Απάντηση στα ψεύδη του Μητροπολίτη Σύρου Δωρόθεου Πολυκανδριώτη.

Του αδελφού μας Παναγιώτη Μακρή

Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Σύρου Δωρόθεος με επιστολή του στον Ορθόδοξο τύπο, προσπαθεί να απολογηθεί για τα Οικουμενιστικά του έκτροπα, προβάλλοντας τα ως τον Ορθόδοξο τρόπο ζωής της αλήθειας και της αγάπης.

Αφορμή για την επιστολή του αυτή, ήταν η επιστολή που έστειλε ο αποτειχισμένος πατέρας Ευθύμιος Χαραλαμπίδης στον Ορθόδοξο τύπο, στην οποία διευκρίνιζε περαιτέρω τους λόγους που τον οδήγησαν στη διακοπή του μνημόσυνου του οικείου Μητροπολίτη, δηλαδή του Σεβασμιότατου Σύρου.
Στο εν λόγω κείμενο μας, θα ρίξουμε μια Ορθόδοξη ματιά στην επιστολή του Μητροπολίτη Δωρόθεου Πολυκανδριώτη, ώστε να εξακριβώσουμε αν πράγματι ακολουθεί τον Ορθόδοξο δρόμο των Πατέρων της Εκκλησίας μας ή αν ακολουθεί και αυτός το δικό του οικουμενιστικό μονοπάτι.

Την επιστολή του ξεκινάει ο Σεβασμιότατος ως εξής: «Ἀφ’ ἦς ἡμέρας, χάριτι καί εὐδοκίᾳ Κυρίου, ἀνελάβομεν τήν διαποίμανσιν τῆς Παναγιοφυλάκτου Ἱερᾶς Μητροπόλεως Σύρου, Τήνου, κλπ., μεταξύ τῶν ἄλλων στόχων, ἐθέσαμεν καί τήν ἐν εἰρήνῃ, ἁρμονίᾳ καί συνεργασίᾳ συμβίωσιν τῶν Ὀρθοδόξων καί τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν συνοίκων τῶν εὐλογημένων Νήσων τῆς Μητροπόλεως ἡμῶν Σύρου καί Τήνου, πεποιθότες ὅτι «Ὁ ἐπίσκοπος ὀφείλει νά ἐμμένῃ ἀείποτε ἐν ταῖς ἠθικαῖς τοῦ ἱεροῦ Εὐαγγελίου ἀρχαῖς καί οὐδέποτε νά ἐξέρχηται τούτων ἤ νά παραβαίνῃ αὐτάς δῆθεν λόγῳ δογματικῶν διαφορῶν....Ἡ Χριστιανική ἀγάπη ἐστίν ἀναλλοίωτος, δι’ ὅ οὐδ’ ἡ τῶν ἑτεροδόξων χωλαίνουσα πίστις δύναται ν’ ἀλλοιώσῃ τό πρός αὐτούς τῆς ἀγάπης συναίσθημα...Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε χάριν δογματικῆς τινος διαφορᾶς πρέπον νά θυσιάζηται. Παράδειγμα ἔστω ὁ Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν, ὅστις ἐξ ἀγάπης καί πρός αὐτούς τούς Σταυρωτάς τοῦ Χριστοῦ ηὔχετο ἀνάθεμα εἶναι αὐτῶν. Ὁ μή ἀγαπῶν τούς ἑτεροδόξους ἐπίσκοπος, ὁ μή καί ὑπέρ αὐτῶν ἐργαζόμενος, ἀπό ψευδοῦς κινεῖται ζήλου, διότι ὅπου ἡ ἀγάπη ἐκεῖ καί ἡ ἀλήθεια καί τό φῶς!» κατά τήν διδαχήν τοῦ μεγάλου συγχρόνου Πατρός τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν Ἁγίου Νεκταρίου («Ποιμαντική», σελ. 192).».

