Παληό και Νέο ημερολόγιο -- Του αειμνήστου Αθανασίου Σακαρέλλου, Θεολόγου

Το φράγκεμα του Πατριαρχείου της Ρώμης

 1. Οι Φράγκοι έβαλαν στο στόχαστρό τους να επιβάλλουν τις κακοδοξίες τους κατ’ αρχήν, σ’ όλους τους σκλαβωμένους Ρωμηούς στη Δύση. Αυτό βέβαια, δεν το έκαναν για λόγους θρησκευτικούς. Το έκαναν για λόγους πολιτικούς. Ήθελαν έτσι, να τους αποκόψουν από την Κωνσταντινούπολη. Έπρεπε, οι σκλαβωμένοι σ’ αυτούς Ρωμηοί, να πάψουν να ταυτίζουν τον εαυτό τους με τον αυτοκράτορα των Ρωμαίων. Οι Φράγκοι, φοβούνταν μήπως ο αυτοκράτορας της Κωνσταντινουπόλεως αναλάβει καμιά εκστρατεία για την απελευθέρωσή τους. Αυτό είχε κάνει παληότερα ο Ιουστινιανός (527 –565), με το θρυλικό Βελισάριο, όταν εκστράτευσε στη Δύση κι’ ελευθέρωσε πολλές επαρχίες. Κατάστρωσαν, λοιπόν, τα σχέδιά τους, χωρίς να βιάζονται. Να τι έκαναν:

α. Κατ’ αρχάς, όπως είπαμε πιο πάνω, έδιωξαν ή έσφαξαν τους Ρωμαίους επισκόπους, ηγουμένους και προϊσταμένους των μεγάλων ενοριών. Στη θέση τους διόρισαν δικούς τους, Φράγκους. Αυτοί, παλιάνθρωποι κι’ αγράμματοι όπως ήταν, προπαγάνδιζαν την φράγκικη θεολογία, ως τη μόνη Ορθόδοξη, και γι’ αυτό έλεγαν ότι είναι καλύτερη απ’ την πατερική! Ύστερα, επειδή δεν μπορούσαν αμέσως να τοποθετήσουν οριστικά στο παπικό θρόνο Φράγκο Πάπα, επειδή το ποίμνιο ήταν Ρωμαίοι πιστοί, δηλ. Ορθόδοξοι, φρόντιζαν να εκλέγονται για μια μεταβατική περίοδο, από τον 8 ο μέχρι αρχές του 11 ου αιώνα, Πάπες Ρωμαίοι μεν, αλλά συνεργάσιμοι μαζί τους, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό 22 . Είναι οι λεγόμενοι Φραγκόφιλοι Πάπες! 

β. Την περίοδο αυτή, όταν ανέβαιναν στον παπικό θρόνο Φραγκόφιλοι Πάπες, οι Ρωμαίοι της Ανατολής διέκοπταν την «κοινωνία» μαζί τους, μόλις εκδήλωναν φανερά το φράγκικο πιστεύω τους στα θρησκευτικά θέματα, όπως είναι το Φιλιόκβε. Στο διάστημα από το 750 μ Χ., μέχρι το 1009 μ.Χ., που εκδιώχθηκε από τον παπικό θρόνο ο τελευταίος Ορθόδοξος Ρωμαίος Πάπας, ο Ιωάννης ο ΙΗ΄, έγιναν περί τους 50 Πάπες. Από αυτούς, όπως θα δούμε πιό κάτω, μερικοί ήταν πραγματικοί Ρωμαίοι, άλλοι Φραγκόφιλοι και άλλοι Φράγκοι! Οι Ορθόδοξοι Πάπες της Ρώμης, οι Ρωμαίοι, έβλεπαν με μεγάλη ανησυχία τις εξελίξεις αυτές. Ανησυχούσαν, όχι μόνο για τους σκλάβους Ρωμαίους, που οι Φράγκοι τους έσφαζαν για την παραμικρή αιτία, αλλά και για το ίδιο το Πατριαρχείο της Ρώμης. Φοβούνταν μήπως πέσει στα χέρια τους, οπότε θα έσβηνε για πάντα απ’ τη Δύση η Ρωμηοσύνη, δηλ. ο Ελληνισμός κι’ η Ορθοδοξία. Και δυστυχώς, αυτό έγινε! Έχει μεγάλη σημασία το να ξέρουμε πως ενήργησαν οι Φράγκοι γι’ αυτό το ζήτημα.

