Κατάντια: Τα ελληνόπουλα της Χιμάρας (Βορείου Ηπείρου) υποχρεώνονται να φοιτήσουν σε αλβανικό λύκειο!

Με την συμπλήρωση 9 ετών από την επαναλειτουργία του σχολείου Όμηρος Χιμάρας, όπου οι μαθητές διδάσκονταν την ελληνική γλώσσα σε επίπεδο δημοτικού και γυμνασίου, προέκυψε ένα πρόβλημα που δυστυχώς είχε πολύ άσχημη κατάληξη.



Η πρώτη φουρνιά των μαθητών που εντάχθηκε στην πρώτη δημοτικού το 2006, το σχολικό έτος

Οι Άγιοι Εικοσιέξ Οσιομάρτυρες Ζωγραφίται

Οι Άγιοι Εικοσιέξ Οσιομάρτυρες Ζωγραφίται, οι ελέγξαντες τους λατινόφρονας, τον τε βασιλέα Μιχαήλ και τον Πατριάρχην Βέκκον, επάνωθεν του Πύργου πυρί τελειούνται.

Ως πυρίκαυστοι θυσίαι τω Κυρίω,
Οι εικοσιέξ ωράθησαν εικότως.


Επειδή το Άγιον Όρος πάντοτε και ήτο και είναι ο πρόβολος και το στήριγμα της πασχούσης εν τη Ανατολή Εκκλησίας, δια τούτο οι Λατίνοι, ίνα καταστρέψωσι το θεμελιώδες τούτο στήριγμα της Ορθοδοξίας, εισεπήδησάν ποτε και εις αυτό, πείθοντες δια λόγων, εξαπατώντες δια χρημάτων και υποσχέσεων, και καταναγκάζοντες δια των απειλών και της τυραννικής μέχρι μαρτυρίου βίας, όπως αναγνωρισθή και εν τω Αγίω Όρει η εξουσία του Πάπα της Ρώμης. Πλην όμως ολίγοι τινές δειλοκάρδιοι επείθοντο εις τούτο· οι δε πλείονες αυτών επεσφράγισαν δια του ιδίου αίματος την εαυτών ομολογίαν, και δια της σταθερότητος αυτών εξήλεγξαν την ιερόσυλον του Πάπα οικειοποίησιν της εξουσίας και του πεπλασμένου ονόματος ως τοποτηρητού του Χριστού, όστις εις και μόνος και ήτο και είναι και θα είναι εις τους αιώνας, η κεφαλή της Αγίας αυτού Εκκλησίας. Ίνα δε παρεκκλίνωσι οι Μοναχοί του Αγίου Όρους εις τα της Ρώμης και του Πάπα σαθρά δόγματα, συνήργει δυστυχώς και ο τότε αυτοκράτωρ της Κωνσταντινουπόλεως Μιχαήλ ο Παλαιολόγος, και ο Πατριάρχης αυτής Ιωάννης Βέκκος.

ΛΟΓΟΝ ΑΓΑΘΟΝ Πολυέλαιος Θεομητορικών εορτών

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τετάρτη, 23 Σεπτεμβρίου 2015

Σύλληψη Προδρόμου, Ξανθίπης, Πολυξένης, Νικολάου Καρπενισριώτου.


