Τη Λ΄ (30η) Μαρτίου, μνήμη του Αγίου Προφήτου ΙΩΑΔ ή ΙΩΗΛ.

Ιωάδ ή Ιωήλ ο Άγιος Προφήτης κατήγετο εκ της Σαμαρείας, εκτύπησε δε αυτόν ο λέων όταν απεστάλη και ήλεγξε τον βασιλέα Ιεροβοάμ, διότι κατεσκεύασε χρυσάς δαμάλεις και προσεκύνει αυτάς (Γ΄ Βασιλ. ιβ: 28 – 33). Διότι, ο μεν Θεός προσέταξεν αυτόν να μεταβή να ελέγξη τον βασιλέα, να μη φάγη δε άρτον μηδέ να πίη ύδωρ εν τω τόπω εκείνω, αλλά να επανέλθη ταχέως. Αυτός δε πορευθείς, εύρε τον Ιεροβοάμ θυσιάζοντα και εκάλεσεν εν λόγω Κυρίου και είπε· «Θυσιαστήριον, θυσιαστήριον, τάδε λέγει Κύριος· ιδού υιός τίκτεται τω οίκω Δαβίδ, Ιωσίας όνομα αυτώ, και θύσει επί σε τους ιερείς των υψηλών τους επιθύοντας επί σε» (Γ΄ Βασιλ. ιγ:2).
Εκτείναντος δε του Ιεροβοάμ την χείρα, ίνα συλλάβη τον Προφήτην, εξηράνθη αύτη και επειδή πάλιν ο αυτός Ιεροβοάμ παρεκάλεσε τον Προφήτην να τον ιατρεύση, εδεήθη ο Προφήτης του Θεού και ιατρεύθη η χειρ του βασιλέως, καταστάσα υγιής, ως πρότερον. Επανερχόμενος δε ο Προφήτης εις την Ιερουσαλήμ, κατεπείσθη υπό ψευδοπροφήτου τινός Εμβέ ονομαζομένου και έφαγεν άρτον μετ’ αυτού, παρακούσας την προσταγήν του Θεού. Όθεν δια την παρακοήν του ταύτην επέτρεψεν ο Θεός να θανατωθή μεν υπό λέοντος, να μη φαγωθή όμως υπ’ αυτού· ενεταφιάσθη δε εις την Βαιθήλ, πλησίον του ψευδοπροφήτου εκείνου υπό του οποίου απατηθείς παρήκουσε την εντολήν του Θεού.