2. H Ανατολική Ρωμανία κατά τα έτη 726 μέχρι 843 μ. Χ. δοκιμάστηκε σκληρά από την αίρεση της εικονομαχίας. Η αγία Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδος το 787 έλυσε οριστικά το δογματικό θέμα των αγίων εικόνων.

α. Στη Σύνοδο αυτή έλαβαν μέρος και αντιπρόσωποι του Ρωμαίου Πάπα της Παλαιάς Ρώμης Αδριανού Α΄, που ήταν Ορθόδοξος. Η απόφασή της όμως δεν άρεσε καθόλου στους Φράγκους! Ήθελαν, σε κάθε περίπτωση να μπορούν να κατηγορούν τους Ρωμαίους ως αιρετικούς! Γι’ αυτό, ο Καρλομάγνος συγκάλεσε Σύνοδο, με τη συμμετοχή τριακοσίων Φράγκων επισκόπων, το έτος 794 στη Φραγκφούρτη. Στη Σύνοδο αυτή οι Φράγκοι καταδίκασαν την Ζ΄ Οικουμενική, ως αιρετική 23 ! Η αγία Η΄ Οικουμενική Σύνοδο, που έγινε στη Κωνσταντινούπολη το 879, αναθεμάτισε όσους δεν δέχονταν την Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδο: «ο μη ούτως έχων και ονομάζων την αγίαν και οικουμενικήν εν Νικαία το δεύτερον, εβδόμην σύνοδον, ανάθεμα»! 24 Επομένως, οι Φράγκοι αναθεματίστηκαν, όχι μόνο για το Φιλιόκβε, αλλά και για το ότι προηγουμένως είχαν απορρίψει την Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδο! Η Σύνοδος των Φράγκων στην Φραγκφούρτη αποφάσισε ότι και οι εικονομάχοι και οι εικονόφιλοι είναι αιρετικοί! Τώρα, πως γίνεται και οι δύο αντιτιθέμενες μερίδες των εικονόφιλων και των εικονομάχων, να είναι για τους Φράγκους αιρετικοί, αυτό μόνο αυτοί το γνωρίζουν! Το έκαναν όμως αυτό, για να μπορούν να λένε ότι όλοι οι Ρωμαίοι της Κωνσταντινουπόλεως, και οι εικονομάχοι και οι εικονόφιλοι, είναι αιρετικοί,! Κι’ ότι ο αυτοκράτοράς τους είναι πλέον αιρετικός! Ως αιρετικό, δεν μπορούσαν οι υπόδουλοι Ρωμαίοι να τον μνημονεύουν στους ναούς τους 25 . Με τον τρόπο αυτό απόκοψαν τον ομφάλιο λώρο, που συνέδεε τους Ρωμαίους της Δύσεως, με τον αυτοκράτορα της Κωνσταντινουπόλεως και τους Ρωμαίους της Ανατολής!

β. Όλα αυτά σημαίνουν, ότι οι Ρωμαίοι της Ανατολής, επειδή καταδικάστηκαν από τους Φράγκους ως αιρετικοί, έπαυσαν γι’ αυτούς να θεωρούνται Ρωμαίοι! Έγιναν «γραικοί», δηλ. αιρετικοί. Γι’ αυτό από τότε μας ονόμασαν Γραικούς! ΄Οντως, σατανικό το σχέδιό τους. Επαναλαμβάνεται η ίδια μέθοδος μέχρι σήμερα με τις αναγκαίες παραλλαγές, για να διαλύσουν ό,τι απέμεινε από τη Ρωμηοσύνη και την Ορθοδοξία!

