Εκοιμήθη ο πρώην Ράσκας και Πριζρένης ομολογητής Μητροπολίτης Αρτέμιος

 

Οδύνη, λύπη και στεναγμό προκαλεί σε κάθε συνειδητό μέλος της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας το αποκαλυπτικό πρωτοσέλιδο άρθρο του Σέρβου Αρχιμ. π. Συμεών Βιλόφσκι στον «Ο.Τ.» 28.7.2017.

Στο υπ. αρ. 1898, 21 Οκτωβρίου 2011 φύλλο του «Ο.Τ.» στο άρθρο με τίτλο «Πως έπεσαν οι δυνατοί», ο θεολόγος κ. Θεόδωρος Γεωργόπουλος αναφέρεται στα τέσσερα πνευματικά παιδιά του Αγίου Ιουστίνου που διεκρίθησαν στη θεολογία και έγιναν επίσκοποι: 1) Αρτέμιος Ραντοσάβλιεβιτς, Μητροπολίτης Ράσκας και Πριζρένης. 2) Αθανάσιος Γιέφτιτς, πρώην Ερζεγοβίνης. 3) Αμφιλόχιος Ράντοβιτς, Μητροπολίτης Μαυροβουνίου και Παραθαλασσίας 4) Ειρηναίος Μπούλοβιτς Μητροπολίτης Μπάτσκας. Στο τέλος μεταξύ άλλων σημειώνει: «Από τα 4 αυτά πνευματικά παιδιά του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς μόνον ο ομολογητής Μητροπολίτης Ράσκας και Πριζρένης Αρτέμιος μένει πιστός σε όσα έμαθε και επιστώθη από τον γέροντά του άγιον Ιουστίνον. Και έφτασε στο σημείο η σερβική ιεραρχία να καταδιώξη και καθαιρέση τον ομολογητή Μητροπολίτη Αρτέμιο. Και στον διωγμόν αυτόν πρωτοστατούν οι πνευματικοί του αδελφοί Μητροπολίτες πρώην Ερζεγοβίνης Αθανάσιος, Μαυροβουνίου Αμφιλόχιος και Μπάτσκας Ειρηναίος. Και οι τρεις αυτοί διώκτες του συμπροσ­εύχονται με παπικούς και Εβραίους! Πως εξηγεί­ται αυτή η φοβερή αλλοίωσις των πρώην πατερικών, αντιπαπικών και αντιοικουμενιστών θεολόγων;».

-------------------

Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Καλόν παράδεισο Σεβασμιότατε.

Σχόλιο Ανωνύμου:

 Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Από το Πατριαρχείο Σερβίας στην ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου συμμετείχε ο μητροπολίτης Αμφιλόχιος του Μαυροβουνίου. Σήμερα, τόσο ο Αμφιλόχιος όσο και ο Πατριάρχης Σερβίας είναι νεκροί από τον ιό. Ας ελπίσουμε να πρόλαβαν και να μετανόησαν πριν το τέλος. Από ό,τι φαίνεται ο Θεός επέλεξε να τους πάρει και τους δύο και με έναν εντυπωσιακό τρόπο που τους συσχετίζει τόσο πολύ για άλλη μία φορά. Τότε ο Πατριάρχης Σερβίας έστειλε τον Αμφιλόχιο στο Κολυμπάρι και δι αυτού συμμετείχε στην μεγάλη πτώση. Πίσω στο σήμερα και ο Πατριάρχης Σερβίας πήγε στην κηδεία του Αμφιλόχιου που πέθανε από κορωνοϊό όπου και κόλλησε και οδηγήθηκε έτσι και ο ίδιος στο θάνατό του.

Οικουμενισμός: Το βδέλυγμα της ερημώσεως

 

Η ΕΝΔΟΣΤΡΕΦΕΙΑ ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ

«Ψυχής δε κίνησίς εστι κυκλική, η εις εαυτήν είσοδος από των έξω, και των νοερών αυτής δυνάμεων η ενοειδής συνέλιξις ώσπερ εν τινι κύκλω το απλανές αυτή δωρουμένη». Διονύσιος Αρεοπαγίτης.

Ίσως να μη είναι ανωφελές να λεχθή, ότι κακώς απεδόθη εις τον άγιον Γρηγόριον η ενδοστρεφής προσευχή, και ότι κάκιστα συνεδέθησαν μετά του ονόματός του, ως «παλαμισμός», τα ειρωνικά παρωνύμια «ομφαλοσκοπία –ομφαλοψυχία». Ηγνόησαν οι τοιαύτα φρονήσαντες ορθολογισταί, ότι εις την Ορθόδοξον Θεολογίαν υφίσταται συνεχής εσωτερική ενότης. Τοιαύτη δ’ ενότης, οίαν οφείλομεν να ανακαλύπτωμεν πανταχού των επί μέρους ιερών κειμένων της Καινής Διαθήκης. Διότι το Πνεύμα το Άγιον, όπερ εσόφισε τους αμέσους μαθητάς του Κυρίου, αυτό το ίδιον Πνεύμα εφώτισε και τους Πατέρας. Η υφισταμένη ποικιλία εν τη διδασκαλία των Πατέρων ουδόλως αίρει την εσωτερικήν ταυτότητα αυτής.