Ἔτσι προφήτευσε ὁ προφήτης Ἠσαΐας γιὰ τὸν Πρόδρομο τοῦ Κυρίου, Ἰωάννη: «Φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ». Δηλαδή, φωνὴ ἀνθρώπου, ποὺ φωνάζει στὴν ἔρημο καὶ λέει: «Ἑτοιμάστε τὸν δρόμο, ἀπ’ ὅπου θὰ ἔλθει ὁ Κύριος σὲ σᾶς. Κάνετε ἴσιους καὶ ὁμαλοὺς τοὺς δρόμους, ἀπὸ τοὺς ὁποίους θὰ περάσει». Ξεριζῶστε, δηλαδή, ἀπὸ τὶς ψυχές σας τὰ ἀγκάθια τῶν ἁμαρτωλῶν παθῶν καὶ ρίξτε μακριὰ τὰ λιθάρια τοῦ ἐγωισμοῦ καὶ τῆς πώρωσης καὶ καθαρίστε μὲ μετάνοια τὸ ἐσωτερικό σας, γιὰ νὰ δεχθεῖ τὸν Κύριο.
Ἡ φωνὴ αὐτή, ποὺ ἦταν ὁ Ἰωάννης, γεννήθηκε μὲ θαυμαστὸ τρόπο. Ὁ Πατέρας του Ζαχαρίας ἦταν ἱερέας. Τὴν ὥρα τοῦ θυμιάματος μέσα στὸ θυσιαστήριο, εἶδε ἄγγελο Κυρίου, ποὺ τοῦ ἀνήγγειλε, ὅτι θὰ ἀποκτοῦσε γιὸ καὶ θὰ ὀνομαζόταν Ἰωάννης. Ὁ Ζαχαρίας σκίρτησε ἀπὸ χαρά, ἀλλὰ δυσπίστησε. Ἡ γυναῖκά του ἦταν στείρα καὶ γριά, πῶς θὰ γινόταν αὐτὸ ποὺ ἄκουγε; Τότε ὁ ἄγγελος τοῦ εἶπε ὅτι γιὰ νὰ τιμωρηθεῖ ἡ δυσπιστία του, μέχρι νὰ πραγματοποιηθεῖ ἡ βουλὴ τοῦ Θεοῦ, αὐτὸς θὰ ἔμενε κωφάλαλος. Πράγματι, ἡ Ἐλισάβετ συνέλαβε, καὶ μετὰ ἐννιὰ μῆνες ἔκανε γιό. Μετὰ ὀκτὼ ἡμέρες, στὴν περιτομὴ τοῦ παιδιοῦ, οἱ συγγενεῖς θέλησαν νὰ τοῦ δώσουν τὸ ὄνομα τοῦ πατέρα του, Ζαχαρία. Ὅμως, ὁ Ζαχαρίας, ἔγραψε ἐπάνω σὲ πινακίδιο τὸ ὄνομα Ἰωάννης. Ἀμέσως δέ, λύθηκε ἡ γλώσσα του, καὶ ἡ χαρὰ γιὰ ὅλους ἦταν μεγάλη.

Από τα «Εκατὸν Πρακτικά Κεφάλαιά» του Αγίου Διαδόχου Φωτικής:

«Όλοι οι άνθρωποι είμαστε πλασμένοι κατ᾽ εικόνα του Θεού. Το “καθ᾽ ομοίωσιν” όμως το έχουν μόνον εκείνοι, οι οποίοι με πολλὴν αγάπην υποδούλωσαν την ελευθερία τους στον Θεόν. Γιατί όταν δεν ανήκουμε στους εαυτούς μας, τότε είμαστε όμοιοι με Εκείνον, που μας συμφιλίωσε με τον εαυτόν Του μέσῳ της αγάπης. Αυτό δεν μπορεί κανείς να το επιτύχη, αν δεν πείση την ψυχή του να μη δελεάζεται από την εύκολη δόξα του κόσμου τούτου».

Του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά :

Ἀφήνουμε τὸν Ἅγιο Γρηγόριο Παλαμᾶ, ὁ ὁποῖος στὸν μεγάλο καὶ ἐκτενῆ του λόγο στὰ Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου -ὑπάρχει καὶ μικρός- παρουσιάζει τὴν Παναγία κατὰ τὰ παιδικὰ καὶ ἐφηβικὰ της χρόνια, κατὰ τὰ δώδεκα χρόνια ποὺ ἔμεινε μέσα στὸν Ναό, μέχρι τὴν ἡλικία τῶν 15 ἐτῶν ποὺ ἔγινε ὁ Εὐαγγελισμός, ὡς τὴν πρώτη ἡσυχάστρια, τὴν πρώτη ἀσκήτρια, νὰ μὴ ἔχει καμμία σχέση μὲ τὰ κοσμικά, τὰ γήϊνα, τὰ σαρκικά, οὔτε σὲ ἐπίπεδο σκέψεων καὶ λογισμῶν, ἀλλὰ ἁγνὴ καὶ ὁλοκάθαρη νὰ προετοιμάζει τὸν ἑαυτό της, γιὰ νὰ γίνει κατοικητήριο τοῦ Θεοῦ.

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης : το ποίμνιο αποδεικνύεται συνετώτερο των ποιμένων