γ. Το 767 οι Φράγκοι έβαλαν το Φιλιόκβε στα Σύμβολά τους και το έψαλλαν στις εκκλησίες τους. Από τότε οι Ρωμαίοι έπαυσαν την κοινωνία μαζί τους. Το 809 μ.Χ. οι Φράγκοι επίσκοποι, προστατευόμενοι από τον βασιλιά τους τον διαβόητο Καρλομάγνο 26 , ανακήρυξαν στη σύνοδο του Ακυΐσγρανου (Άαχεν) δόγμα το Φιλιόκβε! Ο Ρωμαίος πάπας Λέων Γ΄ διαμαρτυρήθηκε. Μάλιστα, πάνω σε δύο αργυρές πλάκες χάραξε το Σύμβολο Πίστεως, στα ελληνικά και λατινικά, χωρίς το Φιλιόκβε, με την επιγραφή «ταύτα Λέων έθηκα δι’ αγάπην και φύλαξιν της ορθοδόξου πίστεως»! Τις πλάκες αυτές ο Πάπας τις τοποθέτησε στον παλαιό ναό του αγίου Πέτρου στη Ρώμη. Έτσι, δημιουργήθηκε σχίσμα μεταξύ των Ρωμαίων και των Φράγκων επισκόπων, οι οποίοι με το Φιλιόκβε, που δέχτηκαν, έγιναν αιρετικοί. Έκτοτε, οι Ρωμαίοι δεν δέχονταν να έχουν καμιά «κοινωνία» με τους Φράγκους. Τους θεωρούσαν, λόγω του Φιλιόκβε, αιρετικούς! Έχουμε δηλαδή σχίσμα μεταξύ Ρωμαίων και Φράγκων. Δεν υπήρξε όμως ποτέ σχίσμα μεταξύ Ρωμαίων της Ανατολής και των Ρωμαίων της Δύσεως, για το Φιλιόκβε! Οι Ρωμαίοι πάπες, όσο υπήρχαν στη Δύση, ποτέ δεν δέχτηκαν το Φιλιόκβε, ή τις άλλες αιρέσεις των Φράγκων! Το Φιλιόκβε το δέχονταν οι Φράγκοι και Φραγκόφιλοι Πάπες, με τους οποίους οι Ρωμαίοι Πατριάρχες της Ανατολής διέκοπταν κάθε «κοινωνία», κάθε φορά που συνέβαινε ένας απ’ αυτούς ν΄ανέβη στον τον παπικό θρόνο!

3. Το 858 εκλέγεται Πάπας στη Ρώμη, ο Νικόλαος Α΄(858 – 867). Ήταν Ρωμαίος μεν, αλλά Φραγκόφιλος! Φαίνεται όμως, ότι ήταν κάθε άλλο παρά ευυπόληπτο πρόσωπο. 27 Το ίδιο έτος εκλέχτηκε στη Κωνσταντινούπολη Πατριάρχης ο Μέγας Φώτιος (858 – 886). Μεταξύ των δύο αυτών Πατριαρχών ξέσπασε μεγάλη διαμάχη, η οποία κατέληξε σε σχίσμα μεταξύ των Ρωμαίων της Ανατολής και του Φραγκόφιλου Πάπα Νικολάου. Όταν πέθανε ο Νικόλαος Α΄, το σχίσμα έληξε.

α. Μετά τον Νικόλαο Α΄ έγινε το 867 μ.Χ. Πάπας ο Αδριανός Β΄, ο οποίος ήταν Ρωμαίος. Με αντιπροσώπους του έλαβε μέρος στη Σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως του 769, που καθαίρεσε το Φώτιο κι’ επανέφερε τον Ιγνάτιο στον Πατριαρχικό θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως.