Αρχικά, τα όσα γράφει ο σεβασμιότατος φαίνονται ορθά και προς τίποτα χωλαίνοντα, συμφωνούμε απόλυτα ότι ο Ορθόδοξος όσο ζηλωτής των δογμάτων και των παραδόσεων να είναι δεν επιτρέπετε επ’ ουδενί λόγο, να θυσιάζει την αγάπη η οποιαδήποτε από τις υπόλοιπες ηθικές αρετές του Ευαγγελίου. Τούτω διότι με αυτήν την θυσία χάνει στην ουσία την Ορθοδοξία του, καθότι Ορθοδοξία δεν είναι κάτι το θεωρητικό αλλά Ορθοδοξία σημαίνει και Ορθοδοπραξία «ου πας ο λεγων μοι κυριε κυριε εισελευσεται εις την βασιλειαν των ουρανων αλλ ο ποιων το θελημα του πατρος μου του εν τοις ουρανοις» (Κατά Ματθαίον 7,21).
Παρόλα τα παραπάνω ωστόσο, θα θέλαμε να διευκρινίσουμε και στον σεβασμιότατο όσο και στους αναγνώστες, ότι ισχύει και το αντίθετο δηλαδή επ’ ουδενί λόγο επιτρέπεται η αλλοίωσης ή παραχάραξης των δογμάτων της πίστεως μας, χάριν της αγάπης ή οποιασδήποτε άλλης Ευαγγελικής αρετής, όπως βλέπουμε να πράττουν οι σημερινοί Οικουμενιστές. Γράφει ο μακαριστός πατήρ Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος (σχετικά με το θέμα αυτό) στον Ορθόδοξο τύπο φύλλον 10.10.1969 τα εξής: «Παναγιώτατε ψάλλετε και Υμείς και οι ακολουθούντες Υμίν, εις πάντας τους ήχους το τροπάριον της «Αγάπης». Αγάπη, αγάπη, αγάπη! «Αγάπη άνευ όρων και ορίων». Εν ονόματι της αγάπης τούτο, εν ονόματι της αγάπης εκείνο, εν ονόματι της αγάπης το άλλο…. Περίεργον όμως! Εφ’ όσον  η καρδία Υμών εκχειλίζεται εξ αγάπης και εξ αυτής εκπηγάζουσι πολύορρα ρεύματα, φθάνοντα μέχρι των εσχατιών της Δύσεως και δημιουργούντα πελάγη, εις α ανέτως και μετ’ευφροσύνης κολυμβώσι πασών των αποχρώσεων οι αιρετικοί, πως δεν διατίθενται ολίγαι σταγόνες αγάπης και δια τους ταλαίπωρους Ορθοδόξους; Δι’ εκείνους εκ των Ορθοδόξων, οίτινες σκανδαλίζονται, βλέποντες τον Ορθόδοξον Πατριάρχην Κων/πόλεως να αθετή- εν ονόματι της αγάπης!- ιερούς Κανόνας, να ανατρέπη αιωνόβιους Παραδόσεις, να κρημνίζει τα τείχη ασφαλείας, να μεταίρη όρια α έθεντο αγιώτατοι Πατέρες της Εκκλησίας; Δι’αυτούς εστείρευσαν αι πηγαί της αγάπης Υμών Παναγιώτατε;» (Επιστολή πρός Πατριάρχη Άθηναγόρα, Όρθ. Τύπος, 10.10.1969). Θεωρούμε ότι τα παραπάνω που ειπώθηκαν από τον πατέρα Επιφάνιο προς τον Πατριάρχη Αθηναγόρα, βρίσκουν απόλυτη εφαρμογή και εις το πρόσωπο του σεβασμιότατου Σύρου, ο οποίος φαίνεται από την όλη του επιστολή (και συγκεκριμένα από το κομμάτι που προαναφέραμε) να μην ενδιαφέρεται για όσους Ορθόδοξους ( βλ. πατέρα Ευθύμιος Χαραλαμπίδη), σκανδαλίζονται από την συμπεριφορά του. Ας του υπενθυμίσουμε όμως τη γράφει το Ευαγγέλιο περί του σκανδαλισμού των αδελφών: «ος δ αν σκανδαλιση ενα των μικρων τουτων των πιστευοντων εις εμε συμφερει αυτω ινα κρεμασθη μυλος ονικος περιτον τραχηλον αυτου και καταποντισθη εν τω πελαγει της θαλασσης» (Κατά Ματθαίον 18,6). Τούτο προς υπενθύμιση του σεβασμιότατου ο οποίος, για χάρη της ειρήνης και ομόνοιας μεταξύ Ορθόδοξων και παπικών ξεχνάει τους παραπάνω λόγους του Κυρίου.

Συνεχίζει λοιπόν ο σεβασμιότατος σύρου την επιστολή του γράφοντας: «Καί ταῦτα, οὐδέ κατά κεραίαν ἐκκλίνοντες τῶν ὁρίων, ἅ οἱ Πατέρες ἡμῶν διά τῶν Ἱερῶν Κανόνων ἔθεντο, ἐμμένομεν εἰς τούς δοθέντας φρικτούς κατά τήν ὥραν τῆς εἰς Ἐπίσκοπον χειροτονίας ἡμῶν ὅρκους διά τήν τήρησιν καί ὑπεράσπισιν τῶν θείων Δογμάτων τῆς Ἀμωμήτου ἡμῶν Πίστεως.». Ισχυρίζεται ο σεβασμιότατος ότι άχρι του νυν, μένει στέρεος στους Ορθόδοξους όρκους που έδωσε όταν χειροτονήθηκε. Θα δούμε εν συνέχεια άμα αυτό συμβαίνει.

Συνεχίζει ο σεβασμιότατος: «Παρά ταῦτα, ὅμως, ἀρκετοί, οἱ ὁποῖοι δέν κινοῦνται πάντοτε ἐκ καλῆς θελήσεως, διασπείρουν ἀνά τήν Ἑλλάδα φήμας καί «εἰδήσεις» περί λόγων καί γεγονότων, τά ὁποῖα πόρρω μέν ἀπέχουν τῆς ἀληθείας καί τῆς πραγματικότητος, προκαλοῦν δέ προβληματισμόν τῶν πιστῶν καί ἀδίκους ἐπιθέσεις εἰς τό πρόσωπον ἡμῶν.». Το κατά πόσο άδικες είναι αυτές οι «επιθέσεις» σεβασμιότατε αφήστε εμάς το ποίμνιο να κρίνουμε.

Γράφετε σεβασμιότατε: «Ἔχοντες τήν ποιμαντικήν εὐθύνην μιᾶς κοινωνίας, εἰς τήν ὁποίαν, διά λόγους ἱστορικούς, ἀπό αἰῶνες συμβιώνουν, ἴσως ὄχι πάντοτε ἁρμονικά-κατά τό παρελθόν, κυρίως- Ὀρθόδοξοι καί Ρωμαιοκαθολικοί, καί εἰς τήν ὁποίαν τό φαινόμενον τῶν μικτῶν Γάμων εἶναι ἰδιαιτέρως συχνόν, καλούμεθα ἐν πλήρει συναισθήσει τῆς ἡμετέρας εὐθύνης νά συμβάλλωμεν εἰς τήν ἐν ἀγάπῃ καί ἀληθείᾳ συμβίωσιν καί πρόοδόν της.». Κάνετε αναφορά περί της ἐν ἀγάπῃ καί ἀληθείᾳ συμβίωσιν καί πρόοδόν της κοινωνίας στην οποία ζείτε. Σας παρακαλούμε να μας δείξετε τι έχετε κάνει χάριν αυτής της αληθείας την οποία επικαλείστε.

Αναφέρετε επίσης: «Συχνάκις, μάλιστα, διερωτώμεθα ἐάν οἱ θεωροῦντες ἡμᾶς «προδότην» τῆς Ὀρθοδοξίας, ἐπειδή ἐπιδιώκομεν καί ἐργαζόμεθα διά τήν ἐπικράτησιν ἀγάπης, συνεργασίας καί φιλαλληλίας μεταξύ τῶν Ὀρθοδόξων καί τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν, διαθέτουν πλήρη γνῶσιν τῶν δεδομένων τῆς ἐνταῦθα κοινωνίας.

