+π. Ιωάννης Σ. Ρωμανίδης
Αι διακρίσεις αύται
προϋποθέτουν το γεγονός ότι η καρδία και όχι η διάνοια είναι το κέντρον της
πνευματικότητος και το μέρος όπου μορφούται ο Θεολόγος και επίσης το γεγονός
ότι η καρδία συνήθως δεν λειτουργεί σωστά. Εκείνοι, των οποίων αι καρδίαι
αντλούν μόνον αίμα φυσικώς, νομίζουν ότι ο εγκέφαλος και το νευρικόν σύστημα
είναι τα γνωστικά κέντρα του ανθρώπου δια την ανάλυσιν των εσωτερικών και
εξωτερικών σχέσεών τινος προς την Παλαιάν και Καινήν Διαθήκην. Η καρδία
φαίνεται να λαμβάνηται ως έν τοιούτον κέντρον. Αυτοί φυσικώς συμπεραίνουν ότι
αυτό γίνεται, εξ αιτίας της αρχικής και ανακριβούς αντιλήψεως αυτού.Εν τούτοις, η Ορθόδοξος
παράδοσις γνωρίζει ότι η καρδία, παραλλήλως με την άντλησιν του αίματος είναι,
όταν καλλιεργηθή καταλλήλως, ο τόπος της κοινωνίας μετά του Θεού δια της
αδιαλείπτου προσευχής, δηλαδή της αεννάου μνήμης του Θεού. Τα λόγια του Χριστού,
"Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία ότι αυτοί τον Θεόν όψονται", έχουν ληφθή πολύ σοβαρώς,
διότι έχουν εκπληρωθή εις όλους εκείνους, οι οποίοι έλαβαν το χάρισμα του
δοξασμού και προ και μετά της Ενσαρκώσεως. -
Συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου