . . Ἀλλά τοῦτο δυνάμεθα νά τό ἐπιτύχωμεν μόνον ἄν εἴμεθα ΗΝΩΜΕΝΟΙ ΕΝ ΤΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΘΕΟΥ, Δημιουργοῦ τῶν πάντων, ὁρατῶν τε καί ἀοράτων. Καθολικοί καί Ὀρθόδοξοι, Προτεστάνται καί Ἑβραῖοι, Μουσουλμάνοι καί Ἰνδοί, Βουδδισταί καί Κομφουκιανοί – εἶναι καιρός ὄχι μόνον διά συμφιλίωσιν, ἀλλ’ ἀκόμη καί διά συμμαχίαν καί συνεργασίαν, διά νά συντελέσωμεν εἰς τήν ἀπομάκρυνσιν τῆς ἀνθρωπότητος ἀπό τούς ψευδοπροφήτας τοῦ ἐξτρεμισμοῦ [σ.σ. τῆς Ὀρθοδοξίας ἐννοεῖ] καί τῆς μή ἀνεκτικότητος». (Ὁμιλία εἰς τήν 6ην Παγκόσμιον Συνάντησιν Θρησκείας καί Εἰρήνης, Riva Del Garda, 4-11-1994.)
3. «Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία δέν ἐπιδιώκει νά πείσῃ τούς ἄλλους περί συγκεκριμένης τινός ἀντιλήψεως τῆς ἀληθείας ἤ τῆς ἀποκαλύψεως, οὔτε ἐπιδιώκει νά τούς μεταστρέψῃ εἰς συγκεκριμένον τινά τρόπον σκέψεως [σ.σ. ἄρνησις τοῦ εὐαγγελικοῦ «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τά ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτούς ...» (Ματθ. 28:19-20)] . . . Ὁποτεδήποτε οἱ ἄνθρωποι ἀντιδροῦν εἰς τάς τοποθετήσεις καί τά πιστεύω τῶν ἄλλων μέ βάσιν τόν φόβον καί τήν αὐτοδικαίωσιν, παραβιάζουν τό θεόσδοτον δικαίωμα καί τήν ἐλευθερίαν τῶν ἄλλων νά γνωρίσουν τόν Θεόν καί τόν συνάνθρωπόν των μέ τρόπον πού προσιδιάζει εἰς τήν ταυτότητά των ὡς λαῶν» [σ.σ. θεοσοφικά φληναφήματα, τοὐτέστιν Σατανισμός]. (Ὁμιλία εἰς τό Παγκόσμιον Συνέδριον κατά τοῦ ρατσισμοῦ, τῶν φυλετικῶν διακρίσεων καί τῆς ξενοφοβίας, 17-3-2001, Durban Ν. Ἀφρικῆς.)
4. «Δέν δύνανται νά ἐφαρμοσθοῦν σήμερον καί πρέπει νά τροποποιηθοῦν αἱ διατάξεις αἱ κανονίζουσαι τάς σχέσεις τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν πρός τούς ἑτεροδόξους καί ἑτεροθρήσκους. Δέν δύναται ἡ Ἐκκλησία νά έχῃ διατάξεις ἀπαγορευούσας τήν εἴσοδον εἰς τούς ναούς τῶ ἑτεροδόξων καί τήν μετ’ αὐτῶν συμπροσευχήν . . .» [σ.σ. ὅπως ὁ κλέπτης ζητεῖ τήν κατάργησιν τοῦ νόμου πού τιμωρεῖ τήν κλοπήν!]. (Βαρθολομαίου Ἀρχοντώνη, Περί τήν Κωδικοποίησιν τῶν Ἱερῶν Κανόνων καί τῶν Κανονικῶν Διατάξεων ἐν τῇ Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳ, Ἀνάλεκτα Βλατάδων, Ἀριθ. 6, Πατριαρχικόν Ἵδρυμα Πατερικῶν Μελετῶν, Θεσσαλονίκη 1970, σ. 73.)
5. Εἰς τό Ἰράν, ὁ Βαρθολομαῖος ἐκήρυξεν τόν πανθρησκειακόν Οἰκουμενισμόν, ὁμιλήσας ἀπεριφράστως διά τήν «ἱερότητα καί ἰσότητα τῶν «Ἱερῶν Γραφῶν», δηλαδή τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τοῦ Κορανίου. Καί πολλά παρόμοια.