Διερωτώμεθα, ἐάν θά ἐπεθύμουν τόν χωρισμόν τῶν οἰκογενειῶν ἤ τό μῖσος μεταξύ τῶν Χριστιανῶν!». Σεβασμιότατε αφήστε τα γελοία διλλήματα και σταματήστε να κοροϊδεύετε τον κόσμο. Τι εννοείτε όταν αναφέρετε την φιλαλληλία μεταξύ Ορθόδοξων και παπικών; Μήπως τους κοινούς εορτασμούς, ή μήπως την παρακολούθηση των λειτουργιών των μεν από τους δε όπως συχνάκις πράττεται εσείς; Εξηγήστε μας ώστε να μη σας κατηγορούμε αδίκως.
Όταν αναφέρετε μίσος μεταξύ Χριστιανών ποιους ονομάζεται Χριστιανούς, τους καταδικασμένους από πλήθος συνόδων και πατέρων κακόδοξους παπικούς; Όταν αναφέρεστε σε χωρισμό οικογενειών, για τινά λόγο να υπάρξει αυτός ο χωρισμός; Μήπως σας φοβίζει ότι η Ορθόδοξη αντιμετώπισης των αιρετικών θα προκαλέσει διχασμούς ανάμεσα στις οικογένειες και για αυτό ακολουθείτε αυτές τις ανορθόδοξες πρακτικές; Ξεχνάτε τα λόγια του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού «ηλθον γαρ διχασαι ανθρωπον κατα του πατρος αυτου και θυγατερα κατα της μητρος αυτης και νυμφην κατα της πενθερας αυτης και εχθροι του ανθρωπου οι οικειακοι αυτου»; (Κατά Ματθαίων 10, 35-36). Μήπως για χάρη της αγάπης όπως αναφέραμε παραπάνω θυσιάζεται την Ορθόδοξη ομολογία και θέλετε αυτό να πράξει και το ποίμνιο σας; Ξεχνάτε πάλι τα λόγια του Κυρίου μας «πας ουν οστις ομολογησει εν εμοι εμπροσθεν των ανθρωπων ομολογησω καγω εν αυτω εμπροσθεν του πατρος μου του εν ουρανοις» (Κατά Ματθαίον 10,32);

Γράφετε: «Διερωτώμεθα, ἐάν θά ἐπεθύμουν τήν ἐπιλεκτικήν ἄσκησιν τῆς φιλανθρωπίας, ἐάν θά μᾶς ἔκρινον ἀγωνιστάς καί ὁμολογητάς τῆς Ὀρθοδοξίας μόνον εἰς τήν περίπτωσιν κατά τήν ὁποίαν θά ἠρνούμεθα νά προσφέρωμεν αἷμα εἰς Ρωμαιοκαθολικόν, θά ἠρωτῶμεν τόν ἐμπερίστατον συνάνθρωπόν μας ἐάν εἶναι Ὀρθόδοξος, πρίν τόν βοηθήσωμεν, θά ἠρνούμεθα νά εὐχηθῶμεν, νά συμφάγωμεν-τί λέγω, νά χαιρετίσωμεν, κατά τήν ἄποψιν ὡρισμένων-τούς μή Ὀρθοδόξους....Ἅπαγε!». Απάγετε εσείς σεβασμιότατε, δεν διαβάσατε ποτέ τι έπρατταν οι πατέρες απέναντι στους αιρετικούς; Δεν διαβάσετε ποτέ πως έπραξε ο θαυμαστός ομολογητής Όσιος Στέφανος όταν μια γυναίκα του προσέφερε φαγητό στην φυλακή; Νομίζοντας την για εικονομάχο ο Άγιος αρνήθηκε την τροφή και της είπε: «ο Κύριος μας παρήγγειλεν να μη συγκοινωνούμεν με τους αιρετικούς, οθεν δεν έλαβα ποτέ από κανένα εικονομάχον τίποτε.». Εσείς όμως μας προτρέπετε αντίθετα σεβασμιότατε. Τι να πράξωμεν να ακολουθήσομεν το παράδειγμα του Αγίου ή τη δική σας προτροπή; Ουδείς, είπε ότι απαγορεύετε η βοήθεια στους αιρετικούς όπως νομίζετε ότι θέλουμε, πολλάκις οι Άγιοι βοήθησαν όχι μόνο αιρετικούς αλλά και αλλόθρησκους (βλ. Μέγας Βασίλειος), αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να καταπατώνται οι κανόνες για να συμβεί αυτό. Μπορείτε να βοηθάτε τους αιρετικούς χωρίς όμως να έχετε επαφές μαζί τους αν θέλετε. Ούτε χρειάζεται να συνεορτάζεται, ούτε να συντρώγεται, ούτε να συμπροσεύχεστε με αιρετικούς προκειμένου να τους δώσετε αίμα ή να τους δώσετε φιλανθρωπία.

Συνεχίζετε την επιστολή σας γράφοντας: «Εἰς τήν μικράν κοινωνίαν τῶν νήσων Σύρου & Τήνου τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, ζῶμεν εἰς μίαν ἰδιόμορφον πραγματικότητα,ἡ ὁποία ἀπαιτεῖ διαρκῆ ἐγρήγορσιν διά τήν διατήρησιν τῆς ὁμονοίας καί τήν ταυτόχρονον ἐνίσχυσιν τῆς Ὀρθοδοξίας, γεγονός τό ὁποῖον μόνον οἱ γνῶσται της τό καταλαβαίνουν καί διά τό ὁποῖον χρειαζόμεθα ἐνίσχυσιν δι’ εὐχῶν καί ὄχι ἐπίθεσιν δι’ ἀναληθειῶν.». Σας ερωτήσαμε ήδη μια φορά και το πράττωμε και πάλι τι κάνατε εσείς προς ενίσχυση της Ορθοδοξίας;