 

β. Μετά το θάνατο του Αδριανού το 872, στον παπικό θρόνο ανήλθε ο Ρωμαίος Πάπας Ιωάννης Η΄, ο οποίος έμεινε μέχρι το 882. Ο Ιωάννης Η΄, ως Ρωμαίος ήταν Ορθόδοξος και φίλος του αγίου Φωτίου, ο οποίος μάλιστα τον αποκαλεί «ανδρείο» και «κεχαριτωμένο»! Έστειλε αντιπροσώπους του στην Σύνοδο του 879 μ.Χ., που συγκάλεσε ο αυτοκράτορας των Ρωμαίων Βασίλειος ο Α΄, ο Μακεδόνας. Η Σύνοδος αυτή, για μας τους Ορθοδόξους, αποτελεί την Η΄ Οικουμενική Σύνοδο 28 . Για τον Πάπα αυτόν και την Η΄ Οικουμενική Σύνοδο θα μας δοθούν και άλλες ευκαιρίες πιο κάτω να μιλήσουμε. Η Η΄ Οικουμενική Σύνοδος πήρε σπουδαίες αποφάσεις. Αναθεμάτισε όσους δεν αποδέχονταν την Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδο για το θέμα των εικόνων. Είναι γνωστό, ότι αυτοί, που δεν δέχονταν την Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδο, ήταν οι Φράγκοι του Καρλομάγνου. Δεν τους μνημόνευσε η Σύνοδος ονομαστικά, για να μην τους εξαγριώσει. Αν το έκανε αυτό, θα κινδύνευαν με αφανισμό οι σκλάβοι σ’ αυτούς Ρωμαίοι της Δύσης. Καταδίκασε επίσης, όσους προσθέτουν ο,τιδήποτε στο Σύμβολο της Πίστεως, χωρίς πάλι να αναφέρει το όνομα των Φράγκων, που πρόσθεσαν το Φιλιόκβε. Το 800 όταν ορισμένοι Φράγκοι μοναχοί έψαλλαν στα Ιεροσόλυμα, στο ναό του Πανάγιου Τάφου, το Σύμβολο της Πίστεως με το Φιλιόκβε, οι μοναχοί τους πέταξαν έξω απ’ το ναό, ως αιρετικούς! Κάθε φορά που οι Φράγκοι καταλάμβαναν το Πατριαρχείο Ρώμης, τοποθετώντας σ’ αυτό Φραγκόφιλους, ή Φράγκους πάπες, μετέφεραν σ’ αυτό και το σχίσμα τους με τους Ρωμαίους, γιατί οι Ρωμαίοι διέκοπταν μαζί τους την «κοινωνία».

γ. Μετά το 1012 όλοι οι πάπες, μέχρι το 1046, είναι Φράγκοι, ή Φραγκόφιλοι. Μετά το 1046 είναι μόνο Φράγκοι. Ήδη, από το 1009 μ.Χ. οι Ρωμαίοι είχαν παύσει την «κοινωνία» και με τη Ρώμη, γιατί στο παπικό θρόνο είχε ανέβει ο πάπας Σέργιος Δ΄, που ήταν Φραγκόφιλος. Το 1009 χάθηκε για πάντα το πρώτο πατριαρχείο των Ρωμαίων, το Πατριαρχείο της Παληάς Ρώμης. Φράγκεψε! Γι’ αυτό έκτοτε, οι Ορθόδοξοι Ρωμαίοι Πατριάρχες της Ανατολής, ποτέ δεν θέλησαν να έχουν «κοινωνία» μαζί του! Από το έτος αυτό, το 1009 μ.Χ., χρονολογείται το οριστικό σχίσμα των «Εκκλησιών», και όχι από το 1054 μ.Χ., όπως, κακώς, θεωρείται από πολλούς. Το 1054 έγιναν τα γνωστά αναθέματα, τα οποία έχουν μικρή σημασία! Είναι ένα όχι αναγκαίο επακόλουθο του σχίσματος. Το σχίσμα υπήρχε ήδη από το 1009! Ο Φράγκος πάπας Βενέδικτος Η΄, το 1014 εισήγαγε στο Σύμβολο της Πίστεως το Φιλιόκβε. Προηγουμένως, το αιρετικό αυτό Σύμβολο της Πίστεως, το χρησιμοποιούσαν μόνο οι Φράγκοι επίσκοποι, με τους οποίους οι Ρωμαίοι δεν είχαν «κοινωνία».

δ. Αυτό που κάνει ιδιαίτερη εντύπωση είναι, το ότι οι Φράγκοι, για να κατορθώσουν να εκπορθήσουν τον παπικό θρόνο, χρησιμοποίησαν ως όπλο, την συκοφαντία και την υποκρισία. Η χρονική περίοδος από τον 10 ο μέχρι και το πρώτο μισό του 11ου αιώνα, εκατό πενήντα χρόνια, είναι γνωστή ως «πορνοκρατία» του παπισμού! Το πόσο όμως είναι αλήθεια αυτό δεν είναι απόλυτα βέβαιο, γιατί οι πηγές δεν είναι αξιόπιστες. Κατά ένα μεγάλο μέρος μάλλον είναι κατασκεύασμα της προπαγάνδας των Φράγκων για να πετύχουν την οριστική αρπαγή του παπικού θρόνου από τους Ρωμαίους. Αυτό που κάνει εντύπωση είναι ότι την περίοδο αυτή κατηγορούνται στις φράγκικες πηγές ως ανήθικοι και αγράμματοι μόνο οι Ρωμαίοι Πάπες, ορισμένους εκ των οποίων οι ίδιοι οι Φράγκοι τους ανέβαζαν στον παπικό θρόνο! Οι Φράγκοι ήταν αυστηροί τιμητές της ηθικής των άλλων, ποτέ όμως της δικής τους! Δεν αποκλείεται να υπήρξαν ορισμένοι Ρωμαίοι Πάπες ανήθικοι, δεδομένου ότι την δύσκολη αυτή εποχή για τους Ρωμαίους στα κριτήρια για την εκλογή του Πάπα ήταν περισσότερο οι πολιτικές σκοπιμότητες. Και όσο μπορεί να αληθεύει το φαινόμενο αυτό της «πορνοκρατίας» έχει την εξήγησή του. Όσο το Πατριαρχείο της Ρώμης απομακρύνονταν από την Ορθοδοξία και διολίσθηνε στον φραγκισμό, τόσο εκδηλώνονταν φαινόμενα ηθικής σήψεως και παρακμής. Ηθική ζωή μακριά απ’ την ασκητική παράδοση της Ορθοδοξίας δεν είναι κατορθωτή, ούτε νοητή! Είναι υποκρισία! Αυτή την υποκρισία διέθεταν και διαθέτουν οι Φράγκοι μέχρι σήμερα. Και ενώ ήταν στο έπακρον φαύλοι και ανήθικοι, όμως κατηγορούσαν τους Ρωμαίους, για το όσα οι ίδιοι έκαναν! 29 Τα τεράστια ηθικά σκάνδαλα που αποκαλύφθηκαν τα τελευταία έτη στην Αμερική σε βάρος της Λατινικής Εκκλησίας, αλλά και τα πρόσφατα στην Νεοημερολογίτικη Εκκλησία της Ελλάδος μπορούν να εξηγηθούν μόνο λόγω της αποκοπής των Εκκλησιών αυτών από την πατερική παράδοση, δηλ. το φράγκεμά τους! Στην Παπική Εκκλησία την δεκαετία 1960-1970 περίπου πενήντα χιλιάδες κληρικοί, μοναχοί και μοναχές, αυτοαποσχηματίστηκαν για να έλθουν «εις γάμου κοινωνίαν»! Λόγω των πρόσφατων ηθικών σκανδάλων παπικών κληρικών στην Αμερική με θύματα παιδιά, η Λατινική Αρχιεπισκοπή της Βοστώνης για να πληρώσει τις τεράστιες αποζημιώσεις στα παιδιά αυτά, αναγκάστηκε να πωλήσει 168 ναούς της!