Επί πολλές δεκαετίες η παναίρεση του Οικουμενισμού λυμαίνεται την ορθόδοξη πίστη και ζωή. Από τους ποιμένες, φύλακες του ποιμνίου, που θα έπρεπε να αγρυπνούν και να εκδιώκουν τους λύκους των αιρέσεων του Παπισμού και του Προτεσταντισμού, πολλοί σιωπούν και κρύβονται, είτε από φόβο και δειλία είτε για να μη πέσουν στην δυσμένεια των ισχυρών, ενώ άλλοι έχουν προσχωρήσει στις αιρέσεις και ως προβατόσχημοι λύκοι κατασπαράσσουν πνευματικά, τους ποιμαινομένους. Την διαφύλαξη της πίστεως ανέλαβαν ευάριθμοι πρεσβύτεροι και μοναχοί, αλλά και οι ίδιοι οι ποιμαινόμενοι με αξιοθαύμαστη παρρησία. Δεν είναι πάντως η πρώτη φορά στην ιστορία της Εκκλησίας, που το ποίμνιο αποδεικνύεται συνετώτερο των ποιμένων, ποιμαινόμενο αοράτως από τον αρχιποίμενα Χριστό, ο οποίος άλλωστε εγκατέστησε τους ποιμένες, όχι για να καταφάγουν, αλλά για να προστατεύουν το ποίμνιο, όχι για να σφετεριστούν την ιερατική Χάρη προς ίδιον όφελος, αλλά για να θυσιάσουν ακόμη και τη ζωή τους, όπως έπραξεν Εκείνος, για την σωτηρία των προβάτων. Ο καλός ποιμένας δεν φεύγει, όταν βλέπει τον λύκο να έρχεται, πολύ περισσότερο δεν προσχωρεί στους λύκους, αλλά «την ψυχήν αυτού τίθησιν υπέρ των προβάτων»

Tου Φώτη Κόντογλου : «χαρμολύπη ή χαροποιόν πένθος»

Αληθινά, είναι βλογημένοι και καλότυχοι όσοι καταλάβανε γρήγορα την πίκρα που βρίσκεται μέσα στις χαρές του κόσμου και πήγανε κοντά στο Χριστό που μακάρισε «τους πτωχούς τω πνεύματι, τους πενθούντας, τους πραείς, τους ελεήμονας, τους καθαρούς τη καρδία, τους ειρηνοποιούς». Οι άνθρωποι με το σαρκικό φρόνημα, ας τους νομίζουν δυστυχισμένους, παραπεταμένους, περιφρονημένους, ακοινώνητους, άχαρους, στερημένους, πικραμένους. Αυτοί οι καλότυχοι έχουν πάρει δώρο από τον Κύριο να αλλάζουν θαυμαστά το πένθος σε χαρά, τα δάκρυα σε αγαλλίαση. Σ΄ αυτούς γίνεται το μυστήριο εκείνης της θαυμαστής καταστάσεως που λέγεται από τους Πατέρες «χαρμολύπη ή χαροποιόν πένθος». Ταύτα είναι τα δώρα του Αγίου Πνεύματος, που είναι ακατανόητα στους σαρκικούς ανθρώπους. 

Από τις Αγιογραφικές Μελέτες -- Η Γέννησις της Θεοτόκου


Ἑορτάζεται: 8η Σεπτεμβρίου

http://agiografikesmeletes.blogspot.gr/2013/09/blog-post_20.html

Η ενορία Ευαγγελιστρίας Πειραιώς -- ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

130 ξεχωριστές ευκαιρίες για όλη την οικογένεια στον Πειραιά στην Ευαγγελίστρια Πειραιώς

Η ενορία Ευαγγελιστρίας Πειραιώς με αίσθημα ποιμαντικής ευθύνης και ανταποκρινόμενη στις ανάγκες των καιρών, διοργανώνει για 4η συνεχόμενη χρονιά, το τρίμηνο πρόγραμμα «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει...», από 1η Οκτωβρίου έως και 31 Δεκεμβρίου.


Συμμετέχοντας στην καθημερινή αγωνία του Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ, και αναζητώντας λύσεις στις δυσκολίες που καθημερινά λιγοστεύουν τις ελπίδες μας, η ενορία Ευαγγελιστρίας Πειραιώς με αίσθημα ποιμαντικής ευθύνης και ανταποκρινόμενη στις ανάγκες των καιρών, διοργανώνει για 4η συνεχόμενη χρονιά, το τρίμηνο πρόγραμμα «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει...», από 1η Οκτωβρίου έως και 31 Δεκεμβρίου. 