Συνεχίζεται ακόμα πιο τολμηρός προσπαθώντας με βάση τους πατέρες να στηρίξετε τις απόψεις σας, συγκεκριμένα αναφέρετε την Ἐπιστολήν τοῦ πρώτου μετά τήν Ἄλωσιν Πατριάρχου Γενναδίου Σχολαρίου, τοῦ καί μαθητοῦ τοῦ Ἀγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ, πρός τόν Ἡγούμενον τῆς μονῆς Σινᾶ Μάξιμον Σοφιανόν εις την οποία είναι γραμμένο:

«Ἔτι ἠρώτησαν οἱ μοναχοί εἰ ἔνι συγκεχωρημένον, ἵνα διδῶτε τοῖς Ἀρμενίοις ἤ Λατίνοις τήν παναγίαν τοῖς προσκυνηταῖς. Ἡμεῖς δέ λέγομεν ἵνα διδῶτε αὐτοῖς καί τό ἀντίδωρον· χριστιανοί γάρ εἰσί καί διά τοῦτο ἔρχονται ἐκ τοσούτων διαστημάτων εἰς προσκύνησιν τοῦ δεσποτικοῦ τάφου. Εἰ γοῦν καί ἐσχισμένοι εἰσίν ἀφ’ ἡμῶν διά τινα ζητήματα τῆς πίστεως καί εἰσίν ἑτερόδοξοι, ἀλλ’ ὡς χριστιανοί μετά πίστεως καί εὐλαβείας ζητοῦσι τόν ἀγιασμόν ἡμῶν, καί ἡμεῖς ὀφείλομεν διδόναι·τό γάρ Μή δῶτε τά ἅγια τοῖς κυσί (Ματθ.7,6) καί τά ἑξῆς περί τῶν ἀπίστων νοεῖται, ἤγουν Ἰουδαίων καί Σαρακηνῶν καί Ἐλλήνων καί Μανιχαίων καί ἄλλων, οἵτινες προσποιοῦνται τόν χριστιανισμόν μή ὄντες χριστιανοί· διό καί ἐπάγει· μήποτε στραφέντες καταπατήσωσιν αὐτά καί ρήξωσιν ὑμᾶς (Ματθ. 7,6). Κύνες οὖν εἰσί καί χοῖροι οἱ πατοῦντες·οἱ δέ μετά πίστεως καί εὐλαβείας ζητοῦντες τά ἅγια καί προσλαμβάνοντες οὔκ εἰσί τοιοῦτοι.’Ακούετε δέ καί τοῦ Κυρίου εἰπόντος ὅτι· Ὁ μή ὤν καθ’ἡμῶν ὑπέρ ἡμῶν ἐστί (Μάρκ. 9,40), καί τόν ἐρχόμενον πρός με οὐ μή ἐκβάλω ἔξω (Ἰω. 6,37). Τό μέγα μυστήριον τῆς κοινωνίας μόνον μή δίδοτε αὐτοῖς, οὐ μόνον διά τήν τοῦ Μυστηρίου ὑπεροχήν, ἀλλά διά τό μυστήριον τοῦτο παριστᾶν μέν ὅλην τήν θείαν οἰκονομίαν, προηγουμένης δέ τῆς ὀμολογίας τοῦ συμβόλου τῆς ἀληθοῦς πίστεως τελειοῦσθαι, καί διά τοῦτο τοῖς εἰς τήν θείαν οἰκονομίαν ἤ εἰς τήν θεολογίαν ψευδοδοξοῦσι καί τῇ καθολικῇ ἀντιλέγουσιν Ἐκκλησίᾳ οὐ δεῖ αὐτό δίδοσθαι...Διό καί οἱ ἁγιώτατοι Πατριάρχαι, ὅτε ἐλειτούργουν ἑορτασίμως, ἐρχομένους καί Ἀρμενίους καί Λατίνους καί ἱσταμένους μετά πάσης εὐλαβείας εἰς τήν λειτουργίαν, οὐκ ἐδίωκον, ἀλλά καί ἀπερχομένους μετά τῶν Ὀρθοδόξων καί προσκυνοῦντας καί ἁσπαζομένους τήν πατριαρχικήν χεῖρα καί εὐλόγουν καί ἐδίδουν αὐτοῖς τό ἀντίδωρον· ὡς γάρ μαθηταῖς τοῦ Χριστοῦ οὐκ ἐξέβαλον ἔξω τούς εἰς αὐτούς ἐρχομένους.’Αρκετόν οὖν ἐστί ὅτι ὑμεῖς οὐ ζητεῖτε οὐδέ λαμβάνετε ἁγιασμόν παρ’ αὐτῶν, διότι εἰσίν ἑτερόδοξοι καί κεχωρισμένοι· ἀλλά ἐάν ζητῶσιν αὐτοί τόν ἁγιασμόν ἀφ’ ὑμῶν, ὀφείλετε μή ἀποπέμπειν αὐτούς, ὡς προείπομεν» (Ἱ.Μ.Φουντούλη, Ἡ οἰκονομία σέ λειτουργικά θέματα κατά τόν πατριάρχη Γεννάδιο Σχολάριο-Ποιμαντικές ἀνάγκες τῆς Τουρκοκρατίας, Χριστιανική Θεσσαλονίκη, Ὀθωμανική [περίοδος 1430-1912,Α ́[Κέντρο Ἱστορίας Θεσσαλονίκης τοῦ Δήμου Θεσσαλονίκης, αὐτοτελεῖς ἐκδόσεις 12],Θεσσαλονίκη 1993, σ. 192-193).

Προσπαθείτε μέσω του Αγίου Γενναδίου να μας παρουσιαστείτε ως άνθρωπος που ακολουθεί τις επιταγές των Πατέρων. Συγκεκριμένα, χρησιμοποιείτε την επιστολή αυτή για να δικαιολογήσετε την παρουσία σας σε συνάξεις αιρετικών παπικών καθώς και αυτών στις δικές σας.