 

Σημειώσεις

22 Κάτι τέτοιο συμβαίνει μέχρι σήμερα στα Πατριαρχεία και τις Αυτοκέφαλες Εκκλησίες. Τοποθετούνται από σκοτεινές δυνάμεις και ξένα κέντρα αρεστά σ’ αυτές και συνεργάσιμα μαζί τους πρόσωπα! Έτσι, την περίοδο αυτή, ακόμα και πραγματικά Ρωμαίοι Πάπες, επειδή ήταν πια υποτελείς σε Φράγκους ηγεμόνες, έκαναν ορισμένους συμβιβασμούς σε θέματα εθνικά, τη στιγμή μάλιστα που η Κωνσταντινούπολη βρίσκονταν σε αδυναμία να βοηθήσει. Αιτία ήταν η εμπλοκή της στην εικονομαχία (726- 843). Η εικονομαχία προξένησε το μεγαλύτερο κακό στην Ορθοδοξία και το Γένος μας. Σ’ αυτή άλλωστε, οφείλεται η κατάρρευση της αυτοκρατορίας, που οδήγησε στην υποδούλωσή της πρώτα στους σταυροφόρους Φράγκους, κι’ ύστερα, το 1453 στους Οθωμανούς. Ο Ρωμαίος Πάπας Λέων Γ΄ (795 – 816) αναγκάστηκε τα Χριστούγεννα του 800 μ.Χ., να στέψει τον Καρλομάγνο «αυτοκράτορα» Φράγκων και Ρωμαίων!

23 Οι Φράγκοι αναγκάστηκαν τον 12 ο αιώνα ν’ αναγνωρίσουν την Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδο, μολονότι μέχρι σήμερα τις αποφάσεις της, ως προς την εικονογράφηση, δεν τις τηρούν.

24 Δοσιθέου Ιεροσολύμων, Τόμος Χαράς, σ. 363-364.

25 Τότε υπήρχε ζωντανή κι’ απαραβίαστη η ωραία συνήθεια, που επέβαλλαν οι Ιεροί Κανόνες, να μη μνημονεύεται στις εκκλησίες κανένας αιρετικός !

26 Τον Καρλομάγνο η «Ευρωπαϊκή ΄Ενωση» ανακήρυξμε πατέρα της!

27 Ο Δοσίθεος Ιεροσολύμων αναφέρει ότι «από Ιταλίας επέμφθη συνοδική επιστολή, καταβοώσα μεθ’ όρκου, και εγκλημάτων γέμουσα κατά του πάπα Νικολάου και συνοδικήν κρίσιν ζητούσα» ( Δοσιθέου Ιεροσολύμων, Δωδεκάβιβλος, Ζ΄ Βιβλίο, σ. 167).

28 Είναι περίεργο το ότι μέχρι σήμερα πολλοί Ορθόδοξοι μιλάνε για επτά Οικουμενικές Συνόδους! Δεν μνημονεύουν ούτε την Η ΄Οικουμενική Σύνοδο επί αγίου Φωτίου, που καταδίκασε τις πλάνες των Φράγκων, ούτε την Θ΄ Οικουμενική Σύνοδο των ετών 1341-1351, επί αγίου Γρηγορίου Παλαμά, που καταδίκασε πάλι άλλες πλάνες των Φράγκων, στα πρόσωπα του Βαρλαάμ, Ακίνδυνου κλπ.! Οι λόγοι που υπάρχει αυτή η αποσιώπηση για τις δύο αυτές σπουδαίες Οικουμενικές Συνόδους, την Η΄ και Θ΄, είναι αφενός μεν να φαινόμαστε συντονισμένοι με τους Λατίνους, που δεν τις αναγνωρίζουν και αφετέρου επειδή αυτές καταδίκασαν ως αιρετικούς τους Φράγκους, που συμπαθούν, ίσως, ιδιαίτερα!