Διωγμός εντός των τειχών της Διοικούσης Εκκλησίας --- του Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

Κάθε φορά που θυμάμαι – και συμβαίνει αυτό συχνά, σχεδόν καθημερινά – ότι μερικοί αδελφοί διώκονται όχι γιατί είναι άδικοι, όχι γιατί παρανομούν, όχι γιατί καταπατούν θείες εντολές, αλλά γιατί είναι δίκαιοι, είναι ζηλωτές, είναι ηθικοί και τηρούν με ακρίβεια τις εντολές  του Θεού, αισθάνομαι και εγώ τον πόνο των αδελφών, τον βιώνω ως ιδικό μου και αγανακτώ από τη συμπεριφορά των διωκτών, οι οποίοι κινούνται με συγκαλυμμένη εχθρότητα και πάντα στο όνομα της τήρησης της κανονικής τάξης της Εκκλησίας και της πιστής εφαρμογής των όσων από αιώνες ισχύουν στην παράδοσή της! 
…… Ο ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς                                                       Πρόσφατα εξεδόθη η καταδικαστική απόφαση για τον γνωστό ιερομόναχο, ο οποίος μάχεται κατά των οικουμενιστών

ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ Κυριακή 11-10-2015

http://agiooros.org/viewtopic.php?f=16&t=11414#p33182


Παναγία η Παραμυθία

Η Ιερά Μονή Βατοπαιδίου, είναι μία τοποθεσία θαυμάσια, στολισμένη με κάρπιμα δέντρα, με νεραντζιές, κυπαρίσσια και με περιβόλια εύμορφα. Εκεί είδαμε την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της ονομαζόμενης « Παραμυθία ». Η εικόνα αυτή είναι τοιχογραφία και βρίσκεται στο δεξιό χορό ομωνύμου παρεκκλησίου της Μονής. Όταν πειρατές επετέθησαν στη Μονή, το πληροφορήθηκε ο ηγούμενος από την Παναγία. Το αξιοπερίεργο, όπως μας είπαν οι Πατέρες, είναι ότι είδε στην εικόνα ο ηγούμενος το βρέφος να απλώνει το χέρι του και να σκεπάζει τα χείλη της Μητέρας του λέγοντας: « Μη μητέρα μου, άφησε τους να τιμωρηθούν… » Η Παναγία πήρε το χέρι του Υιού της και επανέλαβε τα ίδια λόγια. 
Αυτός ο τελευταίος σχηματισμός παρέμεινε μόνιμα στην εικόνα. Ενώ οι μοναχοί σώθηκαν θαυματουργικά από τους πειρατές. Ονόμασαν την Παναγία αυτή «Παραμυθία », που σημαίνει παρηγοριά, καταπράυνση ή μετρισμός. Έννοιες που εξίσου αποδίδουν το περιστατικό του θαύματος.
 
Σε χειρόγραφο ρωσσικό της Μονής αγίου Παντελεήμονα αναφέρεται ότι οι πειρατές ήταν Τούρκοι. Η εικόνα αυτή όπως πληροφορήθηκα από Βατοπαιδινό Ιερομόναχο, ανάγεται στον 14ο αιώνα. Στο πρόσωπο της Παναγίας είναι αποτυπωμένη η γλυκύτητα και η αγάπη. Τα χείλη φαίνονται να μιλούν και να ικετεύουν τον Κύριο ή σαν να μιλά και κάπου σταμάτησε τη φράση στη μέση. Το πρόσωπο του θείου βρέφους δείχνει απειλή. Οι σκούρες γραμμές στο πρόσωπο προδίδουν οργή, το δε βλέμμα του είναι αυστηρό και εκφράζει αγανάκτηση.
 

Από το βιβλίο « Εμπειρίες από τον αμίλητο κόσμου του Άθω »
 

«Τα ουράνια πάντα εξέστησαν ορώντα το Πνεύμα το Άγιον εν σοι σκηνώσαν».

Πάντοτε είχε το πλήρωμα της χάριτος η Παρθένος, και προ της συλλήψεως, και εν τη συλλήψει, και μετά την σύλληψιν. Είχε το πλήρωμα της χάριτος προ της συλλήψεως· διότι αν ο Πρόδρομος Ιωάννης εχαριτώθη έτι εκ κοιλίας Μητρός του, κατά τον λόγον του Αγγέλου, ον είπε «Και Πνεύματος Αγίου πλησθήσεται (ο Ιωάννης δηλ.) έτι εκ κοιλίας Μητρός αυτού» (Λουκ. α: 15)·πόσω μάλλον ήτον χαριτωμένη η Θεοτόκος η μέλλουσα γεννήσαι Αυτόν τον Υιόν του Θεού; διο και εν τω εις τα Εισόδια Τροπαρίω της Θεοτόκου γέγραπται «Τα ουράνια πάντα εξέστησαν ορώντα το Πνεύμα το Άγιον εν σοι σκηνώσαν». Όθεν και ο Γαβριήλ ευαγγελίσας αυτήν, κεχαριτωμένην ωνόμασεν, ειπών·«Χαίρε κεχαριτωμένη»· τούτον δε τον λόγον είπε προ του να συλλάβη η Παρθένος τον Κύριον.