Τη ΚΒ΄ (22α) Νοεμβρίου, μνήμη του Αγίου Αποστόλου ΦΙΛΗΜΟΝΟΣ και των συν αυτώ ΑΡΧΙΠΠΟΥ, ΟΝΗΣΙΜΟΥ και ΑΠΦΙΑΣ.

Φιλήμων ο Άγιος Απόστολος και οι συν αυτώ Άγιοι Μάρτυρες ήσαν κατά τους χρόνους του βασιλέως Νέρωνος, μαθηταί χρηματίσαντες του Αποστόλου Παύλου εν έτει νδ΄ (54), όστις αναφέρει περί αυτών εις την προς Φιλήμονα Επιστολήν λέγων· «Παύλος, δέσμιος Ιησού Χριστού, και Τιμόθεος ο αδελφός, Φιλήμονι τω αγαπητώ και συνεργώ ημών και Απφία τη αγαπητή και Αρχίππω τω συστρατιώτη ημών και τη κατ’ οίκον σου Εκκλησία». Πολλούς δε και άλλους επαίνους πλέκει εις τον μακάριον Φιλήμονα, τον οποίον εχειροτόνησε και Επίσκοπον  των Γαζαίων.

Εις τα ζητήματα της πίστεως δεν χωρούν ανθρώπινοι συναισθηματισμοί

Αείποτε η Εκκλησία του Χριστού «δια τους λόγους των χειλέων Του εφύλαξεν οδούς σκληράς». Μέσος όρος δεν υπάρχει. Ή πιστεύομεν ή δεν πιστεύομεν. Ή ο από δέκα αιώνων Καθολικισμός περιέπεσεν εις αιρέσεις, οπότε πρέπει να τας αποβάλη και κατόπιν να έλθη προς ένωσιν Δογματικήν και Εκκλησιαστικήν ή δεν έχει αιρέσεις οπότε η Εκκλησία μας πλανάται επί δέκα αιώνας. Και όχι μόνον δέκα αιώνας, αλλά πλανάται μεθ' όλων των Οικουμενικών Συνόδων και των αγίων Πατέρων, και τα πάντα γίνονται άνω κάτω. Και κατά συνέπειαν πρέπει να διορθώσωμεν Ιερούς Κανόνας, να συμπληρώσωμεν το Σύμβολον της Πίστεως, να διασκευάσωμεν τα λειτουργικά μας βιβλία, να χρίσωμεν με ασβέστη τους τοιχογραφημένους αγίους Πατέρας μας και να καύσωμεν τας φορητάς εικόνας των, αφού επλανήθησαν και πλανούν και ημάς τόσους αιώνας   Πρέπει να παύσωμεν του λοιπού να λέγωμεν εις τας προσευχάς  μας «δι' ευχών των αγίων Πατέρων ημών». Πρέπει να κλαύσωμεν δια τα πλήθη των Ομολογητών, που εμαρτύρησαν ματαίως και προ του σχίσματος και μετά το σχίσμα. Και πρέπει να σβήσωμεν πλέον και την ιεράν κανδήλαν, που καίει ακοίμητα εις την είσοδον του Ναού του Πρωτάτου, επάνω εις τα άγια λείψανα των Αγιορειτών Πατέρων, που εμαρτύρησαν από τους Ενωτικούς του 13ου αιώνος, διότι δεν εδέχθησαν το μνημόσυνον του Πάπα. Εάν δεν είναι αιρετική η παπική Εκκλησία, τότε τα θαύματα των αγίων Ομολογητών της Ορθοδοξίας είναι δαιμονικαί απάται. Εάν δεν είναι οι Λατίνοι αιρετικοί, πρέπει να καύσωμεν όλους τους αντιλατινικούς λόγους του Μ. Φωτίου, του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, Καβάσιλα, Ιωσήφ Βρυεννίου, Αγίου Μάρκου του Ευγενικού, Γενναδίου του Σχολαρίου και τόσων ιερωτάτων θεολόγων μέχρι του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, ως και τας Συνοδικάς αποφάσεις. Τότε τι χρειάζονται το «Πηδάλιον», το «Ωρολόγιον», το «Τριώδιον»; Να τα ρίψωμεν εις το πυρ και να ομολογήσωμεν ότι επλανήθημεν!

Άγ. Ιουστίνος (Πόποβιτς) (Γνωμάτευσις 13/11/1974).