Τούτο το βασίζεται σε αυτά που γράφει ο Άγιος Γεννάδιος: «Ἔτι ἠρώτησαν οἱ μοναχοί εἰ ἔνι συγκεχωρημένον, ἵνα διδῶτε τοῖς Ἀρμενίοις ἤ Λατίνοις τήν παναγίαν τοῖς προσκυνηταῖς. Ἡμεῖς δέ λέγομεν ἵνα διδῶτε αὐτοῖς καί τό ἀντίδωρον· χριστιανοί γάρ εἰσί καί διά τοῦτο ἔρχονται ἐκ τοσούτων διαστημάτων εἰς προσκύνησιν τοῦ δεσποτικοῦ τάφου. Εἰ γοῦν καί ἐσχισμένοι εἰσίν ἀφ’ ἡμῶν διά τινα ζητήματα τῆς πίστεως καί εἰσίν ἑτερόδοξοι, ἀλλ’ ὡς χριστιανοί μετά πίστεως καί εὐλαβείας ζητοῦσι τόν ἀγιασμόν ἡμῶν, καί ἡμεῖς ὀφείλομεν διδόναι». Δυστυχώς, σεβασμιότατε πιάνεστε να διαστρέφετε την έννοια των λόγων του Αγίου. Ο Άγιος όταν αναφέρετε στους μοναχούς και τους αναφέρει να δίνουν ακόμα και το αντίδωρων, στους αιρετικούς παπικούς, το κάνει υπό την προϋπόθεση ότι αυτοί που έρχονται στη μονή είναι προσκυνηταί. Για αυτό το λόγο και γράφει: «χριστιανοί γάρ εἰσί καί διά τοῦτο ἔρχονται ἐκ τοσούτων διαστημάτων εἰς προσκύνησιν τοῦ δεσποτικοῦ τάφου», ο Άγιος δικαιολογεί αυτήν την κίνηση, επειδή και αυτοί ως Χριστιανοί με πίστη έρχονται από πολύ μακριά για να προσκυνήσουν στην μονή. Δεν είναι πρέπον να εκδιώχνονται όταν έρχονται μετά από τόσους κόπους και καλή διάθεση για προσκύνημα. Λάβετε υπόψη σεβασμιότατε ότι όταν ο Άγιος Γεννάδιος έγραφε την επιστολή αυτή δεν υπήρχαν τα πολυτελή σημερινά μέσα μετακινήσεως (αεροπλάνο, τρένο κλπ) μέσω των οποίων κάποιος μπορεί σε λίγες ώρες να διανύσει εκατοντάδες χιλιόμετρα. Εκείνη την περίοδο ένα τέτοιο ταξίδι μπορεί να έπαιρνε και μήνες ολόκληρους. Για αυτό ο Άγιος Γεννάδιος προτρέπει να μην εκδιώχνονται οι προσκυνηταί, οι οποίοι μετά κόπου και μόχθου έφτασαν στο ιερό προσκύνημα και με θερμή πίστη.
Εσείς αντίθετα σεβασμιότατε έχετε ανθρώπους αιρετικούς που βρίσκονται  δύο βήματα μακριά από τους Ορθόδοξους ναούς, κάποιοι από αυτούς μπορεί να μένουν δίπλα κιόλας. Νομίζετε λοιπόν ότι με τόση ευκολία, μπορείτε να εφαρμόσετε τα γραφόμενα υπό του Αγίου Γενναδίου;

Ο Άγιος Γεννάδιος απαγορεύει στους μοναχούς να δίνουν αντίδωρο στους αλλόθρησκους (παγανιστές, μουσουλμάνους, μανιχαίους, ιουδαίους), καθώς και να έχουν επαφή μαζί τους, επειδή οι τοιούτοι δεν έρχονται μετά πίστεως στο προσκύνημα, λόγο των πιστεύω τους. Σε αντίθεση με τους λατίνους και τους αρμενίους οι οποίοι έρχονται μετά πίστεως και σεβασμού να προσκυνήσουν, για αυτό και γράφει «Κύνες οὖν εἰσί καί χοῖροι οἱ πατοῦντες·οἱ δέ μετά πίστεως καί εὐλαβείας ζητοῦντες τά ἅγια καί προσλαμβάνοντες οὔκ εἰσί τοιοῦτοι».

Αναφέρει επίσης ο Άγιος ότι «’Αρκετόν οὖν ἐστί ὅτι ὑμεῖς οὐ ζητεῖτε οὐδέ λαμβάνετε ἁγιασμόν παρ’ αὐτῶν, διότι εἰσίν ἑτερόδοξοι καί κεχωρισμένοι· ἀλλά ἐάν ζητῶσιν αὐτοί τόν ἁγιασμόν ἀφ’ ὑμῶν, ὀφείλετε μή ἀποπέμπειν αὐτούς, ὡς προείπομεν», ο Άγιος προτρέπει μόνο υπό την περίπτωση που θα ζητήσουνε να τους δοθεί, να μην παίρνουνε την πρωτοβουλία δηλαδή οι μοναχοί, εσείς πράττεται αυτό η παίρνετε την πρωτοβουλία;

