Ὅλοι οἱ πιστοὶ πάντοτε ἢ στὴν Ἐκκλησία ἢ στὸ σπίτι
μας ἀνάβουμε μία τοὐλάχιστον λαμπάδα ἢ ἕνα κερί. Ὅμως γιατὶ καθιέρωσε ἡ Ἐκκλησία
μας νὰ ἀνάβουμε τὸ κερί; Τί συμβολίζει; Λέγει ὁ Κύριος: «Ἕως τὸ φῶς ἔχετε, πιστεύετε
εἰς τὸ φῶς, ἵνα υἱοὶ φωτὸς γένησθε» (Ἰω. ιβ´, 36). «ἐγὼ φῶς εἰς τὸν κόσμον ἐλήλυθα,
ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ ἐν τῇ σκοτίᾳ μὴ μείνῃ» (Ἰω. ιβ´ 46). Δηλαδὴ ἕως ὅτου
μὲ ἔχετε μεταξύ σας, ποὺ εἶμαι τὸ φῶς, πιστεύετε στὸ φῶς, γιὰ νὰ γίνετε παιδιὰ
τοῦ φωτός, ὁλόκληροι φωτισμένοι ἀπὸ τὸ φῶς τῆς ἀληθείας καὶ τῆς ἁγιότητος. Ἐγὼ ἦλθα
στὸν κόσμο, διὰ νὰ εἶμαι φῶς πνευματικὸ δι᾽ αὐτόν, διὰ νὰ μὴ μείνη στὸ ἠθικὸ σκότος
τῆς ἁμαρτίας καὶ τῆς πλάνης κανεὶς ἀπὸ ἐκείνους, ποὺ πιστεύουν σ᾽ ἐμένα. Πρέπει
νὰ γίνουμε φῶς Χριστοῦ. Αὐτὸ τὸ φῶς συμβολίζει τὸ κερί. Τό κερί, πού τούς πρώτους χριστιανικούς αἰῶνες ἐξυπηρετοῦσε πρακτικὲς
ἀνάγκες τῶν πιστῶν κυρίως στὰ χρόνια τῶν διωγμῶν, συμβολίζει τὸ Φῶς τοῦ Χριστοῦ
καὶ τὴ φλόγα τῆς πίστεως.
Τὸ ἄναμμα τοῦ κεριοῦ συνοδεύεται πάντοτε μὲ λόγια προσευχῆς καὶ μαρτυρεῖ τὸν ἀγώνα τοῦ πιστοῦ νὰ φωτισθῆ ἀπὸ τὸ ἀληθινὸ «φῶς τῆς ζωῆς», νὰ γίνει τέκνο φωτὸς καὶ ἀληθινὸς μαθητὴς τοῦ Χριστοῦ, ποὺ εἶναι «τὸ φῶς τοῦ κόσμου» (Ἰωάν. 8, 12). Σύμφωνα μὲ τὸν Ἅγιο Συμεὼν Θεσσαλονίκης τὸ κερὶ συμβολίζει τὴν καθαρότητα τῆς ψυχῆς, γιατὶ εἶναι κατασκευασμένο ἀπὸ καθαρὸ κερὶ μέλισσας, ἡ ὁποία γιὰ νὰ παρασκευάση τὸ κερὶ μαζεύει ὅ,τι καλὸ καὶ ὠφέλιμο ὑπάρχει στὴ γύρη διαφόρων λουλουδιῶν. Ἐπίσης, συμβολίζει τὴν πλαστικότητα τῆς ψυχῆς καὶ τὴ Θεία Χάρη, ἐπειδὴ τὸ κερὶ προέρχεται ἀπὸ τὰ ἄνθη ποὺ εὐωδιάζουν, καὶ τὴ θέωση, ἐπειδὴ τὸ κερὶ ἀνακατεύεται μὲ τὴν φωτιὰ καὶ τῆς δίνει τροφή. Ἐπιπλέον, καθὼς καίει καὶ φωτίζει στὸ σκοτάδι, συμβολίζει τὴν ἀγάπη καὶ τὴν εἰρήνη, ποὺ χαρακτηρίζουν κάθε ἀληθινὸ χριστιανό. Τὸ ἁγνὸ κερὶ ποὺ παράγεται ἀπὸ παρθένες μέλισσες συμβολίζει τὴν ἀνθρώπινη φύση τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία προῆλθε ἀπὸ τὴν παρθένο Μαρία. Τὸ τρικέρι, μὲ τὸ ὁποῖο εὐλογεῖ ὁ Ἐπίσκοπος συμβολίζει τὴν Ἁγία Τριάδα, ἐνῶ τὸ δικέρι τὶς δύο φύσεις τοῦ Χριστοῦ. Στὸ Ἅγιο Βάπτισμα ἢ «φώτισμα» ἡ ἀναμμένη λαμπάδα συμβολίζει τὸ πνευματικὸ φῶς, ποὺ λαμβάνει ὁ νεοφώτιστος, γιὰ νὰ βλέπη τὰ καλὰ ἔργα καὶ νὰ δοξάζη τὸν Θεό. Τὸ φῶς αὐτὸ ἀνανεώνεται μέσα στὴν ψυχή μας κάθε φορὰ ποὺ συμμετέχουμε στὴ θεία Λειτουργία καὶ κοινωνοῦμε τοῦ Σώματος καὶ τοῦ Αἵματος τοῦ Κυρίου. Γι᾽ αὐτὸ στὸ τέλος κάθε Θείας Λειτουργίας ψάλλουμε «Εἴδομεν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν…». Στὸ Μυστήριο τοῦ Γάμου, τὸ ἄναμμα τῶν λευκῶν λαμπάδων συμβολίζει τὴν ἁγνότητα τῶν ψυχῶν τῶν νεονύμφων. Τὰ κεριὰ στὴν κηδεία καὶ στὰ μνημόσυνα συμβολίζουν τὸν φωτεινὸ τόπο ἀπὸ τὸ φῶς τοῦ Χριστοῦ, στὸ ὁποῖο προσευχόμαστε νὰ εἰσέλθουν οἱ κεκοιμημένοι. Τὰ κεριὰ ἢ τὰ κανδήλια τοῦ Πολυελαίου συμβολίζουν τοὺς ἁγίους καὶ τὴ θριαμβεύουσα Ἐκκλησία τῶν Οὐρανῶν. Γι᾽ αὐτό, συνήθως στὶς Ἱερὲς Μονὲς κατὰ τὶς ἀγρυπνίες τῶν μεγάλων ἑορτῶν, σείουν τὸν Πολυέλαιο, κάτι ποὺ μαρτυρεῖ ὅτι καὶ οἱ ἅγιοι στὰ ἐπουράνια συνεορτάζουν καὶ συγχορεύουν μὲ τὴν ἐπίγεια Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.