O σύγχρονος Ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας μας Ἅγιος Ἰουστῖνος ὁ Πόποβιτς στὸ μνημειῶδες ἔργο του “Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία καὶ ὁ Οἰκουμενισμός” :                                                                         

“Ἡ ἑνότης τῆς Ἐκκλησίας ἀπορρέει ἀναγκαίως ἐκ τῆς ἑνότητος τοῦ προσώπου τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ. Ἡ Ἐκκλησία οὖσα καθολικῶς εἷς καὶ μοναδικὸς θεανθρώπινος ὀργανισμὸς εἰς ὅλους τοὺς κόσμους, δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ διαιρεθῆ. Κάθε διαίρεσις θα ἐσήμαινε τὸν θάνατόν της… Κατὰ τὴν ἑνιαίαν στάσιν τῶν Πατέρων καὶ τῶν Συνόδων ἡ Ἐκκλησία εἶναι ὄχι μόνον μία, ἀλλὰ καὶ μοναδική, διότι ὁ εἷς καὶ μοναδικὸς Θεάνθρωπος, ἡ κεφαλή της δὲν δύναται νὰ ἔχει πολλὰ σώματα. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι μία καὶ μοναδική, διότι εἶναι τὸ σῶμα τοῦ ἑνὸς καὶ μοναδικοῦ Χριστοῦ. Εἶναι ὀντολογικῶς ἀδύνατος ὁ χωρισμὸς τῆς Ἐκκλησίας, διὰ τοῦτο ποτὲ δὲν ὑπῆρχε διαίρεσις τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ μόνον χωρισμὸς ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία”.

Ευτυχώς μας έσωσε το veto της Σόφιας -- του Στέλιου Παπαθεμελή*

Η διαβόητη συμφωνία των Πρεσπών είναι εκτός πάσης αμφιβολίας προδοτική. Την συνομολόγησε η προηγούμενη κυβέρνηση και η παρούσα έσπευσε κατά την ανάληψη των καθηκόντων της, να δηλώσει ότι την τιμά και την εφαρμόζει! Αλλά, Ω! του θαύματος!, ξεμύτησε ένα αναπάντεχο veto της Σόφιας που στραπάτσαρε τα σχέδια της Μέρκελ, που κινεί όλα τα βρώμικα βήματα αυτής της θλιβερής ιστορίας.

    Δεν έχει σημασία «πόθεν» έχει αξία «τι». Τελικά η Βουλγαρία έπραξε αυτό που όφειλε να κάνει η Ελλάδα: μπλόκαρε την ένταξη της ψευδώνυμης Μακεδονίας στην Ευρώπη και επειδή οι «γλωσσικές και ιστορικές διαφορές» Βουλγαρίας και Σκοπίων είναι μάλλον ανυπέρβλητες, είναι απίθανο, όσο οι Βούλγαροι είναι ανένδοτοι, να υπάρξει θετική συνέχεια για τους σκοπιανούς. Δυστυχώς η επίσημη Ελλάς για άλλη μια φορά «ουκ ηβουλήθη συνιέναι ».

Λόγος στα Εισόδια της Υπεραγίας Θεοτόκου -- Αγ. Ταράσιος, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

Χαρούμενη και παράδοξη είναι η σημερινή πανήγυρη, δηλαδή η είσοδος της Αειπαρθένου και Θεοτόκου στο ναό, οδηγεί δε σε υμνωδία τον πόθο των φιλεόρτων. Σήμερα ο ουρανός και η γη συνεορτάζουν και δοξολογούν το Δημιουργό, που διάλεξε από την ανθρώπινη φύση, αυτήν την ευλογημένη από τον Θεό κόρη, για δική του κατοικία. Σήμερα ετοιμάζεται η κατοικία του προαιώνιου μυστηρίου που επρόκειτο να φανερωθεί στο μέλλον. Σήμερα αυτή που γεννήθηκε από τον Ιωακείμ και την Άννα μετά την υπόσχεση σ’ αυτούς, προσφέρεται από τους ίδιους ως τίμιο δώρο σ’ Αυτόν, που αργότερα καταδέχθηκε να γεννηθεί απ’ Aυτήν. Σήμερα το ξεκίνημα της χαράς, δηλαδή η Θεοτόκος, τριών ετών μπαίνει στο ναό, και προπορεύονται παρθένες κρατώντας λαμπάδες. Σήμερα η κατάργηση της κατάρας της στειρώσεως οδηγείται ως δώρον στα Άγια των αγίων. Σήμερα το περιεχόμενο του κηρύγματος των προφητών οδηγείται στα άδυτα από τον αρχιερέα και προφήτη Ζαχαρία. Εκεί που αυτός μια φορά το χρόνο με ευλάβεια εισερχόταν, η Θεοτόκος παρέμενε συνεχώς ημέρα και νύκτα.  Ποιός δεν θα εκπλαγεί με το θαυμαστό γεγονός; Ποιός δεν εκπλήττεται με το παράδοξο θαύμα; Ποιός δεν θα παραξενευτεί βλέποντας την απρόσιτη στους ιερείς αμόλυντη Μαρία να παραμένει στο ιερό;

Ο ηγούμενος της Ιεράς Μονής Καρακάλλου καταθέτει μαρτυρίες για τον Χριστοφόρο Παπουλάκο