Αναφέρετε επίσης στην επιστολή ότι: «Διό καί οἱ ἁγιώτατοι Πατριάρχαι, ὅτε ἐλειτούργουν ἑορτασίμως, ἐρχομένους καί Ἀρμενίους καί Λατίνους καί ἱσταμένους μετά πάσης εὐλαβείας εἰς τήν λειτουργίαν, οὐκ ἐδίωκον, ἀλλά καί ἀπερχομένους μετά τῶν Ὀρθοδόξων καί προσκυνοῦντας καί ἁσπαζομένους τήν πατριαρχικήν χεῖρα καί εὐλόγουν καί ἐδίδουν αὐτοῖς τό ἀντίδωρον». Αυτό δεν πρέπει να το εκλάβετε σεβασμιότατε σαν δικαιολογία ώστε να επιτρέπεται να συμπαρίστανται στις λειτουργίες σας αιρετικοί. Ο Άγιος αναφέρει μόνο όταν «ἐλειτούργουν ἑορτασίμως», οι Πατριάρχες επέτρεπαν να παρίστανται οι αρμένιοι και οι λατίνοι στην λειτουργία. Τούτω επίσης με βάση τα προηγούμενα που αναφέραμε σχετικά με την  πρωτοβουλία, προκύπτει ότι οι λατίνοι και οι αρμένιοι που συμπαρίστανται, έρχονταν αυτοβούλως στις λειτουργίες και δεν ήταν προσκεκλημένοι. Δεν πιστεύουμε, οι παπικοί επίσκοποι που παρίστανται στις δικές σας λειτουργίες, να έρχονται αυτοβούλως και αν συμβαίνει αυτό πρέπει να τους νουθετήσετε και να τους στείλετε στα καθίσματα (αν όχι να τους βγάλετε έξω) και όχι να τους έχετε όρθιους δίπλα σας, ώσαν να ήταν Ορθόδοξοι επίσκοποι.
Αναφέρουμε επίσης για το συγκεκριμένο θέμα τα λόγια του πατρός Επιφάνιου Θεοδωρόπουλου: «αν … θελήση αιρετικός τις να εισέλθη, τότε βεβαίως δεν θα διακόψωμεν την λατρείαν, ούτε θα καλέσωμεν την Αστυνομίαν. Θα συνεχίσωμεν την λατρείαν και μετά το πέρας αυτής θα πλησιάσωμεν τον ετερόδοξον και μετ’ ευγενείας θα είπωμεν εις αυτόν τι λέγουσιν εν προκειμένω οι ιεροί κανόνες της Ορθοδόξου Εκκλησίας και θα υποδείξωμεν ότι άλλοτε οφείλει να φέρηται προς αυτούς μετά σεβασμού. Ημείς ουδέποτε θα εισέλθωμεν εις ετερόδοξον Ναόν εν ώρα λατρείας, τηρούντες εν απολύτω ακριβεία τους ι. Κανόνας. Περί την είσοδον όμως ετεροδόξων ετεροδόξων εις τους ημετέρους Ναούς μικρά τις ελαστικότης, εν τω πνεύματι της εκκλησιαστικής οικονομίας, δεν βλάπτει». Εσείς σεβασμιότατε όμως δεν κάνετε μικρά τις οικονομία αλλά έχετε αντικαταστήσει την ακρίβεια με οικονομία και μάλιστα και ακόμα αυτήν την οικονομία με παρανομία.

Γράφετε σχετικά: «ΟΥΔΕΠΟΤΕ συνευχήθημεν μετά ΡΚαθολικῶν, ἡ δέ παρουσία μας εἰς τήν ἐπίμαχον χειροτονίαν δέν ἦτο συμμετοχή εἰς αὐτήν ἤ, ἔτι χεῖρον, συμπροσευχή, ἀλλά παρουσία, μετά τῶν τά πρῶτα φερόντων καἰ πλήθους λαοῦ τῆς Σύρου, εἰς ἕν γεγονός σημαντικόν, διά τό σύνοικον ΡΚαθολικόν στοιχεῖον.». Ποιος σας είπε ότι αυτή σας η κίνηση είναι αποδεκτή από τους ιερούς κανόνες; Αναρωτιόμαστε αν ο Μέγας Αθανάσιος θα ελάμβανε μέρος σε χειροτονία Αρειανού επισκόπου. Πολλώ δε μάλλον αν θα του έκανε δώρο και αρχιερατική μίτρα. Όχι, μόνο την μίτρα του κάνατε δώρο αλλά και άξιος αναφωνήσατε χάριν του αιρετικού εκείνου. Άξιος ως προς τι σεβασμιότατε, ως προς το ότι αναλαμβάνει τα ηνία του αντιχριστιανικού αγώνα ενάντια της Εκκλησίας μας; Είστε πολύ ελαστικός εις τα θέματα συγκοινωνίας μετά των αιρετικών και δίνετε το κακό παράδειγμα εις το ποίμνιο. Τι εννοείτε όταν λέτε «ΟΥΔΕΠΟΤΕ συνευχήθημεν μετά ΡΚαθολικῶν»; οι τόσες παρουσιάσεις σας σε ναούς των αιρετικών παπικών για ποιο λόγο γίνονται; πάτε απλά και μόνο να περάσετε την ώρα σας; Όταν βρίσκεστε στους ναούς των λατίνων κάτι το οποίο έχουμε εν γνώσει ότι γίνεται αρκετά συχνά, θέλετε να μας  πείτε ότι όλη αυτήν την ώρα της λειτουργίας τους, εσείς παίζετε κομπολόι και δεν συμπροσεύχεσθαι μετά αυτών; Τότε γιατί πάτε στους ναούς τους; Τον κόσμο που σκανδαλίζεται δεν σας νοιάζει;
Έστω όμως ότι δεχόμαστε αυτό, όταν έρχονται οι παπικοί επίσκοποι και τους τοποθετείτε δίπλα σας, εν ώρα λειτουργίας σαν να ήτανε Ορθόδοξοι, θέλετε να μας πείτε ότι ούτε σε αυτήν την περίπτωση συμπροσεύχεστε;

Αναφέρατε επίσης: «Ἀναφέρεται εἰς τούς μικτούς γάμους, ὡς ἐάν τοῦτο νά ἦτο φαινόμενον τῶν «ἐσχάτων καιρῶν», ἠθελημένως, ἴσως, ἀγνοῶν ὅτι μικτοί γάμοι συνάπτονται ὄχι «ἐδῶ καί δεκαετίες», άλλ ́ «ἐδῶ καί ἑκατονταετίες», καί ὄχι μόνον εἰς τήν καθ’ ἡμᾶς Ἱεράν Μητρόπολιν.». Θα έπρεπε να ντρέπεσθαι σεβασμιότατε, αλλά εσείς φαίνεται δε εντρέπεσθαι ούτε το Θεό ούτε τους ανθρώπους. Τι πάει να πει ότι αυτό συμβαίνει από παλαιά όχι μόνο σε εμάς αλλά και σε άλλες Μητροπόλεις; Δηλαδή επειδή οι άλλοι πάνε να πνιγούνε θα τους ακολουθήσουμε και ημείς;  Κληρονομήσατε μια κακή κατάσταση υπό των προκατόχων σας τι πάει να πει αυτό; μήπως δεν έχετε υποχρέωση να κάνετε διόρθωση του λάθους αυτού; Ξέρετε πόσοι ιεροί κανόνες απαγορεύουν τους μικτούς γάμους; Ας σας αναφέρουμε μερικούς:

῾Ιεροὶ Κανόνες, ἐμποδίζοντες τοὺς Γάμους ᾿Ορθοδόξων μὲ αἱρετικοὺς

ἤ σχισματικούς, εἶναι οἱ _ξῆς:

α) ΙΔʹ ῾Ι. Κανὼν τῆς Δʹ ῾Αγίας Οἰκουμενικῆς Συνόδου.

β) ΟΒʹ ῾Ι. Κανὼν τῆς ϛʹ ῾Αγίας Οἰκουμενικῆς Συνόδου.

γ) Ιʹ ῾Ι. Κανὼν τῆς ἐν Λαοδικείᾳ ῾Αγίας Τοπικῆς Συνόδου.

δ) ΛΑʹ ῾Ι. Κανὼν τῆς Αὐτῆς Τοπικῆς.

ε) ΚΘʹ ῾Ι. Κανὼν τῆς ἐν Καρθαγῢνῃ ῾Αγίας Τοπικῆς Συνόδου.

 ᾿Εντυπωσιάζει ἡ αὐστηρότης τοῦ ΟΒʹ ῾Ι. Κανόνος τῆς ϛʹ ῾Αγίας Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ὅστις ὄχι μόνον ἐμποδίζει τὸν Γάμον ᾿Ορθοδόξου καὶ ετεροδόξου, ἀλλὰ καὶ ἄν τυχὸν ἔγινε τοιοῦτος Γάμος πρῢπει νὰ θεωρῆται ἄκυρος καὶ νὰ διαλύεται τὸ «ἄθεσμον συνοικῢσιον» · ἄν δὲ κανεὶς παραβῇ τὰ ὁρισθέντα, νὰ ἀφορίζεται. Καθώς και επίσης: Ο ῞Αγιος Συμεὼν Θεσσαλονίκης λέγει τὰ εξῆς: «Γυνῆς ᾿Ορθοδόξου, ὑπανδρευθείσης μὲ ἀσεβῆ ἤ αἱρετικόν, δὲν γίνονται δεκταὶ αἱ προσφοραὶ αὐτῆς εἰς τὸν Ναόν, οὔτε ὁ ῾Ιερεὺς κάμνει εἰς αὐτὴν Λειτουργίας, οὔτε ἐξάγει μερίδας ὑπὲρ αὐτῆς εἰς τὴν ῾Ι. Πρόθεσιν. Τῆς τοιαύτης γυναικὸς μόνον κερὶ καὶ θυμίαμα δῢχεται ὁ ῾Ιερεὺς «εἰςἐλπίδα σωτηρίας». ῾Ο ῾Ιερεὺς δίδει εἰς τὴν τοιαύτην γυναῖκα ἐνίοτε, ὄχι πάντοτε, «ἁγίασμα καὶ ἀντίδωρον», διὰ νὰ μὴ ἔλθῃ εἰς ἀπόγνωσιν, συμβουλεύει δὲ αὐτὴν νὰ δίδῃ ἐλεημοσύνας, δὲν μεταλαμβάνει ὅμως αὐτὴν ποτέ, παρὰ μόνον εἰς τὸ τέλος τῆς ζωῆς αὐτῆς καὶ ἐφ᾿ ὅσον βεβαίως μετανοεῖ καὶ προηγηθῆ ῾Ι. Εὐχέλαιον.

Ερωτάμε τη σεβασμιότητα σας εσείς πράττεται τα ανωτέρω; Αμφιβάλλουμε.

Συνεχίζετε και γράφετε προκλητικώς τα εξής: «Ὡς γνώστης καί ἄτεγκτος τηρητής τῶν ἱερῶν Κανόνων καί τῶν Πατερικῶν διδαχῶν, θά ἔπρεπε, ἐάν δέν ἤθελεν νά φανατίσῃ τούς ὁμοϊδεάτες του καί ἀποπρανατολίσῃ τούς ἀναγνῶστας τῶν κειμένων του, νά γνωρίζῃ ὅτι πάντοτε ὑπῆρχε προβληματισμός σχετικῶς μέ τό ἐάν οἱ ἐπανερχόμενοι εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν ΡΚαθολικοί θά ἔπρεπε νά ἀναβαπτίζωνται ἤ μόνον νά χρίωνται». Ψεύδεστε ασύστολα σεβασμιότατε, τούτο αποτελούσε προβληματισμό μόνο αρχικώς, εν συνεχεία όμως με την πάροδο του χρόνου το εν λόγω ζήτημα ξεκαθαρίστηκε, για αυτό και ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, αναφέρει τους λατινόφρονες της εποχής του ως «αμίσθους δεφένσορες του Λατινικού ψευδοβαπτίσματος», επειδή το 1755 οι ανατολικοί πατριάρχες είχαν αποφασίσει συνοδικώς να αναβαπτίζωνται οι εκ των Λατίνων προσερχόμενοι στην Ορθοδοξία, διότι μέχρι τότε οι Λατίνοι εγίνοντο δεκτοί στην Ορθοδοξία κυρίως με αναμύρωση. Παρά ταύτα οι λατινόφρονες επολέμησαν την απόφαση αυτή και συνέχιζαν να δέχωνται τούς έχοντες το παπικό ράντισμα Λατίνους με αναμύρωση. Εσείς πως τους δέχεστε πίσω; Η οικονομία οι Λατίνοι να γένονται δεκτοί μόνο με αναμύρωση, γινόταν όσον καιρό είχαν τηρήσει τον τύπο του βαπτίσματος απαράλλακτον. Δεν γίνεται τι στιγμή που ούτε αυτός ο τύπος δεν είναι ορθός να γίνονται δεκτοί μόνο με αναμύρωση.

Γράφετε επίσης: «Καἰ ἐπί τοῦ συγκεκριμένου θέματος, δηλωτικόν τῆς ἠθελημένης ἀγνοίας καί συνειδητῶς συκοφαντικῆς ψευδολογίας του, διερωτώμεθα ἐάν γνωρίζει πόσοι ἑτερόδοξοι, ἐπί τῆς Ἀρχιερατείας ἡμῶν προσῆλθον εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν καί, ταυτοχρόνως, ἐάν ἠδύνατο ὁ ἴδιος ἤ οἱ ὁμόφρονες αὐτῷ νά παρουσιάσουν ἕνα, ἔστω καί ΕΝΑ ἑτερόδοξον, τόν ὁποῖον ἐπανέφερον εἰς τήν Ὀρθόδοξον Καθολικήν Ἐκκλησίαν!». Διαφωτίστε μας σεβασμιότατε πόσους παπικούς κάνατε Ορθοδόξους, αλλά σας παρακαλούμε όμως κάντε μας γνωστό και το πόσοι Ορθόδοξοι έγιναν παπικοί, ή πόσον το φρόνημα αμβλύνθηκε εξ αιτίας των πραξεών σας και θεωρούν τους παπικούς όπως οι λατινόφρονες απλά σχισματικούς και διαφοροποιημένους μόνο προς τους τύπους. Ενώ στην ουσία τους θεωρούνε «χριστιανούς αδελφούς κατά τη πίστη». Αναφέρετε μας πόσες αντιαιρετικές μελέτες έχετε κάνει εναντίον των παπικών, πόσες φορές μιλήσατε στο ποίμνιο σας για την φοβερά αίρεση του παπισμού; Για τα εγκλήματα των παπικών εναντίον της Ορθοδοξίας αλλά και της Ελλάδος μας. Ή μήπως χάριν της παπικό Ορθόδοξης φιλίας, προτιμάτε το ποίμνιο σας να μείνει στην άγνοια; Γνωρίζετε πόσον ανθρώπων το φρόνημα έχει αμβλυνθεί βλέποντας σας να συνευφραίνεστε μετά των αιρετικών; Πόσοι πλέον θεωρούν ότι ο παπισμός δεν είναι τίποτε άλλο παρά απλά και μόνο η «αδελφή Εκκλησία», δηλαδή ένας άλλος δρόμος σωτηρίας; Πόσοι Ορθόδοξοι δεν βρίσκονται πλέον σε σύγχυση ως προς το τι είναι ο παπισμός λόγο των πράξεων σας; Αλλά και πόσοι αιρετικοί πλέον θεωρούνε αναγκαίο να γίνουνε Ορθόδοξοι, βλέποντας τις πράξεις σας και τη μηδενική σας νουθεσία προς αυτούς, ώστε να μετανοήσουν και να συναισθανθούν ότι βρίσκονται σε πλάνη; Ενημερώστε μας σεβασμιότατε!!

Γράφετε επίσης προς το τέλος της επιστολής σας: «Ἀπόδειξις και τοῦτο τοῦ ἀντιεκκλησιαστικοῦ καί ἀντιεπισκοπικοῦ πνεύματος τοῦ εἰρημένου Ἀρχιμανδρίτου, ὁ ὁποῖος δέν ἠθέλησεν προηγουμένως νά καταθέσει τούς προβληματισμούς καί τάς ἐνστάσεις του κατ’ εὐθείαν πρός τόν Ἐπίσκοπόν του, ἀλλ’ ἐπέλεξεν τήν ὀλισθηράν τῆς δημοσιότητος ὁδόν, εἰς τήν ὁποίαν δέν θά τόν ἀκολουθήσωμεν, κηδόμενοι τοῦ κύρους τῆς Ἐκκλησίας.». Μήπως θα έπρεπε τα ίδια να θεωρήσουμε και τους Κων/πολίτες οι οποίοι χωρίς δεύτερη σκέψη διέκοψαν τη κοινωνία με τον επίσκοπο τους Νεστόριο, όταν αυτός διατύπωσε αιρετικά φρονήματα; Τη στιγμή που εσείς με έργα αλλά και λόγια, προδίδετε την πίστη σας.

Τέλος γράφετε επίσης: «Σημειωθήτω καί ἡ πλήρως ἀπάδουσα πρός Κληρικόν, καί δή Μοναχόν καί δή «τηρητήν τῶν ἱερῶν Κανόνων καί τῆς ἐκκλησιαστικῆς τάξεως στερρόν», ἡ ὑπ’ αὐτοῦ αὐτόβουλος ἐγκατάλειψις τοῦ ποιμνίου του, τό ὁποῖον τόν ἠγάπησεν καί παντοειδῶς εὐηργέτησεν, δύο ἡμἐρας πρό τῆς μεγάλης ἑορτῆς τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, γεγονός τό ὁποῖον τόν λαόν τῆς Ἐνορίας του πολύ παρεπίκρανεν καί τούς λοιπόν Ἐφημερίους τῆς Ἄνδρου ἐξώργισεν...». Δεν διαβάσατε ποτέ τις Γραφές; είναι προτιμότερο να αρέσουμε στο Θεό παρά στους ανθρώπους. Αυτό έπραξε και ο πανοσιολογιότατος πατήρ Ευθύμιος Χαραλαμπίδης (σε αντίθεση με εσάς, που για την δόξα του κόσμου κατασκανδαλίζετε το ποίμνιο σας), αν ήθελε το ποίμνιο να είναι σωστό, καθώς και οι λοιποί εφημέριοι θα έπρεπε όλοι μαζί το ίδιο με τον πατέρα Ευθύμιο να πράξουν.

Σεβασμιότατε ως επίλογο θα θέλαμε να σας επισημάνουμε ότι δεν βαδίζετε την Ορθόδοξη οδό. Για χάρη κοινωνικοπολιτικών λόγων προδίδετε την πίστη σας και σκανδαλίζετε το ποίμνιο σας. Η αποτείχισις του πατήρ Ευθύμιου ήταν και είναι απόλυτα δικαιολογημένη όσο δεν αλλάζετε τη θέση σας σε κάποια ζητήματα.
Παρακαλούμε τον Κύριο υπέρ την ανανήψεως και μετανοίας σας.