Τὸ ἄναμμα τοῦ κεριοῦ συνοδεύεται πάντοτε μὲ λόγια προσευχῆς καὶ μαρτυρεῖ τὸν ἀγώνα τοῦ πιστοῦ νὰ φωτισθῆ ἀπὸ τὸ ἀληθινὸ «φῶς τῆς ζωῆς», νὰ γίνει τέκνο φωτὸς καὶ ἀληθινὸς μαθητὴς τοῦ Χριστοῦ, ποὺ εἶναι «τὸ φῶς τοῦ κόσμου» (Ἰωάν. 8, 12). Σύμφωνα μὲ τὸν Ἅγιο Συμεὼν Θεσσαλονίκης τὸ κερὶ συμβολίζει τὴν καθαρότητα τῆς ψυχῆς, γιατὶ εἶναι κατασκευασμένο ἀπὸ καθαρὸ κερὶ μέλισσας, ἡ ὁποία γιὰ νὰ παρασκευάση τὸ κερὶ μαζεύει ὅ,τι καλὸ καὶ ὠφέλιμο ὑπάρχει στὴ γύρη διαφόρων λουλουδιῶν. Ἐπίσης, συμβολίζει τὴν πλαστικότητα τῆς ψυχῆς καὶ τὴ Θεία Χάρη, ἐπειδὴ τὸ κερὶ προέρχεται ἀπὸ τὰ ἄνθη ποὺ εὐωδιάζουν, καὶ τὴ θέωση, ἐπειδὴ τὸ κερὶ ἀνακατεύεται μὲ τὴν φωτιὰ καὶ τῆς δίνει τροφή. Ἐπιπλέον, καθὼς καίει καὶ φωτίζει στὸ σκοτάδι, συμβολίζει τὴν ἀγάπη καὶ τὴν εἰρήνη, ποὺ χαρακτηρίζουν κάθε ἀληθινὸ χριστιανό. Τὸ ἁγνὸ κερὶ ποὺ παράγεται ἀπὸ παρθένες μέλισσες συμβολίζει τὴν ἀνθρώπινη φύση τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία προῆλθε ἀπὸ τὴν παρθένο Μαρία. Τὸ τρικέρι, μὲ τὸ ὁποῖο εὐλογεῖ ὁ Ἐπίσκοπος συμβολίζει τὴν Ἁγία Τριάδα, ἐνῶ τὸ δικέρι τὶς δύο φύσεις τοῦ Χριστοῦ. Στὸ Ἅγιο Βάπτισμα ἢ «φώτισμα» ἡ ἀναμμένη λαμπάδα συμβολίζει τὸ πνευματικὸ φῶς, ποὺ λαμβάνει ὁ νεοφώτιστος, γιὰ νὰ βλέπη τὰ καλὰ ἔργα καὶ νὰ δοξάζη τὸν Θεό. Τὸ φῶς αὐτὸ ἀνανεώνεται μέσα στὴν ψυχή μας κάθε φορὰ ποὺ συμμετέχουμε στὴ θεία Λειτουργία καὶ κοινωνοῦμε τοῦ Σώματος καὶ τοῦ Αἵματος τοῦ Κυρίου. Γι᾽ αὐτὸ στὸ τέλος κάθε Θείας Λειτουργίας ψάλλουμε «Εἴδομεν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν…». Στὸ Μυστήριο τοῦ Γάμου, τὸ ἄναμμα τῶν λευκῶν λαμπάδων συμβολίζει τὴν ἁγνότητα τῶν ψυχῶν τῶν νεονύμφων. Τὰ κεριὰ στὴν κηδεία καὶ στὰ μνημόσυνα συμβολίζουν τὸν φωτεινὸ τόπο ἀπὸ τὸ φῶς τοῦ Χριστοῦ, στὸ ὁποῖο προσευχόμαστε νὰ εἰσέλθουν οἱ κεκοιμημένοι. Τὰ κεριὰ ἢ τὰ κανδήλια τοῦ Πολυελαίου συμβολίζουν τοὺς ἁγίους καὶ τὴ θριαμβεύουσα Ἐκκλησία τῶν Οὐρανῶν. Γι᾽ αὐτό, συνήθως στὶς Ἱερὲς Μονὲς κατὰ τὶς ἀγρυπνίες τῶν μεγάλων ἑορτῶν, σείουν τὸν Πολυέλαιο, κάτι ποὺ μαρτυρεῖ ὅτι καὶ οἱ ἅγιοι στὰ ἐπουράνια συνεορτάζουν καὶ συγχορεύουν μὲ τὴν ἐπίγεια Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου